Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Οδοιπορικό στους αμπελώνες του Αγίου Όρους, όπου παράγεται το επίσημο κρασί του Κρεμλίνου




Σε ένα αμπέλι του Αγίου Όρους παράγεται το κρασί που σερβίρει το Κρεμλίνο στους επίσημους προσκεκλημένους του, που είναι συνήθως ηγέτες ξένων κρατών. "Κορμίλιτσα" είναι το όνομά του, που στα ρωσικά σημαίνει "τροφός" και είναι το μόνο κρασί που φέρει τον τίτλο του "Επίσημου Οίνου του Κρεμλίνου". Ο εκάστοτε οικοδεσπότης δεν το σερβίρει μόνο στους υψηλούς επισκέπτες, αλλά συνηθίζει να δωρίζει και από μία ή περισσότερες φιάλες ως ενθύμιο της επίσκεψης.
Το μετόχι της Χρωμίτσας, της μονής του Αγίου Παντελεήμονα στις πλαγιές του Άθω, έχει αναλάβει το "υψιστο καθήκον" να ευφραίνει τις "καρδίες" του Βλαντίμιρ Πούτιν, του Μεντβέντεφ και των μουσαφιραίων τους.
Με θέα τη θάλασσα και άριστο ποιοτικά χώμα, τα αμπέλια του δίνουν υψηλής ποιότητας σταφύλια και το κρασί τους, προτού πάρει την δρόμο για τη Μόσχα, ωριμάζει μέσα σε βυζαντινό κελάρι, σε φιάλες επάνω στα ράφια και μέσα στα ειδικά ξύλινα βαρέλια.
Η "Kormilitsa Gold Collection" παράγεται υπό την αυστηρή επίβλεψη ειδικών της γνωστής οινοποιΐας "Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε.", της οποίας αποτελεί τη "ναυαρχίδα" στην ομώνυμη σειρά ετικετών "Κορμίλιτσα", που συνθέτουν μια σειρά οίνων από τρία εκλεκτά βιολογικά κρασιά.
Αποδίδει δύο με πέντε χιλιάδες φιάλες τον χρόνο - ανάλογα με τη χρονιά - που είναι, ωστόσο, πάντοτε αριθμημένες και μονογραφημένες με χειροποίητο τρόπο. Οι φιάλες αυτές απορροφούνται στην πλειοψηφία τους από το Κρεμλίνο, αλλά και από άλλες αγορές του εξωτερικού, που το εκτιμούν για τη "γεμάτη" γεύση και το ιδιαίτερο άρωμά του.
Η "Κορμίλιτσα" παράγεται από δύο γνωστές ποικιλίες αμπελιού (καμπερνέ και λημνιό). Το εξαιρετικό χρώμα, τα αρώματα, η γεύση και η επίγευσή του φαίνεται ότι συγκινεί τους ανώτατους Ρώσους αξιωματούχους, αφού πέρασε από πολλούς ελέγχους, με επιτόπιες αυτοψίες και δοκιμές, για τρεις χρονιές, προτού επιλεγεί ως επίσημο κρασί του Κρεμλίνου.
Η καλλιέργεια της αμπέλου ήταν πάντοτε σημαντική και διαδεδομένη στα μοναστήρια του Αγίου Όρους και το κρασί τους ήταν ένα από τα παραδοσιακά κεράσματα προς τους προσκυνητές και τους επισκέπτες. Οι μοναχοί καλλιεργούσαν αμπέλια στη Χρωμίτσα, ήδη από τον 14ο αι. Η ποιότητα του αγιορείτικου κρασιού ήταν γνωστή και η φήμη του υψηλή στο ευρύ κοινό, ενώ έχαιρε πάντοτε ιδιαίτερης αναγνώρισης από τους ειδικούς της αμπελουργίας που είχαν την πείρα να το εκτιμήσουν. Το 1969, σε μια επίσκεψή του, ο οινοποιός Ευάγγελος Τσάνταλης είδε τους μικρούς αμπελώνες της Χρωμίτσας που καλλιεργούσαν Ρώσοι μοναχοί και προμήθευαν με αυτό τη μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Άλλωστε, εξαιτίας αυτής της πρακτικής το μετόχι απέκτησε την ονομασία Κορμίλιτσα.
Ως έμπειρος οινοποιός, ο Τσάνταλης αντιλήφθηκε ότι το γόνιμο έδαφος, η αύρα της θάλασσας που νοτίζει τις πλαγιές του βουνού και το εξαιρετικό μικροκλίμα δημιουργούν συνθήκες κατάλληλης βιοποικιλότητας για να ευδοκιμήσει εύγεστο και ξεχωριστό κρασί. Ο Τσάνταλης συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθούν εκεί αμπελώνες, στους οποίους ο ίδιος θα παρείχε την τεχνογνωσία και τα απαιτούμενα εργαλεία για να παραχθούν ιδιαίτερες ποικιλίες κρασιού. Σε συνεννόηση με τους μοναχούς ενοικίασε τη γη και άρχισε να φυτεύει και να καλλιεργεί τους πρώτους αμπελώνες. Σήμερα, η καλλιεργούμενη έκταση φτάνει τα χίλια στρέμματα πιστοποιημένης βιολογικής καλλιέργειας, ενώ η επένδυση της οικογένειας Τσάνταλη για την προστασία και αναβίωση του αμπελώνα είναι συστηματική.
Η αγιορείτικη ιστορία της "Τσάνταλης Α.Ε." ξεκίνησε με μια σειρά ποιοτικών κρασιών, από τον "Αγιορείτικο", που έγινε και ο πρώτος τοπικός οίνος ονομασίας προέλευσης ως τις άλλες επιτυχημένες αγιορείτικες ετικέτες της φίρμας, "Μetoxi Chromitsa", "Avaton", "Agathon" κ.λπ. Η καλλιέργεια των αμπελώνων συνέχισε να είναι πατροπαράδοτη, παραδοσιακή και οι επεμβάσεις λιγοστές, με τρόπο που η φύση να κάνει απερίσπαστη τη δουλειά της. Ακόμη και σήμερα, η απόδοση των αμπελώνων είναι περιορισμένη ακριβώς για να επιτυγχάνεται η αύξηση της ποιότητας.
"Οι περισσότεροι αμπελώνες παράγουν 400-500 κιλά ανά στρέμμα, αναλόγως και με τη χρονιά και αρκούμαστε σε αυτούς. Δε θέλουμε την εντατικοποίηση, που είναι σε βάρος της ποιότητας. Εμείς βάζουμε τη φροντίδα και εξασκούμε τις καλλιεργητικές πρακτικές με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί και από εκεί και μετά ό,τι κάνει ο … Θεός" λέει ο γεωπόνος της εταιρείας Γιώργος Σαλπιγγίδης.
Οι παραδοσιακοί αμπελώνες αποτελούνται από διάφορες ποικιλίες (καμπερνέ σωβινιόν, ξινόμαυρο, σαρντονέ, λημνιό, αθήρι, κ.ά.) και από αυτούς παράγεται και κόκκινο και λευκό κρασί, όπως και τσίπουρο. Στις αγιορείτικες καλλιέργειες της "Τσάνταλης Α.Ε." απασχολούνται, σε μόνιμη βάση, δέκα άτομα και εποχικά άλλοι τριάντα κάθε χρόνο.
Το κρασί συλλέγεται και παλαιώνει σε ειδικά δρύινα βαρέλια στο παραδοσιακό κελάρι, μέσα στο μετόχι της Χρωμίτσας, που είναι χτισμένο με την παλιά βυζαντινή τεχνοτροπία των μαστόρων της πέτρας. Οι πέτρινοι τοίχοι του είναι παχιοί, με αποτέλεσμα στους χώρους του, ανάμεσα από τους τεράστιους θόλους και τις καμάρες του, να επιτυγχάνεται η σταθερή θερμοκρασία, χωρίς τη βοήθεια πρόσθετου εξοπλισμού, κλιματιστικού κ.λπ. και να ωριμάζει το κρασί με φυσικό τρόπο.
Το εκπληκτικό "πάντρεμα" της αμπελουργικής παράδοσης, με τις σύγχρονες καλλιεργητικές πρακτικές, γίνεται μέσα σε ένα περιβάλλον φορτισμένο από τη "βαριά" ιστορία, την μακρά παράδοση και τα ιδιαίτερα σύμβολα που παραπέμπουν σε ένα απώτερο παρελθόν - βυζαντινό, αυτοκρατορικό - μέσα στο οποίο διαχρονικά η εκκλησία είχε τον ιδιαίτερο ρόλο της, τα μοναστήρια της και τους αγίους της.
Οι Ρώσοι μοναχοί του μετοχίου φροντίζουν να υπενθυμίζουν στους επισκέπτες τη βαθιά σύνδεση της Ρωσίας με την ορθόδοξη πίστη και την εκκλησία, αναρτώντας στο εσωτερικό των κτισμάτων, γύρω από το μετόχι, πλάι σε σύγχρονες φωτογραφίες και τοπιογραφίες, πίνακες με παραστάσεις και πορτρέτα των τσάρων και ιδιαίτερα της αυτοκρατορικής οικογένειας Ρομανώφ, που εκτελέστηκε από το σοβιετικό καθεστώς, ενώ απουσιάζει … κραυγαλέα, κάθε αναφορά σε αυτό. Αλλωστε, την περίοδο εκείνη, το μετόχι της Χρωμίτσας ήταν κλειστό.
Στο υποστατικό, πάνω από το κελάρι, που κατασκευάστηκε με δωρεά του Ε. Τσάνταλη, το 1994, δύο χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, υπάρχουν και νεότερες φωτογραφίες από τη λαμπρή πορεία της "Κορμίλιτσα" στο Κρεμλίνο. Μία από αυτές είναι από την επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στο Άγιον Όρος, το 2005, όπου εικονίζεται μαζί με τους μοναχούς της Χρώμνιτσας και της μονής Αγίου Παντελεήμονα και με τους συνεχιστές της εταιρείας "Ευάγγελος Τσάνταλης". Στον Πούτιν προσφέρθηκε ένα ξεχωριστό κρασί, ειδικά φυλαγμένο γι' αυτόν, από τη φημισμένη σειρά, με το οποίο λέγεται ότι έμεινε κατενθουσιασμένος.
Υπάρχει, επίσης, και άλλη νεότερη φωτογραφία, όπου ο Ντιμίτρι Μεντβέντεβ τη στιγμή της προεδρικής ορκωμοσίας του στη Μόσχα δέχεται, από τα χέρια του μακαριστού Πατριάρχη της Μόσχας Αλέξιου, μια φιάλη "Κορμίλιτσα". Ο Πατριάρχης Αλέξιος είχε δωρίσει τότε στον Μεντβέντεφ εκατό τέτοιες φιάλες, ευχόμενος τότε καλή προεδρική θητεία στον σημερινό Ρώσο πρωθυπουργό…
Φάνης Γρηγοριάδης

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Η πνευματική εργασία που κάνετε να μην γίνεται αντιληπτή (Γέροντας Πορφύριος)

Ό,τι κάνει ο καλός εαυτός μας, να μην το παίρνει είδηση ο κακός «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». «Αριστερά» είναι ο αντίθετος εαυτός μας, που όταν το πάρει είδηση, θα τα χαλάσει όλα. Ο αντίθετος είναι ο κακός εαυτός μας. Νέος είναι ο εν Χριστώ εαυτός μας, ενώ ο άλλος είναι ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη για να μην παίρνει είδηση ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη και κυρίως η Χάρις του Θεού.

Υπάρχουν μερικά μυστικά. Το Ευαγγέλιο μας προτρέπει πως πρέπει να προλαμβάνουμε ορισμένα πράγματα που μας δυσκολεύουν στον αγώνα μας.

Λ.χ. θέλετε να γευθείτε μια χαρά από τον Θεό. Ποιο είναι το μυστικό εδώ; Έστω ότι την πιστεύετε και τη ζητάτε τη χαρά και λέτε «δεν μπορεί παρά να μου τη δώσει ο Θεός». Εκείνος δεν την δίνει. Και αιτία είστε εσείς οι ίδιοι. Όχι ότι ο Θεός δεν θέλει να τη δώσει, αλλά το μυστικό είναι η δική σας απλότης και απαλότης.

Όταν λείπει η απλότης και λέτε: θα κάνω αυτό και ο Θεός θα μου δώσει αυτό που ζητώ, δεν γίνεται.

Απλά, απαλά θα κάνετε το καθετί. Δεν θα κάνετε τίποτα με σκοπιμότητα. Να μη λέτε, θα κάνω έτσι, για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα, αλλά θα το κάνετε έτσι απαλά, χωρίς να το ξέρετε. Δηλαδή προσεύχεσθε απλά και δεν σκέφτεστε τι θα χαρίσει ο Θεός μες στην ψυχή σας. Δεν κάνετε υπολογισμούς. Να μην το συζητάτε αυτό με τον εαυτό σας. Όταν λέτε την ευχή, να τη λέτε απαλά, απλά και να μην σκέπτεσθαι τίποτε άλλο παρά μόνο την ευχή.

Η καρδιά σας να είναι απλή, όχι διπλή και ανειλικρινής, αγαθή και όχι πονηρή και ιδιοτελής. Την απλή και αγαθή ψυχή όλοι την επιζητούν, αναπαύονται σε κείνη, την πλησιάζουν χωρίς φόβο, χωρίς υποψία. Και η ίδια ζει με εσωτερική ειρήνη, έχει αγαθή σχέση μ’ όλους τους ανθρώπους και μ’ όλη την κτίση.

Ο αγαθός άνθρωπος δεν έχει πονηρούς λογισμούς, ελκύει την Χάρη του Θεού. Κυρίως η αγαθότητα και η απλότητα ελκύουν τη Χάρη του Θεού. Είναι προϋποθέσεις για να έρθει ο Θεός και «μονήν ευρήσει»

Στην Αγία Γραφή ο λόγος του Θεού μας λέει καθαρά για την απλότητα «αγαπήσατε δικαιοσύνην οι κρίνοντες την γην, φρονίσατε περί του Κυρίου εν αγαθότητι και εν απλότητι καρδίας ζητήσατε αυτών…» (Σοφ. Σολ. 1,1).

Απλότητα και αγαθότητα.

Αυτό είναι το παν, για ν’ αποκτήσετε την Θεία Χάρη. Πόσα μυστικά υπάρχουν στην Αγία Γραφή! «κακότεχνος ψυχή» είναι η κακοφτιαγμένη ψυχή, αυτή που κατασκευάζει το κακό. Ούτε εισέρχεται, ούτε κατοικεί η Θεία Σοφία σε μια τέτοια ψυχή. Όπου υπάρχει διαφθορά και δολιότητα, δεν εισέρχεται η Χάρη του Θεού.

(Λόγοι πνευματικής ζωής)

http://www.diakonima.gr

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Κοζάνη: Μητροπολίτης Παύλος: Ο Έλληνας έχει τον Θεό στο DNA του !!!

Την άποψη ότι ο Έλληνας έχει στο DNA του τον Θεό, τα ιδανικά και το σεβασμό στο μυστήριο του γάμου εξέφρασε στη διάρκεια συνέντευξης τύπου με θέμα την έλευση τμήματος του τιμίου ξύλου από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στην Κοζάνη, ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ.κ. Παύλος όταν ρωτήθηκε σχετικά από την ΕΡΑ Κοζάνης για το αν οι πολίτες βρίσκουν πνευματικό καταφύγιο στην εκκλησία. Υπογράμμισε πως ο Έλληνας επιστρέφει σταδιακά στην ευγένεια, την καλοσύνη και την φιλοθεΐα, στάση την οποία επιβεβαίωσε κατά την διάρκεια των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας όπου συνέρευσε πλήθος κόσμου, τον οποίο ο ίδιος δεν έχει ξαναδεί.
Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης επεσήμανε παράλληλα ότι αυξήθηκαν και οι προσφορές προς το γηροκομείο και το κοινωνικό παντοπωλείο και εκτίμησε πως οι Έλληνες θα σωθούν από μόνοι τους αρκεί οι κυβερνόντες να διατηρήσουν την κοινωνική συνοχή του λαού.

ΕΡΑ Κοζάνης Σύνταξη Κώστας Δαβάνης

Ιαματικό θαύμα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδοκου


Προβληματίσθηκα αρκετά πριν δημοσιεύσω τούτο το θαύμα. Ίσως να προσκρούσω σκέφτομαι στην επιθυμία των Αγίων ακόμη και μετά την κοίμηση τους να θέλουν να βρίσκονται στην αφάνεια και στην «ένδοξη αδοξία».

Μα εντούτοις συλλογίζομαι και αυτό που λέγει ο Κύριός μας μας «οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.»

( Ματθ ε΄-16)

Πρίν λίγο καιρό η εκ Ρωσίας καταγωμένη Αγιογράφος Елене Нащанской ανέλαβε να φτιάξει μία εικόνα για τον Ι.Ναός μας.

Μέσα από την συζήτηση μου ανέφερε και μου επέδειξε μία κύστη 5-6 περίπου διαμέτρου στον καρπό της που την δυσκόλευε στην εργασία της όταν ζωγράφιζε.

Αφού επισκέφθηκε τον γνωστό Ιατρό – νευροχειρούργο κ.Μάρκο Καρβέλα από μία πρώτη διάγνωση είπε πως πρόκειται περί μορφώματος, μικρού ογκιδίου,σαν ένα ξένο σώμα μεσα το σώμα, που όπως συνηθίζεται ,μόνο με χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφαιρεθεί.

Η Αγιογράφος φοβούμενη τις χειρουργικές επεμβάσεις προσέτρεξε στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη και μου ζήτησε να την σταυρώσω με άγιον έλαιον και με τα Ι.Λέιψανα του Αγίου πάνω στην πάθηση.

Μετά από λίγες ημέρες και ενόσω εργαζόταν εις τον Ι.Ναό μας διαπίστωσε εντελώς φυσικά ότι το μόρφωμα είχε εξαφανισθεί τελείως από το χέρι της .

Πράγματι ! μεγάλη η αγάπη και το ενδιαφέρον των Αγίων για τους πόνους και τις αγωνίες μας, έστω και εάν βρίσκονται στην αιωνιότητα ,αφού η αγάπη ξεπερνά όλες τις αποστάσεις.
Tromaktiko

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ο Ισαπόστολος Μέγας Κωνσταντίνος

« Η Εκκλησία δεν ανακηρύσσει τους αγίους της με μέτρα ατομικής ηθικής τελειότητας. Στα πρόσωπα των αγίων δεν βλέπει η Εκκλησία τα κοσμικά πρότυπα ενός άψογου ηθικού βίου, αλλά βλέπει την ενσάρκωση της αλήθειάς της, την ένσαρκη μαρτυρία της σωτηρίας, τους πρώτους καρπούς της Βασιλείας του Θεού, τις «απαρχές» της ζωής, προς την οποία ολόκληρη η Εκκλησία οδεύει. Η ατομική αρετή δεν συνιστά αγιότητα, αν δεν υπηρετεί την φανέρωση και μαρτυρία της Εκκλησίας. Ενώ η μετάνοια του ληστή την τελευταία στιγμή της ζωής του, χωρίς καμιά ορθολογική επανόρθωση των κακουργημάτων του βίου του, τον αναδείχνει άγιο της Εκκλησίας, υπόδειγμα και μέτρο του «καινού τρόπου της υπάρξεως» – της ερωτικής επιστρεπτικής φοράς του ανθρώπου στο Θεό – πρώτο πολίτη της Βασιλείας. Μόνο αυτή η σύνδεση της αγιότητας με την αλήθεια της Εκκλησίας, και όχι με την ατομική αρετή , μπορεί να μας οδηγήσει σε μια σωστή κατανόηση του γεγονότος της αγιοποίησης του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Αν στα πρόσωπα των Αποστόλων είδε η Εκκλησία τους «θεμελίους» της θείας οικοδομής της «όντος ακρογωνιαίου αυτού του Χριστού – τους θεμελιωτές της φανέρωσης – Βασιλείας του Θεού πάνω στη γη – στο πρόσωπο του Μεγάλου Κωνσταντίνου είδε τον Ισαπόστολο, τον θεμελιωτή της ορατής καθολικότητας και οικουμενικότητας της Εκκλησίας.»

Χρήστος Γιανναράς στο βιβλίο του «Αλήθεια και ενότητα της Εκκλησίας»

Παιδευτικοί Λόγοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου προς τους υπηκόους του





«…Σ' εμένα εμπιστεύτηκε ο Ύψιστος Θεός την επίγεια βασιλεία καί εγώ ανέθεσα σ' εσάς τις επιμέρους διοικήσεις. Προσέχετε, μην κάνετε κατάχρηση της εξουσίας. Μην αρπάζετε από το φτωχό, μην κλέβετε τον ξένο πλούτο. Μην αδικείτε τους ταπεινούς. Μη συσσωρεύετε αγαθά για τον εαυτό σας, στερώντας τα από κάποιους άλλους. Θα δώσετε λόγο στο βασιλέα Χριστό, καί αν ακόμα δε θα σας αντιληφθεί ο επίγειος βασιλεύς»...
Έπειτα πήρε ένα δόρυ καί χάραξε στη γη τα μέτρα του αναστήματος ενός ανδρός καί είπε: «Καί όλο τον πλούτο του κόσμου αν κερδίσομε, καί ολόκληρη τη γη αν αποκτήσομε, δε θα πάρομε μαζί μας τίποτε περισσότερο από αυτό το τεμάχιο της γης. Αν το πάρομε καί αυτό».
Έτσι μιλούσε ο Κωνσταντίνος στο λαό καί στις συνεδριάσεις. Όμως οι περισσότεροι κωφοί καί αμελείς δεν συμμορφώνονταν. Τον χειροκροτούσαν, χωρίς να συμφωνούν με τις αυστηρές νουθεσίες του. Εκείνος, όταν άκουγε τις εγκωμιαστικές φωνές, τους έκανε νεύμα να κοιτάζουν μόνο στον ουρανό καί μόνο τον Ύψιστο Βασιλέα να τιμούν καί να θαυμάζουν. Επίσης, οπουδήποτε μιλούσε, όταν άγγιζε θεολογικό θέμα ο ίδιος ή άκουγε από άλλους ιερό λόγο, σηκωνόταν οπωσδήποτε όρθιος από υπερβολικό σεβασμό στα θεία λόγια.
Μέσα στο παλάτι είχε ξεχωρίσει έναν ιερό τόπο, που διαμόρφωσε σε ναό. Εκεί απομονωνόταν πολλές ώρες την ημέρα καί προσευχόταν. Κάθε ημέρα συγκέντρωνε όλους τους αυλικούς, τους συγγενείς καί τους φίλους του παλατιού καί μελετούσαν όρθιοι αποσπάσματα από την Καινή καί από την Παλαιά Διαθήκη.
Έλεγε επίσης ότι, Δημιουργός όλων είναι ο Θεός και όχι η τύχη: «Είναι επιπόλαιοι και παράλογοι οι άνθρωποι, που αποδίδουν στην τύχη, όσα δεν μπορούν να κατανοήσουν. Η ακριβής και αρμονική πρόνοια του Θεού είναι, που ρυθμίζει τα πάντα, ώστε να είναι εξαίσιο θαύμα όλη η κτίση… Ο σκοπός της ενανθρωπήσεως του Χριστού ήταν η σωτηρία των ανθρώπων και η απόδειξη της φροντίδας και της αγάπης του Δημιουργού για τα δημιουργήματά του. Τα ευεργετήματα του Σωτήρος είναι μέγιστα. Η όραση αντί της τυφλότητος, η ευρωστία αντί της ασθενείας, η ζωή αντί του θανάτου… Οι δίκαιοι και οι σώφρονες οδηγούνται στον Όσιο Δικαστή όχι για να κριθούν, αλλά για να απολαύσουν τις τιμές, που τους υποσχέθηκε. Οι ακάθαρτοι και οι άδικοι θα προσαχθούν βίαια και οδυρόμενοι στη δίκη, όπου θα ακούσουν την καταδικαστική απόφαση του Θεού. Εκεί τους περιμένει άσβεστο πυρ και ακατάπαυστο, απότομο και κατηφορικό βάραθρο».
Είναι θαυμαστό και μεγαλειώδες και ασύλληπτο ο Μέγας κοσμοκράτωρ, Κωνσταντίνος, ευρισκόμενος στο απόγειο της δόξης, να μετανοιώνει, να ταπεινώνεται και να χαμηλώνει, για να περάσει τις πύλες του ουρανού. Διότι οι πύλες του ουρανού μόνο για τους ταπεινούς ανοίγουν. Αυτό το χαμήλωμα του Μεγάλου απαιτούσε πίστη ακράδαντη. Προϋπόθετε ανδρεία ψυχής. Ενείχε σύνεση και αγιότητα. Φανέρωνε μεγαλείο ψυχής. Όλα αυτά τα είχε ο Κωνσταντίνος. Γι’ αυτό κοντά στα επίγεια μεγαλουργήματά του, ενήργησε και τα «ουράνια έργα», ασφαλή ελπίδα για την Αιώνια Βασιλεία.
Από το βιβλίο «Ο πατήρ της Ρωμηοσύνης» της Μοναχής Ολυμπιάδος Ντίτορα – Ι.Μ. Αγ. Αθανασίου Ημαθίας

Η προσφορά του Μεγάλου Κωνσταντίνου


Η μεγάλη προσφορά του Μ. Κωνσταντίνου στην Εκκλησία και στον κόσμο.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος:

1. Κατήργησε τη σταύρωση , που ήταν η συνηθισμένη φρικαλέα ποινή των δούλων. 2. Aπαγόρευσε να στιγματίζονται οι καταδικασμένοι με σημάδια ατιμωτικά επί του προσώπου τους. 3. Κατήργησε τους αγώνες των μονομάχων. 4. Kήρυξε έγκυρη την απελευθέρωση δούλων , απλώς με αναγγελία της στο ναό, ενώπιον του λαού και του κλήρου. 5. Για να προλάβει την έκθεση ή πώληση παιδιών , όπου υπήρχε τέτοια συνήθεια, χορηγούσε διατροφή απ’ το δημόσιο ή το αυτοκρατορικό ταμείο στις φτωχές οικογένειες. 6. Κήρυξε ενόχους ανθρωποκτονίας τους κυρίους των οποίων η κακούργα μεταχείριση επέφερε θάνατο στον δούλο. 7. Απαγόρευσε στους ενοικιαστές δημοσίων κτημάτων να χωρίζουν τους άνδρες από τις γυναίκες των , τους γονείς από τα παιδία των, τους αδελφούς από τις αδελφές, η δε αρχή αυτή βαθμηδόν επεξετάθη σε όλους τους δουλοπάροικους οποιωνδήποτε ακινήτων. 8. Κατάργησε τις ποινές κατά της αγαμίας και της χηρείας, αναγνωρίζοντας την ελευθερία της προσωπικής καταστάσεως. 9. Με σειρά νόμων αναγνώρισε για νομικό πρόσωπο την Εκκλησία και τη συνέδεσε με επίσημες σχέσεις με το κράτος, κήρυξε δε τις υπέρ αυτής διαθήκες έγκυρες. 10. Παρεχώρησε στους Επισκόπους δικαστική δικαιοδοσία και επί υποθέσεων μικτής χρήσεως δηλαδή εκκλησιαστικής και αστικής. 11. Αναγνώρισε στους Χριστιανούς το δικαίωμα προτιμήσεως της επισκοπικής δικαστικής δικαιοδοσίας και της μεταφοράς ενώπιον ειδωλολατρών δικαστών εκκρεμούς δίκης ενώπιον του επισκόπου τους. 12. Στις 3 Ιουλίου 321 μ.Χ. θέσπισε τον νόμο υπέρ της Κυριακής αργίας.

Άρθρο του Ανδρ. Ταμπακόπουλος στον ‘Εθνικός Κύρυξ’ Πατρών 27.12.1999.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...