Ψυχαναλυτὴς τό... Ἴντερνετ

«Ὁ ὑπολογιστὴς εἶναι ἡ εὔκολη λύση γιὰ ἐπικοινωνία, ὄχι ὅμως καὶ ἡ καλύτερη»

Τὸν ρόλο τοῦ... ψυχαναλυτῆ παίζει πλέον τὸ Ἴντερνετ - γιὰ παιδιὰ νεαρῆς ἡλικίας ποὺ βιώνουν ψυχολογικὰ ἢ οἰκογενειακὰ προβλήματα. Ἀποτελεῖ - σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικοὺς - τὴν εὔκολη λύση γιὰ τοὺς ἔφηβους ποὺ θέλουν νὰ προβάλουν τὰ προβλήματά τους.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν «κραυγὴ ἀπελπισίας καὶ βοήθειας» τοῦ 13χρονου, ποὺ στὸ ἠλεκτρονικὸ ἡμερολόγιό του (blog) ἀνακοίνωσε πὼς σχεδιάζει νὰ βάλει τέλος στὴν ζωή του, οἱ ψυχολόγοι ἐπισημαίνουν πὼς ἡ ἐφηβεία εἶναι μία ἰδιαίτερα δύσκολη περίοδος, γι' αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς πρέπει νὰ σκύβουν στὰ προβλήματα τῶν παιδιῶν τους. Τὸ σημεῖο στὸ ὁποῖο «στέκονται» οἱ ψυχολόγοι εἶναι τὸ γεγονὸς πὼς ὁ συγκεκριμένος μαθητὴς Γυμνασίου ἐπέλεξε νὰ μοιραστεῖ τὰ προβλήματά του μὲ ἀγνώστους στὸ Ἴντερνετ, ἀντὶ νὰ τὰ συζητήσει μὲ γονεῖς καὶ φίλους. «Εἶναι σημεῖο τῶν καιρῶν μας. Τὸ Ἴντερνετ ἔχει γίνει τὸ ὑποκατάστατο τῆς παρέας καὶ τῆς κουβέντας. Τελικὰ ὅμως καταλήγουν νὰ αἰσθάνονται ἀκόμα πιὸ μόνοι, γιατί στὰ chat rooms δὲν ὑπάρχει ὀπτικὴ ἐπικοινωνία, ἄγγιγμα, ἀμεσότητα», τονίζει στὰ «NEA» ἡ ψυχολόγος κ. Μαριέττα Πεπελάση.

Ἡ ἀνωνυμία εἶναι τὸ «ἀτοὺ» γιὰ τοὺς χρῆστες τοῦ Ἴντερνετ, καθὼς κανεὶς δὲν τοὺς γνωρίζει. Αὐτὴ ἡ ἀπρόσωπη σχέση δημιουργεῖ ἕνα αἴσθημα ἐλευθερίας, ἀκριβῶς ἐπειδὴ μποροῦν νὰ θίξουν ὅποιο θέμα τοὺς ἀπασχολεῖ χωρὶς ὡστόσο νὰ στιγματιστοῦν στὸν κοινωνικὸ καὶ τὸν οἰκογενειακὸ περίγυρο: «Ἡ ἐφηβεία εἶναι μία περίοδος ἐσωτερικῆς ἀναζήτησης: τὰ παιδιὰ προσπαθοῦν νὰ μάθουν τὸν ἑαυτό τους, ἀναζητοῦν τὴν σεξουαλική τους ταυτότητα, προβληματίζονται γιὰ τὸ μέλλον. Πρόκειται γιὰ θέματα ἰδιαίτερα λεπτά. Ἂν λοιπὸν δὲν νιώθουν κοντὰ στοὺς γονεῖς καὶ στοὺς φίλους τους, τότε ὁ ὑπολογιστὴς εἶναι ἡ εὔκολη λύση, σὲ καμία περίπτωση δὲν ἀποτελεῖ τὴν καλύτερη»,ὑπογραμμίζει ἡ κ. Πεπελάση.

Στὴ συγκεκριμένη περίπτωση, ὁ 13χρονος μαθητὴς δὲν ἔκρυβε πὼς ἔνιωθε παραμελημένος ἀπὸ τοὺς γονεῖς του. «Οἱ γονεῖς μου δὲν μοῦ φέρονται καλά», ἔγραφε χαρακτηριστικά. Ἐπιπλέον, σύμφωνα μὲ τὸ ἠλεκτρονικὸ ἡμερολόγιό του, ἔνιωθε πὼς οἱ φίλοι του δὲν τὸν ἱκανοποιοῦσαν ἐνῶ παράλληλα εἶχε ἀπογοητευτεῖ ἀπὸ τὶς σχέσεις του μὲ τὰ κορίτσια. Τὸ ἡμερολόγιο ποὺ διατηροῦσε στὸ Ἴντερνετ, ὅπως ἐπισημαίνουν οἱ εἰδικοί, ἦταν «κραυγὴ βοήθειας»... Τὸ εἶχε ἀποφασίσει. Μάλιστα, τὸ γεγονὸς πὼς θὰ αὐτοκτονοῦσε βάσει λεπτομεροῦς σχεδίου - εἶχε ὁρίσει ὄχι μόνο τὴν ἡμέρα ἀλλὰ ἀκόμα καὶ τὴν ὥρα - χτυπάει ἀκόμη ἕνα «καμπανάκι» στοὺς ψυχολόγους: «Τὸ πρῶτο βῆμα εἶναι οἱ αὐτοκτονικὲς σκέψεις. Ἀπὸ τὴ θεωρία στὴν πράξη ὑπάρχει μεγάλη ἀπόσταση, ὡστόσο ὁ συγκεκριμένος ἔφηβος εἶχε ἤδη περάσει στὸ ἐνδιάμεσο στάδιο, νὰ ὁρίσει δηλαδὴ τὴν ἡμερομηνία καὶ τὸν τρόπο ποὺ θὰ δώσει τέλος στὴ ζωή του», λέει στὰ «NEA» ὁ ψυχολόγος - ψυχοθεραπευτὴς κ. Βασίλης Θεοδώρου. Πάντως τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπὸ ὅλα, ὅπως τονίζει ὁ κ. Θεοδώρου, εἶναι πὼς ὁ 13χρονος μαθητὴς προσπαθοῦσε νὰ τραβήξει τὴν προσοχὴ τῶν ὑπόλοιπων χρηστῶν του Ἴντερνετ: «Πρόκειται γιὰ κάτι σύνηθες. Τὸ Ἴντερνετ κρύβει μεγάλες ἰδιαιτερότητες. Οἱ χρῆστες ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ δημιουργήσουν μιὰ εἰκονικὴ ταυτότητα πολὺ πιὸ ἐνδιαφέρουσα ἀπὸ τὴν πραγματική τους, ὥστε νὰ ἔχουν τὴν προσοχὴ ποὺ ἐπιθυμοῦν. Αὐτὸ καὶ μόνο σκιαγραφεῖ τὴ μοναξιὰ αὐτῶν τῶν παιδιῶν».

 http://www.agiazoni.gr/article.php?id=12043774076537068525