Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

"Θεραπεία ψυχής" στο Εκκλησιαστικό Κειμηλιαρχείο της Ι.Μ. Σερρών και Νιγρίτας

Ιερές εικόνες, εκκλησιαστικά ξυλόγλυπτα, λειτουργικά σκεύη και χρυσοκέντητα, που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα ως τις αρχές του 20ου, φυλάσσει "μέσα" του "ως κόρη οφθαλμού" το Εκκλησιαστικό Κειμηλιαρχείο της Ι.Μ. Σερρών και Νιγρίτης, που επάξια φέρει τον τίτλο "ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ", δηλαδή θεραπεία της ψυχής.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο και καλαίσθητο εκκλησιαστικό μουσείο, με ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες και σπάνιες συλλογές εκθεμάτων, που χωρίζονται σε τέσσερις θεματικές ενότητες - τις ιερές εικόνες, τα εκκλησιαστικά ξυλόγλυπτα, τα λειτουργικά σκεύη και τα ιερά άμφια. Τα ιερά κειμήλια εκτίθεται στους δύο ορόφους του κτιρίου, ενώ στο ισόγειο λειτουργεί αίθουσα πληροφορικής, όπως και χριστιανική ταινιοθήκη.

Τα εκθέματα του Κειμηλιαρχείου παρουσιάζουν ιδιαίτερο θεολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον, ενώ παράλληλα διακρίνονται για την καλλιτεχνικής τους ποιότητα, καθώς αποτελούν αδιαμφισβήτητα έργα τέχνης. Προέρχονται από τους Ιερούς Ναούς και τα μοναστήρια της Μητρόπολης Σερρών και Νιγρίτας, καθώς και από ιδιωτικές συλλογές κληρικών και λαϊκών.

Στα σημαντικότερα εκθέματα, που αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της πίστεως και της καλλιτεχνικής δημιουργίας της περιοχής των Σερρών, συγκαταλέγονται σπάνιες εικόνες, μεταξύ αυτών και η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας (14ος αιώνας), δύο δεσποτικές εικόνες του Χριστού Παντοκράτορα και της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας του 16ου αιώνα, που προέρχονται από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου και από τον παλαιό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων Σερρών και μία εικόνα προσκυνηταρίου, έργο του Διονυσίου του εκ Φουρνά, που προέρχεται από τον ιερό ναό Αγίου Αντωνίου Σερρών.

Οι παλαιότερες εικόνες ακολουθούν καλλιτεχνικές τάσεις που εμφανίζονται στην Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη, ενώ κάποιες από τις νεότερες προσφέρουν πολύτιμα στοιχεία για την ύπαρξη δύο ζωγραφικών εργαστηρίων και τα καλλιτεχνικά ρεύματα που αυτά εκφράζουν, την καλλιτεχνική δράση στον 17ο και 18ο αιώνα στη μονή Τιμίου Προδρόμου και στην περιοχή της Νιγρίτας αντίστοιχα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι βεβηλωμένες εικόνες από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών, η Θεοτόκος Οδηγήτρια του 16ου αιώνα, ο Κύριος Ευλογών από το τέλος του 16ου αιώνα και η σπάνια εικόνα του Αγίου Βασιλείου. Σημαντικοί είναι οι φτερωτοί Άγιοι, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ του 18ου αιώνα, από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ του Ι7ου αιώνα, από τον ιερό ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών των Σερρών και του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, έργο του β’ μισού του 16ου αιώνα από τον Άγιο Γεώργιο Σιτοχωρίου.

Από τα ξυλόγλυπτα, αξιοθαύμαστο είναι το τμήμα στέψεως τέμπλου του ιερού ναού Αγίου Νικολάου Ελαιώνα 18ου αιώνα και τα Βημόθυρα του 17ου αιώνα από τον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Σερρών.

Στον δεύτερο όροφο του Κειμηλειαρχείου εκτίθενται αρκετές ιερατικές και αρχιερατικές στολές. Οι πιο σημαντικές είναι η αρχιερατική στολή του μακαριστού Μητροπολίτη Σερρών Μάξιμου και η στολή του Αρχιεπισκόπου και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλου, κατά τη χειροτονία του ως νέου μητροπολίτη.

Μεταξύ των ιερών κειμηλίων βρίσκονται κι ένα Ευαγγέλιο με σμάλτο του 1861 τού μητροπολίτη Κωνσταντίνου Καρδαμένη, μία λειψανοθήκη του Θεοδώρου Στρατηλάτη που σώθηκε από την πυρκαγιά του 1913 και ένα "κατζίο" θυμιατό του 18ου αιώνα από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων Σερρών.

Η ιδέα και οι πρώτες ενέργειες για τη δημιουργία εκκλησιαστικού μουσείου ανήκουν στον μακαριστό Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης Μάξιμο, που για να διαφυλάξει από τη φθορά του χρόνου ιερές εικόνες και άλλα κειμήλια, τα στέγαζε σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στο δεύτερο όροφο του Μητροπολιτικού Μεγάρου.

Το Εκκλησιαστικό Κειμηλιαρχείο της Ι.Μ. Σερρών και Νιγρίτης, με τη σημερινή του μορφή, λειτουργεί τα τελευταία πέντε χρόνια στις Σέρρες και αποτελεί την εκπλήρωση του προσωπικού οράματος του Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγου, που είχε στόχο, όχι μόνο τη διαφύλαξη και προβολή των εκκλησιαστικών κειμηλίων, αλλά και τη μετεξέλιξή του σε "κυψέλη" πνευματικής δημιουργίας, καθώς δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές και νέους, μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και επισκέψεων, με τη χρήση των οπτικοακουστικών μέσων και ειδικά σχεδιασμένων εντύπων, να έρθουν σε επαφή με την εκκλησιαστική τέχνη, τη θεολογία της Εκκλησίας και γενικότερα την ορθόδοξη παράδοση.

Αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών, ενώ τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος πολλών επισκεπτών από τα Βαλκάνια, αλλά και τη Ρωσία.

Λειτουργεί δε καθημερινά, από το πρωί μέχρι τη μία το μεσημέρι, και η είσοδος είναι δωρεάν για όλους.


News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Ο Κύριος δεν έχει ανάγκη πολλών ημερών



Ο Κύριος δεν έχει ανάγκη πολλών ημερών, ούτε μεγάλου χρονικού διαστήματος αλλά εάν θελήσουμε και σ’ αυτές ακόμη τις δύο εβδομάδες θα διορθώσουμε πολλά από τα παραπτώματά μας. Διότι, εάν αξίωσε τους Νινευίτες τόσης μεγάλης φιλανθρωπίας για την μετάνοια μόνο τριών ημερών, πολύ περισσότερο δεν θα περιφρονήση εμάς. Και αυτό θα γίνη μόνον, αν δείξουμε πραγματική μετάνοια και αν, απομακρυνόμενοι από την κακία, ακολουθήσουμε την οδό που οδηγεί στην αρετή. Γιατί και για εκείνους , εννοώ τους Νινευίτες, όταν ομιλή η αγία Γραφή, λέγει το εξής: «Είδε ο Θεός ότι ο κάθε ένας από αυτούς απομακρύνθηκε από τον πονηρό δρόμο που ακολουθούσε» ( Ιωνά 3,10 ) .  Εάν λοιπόν δη, ότι και εμείς αποφεύγουμε την κακία και στρεφόμαστε προς την οδό της αρετής και φροντίζουμε για τα καλά έργα, θα δεχθή και την δική μας επιστροφή και αφού θα μας απελευθερώση από το φορτίο των αμαρτημάτων μας, θα μας χαρίση τις δωρεές Του. Γιατί εμείς δεν επιθυμούμε τόσο την απαλλαγή από τις αμαρτίες μας και δεν επιζητούμε τόσο την σωτηρία μας, όσο Εκείνος σπεύδει και βιάζεται και να μας απαλλάξη από εκείνα και να μας προσφέρη την απόλαυσι της σωτηρίας.
Εις την Γένεσιν, ΚΔ΄, ΕΠΕ 3, 50-52. PG 53, 217 )


Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
ΣΤ΄»
2η Έκδοσις
( Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
2008




Ο ευλογημένος Συμεών



Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών. Εγκαταστάθηκε στον Πειραιά σε μια παραγκούλα και εκεί μεγάλωσε μόνο του. Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι του Πειραιά. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας. Είχε την μακαρία απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη.
Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δυο παιδιά και μετακόμισε με την οικογένειά του στην Νίκαια. Κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλη το ψωμάκι του. Περνούσε όμως κάθε μέρα το πρωί από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο , έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε: «Καλημέρα Χριστέ μου, είμαι ο Συμεών. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι  μου». Το βράδυ που τελείωνε την δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε μπροστά στο τέμπλο και έλεγε: «Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες και σήμερα». Και έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών.
Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και εκοιμήθησαν εν Κυρίω. Έμεινε ολομόναχος ο Συμεών και συνέχισε αγόγγυστα την δουλειά του αλλά και δεν παρέλειπε να περνά από τον άγιο Σπυρίδωνα να καλημερίζη και να καλησπερίζη τον Χριστό, ζητώντας την βοήθειά Του και ευχαριστώντας Τον.
Όταν γήρασε ο Συμεών, αρρώστησε. Μπήκε στο Νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε περίπου για ένα μήνα. Μια προϊσταμένη από την Πάτρα τον ρώτησε κάποτε:
-      Παππού, τόσες μέρες εδώ δεν ήρθε κανείς να σε δη. Δεν έχεις κανένα δικό σου στον κόσμο;
-      Έρχεται, παιδί μου, κάθε πρωί και απόγευμα ο Χριστός και με παρηγορεί.
-      Και τί σου λέει, παππού;
-      «Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή». «Καλησπέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή».
Η Προϊσταμένη παραξενεύτηκε και κάλεσε τον πνευματικό της, π. Χριστόδουλο Φάσο, να έρθη να δη τον Συμεών, μήπως πλανήθηκε. Ο π. Χριστόδουλος τον επισκέφθηκε, του έπιασε κουβέντα, του έκανε την ερώτηση της Προϊσταμένης και ο Συμεών του έδωσε την ίδια απάντηση. Τις ίδιες ώρες πρωί και βράδυ, που ο Συμεών πήγαινε στο ναό και χαιρετούσε τον Χριστό, τώρα και ο Χριστός χαιρετούσε τον Συμεών. Τον ρώτησε ο Πνευματικός:
-      Μήπως είναι φαντασία σου;
-      Όχι, πάτερ, δεν είμαι φαντασμένος, ο Χριστός είναι.
-      Ήρθε και σήμερα;
-      Ήρθε.
-      Και τί σου είπε;
-      Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι. Κάνε υπομονή σε τρεις μέρες θα σε πάρω κοντά μου πρωί -πρωί.
Ο Πνευματικός κάθε μέρα πήγαινε στο Νοσοκομείο, μιλούσε μαζί του και έμαθε για  την ζωή του. Κατάλαβε ότι πρόκειται περί πολύ ευλογημένου ανθρώπου. Την  Τρίτη ημέρα πρωί-πρωί πάλι πήγε να δη τον Συμεών και να διαπιστώση αν θα πραγματοποιηθή η πρόρρηση ότι θα πεθάνει. Πράγματι, εκεί που κουβέντιαζαν, ο Συμεών φώναξε ξαφνικά: «Ήρθε  ο Χριστός», και εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου.
Αιωνία του η μνήμη. Αμήν.


Από το βιβλίο: «ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Α΄
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011
Ιερόν Ησυχαστήριον
Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος

Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής


Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ



Η Πάτρα είναι μεγάλη, ευρωπαϊκή πόλη, πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, το μέγιστο λιμάνι της χώρας μετά τον Πειραιά. Πολλά καράβια αναχωρούν από δω για Ιταλία, Ευρώπη, Αφρική, Ασία. Εδώ δουλεύει σε μεγάλο εστιατόριο ο Λουκάς Αρβανίτης και γνωρίζει τέλεια την εργασία του εστιάτορα. Ένας φίλος του, ευσεβέστατος, καλότατος, αρκετά ευκατάστατος, μια μέρα του λέγει:
-      Λουκά, εσύ ξέρεις άριστα τα του εστιατορίου. Θέλεις ν’ ανοίξομε ένα νέο, σύγχρονο ρεστωράν; Εγώ θα βάλω όλα τα χρήματα για να στηθεί και εσύ θα έχεις όλη τη διαχείρισή του. Τα καθαρά κέρδη μισά-μισά! Δέχεσαι;
-      Και βέβαια δέχομαι, Νεοκλή! Συμφωνούμε απόλυτα.
Ο Νεοκλής Νικολάου, Κύπριος τω  γένει, γεννήθηκε στη Λεμεσό, σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός, παντρεύτηκε στην Πάτρα και σύντομα απέκτησε πολλά χρήματα. Ο Κύπριος αγόρασε ένα παλιό παραλιακό κτίριο και το μεταμόρφωσε σ’ ένα σύγχρονο, υπέροχο εστιατόριο! Σύντομα άρχισαν αρκετά κέρδη. Ο Λουκάς με μοναδική εντιμότητα έκανε κάθε μήνα «ισολογισμό» και έδινε στον Νεοκλή τα μισά χρήματα.
Κάποια μέρα ο Δημοσθένης Αχιλλέως, εικοσάχρονος, έρχεται στην Πάτρα να σπουδάσει. Είναι Λεμεσιανός. Μόλις πληροφορείται την κατάσταση του συμπατριώτου του Νεοκλή, αποφασίζει να ζητήσει τη βοήθειά του.
-      Κημέραν , κύριε Νεοκλή. Ίντα που κάμνετε;
-      Καλά, ευχαριστώ. Είσαι Κύπριος;
-      Ναι, από τη Λεμεσό, από την «Τσαμούδα». Κατέεις την;
-      Αμέ; Από κειά είμαι και γω!
Τελικά ο Δημοσθένης παρακαλεί τον Νεοκλή.
-      Ψάχνω για δουλειά! Μήπως, κύριε Νεοκλή, μπορείτε να με βοηθήσετε;
-      Λογιστικά ξέρεις καθόλου;
-      Κάτι λίγα!
-      Μπορείς ν’ αναλάβεις τα οικονομικά του εστιατορίου μας; Δεν είναι δύσκολη δουλειά.
-      Νομίζω πως μπορώ!
Έτσι ο Κύπριος Δημοσθένης άρχισε να εργάζεται στο εστιατόριο του Νεοκλή!
Κάποτε ο Νεοκλής προσβάλλεται από την ασθένεια του αιώνα μας! Οι κληρονόμοι του φρόντισαν να απομακρύνουν τον εργατικό ιδρυτή της επιχειρήσεως, τον καλότατο Λουκά.
Ο Δημοσθένης πήρε το μέρος των κληρονόμων του Νεοκλή και ο Λουκάς βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση. Ο Χριστός όμως προστατεύει τον αδικούμενον! Ένας φίλος του Λουκά τον βοήθησε να ανοίξει ένα μικρό εστιατόριο.
Οι κληρονόμοι φέρθηκαν σκληρά και προς τον Δημοσθένη και τον απομακρύνουν από την εργασία του.
Σαν βρεγμένη γάτα επισκέπτεται τον κ. Λουκά, που τόσο πολύ είχε κατηγορήσει. Ταπεινά ζητά  να εργαστεί κοντά του.
Ο ανεξίκακος Λουκάς προσλαμβάνει στην υπηρεσία του τον αχάριστον Δημοσθένη.
Ευεργεσία στην αχαριστία.


Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΤΡΕΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ»
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ 13ΟΝ
Αθήνα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΛΥΧΝΙΑ»



Νώτη Γεωργία
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...