Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
Φιλότιμο και Θεία Πρόνοια{ΓΕΡ ΠΑΙΣΙΟΣ}
Φιλότιμο και Θεία Πρόνοια
Στην Κόνιτσα ήμουν στη μονή Στομίου. Μετά την πανήγυρη στις 8 Σεπτεμβρίου, οι προσκυνητές τα είχαν αφήσει όλα άνω-κάτω. Εκεί που τακτοποιούσα κάτι, βλέπω, κάθησε η αδελφή μου και μια άλλη κοπέλα να συμμαζέψουν. Αυτή η καημένη είχε ακόμη δύο αδελφές οι οποίες είχαν παντρευτεί και αυτή που ήταν μεγαλύτερη είχε μείνει ακόμα ανύπαντρη. Τι φιλότιμο είχε! Αφού τα τακτοποίησαν όλα στο τέλος μου λέει: «Αν χρειάζεται πάτερ κάτι να καθήσουμε να κάνουμε και τίποτε άλλες δουλειές». Τόσο πολύ φιλότιμο! Λέω μέσα μου. Πάω στο εκκλησάκι και λέω με όλη μου την καρδιά: Παναγία μου, οικονόμησέ την εσύ. Εγώ δεν έχω τι να της δώσω-και να είχα δεν θα το δεχόταν κιόλας. Ε, μόλις πήγε στο σπίτι της, την περίμενε ένας που ήμασταν μαζί στρατιώτες, ένα πολύ καλό παιδί, κομμάτι μάλαμα και από καλή οικογένεια. Παντρεύτηκαν, μια χαρά! Πώς την πλήρωσε η Παναγία!
Πηγή: Γέροντος Παισίου Αγιορείτου: Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
Στην Κόνιτσα ήμουν στη μονή Στομίου. Μετά την πανήγυρη στις 8 Σεπτεμβρίου, οι προσκυνητές τα είχαν αφήσει όλα άνω-κάτω. Εκεί που τακτοποιούσα κάτι, βλέπω, κάθησε η αδελφή μου και μια άλλη κοπέλα να συμμαζέψουν. Αυτή η καημένη είχε ακόμη δύο αδελφές οι οποίες είχαν παντρευτεί και αυτή που ήταν μεγαλύτερη είχε μείνει ακόμα ανύπαντρη. Τι φιλότιμο είχε! Αφού τα τακτοποίησαν όλα στο τέλος μου λέει: «Αν χρειάζεται πάτερ κάτι να καθήσουμε να κάνουμε και τίποτε άλλες δουλειές». Τόσο πολύ φιλότιμο! Λέω μέσα μου. Πάω στο εκκλησάκι και λέω με όλη μου την καρδιά: Παναγία μου, οικονόμησέ την εσύ. Εγώ δεν έχω τι να της δώσω-και να είχα δεν θα το δεχόταν κιόλας. Ε, μόλις πήγε στο σπίτι της, την περίμενε ένας που ήμασταν μαζί στρατιώτες, ένα πολύ καλό παιδί, κομμάτι μάλαμα και από καλή οικογένεια. Παντρεύτηκαν, μια χαρά! Πώς την πλήρωσε η Παναγία!
Πηγή: Γέροντος Παισίου Αγιορείτου: Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012
Η συμβολή της Εκκλησίας στην εθνική οικονομία της χώρας μας
Toυ Mητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. ANΘIMOY απο http://goo.gl/uGqJe
Σε τούτη την πρώτη ημέρα της Πρωτοχρονιάς του καινούργιου χρόνου 2012, έκρινα ότι είναι πολύ επίκαιρο ένα θέμα για μια πρώτη διαπραγμάτευση και ενημέρωση της κοινής γνώμης, επειδή αυτό το θέμα έχει σχέση με την οικονομία της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα σε μια εποχή, που τα οικονομικά ζητήματα διεκδικούν την αποκλειστική προτεραιότητα του ενδιαφέροντος όλης της ελληνικής κοινωνίας.
Οι Ελληνες πολίτες της χώρας μας, οι οποίοι ανήκουν συνειδητά στνο χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και ιδιαίτερα όλοι όσοι συγκροτούμε την τάξη του ιερού κλήρου, με την ιδιόμορφη ένστολη παρουσία μας που θα την κρατήσωμε μέχρι και του τάφου, παρακολουθούμε με αίσθημα πικρίας και ανησυχίας την καλλιέργεια ενός κλίματος εχθρότητος εναντίον της Εκκλησίας και ειδικώτερα του ιερού κλήρου. Πρόσχημα για την εχθρική αυτή εκστρατεία είναι το μόνιμο επιχείρημα της «αμυθήτου» εκκλησιαστικής περιουσίας και η μισθοδοσία του ιερού κλήρου. Οσον και αν παραθέτομε στοιχεία και επιχειρήματα για να αποδείξωμε το έωλον αυτής της προπαγάνδας, αυτοί επιτείνουν την επιθετικότητα, προκειμένου να «σπάσουν» την σπονδυλική στήλη της ισορροπίας του Ελληνισμού και της πλειονοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Η απέλπιδα αυτή προσπάθεια έχει δύο εμφανείς αφετηρίες. Η πρώτη είναι ο ιδεοπολιτικός πόλεμος με σκοπό την κομματική άνοδο στις εκλογές και η δεύτερη είναι η αγωνιώδης προσπάθεια για την κατίσχυση της τραυματισμένης πραγκοσμιοποιήσεως. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η παγκοσμιοποίηση αποδυναμώθηκε ήδη από την πανίσχυρη οικονομικά Γερμανία και από την ελλοχεύουσα πάντοτε υπέρ εαυτής Μ. Βρετανία.
Στα δικά μας εσωτερικά θέματα της οικονομίας και της δικαίας κατανομής του πλούτου, είναι απαραίτητο να επαναλάβωμε σε υψηλούς τόνους ότι το παραμύθι για την «τεράστια εκκλησιαστική περιουσία» έχει τελείως αποδυναμωθή βάσει συγκεκριμένων στοιχείων. Και υπενθυμίζομε τις κατά καιρούς αρπαγές της εκκλησιαστικής περιουσίας.
1. Επί αντιβασιλείας του Οθωνος διελύθησαν 416 ιερές Μονές και οι περιουσίες τους περιήλθαν στο κράτος, οι δε επιτήδειοι της εποχής πωλούσαν στα παζάρια ιερά σκεύη, κειμήλια και λείψανα αγίων. Από τα κτήματα των Μονών εκαλύπτοντο ακόμη και τα έξοδα λειτουργίας των Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σε τούτη την πρώτη ημέρα της Πρωτοχρονιάς του καινούργιου χρόνου 2012, έκρινα ότι είναι πολύ επίκαιρο ένα θέμα για μια πρώτη διαπραγμάτευση και ενημέρωση της κοινής γνώμης, επειδή αυτό το θέμα έχει σχέση με την οικονομία της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα σε μια εποχή, που τα οικονομικά ζητήματα διεκδικούν την αποκλειστική προτεραιότητα του ενδιαφέροντος όλης της ελληνικής κοινωνίας.
Οι Ελληνες πολίτες της χώρας μας, οι οποίοι ανήκουν συνειδητά στνο χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και ιδιαίτερα όλοι όσοι συγκροτούμε την τάξη του ιερού κλήρου, με την ιδιόμορφη ένστολη παρουσία μας που θα την κρατήσωμε μέχρι και του τάφου, παρακολουθούμε με αίσθημα πικρίας και ανησυχίας την καλλιέργεια ενός κλίματος εχθρότητος εναντίον της Εκκλησίας και ειδικώτερα του ιερού κλήρου. Πρόσχημα για την εχθρική αυτή εκστρατεία είναι το μόνιμο επιχείρημα της «αμυθήτου» εκκλησιαστικής περιουσίας και η μισθοδοσία του ιερού κλήρου. Οσον και αν παραθέτομε στοιχεία και επιχειρήματα για να αποδείξωμε το έωλον αυτής της προπαγάνδας, αυτοί επιτείνουν την επιθετικότητα, προκειμένου να «σπάσουν» την σπονδυλική στήλη της ισορροπίας του Ελληνισμού και της πλειονοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Η απέλπιδα αυτή προσπάθεια έχει δύο εμφανείς αφετηρίες. Η πρώτη είναι ο ιδεοπολιτικός πόλεμος με σκοπό την κομματική άνοδο στις εκλογές και η δεύτερη είναι η αγωνιώδης προσπάθεια για την κατίσχυση της τραυματισμένης πραγκοσμιοποιήσεως. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η παγκοσμιοποίηση αποδυναμώθηκε ήδη από την πανίσχυρη οικονομικά Γερμανία και από την ελλοχεύουσα πάντοτε υπέρ εαυτής Μ. Βρετανία.
Στα δικά μας εσωτερικά θέματα της οικονομίας και της δικαίας κατανομής του πλούτου, είναι απαραίτητο να επαναλάβωμε σε υψηλούς τόνους ότι το παραμύθι για την «τεράστια εκκλησιαστική περιουσία» έχει τελείως αποδυναμωθή βάσει συγκεκριμένων στοιχείων. Και υπενθυμίζομε τις κατά καιρούς αρπαγές της εκκλησιαστικής περιουσίας.
1. Επί αντιβασιλείας του Οθωνος διελύθησαν 416 ιερές Μονές και οι περιουσίες τους περιήλθαν στο κράτος, οι δε επιτήδειοι της εποχής πωλούσαν στα παζάρια ιερά σκεύη, κειμήλια και λείψανα αγίων. Από τα κτήματα των Μονών εκαλύπτοντο ακόμη και τα έξοδα λειτουργίας των Πανεπιστημίου Αθηνών.
Χειρότερο πράγμα από την αδικίαδεν υπάρχει. Οτιδήποτε κάνετε, κοιτάξτε νάχετε την ευλογία του Θεού ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΟΣ
Ο δίκαιος ανταμείβεται και σ’ ετούτη την ζωή.
Οκτωβρίου 16, 2011 — Χαράλαμπος
Έχω δει ψυχές που αδικήθηκαν, αλλά υπέμειναν την αδικία με καλούς λογισμούς και τους έλουσε η Χάρις σ’ αυτήν την ζωή. Πριν από πολλά χρόνια με είχε επισκεφθή ένας ευλαβής Χριστιανός, απλός και καλοκάγαθος, και με παρακάλεσε να ευχηθώ να φωτίση ο Χριστός τα παιδιά του, όταν ενηλικιωθούν, να μην γογγύσουν κατά των συγγενών για την μεγάλη αδικία που τους είχαν κάνει, και μου διηγήθηκε την υπόθεση. Όπως είδα, ο άνθρωπος αυτός ήταν πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός από πέντε παιδιά της οικογενείας του και μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα τους συμπαραστάθηκε σαν καλός πατέρας στα αδέρφια. Εργάσθηκε σκληρά, απέκτησε και άλλη περιουσία, κτήματα κ.λπ. και αποκατέστησε τις δυό αδερφές τους. Παντρεύτηκαν και τα μικρότερα αδέρφια του, πήραν όλα τα καλά κτήματα, ελαιώνες κ.λπ. Και σ’ αυτόν άφησαν τα άχρηστα, τα άγονα, κάτι αμμουδιές. Στο τέλος παντρεύτηκε και αυτός και απέκτησε τρία παιδάκια. Ήταν ηλικιωμένος φυσικά και σκεφτόταν τα παιδιά του, όταν μεγαλώσουν, μήπως καταλάβουν την αδικία και γογγύσουν. Μου έλεγε: “Εγώ δεν στενοχωριέμαι για την αδικία, γιατί διαβάζω το Ψαλτήρι. Ένα Κάθισμα το απόγευμα και δυό Καθίσματα πριν ξημερώση. Σχεδόν το έμαθα απ’ έξω το Ψαλτήρι. Κανένας Ψαλμός δεν λέει ότι οι άδικοι έκαναν προκοπή. Ενώ τους δικαίους τους σκέφτεται ο Θεός. Εγώ, Πάτερ μου, δεν λυπάμαι τα κτήματα που έχασα, αλλά λυπάμαι τα αδέρφια μου που χάνουν την ψυχή τους.” Έφυγε μετά ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος και με ξαναεπισκέφθηκε μετά από δέκα χρόνια περίπου, πολύ χαρούμενος, και με ρωτάει: “Με θυμάσαι, Πάτερ, με θυμάσαι;” “Ναι”, του είπα και τον ρώτησα πώς περνάει. “Έγινα πλούσιος τώρα”, μου απάντησε. “Και πώς έγινες πλούσιος αδερφέ;” “Να, εκείνα τα άχρηστα χωράφια, οι αμμουδιές, πήραν μεγάλη αξία, γιατί ήταν παραθαλάσσια. Αυτήν την φορά ήρθα να μου πης τι να τα κάνω τα πολλά χρήματα που έχω”. “Να εξασφαλίσης τα παιδιά σου με ένα σπιτάκι και να κρατήσης μερικά χρήματα και για τις σπουδές τους, μέχρι να τακτοποιηθούν”. “Έχω και για τα παιδιά μου, μου λέει, αλλά πάλι είναι πολλά”. “Δώσε στους φτωχούς συγγενείς σου πρώτα και μετά σε άλλους φτωχούς”. “Έδωσα, Πάτερ, αλλά πάλι είναι πολλά”. “Δώσε, για να φτιάξουν τον Ναό του χωριού σου και τα εξωκκλήσια”. “Έδωσα, αλλά πάλι είναι πολλά”. Τότε του λέω: “Θα εύχωμαι να σε φωτίζη ο Χριστός, για να κάνης καλωσύνες εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη”. Μετά τον ρώτησα: “Τι κάνουν τα αδέρφια σου; που βρίσκονται;” Ξέσπασε σε κλάμα και με λυγμούς μου απάντησε: “Δεν ξέρω, Πάτερ μου, χάθηκαν και τα ίχνη τους. Είχαν πουλήσει τα κτήματα από το χωριό, ελαιώνες και χωράφια, και τώρα δεν ξέρω που βρίσκονται. Είχαν πάει πρώτα στην Γερμανία, μετά στην Αυστραλία και τώρα δεν ακούγονται”. Μετανόησα που τον ρώτησα για τα αδέρφια του, γιατί δεν ήξερα πως θα λυπηθή τόσο πολύ. Τον παρηγόρησα μετά και έφυγε ειρηνικός. Του είπα να ευχηθούμε και οι δυό να μάθουμε και γι’ αυτούς χαρούμενες ειδήσεις. Θυμήθηκα μετά τον Ψαλμό που λέει: “Είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και επαιρόμενον ως τας κέδρους του Λιβάνου. Και παρήλθον και ιδού ουκ ην και εζήτησα αυτόν και ουχ ευρέθη ο τόπος αυτού” (6). Αυτό ακριβώς συνέβη με τα ταλαίπωρα αδέρφια του.
Χειρότερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει. Οτιδήποτε κάνετε, κοιτάξτε νάχετε την ευλογία του Θεού.
6) Ψαλμ. 36, 35-36
(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού{Γερ Παισιος}
Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι μέσα στο αγνό σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις" "Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού,και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει,όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή
Προσευχή Υμνολογίας και Δοξολογίας για το μεγαλείο του Θεού Δημιουργού
[ Ψαλμοί 8,64,76 (στ. 12-21), 92,94, 96 (στ.1-6 ) 99, 103, 112, 135, (στ. 1-9), 135 (στ.25-26), 148,150]
Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ· ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν. ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν σου τοῦ καταλῦσαι ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητήν. ὅτι ὄψομαι τοὺς οὐρανούς, ἔργα τῶν δακτύλων σου, σελήνην καὶ ἀστέρας, ἃ σὺ ἐθεμελίωσας· τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι μιμνῄσκῃ αὐτοῦ; ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν, καὶ κατέστησας αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου· πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ, πρόβατα, καὶ βόας ἁπάσας, ἔτι δὲ καὶ τὰ κτήνη τοῦ πεδίου, τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης, τὰ διαπορευόμενα τρίβους θαλασσῶν. 1 Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ».
«Σοί πρέπει ὕμνος, ὁ Θεός, ἐν Σιών, καὶ σοὶ ἀποδοθήσεται εὐχὴ ἐν ῾Ιερουσαλήμ. εἰσάκουσον προσευχῆς μου· πρὸς σὲ πᾶσα σὰρξ ἥξει. λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς, καὶ ταῖς ἀσεβείαις ἡμῶν σὺ ἱλάσῃ. μακάριος ὃν ἐξελέξω καὶ προσελάβου· κατασκηνώσει ἐν ταῖς αὐλαῖς σου. πλησθησόμεθα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου σου· ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστὸς ἐν δικαιοσύνῃ. ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, περιεζωσμένος ἐν δυναστείᾳ, ὁ συνταράσσων τὸ κῦτος τῆς θαλάσσης, ἤχους κυμάτων αὐτῆς. ταραχθήσονται τὰ ἔθνη, καὶ φοβηθήσονται οἱ κατοικοῦντες τὰ πέρατα ἀπὸ τῶν σημείων σου· ἐξόδους πρωΐας καὶ ἑσπέρας τέρψεις. ἐπεσκέψω τὴν γῆν καὶ ἐμέθυσας αὐτήν, ἐπλήθυνας τοῦ πλουτίσαι αὐτήν· ὁ ποταμὸς τοῦ Θεοῦ ἐπληρώθη ὑδάτων· ἡτοίμασας τὴν τροφὴν αὐτῶν, ὅτι οὕτως ἡ ἑτοιμασία. τοὺς αὔλακας αὐτῆς μέθυσον, πλήθυνον τὰ γεννήματα αὐτῆς, ἐν ταῖς σταγόσιν αὐτῆς εὐφρανθήσεται ἀνατέλλουσα. εὐλογήσεις τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, καὶ τὰ πεδία σου πλησθήσονται πιότητος· πιανθήσεται τὰ ὄρη τῆς ἐρήμου, καὶ ἀγαλλίασιν οἱ βουνοὶ περιζώσονται. ἐνεδύσαντο οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, καὶ αἱ κοιλάδες πληθυνοῦσι σῖτον· κεκράξονται, καὶ γὰρ ὑμνήσουσιν»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)