«Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα...»

 

«Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα...»

…………………………………..........................

“Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.”

Οι στίχοι αυτοί τού Σεφέρη…

δεν θα μπορούσαν να ταιριάζουν περισσότερο…

στην πρόσφατη καταστροφή…

κορυφαία στην Κεφαλονιά μας…

ειδικά στην Άσσο μας…

“Λυπούμαι…”

γιατί το “πλατ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ύ ποτάμι” τής ζωής, τής ζωής μου, τής πολύτιμης

μοναδικής ζωής μου, τής ζωής που μου δόθηκε, το άφησα να χύνεται,

και να χάνεται, ανερμάτιστα, ευκαιριακά, φθηνά, “ “επιτυχημένα” ”,

“χωρίς να πιώ ούτε μιά στάλα”, λέει πολύ πιό σκληρά ο Ποιητής·

…………………………………………………

και “τώρα, βυθίζομαι στην πέτρα.”

Την κάθε “πέτρα”… με πετρωμένη πολλές φορές καρδιά…

συνείδηση… σκοπό ζωής… αισθητική… ευαισθησία…

προς τους άλλους και προς τον εαυτό μου πρώτα…·

αγόμενος και φερόμενος… εύκολη τής πλάνης λεία…

πλανών και πλανώμενος

μέχρις ότου όλα όσα ψευδώς νομίζω να βρούν “τοίχο”… “πέτρα”…

Και λέει συγκλονιστικά επίκαιρα πιό κάτω το ποίημα :

“Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.”

…………………………………………………………………

Κάποτε σε μιά εκδήλωση που γινόταν εκ μέρους όλων των Επτανησίων,

αναφερόμενος στην ομιλία μου σε κάθε ένα από τα Νησιά, μίλησα γιά την

ατυχία των Κερκυραίων να μην έχουν σεισμούς ( ! )·

την βασική αυτή παράμετρο ευφυίας, επινοητικότητας, και φιλοσοφίας ζωής, των άλλων Επτανησίων· και δή –ως επίκεντρων τού σεισμού- των Κεφαλλήνων.

Έτσι η “πέτρα”, μπορεί να γίνει η αφορμή ν’αναλογισθεί κανείς

όλη τη ζωή του που ρήμαξε… και σ’όλη την γη την χάλασε…

-γιά να θυμηθούμε τον μεγάλο Αλεξανδρινό-

και να συνειδητοποιήσει ότι το πλατύ ποτάμι τής ζωής,

αν δεν το κολυμπήσεις –φθειρόμενος, ενώ “ενός έστι χρεία”:

να τιμήσεις το δώρο τής ζωής που σου δόθηκε, μη αφήνοντας τόση θάλασσα μπροστά σου χωρίς να την κολυμπάς- θα τώβρεις πέτρα…

Αγνοεί με αλαζονεία η ανθρωπότητα, την ισχύ των πνευματικών νόμων,

που είναι σαν τους νόμους τής φυσικής, και βρίσκονται σε αναπτυγμένη

παραστατικότητα, μέσα στην Ελληνική Θεατρική Τραγωδία.

Ό Θεός, ανά πάσα στιγμή, δείχνει την δυναμή του,

και εκμηδενίζει τον αλαζόνα, και τον γυρίζει

…από την “σιγουριά” των πραγμάτων που επίσταται,

από την “ασφάλεια” τής επιστήμης “του”,

που ο Ίδιος ο Θεός Δημιούργησε

και που ο Άνθρωπος χωρίς σοφία και με πανουργία χειρίζεται…

-Επιστήμη χωριζομένη αρετής… πανουργία εστί… Πλάτων-

…τον γυρίζει και τον βυθίζει στην …πέτρα·

που όμως μπορεί να γίνει διδάσκαλος και αφορμή

γιά περισυλλογή και μιά αληθινή ποιότητα ζως﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ ό από την “σιγουριαής,

ζωής που δεν τελειώνει στο μνήμα,

την πέτρα αυτή καταλήξεως

και άμεσης αναχωρήσεως·

ελπίδας, που και ο Σεφέρης βάζει στο ποίημα του

μ’ένα μικρό πεύκο, στο κόκκινο χώμα…

…χώμα ζωής …και αγωνιστικού για τη ζωή φρονήματος

που θέλουν να μας την κάνουν απρόσωπη και “πέτρα”.

Το παραθέτουμε ολόκληρο :

(Είναι το ιη΄ ποίημα, τής ευρύτερης ποιητικής σύνθεσης του “Μυθιστόρημα”.)

“Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.”

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός

Η προδοσία του Σαμψών απέναντι στο Θεό

 

Ο Σαμψών είναι κορυφαία μορφή της Παλαιάς Διαθήκης, ο τελευταίος κριτής του Ισραήλ ο οποίος τον έκρινε για είκοσι συνεχόμενα έτη. Οι Κριτές, το ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, περιγράφει την ιστορία εκλεκτών προσώπων του Θεού οι οποίοι αναλάμβαναν την προστασία του Ισραήλ από τους εχθρούς του. Η θαυματουργή σύλληψή του, η δημοφιλία που απέκτησε εξαιτίας της μεγάλης του δύναμης, αλλά και ο έρωτάς του για τη Δαλιδά, τον κατέστησαν εξέχουσα μορφή της Αγίας Γραφής και ήρωα της Πίστεως, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο.

Ο Σαμψών ανήκε στους Ναζωραίους και δεν του επιτρεπόταν να καταναλώνει αλκοόλ και να αγγίζει νεκρούς, όπως και δεν έπρεπε να αποκαλύψει σε κανέναν το μυστικό της δύναμής του.

Ο Σαμψών και η Δαλιδά αποτελούν μία από τις διασημότερες ιστορίες αγάπης και προδοσίας όλων των εποχών, που επηρέασαν την παγκόσμια κουλτούρα και ενέπνευσαν αναρίθμητα έργα τέχνης, γλυπτά, ορατόρια, βιβλία και ποιήματα.

Ο Σαμψών, εξαιτίας της μεγάλης του δύναμης, αποτέλεσε πηγή φόβου για τους Φιλισταίους οι οποίοι καταδυνάστευαν τον τότε λαό του Θεού, Ισραήλ. Η εξαιρετική του δύναμη που κρυβόταν στα μαλλιά του, τον ώθησε να κάνει μερικά αξιοθαύμαστα κατορθώματα, όπως να θανατώσει ένα λιοντάρι και με μία σιαγόνα όνου να σφάξει χίλιους Φιλισταίους.

Όμως, ως άνθρωπος, ο Σαμψών είχε και αδύναμες πλευρές. Ο έρωτάς του για τη Δαλιδά, ήταν η απαρχή της πτώσης του και της απομάκρυνσής του από το Θεό. Ο Σαμψών έπεσε στην παγίδα της Δαλιδά η οποία εκμεταλλεύθηκε τον έρωτά του και της αποκάλυψε το μυστικό της δύναμής του.

Ο Σαμψών πρόδωσε το Θεό, όπως και η Δαλιδά πρόδωσε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του Σαμψών. Ο Σαμψών τυφλώθηκε από τους Φιλισταίους και ταπεινώθηκε με το να γυρίζει το μύλο του δεσμωτηρίου τους.

Όταν οι Φιλισταίοι έκαναν μεγάλη γιορτή στο Δαγών, το θεό τους, κάλεσαν το Σαμψών να παίξει μουσική για εκείνους. Ο Σαμψών αγκάλιασε τους στύλους και προσευχήθηκε στο Θεό να του δώσει δύναμη για να εκδικηθεί τους Φιλισταίους για τα δύο του μάτια.

Ο Θεός, ακόμα και αν ο Σαμψών τον είχε προδώσει, όταν είδε τη συνειδητοποίηση του λάθους του και την ικεσία του για βοήθεια, αμέσως επενέβη. Ο ναός στον οποίο γιόρταζαν οι Φιλισταίοι γκρεμίστηκε και όλοι βρήκαν τραγικό θάνατο, μαζί με τον ίδιο το Σαμψών, ο οποίος απέκτησε ξανά δύναμη λίγο πριν το τέλος της ζωής του.

 

Η ιστορία του Σαμψών μας διδάσκει πως η προδοσία είναι κομμάτι της ίδιας μας της ζωής και πως όπως μπορούμε εμείς να προδοθούμε, άλλο τόσο μπορούμε και εμείς να προδώσουμε. Ο Σαμψών πρόδωσε το Θεό, αλλά έστω και με μεγάλο κόστος, αποδέχθηκε το λάθος του και στο τέλος ζήτησε ξανά τη βοήθειά Του. Και ο Θεός συγχώρησε την αδυναμία του, όπως ενδυναμώνει ξανά τον κάθε άνθρωπο που επιστρέφει κοντά Του.

 ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ

Να φύσαγε ένα αεράκι ...

Χθες βρέθηκα νοερά στην Νάξο...

...γιόρταζε τον προστάτη Άγιο της Νικόδημο·

ένα παιδί που για να κυνηγήσει το όνειρο του...

...βούτηξε στην θάλασσα...

κολυμπώντας να προλάβει το ιστιοφόρο που έφευγε...

Μιά εξαίσια και άγνωστη προσωπικότητα...

Συνάντησα επίσης νοερά...

...και τους ευχήθηκα χρόνια πολλά...

τους εκεί θεατρικούς μαθητές μου...

που μέσα στο αρμοστό σκηνικό του νησιού...

...κάποτε...

κοινωνήσαμε την μέθεξη και την ελευθερία...

...της τραγικής θεατρικής πράξεως...

που σε αποκαλύπτει γυμνό όπως στην γέννα...

και πάλι γυμνό σε ετοιμάζει για την ουράνια γέννα...

...και που σ’αντίθεση μ’αυτό,

στις εποχές "ανώδυνων τοκετών"

...και "νέων κανονικοτήτων"

... οι τελετουργίες απλώς προσποιούνται το νόημα...

μέσα σε υπαρξιακή ερήμωση

...χωρίς το άλας της θυσίας...

όπου ναι μεν "έρωτας" γίνεται... όμως "παιδί" δεν πιάνεται...

...η συγκίνηση μένει απούσα

οι ψυχές αδιάβροχες και σε απόσταση...

...και καμμιά καίρια πύλη εισόδου και εξόδου δεν περνιέται...

παρά μόνον -αναγκαστικά- την ώρα που ξεψυχάς...

...κι αποκαλύπτεται η αλήθεια...

και το πόσο όλο το στημένο πλαστό γύρω μας σκηνικό...

...τής πήγε κόντρα...

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός

...αφιερωμένο στα χέρια των εργατών της γής και της θάλασσας

...και σ’αυτό που ο Ιάκωβος Καμπανέλης μου είπε,

πως, αν πάρουμε μιά γερόντισσα, αγρότισσα, από τα ορεινά της Νάξου,

αυτή, είναι έτοιμη να ενσαρκώσει “Εκάβη”...

Εορτή Ιερού Ναού Αγίας Κυριακής Σερβίων Κοζάνης 7-7-2020

Φωτογραφίες από την Πανηγυρικό Αργιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Σερβίων  ιερουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ελασσώνος κ. Χαρίτωνα, Καλαβρύτων κ. Ιερωνύμου και Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου.
Οι φωτογραφίες είναι της  Αναστασίας Ταβλιακού

«Εφιάλτης» οι 1892 εξαφανίσεις παιδιών στην Ελλάδα, τους τελευταίους 16 μήνες!

Εφιαλτικές διαστάσεις έχουν λάβει στη χώρα μας οι εξαφανίσεις παιδιών, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε πριν από λίγες ημέρες στη δημοσιότητα το Χαμόγελο του Παιδιού σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία, τους τελευταίους 16 μήνες χάνονται κατά μέσο όρο πέντε παιδιά την ημέρα!
Ωστόσο, όπως εξηγεί στη «δημοκρατία» ο ιδρυτής της οργάνωσης, Ανδρέας Γιαννόπουλος, ο αριθμός είναι αρκετά μεγαλύτερος, καθώς είναι πάρα πολλές οι εξαφανίσεις που δεν δηλώνονται καν στην Αστυνομία. Μάλιστα, όσο περνούν τα χρόνια, αγνοούνται όλο και μικρότερης ηλικίας παιδιά, με τα 12 χρόνια να είναι πλέον η μέση ηλικία φυγής από το σπίτι!
Τι είναι, όμως, αυτό που ωθεί έναν ανήλικο να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και, μάλιστα, σε τόσο τρυφερή ηλικία; «Εκείνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά, είναι ότι παρατηρείται αύξηση στις εξαφανίσεις από κακή χρήση του διαδικτύου. Είναι πολλές οι περιπτώσεις ανήλικων κοριτσιών που γνωρίζουν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεγαλύτερους άντρες, οι οποίοι τους υπόσχονται μια χλιδάτη ζωή. Νομίζοντας, λοιπόν, πως έχουν ερωτευτεί το πρόσωπο που βλέπουν πίσω από την οθόνη, φεύγουν μαζί του και συχνά καταλήγουν στην πορνεία», λέει ο κ. Γιαννόπουλος.
Ενδεικτική είναι μια περίπτωση που κλήθηκε πρόσφατα να αντιμετωπίσει το Χαμόγελο του Παιδιού, όταν δέχθηκε κλήση για την εξαφάνιση μιας 13χρονης κοπέλας. Όπως διαπιστώθηκε, η ανήλικη συνομιλούσε για καιρό με έναν άνδρα αρκετά μεγαλύτερό της, ο οποίος την έπεισε να πάει να ζήσει μαζί του. «Με τη βοήθεια των λιμενικών, τους εντοπίσαμε έγκαιρα στο πλοίο με προορισμό τη Ρόδο. Η κοπέλα θα κατέληγε σε μπαρ του νησιού, όπου διάφοροι επιτήδειοι ωθούν τις κοπέλες σε εξαναγκαστική εργασία και τις εκμεταλλεύονται», αποκαλύπτει.
Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις όπου η φυγή ενός παιδιού από το σπίτι λειτουργεί σαν «καμπανάκι» για το -ενδεχομένως- αρρωστημένο κλίμα που επικρατεί εντός της οικογένειας. «Κάποιοι ανήλικοι το σκάνε, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν άλλο στο σπίτι τους. Είναι κι αυτός ένας παράγοντας που συμβάλει στη γιγάντωση του φαινομένου», υποστηρίζει ο κ. Γιαννόπουλος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στα ανήλικα που καταφθάνουν ασυνόδευτα στη χώρα μας, με τον αριθμό των εξαφανίσεων να φτάνει τις 1.892 τους τελευταίους 16 μήνες! «Οι διακινητές βρίσκουν παιδιά που είναι “στα αζήτητα” και τα ωθούν στην πορνεία. Κανένας δεν ψάχνει να τα βρει κι αυτό είναι που ενισχύει τη δράση αυτών των ανθρώπων», σημειώνει ο Κώστας Γιαννόπουλος.

Παιδιά που δεν βρέθηκαν ποτέ

Οι ιστορίες παιδιών, όπως ο Άλεξ, η Αννούλα και ο Μπεν, είναι μερικές, μόνο, από αυτές που συγκλόνισαν στο παρελθόν την κοινή γνώμη. Ως σήμερα, κανείς δεν έχει καταφέρει να ξετυλίξει τα κουβάρια αυτών των υποθέσεων και να απαντήσει με σιγουριά αν οι μυστηριώδεις αυτές εξαφανίσεις ήταν αποτελέσματα απαγωγής ή δολοφονίας. Τι πήγε λάθος στις έρευνες; Πού μπορεί να βρίσκονται σήμερα αυτά τα παιδιά;
Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, υπήρξαν αρκετές ανακολουθίες στις έρευνες και ειδικότερα στην πολύκροτη υπόθεση του Άλεξ. «Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, έγιναν όλα λάθος. Έβλεπα σκυλιά που υποτίθεται πως έψαχναν το παιδί, έπειτα από δύο μήνες. Αυτό έγινε για το “θεαθήναι”, επειδή πίεζε η κοινή γνώμη. Δεν μπορεί το σκυλί τόσες ημέρες μετά να ακολουθήσει τα ίχνη. Χρειάζεται άμεση κινητοποίηση, εδώ και τώρα. Τέτοιες καθυστερήσεις μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στον θάνατο», καταλήγει.
Πηγή: «δημοκρατία»

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 26-5/8-6-2020

 

ΖΑΒΟΡΔΑ!!! ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΑΝΟΡΑΣ - ΒΙΟΣ & Ι. ΜΟΝΗ ΑΣΚΗΤΑΡΙΟ (official video για Ι. Μονή Ζάβορδας)

Οι Άγιοι Πατέρες διά την Κυριακήν της Πεντηκοστής – Διδαχές

Ὁ ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σὲ ὁμιλία του στὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς λέει: «Μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, καί, μὴ ὄντας ὁ ἄνθρωπος σὲ θέση νὰ ἀντέξει τὸ ἄκτιστο φῶς, “ἐκρύβη ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ” καὶ ὁ Θεὸς ἀποτραβήχτηκε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ φόβο μήπως ἐκμηδενίσει τὸν παραβάτη μὲ τὴν ἁγία παρουσία Του.
Τότε ἦταν ποὺ Ἐκεῖνος ὄντας Ἕνας σὲ Τρία Πρόσωπα, ἀπὸ ἀνείπωτο ἔλεος πρὸς τὸ ἀποξενωμένο ἄνθρωπο τὸν πλησίασε μὲ διαδοχικὲς ἀποκαλύψεις, ὥστε “ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”, νὰ μπορέσει νὰ αὐξηθεῖ καὶ γιὰ ἀκόμη μία φορὰ νὰ ἀνυψώσει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο…
Πρέπει νὰ δοῦμε τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὄχι μόνο σὰν ἕνα θαῦμα ποὺ δόξασε τὴν Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἀλλὰ σὰν ἕνα γεγονὸς ποὺ συνδέεται οὐσιαστικὰ μὲ τὴν σωτηρία μας» (1).
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὴν ὁμιλία του στὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς ἑρμηνεύοντας τὸ γιατί τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐμφανίσθηκε μὲ σχῆμα γλωσσῶν καὶ, μάλιστα, πυρίνων, σημειώνει ὅτι «Γιὰ νὰ ἐπιδείξει τὴν συμφυΐα του (τὴν ἴδια φύση) μὲ τὸν Θεόν Λόγον, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος· διότι τίποτε δὲν εἶναι συγγενέστερο ἀπὸ τὴν γλώσσα πρὸς τὸν λόγο.
Συγχρόνως δὲ καὶ γιὰ τὴν χάρι τῆς διδασκαλίας· διότι ὁ κατὰ Χριστὸν διδάσκαλος χρειάζεται χαριτωμένη γλώσσα. Γιατί δὲ μὲ πύρινες γλῶσσες; Ὄχι μόνο γιὰ τὸ ὁμοούσιο τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ (διότι πῦρ εἶναι ὁ Θεός μας, καὶ μάλιστα πῦρ ποὺ κατατρώει τὴν μοχθηρία), ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν διπλότητα τῆς ἐνέργειας τοῦ κηρύγματος τῶν Ἀποστόλων· διότι μπορεῖ συγχρόνως νὰ εὐεργετεῖ καὶ νὰ τιμωρεῖ, καί, ὅπως τὸ πῦρ ἔχει τὴν ἰδιότητα καὶ νὰ φωτίζει καὶ νὰ φλογίζει, ἔτσι καὶ ὁ λόγος τῆς κατὰ Χριστὸν διδασκαλίας, τοὺς μὲν ὑπακούοντας φωτίζει, τούς δὲ ἀπειθοῦντας παραδίδει τελικῶς σὲ πῦρ».
Ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς γράφει γιὰ αὐτὴν τὴν ἑορτὴ «Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν εἶναι σὰν τό βίαιο ἄνθρωπο, ποὺ μπαίνει ἀπρόσκλητα στὸ ξένο σπίτι. Μπαίνει μόνο στὰ σπίτια ποὺ ἔχουν θεληματικὰ καὶ πρόθυμα τὴν πόρτα τους ἀνοιχτή, ἐκεῖ ποὺ τὸ λογαριάζουν ὡς κάτι τὸ ἀγαπητό, σὰν ἕνα ἐπισκέπτη ποὺ τὸν περιμένουν ἀπὸ καιρό.
Οἱ ἀπόστολοι τὸ περίμεναν μὲ ἔντονη ἐπιθυμία. Καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κατέβηκε σὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἔκανε κατοικητήριό Του. Δὲν κατέβηκε κοντά τους μὲ κάποιο ἀπειλητικὸ θόρυβο, μὰ μὲ κραυγὴ χαρᾶς. Ἀδελφοί μου! Νὰ ξέρετε πόσο χαίρεται τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πόσο εὐφραίνεται μὲ ἀπερίγραπτη χαρὰ, ὅταν βρίσκει ψυχὲς ἁγνές, ποὺ ἔχουν ἀνοιχτὲς τὶς πόρτες τῆς ψυχῆς τους, ποὺ τὸ νοσταλγοῦν! Σὲ αὐτὲς φτιάχνει τὸ κατοικητήριό του μὲ μία κραυγὴ χαρᾶς καὶ τοὺς χαρίζει τὶς πλούσιες δωρεές Του».
Ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας γράφοντας γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία λέει ὅτι «Τὸ ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἡ δύναμις ποὺ ὥπλισε τοὺς Ἀποστόλους ἀπὸ ἄνω, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου πρὸς αὐτοὺς “καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ, ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους”. Αὐτὸ εἶναι ἔργο ἐκείνης τῆς καθόδου· διότι τὸ Πνεῦμα δὲν κατέβηκε μία μόνο φορά κι᾽ ἔπειτα μᾶς ἐγκατέλειψε, ἀλλὰ εἶναι καὶ θὰ εἶναι μαζί μας γιὰ πάντα. Καὶ δὲν μᾶς ἔστειλε μόνο τὸ ἅγιο Πνεῦμα ὁ Κύριος, ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ μένει μαζί μας ἕως τῆς συντέλειας τοῦ αἰῶνος. Ἀλλὰ ὁ μὲν Παράκλητος παρίσταται ἀοράτως, ὁ δὲ Κύριος καὶ βλέπεται καὶ στὴν ἁφὴ προσφέρεται μὲ τὰ φρικτὰ μυστήρια».
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μιλώντας γιὰ τὸ ἴδιο θέμα ἀναφέρει «Ἀνέβηκε ἡ ἀνθρώπινη φύση πρὶν δέκα ἡμέρες στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ σήμερα κατέβηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὲ αὐτήν. Γιὰ νὰ μὴ ἀμφιβάλλει κανένας καὶ νὰ μὴ ἀναρωτιέται τί ἔκαμε ἆραγε ὁ Χριστὸς, ὅταν ἀνέβηκε στὸν οὐρανό. Ἆραγε συμφιλίωσε τὸν Πατέρα; Ἆραγε τὸν ἔκαμε νὰ μᾶς συγχωρέσει; Θέλοντας νὰ μᾶς δείξει ὅτι τὸν συμφιλίωσε μὲ τὸ ἀνθρώπινο γένος, μᾶς ἔστειλε ἀμέσως τὰ δῶρα γιὰ τὴν συμφιλίωση. Στείλαμε ἐμεῖς πίστη καὶ πήραμε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ δῶρα· στείλαμε ὑπακοὴ καὶ πήραμε δικαιοσύνη».

_________________
1. “Ἡ Θεολογία τῆς Καρδιᾶς”, Ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας, Ἐκδ. Ἴνδικτος, σελ. 147
2. Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς Ε.Π.Ε., τόμ. 10, σελ. 107
3. “Ἀναστάσεως ἡμέρα”, ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ἐπιμέλεια Πέτρου Μπότση σελ. 235
4. Νικολάου Καβάσιλα Ε.Π.Ε., σελ. 145
5. Ἱ. Χρυσοστόμου τόμ. 36 Ε.Π.Ε., σελ. 305

Πηγή: kirigmata.blogspot.com

Εὐ­χή­σου καὶ γιὰ μέ­να, πά­τερ

ΚΑΠΟΙΟΣ ἀ­πὸ τοὺς Πα­τέ­ρες στὴν Θε­ού­πο­λη μᾶς δι­η­γή­θη­κε λέ­γον­τάς μας τὰ ἑ­ξῆς:

       Ἀ­νε­βή­κα­με μιὰ φο­ρὰ στὸ Ἀ­μια­νὸ ὄ­ρος γιὰ κά­ποι­ο λό­γο, καὶ βρῆ­κα ἕ­να σπή­λαι­ο. Μπαί­νω μέ­σα καὶ βρί­σκω ἕ­ναν ἀ­να­χω­ρη­τὴ νὰ ἔ­χει πέ­σει στὰ γό­να­τα, νἄ­χει ἁ­πλώ­σει τὰ χέ­ρια του στὸν οὐ­ρα­νὸ καὶ τὰ μαλ­λιὰ τῆς κε­φα­λῆς του νὰ φτά­νουν μέ­χρι τὸ ἔ­δα­φος. Κι ἐ­γὼ ποὺ νό­μι­σα ὅ­τι ζεῖ τοῦ βά­ζω με­τά­νοι­α καὶ τοῦ λέ­ω:

       «Εὐ­χή­σου καὶ γιὰ μέ­να, πά­τερ.»

       Κα­θὼς λοι­πὸν δὲν μοῦ ἀ­πο­κρί­θη­κε τί­πο­τα, ση­κώ­θη­κα πῆ­γα κον­τά του νὰ τὸν ἀ­σπα­στῶ κι ὅ­πως τὸν ἔ­πια­σα τὸν βρῆ­κα νε­κρὸ καὶ τὸν ἄ­φη­σα κι ἔ­φυ­γα. Κι ἀ­φοῦ ἀ­πο­μα­κρύν­θη­κα λί­γο, βλέ­πω ἄλ­λο σπή­λαι­ο. Μπαί­νω μέ­σα καὶ βλέ­πω ἄλ­λον γέ­ρον­τα. Καὶ μοῦ λέ­ει:

        «Κα­λῶς ἦρ­θες, ἀ­δελ­φέ. Μπῆ­κες στὸ ἄλ­λο σπή­λαι­ο, τοῦ γέ­ρον­τος;»

       Κι ἐ­γὼ τοῦ ἀ­πο­κρί­θη­κα καὶ τοῦ εἶ­πα:

       «Ναί, πά­τερ.»

       Καὶ μοῦ λέ­ει:

       «Μή­πως πῆ­ρες τί­πο­τα ἀ­πὸ ἐ­κεῖ;»

       Καὶ εἶ­πα:

       «Ὄ­χι.»

       Τό­τε μοῦ λέ­ει:

       «Ἀ­δελ­φέ, ὁ γέ­ρων φύ­σει ἔ­χει τε­λευ­τή­σει ἐ­δῶ καὶ δε­κα­πέν­τε χρό­νια.»

       Κι ἦ­ταν ἔ­τσι σὰ νὰ ἐ­κοι­μή­θη πρὶν ἀ­πὸ μιὰ ὥ­ρα, κι ἀ­φοῦ μοὔ­δω­σε ὁ γέ­ρον­τας εὐ­χὴ ἔ­φυ­γα δο­ξά­ζον­τας τὸν Θε­ό.

Ιερά Σύνοδος: Αδιαπραγμάτευτη η Θεία Κοινωνία – Αφορισμός στην γιόγκα

«Το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι αδιαπραγμάτευτο», τονίζει η Ιερά Σύνοδος και στέλνει επιστολές σε Βαρθολομαίο και Δανιήλ. Απορρίπτει την γιόγκα ως μέσο για την αντιμετώπιση του άγχους από την πανδημία του κορονοϊού.
Επιμένει στις θέσεις της η Εκκλησία της Ελλάδος όσον αφορά στην Θεία Κοινωνία στα χρόνια του κορονοϊού. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος μάλιστα διαχωρίζει την θέση της τόσο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και από το Πατριαρχείο Ρουμανίας.
Η Ιερά Σύνοδος, ομόφωνα αποφάσισε να αποσταλούν απαντητικά ανάλογα Συνοδικά Γράμματα, τόσο στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και στον Πατριάρχη Ρουμανίας Δανιήλ, αναφορικά με την αναγκαιότητα να υπάρξει κοινή πορεία στην ποιμαντική αντιμετώπιση των αμφισβητήσεων του καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας.
Μάλιστα, όπως τονίζει στη σχετική ανακοίνωση, η Εκκλησία της Ελλάδος εμμένει στην εξ αρχής εκφρασθείσα δογματική και θεολογική επιβεβαίωσή της ότι «το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας παραμένει αδιαπραγμάτευτο όπως μας παρεδόθη από την περί αυτού διδασκαλία της Ορθοδόξου Παραδόσεως και των αγίων Πατέρων της αγίας μας Εκκλησίας».
Υπενθυμίζεται ότι το Πατριαρχείο Ρουμανίας είχε εκδώσει ανακοίνωση με την οποία καλούσε τους πιστούς που φοβούνται να κολλήσουν τον κορονοϊό από το κοινό ποτήριο της Θείας Κοινωνίας την επιλογή να κοινωνούν με κουτάλι από το σπίτι τους.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε καλέσει τους πιστούς να εναρμονίζονται προς τις υγειονομικές οδηγίες τόσο του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, όσο και προς τις σχετικές υποδείξεις και νομοθετικές διατάξεις των κρατών. Πριν από λίγα 24ωρα ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε ζητήσει επίσης με επιστολή προς τους Προκαθήμενους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών να υπάρξει συντονισμός και ομοιομορφία ως προς το καίριο θέμα της Θείας Ευχαριστίας και του τρόπου μεταδόσεως αυτής στους πιστούς.
Όχι στην γιόγκα για το άγχος από τον κορονοϊό
Εξάλλου, όπως επισημαίνεται στη σημερινή ανακοίνωση που εξέδωσε η ΔΙΣ, με αφορμή τη σύσταση της τεχνικής της γιόγκα από διάφορους φορείς ως τρόπου αντιμετώπισης του άγχους, κατά την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, «η Γιόγκα τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στην ζωή των Χριστιανών».
Επιπρόσθετα, η ΔΙΣ καλεί τους αρχιερείς και τους ιερείς να απέχουν από κάθε εκδήλωση που διοργανώνεται από τις οργανώσεις Rotary και Lions. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασής της, η οποία θα κοινοποιηθεί στις Μητροπόλεις με εγκύκλιο σημείωμα, οι οργανώσεις αυτές «δεν περιορίζονται μόνον σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά επεκτείνονται και σε πράξεις θρησκευτικού χαρακτήρα, καθ’ όσον διαθέτουν τυπικό τελετουργίας εισδοχής νέων μελών και καθορίζουν προσευχή που απευθύνεται αδογμάτιστα σε ένα θεό, με την γενική έννοια του όρου και όχι κατά την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας».
www.newsit.gr

Προσεχώς 1.000 προσλήψεις στις Μητροπόλεις

Επίσκεψη στο Συνοδικό Μέγαρο και στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο πραγματοποίησε ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος, προκειμένου να συζητήσουν για τις προσλήψεις 1.000 ανθρώπων σε μητροπόλεις, στο πλαίσιο των Προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας.
«Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδεχόμαστε και σας ευχαριστούμε για όσα προσφέρατε. Ύστερα από μια διακοπή, ξαναμπαίνουμε στο πρόγραμμα όπου εγκρίνατε 1.000 και πλέον θέσεις για διακονία των ανθρώπων σε μητροπόλεις», δήλωσε ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας για να προσθέσει ότι υπάρχουν πολλά θέματα και προβλήματα που μας απασχολούν: «Αλλά έχουμε έναν κοινό στόχο, να εξυπηρετήσουμε τον άνθρωπο», σχολίασε.
Επίσης, έκανε λόγο για το θέμα των κοιμητηριών, με την επισήμανση πως υπάρχουν δήμαρχοι που θέλουν να κατασχέσουν ακόμη και το παγκάρι των κοιμητηριακών ναών, κάτι το οποίο είναι απαράδεκτο και ασεβές.
Τέλος, σε ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης, προσέφερε στον υπουργό ως αναμνηστικό της συνάντησης εικόνα του Αποστόλου Παύλου, ιδρυτή της Εκκλησίας της Ελλάδος.
«Η πατρίδα μας έγινε παράδειγμα στην οικουμένη ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας και αν δεν υπήρχε η Εκκλησία δεν θα μπορούσε να δράσει τόσο καλά», τόνισε, από την πλευρά του, ο υπουργός και υπογράμμισε τη βοήθεια της Εκκλησίας στα συσσίτια. Ανέφερε, ακόμη, ότι σε περίπου 40 μέρες θα αρχίσει το πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο περισσότερα από 1.000 άτομα θα εργαστούν στις μητροπόλεις. Για το θέμα των κοιμητηρίων, ο υπουργός είπε ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα δοθεί οριστική λύση.

www.dikaiologitika.gr

Έχουν πρότυπα να μιμηθούν οι Τούρκοι

Τους ομοεθνείς τους που έγιναν Χριστιανοί.

Όπως τον Άγιο Νεομάρτυρα Κωνσταντίνο των εξ Αγαρηνών·

που γιορτάζε στις 2 Ιουνίου.

Και δεν είναι πρότυπα προς μίμησιν μόνον από τούς Τούρκους, αλλά και από εμάς. Διότι είναι πολύ σημαντικοί οι Άγιοι αυτοί, ακριβώς επειδή ήσαν Τούρκοι· μουσουλμάνοι· και η αποφασή τους να γίνουν Χριστιανοί είχε πολλές επιπλέον δυσκολίες.

Γι'αυτό και η απόφαση τους αποτελεί απόλυτη ανταπόκριση τού Πλάσματος,

να αρθεί ως κατασκευή στο ύψος τής λειτουργικότητας που τού δίνει ο κατασκευαστής Πλάστης, με δυνατότητα που φθάνει ως την θέωση.

Τώρα βέβαια, αν και στην εποχή του είχε προκύψει κάποια "πανδημία",

και ουμανιστικές επιταγές, ανώτερες τού Σώματος και τού Αίματος τού Θεού, επέτασαν στον Άγιο αυτό, να απέχει τής κοινωνίας· με τον Θεό, τούς Ανθρώπους, και την Λογική του· θα είχε ανακηρυχθεί από τους κοσμικούς “μεγαλύτερος” Άγιος.

Αν δε, γιά να μην υπάρχουν εντάσεις...
(και μιά και που, "και ο Χριστός μιλάει γιά αγάπη, ειρήνη, και αδελφωσύνη"

και που δεν είναι, παρά τα λόγια όντως τού Χριστού, στο στόμα όμως πολλές φορές, και την χρησιμοθηρική σκοπιμότητα, τού διαβόλου),
...αν λοιπόν, είχε πείσει και τους Έλληνες να γίνουν Τούρκοι,

γιά να μην υπάρχουν προστριβές, τότε θα είχε γίνει “τεράστιος” Άγιος...

στην θρησκεία βέβαια τού εωσφόρου.

Αυτά τα αγαπολογικά ακούμε από τους δήθεν ειρηνοποιούς

και απαλειφολόγους των εντάσεων και της Ιστορίας.

Τους συγκεραστές αυτούς, των πλανεμένων θρησκειών, από την μιά,

με την λατρεία τού ενός και μόνου Θεού Ιησού Χριστού· από την άλλη.

Μέγας ανάμεσα στούς Αγίους ο Κωνσταντίνος ο εξ Αγαρηνών,

διότι προτίμησε αντί τής "κοινωνικής ειρήνης" και συμμορφώσεως

προς την απάτη, την ομολογία τής Αληθείας.

Κι ας τούς σύγχισε, τους ομοεθνείς του· κι ας τους "πρόσβαλε"·

μόνον αυτός τούς ωφέλησε.

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέης Εικαστικός

Αφιερωμένο στον θεατρικό μου μαθητή Μωχάμετ,

που μιά μέρα ζωγράφισε την εικόνα τού Χριστού,

χωρίς να ξέρει το γιατί…