Μανή Θεκέλ Φάρες

Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Βαλτάσαρ μια μέρα παρέθεσε γεύμα με γλέντι σε χίλιους μεγιστάνες του( (Δαν.κεφ. Ε΄) . Πάνω στο γλέντι ο Βαλτάσαρ διέταξε να φέρουν τα χρυσά και αργυρά  σκεύη του ναού των Ιεροσολύμων , τα οποία ο Ναβουχοδονόσορ είχε φέρει απ' εκεί. Τα σκεύη της λατρείας τα έδωσε σε χρήση , να πιούν απ' αυτά οι βασιλείς, οι μεγιστάνες και οι παλλακίδες τους. Επιναν κρασί και δόξαζαν τους ψεύτικους θεούς, τους χρυσούς και αργυρούς και χάλκινους και ξύλινους και λίθινους. Αλλ' εκείνη την ώρα, κατά θαυμαστό τρόπο, εμφανίστηκαν ενώπιον όλων των συδαιτυμόνων  δάκτυλα ανθρώπινου χεριού που έγραψαν στον τοίχο της αίθουσας περίεργες και ανεξήγητες λέξεις. Το γεγονός αυτό συνετάραξε το βασιλιά, διότι δεν ήξερε ούτε να διαβάσει ούτε να εξηγήσει τις λέξεις. Τότε καλείται ο Δανιήλ, ο οποίος φωτισμένος απο το Θεός ελέγχει τον Βαλτάσαρ και τον καλεί σε μετάνοια. Ενώπιον όλου του μεγάλου συμποσίου ο προφήτης κηρύττει. Βρίσκει  πρόσφορο έδαφος∙ φόβος και δέος διακατέχει τους πάντες. Αναφέρεται στον πατέρα του (Ναβουχοδονόσορα) που ,ενώ δοξάσθηκε και κατέκτησε όλο τον κόσμο, υπερηφανεύθηκε και ο Θεός τον τιμώρησε με τρέλα. Και ενώ ο γυιός εγνώριζε όλα αυτά , δεν συνετίσθηκε."Και συ λοιπόν  ο υιός του Βαλτάσαρ δεν ταπείνωσες την καρδιά σου ενώπιον του Θεού∙ ... και τα σκεύη του οίκου του έφεραν εμπρός σου, και συ και οι μεγιστάνες σου και οι παλλακίδες σου και οι παρακοιμώμενοι σου πίνατε μ' αυτά κρασί, και λάτρευες  τους ψευτοθεούς, ενώ τον αληθινό Θεό δεν τον εδόξασες"(Δαν. 5, 22-23). Κατόπιν του εξήγησε  τη γραφή που χαράχθηκε στον τοίχο. Ήταν τρείς λεξεις∙ "μανή , θεκέλ, φάρες"(Δαν. 5, 25), και σήμαιαν∙

Μανή∙  μετρήθηκε η βασιλεία σου.

Θεκέλ∙ ζυγίστηκε και βρέθηκες ελλιπής.

Φάρες∙ διαιρέθηκε η βασιλεία σου και δόθηκε στους Μήδους και στους Πέρσες.

Παρ' όλο που ο Βαλτάσαρ πίστεψε τον Δανιήλ, δεν μετανόησε. Μπροστά στο γλέντι ανέβαλε τις αποφάσεις του για την επόμενη. Αλλά το αύριο  δεν ήλθε ποτέ. Την ίδια νύχτα σκοτώθηκε απο τους Μήδους, που κατέλαβαν τη Βαβυλώνα σχεδόν αμαχητί , και τη βασιλεία του την πήρε ο Δαρείος.

Αρχ. Σεβαστιανού Τοπάλη