ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ. ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΥΕΣ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Κυκλοφορεί από σήμερα νέο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Σεραφείμ

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἐπιθυμῶν νά συμβάλῃ στήν ἀντιμετώπιση τῆς ἀθεϊστικῆς προπαγάνδας πού χρησιμοποιεῖ ἀναίσχυντα τήν θεόσδοτη ἐπιστήμη, πού ἀποτελεῖ κλέος τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς δωρηθείσης εἰς τήν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ πλασθεῖσα ἀθάνατον ἀνθρωπίνην ψυχήν καί διαστρεβλώνει τά πορίσματά της καί ἐπιχειρεῖ ἀναιδῶς νά μετατρέψῃ τό «πῶς» τῆς Δημιουργίας σέ «ποῖος» ὁ Δημιουργός καί ἐπιστρατεύει φαιδρές θεωρίες ὅπως τῆς δῆθεν ἐξελίξεως τῶν εἰδῶν, τῆς δῆθεν φυσικῆς ἐπιλογῆς καί τῆς δῆθεν τυχαιότητος γιά νά παραπλανήσῃ ἰδίως τούς νέους ἀνθρώπους, ὅτι ὁ κόσμος-κόσμημα ἔχει αἰτία ὄχι τήν ἄπειρη ἀγάπη καί τήν ἀπερινόητη πρόνοια καί σοφία τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ, ἀλλά τήν ἄλογη καί ἀσυνείδητη καί τυχαία ἐνέργεια ἀτομικῶν καί ὑποατομικῶν σωματιδίων, κυκλοφορεῖ διά τοῦ διαδικτύου καί ἐντός ὀλίγου ἐντύπως, δωρεάν, τόν ἐρανισμό θεμάτων καί ἐννοιῶν πού ἀνατρέπουν τήν ἀθεϊστική προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ ὑπό τόν τίτλο «ΚΟΣΜΟΣ: ΕΞΕΛΙΞΙΣ ἬΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ; ΤΥΧΑΙΟΤΗΣ Ἤ ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΣ; ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ἬΑΠΕΡΙΝΟΗΤΟΣ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ;».

Παράκλησις θερμή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς εἶναι τό κείμενον αὐτό νά διαδοθῇ σέ κάθε νέο καί νέα ἰδιαίτερα μαθητές, σπουδαστές καί φοιτητές γι’ αὐτό καί δίδεται τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἀναπαραγωγῆς καί τῆς διαδόσεως του.

Πατήστε εδώ για να ανακτήσετε και να διαβάσετε το βιβλίο.

Η Εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Β΄ στην πρώτη Συνεδρία της Ι.Σ.Ι.

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι ἅγιοι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς

καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Χάριτι Θεοῦ συνέρχεται σήμερα ἡ Τακτική Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας μας. Καί τοῦτο γίνεται σέ μιά ἐποχή ποικίλων ἀγκυλώσεων, ἀμφισβητήσεων καί ἀκανθωδῶν προβλημάτων. Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού ἡ παρελθοῦσα Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐπέλεξε ὡς κεντρικό θέμα ἐνασχολήσεώς μας τίς ἡμέρες αὐτές: «Ἡ ποιμαντική διακονία τῆς Ἐκκλησίας εἰς μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ἀνεργίας καί συγ­χρό­νου πνευματικῆς συγ­χύ­σεως».

Μεγάλη ἡ εὐθύνη μας, μεγάλο τό βάρος τῆς δι­α­κο­νίας, σέ μιά ἐποχή πού ὅλα ἀλλάζουν, ὅπου ἡ κοινωνία μας σταδιακά ἀποϊεροποιεῖται. Ταυτόχρονα ἡ οἰκονομική κρίση ἔχει ἐξαχρειώσει μεγάλο μέρος τοῦ πλη­θυ­σμοῦ καί ἔχει δημιουργήσει ἄγχος, θλίψη, ἀγανάκτηση καί ἀνασφάλεια στόν λαό μας.

Βεβαίως, ὅλοι ξέρουμε ὅτι στήν πραγματικότητα ἡ κρίση εἶναι πνευματική. Τήν περιμέναμε, ἀφοῦ οἱ πνευ­μα­τι­κοί μας πατέρες τήν διαπίστωσαν ἀπό τήν ἐποχή ὅπου ἡ εὐμάρεια εἶχε παρασύρει τόν λαό στόν κα­τα­να­λω­τι­σμό καί παρακολουθούσαμε τήν κοινωνική καί πολι­τι­στική ἀλλοτρίωση νά προχωρεῖ, ἀργά καί σταθερά, σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ζήσαμε τόν εὐτελισμό τοῦ ἀν­θρω­πί­νου προσώπου, τήν αὔξηση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ ἀθεϊσμοῦ, τήν σταδιακή ἐξαφάνιση τῶν πα­ρα­δο­σι­α­κῶν ἀξιῶν, τήν ἀδυσώπητη μοναξιά τῶν με­γα­λου­πό­λεων, τήν διάλυση τῆς οἰκογένειας.

Τό πρόβλημα τῆς ταυτότητος τοῦ Νεοέλληνα, πού συνθλίβεται στόν μύλο τῆς παγκοσμιοποίησης καί τοῦ ἄκρατου ὑλισμοῦ, γίνεται τραγικό καί ἔχουμε τήν ἐκ­κλη­σι­α­στική ἐπαλήθευση ὅτι, ὅταν ἀρχίσουμε νά προσ­κυ­νοῦμε τό εἴδωλο, οἱ δοκιμασίες θά ἐνσκήψουν τα­χύ­τατα καί οἱ ψυχές θά σκοτεινιάσουν.

Τό ὅλο θέμα θά ἀναπτυχθεῖ σέ τρεῖς ἑνότητες:

Ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Πατρῶν κ. Χρυ­σό­στο­μος τιτλοφορεῖ τό θέμα του: «Ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκ­κλη­σίας τήν ἐποχή τῶν μνημονίων».

Ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος θά εἰσηγηθεῖ μέ θέμα: «Δυσκολίαι τῆς Ἐκ­κλη­σίας κατά τήν ἄσκησιν τῆς ποιμαντικῆς Της».

Καί ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος ἔχει ὡς θέμα: «Ἐκκλησία, νέες ἀν­τι­λή­ψεις καί νέες τεχνολογίες».

Ἀκόμη, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δη­μη­τρι­ά­δος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιος καί Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ θά ἀναπτύξουν ἀντιστοίχως τίς ἑξῆς εἰσηγήσεις: α) «Ἐπικαιροποίησις τοῦ Κανονισμοῦ περί Ἐφη­με­ρίων καί Διακόνων» καί β) «Κανονισμός περί διοικήσεως, διαχειρίσεως καί τῆς ἐν γένει ἀξιοποιήσεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Περιουσίας». Θέματα σημαντικά γιά τήν εὔρυθμη λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας μας καί τήν ἐναρμόνισή της ὡς πρός τήν διοίκηση μέ τίς σύγχρονες νομοθετικές ρυθμίσεις τῶν συναφῶν ἀν­τι­κει­μέ­νων. Τούς ἀδελφούς αὐτούς θερμά εὐχαριστοῦμε.

Τήν τελευταία ἡμέρα τῶν συνεδριάσεων, θά προ­βοῦμε στήν πλήρωση τῶν χηρευουσῶν Ἱερῶν Μη­τρο­πό­λεων Νικοπόλεως καί Πρεβέζης καί Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου.

Ἰδιαίτερα σήμερα, εἶναι ἀνάγκη νά κοιτάξουμε στούς πνευματικούς μας καθρέπτες καί νά πα­ρα­κα­λέ­σουμε τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά μᾶς δώσει αὐ­το­μεμ­ψία. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, θά πρέπει πρῶτα νά ὁμολογήσουμε τήν δική μας κρίση καί νά πά­ρουμε τίς εὐθύνες μας. Ἡ κρίση μᾶς κρίνει, φέρ­νει στήν ἐπιφάνεια τά λάθη, τίς παραλείψεις μας, τίς ἀδυναμίες μας. Καί γιά νά μιλήσουμε γιά ποιμαντική, θά πρέπει πρῶτα νά ἔχουμε τήν αὐτογνωσία ποιοί πρα­γμα­τικά εἴ­μα­στε καί πῶς μᾶς βλέπει ὁ κόσμος, ὄχι μόνο ὁ στενός μας κύκλος, ἀλλά αὐτοί στούς ὁποίους ἀπευθυνό­μα­στε, δηλαδή ὄχι μόνο ὅσοι δηλώνουν Ὀρ­θό­δο­ξοι, ἀλλά καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες.

Θά πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι πολλοί ἀπό ἐμᾶς, δέν ἔχουμε ἀκόμη συνειδητοποιήσει τί συμ­βαί­νει, ζοῦμε σέ μιά εἰκονική πραγματικότητα, ἔχουμε κλειστεῖ στό παρελθόν, ἀρνούμαστε νά δοῦμε τήν στε­νό­χωρη ἀλήθεια πού μᾶς περιβάλλει. «Ἡ χθές παρῆλθε πρό πολλοῦ, οὔτε κἄν τήν σήμερον ζῶμεν, μᾶς προ­έ­λα­βεν ἡ μεθαύριον», ὅπως ἐπιτυχημένα ἔγραψε ὁ Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων.

Τά φοβερά προβλήματα πού συσσωρεύθηκαν τά τελευταῖα χρόνια στήν πατρίδα μας - ἀνεξέλεγκτη με­τα­νά­στευση, ἐγκληματικότητα, ἀνεργία, κίνδυνοι ἀπό κάθε λο­γῆς γείτονές μας, κατάρρευση τῆς πολιτικῆς σκηνῆς, μόνιμη κρίση στήν παιδεία, ἀκραῖος λαϊκισμός, ἀνερ­γία, φτώχεια καί τόσα ἄλλα - ἔχουν τρομάξει τούς ἀν­θρώ­πους, πού μέσα στόν ὀρυμαγδό τῶν ἀκραίων φωνῶν ἀναζητοῦν νόημα ζωῆς καί ἐλπίδα.

Ὡστόσο, ὅλες οἱ παραπάνω διαπιστώσεις μᾶς δι­α­βε­βαι­ώ­νουν «ὅτι ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπε­ρε­πε­ρίσ­σευ­σεν ἡ χάρις». Πολλοί ἐπιστρέφουν στήν Ἐκ­κλη­σία, ἀφοῦ περιπλανήθηκαν στίς ἀτραπούς τῆς ὀδύ­νης καί σάν τόν ἄσωτο ἀναζητοῦν τόν Πατέρα. Στούς με­τα­νο­οῦν­τες ψηλαφοῦμε τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος, πού κρυφά ἐνεργεῖ καί πραγματοποιεῖ θαύματα με­τα­στρο­φῶν. Τά ἑπόμενα χρόνια, πολλοί θά ἀναζητοῦν νόημα στή ζωή Της καί ἐμεῖς πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά τούς ὑποδεχθοῦμε.

Νά ἡ ἀποστολή, ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας μας. Δέν ἐξαντλεῖται σέ καμμιά ὑλική βοήθεια ἀλλά δυ­να­μώ­νει τίς λυγισμένες ψυχές, δίνει τό νόημα τῆς ἑνότη­τος, ἐμπνέει ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία, δημιουργεῖ πρό­τυπα, προβάλλει τό Ὅραμα.

Ὅραμα πού μᾶς λείπει καί τό ἀναζητοῦμε ὅλοι στή Χώρα μας.

Εὐχαριστῶ.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Β΄

Αποτροπή ψυχικής απωλείας

Αυτό το γεγονός το αφηγήθηκε ένας συνταξιούχος πυροσβέστης Στεροελλαδίτης, ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος. Το έζησε σε μια απ’ τις επισκέψεις του στον αείμνηστο Γέροντα Παϊσιο του Αγίου Όρους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες, που ο Πανάγαθος Θεός καλεί κοντά Του ανθρώπους που πρόκειται να καταστραφούν ψυχικά. Σαν παντογνώστης και προγνώστης , γνωρίζει το μέλλον, και, αν βλέπει ότι πρόκειται να φθαρούν απ’ την αμαρτία και να χάσουν την αιωνιότητα, απλώνει το χέρι Του και τους παίρνει. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές. Το βεβαιώνει κι η Αγία Γραφή. Δεν αφορά, βέβαια, όλες τις περιπτώσεις. «Τις έγνω νουν Κυρίου;». Η εμπιστοσύνη όμως στην αγάπη Του πρέπει να είναι δεδομένη σε κάθε περίπτωση. Είπε λοιπόν:

«Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρήκαμε να περιμένουν έξω απ’ το φτωχικό κελλάκι του Γέροντα Παϊσίου, ήταν και ένας πατέρας αρκετά ηλικιωμένος. Μόλις είδε το Γέροντα, άρχισε να φωνάζει, να διαμαρτύρεται και να κατηγορεί το Θεό, γιατί μέσα σε έξι μήνες πέθαναν και τα δύο αγόρια του!

-         «Δε μου άφηνε τουλάχιστον τον ένα; Τι Θεός αγάπης είναι αυτός;», έλεγε  αγανακτισμένος και ωρυόταν . Ο Γέροντας ήταν σιωπηλός. Δεν έβγαλε λέξη .Αποσύρθηκε όμως για αρκετή ώρα μέσα στο κελλάκι του, προφανώς για να προσευχηθεί. Όταν βγήκε, τον φώναξε κοντά του και του είπε:

-         Δε μου λες, ο ένας σου γυιός ήταν αρραβωνιασμένος;

-         Ναι, Γέροντα, απάντησε πιο μαλακά τώρα εκείνος.

-         Το ήξερες πως την ίδια κοπέλα την ήθελε κι ο άλλος;

Συντετριμμένος ο πριν οργισμένος πατέρας, κάτω απ’ το διεισδυτικό βλέμμα του ανθρώπου του Θεού αναγκάστηκε να πει κάπως ντροπιασμένος:

-         Κάτι είχα καταλάβει…

-         Α, κάτι είχες καταλάβει…, του είπε ο Γέροντας λίγο επιτιμητικά και μετά πρόσθεσε:

-         Λοιπόν, βρίσκονταν στα πρόθυρα να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, και θα το έκαναν, αν δεν τους έπαιρνε ο Θεός! Άιντε, πήγαινε στην ευχή του Θεού, και να Τον ευχαριστείς, γιατί θα είχες δυο φονιάδες , δυο αδελφοκτόνους. Ενώ τώρα έχεις στον ουρανό δυο ψυχές, που μπορούν να περιμένουν το έλεος του Θεού!

Όλοι είχαμε μείνει άφωνοι μπροστά σ’ αυτή την αποκάλυψη και σταυροκοπηθήκαμε!...»

Από το βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό»

Έκδοσις Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας

Δωρίδα 2005