Χαρακτηριστική είναι η ευχή του γέροντος Παϊσίου «Καλή υπομονή. Εύχομαι ο Χριστός να σου αυξάνει την αγάπη

Χαρακτηριστική είναι η ευχή του γέροντος Παϊσίου «Καλή υπομονή. Εύχομαι ο Χριστός να σου αυξάνει την αγάπη Του  ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ 2011 ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ   ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΑΡΕΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ  !!!!!!ΗΛΙΑΣ !!!!!

Στην αυγή του νέου χρόνου

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ένας χρόνος πέρασε και ένας νέος ανατέλλει . Άλλη μια αφορμή για να Σε ευχαριστήσω  και να δοξολογήσω το άγιο όνομά Σου: για τις δωρεές , για τους αγώνες της χρονιάς που πέρασε, για τις προσδοκίες  και την ελπίδα της χρονιάς που έρχεται.

Κύριε, στην κάθε δοκιμασία, στην κάθε κρίση, απ’ όπου κι αν προέρχονται-από πειρασμούς , πτώσεις, ασθένειες, απώλειες, αδικίες και ό,τι άλλο , η ψυχή μου θέλει να παραμένει επίμονα στραμμένη σε Εσένα, Όχι γιατί έτσι «πρέπει», αλλά διότι έτσι ανακαλύπτω τον εαυτό μου, μπορώ να μένω σταθερός απέναντι στις οποιεσδήποτε δοκιμασίες με χτυπούν, να γαληνεύω και να ελπίζω…

Κύριε του ελέους, της αγάπης, της σοφίας, της μακροθυμίας, του φωτισμού βοήθησέ με, στήριξέ με , και όξυνε τις πνευματικές μου κεραίες και φέτος, να προσλαμβάνω τις ενέργειες του ελέους Σου, της ευσπλαχνίας , της υπομονής και της αγάπης Σου.  Να μην τις θεωρώ ποτέ δικαιωματικά ή αυτόματα δεδομένες, αλλά να τις διεκδικώ με ταπεινή και καθαρή καρδιά, να ζω σε κλίμα συνεχούς μετάνοιας και ανταποδόσεως, απλά και αβίαστα, σε Σένα και τους συνανθρώπους μου των αγαθών που μου προσφέρεις.»

Ημερολόγιο ενός Ταξιτζή

Από το βιβλίο: «Ημεροδρόμιο Χριστουγέννων»

Εκδόσεις Ακρίτας

Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά

Ένα αγκαθάκι βγάζεις από το δάκτυλό σου και πονάς, πόσο μάλλον να ξερριζώσης από μέσα σου ένα πάθος! Ύστερα να ξέρης ότι, όταν ο άνθρωπος καταβάλλη προσπάθεια να κόψη ένα πάθος του, τότε ο πειρασμός βάζει εμπόδια και στρυμώχνεται ο άνθρωπος , όπως στρυμώχνεται και ο δαιμονισμένος, όταν του διαβάζουν εξορκισμούς, γιατί γίνεται αγώνας, παλεύει με τον διάβολο∙ έπειτα όμως ελευθερώνεται. Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά. Δεν κόβονται αμέσως τα πάθη,ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ Με πολλη  αγαπη   Χριστου

Αξίζει να πεθάνουμε ηρωικά, παρά να νικηθούμε από τα πάθη{ΓΕΡ. ΠΑΙΣΙΟΣ}

             Γέροντα, μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό φθάνει για να μας παρακινήση στον αγώνα κατά των παθών;
Μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό δεν φθάνει∙ χρειάζεται και καλή διάθεση ,αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας και φιλότιμη άσκηση.
Γέροντα, η μνήμη του θανάτου βοηθάει στην εσωτερική εργασία;
Ναι, πολύ βοηθάει. Αν έχουμε μνήμη θανάτου με ελπίδα στον Θεό, θα γνωρίσουμε την ματαιότητα αυτού του κόσμου και θα βοηθηθούμε πνευματικά. Γι’ αυτό να φέρνουμε στο νου μας το κριτήριο του Θεού και να μην ξεχνούμε ότι θα κριθούμε για τις αμαρτίες που κάναμε και δεν μετανοήσαμε. «Τι κάνω; Πώς ζω με τόση αμέλεια; να σκεφθώ. Αν πεθάνω αυτήν την στιγμή, πού θα πάω; Μήπως έκανα κανένα συμβόλαιο με τον θάνατο; Πεθαίνουν και μικροί και μεγάλοι». Αν σκέφτωμαι ότι ο Θεός μπορεί σε λίγο να με πάρη, τότε δεν θα αμαρτάνω. Για να πεθάνουν τα πάθη ,πρέπει να σκεφτώμαστε τον θάνατο, την μέλλουσα Κρίση, και να πάθουμε κι εμείς από φιλότιμο για τον Χριστό που πολλά έπαθε ,για να μας λυτρώση. Ο αγώνας κατά των παθών είναι ένα διηνεκές γλυκό μαρτύριο για την τήρηση των εντολών ,για την αγάπη του Χριστού. Αξίζει να πεθάνουμε ηρωικά, παρά να νικηθούμε από τα πάθη και να πληγώσουμε τον Χριστό.
Στρυμώχνομαι ,Γέροντα, στον αγώνα μου.
Ένα αγκαθάκι βγάζεις από το δάκτυλό σου και πονάς, πόσο μάλλον να ξερριζώσης από μέσα σου ένα πάθος! Ύστερα να ξέρης ότι, όταν ο άνθρωπος καταβάλλη προσπάθεια να κόψη ένα πάθος του, τότε ο πειρασμός βάζει εμπόδια και στρυμώχνεται ο άνθρωπος , όπως στρυμώχνεται και ο δαιμονισμένος, όταν του διαβάζουν εξορκισμούς, γιατί γίνεται αγώνας, παλεύει με τον διάβολο∙ έπειτα όμως ελευθερώνεται. Το καθάρισμα του εαυτού μας δεν γίνεται χωρίς κόπο, πατώντας κουμπιά. Δεν κόβονται αμέσως τα πάθη, όπως και ο κορμός του δένδρου δεν κόβεται αμέσως με μια πριονιά. Το πριόνι κόβει για πολλή ώρα, μέχρι να κοπή πέρα-πέρα ο κορμός. Και δεν τελειώνει εδώ η δουλειά. Για να γίνη ο κορμός έπιπλο, πόσος κόπος χρειάζεται! Πρέπει πρώτα να πελεκηθή, να γίνη σανίδες και μετά να τις πάρη ο επιπλοποιός, για να τις κάνη χρήσιμο έπιπλο.
Κι αν, Γέροντα, δεν καταλαβαίνω ότι αυτός ο κόπος είναι απαραίτητος;
Τότε θα μείνης κούτσουρο και θα σε ρίξουν στην φωτιά.
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007                                    <  ΗΛΙΑΣ 29 ΔΕΚ 2Ο11> με πολλη  αγαπη  χριστου