Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός

Ἦχος πλ. δ'
Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Ψυχαναλυτὴς τό... Ἴντερνετ

«Ὁ ὑπολογιστὴς εἶναι ἡ εὔκολη λύση γιὰ ἐπικοινωνία, ὄχι ὅμως καὶ ἡ καλύτερη»

Τὸν ρόλο τοῦ... ψυχαναλυτῆ παίζει πλέον τὸ Ἴντερνετ - γιὰ παιδιὰ νεαρῆς ἡλικίας ποὺ βιώνουν ψυχολογικὰ ἢ οἰκογενειακὰ προβλήματα. Ἀποτελεῖ - σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικοὺς - τὴν εὔκολη λύση γιὰ τοὺς ἔφηβους ποὺ θέλουν νὰ προβάλουν τὰ προβλήματά τους.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν «κραυγὴ ἀπελπισίας καὶ βοήθειας» τοῦ 13χρονου, ποὺ στὸ ἠλεκτρονικὸ ἡμερολόγιό του (blog) ἀνακοίνωσε πὼς σχεδιάζει νὰ βάλει τέλος στὴν ζωή του, οἱ ψυχολόγοι ἐπισημαίνουν πὼς ἡ ἐφηβεία εἶναι μία ἰδιαίτερα δύσκολη περίοδος, γι' αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς πρέπει νὰ σκύβουν στὰ προβλήματα τῶν παιδιῶν τους. Τὸ σημεῖο στὸ ὁποῖο «στέκονται» οἱ ψυχολόγοι εἶναι τὸ γεγονὸς πὼς ὁ συγκεκριμένος μαθητὴς Γυμνασίου ἐπέλεξε νὰ μοιραστεῖ τὰ προβλήματά του μὲ ἀγνώστους στὸ Ἴντερνετ, ἀντὶ νὰ τὰ συζητήσει μὲ γονεῖς καὶ φίλους. «Εἶναι σημεῖο τῶν καιρῶν μας. Τὸ Ἴντερνετ ἔχει γίνει τὸ ὑποκατάστατο τῆς παρέας καὶ τῆς κουβέντας. Τελικὰ ὅμως καταλήγουν νὰ αἰσθάνονται ἀκόμα πιὸ μόνοι, γιατί στὰ chat rooms δὲν ὑπάρχει ὀπτικὴ ἐπικοινωνία, ἄγγιγμα, ἀμεσότητα», τονίζει στὰ «NEA» ἡ ψυχολόγος κ. Μαριέττα Πεπελάση.

Ἡ ἀνωνυμία εἶναι τὸ «ἀτοὺ» γιὰ τοὺς χρῆστες τοῦ Ἴντερνετ, καθὼς κανεὶς δὲν τοὺς γνωρίζει. Αὐτὴ ἡ ἀπρόσωπη σχέση δημιουργεῖ ἕνα αἴσθημα ἐλευθερίας, ἀκριβῶς ἐπειδὴ μποροῦν νὰ θίξουν ὅποιο θέμα τοὺς ἀπασχολεῖ χωρὶς ὡστόσο νὰ στιγματιστοῦν στὸν κοινωνικὸ καὶ τὸν οἰκογενειακὸ περίγυρο: «Ἡ ἐφηβεία εἶναι μία περίοδος ἐσωτερικῆς ἀναζήτησης: τὰ παιδιὰ προσπαθοῦν νὰ μάθουν τὸν ἑαυτό τους, ἀναζητοῦν τὴν σεξουαλική τους ταυτότητα, προβληματίζονται γιὰ τὸ μέλλον. Πρόκειται γιὰ θέματα ἰδιαίτερα λεπτά. Ἂν λοιπὸν δὲν νιώθουν κοντὰ στοὺς γονεῖς καὶ στοὺς φίλους τους, τότε ὁ ὑπολογιστὴς εἶναι ἡ εὔκολη λύση, σὲ καμία περίπτωση δὲν ἀποτελεῖ τὴν καλύτερη»,ὑπογραμμίζει ἡ κ. Πεπελάση.

Στὴ συγκεκριμένη περίπτωση, ὁ 13χρονος μαθητὴς δὲν ἔκρυβε πὼς ἔνιωθε παραμελημένος ἀπὸ τοὺς γονεῖς του. «Οἱ γονεῖς μου δὲν μοῦ φέρονται καλά», ἔγραφε χαρακτηριστικά. Ἐπιπλέον, σύμφωνα μὲ τὸ ἠλεκτρονικὸ ἡμερολόγιό του, ἔνιωθε πὼς οἱ φίλοι του δὲν τὸν ἱκανοποιοῦσαν ἐνῶ παράλληλα εἶχε ἀπογοητευτεῖ ἀπὸ τὶς σχέσεις του μὲ τὰ κορίτσια. Τὸ ἡμερολόγιο ποὺ διατηροῦσε στὸ Ἴντερνετ, ὅπως ἐπισημαίνουν οἱ εἰδικοί, ἦταν «κραυγὴ βοήθειας»... Τὸ εἶχε ἀποφασίσει. Μάλιστα, τὸ γεγονὸς πὼς θὰ αὐτοκτονοῦσε βάσει λεπτομεροῦς σχεδίου - εἶχε ὁρίσει ὄχι μόνο τὴν ἡμέρα ἀλλὰ ἀκόμα καὶ τὴν ὥρα - χτυπάει ἀκόμη ἕνα «καμπανάκι» στοὺς ψυχολόγους: «Τὸ πρῶτο βῆμα εἶναι οἱ αὐτοκτονικὲς σκέψεις. Ἀπὸ τὴ θεωρία στὴν πράξη ὑπάρχει μεγάλη ἀπόσταση, ὡστόσο ὁ συγκεκριμένος ἔφηβος εἶχε ἤδη περάσει στὸ ἐνδιάμεσο στάδιο, νὰ ὁρίσει δηλαδὴ τὴν ἡμερομηνία καὶ τὸν τρόπο ποὺ θὰ δώσει τέλος στὴ ζωή του», λέει στὰ «NEA» ὁ ψυχολόγος - ψυχοθεραπευτὴς κ. Βασίλης Θεοδώρου. Πάντως τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπὸ ὅλα, ὅπως τονίζει ὁ κ. Θεοδώρου, εἶναι πὼς ὁ 13χρονος μαθητὴς προσπαθοῦσε νὰ τραβήξει τὴν προσοχὴ τῶν ὑπόλοιπων χρηστῶν του Ἴντερνετ: «Πρόκειται γιὰ κάτι σύνηθες. Τὸ Ἴντερνετ κρύβει μεγάλες ἰδιαιτερότητες. Οἱ χρῆστες ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ δημιουργήσουν μιὰ εἰκονικὴ ταυτότητα πολὺ πιὸ ἐνδιαφέρουσα ἀπὸ τὴν πραγματική τους, ὥστε νὰ ἔχουν τὴν προσοχὴ ποὺ ἐπιθυμοῦν. Αὐτὸ καὶ μόνο σκιαγραφεῖ τὴ μοναξιὰ αὐτῶν τῶν παιδιῶν».

 http://www.agiazoni.gr/article.php?id=12043774076537068525

Βασιλεύ Ουράνιε

Προσευχή προς το Άγιο Πνεύμα,
που είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.

Βασιλεύ Ουράνιε (προσευχές)

Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε,
το Πνεύμα της αληθείας,
ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών,
ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός,
ελθέ και σκήνωσον εν ημίν
και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος
και σώσον, Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Αμήν.

Μετάφραση - Ερμηνεία (προσευχές)

Βασιλεύ Ουράνιε = Ουράνιε Βασιλεύ
Παράκλητε = Εσύ που είσαι οδηγός, ενισχυτής και παρηγορητής μας
Το Πνεύμα της αληθείας = Εσύ που είσαι το Πνεύμα από όπου πηγάζει η Αλήθεια
Ο πανταχού παρών = Εσύ που βρίσκεσαι παντού
Και τα πάντα πληρών = και εσύ που γεμίζεις τα πάντα με την παρουσία σου
ο θησαυρός των αγαθών = Εσύ που είσαι το θησαυροφυλάκιο των καλών
και ζωής χορηγός = Εσύ που είσαι ο χορηγητής (ο δοτήρας) της ζωής
ελθέ και σκήνωσον εν ημίν = Έλα και σκήνωσε - κατοίκησε- μέσα μας
και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος = Και καθάρισε μας από κάθε αμαρτία
και σώσον, Αγαθέ = και σώσε, Εσύ που είσαι απόλυτα Αγαθός
τας ψυχάς ημών = τις ψυχές μας
Αμήν =  Αληθινά

αντιγραφή:  http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=692&Itemid=83

Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ' αυτήν την κόλαση του κόσμου

Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ' αυτήν την κόλαση του κόσμου
.
Νιώθουν οι περισσότεροι μια μεγάλη εγκατάλειψη, μια αδιαφορία
ιδίως τώρα από παντού.
Δεν έχουν από που να κρατηθούν. Είναι αυτό που λένε: “ Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται”. Αυτό δείχνει ότι ο πνιγμένος ζητάει από κάπου να πιασθή, να σωθή. βλέπεις, το καράβι βουλιάζει και ο άλλος πάει να πιασθή από το κατάρτι. Κα, αφού το καράβι κινδυνεύει να βουλιάξη, δεν σκέφτεται ότι και το κατάρτι θα βουλιάξη. Πιάνεται από το κατάρτι και βουλιάζει πιο γρήγορα! Θέλω να πω ότι οι άνθρωποιζητούν κάπου να ακουμπήσουν, από κάπου να πιασθούν. Ναι αν δεν έχουν πίστη να ακουμπήσουν σ' αυτήν,αν δεν εμπιστευθούν στον Θεό, , θα βασανίζωνται.Μεγάλη υπόθεση η εμπιστοσύνη στον Θεό!

Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός. Θα δήτε πως θα εκτιμήσουν την Εκκλησία. Αρκεί εμείς να είμαστε σωστοί. Θα καταλάβουν ότι αλλιώς δεν γίνεται χωριό!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  3 ΙΟΥΝ 2012 

«Ελληνορθόδοξη Παράδοση: Ρίζωμα καί Προοττική»,

Διαβάστε παρακάτω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα - άρθρο του Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στυλιανού Παπαδόπουλου (1933-2012) από το βιβλίο «Ελληνορθόδοξη Παράδοση: Ρίζωμα καί Προοττική», επιλογή κειμένων και επιμέλεια: Κων/νος Χολέβας. (Ορθοδοξία και Ελληνισμός, 1999). Δημοσιεύτηκε ως άρθρο με τον τίτλο «Όποιος έχανε την ορθοδοξία έχανε και την ελληνική του συνείδηση» στο περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, τεύχος 36.

 Γνωρίζουμε, ιστορικά ότι πολλοί ορθόδοξοι βυζαντινοί, που είχαν ελληνική συνείδηση, έφυγαν από τις εστίες τους πρίν και κατά την πτώση της μικρής πλέον βυζαντινής αυτοκρατορίας προς τις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Ο ΙΕ΄ αιώνας γνώρισε στη Δύση πολλούς ορθόδοξους Έλληνες, επώνυμους των γραμμάτων, των τεχνών και του πλούτου.  Από αυτούς, η συντριπτική πλειοψηφία γρήγορα ή αργά προσχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό, εγκαταλείποντας θεληματικά ή με πιέσεις ηθικές και οικονομικές την Ορθοδοξία. Παράλληλα όμως και χωρίς καθυστέρηση, αυτοί όλοι έχασαν και την ελληνικότητά τους, την ελληνική τους συνείδηση. Γι’ αυτό κι έχουμε ιστορικό παράδοξο, σκάνδαλο κυριολεκτικά. Δεν δημουργήθηκε και δεν είχαμε πουθενά στις ξένες χώρες συγκροτημένη ελληνική κοινότητα με ρωμαιοκαθολικό ή προτεσταντικό θρήσκευμα. Κοινότητες συγκροτημένες με ακμαία συνείδηση της ελληνικότητας έχουμε, όπου και όταν τα μέλη της κοινότητας είναι και ορθόδοξα, όταν τα δύο άνισα και μη συγκρίσιμα μεγέθη, ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, συνυπάρχουν.

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της Τουρκοκρατίας μετανάστευσαν ορθόδοξοι Έλληνες, όχι μόνο με μονωμένα πρόσωπα και οικογένειες, αλλά χωριά ολόκληρα και μικρές περιοχές. Έφευγαν όλοι μαζί οι κάτοικοι του χωριού με τον ιερέα και τον δάσκαλο, από την Μάνη π.χ. Φυσικά όλοι τους ήταν και ορθόδοξοι και Έλληνες. Στην αρχή προσπαθούσανε να διατηρήσουνε την Ορθοδοξία τους, αλλά πιεζόμενοι σιγά - σιγά την εγκατέλειπαν. Τότε αυτόματα χανόταν η εξασθενούσε απόλυτα και η συνείδηση της ελληνικότητάς τους.

Έτσι, ούτε στην ιταλική χερσόνησο, ούτε στην Γαλλία ή στην Ελβετία, ούτε στην Γερμανία και στην Αυστροουγγαρία διασώθηκαν ελληνικές κοινότητες. Αυτό έγινε σε λίγες περιπτώσεις και κυρίως αργότερα, όταν μειώθηκαν οι πιέσεις και η αντίσταση των Ελλήνων ορθοδόξων έγινε σθεναρότερη. Έχουμε τότε συγκροτημένες ελληνικές κοινότητες, όπως π.χ. στην Βενετία και την Βιέννη, που όλες ήταν και ελληνικές και ορθόδοξες.

Με διαφορετικές προυποθέσεις έχουμε κοινότητες ελληνικές στην Αίγυπτο, στην Μολδοβλαχία, γύρω από την Μαύρη Θάλασσα, και την Κασπία. Αντίθετα, όταν ένας μή Έλληνας γινόταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ορθόδοξος, διατηρούσε την οποιαδήποτε εθνική του συνείδηση, όπως άλλωστε συνέβη με λαούς και φυλές, που παλαιότερα εκχριστιάνισαν οι βυζαντινοί, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, με την σύμπραξη της διπλωματίας του αυτοκράτορα.

Πολύ εμφαντικότερα η κατάσταση συναπωλείας του Ελληνισμού επιβεβαιώνεται απ’ όσα διαδραματίστηκαν πριν και μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, στις τουρκοκρατούμενες χώρες, από τα Βαλκάνια ως την άκρη της Μέσης Ανατολής. Εκεί, λοιπόν και τότε, πρόσωπα μεμονωμένα, χωριά ολόκληρα ή περιοχές ευρύτερες, ένεκα βίας και εξαναγκασμού ή -σπανιότερα- έμμεσων πιέσεων και τυχοδιωκτισμού, εκατομμύρια ορθοδόξων Ελλήνων αλλαξοπίστησαν. Δέχτηκαν την θρησκεία του Μωάμεθ κι εγκατέλειψαν την Ορθοδοξία τους. Ο εξισλαμισμός τους όμως αυτόματα σήμαινε και απώλεια της ελληνικότητάς τους.

Δεν πρέπει εμείς οι Έλληνες να λησμονάμε ποτέ ότι: η πλειοψηφία των μουσουλμάνων π.χ. της δυτικής Θράκης, της Αλβανίας, της Κύπρου παλιότερα, της Μικρασίας, της Αιγύπτου, της Βοσνίας, της Ρόδου και άλλων περιοχών είναι ορθόδοξοι Έλληνες βυζαντινοί ή Σέρβοι, που οι πρόγονοί τους εξισλαμίστηκαν και, χάνοντας την ορθοδοξία τους, έχασαν και την φυλετική τους συνείδηση. Έγιναν μουσουλμάνοι Τούρκοι ή Βόσνιοι ή Αλβανοί ή Αιγύπτιοι. Ποτέ δεν έμειναν εθνικά ό,τι ήταν ως ορθόδοξοι χριστιανοί. Τα επίλεκτα γενιτσαρικά τάγματα, με την σύμπραξη των οποίων ο Πορθητής Μωάμεθ Β’ κατέλαβε και κατέστρεψε την Κωνσταντινούπολη, αποτελούνταν από εξισλαμισμένα ορθόδοξα χριστιανόπουλα. Και η πλειοψηφία των Τούρκων της Μικρασίας είναι φυλετικά αδέρφια μας, που έγιναν εχθροί μας αφ’ ότου απώλεσαν την Ορθοδοξία τους.

Η σημερινή κατάσταση των Ελλήνων της διασποράς, που πλέον έγιναν π.χ. Ελληνοαμερικανοί και Ελληνοαυστραλοί, διαφέρει ένεκα της αλλαγής των συνθηκών, αλλά στο βάθος μένει ίδια κι απαράλλαχτη: όπου έχουμε διατήρηση της Ορθοδοξίας, έχουμε και διάσωση της ελληνικής συνειδήσεως.

Όπου έχουμε ακμαία κοινότητα Ελλήνων, αυτοί είναι ορθόδοξη ελληνική κοινότητα. Περιπτώσεις μεμονωμένων ελληνικών μικροκοινοτήτων προτεσταντικού συνήθως θρησκεύματος είναι τεχνητό δημιούργημα, θνησιγενές, περιθωριακό, και βέβαια δεν καταργεί τον κανόνα. Και αυτό, γιατί ο Προτεσταντισμός δεν κατανοεί την σημασία της εθνικής παραδόσεως και ούτε ενδιαφέρεται για την εθνική συνείδηση, παρεκτός και αν πρόκειται για γερμανική, αγγλοσαξωνική ή σκανδιναυική.

 

Μερική αντιγραφή απο :  http://redskywarning.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html

Πρόγραμμα επισκέψεως της Α.Θ.Π του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ Βαρθολομαίου εις την Ιεράν Mητρόπολιν Σερβίων & Κοζάνης από 27ης έως 30ης Ιουνίου 2012

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρόγραμμα επισκέψεως της Α.Θ.Π 

του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ Βαρθολομαίου

 εις την Ιεράν Mητρόπολιν Σερβίων & Κοζάνης

 από  27^ης έως 30^ης Ιουνίου 2012

Τετάρτη 27-6-2012:

-5.00μ.μ.: Υποδοχή εις την Κεντρικήν Πλατείαν Κοζάνης. Τιμητική εκδήλωση υπό του Δήμου Κοζάνης

-6.μ.μ.: Δοξολογία εις  τον Ιερόν Καθεδρικόν Ναόν του Αγίου Νικολάου.

-7.30μ.μ. Αγιασμός Εγκαινίων του ιστορικού Επισκοπείου Κοζάνης.

Πέμπτη  28-6-2012:

-9.30π.μ.: Ιερατική Σύναξις εις τον Ιερόν Ναόν Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης

-12.00μ.: Βελβενδός, Θυρανοίξια του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

-6.00μ.μ.: Σέρβια, Υποδοχή , Τιμητική εκδήλωσις υπό του Δήμου Σερβίων – Βελβεντού.

-6.30μ.μ.: Ι. Καθεδρικόν Ναόν Αγίας Κυριακής, Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

-8.30μ.μ.: Επίσκεψις εις  την Βυζαντινήν Καστροπολιτείαν Σερβίων

Παρασκευή 29-6-2012:

-7.30 π.μ: Πατριαρχική Θεία Λειτουργία εις το Ιερόν Ναόν Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κοζάνης.

-12.30μ.μ:Επίσκεψις εις το Ιστορικόν –Λαογραφικόν Μουσείον Κοζάνης.

-6,30μ.μ.: Αιανή, Υποδοχή , Επίσκεψεις εις τον Βυζαντινόν Ιερόν Ναόν Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το Αρχαιολογικόν Μουσείον Αιάνης.

-8.00μ.μ.: Περιφέρεια (Ζ.Ε.Π), τιμητική εκδήλωσις υπό της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Σάββατο 30-6-2012

-10.00 π.μ.: Επίσκεψις εις τον Ατμοηλεκτρικόν Σταθμόν Αγίου Δημητρίου Δ.Ε.Η.

-12.00μ.: Τ.Ε.Ι Δυτικής Μακεδονίας, Αναγόρευσις του Οικουμενικού Πατριάρχου εις Επίτιμον Διδάκτορα του Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος.

Πέρας Επισκέψεως

http://serviotikos.blogspot.gr/2012/06/27-30-2012.html

Στροφή στη θρησκεία σε αναζήτηση… ελπίδας

Βλέπουν δίπλα τους πολλά από εκείνα που θεωρούσαν δεδομένα να καταρρέουν, ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους λόγω οικονομικής κρίσης ενώ μερικοί στρέφονται ακόμη και στην αυτοκτονία. Την ίδια στιγμή, οι εκκλησίες γεμίζουν από Έλληνες και Ελληνίδες που αναζητούν ελπίδα στο υπερβατικό και αρχίζουν να διακατέχονται από μια έντονη διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο. Την τάση αυτή διαπιστώνουν οι ειδικοί που συζητούν μεταξύ τους, σε μια προσπάθεια να προσδιορίσουν τις πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου.

«Υπάρχει μια έντονη στροφή στη θρησκεία για το λόγο ότι και η ίδια η κρίση προκαλεί τη θρησκευτική ανάγκη του ανθρώπου να αναζητήσει ελπίδα μέσα στην οριακότητα, μέσα στην οποία ζει καθημερινά» εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Ιωάννης Κουρεμπελές. Όπως επισημαίνει, ο κόσμος στρέφεται πλέον στο χώρο της θρησκείας, ένα χώρο που μπορεί να του προσφέρει διεξόδους, ώστε να μην κλειστεί στον εαυτό του αλλά να προτάξει την πραγματική κοινωνία με τον άνθρωπο.

Το γεγονός επιβεβαιώνει και ο καθηγητής ποιμαντικής και κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, Ηρακλής Ρεράκης, τονίζοντας ότι πράγματι, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, έχει αυξηθεί ο πληθυσμός που επισκέπτεται την εκκλησία, αναζητώντας παρηγοριά και ανάπαυση. Ο ίδιος αποδίδει το ενδιαφέρον αυτό και στην ενεργοποίηση της επίσημης χριστιανικής Εκκλησίας στον τομέα της κοινωνικής προσφοράς, κυρίως με την διοργάνωση συσσιτίων και διανομής ειδών πρώτης ανάγκης. Παράλληλα, διαπιστώνεται ότι έχει ενταθεί η ευαισθησία των πολιτών που, είτε έχουν πολλά είτε λιγότερα, προτίθενται να προσφέρουν σε εκείνους που χρήζουν βοήθειας, οικονομικής ή ψυχολογικής. Στο πλαίσιο αυτό η φιλανθρωπία αντιμετωπίζεται ως πρακτική που απορροφά τους κραδασμούς της οικονομικής κρίσης στην κοινωνική ζωή.

«Είναι κάτι αξιοθαύμαστο και αξιόλογο. Μπορεί, όμως, να θεωρηθεί ως μία αρχή καθώς από εκεί και πέρα είναι ζήτημα της επίσημης Εκκλησίας το πώς θα διαχειριστεί το θέμα» αναφέρει ο κ. Ρεράκης και δεν παραλείπει να αναφερθεί «σε περιπτώσεις που οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας απομάκρυναν τους πιστούς από κοντά τους». Το ζήτημα, σύμφωνα με τον κ. Κουρεμπελέ, είναι αν εκεί που στρέφεται πλέον ο κόσμος υπάρχει προοπτική ή αν υπάρχουν ελλείμματα που θα ήταν καλό να συζητηθούν. Για το λόγο αυτό, το ζητούμενο είναι ο διάλογος, προκειμένου να καταφέρει η χριστιανική Εκκλησία να προτάξει τη δική της οντολογία, εκείνη της πνευματικότητας και της ανοιχτής προσφοράς, μακριά από ακρότητες και σχετικοποιήσεις.

Σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις της κρίσης, ο καθηγητής ποιμαντικής και κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, κάνει λόγο για πνευματική και όχι οικονομική κρίση καθώς, όπως εκτιμά, εδώ και 40 χρόνια στην Ελλάδα υπήρχε πρόβλημα στους θεσμούς και την εξουσία που οδήγησε τελικά στη σημερινή κατάσταση. Σε αυτό, άλλωστε, το γεγονός αποδίδει τον αποκαλούμενο «ευρωπαϊκό χειμώνα», έναν όρο που περιγράφει την γενικότερη απομάκρυνση του ευρωπαϊκού κόσμου από την θρησκεία εδώ και πολλά χρόνια. Ενδεικτικό είναι, εξάλλου, ότι στις ευρωπαϊκές καθολικές και προτεσταντικές χώρες όπου επιβάλλεται εκκλησιαστικός φόρος, οι πολίτες «αποχρωματίζονται», δηλαδή δηλώνουν ότι αποσύρονται από τη θρησκεία για να μην κληθούν παράλληλα να καταβάλλουν το αντίτιμο. Το ποσοστό των ανθρώπων αυτών υπολογίζεται σε 5 με 7% του πληθυσμού κάθε χρόνο.

Σε αντίθεση με τον «ευρωπαϊκό χειμώνα», ο όρος «αραβική άνοιξη» εκφράζει την ενότητα και σταθερότητα του ισλαμισμού και του μουσουλμανισμού, δεδομένων των χαρακτηριστικών της θρησκείας και της αυξημένης κοινωνικής συνοχής και πίστης των αντίστοιχων πληθυσμών. Τα θέματα αυτά τίθενται, μεταξύ άλλων, στο διεθνές διεπιστημονικό συνέδριο με θέμα τις «αβρααμικές θρησκείες και την ευθύνη τους για τον κόσμο» που ολοκληρώνεται απόψε στη Θεσσαλονίκη, με συμμετοχές από την Ιρλανδία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία, το Ισραήλ, την Τουρκία και την Ελλάδα.

Πηγή: ΑΜΠΕ