Εκκλησιαστικά ρητά

Αποσπάσματα από την Αγία Γραφή και από κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας

http://www.gnomikologikon.gr/ecclisiast.html

Από την Παλαιά Διαθήκη

Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Γένεσις Α'

Γενηθήτω φως. Γένεσις Α'

Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον εν Εδέμ κατά ανατολάς και έθετο εκεί τον άνθρωπον, ον έπλασε. Γένεσις Α'

Ου καλόν τον άνθρωπον μόνον. Γένεσις Β'

Και ήσαν οι δύο γυμνοί, ό τε Αδάμ και η γυνή αυτού, και ουκ ησχύνοντο. Γένεσις Α'

Αντί πινακίου φακής. Γένεσις ΚΕ'

Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων. Κριτές (Σαμψών) ιστ'

Δι' υπομονής πείθεται ο ηγεμών και η γλυκειά γλώσσα συντρίβει οστά. Παροιμίαι ΚΕ'

Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Εκκλησιαστής Α'

Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Ψαλμοί 103

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ησαΐας Μ'

Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού δια να μη γένης και συ όμοιος αυτού. Παροιμίαι ΚΣΤ'

Ως ο κύων επιστρέφει εις τον εμετόν αυτού, ούτως ο άφρων επαναλαμβάνει την αφροσύνην αυτού. Παροιμίαι ΚΣΤ'

Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου. Ψαλμοί ΡΙ'

Εγώ ειμί ο Ων. Έξοδος Γ'

Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας. Ψαλμοί 103

Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. Εκκλησιαστής Γ'

Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου. Ψαλμοί 140

Τα τρία ταύτα είναι θαυμαστά, εις εμέ μάλιστα τέσσαρα δεν εννοώ: τα ίχνη του αετού εις τον ουρανόν, τα ίχνη του όφεως επί του βράχου, τα ίχνη του πλοίου εν μέσω της θαλάσσης και τα ίχνη του ανθρώπου εν τη νεότητι. Παροιμίαι Λ'

Μη καυχώ τα εις αύριον, ου γαρ γιγνώσκεις τι τέξεται η επιούσα. Παροιμίαι ΚΖ'

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός. Έξοδος ΚΑ'

Αρχή παντός έργου λόγος, και προ πράξεως βουλή. Σοφία Σειράχ 37

Καιρός του τέκειν και καιρός του αποθανείν, καιρός του φυτεύσαι και καιρός του εκτίλαι πεφυτευμένον. Εκκλησιαστής Γ'

Όστις σκάπτει λάκκον θέλει πέσει εις αυτόν και ο λίθος θέλει επιστρέψει εις τον κυλίοντα αυτόν. Παροιμίαι ΚΣΤ'

Εν περιβολή ιματίων μη καυχήσεις και εν ημέρα δόξης μη επαίρου. Σοφία Σειράχ IA’ 4

Ο οκνηρός νομίζει εαυτόν σοφώτερον παρά επτά σοφούς γνωμοδότας. Παροιμίαι ΚΣΤ'

Προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε της πτώσεως υπερηφάνεια. Παροιμίαι IΣΤ'

Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον. Εκκλησιαστής Α'

Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα. Έξοδος Κ'

Προφάσεις εν αμαρτίαις. Ψαλμοί 140

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Βασιλέων Α'

Από τα Ευαγγέλια

Αγαπάτε αλλήλους. κατά Ιωάννην

Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. κατά Ιωάννην α’

Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου. κατά Ματθαίον στ'

Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις… συνήθης εισαγωγική φράση στα Ευαγγέλια

Μη φοβού Μαριάμ. κατά Λουκάν α'

Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου. κατά Λουκάν α'

Νυν απολύεις το δούλο σου δέσποτα. κατά Λουκά β' Ο Συμεών όταν αντίκρισε το νεογέννητο Ιησού

Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι. από την επί του Όρους Ομιλία του Ιησού

Έχε με παρητημένον. κατά Λουκά ιδ'

Άρον τον κράβατόν σου και περιπάτει. κατά Ιωάννην ε'

Η πίστις σου σέσωκέ σε· ύπαγε εις ειρήνην κατά Μάρκον & κατά Λουκάν

Διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες. κατά Ματθαίον κγ'

Δια τον φόβον των Ιουδαίων. κατά Ιωάννην ζ'

Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. κατά Ματθαίον ζ'

Ερευνάτε τας γραφάς. κατά Ιωάννην ε'

Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. κατά Λουκάν στ'

Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής. κατά Μάρκον ιδ'

Οι έσχατοι έσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. κατά Λουκάν ιγ'

Τα αδύνατα παρ' ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ. κατά Λουκάν ιη'

Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί. κατά Ματθαίον κβ'

Ο μη ων μεθ' ημών, καθ' ημών. κατά Ματθαίον iβ'

Ήλθον και ελάλησα αυτοίς αμαρτίαν ουκ έχω. κατά Ιωάννην

Το άλας της γης. κατά Ματθαίον ε' Ο Ιησούς για τους μαθητές του.

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε. κατά Ματθαίον κστ' & Κατά Μάρκον ιδ'

Συ είπας. κατά Ματθαίον κστ'

Ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτού. κατά Λουκάν δ'

Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις. κατά Ματθαίον κστ'

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών. κατά Ματθαίον ε'

Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην κατά Ματθαίον ε', από την επί του Όρους Ομιλία του Ιησού

Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει ημάς. κατά Ιωάννην η’ 32

Επηρώτησε δε αυτὸν ο Ιησούς λέγων· τι σοι εστιν όνομα; ο δε είπε λεγεών, ότι δαιμόνια πολλά εισήλθεν εις αυτόν. κατά Λουκάν η'

Ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω. κατά Ματθαίον ιθ'

Αγρόν ηγόρασα. κατά Λουκάν

Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων. κατά Μάρκον ιδ'

Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε. κατά Ματθαίον ι'

Την κεφαλή του επί πίνακι. κατά Ματθαίον ιδ'

Κάρφος εν τω οφθαλμώ. Ματθαίος ζ'

Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. κατά Λουκάν ιδ'

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. κατά Ματθαίον κβ'

Ουκ επ' άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος. κατά Ματθαίον δ'

Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν. κατά Ματθαίον στ'

Μη δότε τα άγια τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων. κατά Ματθαίον ζ'

Μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε. κατά Ματθαίον ζ'

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. κατά Ιωάννη β'

Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. κατά Ματθαίον κζ'

Δεύτε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. κατά Ματθαίον

Καλόν το άλας, εάν δε το άλας μωρανθή εν τίνι αρτυθήσεται; κατά Λουκάν ιδ'

Το Σάββατον διά τον άνθρωπον έγένετο και ουχ ο άνθρωπος διά το Σάββατον κατά Μάρκον β'

Ύπαγε οπίσω μου Σατανά. κατά Ματθαίον γ'

Ό γέγονε, γέγονε. κατά Ιωάννην ιθ'

Απολωλός πρόβατον. κατά Λουκάν ιε'

Ευκολώτερον εστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν τού Θεού εισελθείν κατά Ματθαίον ιθ'

Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται κατά Λουκάν ιδ'

Αντί του μάννα χολήν. κατά Ματθαίον κζ'

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις. κατά Λουκάν κβ'

Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν. κατά Ιωάννην ιθ'

Ο εορακώς μεμαρτύρηκεν και αληθής εστίν η μαρτυρία. κατά Ιωάννην ιθ'

Το αίμα αυτού εφ' ημάς και επί τα τέκνα ημών. κατά Ματθαίον

Ό γέγραφα, γέγραφα. φράση του Πόντιου Πιλάτου, σχετικά με την επιγραφή στο σταυρό του Ιησού

Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. κατά Λουκάν κγ'

Παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο. κατά Ματθαίον κστ'

Ίδε ο άνθρωπος. κατά Ιωάννην ιθ'

Ήγγικεν η ώρα. κατά Ματθαίον κστ'

Ηλί, ηλί λαμά σαβαχθανί. κατά Ματθαίον κζ'

Πάτερ, εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου κατά Λουκάν κγ'

από τις Πράξεις Αποστόλων

Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις. Απόστολος Παύλος, Προς Γαλάτες επιστολή

Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω. Απόστολος Παύλος, Προς Θεσσαλονικείς Β'

Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Πράξεις Αποστόλων 23:7

Κύμβαλον αλλαλάζον. Απόστολος Παύλος, Προς Κορινθίους ΙΓ'

Απορώ και εξίσταμαι. Πράξεις Αποστόλων Β' 1-13

Μη δίδετε τόπω τω διαβόλω. Απόστολος Παύλος

Τα πάντα δοκιμάζετε το καλόν κατέχετε. Απόστολος Παύλος

Μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. Απόστολος Παύλος

Τιμωρείτε τους ατάκτους ίνα μη υπεραίρωνται. Απόστολος Παύλος

Φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί. Απόστολος Παύλος, προς Κορινθίους ΙΕ'

Αι ημέραι είναι πονηραί. Απόστολος Παύλος, Προς Εφεσίους

Ο αποθανών δεδικαίωται. Απόστολος Παύλος, Προς Ρωμαίους ΣΤ'

Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Απόστολος Παύλος, προς Κορινθλιους 1, ε'

Του ιδίου φυράματος. Απόστολος Παύλος, Προς Ρωμαίους θ'

Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου· αριθμός γαρ ανθρώπου εστί· και ο αριθμός αυτού χξς. Ιωάννου Αποκάλυψις

από  άλλες πηγές

Το μεν αληθές εν, το δε ψεύδος πολυσχιδές. Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός

Αθανάσιον επαινών αρετήν επαινέσομαι. Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός

Δεξάμενος φλόγα τρέχε. Ου γαρ γιγνώσκεις πότε σβέννυται και εν σκοτία σε καταλείψει. Ιωάννης της Κλίμακος

Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες Ιωάννης Χρυσόστομος

Πίστευε και μη ερεύνα. Παρότρυνση των πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας. Η Εκκλησία θεωρεί συκοφαντία την άποψη ότι η φράση αυτή υπήρξε δόγμα της.

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή… Η αρχή του τροπαρίου της Κασσιανής

Έπαθε των παθών του τον τάραχον. Από τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα

Χους εί και εις χουν απελεύσει. Από την Νεκρώσιμη Ακολουθία

Ουκ εν τω Άδη μετάνοια.

Έρχεται ό λογισμός και τόν διώχνεις αμέσως. Αυτό δεν είναι πτώση. Έρχεται και τόν συζητάς

Γέροντα, είναι κακό νά συζητάω έναν αριστερό λογισμό, γιά νά δώ άπό που προέρχεται;
 - Το κακό είναι ότι δέν συζητάς με τον λογισμό, όπως νομίζεις, άλλα με το ταγκαλάκι. Περνάς ευχάριστα εκείνη τήν ώρα, μετά όμως παιδεύεσαι. Νά μή συζητάς... καθόλου τέτοιους λογισμούς. Νά πιάνης τήν χειροβομβίδα καί νά τήν πετάς στον εχθρό, γιά νά τον σκοτώσης. Ή χειροβομβίδα έχει τήν ιδιότητα νά μή σκάη αμέσως, αλλά μετά δύο-τρία λεπτά. Έτσι καί ό αριστερός λογισμός, αν τον δίωξης αμέσως, δέν μπορεί νά σε βλάψη.

- Γέροντα, πότε ή προσβολή ενός αριστερού λογισμού είναι πτώση;

- Έρχεται ό λογισμός και τόν διώχνεις αμέσως. Αυτό δεν είναι πτώση. Έρχεται και τόν συζητάς. Αυτό είναι πτώση. Έρχεται, τόν δέχεσαι λίγο και μετά τόν διώχνεις. Αυτό είναι μισή πτώση, γιατί και τότε έχεις πάθει ζημιά, επειδή μόλυνε ό διάβολος τόν νου σου. Δηλαδή είναι σαν να ήρθε ό διάβολος και του είπες: «Καλημέρα, τί γίνεται; Καλά; Κάθησε να σέ κεράσω. Α, ό διάβολος είσαι; Φύγε τώρα». Αφού είδες ότι είναι ό διάβολος, γιατί τόν έβαλες μέσα; Τόν κέρασες και θά ξανάρθη

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

HΛΙΑΣ ΧΑΙΝΟΥΤΗΣ 6 ΦΕΒ 2012

Σε μένα τον αμαρτωλό δείξε, Κύριε, το έλεος και τη φιλανθρωπία Σου και σώσε με με θαυματουργικό τρόπο, γιατί μ’ όλη την αθλιότητά μου σε Σε μόνο καταφεύγω ο δυστυχής».

Παντοτινή ἐλπίδα στό Θεό
Ένας νέος, παρασυρμένος από την τρομερή δύναμη της κακής συνήθειας, έπεφτε συχνά σε βαρύ αμάρτημα. Δεν άφηνε όμως τον αγώνα. Ύστερα από κάθε κατρακύλισμα έχυνε πύρινα δάκρυα και προσευχόταν στο Θεό μ’ αυτά τα πονεμένα λόγια:
«Κύριε, σώσε με, είτε θέλω είτε δε θέλω. Εγώ ως χωματένιος που είμαι, τραβιέμαι εύκολα στη λάσπη της αμαρτίας. Συ όμως έχεις τη δύναμη να μ’ εμποδίσ...εις. Δεν είναι θαυμαστό, Θεέ μου, αν ελεήσεις τον δίκαιο, ούτε αν σώσεις τον ενάρετο, γιατί αυτοί είναι άξιοι να γευτούν την αγαθότητά σου. Σε μένα τον αμαρτωλό δείξε, Κύριε, το έλεος και τη φιλανθρωπία Σου και σώσε με με θαυματουργικό τρόπο, γιατί μ’ όλη την αθλιότητά μου σε Σε μόνο καταφεύγω ο δυστυχής».
Αυτά έλεγε με συντριβή ο νέος και όταν κυριευόταν από το πάθος και όταν ακόμα ήταν ήρεμος. Κάποια φορά που νικήθηκε ύστερα από αγωνιώδη αντίσταση, γονάτισε αμέσως κι επανέλαβε τα ίδια λόγια, χύνοντας ποταμούς δακρύων. Η ακατανίκητη ελπίδα του στη Θεία ευσπλαχνία ερέθισε το διάβολο. Παρουσιάστηκε μπροστά του όλος μανία και του φώναξε:
— Άθλιε, δε νοιώθεις λίγη ντροπή, όταν με τέτοια χάλια τολμάς να προσεύχεσαι και να παίρνεις στο στόμα σου το όνομα του Θεού; Μάθε μια για πάντα πως για σένα δεν υπάρχει σωτηρία.
Ο γενναίος αγωνιστής δε φοβήθηκε, ούτε την ελπίδα του έχασε, όπως περίμενε ο διάβολος.
— Μάθε κι εσύ, του αποκρίθηκε πως το δωμάτιο αυτό είναι σιδηρουργείο. Μια σφυριά δίνεις και μια παίρνεις. Δε θα πάψω να σε πολεμώ με τη μετάνοια και την προσευχή, ώσπου να βαρεθείς να με πολεμάς κι εσύ με την αμαρτία.
— Έτσι λοιπόν; Φώναξε ο διάβολος με κακία. Από δω κι εμπρός παύω να σε πολεμώ, για να μην αυξηθούν τα βραβεία της υπομονής σου. Κι έγινε αμέσως άφαντος.
— Εύγε σου! Έχεις κατάνυξη, του ψιθύριζε καμιά φορά στο λογισμό του ο εχθρός για να τον ρίξει τώρα στην υψηλοφροσύνη.
— Ανάθεμα σε τούτο το καλό, αποκρινόταν με περιφρόνηση ο νέος. Μήπως αρέσει στο Θεό να χάσει ο άνθρωπος την καθαρότητα της ψυχής του με ρυπαρές πράξεις κι ύστερα να κάθεται να κλαίει;

Μετάφραση από το «Πώς αντιμετώπισαν τους σαρκικούς πειρασμούς»

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   6 ΦΕΒ 2012 !!

Ἦταν ὁ Γέροντας τῶν πονεμένων. Θυσίαζε τή δική του ζωή γιά νά βοηθάη τούς ἄλλους

’’.
Ἦταν ὁ Γέροντας τῶν πονεμένων. Θυσίαζε τή δική του ζωή γιά νά βοηθάη τούς ἄλλους. Γέροντας Παίσιος
Ε. Προσωπικές ἐμπειρίες καί μαρτυρίες γιά τόν Γέροντα

Ἐπιμέλεια: Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου Ἐπισμηναγός Ε.Α.
ἐκδόσεις Ἁγιοτόκος Καππαδοκία
Ἀδάμου Ἀνδρέας, ἰατρός, Κύπρος (σελ.133-136)

Στό Γέροντα Παΐσιο πῆγα γιά πρώτη φορά τόν Ὀκτώβριο τοῦ ’83 μέ δύο ἄλλους συμφοιτητές μου ἀπό τήν Κύπρο. Ὁ Γέροντας μᾶς συμπεριφέρθηκε μέ πολλή ἀγάπη καί ἁπλότητα. Θυμᾶμαι, τό πρῶτο πρᾶγμα πού μᾶς εἶπε ἦταν: ‟Νά εἴσαστε κοντά στόν Θεό καί νά μή φοβᾶστε τίποτε’’. Ὁ ἕνας συμφοιτητής μου δέν ἤθελε νά φύγη, οὔτε νοιαζόταν ἄν ἔχανε τό λεωφορεῖο. Τόσο πολύ εἶχε ἐντυπωσιασθεῖ.

Ὅταν μέ πῆγε στό κελλί του, μοῦ εἶπε: ‟Ἀπό ποῦ θέλεις νά πᾶμε σπίτι σου;’’ ‟ Ἀπό τή Μεσσόρια, νά βγοῦμε στόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα’’ τοῦ ἀπαντάω ἐγώ. ‟Ὄχι, ἀπό γύρω θά πᾶμε’’, μοῦ εἶπε χαριεντιζόμενος.
Τόν πίεζα γιά νά μου ἀποκαλύψη τά χαρίσματά του καί , ὅταν βγήκαμε ἔξω, εἶπε στούς ἄλλους: ‟Πίεζε, πίεζε, κάτι ἤθελε νά βγάλη...’’.

Τήν ἑπομένη ἡμέρα, ὅταν ξαναπῆγα –τό βράδυ ἔμεινα στή Μονή Κουτλουμουσίου ἶπε ὅτι ὁ βελονισμός δέν εἶναι καλό πρᾶγμα, ἀφοῦ μπλοκάρει τά κατά τόπους νευρικά κέντρα.
 Προκαλεῖ μέν ἀναλγησία, ἀλλά καταστρέφει τά νεῦρα. Ὁ Γέροντας εἶχε ἀρκετές ἰατρικές γνώσεις καί ὑποστήριζε τήν ἰατρική ἐπιστήμη. Ἦταν ὅμως ὑπέρ τῆς φυσικῆς διαβιώσεως.  Μοῦ ἔλεγε καί ἀρκετά πράγματα πού δέν μποροῦσα τότε, νά κατανοήσω, ἐνῶ κάποια τά κατάλαβα ἀργότερα.

Μιά φορά, στό κελλί του, σκεφτόμουν ποιό εἶναι τό νόημα τῆς ζωῆς. ‟Νά σώσουμε, ἄραγε, τήν ψυχή μας;’’. Ἦλθε ἀπό πίσω μου, μέ τά χέρια σταυρωμένα στό στῆθος, καί μοῦ εἶπε σιγά: ‟Ὅλοι νά πᾶμε στόν Παράδεισο, κανένας στήν κόλαση!’’
 
Ὁ Γέροντας ἀγαποῦσε πολύ τήν Καππαδοκία. Ἰδιαίτερα εὐλαβεῖτο τόν ἅγιο Ἀρσένιο, ὅπως καί τούς Πατέρες. Τιμοῦσε ἰδιαίτερα τήν ἱερωσύνη. Γιά δύο ἱερεῖς, διδύμους ἀδελφούς εἶπε: ‟Διπλή εὐλογία!’’. Περισσότρο, τόνιζε τήν ἀξία τοῦ μοναχισμοῦ. Ἄν θά γίνει κάποιος ἔγγαμος ἤ μοναχός, ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἀνάλογη κλίση.  Κάποιοι ἔχουν τή μία ἤ τήν ἄλλη δυνατότητα, ἄλλοι καί τίς δύο (αὐτοί μποροῦν νά διαλέξουν).
 
Μιά φορά μ’ ἔσφιξε στό στῆθος καί μοῦ εἶπε ἀστειευόμενος: ‟Σέ μισῶ, βρέ, σέ μισῶ!’’ Τόν κοίταξα παράξενα. ‟Δές τον πού τό πίστεψε! Μέ «μῖσος» τοῦ Χριστοῦ σέ μισῶ! Ἡ μαϊμοῦ, ἀπό τήν πολλή της ἀγάπη, σφίγγει τό μαϊμουδάκι της καί τό πνίγει’’.

Μέ τό διορατικό του χάρισμα, μοῦ ἔλεγε συγκεκριμένα στοιχεῖα γιά ἀνθρώπους, πού δέν εἶχε ποτέ γνωρίσει, ὅπως γιά τόν παπποῦ καί τή γιαγιά μου, πού εἶχαν κοιμηθεῖ. Πολλούς, τούς ὑποδεχόταν μέ τό ὄνομά τους, ἄν καί τούς ἔβλεπε γιά πρώτη φορά.
Τόνιζε τήν ἀξία τῆς προσευχῆς, καί ἰδιαίτερα τῆς ἀδιαλείπτου. Ἐπίσης τήν ὑπακοή στόν πνευματικό μας. Ἀρκετά παιδιά  τά κατευόδωνε μόνο μέ τή σύσταση ἔχουν πνευματικό ὁδηγό. ‟Στήν πνευματική ζωή νά προχωρᾶμε σταθερά’’, ἔλεγε, ‟στή μέση ὁδό. Νά μή μᾶς κλέβη ὁ πειρασμός οὔτε ἀπό δεξιά, οὔτε ἀπό ἀριστερά. Νά ἔχουμε μέτρο.  Σιγά-σιγά...’’.

Ὁ Γέροντας Πορφύριος μοῦ πρότεινε κάποτε νά πάω νά μείνω περί τίς δέκα μέρες μαζί μέ τόν Γέροντα Παΐσιο, γιά νά βοηθηθῶ καί νά ὠφεληθῶ. Ἐκεῖνος, ὅμως, δέν  τό δέχτηκε. ‟Θά θέλουν νά ἔρχωνται ὅλοι, ἄν μαθευτεῆ’’, μοῦ εἶπε. Μοῦ σύστησε, ὅμως, νά παραμείνω στόν Ἅγιο Ὄρος (ἦταν τά Ἅγια Θεοφάνεια), γιά νά ἁγιασθῶ.  Κάθε του συμβουλή ἦταν πολύτιμη, ὅπως ἀποδεικνυόταν στή συνέχεια.
 
Τόνιζε ἰδιαίτερα τήν ἀξία τῶν καλῶν λογισμῶν –«στούς πονηρούς λγοσμούς νά μή δίνουμε σημασία· φεύγουν». Ἐπίσης τόνιζε τήν ἀξία τῆς ἁγνοήτητας. Ὅσο γιά τή σωστή διαπαιδαγώγηση ἔλεγε ὅτι, ἰδιαίτερα οἱ γονεῖς, πρέπει νά δίνουν τό καλό παράδειγμα.
 
Δέ δεχόταν εὐλογίες (ὑλική βοήθεια). Τίς ἔστελνε σέ ἄλλους πατέρες. Τοῦ ἔστειλαν δύο κιλά σταφίδες. ‟Πάρε τα στήν Ἰβήρων γιά κόλλυβα, Ἀνδρέα, ἐσύ πού ἀντέχεις’’, μοῦ εἶπε.

Ἄλλη φορά μοῦ εἶπε:‟Οἱ ἄνδρες ἔχουν γενικά, περισσότερο μυαλό, ἐνῶ οἱ γυναῖκες περισσότερη ἀγάπη καί συναίσθημα’’.  ‟Ποιός πρέπει νά κάνη τίς δουλειές στό σπίτι; Ἡ γυναῖκα;’’ Τόν ρωτῶ. ‟Ὅποιος προλάβει πρῶτος!’’, μοῦ ἀπαντᾶ, ‟ἐκεῖνος εἶναι ὁ κερδισμένος.  Στή μέση τῆς οἰκογένειας πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός. Τά προβλήματα τά λύνει ὁ πνευματικός’’.

Μοῦ σύστησε νά μή βλέπω καθόλου τηλεόραση.  Γενικά, ὅμως, σεβόταν ἀπόλυτα τήν ἐλευθερία καί τήν ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου.
 


Ἀπόσπασμα ἀπό το βιβλίο Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης 1924-1994 Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου Ἐπισμηναγός Ε.Α. ἐκδόσεις Ἁγιοτοκος Καππαδοκία.
 (σελ.  133-136)

Εὐχαριστοῦμε θερμά τὸν κ. Νικόλαο Ζουρνατζόγλου για τὴν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπὸ τὸ βιβλίο

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΦΕΒ 2012

ό Θεός επιτρέπει νά γίνεται μόνον ο,τι μπορεί νά βγή σε καλό, γιατί αγαπά τό πλάσμα Του

Ό Θεός συχνά επιτρέπει νά γίνη αυτό πού είναι γιά τό συμφέρον τών πολλών.

Δέν κάνει ποτέ ένα καλό μόνο του, άλλα τρία-τέσσερα καλά μαζί.
Ούτε ποτέ επιτρέπει νά γίνη ένα κακό, έάν δέν βγουν άπό αυτό πολλά καλά. Όλα τά αξιοποιεί γιά όφελος μας, και τά στραβά και τά επικίνδυνα.
Τό καλό μέ τό κακό είναι ανακατεμένα· καλά θα ήταν νά είναι χωρισμένα, άλλα μπαίνουν τά προσωπικά συμφέροντα και ανακατεύονται.
Ό Θεός όμως και αυτό τό μπερδεμένο τό αξιοποιεί. Γι' αυτό πρέπει νά πιστεύουμε ότι ό Θεός επιτρέπει νά γίνεται μόνον ο,τι μπορεί νά βγή σε καλό, γιατί αγαπά τό πλάσμα Του. Μπορεί λ.χ. νά έπιτρέψη έναν μικρό πειρασμό, γιά νά μας προστατέψη άπό έναν μεγαλύτερο.
Μιά φορά στο Αγιον Όρος ένας λαϊκός πήγε σε κάποιο πανηγύρι σε ένα μοναστήρι. "Ήπιε λίγο και μέθυσε. Όταν έφυγε άπό τό μοναστήρι, έπεσε κάτω, και καθώς χιόνιζε, τον σκέπασε τό χιόνι. Άπό την σπιρτάδα πού είχε ή αναπνοή του άνοιξε μιά τρύπα στό χιόνι.
Κάποια στιγμή περνούσε ένας άπό εκεί καί είδε την τρύπα. «Τί είναι 'δώ, πηγή;», αναρωτήθηκε. Χτυπάει μέ τό μπαστούνι, «ώχ!» φώναξε ό μεθυσμένος, καί έτσι οικονόμησε ό Θεός νά σωθή.
.
 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΦΕΒ 2012

 Απόσπασμα από τις σελίδες 253 -257 του βιβλίου:

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

Ό σκοπός δέν είναι νά ξεχάση ό άνθρωπος τήν στενοχώρια του, άλλα να λυτρωθή. Τό άλλο δεν λυτρώνει. ∆εν βοηθούν στην πνευµατική ζωή τά µυθιστορήµατα ή ή εφηµερίδα και ή τηλεόραση.

Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασµένος ή στενοχωρηµένος, θέλει νά διάβαση κάτι εύκολο, κανένα διήγηµα, κανένα µυθιστόρηµα

κ.λπ.
- ∆έν υπάρχει κανένα πνευµατικό βιβλίο πού νά είναι καλό γιά εκείνη τήν ώρα; Ό σκοπός δέν είναι νά ξεχάση ό άνθρωπος τήν στενοχώρια του, άλλα να λυτρωθή. Τό άλλο δεν λυτρώνει. ∆εν βοηθούν στην πνευµατική ζωή τά µυθιστορήµατα ή ή εφηµερίδα και ή τηλεόραση.
Πολλές φορές ακόµη και µερικά θρησκευτικά περιοδικά κάνουν ζηµιά στους Χριστιανούς, γιατί διεγείρουν τον µωρό ζήλο καί προκαλούν σύγχυση.
Προσέξτε· µή διαβάζετε περιττά πράγµατα τίς ελεύθερες ώρες σας. Μερικά αναγνώσµατα είναι σάν νά τρως νεροκολοκύθες, σάν νά ψαχνής στά άχυρα, νά βρής ένα σπυρί σιτάρι. Λένε µερικοί: «Ναί, άλλα αυτά µέ ξεκουράζουν». Μά πώς σέ ξεκουράζουν, ευλογηµένε, άφοϋ σέ ζαλίζουν καί πονούν τά µάτια σου; Καλύτερα νά κοιµηθής, γιά νά ξεκουρασθής. Από τό τί διαβάζει κανείς, θά καταλάβης τήν πνευµατική του κατάσταση. Άν είναι πολύ κοσµικός, θά διαβάζη περιοδικά αισχρά. Άν είναι λίγο κοσµικός, θά διαβάζη λιγώτερο βρώµικα ή εφηµερίδες. Άν θρησκεύη, θά διαβάζη θρησκευτικά έντυπα ή σύγχρονα θρησκευτικά βιβλία ή πατερικά κ.ο.κ.
- Γέροντα, ποια πνευµατικά βιβλία βοηθούν περισσότερο;
- Πολύ ωφελούν τά διάφορα πατερικά βιβλία, πού στις µέρες µας, δόξα τω Θεώ, κυκλοφορούν κατά χιλιάδες. Σ' αυτά βρίσκει κανείς ο,τι ποθεί, ό,τι τού χρειάζεται. Είναι γνήσια πνευµατική τροφή καί οδηγούν µέ ασφάλεια στον πνευµατικό δρόµο. Γιά νά βοηθήσουν όµως, πρέπει νά διαβάζωνται µέ ταπείνωση καί προσευχή.
Τά πατερικά κείµενα µοιάζουν µέ αξονικές τοµογραφίες, γιατί όπως σ' εκείνες φωτογραφίζεται ή σωµατική κατάσταση τού άνθρωπου, έτσι καί σ' αυτά φωτογραφίζεται ή πνευµατική του κατάσταση. Κάθε πρόταση τών πατερικών κειµένων δέν κρύβει ένα άλλα πολλά νοήµατα, καί καθένας τά καταλαβαίνει ανάλογα µέ τήν πνευµατική του κατάσταση.

. ∆ιαβάζετε λοιπόν Πατέρες, έστω µιά ή δυο γραµµές τήν ηµέρα. Είναι βιταµίνες πολύ δυναµωτικές.
 

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΦΕΡ  2012

 Απόσπασμα από τις σελίδες 89 -101 του βιβλίου:



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σήµερα οι άνθρωποι καταλήγουν από τήν πολλή µελέτη νά είναι µαγνητόφωνα καί νά γεµίζουν τις κασσέττες τους µέ περιττά πράγµατα.

Σήµερα οι άνθρωποι καταλήγουν από τήν πολλή µελέτη νά είναι µαγνητόφωνα καί νά γεµίζουν τις κασσέττες τους µέ περιττά πράγµατα.

«Ή άνευ πράξεως» όµως διδασκαλία είναι κατά τόν Άββά Ισαάκ «παρακαταθήκη έντροπής»[5] Βλέπεις, πολλοί πού ενδι...αφέρονται γιά τόν αθλητισµό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφηµερίδες καί κάθονται. Μπορεί νά είναι σάν τά µοσχάρια, άλλα θαυµάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, µπράβο! " !...». ∆έν χύνουν όµως λίγο ίδρωτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. ∆ιαβάζουν- διαβάζουν αθλητικά καί ξαπλώνουν έτσι δέν ωφελούνται. Μένουν µέ τήν ευχαρίστηση τοϋ διαβάσµατος. Οι κοσµικοί, άλλοι διαβάζουν εφηµερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ροµάντζο, µιά περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στό γήπεδο πώς παίζουν, καί περνάνε τήν ώρα τους. Τό ίδιο κάνουν καί µερικοί πού διαβάζουν πνευµατικά. Μπορεί νά ξενυχτούν καί νά διαβάζουν πνευµατικά βιβλία µέ µανία καί νά ευχαριστιούνται. Παίρνουν ένα πνευµατικό βιβλίο, κάθονται καί λίγο αναπαυτικά καί διαβάζουν. « φελήθηκα», λέει ό άλλος. Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. φελείσαι, µόνον όταν δής τί λέει αυτό πού διαβάζεις, έλέγχης τόν εαυτό σου και προσπαθής νά τόν ζορίζης στην εφαρµογή: «Τί λέει αυτό πού διάβασα; Έγώ πού βρίσκοµαι πνευµατικά; Τί πρέπει νά κάνω;». Ύστερα, όσο περισσότερα µαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει. ∆εν λέω νά µή διαβάζη, γιά νά µην ξέρη πολλά και νά µην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά νά µή διαβάζη µόνο γιά νά ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη καί έχη δυνατή µνήµη, θυµάται πολλά, µπορεί και νά λέη καί πολλά καί νά ξεγελάη τόν εαυτό του, νά νοµίζη δηλαδή ότι τά εφαρµόζει κιόλας. Έτσι δηµιουργεί ψευδαίσθηση καί στον εαυτό του καί στους άλλους. Γι' αυτό µήν αναπαύετε τόν λογισµό σας στά πολλά διαβάσµατα. Νά στραφήτε στην εφαρµογή. Τά πολλά διαβάσµατα µορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;
- Ναί, Γέροντα.
- Σκοπός όµως είναι πώς θά µορφωθώ θεοκεντρικά. ∆έν πάω νά γίνω καθηγητής Πανεπιστηµίου, ώστε νά είµαι υποχρεωµένος νά ξέρω πολλά. 'Αλλά καί αν µοϋ χρειασθή κάτι από τήν άλλη γνώση, εύκολα θά το µάθω, όταν αποκτήσω τήν θεοκεντρική µόρφωση. Κατάλαβες;

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!


ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΦΕΡ 2012

 -
Απόσπασμα από τις σελίδες 89 -101 του βιβλίου:



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ