Η αξία κι η ωφέλεια των θλίψεων

Ο στάρετς συχνά αποκάλυπτε την αξία των θλίψεων.

-      Μη φοβείσθε τις θλίψεις. Μην προσπαθείτε γρήγορα να απαλλαγείτε απ’ αυτές. Διδαχθείτε με υπομονή και ταπείνωση απ’ αυτές. Δια των θλίψεων κατορθώνεται η σωτηρία μας. Με τις θλίψεις μαθαίνουμε πόσο κοντά μας είναι ο Κύριος: « Εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις την καρδίαν», ακούμε στους Ψαλμούς του Δαυίδ. Με τις θλίψεις αποκτούμε την πεποίθηση ότι χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Και αυτή η συνείδηση της αδυναμίας μας ,της μηδαμινότητάς μας, μας παιδαγωγεί στην ταπείνωση, φανερώνει την ταπεινή προσευχή που δίνει την πνευματική ειρήνη. Στην ψυχή τότε εισέρχεται η δύναμη του Θεού «η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα». Δια της θλίψεως αποκτάται η πνευματική διάκριση, η πείρα. Όταν κάποιος έχη λίγη μετάνοια, του χρειάζεται κάποτε για τις αμαρτίες και η καθαρτική παιδεία , το μαρτύριο. Αφού αναγνωρίζουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, δεν θα πρέπει να γογγύζουμε και να κλαιγόμαστε για τις θλίψεις της ζωής μας , αλλά θα πρέπει να προσπαθούμε να ευχαριστούμε τον Θεό για το μαρτύριο που εξιλεώνει, αφού και ο ίδιος ο Κύριος υπέμεινε το μαρτύριο του Σταυρού για τις αμαρτίες του κόσμου.

Τα βάσανα πολλές φορές στέλνονται σε κάποιο αθώο άνθρωπο, για να αυξηθούν τα στεφάνια της υπομονής του, κι ακόμα, σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου, για να πάσχει χάριν των άλλων. Το να έχεις τέλεια αγάπη σημαίνει να πάσχεις για τον πλησίον. Τι μεγάλο βραβείο λαμβάνει εκείνος που υπομένει τις θλίψεις αγόγγυστα! Ο Πατήρ υμών ο Ουράνιος καλεί τους θλιβομένους: « επισκέψασθε δη εν τούτω… και εκχεώ υμίν την ευλογίαν μου έως του ικανωθήναι» ( Μαλ. 3,10 ) .

Βοήθεια, για να υπομείνετε τις θλίψεις, ζητήστε από τον Θεό, κατά τον λόγο του Απόστολου Πέτρου: « πάσαν την μέριμναν υμών επιρρίψαντες επ’ αυτόν» ( Α΄ Πέτρ. 5,7 ) . Πρέπει απλά να τον παρακαλέσουμε: « Κύριε ,σε μένα υπάρχουν τόσες μέριμνες, τόση θλίψη! Όλη μου την ελπίδα την εναποθέτω σε Σένα, βοήθησέ με». Σε κάθε έργο σας αλλά και σε κάθε μικροδυσκολία ζητήστε από τον Θεό βοήθεια και η  ευλογία και η Χάρη του Θεού θα φωτίσει την ψυχή και θα την σκεπάσει.

Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Τι ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ;

Θαυμαστά καί παράδοξα πράγματα! Στήν ᾿Ιουδαία -ὅπου προϋπῆρχαν οἱ προφῆτες, οἱ πατριάρχες, οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης- τό μήνυμα γιά τή γέννηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τό ἔφεραν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ μάγοι ἐξ ᾿Ανατολῶν! ῎Εκαναν μακρινό ταξίδι γιά νά τόν δοῦν καί νά τόν προσκυνήσουν καί περιπλανόμενοι ρωτοῦν· «Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθείς βασιλεύς τῶν ᾿Ιουδαίων;».
Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς κρύφτηκε καί τό ἀστέρι, ὥστε χάνοντας τόν ὁδηγό τους οἱ μάγοι νά ἀναγκαστοῦν νά ρωτήσουν τούς ᾿Ιουδαίους καί μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο νά τούς κινήσουν κι ἐκείνους σέ ἀναζήτηση τοῦ νεογέννητου Μεσσία.
Τό ὅτι γεννήθηκε πρόσωπο ὑψηλό καί ἐπίσημο τό ἤξεραν καλά κι ἦταν σίγουροι, διότι τούς τό μήνυσε τ᾿ ἀστέρι. ῾Ο Θεός δέν τούς ἔστειλε προφήτη, διότι δέν θά τόν παραδέχονταν· οὔτε μέ τίς Γραφές μποροῦσε νά τούς μιλήσει, διότι δέν τίς γνώριζαν. Τούς ἔστειλε, λοιπόν, ἕνα σημάδι γνώριμο καί προσιτό σ᾿ αὐτούς.
Τό ἀστέρι τῶν μάγων δέν ἦταν ἀπ᾿ αὐτά πού βλέπουμε στό στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ τίς νυχτερινές ὧρες. ῏Ηταν κάποια λογική κι ἀόρατη δύναμη, ἕνας ἄγγελος, πού πῆρε τό σχῆμα τοῦ ἄστρου.

Ό Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ανάλογα μέ τήν πνευματική μας κατασταση

 Άλλοτε επιτρέπει νά κάνουμε ένα σφάλμα, λ.χ. μια μικρή απροσεξία, για να είμαστε άλλη φορά προσεκτικοί καί νά αποφύγουμε ή μάλλον νά προλάβουμε ένα μεγαλύτερο κακό πού θά μας
έκανε το ταγκαλάκι.
Άλλοτε αφήνει τόν διάβολο νά μάς πειράζη, γιά νά μάς δοκιμάση.
Δίνουμε δηλαδή εξετάσεις καί αντί κακό ό διάβολος μάς κάνει καλό.

Με την πύρινη φλόγα

Ένας αδελφός ,εκστατικός από την ακριβή απάντησιν που του έδωσε  στο πρόβλημά του , τον ερωτά:

-      Μα πώς Γέροντα, λαμβάνεις την πληροφορία με τόσην ακρίβεια;

-      Αυτό δεν είναι για τον καθένα. Είναι δυσδιάκριτο να καταλάβης αν η απάντησις είναι από τον Θεόν. Όμως με την πύρινη φλόγα της προσευχής μπορεί ο μοναχός να σταθή όπως ο Μωυσής και να διαλεχθή με τον Δημιουργόν του. Γι’ αυτό φροντίστε όσο μπορείτε να αποκτήσετε αυτή την φλόγα.

Άλλο αδελφός του ανέφερε:

-      Γέροντα, όταν προσεύχομαι για κάποιο ζήτημα, ζητώ από τον Κύριον και λαμβάνω πληροφορία μέσα μου.

Παρ’ όλον ότι ο αδελφός εκείνος ήταν πράγματι  αγωνιστής, εντούτοις ο Γέροντας του έδωσε την εξής απάντησιν:

-      Έχεις ακόμα πάθη;

-      Ναι, Γέροντα, έχω.

-      Λοιπόν, μέχρι που μέσα μας βασιλεύουν τα πάθη, ο σπόρος είναι ανακατεμένος. Εκεί που νομίζεις ότι φύτεψες σιτάρι, ξαφνικά βλαστάνουν ζιζάνια. Εγώ σου συνιστώ να παρακαλάς τον Κύριο, αλλά για πληροφορίες δεν είσαι ακόμα.

Ο Γέροντας κατάλαβε ότι ο αδελφός αυτός κλεβόταν από τα δεξιά, δηλαδή από υπερηφάνεια. Μάλιστα έφυγε από τον Γέροντα, όπως έλεγε, όχι ικανοποιημένος αλλά και αμετάπειστος.

Αρκετές φορές, ξαναζήτησε ο ίδιος πληροφορία στην προσευχή για διάφορες απορίες και είχε απάντησιν, έλεγε , θετική. Μιας φορά, όμως, υποσχέθηκε σε κάποιον να του δώση την απάντησιν που χρειαζόταν σ’ ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Κατόπιν προσευχής πολλής, του απαντά ότι έλαβε πληροφορία από τον Θεό ,ότι αυτό είναι το θέλημά του…

Φεύγει ο άλλος χαρούμενος κι ενθουσιασμένος για να επιστρέψη σε λίγες μέρες στενοχωρημένος και αγανακτισμένος ν’ αναγγείλη, ότι βγήκε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα με τις ανάλογες δυσμενείς συνέπειες.

Εκ του γεγονότος ατού, ταπεινώθηκε ο αδελφός αυτός˙ το εξομολογήθηκε στον Γέροντα, με την διαβεβαίωση ότι δεν θα ξαναεπιχειρήση να ζητήση πληροφορίες στην προσευχή.

Από το βιβλίο: «Ιωσήφ Μ.Δ.
ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ
Ο απλοϊκός ηγούμενος και διδάσκαλος
της νοεράς προσευχής»
Δ΄ΕΚΔΟΣΙΣ