Τι κακά κάνουν οι Χριστιανοί στις απόκριες (Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Ποιός μπορεί να διηγηθή τις αταξίες, που κάνουν οι Χριστιανοί κατά την περίοδο των Αποκρέων, και μάλιστα στα νησιά; Στ' αλήθεια, θα μπορούσε να πη κανείς, ότι τότε οι Χριστιανοί δαιμονίζονται όλοι, διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδούν ασυνείδητα, μέχρι και αυτοί οι πλέον γέροντες. Και, όποιος δεν χορέψει ή δεν τραγουδήσει, θεωρείται τρελλός, διότι οι άνδρες φορούν γυναικεία φορέματα και οι γυναίκες ανδρικά· διότι ντύνεται ο καθένας με διαφορετικά ρούχα και μάσκες, τις κοινώς αποκαλούμενες μουτσούνες· τότε δεν έχει διαφορά η ημέρα από την νύκτα· διότι όπως η ημέρα και όλη η νύκτα ξοδεύεται σε χο­ρούς και μασκαριλίκια· τότε δεν διαφέρουν οι λαϊκοί από τους κληρι­κούς και τους ιερωμένους· διότι όλοι εξ ίσου ατακτούν· τότε, για να πω έτσι, πανηγυρίζει η ασέλγεια· γιορτάζει η ακολοσία· ευφραίνεται η μέ­θη· αγάλλεται η τρυφή και η ασωτεία· χορεύει ο διάβολος με δέκα μανδύλια και μαζί με αυτόν χορεύει όλο το πλήθος των δαιμόνων· διό­τι το κέρδος, που κάνουν μόνο στις αποκριές, δεν μπορούν να το απο­κτήσουν σε ολόκληρο τον χρόνο. Λυπάται δε η αρετή· στενοχωριέται η σωφροσύνη· οδύρεται η χριστιανική σεμνότητα και η ευταξία· διώχνε­ται ο φόβος του Θεού και ο φόβος της κολάσεως και της κρίσεως· πεν­θεί ο Χριστός και θρηνούν όλοι οι άγγελοι και οι δίκαιοι.

"Ω, και ποι­ός να μη κλάψη; και ποιός να μη χύση καρδιοστάλακτα δάκρυα, βλέ­ποντας την απώλεια και την ανοησία αυτών των Χριστιανών; αυτοί είναι τόσο ανόητοι, που αντί να κερδίσουν από την νηστεία της αγίας Τεσσαρακοστής, περισσότερο ζημιώνονται από τις απόκριες, και, για να κερδίσουν ένα, χάνουν εκατό· και κάνουν οι άθλιοι σαν τους ανόη­τους εμπόρους, τρέχοντας σε ζημία και όχι σε κέρδος· διότι ασύγκριτα μεγαλύτερη είναι η βλάβη που δέχονται κατά τις απόκριες, παρά η ω­φέλεια που λαμβάνουν από την Τεσσαρακοστή που έρχεται· ίλεως, ίλε­ως, ίλεως να γίνη ο Θεός. Και μακάρι αυτός να φωτίση τους άγιους Αρχιερείς και τους πνευματικούς και τους διδασκάλους, να εμποδί­σουν αυτά τα κακά με αφορισμούς και με επιτίμια, όπως ορίζει και ο ξβ' Κανόνας της αγίας και Οικουμενικής ς’ Συνόδου.

(Πηγή: «Χρηστοήθεια των Χριστιανών», Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Λόγος Β’, Μεταφραστής: Βενέδικτος Ιερομόναχος Αγιορείτης, Εκδότης: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, Έτος έκδοσης: 2010)

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1771

είσαι εσύ; Μαχητής τοϋ Χριστού ή µαχητήςτού πειρασµού; {Γερ .Παισιος}

είσαι εσύ; Μαχητής τοϋ Χριστού ή µαχητήςτού πειρασµού;


Ειπε σε κάποιον µιά φορά: «Τί είσαι εσύ; Μαχητής τοϋ Χριστού ή µαχητήςτού πειρασµού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και µαχητές τού πειρασµού;». ΌΧριστιανός δέν πρέπει νά είναι φανατικός,... άλλα νά έχη αγάπη γιά όλους τουςανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά νά είναι, κάνει κακό.Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα µιλούσε στουςκοσµικούς. µέ µιά γλώσσα ωµή, πού προχωρούσε Όµως σε βάθος, και τουςτράνταζε. Μιά φορά µου λέει: «Σε µιά συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σέ µιάκυρία». Άλλα µέ τον τρόπο πού της τό είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλεµπροστά σέ όλους. «Κοίταξε, τού λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνιαµέ διαµαντόπετρες, έτσι όµως πού τά πετάς, σακατεύεις κεφάλια, Όχι µόνονευαίσθητα άλλα καί γερά». Ας µην πετροβολάµε τους ανθρώπους... χριστιανικά. Όποιος ελέγχει µπροστά σέ άλλους κάποιον πού αµάρτησε ή µιλάει µέ εµπάθεια γιά κάποιο πρόσωπο, αυτός δέν κινείται άπό τό Πνεύµα τού Θεού·κινείται άπό άλλο πνεύµα. Ό τρόπος της Εκκλησίας είναι ή αγάπη- διαφέρει άπότόν τρόπο των νοµικών. Ή Εκκλησία βλέπει τά πάντα µέ µακροθυµία καικοιτάζει νά βοηθήση τόν καθέναν, ο,τι καί άν έχη κάνει, όσο αµαρτωλός καί άνείναι.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΛΟΓΟΙ Β

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 10 ΦΕΒ 2012

Οί άνθρωποι πού έχουν λεπτή ψυχή, πολύ φιλότιµο καί είναι ευαίσθητοι,χρειάζεται νά προσέξουν

     

 

  Οί άνθρωποι πού έχουν λεπτή ψυχή, πολύ φιλότιµο καί είναι ευαίσθητοι,χρειάζεται νά      προσέξουν

, γιατί βάζει καί ό διάβολος τήν ουρά του καί τουςκάνει πιό ευαίσθητους, καί µπορεί νά φθάσουν στην µελαγχολία ή ακόµη - Θεόςφυλάξοι - καί στην αυ...τοκτονία. Ό διάβολος, ένώ εµάς τους ανθρώπους µαςβάζει νά πηγαίνουµε κόντρα στον πλησίον µας καί νά µαλώνουµε, ό ιδιος ποτέδέν πάει κόντρα. Τόν αµελή τόν κάνει πιό αµελή· τόν αναπαύει µέ τόν λογισµό:«Τό κεφάλι σου πονάει, είσαι αδιάθετος· δέν πειράζει καί άν δέν σηκωθής γιάπροσευχή». Τόν ευλαβή τόν κάνει πιό ευλαβή, γιά νά τόν ρίξη στηνυπερηφάνεια, ή τόν σπρώχνει νά άγωνισθή περισσότερο άπό τις δυνάµεις του,ώστε νά άποκάµη καί νά άφήση µετά όλα τά πνευµατικά του όπλα καί νάπαραδοθή ό πρώην πολύ αγωνιστής. Τόν σκληρόκαρδο τόν κάνει πιόσκληρόκαρδο, τόν ευαίσθητο υπερευαίσθητο
.Καί βλέπεις πόσοι άνθρωποι, άλλοι γιατί έχουν κάποια ευαισθησία καίάλλοι γιατί έχουν κλονισθή τά νεύρα τους, ταλαιπωρούνται µέ αϋπνίες καίπαίρνουν χάπια ή βασανίζονται καί χαραµίζονται στά νοσοκοµεία. Σπάνια νάδής σήµερα άνθρωπο ισορροπηµένο. Έγιναν µπαταρίες οί άνθρωποι. Οίπερισσότεροι είναι σάν νά έχουν ηλεκτρισµό. Όσοι µάλιστα δέν εξοµολογούνται,δέχονται επιδράσεις δαιµονικές· έχουν έναν δαιµονικό µαγνητισµό, γιατί όδιάβολος έχει εξουσία επάνω τους. Λίγοι άνθρωποι, εϊτε αγόρια εϊτε κοπέλες εϊτεηλικιωµένοι είναι, έχουν ένα βλέµµα γαλήνιο.

∆αιµονισµός! Ξέρεις τί θά πή δαι-µονισµός; Νά µήν µπορής νά συνεννοηθής µέ τόν κόσµο 

 

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

                                                ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  8 ΦΕΡ 2012

 

 

Ό Καλός Θεός όλα θα τα οικονοµήσει µε τον καλύτερο τρόπο, αλλάχρειάζεται πολλή υποµονή και προσοχή{Γ.Παισιος}

Θεός θα δώσει τη λύση.
Ό Καλός Θεός όλα θα τα οικονοµήσει µε τον καλύτερο τρόπο, αλλάχρειάζεται πολλή υποµονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, µε το ναβιάζωνται οι άνθρωποι να ξεµπλέξουν τα κουβάρια, τα µπλέκουν περισσότερο. Ό Θεός µε υποµονή τα ξεµπλέκει. ∆εν θα πάει πολύ αυτή ή κατάσταση. Θαπάρει σκούπα ό Θεός! Κατά το 1830, επειδή υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύςτουρκικός στρατός, για ένα διάστηµα δεν είχε µείνει στην Μονή Ιβήρων κανέναςµοναχός. Είχαν φύγει οι Πατέρες, άλλοι µε τα άγια Λείψανα, άλλοι για ναβοηθήσουν στην Επανάσταση. Ερχόταν στο µοναστήρι µόνον ένας µοναχόςαπό µακριά πού άναβε τα κανδήλια και σκούπιζε. Μέσα και έξω από τοµοναστήρι ήταν τουρκικός στρατός, και αυτός ό καηµένος σκούπιζε και έλεγε:«Παναγία µου, τι θα γίνει µ' αυτήν την κατάσταση;». Μία φορά πούπροσευχόταν µε πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει µία γυναίκα -ήταν ή Παναγία - πού έλαµπε και το πρόσωπο της ακτινοβολούσε. Τού παίρνειτην σκούπα από το χέρι και τού λέει: «Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά· εγώ θασκουπίσω». Και άρχισε να σκουπίζει. Υστέρα εξαφανίσθηκε µέσα στο Ιερό. Σετρεις µέρες έφυγαν όλοι οι Τούρκοι! Τους έδιωξε ή Παναγία

 

 

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ

 

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  9 ΦΕΒ 2012