Η εικόνα της αδικίας

Αδικία είναι η συνήθεια να βλέπη κανείς τους νόμους με υπεροψία. Αδικία είναι η περιφρόνηση των νόμων, κη καταπάτηση του δικαίου. Αδικία είναι η εναντίωση στο θείο θέλημα. Είναι ενέργεια για να επικρατήσει το κακό, ο πόλεμος, η ταραχή, η κακοδαιμονία, η βασιλεία του πονηρού. Η αδικία είναι ανοσιούργημα κι αυτόν που την εργάζεται τον καθιστά ακάθαρτο μπροστά στον Θεό. Η αδικία είναι αποκρουστική στα μάτια του Θεού, καθώς προσβάλλει το πρώτο των θείων χαρακτηριστικών που είναι η θεία δικαιοσύνη. Είναι δε μητέρα κάθε κακίας, αφού μέσα στην αδικία κρύβεται διαμιάς η κακία.

Η αδικία είναι πράξη ψυχής που δεν συντάσσεται με τον Θεό αλλά με τον πονηρό. Η αδικία φανερώνει ψυχή που δεν έχει καμιά επαφή των συναισθημάτων με τη λογική, ούτε βέβαια μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα πάθη και τις επιθυμίες της. Η αδικία κρίνει προς το συμφέρον και όχι προς το δίκαιο. Αποδίδει το δίκαιο σ’ αυτούς που αδικούν και το αφαιρεί απ’ αυτούς που δικαιούνται να το λάβουν.

Η αδικία γεμίζει τη γη με θρήνους και ο στεναγμός των αδικημένων ανεβαίνει μέχρι τον ουρανό. Η αδικία, η οποία δεν έχει έλεος και οικτιρμούς, δεν δειλιάζει μπροστά σε τίποτα. Συνθλίβει τις καρδιές των αδικημένων και κάνει από τα μάτια τους να τρέχουν πηγές δακρύων. Δεν ελεεί τον ορφανό και δεν λυπάται την χήρα. Πάντοτε αδυσώπητη και ανελέητη, επιβάλλει τις θελήσεις της και εκτελεί τις αποφάσεις της. Η τυραννία της είναι σκληρή ∙ όπου δεν επικρατεί , κυριαρχεί ο στεναγμός και ο πόνος.

Η αδικία αρνείται τον Θεό και δεν υπολογίζει το κράτος της δύναμής Του. Η εικόνα της προκαλεί φρίκη και τρόμος καταλαμβάνει αυτούς που την αντικρύζουν. Είναι δύσμορφη και αποτρόπαιη και η όψη της μοιάζει με αρχαία ερινύα. Όπου κι αν εμφανισθεί , απομακρύνεται απ’ εκεί η ειρήνη, η χαρά και η ευθυμία. Η παρουσία της προμηνύει καταιγίδα και η φωνή της αναγγέλει την καταστροφή. Απ’ όπου κι αν περάσει, η ερήμωση γίνεται ολοκληρωτική.

Η αδικία είναι ο κακός δαίμονας που αφαιρεί την ευτυχία από τους ανθρώπους.

Πηγή: «Το γνώθι σαυτόν

ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ»

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Γ΄ΕΚΔΟΣΗ

Απόδοση στη Νέα Ελληνική:

Ευανθία Χατζή

Επιμέλεια κειμένου- Επίμετρο:

Γιώργος Μπάρλας

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Αθήνα 2011

Η πρωινή προσευχή πρέπει να προηγήται της εργασίας

Να έρχεσθε εδώ με μεγάλη προθυμία και να αναπέμπετε στο Θεό των όλων τις πρωινές σας προσευχές και εξομολογήσεις , να Τον ευχαριστήτε για τα αγαθά  που σας έχει χαρίσει και να Τον παρακαλήτε να λάβετε μεγάλη βοήθεια για να μπορέσετε κατόπιν να τα διατηρήστε, και έτσι μετά την αναχώρησί σας από εδώ να αρχίζετε ο καθένας  την εργασία σας με κάθε ευλάβεια. Ο ένας ας πηγαίνη στην χειρωνακτική εργασία, ο άλλος στη στρατιωτική του υπηρεσία και ο άλλος στις πολιτικές του ασχολίες∙ ο καθένας με φόβο και αγωνία να αρχίζη την εργασία του και έτσι ας διανύη τον καιρό της ημέρας, σαν να οφείλη το εσπέρας να έρθη πάλι εδώ και να αποδώση λόγο στον Κύριο και να ζητήση συγνώμη για τα πταίσματά του. Διότι δεν είναι δυνατόν, και αν ακόμη πάρουμε αμέτρητα ασφαλιστικά μέτρα, να μην πέσουμε σε πολλά και διάφορα σφάλματα∙ ή θα κάνουμε απρεπείς σκέψεις στο νου μας, ή θα δούμε απρεπή θεάματα ή θα ξοδέψουμε τον καιρό μας άσκοπα και στα χαμένα και χωρίς καμμιά ωφέλεια.

Και γι’ αυτό πρέπει κάθε εσπέρα να ζητάμε συγγνώμη για όλα αυτά από τον Κύριο, να καταφεύγουμε στην φιλανθρωπία του Θεού και να Τον παρακαλούμε. Και αφού περάσουμε τη νύκτα με πολλή προσοχή , πάλι έτσι το πρωί να καταφεύγουμε σε εξομολόγησι, ώστε ρυθμίζοντας ο καθένας μας τη ζωή του με τον τρόπο αυτόν, να μπορέσουμε να περάσουμε ακίνδυνα το πέλαγος της παρούσας ζωής και ν’ αξιωθούμε της φιλανθρωπίας του Κυρίου. Και όταν μας καλή η ώρα της συνάξεως , να προτιμούμε από όλα τα άλλα τα πνευματικά και την εδώ σύναξί μας, για να τακτοποιήσουμε με ασφάλεια τα όσα έχουμε αποκτήσει.

( Κατήχησις Η΄, ΕΠΕ 30, 510-512 )

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

Ό φυσικός φόβος είναι φρένο

- Γέροντα, φοβάµαι πολύ καί σκέφτοµαι σέ µιά δύσκολη περίσταση τί θάκάνω. Πού οφείλεται ό φόβος;

- Μπορεί κανείς καί άπό µικρός νά έχη πάθει κάτι καί γι' αυτό νά φοβάται.Πολλές φορές µπορεί νά είναι καί φυσικός ό φόβος, αλλά µπορεί νά εΐναι καίάπό έλλειψη πίστεως, άπό έλλειψη εµπιστοσύνης στον Θεό. Ό φόβος όµως είναικαί φρένο, γιατί βοηθάει νά καταφυγή ό άνθρωπος στον Θεό. Φοβάται ό άνθρωπος καί ζητάει άπό κάπου να πιασθή και αναγκάζεται νά πιασθή άπό τον Θεό. Βλέπεις, στα θερµά µέρη πού είναι άγριοι άνθρωποι, εκεί υπάρχουν τά άγρια ζώα, τά µεγάλα θηρία, οί βόες κ.λπ., γιά νά αναγκασθούν οί άνθρωποι νά ζητήσουν βοήθεια άπό τον Θεό, νά καταφύγουν στον Θεό, και νά βρουν τον προσανατολισµό τους. Αλλιώς, τί µπορούσε νά τους φρενάρη αυτούς τους ανθρώπους; 

 

Όλα όσα έχει κάνει ό Θεός έχουν κάποιο νόηµα.

- Αυτοί πού δέν γνωρίζουν τόν αληθινό Θεό και άπό φόβο ζητούν βοήθεια,δέχονται βοήθεια;

- Κοίταξε, σηκώνουν το κεφάλι τους προς τά πάνω, και αυτό κάτι είναι. Και γιά τά µικρά παιδιά είναι φρένο ό φόβος. Μερικά παιδιά, αν δέν τά φοβερίσης και λίγο, δέν ακούν κανέναν, ούτε την µάνα ούτε τόν πατέρα. Και εµένα, όταν ήµουν µικρός, µού έλεγαν «ό µπούµπουλος». Ό µικρός στην ηλικία είναι φυσικό νά φοβάται. 'Αλλά όσο µεγαλώνει το παιδάκι, ωριµάζει το µυαλό και υποχωρεί ό φόβος. Ό φυσικός φόβος βοηθάει µόνο στην παιδική ηλικία. Όταν µεγαλώση ό άνθρωπος και φοβάται άπό το τίποτε, τότε είναι νά τόν λυπάσαι! Έρχονται πνευµατικοί άνθρωποι στο Καλύβι και µού λένε «νά, πέθανε κάποιος δίπλα µας και άπό τότε φοβόµαστε συνέχεια», και µε παρακαλούν νά κάνω προσευχή νά τους φύγη ό φόβος. «Έδώ άλλοι προσπαθούν νά έχουν µνήµη θανάτου, τους λέω, και εσύ, πέθανε ό άλλος δίπλα σου, και θέλεις νά δίωξης τόν φόβο!».Φυσικός φόβος υπάρχει λίγο παραπάνω και στις γυναίκες. Λίγες είναι οί γυναίκες πού δέν φοβούνται. Γέροντας Παΐσιος

συν - οδοιπορία: Ενορία εν δράσει... «Διάλογοι με επίκεντρο την κρί...

συν - οδοιπορία: Ενορία εν δράσει... «Διάλογοι με επίκεντρο την κρί...