Ένας διά Χριστόν σαλός έχει χάρισμα από το Θεό;

 

Το ότι έχει χάρισμα ή ακόμα  και πολλά χαρίσματα  δεν υπάρχει αμφιβολία αφού είναι άνθρωπος του Χριστού. Αυτά όμως τα χαρίσματα δεν τα έχει, επειδή κάνει το  σαλό ούτε βεβαίως, επειδή τα έχει, πρέπει οπωσδήποτε να κάνει το σαλό.

Το ότι κάνει το σαλό είναι προσωπική του επιλογή και ασφαλώς δεν έχει κανείς δικαίωμα να τον κρίνει γιατί, « τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει· σταθήσεται δε· δυνατός γαρ εστιν ο Θεός στήσαι αυτόν » (Ρωμ. ιδ’, 4).

Τώρα, αν αυτός ο ίδιος λέει ή νομίζει ότι ο Θεός του λέει  να κάνει το σαλό, ούτε και γι’ αυτό έχει κανείς δικαίωμα να τον κρίνει.  Πάντως το σαλό  τον  κάνει ο ίδιος και όχι  το χάρισμα που έχει, γιατί  το  Άγιο Πνεύμα δεν κάνει σαλά  πράγματα. Αν αυτός π.χ. έκανε  ένα θαύμα, ασφαλώς θα έλεγε  ότι το θαύμα το   έκανε ο Θεός.  Αν όμως έκανε  μία τρέλα,  ασφαλέστατα δε θα έλεγε  ότι την τρέλα την έκανε ο Θεός, γιατί αυτό θα το έλεγε ένας πραγματικά τρελός και όχι αυτός που δεν είναι τρελός αλλά κάνει το σαλό για να μη πούμε τον τρελό. Δε θα τολμούσε ούτε θα διανοείτο ποτέ να αποδώσει στο Θεό τις δικές του παραξενιές. 

Αυτός  για το Θεό θα έλεγε μαζί με τον Ιάκωβο, « πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων » (Ια. α’,17 ). Κάθε τέλειο δώρημα λοιπόν κατεβαίνει «άνωθεν», η τρέλα όμως δεν κατεβαίνει «άνωθεν», αλλά μάλλον ανεβαίνει  «κάτοθεν» και βεβαίως, όπως λέει και ο λαός, « δεν πάει στα βουνά».

Ας επαναληφθεί όμως ότι ο διά Χριστόν σαλός δεν είναι τρελός,  αλλά  κάνει το σαλό. Τώρα, γιατί τον κάνει, αυτός ξέρει. Ο Χριστός πάντως δεν είπε στους Αποστόλους να γίνονται σαλοί αλλά  φρόνιμοι, όπως φαίνεται από τα εξής λόγια Του,  «Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων· γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί » ( Ματ. ι’, 16).

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

 

Ουράνια Έκπληξη-ταινία

 Με επιλογή στον παρακάτω σύνδεσμο ανοίγει η ταινία

 https://www.ertflix.gr/vod/vod.530801-ourania-ekplexe-1

 

 

 Βασισμένο, στην απίστευτη αληθινή ιστορία της οικογένειας Μπιμ. Όταν η Κρίστι ανακαλύπτει ότι η 10χρονη κόρη της Άννα πάσχει από μια σπάνια, ανίατη ασθένεια, ψάχνει αγωνιωδώς θεραπεία για την κόρης της. Όταν η Άννα παθαίνει ένα φρικιαστικό ατύχημα, ένα θαύμα ξετυλίγεται στον απόηχο της δραματικής διάσωσής της, που αφήνει τους ειδικούς γιατρούς μπερδεμένους, την οικογένειά της αποκατεστημένη και την κοινότητά τους εμπνευσμένη.

Άγγελοι και « ως άγγελοι»

 

Άλλο είναι οι άγγελοι και άλλο οι « ως άγγελοι». Οι άγγελοι δεν είναι άνθρωποι ενώ οι « ως άγγελοι» θα είναι άνθρωποι. Το ότι οι άγγελοι δεν είναι άνθρωποι είναι αυτονόητο. Το ότι όμως οι « ως άγγελοι» θα είναι άνθρωποι, όταν θα γίνει η ανάσταση των νεκρών, το είπε ο ίδιος ο Χριστός με τα εξής λόγια, « ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει……..ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι »( Ματ. κβ’, 30).

Δεν αλλάζει λοιπόν στη φύση του ο άνθρωπος, όταν παρουσιάζεται ως άγγελος, όπως δεν αλλάζει και ο άγγελος, όταν παρουσιάζεται ως άνθρωπος. Ο Γαβριήλ που παρουσιάστηκε στη Θεοτόκο ήταν άγγελος και ο Στέφανος ήταν άνθρωπος, όταν « ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου »( Πρ. στ’, 15).

Δεν είναι σωστό λοιπόν, ενώ ο Χριστός λέει, « ως άγγελοι», κάποιος να κόβει το « ως », και να λέει ότι, όταν γίνει η ανάσταση των νεκρών, κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν άγγελοι, επειδή στην επίγεια ζωή τους έζησαν κατά τρόπο θεάρεστο.

Δεν είναι σωστό να προεξοφλεί κανείς την κρίση του Θεού και, όχι μόνο να τοποθετεί από τώρα κάποιους στη μελλοντική τους θέση, αλλά να τους αλλάζει ακόμα και τη φύση τους από ανθρώπινη σε αγγελική αφαιρώντας    από το « ως άγγελοι» το «ως».

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εκδήλωση - Βιβλιοπαρουσίαση «Η Βασίλισσα των Ουρανών Μητέρα όλων των παιδιών»

 

 

Το Γραφείο Νεότητος Ι.Μ Καστορίας σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Έαρ και το Βιβλιοπωλείο της Ι.Μ.  Καστοριάς διοργάνωσαν εκδήλωση με αφορμή το βιβλίο της Κατερίνας Νίκα-Μάνου «Η Βασίλισσα  των Ουρανών Μητέρα όλων των παιδιών» την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024 το πρωί, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καστοριάς. 

Πλήθος από αναγνώστες, μικρούς και μεγάλους, έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση που  πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα ζεστό κλίμα. 

Στην εκδήλωση χαιρέτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ.κ. Καλλίνικος. Για το βιβλίο μίλησαν οι εκλεκτές επιστήμονες Καζταρίδου Αλίκη, Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς, και η Δρ Μόσχου Καλλιόπη, Εκπαιδευτική Σύμβουλος. Εκ μέρους των εκδόσεων Έαρ χαιρετισμό απηύθυνε ο υπεύθυνος επικοινωνίας Θανάσης Χατζής. 

Τη συζήτηση για το βιβλίο ακολούθησε διαδραστική αφήγηση του βιβλίου από την συγγραφέα Κατερίνα Νίκα-Μάνου για τους μικρούς μας φίλους. 

Στο τέλος της εκδήλωσης η συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου σε όσους από τους μικρούς  αλλά και μεγαλύτερους φίλους το ζήτησαν. 

Λίγα λόγια για το βιβλίο της Κατερίνας Νίκα-Μάνου «Η Βασίλισσα των Ουρανών Μητέρα όλων των  παιδιών»:  

Η Παναγία έλαβε από τον Θεό τη μοναδική χάρη να γίνει η Μητέρα Του και αξιώθηκε μετά την Κοίμησή  της να ανακηρυχτεί από τον Υιό της «Βασίλισσα των πάντων». 

Στο βιβλίο, ο Μάριος, η Δέσποινα και ο Παναγιώτης με την οικογένειά τους μαθητεύουν στη ζωή της  Παναγίας, εμπνέονται από τη θαυμαστή πολιτεία της, υμνολογούν το μεγαλείο της και συμμετέχουν σε  δημιουργικές δραστηριότητες. 

Ελάτε λοιπόν όλοι, μικροί και μεγάλοι, να τη γνωρίσουμε, 

τραγούδια να της πλέξουμε, να την υμνήσουμε, 

γιατί είναι ο θρόνος του Δεσπότη μας Χριστού, 

το πάγχρυσο παλάτι του Θεού!

«Ενορία εν δράσει 2024»: π. Χρ. Μήτσιος, π. Αντ. Ρουμελιώτης, Ηλίας Λιαμής «Εκκλησία και αθλητισμός»

Τι είναι ευκολότερο, να ζητάει κάποιος συγνώμη για κάτι κακό που έχει κάνει ή να συγχωράει άλλους για το κακό που του έχουν κάνει;

 

Στο ερώτημα αυτό προφανώς ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση, γιατί  εξαρτάται από τον άνθρωπο που θα βρεθεί σε μία τέτοια θέση. Η  παρακάτω λοιπόν απάντηση δεν αποκλείει άλλες. Ύστερα από αυτά, ας αναφέρουμε δύο παραδείγματα:  

                                  Α’

Αν κάποιος, για οποιοδήποτε λόγο, γίνει αφορμή να σκοτωθεί κάποιος άνθρωπος, μπορεί,  αργά   ή γρήγορα,   να μετανοήσει και να ζητήσει συγνώμη από τους οικείους του θύματος για το κακό που τους έκανε.

Ο ίδιος όμως άνθρωπος δεν είναι τόσο εύκολο να   συγχωρήσει κάποιον που, για οποιοδήποτε λόγο, έγινε  αφορμή να σκοτωθεί κάποιος δικός του άνθρωπος. Αντίθετα μπορεί να ζητάει εκδίκηση και την αυστηρή τιμωρία του.

                                   Β’

Αν ένας απλός χριστιανός, προκειμένου να κοινωνήσει, ζητάει από τους άλλους να τον συγχωρήσουν, του είναι απλό και εύκολο πράγμα. Αν όμως ο ίδιος, προκειμένου να κοινωνήσει, δυσκολεύεται να συγχωρήσει από την καρδιά του κάποιον άλλον, και μόνο που δυσκολεύεται φανερώνει ότι δεν του είναι εύκολο.

                                   Γ’

Ας μη περιορίζεται λοιπόν  κανείς μόνο στα πολλά συγνώμη, αλλά μαζί με αυτά τα συγνώμη, που είναι απαραίτητα, ας συγχωράει από μέσα του και αυτούς που τον έχουν αδικήσει.

 Όταν ζητάει  δημόσια πολλά συγνώμη, μπορεί να εισπράττει επαίνους, ότι είναι καλός. Όταν όμως συγχωράει με την καρδιά του, τον βλέπει μόνο ο Θεός.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η φράση, « ερευνάτε τας γραφάς », είναι εντολή του Κυρίου;

 

Έτσι όπως παρουσιάζεται με τρεις λέξεις, επόμενο είναι να φαίνεται σαν εντολή,  γιατί το «ερευνάτε» εκλαμβάνεται ως προστακτική.

 Όμως η φράση αυτή έχει αποκοπεί από την όλη πρόταση στην οποία ανήκει. Αν όμως διαβάσει κανείς ολόκληρο το χωρίο, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι εντολή, αλλά είναι μία φανέρωση που έκανε ο Χριστός στους Ιουδαίους, όταν δηλαδή τους είπε το λόγο για τον οποίον αυτοί ερευνούσαν τις Γραφές.

Αλλά ας παραθέσουμε ολόκληρο το σχετικό χωρίο:

« ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιω. ε΄, 39).  

Όπως είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς,  το « ερευνάτε », δεν είναι προστακτική πτώση αλλά οριστική οπότε   δε δηλώνει εντολή αλλά διαπίστωση.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι σωστό να δεχθεί κανείς το αντίθετο, δηλαδή το « μη ερευνάτε τας γραφάς» ή με άλλα λόγια το γνωστό « πίστευε και μη ερεύνα».

Από τα πολλά συμπεράσματα που βγαίνουν από το παραπάνω χωρίο, ας διατυπώσουμε μόνο ένα:

Πρέπει οι άνθρωποι να ερευνούν την Αγία Γραφή, γιατί εκεί υπάρχει η μαρτυρία ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού ο Σωτήρας τους.  

Το είπε ο Ίδιος στο παραπάνω χωρίο, «καὶ ἐκεῖναί   εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·).  

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

Προσοχή τι μοιραζόμαστε με άλλους στο διαδίκτυο

Νέοι στειρώνονται, παιδιά διώκονται, η Δύση έχασε τα λογικά της!

 

Τo φαινόμενο «No Kids» κερδίζει έδαφος στις δυτικές κοινωνίες, βάζοντας ταφόπλακα στις γεννήσεις

 

Οι σύγχρονες κοινωνίες μας βρίσκονται αντιμέτωπες με μια πρωτοφανή κρίση υπογεννητικότητας, μια σιωπηλή πανδημία που απειλεί την βιωσιμότητα και την ύπαρξη των εθνών, στο πέρασμα των χρόνων. Σταδιακά, ο άνθρωπος έμαθε να αντιμετωπίζει κάθε είδους δυσκολία με τη βοήθεια της τεχνολογίας και την αξιοσημείωτη πρόοδο που τη χαρακτηρίζει και παράλληλα ήρθε αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο της ζωής από το πρωτοφανές κύμα λιτότητας που μαστίζει τις δυτικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα η απόκτηση παιδιών να γίνεται  για αρκετούς είτε μια «επίπονη επιλογή» είτε μια «σπάνια πολυτέλεια», ανάλογα με την περίσταση κι έτσι ολοένα και περισσότεροι γυναίκες και άνδρες επιλέγουν να ζήσουν χωρίς την ευθύνη και τα έξοδα της ανατροφής των παιδιών.

• της Μαρίας Δεναξά

Μάλιστα, οι προαναφερθείσες καταστάσεις έδωσαν την αφορμή για τη γέννηση ενός νέου life style, της τάσης που ονομάζεται «No Kids», που είναι ο όρος ο οποίος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο τρόπο ζωής ατόμων ή ζευγαριών που επιλέγουν συνειδητά να μην κάνουν παιδιά. Αυτή η απόφαση μπορεί να είναι αποτέλεσμα προσωπικών, κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών ή ακόμα και φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Η τάση αυτή γνωστή και ως «childfree», έχει αποκτήσει ορατότητα τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς γνωρίζει μεγάλη αποδοχή.

Στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα το φαινόμενο «No Kids» έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και σχετίζεται με τη σοβαρή κρίση υπογεννητικότητας που αντιμετωπίζει η χώρα. Το ποσοστό των γεννήσεων εκεί είναι  το χαμηλότερο στον κόσμο, με περίπου 0,7 παιδιά ανά γυναίκα, όταν το απαιτούμενο ποσοστό για τη διατήρηση του πληθυσμού είναι 2,1.

Η τάση αυτή αντανακλά μια ευρύτερη κοινωνική κρίση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι νοτιοκορεάτικες αρχές κι έχει τις ρίζες της σε διάφορους παράγοντες, όπως είναι η οικονομική πίεση και το υψηλό κόστος ζωής. Η νότια Κορέα είναι μια απο τις πιο ακριβές χώρες στον κόσμο όσον αφορά το κόστος ανατροφής παιδιών. Η εκπαίδευση, η αγορά ή η ενοικίαση κατοικίας όπως και οι ανάγκες καθημερινής διαβίωσης, καθιστούν δύσκολη την απόφαση για κάποιον να κάνει οικογένεια. Απο την άλλη, ο εργασιακός πολιτισμός των νοτιοκορεατών χαρακτηρίζεται απο έντονη πίεση, πολλές ώρες εργασίας και υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού και κατά συνέπεια η εξισορρόπηση μεταξύ καριέρας και οικογένειας φαντάζει αδύνατη. Αυτός ο τρόπος ζωής αποτρέπει πολλά ζευγάρια απο το να αποκτήσουν παιδιά, καθώς η φροντίδα τους απαιτεί χρόνο και πόρους που δεν είναι διαθέσιμοι.

Θα πρέπει να επισημανθεί επίσης πως η Νότια Κορέα είναι μία χώρα που τις τελευταίες δεκαετίες μεταμορφώθηκε ραγδαία από παραδοσιακή αγροτική κοινωνία, σε μία από τις πιο τεχνολογικά προηγμένες και αστικοποιημένες χώρες του κόσμου. Οι νεότερες γενιές έχουν διαφορετικές προτεραιότητες από τους γονείς τους, όπως η επαγγελματική επιτυχία, η προσωπική ελευθερία και η αυτοανάπτυξη και δεν βλέπουν τη γονεϊκότητα ως απαραίτητη για την προσωπική ολοκλήρωση.

Τι γίνεται στην Ευρώπη

Η τάση «No Kids» έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αντανακλώντας παρόμοια κοινωνικά και οικονομικά μοτίβα με αυτά που παρατηρούνται στη Νότια Κορέα. Η απόφαση των νέων Ευρωπαίων να μην κάνουν παιδιά είναι όλο και πιο συχνή και επιτείνουν τα σοβαρά προβλήματα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν έντονα το φαινόμενο της υπογεννητικότητας, με τη μέση γονιμότητα στην ΕΕ να είναι περίπου 1,5 παιδιά ανά γυναίκα, πολύ κάτω κι εδώ από το όριο αντικατάστασης του πληθυσμού (2,1 παιδιά ανά γυναίκα). Χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων, ενώ ακόμη και χώρες με παραδοσιακά υψηλότερα ποσοστά, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, βλέπουν σταδιακή μείωση της ανθρώπινης αναπαραγωγής.

Η ελληνική περίπτωση

Στην Ελλάδα, το φαινόμενο «No Kids» και η συνολική τάση της υπογεννητικότητας, έχουν γίνει ανησυχητικά έντονα τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας  αντιμετωπίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρώπη, με τη γονιμότητα να κυμαίνεται γύρω στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα.

Η ελληνική κοινωνία παραδοσιακά είχε στο επίκεντρο της, τις οικογενειακές αξίες, αλλά αυτό φαίνεται να αλλάζει σταδιακά. Η απόφαση να μην αποκτήσει κάποιος παιδιά είναι πλέον πιο αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία. Παρόλο που υπάρχει ακόμη κάποια πίεση από τις παλαιότερες γενιές, οι νεότερες αισθάνονται πιο ελεύθερες να κάνουν επιλογές που ταιριάζουν στον τρόπο ζωής τους, ο οποίος έχει πληγεί από την οικονομική ανασφάλεια, το υψηλό κόστος ανατροφής των παιδιών, τις ανεπαρκείς δομές στήριξης για τις οικογένειες, την ανεπαρκέστατη κοινωνική πρόνοια, την εργασιακή πίεση, τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Νo Kids Zone

Μία ενδιαφέρουσα και τρομακτική παράλληλα πτυχή του κινήματος «No Kids» είναι η εμφάνιση των λεγόμενων «No Kids Zones».  Χώρων δηλαδή όπως είναι καφετέριες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, πάρκα αναψυχής και δημόσιοι χώροι, που απαγορεύουν την είσοδο σε παιδιά προς αποφυγή της φασαρίας και των ενοχλήσεων που μπορεί να προκαλέσουν τα παιδιά . Η πρωτοβουλία αυτή έχει προκαλέσει διχασμό, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι τέτοιοι χώροι προσφέρουν στους ενήλικες έναν χώρο χαλάρωσης, ενώ άλλοι την κρίνουν ως κοινωνικό αποκλεισμό για οικογένειες με παιδιά.

Εκείνο δε που σοκάρει είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς είναι «pet friendly»,  δηλαδή επιτρέπονται τα ζώα συντροφιάς, όπως είναι οι γάτες και οι σκύλοι αλλά όχι τα παιδιά. Το ερώτημα γιατί επιτρέπονται τα κατοικίδια σε τέτοιους χώρους, την ίδια ώρα που απαγορεύονται τα παιδιά, αντικατοπτρίζει μια διαφορά στις αντιλήψεις και τις προτεραιότητες που σχετίζονται με την άνεση και την ατμόσφαιρα που θέλουν να διατηρήσουν αυτές οι δομές για τους πελάτες τους.

Από την άλλη τα κατοικίδια έχουν αποκτήσει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις αστικές περιοχές. Πολλοί άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν ως μέλη της οικογένειας τους κι έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από τα παιδιά, καθώς θεωρούνται πως συμβάλλουν σε έναν ευχάριστο και χαλαρό τρόπο ζωής, που επαναλαμβάνεται χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις και φροντίδα όπως απαιτούν τα παιδιά.

Εκούσια στείρωση πριν από τα 30!

Σε ορισμένους νέους και νέες είναι τέτοια η επιθυμία για να μην αποκτήσουν παιδιά, που καταφεύγουν στην εκούσια στείρωση. Πολύ νεαρές γυναίκες κάτω από τα τριάντα για τον σκοπό αυτό προσφεύγουν στην απολίνωση σαλπίγγων και οι άνδρες στην αγγειεκτομή.

Στη Γαλλία, παρόλο που η απόφαση αυτή συχνά αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από το περιβάλλον των νέων ατόμων αλλά και από τους γιατρούς, η επιθυμία τους να προχωρήσουν στην πράξη καθώς δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά, είναι όπως λένε ένα συναίσθημα που το έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στα 26 του χρόνια ο Νόε Βακάρι, περιμένει με ανυπομονησία την αγγειεκτομή. Μια επέμβαση που διακόπτει την παροχή σπερματοζωαρίων. Μετά από πολλές απογοητεύσεις με γιατρούς που δίσταζαν να προχωρήσουν στην επέμβαση, λόγω του νεαρού της ηλικίας του κι επειδή μια τέτοια απόφαση είναι μη αναστρέψιμη, ο Βακάρι κατέληξε στη λίστα αναμονής ενός ουρολόγου. Ο γιατρός όπως του εξήγησε, θα επιθυμούσε προηγουμένως ο νεαρός να έχει κάνει κατάψυξη σπέρματος, κάτι που ο 26χρονος αρνήθηκε όντας βέβαιος πως δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά και η απόφαση του είναι αμετάκλητη.

Με το νόμο της 4ης Ιουλίου 2001, η Γαλλία επιτρέπεται  σε οποιονδήποτε το επιθυμεί να υποβληθεί σε εκούσια στείρωση, με την προϋπόθεση μιας τετράμηνης περιόδου σκέψης και να είναι άνω των 18 ετών, ενώ δεν απαιτείται η συγκατάθεση κανενός άλλου. «Όταν είσαι νέος, σου λένε ότι πρέπει να κάνεις όνειρα για να έχεις ένα όμορφο σπίτι, έναν σύζυγο, παιδιά, έναν σκύλο… Αλλά καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά δεν μου άρεσαν»,  δηλώνει η 28χρονη Στεφανί, που λέει επίσης πως ουδέποτε της άρεσε να βλέπει έγυκες γυναίκες. Το αντίθετο μάλιστα: «Όλη αυτή η αύξηση του βάρους, οι ραγάδες, οι αλλαγές στο σώμα, η εξάντληση, ο κίνδυνος κατάθλιψης μετά τον τοκετό… δεν με ελκύουν καθόλου», λέει η 28χρονη που έχει ήδη προγραμματίσει τη μόνιμη στείρωση.

Για τη νεαρή γυναίκα «ένα παιδί είναι ένα ισόβιο βάρος. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει έτσι. Θέλω να διατηρήσω την ελευθερία μου » τονίζει. Εκτός του ότι δεν την ελκύουν καθόλου τα παιδιά, η Στεφανί θεωρεί μάλιστα την απόκτησή τους ως «εγωιστική επιλογή»: «Για μένα, η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια προσωπική ανάγκη. Όταν βλέπω το περιβαλλοντικό, οικονομικό και γεωπολιτικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, αυτά ενισχύουν ακόμη περισσότερο την επιλογή μου ».

Οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια»

Παρόλο που η τάση No Kids, όπως και οι αυξανόμενες εκούσιες στειρώσεις είναι γνωστά φαινόμενα που παίρνουν διαστάσεις στις δυτικές χώρες, οι κυβερνήσεις «κλείνουν τα μάτια» ενώ τα ΜΜΕ ασχολούνται με άλλα θέματα που θεωρούν σοβαρότερα. Όμως αυτή η επιδεικτική αδιαφορία έρχεται σε αντίθεση με τις κατά καιρούς εξαγγελίες π.χ των ευρωπαϊκών ηγεσιών, που υποστηρίζουν πως θέλουν να καταπολεμήσουν την υπογεννητικότητα, καθώς αυτή έχει σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, όπως είναι η γήρανση του πληθυσμού, η μείωση του ενεργού δυναμικού και η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Αυτή η διφορούμενη στάση μπορεί να εξηγηθεί με το γεγονός ότι οι πολιτικές στήριξης της γονιμότητας και της οικογένειας, όπως οι αυξήσεις στα επιδόματα τέκνων, η δημιουργία θέσεων σε σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, η βελτίωση της πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα ή η οικονομική στήριξη σε νέους γονείς, απαιτούν μεγάλα κονδύλια.

Σε περιόδους οικονομικών δυσχερειών ή κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε, οι κυβερνήσεις δυσκολεύονται να διαθέσουν τους απαραίτητους πόρους ή προτιμούν να επικεντρωθούν στην ενίσχυση άλλων καταστάσεων τις οποίες βαφτίζουν ως προτεραιότητες –κι ας μην είναι- όπως για παράδειγμα η χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία.

Από την άλλη οι πολιτικές για την αύξηση των γεννήσεων χρειάζονται αρκετά χρόνια για να αποδώσουν καρπούς. Ωστόσο, οι πολιτικοί συχνά λειτουργούν με βραχυπρόθεσμους στόχους, καθώς οι εκλογικοί κύκλοι επιβάλλουν γρήγορα αποτελέσματα. Αυτό κάνει δύσκολο τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μακροπρόθεσμων στρατηγικών που απαιτούν υπομονή και συνεχείς επενδύσεις.

Παράλληλα, οι νέοι άνθρωποι προτιμούν να επικεντρωθούν στις σπουδές, την καριέρα και την προσωπική ελευθερία τους πριν αποκτήσουν παιδιά ή ακόμα και να επιλέξουν να μην αποκτήσουν καθόλου. Κατά συνέπεια οι ηγεσίες, δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες κοινωνικές τάσεις, όπως και να ανατρέψουν την ανεπάρκεια τους, η οποία είναι ένας από τους λόγους που χρησιμοποιούν τη μετανάστευση, ως μια στρατηγική για να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της γήρανσης των πληθυσμών και της μείωσης των γεννήσεων, παρόλο που αυτή η στρατηγική είναι μια « μορφή αντικατάστασης των πληθυσμών » που αλλοιώνουν και υπονομεύουν την εθνική ταυτότητα κάθε κράτους και επιφέρουν αλλαγές στο κοινωνικό σύστημα.

 https://www.newsbreak.gr/kosmos/755110/neoi-steironontai-paidia-diokontai-i-dysi-echase-ta-logika-tis/

 

Árvore De Bons Frutos

Τι σχέση έχει η Ζιλιέτ Μπινός με τον Άγιο Παΐσιο;

 www.rthess.gr

Γαλλίδα ηθοποιός μίλησε για την επίσκεψη της στα μοναστήρια και τις βυζαντινές εκκλησίες στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

 

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης χαιρετίζοντας τους δυο ηθοποιούς. «Σήμερα σας τιμούμε και τους δυο για την απαράμιλλη τέχνη, την αφοσίωση και την πινακοθήκη χαρακτήρων», δήλωσε.

Η έκπληξη ήρθε από τη Ζιλιέτ Μπινός η οποία αναφέρθηκε στην επίσκεψη της στα μοναστήρια, τις βυζαντινές εκκλησίες μνημονεύοντας μάλιστα τον Άγιο Παΐσιο.

«Ο ουρανός, η θάλασσά σας είναι έμπνευση για μένα», είπε, κάνοντας αναφορά στον Σοφοκλή και τον Όμηρο και τον Άγιο Παΐσιο. «Μου δείχνουν τον δρόμο και με γεμίζουν με αίσθημα ανύψωσης», τόνισε.

Στο  2:25 λεπτό η αναφορά της στον Άγιο Παΐσιο

 

Η ίδια μίλησε για τα μοναστήρια που επισκέφτηκε. Είπε ότι εκεί γεύτηκε ειδικά πιάτα και θαύμασε τις βυζαντινές εικόνες. «Σας ευχαριστώ για όλα όσα μας έχετε δώσει», μας είπε παραπέμποντας στον Σοφοκλή και τον Όμηρο.

«Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα γιατί μοιραζόμαστε το βραβείο και είμαστε τυχεροί να έχουμε ένα κοινό πλανήτη που είναι το σινεμά και ένα μέρος να μεταμορφωνόμαστε και να δείχνουμε ότι το τραύμα μπορεί να γίνει χαρά και ο φόβος ένα απάνεμο σπίτι», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Κορίτσια, αντισταθείτε στη ψεύτικη ομορφιά

 

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

Βασισμένο σε άρθρο της Anna Gnatyshyna στην ιστοσελίδα CNE.news - Σήμερα, το να μεγαλώνεις μια κόρη σε αυτό το βίαιο και σεξουαλικά φορτισμένο κόσμο είναι μια πρόκληση. Και αυτό γιατί δεν μιλάμε μόνο για επιρροές από τον εξωτερικό, τον φυσικό κόσμο, αλλά και από το κόσμο που βρίσκεται στα smartphone που κουβαλούν τα κορίτσια στις τσέπες τους και τους υποδεικνύει τα πρότυπα ομορφιάς.

Τα πρότυπα ομορφιάς είναι ένας σημαντικός παράγοντας πίεσης που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την αυτοαντίληψη των κοριτσιών. Ενώ ο ενήλικας καταλαβαίνει πως είναι αδύνατο, αλλά και βλαπτικό ψυχοσωματικά να συμβαδίζει με τα πρότυπα ομορφιάς, αυτά τα πρότυπα αποτελούν επίμονο στόχο για πολλά κορίτσια. Η εφηβεία είναι μια περίοδος έντασης για αυτά, λόγω του μεγάλου ορμονικού στρες, της ανάπτυξης και των αλλαγών στο σώμα τους. Όλες αυτές οι διαδικασίες προκαλούν άγχος, αισθήματα μοναξιάς και κατάθλιψη. Εάν συνυπάρχει σχολιασμός ή εκφοβισμός στο σχολείο για θέματα εμφάνισης, αυτός περιπλέκει την κατάσταση γιατί τότε πολλοί έφηβοι μπορεί να μισήσουν τον εαυτό τους και να αναπτύξουν ακόμη και ιδέες αυτοκτονίας.

Τα κορίτσια πλήττονται περισσότερο από τα αγόρια όσον αφορά την ψυχική τους υγεία. Έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας. Παρόλο που και τα αγόρια παλεύουν με την εμφάνισή τους, η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες περισσότερο ως σεξουαλικά αντικείμενα και τις κρίνει ανάλογα με την εμφάνισή τους.

Μακιγιάζ. Η κατασκευή ενός ψεύτικου εαυτού.

Η πίεση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι μεγάλη καθώς τα παιδιά κοιτούν και ακολουθούν διασημότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που διαφημίζουν το δικό τους πρότυπο ομορφιάς και δυσφημούν εκείνους που είναι διαφορετικοί.

Σχεδόν κάθε κορίτσι χρησιμοποιεί φίλτρα φωτογραφιών, ώστε να μπορεί να καλύψει τις ατέλειες, και να συμμορφωθεί με τα επιθυμητά πρότυπα ομορφιάς. Πολλά παιδιά δεν τολμούν να δημοσιεύσουν μια selfie χωρίς φίλτρο, καθώς τα σχόλια των followers θα είναι σκληρά για τα μαλλιά, το πρόσωπο ή το μακιγιάζ. Η κοινωνία οδηγεί ακόμη τα κορίτσια να πιστεύουν ότι είναι χοντρά ή άσχημα.

Οι ειδικοί στην παιδική ανάπτυξη τονίζουν ότι ακόμη και παιδιά ηλικίας τριών ή τεσσάρων ετών έχουν ήδη σχηματίσει σταθερές απόψεις σχετικά με την εικόνα του σώματος, οι οποίες είναι επηρεασμένες από διάφορες κοινωνικές πλατφόρμες.

Ατέλειες στην εμφάνιση; Είναι ο φυσικός κανόνας.

Το να απελευθερωθείς από τα πρότυπα ομορφιάς είναι δύσκολο, ωστόσο, δεν είναι αδύνατο. Όλα ξεκινούν από το σπίτι, καθώς η οικογένεια είναι το πρώτο μέρος που μπορεί είτε να στηρίξει, είτε να καταστρέψει την αυτοπεποίθηση του παιδιού.

Η μητέρα είναι το πρώτο γυναικείο πρότυπο που βλέπουν τα παιδιά. Ο τρόπος που ένας πατέρας συμπεριφέρεται στη μητέρα τους, δείχνει στα παιδιά ότι η αγάπη δεν ασχολείται, ούτε καν βλέπει τις ατέλειες του άλλου. Αυτή η συμπεριφορά του πατέρα είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία αυτοπεποίθησης στα κορίτσια.

Η αυθεντικότητα είναι αξία και δύναμη!

Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό και τα άτομα εκτός οικογένειας, εκπαιδευτικοί, φίλοι, να στέλνουν ένα σωστό μήνυμα στα κορίτσια και να τα βοηθήσουν να αποκτήσουν υγιή αυτοαντίληψη και αγάπη για τον εαυτό τους. Τα παιδιά δίνουν αξία στις απόψεις που εκφράζουν οι οικογένειές τους αλλά και οι ξένοι. Τα μάτια τους φωτίζουν και μεγαλώνουν με αυτοπεποίθηση όταν τονίσουμε τα ατομικά τους χαρίσματα.  Τα χαρακτηριστικά τους είναι τα ιδιαίτερα δώρα του Θεού που αναδεικνύουν τη μοναδικότητά τους, και αυτό πρέπει να τους το πούμε!

Ο Θεός μας δημιούργησε διαφορετικούς δίνοντας στο καθένα μας κάτι προσωπικό, δεν έφτιαξε μια τυποποιημένη μονοτονία όπως φιλοδοξούν να κάνουν τα σύγχρονα πρότυπα ομορφιάς. Αξίζει να αποδείξουμε στη πράξη πως αδιαφορούμε για τη συμμόρφωση με τη μόδα, αγαπούμε  το παιδί (και αυτό να αγαπήσει τον εαυτό του) όπως είναι, και επενδύουμε στις ικανότητες και τη προσωπικότητα του, όχι στις ψεύτικες μεταμορφώσεις του, αντιστεκόμενοι στη πολιτιστική και παράλογη κοινωνική πίεση.