Γιατί λέμε την εβδομάδα πριν τη Μεγάλη, «βουβή» ή «κουφή»;

H έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγ. Σαρακοστής ονομάζεται "Εβδομάδα των Βαϊων". Για έξι μέρες πριν το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαϊων η λατρεία της Εκκλησίας μας ωθεί ν' ακολουθήσουμε το Χριστό καθώς πρώτος αναγγέλει το θάνατο του φίλου Του και κατόπιν αρχίζει το ταξίδι Του στη Βηθανία και στην Ιερουσαλήμ.
Στο κέντρο της προσοχής είναι ο Λάζαρος - η αρρώστεια του, ο θάνατός του, ο θρήνος των συγγενών του και η αντίδραση του Χριστού σ' όλα αυτά.
Η τελευταία εβδομάδα δηλαδή περνάει με πνευματική περισυλλογή πάνω στην ερχόμενη συνάντηση του Χριστού με το θάνατο - πρώτα στο πρόσωπο του φίλου Του Λαζάρου, έπειτα στο θάνατο του ίδιου του Χριστού.
Πλησιάζει η "ώρα του Χριστού" για την οποία τόσο συχνά μιλούσε και προς αυτήν προσανατολιζόταν όλη η επίγεια διακονία Του.
Η ανάσταση του Λαζάρου έγινε για να βεβαιωθούμε για "Την κοινήν ανάστασιν". Είναι κάτι το συναρπαστικό να γιορτάζουμε κάθε μέρα για μια ολοκληρη εβδομάδα αυτή τη συνάντηση ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, που αργά αργά πλησιάζει, να γινόμαστε μέρος της, να νιώθουμε με όλο το είναι μας αυτό που υπονοεί ο Ιωάννης με τα λόγια του:"Ιησούς ως είδεν αυτήν κλαίουσαν και τους συνελθόντας... ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν εαυτόν... και εδάκρυσεν" (Ιωάν. 11, 33-35).
Μέσα στη λειτουργική ορολογία, το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαϊων είναι η"έναρξη του Σταυρού". (Ι.Μ.Π).
Παρά ταύτα ο ευσεβής λαός μας αποκαλεί την εβδομάδα αυτή «κουφή» η «βουβή» με μοναδική δικαιολογία ότι την Εβδομάδα αυτή δεν τελούνται Ακολουθίες και ως εκ τούτου δεν σημαίνει ούτε η καμπάνα οπότε ούτε λέμε (Ακολουθία) ούτε ακούμε (Καμπάνα) αυτήν την Εβδομάδα.
Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη.
Αρκεί μια ματιά στα Λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας για να μας πείσει ότι,όχι «βουβή» και «κουφή» δεν είναι αυτή η Εβδομάδα αλλά αντίθετα όπως είδαμε και πιο πάνω είναι πλήρης μηνυμάτων και Θεολογικών εννοιών γύρω από το Μυστήριο του θανάτου.
Παλαιότερα αυτό εκαλλιεργείτο και από τους ίδιους τους ιερείς σαν μια δικαιολογημένη ίσως!! προσπάθεια για λίγη ξεκούραση λίγο πρίν τον μεγάλο κόπο της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος.
Το Τυπικό της Εκκλησίας μας, υπαγορεύει και αυτήν την Εβδομάδα τις Ακολουθίες που τελούνται καθ’ όλη την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Δηλ. Μεσονυκτικό Όρθρο, Ώρες και Εσπερινό το πρωί,το Μεγάλο Απόδειπνο το απόγευμα, την Προηγιασμένη Θ.Λειτουργία την Τετάρτη και την Παρασκευή καθώς και το Μικρό Απόδειπνο με τον κανόνα του Αγίου Λαζάρου την Παρασκευή το απόγευμα.
Η μοναδική Ακολουθία που απουσιάζει είναι η Ακολουθία των Χαιρετισμών της Παναγίας η οποία αποτελεί και την μοναδική χαρμόσυνη νότα στην πένθιμη περίοδο που διανύουμε.
Τό ότι δεν τελείται η χαρμόσυνη Ακολουθία των Χαιρετισμών την Εβδομάδα αυτή οδήγησε στην παρεξήγηση ; Ίσως!
Η τελευταία εβδομάδα της Σαρακοστής(αφού από την Κυριακή ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα με την δική της νηστεία), είναι η τελική αποκάλυψη του νοήματος της Μεγάλης Σαρακοστής που είναι η μετάνοια, η νηστεία από την αμαρτία, η χαρμολύπη και η επαναβίωση του λατρευτικού στοιχείου της Εκκλησίας!
Ας φροντίσουμε να μην χάσουμε τα όσα έχει να μας προσφέρει και αυτήν την Εβδομάδα η Εκκλησία μας ξεφεύγοντας από επιπόλαιες και ανυπόστατες συμβουλές γύρω από την Λατρευτική μας ζωή.
Επίκαιρος και εύστοχος όπως πάντα ο λόγος του π.Μωυσέως του Αγιορείτου για τις Άγιες Αυτές και Μεγάλες Ημέρες. «Πάντα τη Μεγάλη Παρασκευή, να ‘σαι μόνος σαν το Χριστό προσμένοντας το τελευταίο καρφί, το ξύδι, τη λόγχη. Τις ζαριές ν’ ακούς ατάραχα στο μοίρασμα των υπαρχόντων σου, τις βλαστήμιες, τις προκλήσεις, την αδιαφορία. Πριν την Παρασκευή δεν έρχεται η Κυριακή, τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων της Μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας. Μην ξαφνιαστείς, μη φοβηθείς στ’ απρόσμενο σουρούπωμα.
Οι μπόρες του ουρανού δε στερεύουν. Η ξαστεριά θα ’ρθεί το Σαββατόβραδο. Τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας».


Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου του νέου, Θηβών

Κέικ με πορτοκάλι, κουβερτούρα και ξηρούς καρπούς (νηστίσιμο)

Συνδεθείτε για να αποθηκεύσετε ή να βαθμολογήσετε τη συνταγή.

εκτέλεση

1. Ανακατεύουμε όλα τα υγρά σε ένα μπολ με το μίξερ και σε ένα άλλο ανακατεύουμε όλα τα στερεά με ένα κουτάλι.
2. Ρίχνουμε τα υγρά μέσα στα στερεά και ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι ή ένα σύρμα κουζίνας. Στο τέλος προσθέτουμε την κουβερτούρα, τα καρύδια και τις σταφίδες.
3. Στρώνουμε ένα λαδόχαρτο σε ένα ταψάκι (και αυτό γιατί δεν ξεφορμάρεται εύκολα) και αδειάζουμε το μίγμα.
4. Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 170C για μια ώρα. Ελέγχουμε με το μαχαίρι αν έχει ψηθεί. Σερβίρουμε αφού έχει κρυώσει καλά.

Προσοχή: Δεν ανοίγουμε την πόρτα του φούρνου τα πρώτα 45′ γιατί θα πέσει ο όγκος του κέικ.

 http://www.minervahorio.gr/el/recipe/keik-portokali-kouvertoura-nistisimo/

Στην Ευρώπη ως Ορθόδοξοι Έλληνες

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

Στις 25 Μαίου θα κληθούμε να αναδείξουμε τους νέους εκπροσώπους μας στην Ευρωβουλή. Για πρώτη φορά οι εκλογές αυτές θα γίνουν με σταυρό προτίμησης στους υποψηφίους και με ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλη την Ελληνική Επικράτεια. Οι εκλογές συμπίπτουν με μία περίοδο αναζήτησης ρόλου και ταυτότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι περισσότεροι πολίτες των κρατών - μελών δεν είναι ευχαριστημένοι από την αντίδραση της Ένωσης στην οικονομική κρίση. Υπάρχουν παράπονα για απουσία πνεύματος αλληλεγγύης, για δημοκρατικό έλλειμμα, για δύσκολη πρόσβαση του πολίτη και των αιτημάτων του στους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων.

Όλα αυτά είναι σεβαστά και κατανοητά και μπορούν να λυθούν μόνο αν ενδυναμώσουμε τη φωνή μας και την παρουσία μας στην Ευρωβουλή, η οποία εκφράζει τη βούληση των πολιτών. Οι αγώνες θα δοθούν μέσα στην Ευρώπη, διότι εκεί ανήκουμε και εκεί πρέπει να ανήκουμε. Παραλλήλως έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, να αγωνισθούμε για τα εθνικά μας θέματα, να διαφυλάξουμε την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, τη γλώσσα μας και την πολιτιστική μνας κληρονομιά. Με απλά λόγια να ενισχύσουμε τη φωνή της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού μέσα στην Ένωση των 28 κρατών μελών.

πηγή συνοδοιπορία

Πρέπει να στείλουμε στο Ευρωκοινοβούλιο ανθρώπους, οι οποίοι θα αγωνισθούν για εθνικώς αξιοπρεπείς λύσεις στο Κυπριακό, το Μακεδονικό, το Βορειοηπειρωτικό και το ζήτημα της ΑΟΖ, που θα σταματούν κάθε προκλητική εμφάνιση του εθνικισμού των γειτονικών χωρών, που θα προασπίζουν με θάρρος την Ορθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά του λαού μας, που θα υπερασπίζονται με υπερηφάνεια την εθνική μας κυριαρχία. Ανθρώπους, οι οποίοι θα μάχονται για αρχές και αξίες, για τα δικαιώματα των οικονομικά αδυνάτων, των πολυτέκνων, των νέων μας που ταλαιπωρούνται από την ανεργία.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε παραχωρήσει ένα μέρος της κυριαρχίας μας, αλλά όχι ολόκληρη την εθνική και κρατική μας κυριαρχία. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία είναι ο Καταστατικός Χάρτης της Ένωσης ορίζει σε ποιους τομείς η Ένωση παρεμβαίνει και νομοθετεί, σε ποιους άλλους τομείς συνεργάζεται και συντονίζεται με τα κράτη μέλη πριν ληφθούν οι κοινές αποφάσεις και σε ποιους τομείς τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να νομοθετούν χωρίς καμμία ανάμιξη των ευρωπαϊκών οργάνων. Δηλαδή επιτρέπεται έντονη παρέμβαση της Ευρώπης σε θέματα οικονομικά και νομισματικά και σημαντική παρέμβαση σε θέματα μετανάστευσης, περιβάλλοντος κ.α. Οι τομείς στους οποίους η Ένωση δεν παρεμβαίνει, διότι σέβεται την εθνική ταυτότητα των λαών που την αποτελούν, είναι κυρίως οι σχέσεις Εκκλησίας- Πολιτείας και το περιεχόμενο της παιδείας. Στα θέματα αυτά η Ελλάς, όπως και κάθε χώρα της Ε.Ε., αποφασίζει μόνη της με κριτήριο την Ορθόδοξη Παράδοσή της, την Ιστορία της και την εθνική της αξιοπρέπεια.

Στην Ευρώπη μπορούμε και πρέπει να αγωνισθούμε ως Ορθόδοξοι Έλληνες. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα για αλλαγή ευρωπαϊκού Νόμου ή Οδηγίας, όπως προβλέπει η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Αν συγκεντρωθούν 1.000.000 υπογραφές από πολίτες διαφορετικών χωρών τότε γίνεται δημοψήφισμα πανευρωπαϊκό, ώστε να ακουσθεί αυτούσια η φωνή των πολιτών. Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Εκκλησία της Ελλάδος που εκπροσωπούνται ήδη με γραφεία στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει την ευκαιρία να ακουσθούν οι απόψεις τους για μία σειρά κρισίμων θεμάτων. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας θεσμοθετεί τον διάλογο των ευρωπαϊκών θεσμών με τις μεγάλες Χριστιανικές Ομολογίες και τα άλλα θρησκεύματα και αναγνωρίζει τον σπουδαιότατο ρόλο τους στην κοινωνία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ούτε ανθόκηπος μυροβόλος ούτε μπαμπούλας. Είναι χώρος συνεχών αγώνων και διεκδικήσεων. Θα αγωνισθούμε με το κεφάλι ψηλά ως Ορθόδοξοι Έλληνες. Με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία. Και θα θυμίσουμε στη Ευρώπη τις ελληνικές και χριστιανικές της ρίζες!

Παναγία μου!

" Παναγία μου! φωνάζει η πονεμένη μάνα στο προσκέφαλο του άρρωστου παιδιού της. 
" Παναγία μου! φωνάζει ο ναύτης στην αγριεμένη θάλασσα.
" Παναγία μου! φωνάζει η κοπέλλα. " 
Παναγία μου! κλαίει ή χήρα. " Παναγία μου! ακούς από παντού: από καλύβες και μέγαρα, από τρώγλες και ανάκτορα.
Αν λοιπόν καμμιά φορά έχουμε την αίσθηση ότι δεν μας ακούει, ας διερωτόμαστε: Μήπως δεν είναι συμφέρον μας, να λάβωμε το δώρημα, αυτό πού ζητήσαμε; 
"Ας την παρακαλέσωμε και εμείς. " Παναγία Θεοτόκε Παρθένε, εμείς σήμερα κινδυνεύομε από χειρότερο κίνδυνο. Οι ηθικές αξίες έπεσαν. Η κοινωνία διαλύεται. Η νεολαία χάνεται. Οι οικογένειες έπαψαν να είναι εστίες αρετής και ευσέβειας. Το έθνος μας καταρρέει. 
" Έλα, Παναγία Μητέρα μας! Φτάσε! Φρονημάτισε τον λαό μας και τους άρχοντες. Μαλάκωσε τις καρδιές μας. Δώσε μας πίστη και ευσέβεια. Δώσε μας μετάνοια και επιστροφή. 
Οδήγησε μας στον Υιό και Θεό Σου. " Πρέσβευε, Δέσποινα, υπέρ ημών των αχρείων δούλων Σου! Σμίξε τα δύο χέρια Σου, μπρος στ' Άγιο παιδί Σου, και παρακαλεί, Δέσποινα, ακόμη και για μένα. Ας ψιθυρίσει έλεος η σπλαχνική φωνή Σου, κι ας δεηθούν τα χείλη Σου για σπλάχνα πονεμένα.
Εσένα, Παναγία μου, Εσένα έχω μόνο, 
εις την ελπίδα, στ' όνειρο, εις την χαρά, τον πόνο. 
Άλλοι σε κράζουν έλεος, ελπίδα ο θλιμμένος, 
Βασίλισσα της Εκκλησίας σε κράζει η καμπάνα, 
ελεημοσύνη ο πτωχός, νερό ο διψασμένος, 
μα η καρδιά μου Δέσποινα, αυτή σε κράζει Μάνα!
(Αγγελική ΚοτζαΊράκη)

Μου αρέσει! · Κοινοποιήστε · 4

“Ιερό καθήκον μας η αγάπη προς όλους”

Μήνυμα αισιοδοξίας, ενότητας κι ελπίδας απευθύνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου, κκ Δωρόθεος Β΄ μέσω της συνέντευξης που παραχώρησε στην “Κοινή Γνώμη” ενόψει και των ημερών του Πάσχα.
Ο Μητροπολίτης Σύρου αναφέρθηκε στο πρόσφατο ταξίδι του στην Ισπανία προκειμένου να συνοδεύσει την εικόνα “Η Κοίμηση της Θεοτόκου” στο Τολέδο, καθώς συμπληρώνονται 400 χρόνια από το θάνατο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, ενώ μίλησε αναλυτικά και για την πορεία του κοινωνικού έργου της Εκκλησίας και της Ιεράς Μητρόπολης.
Συνολικά η συνέντευξη του κκ Δωροθέου Β΄ παρουσιάζεται μέσω του web tv.

• Πρόσφατα ταξιδέψατε στην Ισπανία προκειμένου να παραστείτε στα εγκαίνια της έκθεσης “Ο Έλληνας του Τολέδο” με αφορμή την ανακήρυξη του 2014, ως έτους “Δομήνικου Θεοτοκόπουλου”. Συνοδεύσατε την εικόνα “Η Κοίμηση της Θεοτόκου”. Μιλήστε μας για το γεγονός και πείτε μας τί αποκομίσαμε ως τόπος;

“Απεφάσισα να συνοδεύσω την εικόνα στο ταξίδι, θεωρώντας πως ήταν μία μεγάλη ημερομηνία γι αυτόν τον μαΐστορα της ζωγραφικής και της αγιογραφίας και του οποίου έχει η Σύρος την ξεχωριστή ευλογία και τιμή να διαφυλάττει ένα από τα πολυτιμότερα έργα του, το οποίο έχει αναφορά στην “Κοίμηση της Θεοτόκου”. Μετέβημεν στο Τολέδο με μία συνοδεία από καλούς συνεργάτες και παρέστημεν στα εγκαίνια της έκθεσης σε ένα θαυμάσιο μεσαιωνικό κτήριο. Με συνεκίνησε ιδιαίτερα, ότι η εικόνα του Θεοτοκοπούλου στη Σύρο ήταν η πρώτη που εκτίθεται άμα τω εισερχομένω στην έκθεση. Τα πρώτα έργα που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι η συγκεκριμένη εικόνα και δύο ακόμη μικρότερου μεγέθους, οι οποίες έχουν αναφορά στη βυζαντινή τεχνοτροπία του. Είναι συγκινητική εικόνα επίσης, οι τεράστιες αφίσες που υπάρχουν στα κτήρια του Τολέδο και γράφουν “ο Έλληνας του Τολέδο”. Συναισθανθήκαμε πόσο σημαντικό είναι ότι αυτός ο τόπος γέννησε τέτοιους ανθρώπους διαχρονικά. Την έκθεση εγκαινίασε προσωπικά η βασίλισσα Σοφία, η οποία μας υποδέχθηκε με φιλόφρονες λόγους και μας ευχαρίστησε για τη μετακομιδή της ιερής εικόνας. Είχαμε μία κατ΄ ιδίαν συνομιλία μαζί της και την προσκαλέσαμε να έλθει στη Σύρο. Έδειξε εντυπωσιασμένη, λέγοντας πως, ευχαρίστως αποδέχομαι αυτήν την πρόσκληση καθώς, δεν έχω δει τη Σύρο και θα ήθελα να επισκεφθώ και το ναό που φυλάσσεται η εικόνα. Μαζί με όλα τα άλλα έργα του Ελ Γκρέκο, η εικόνα θα παραμείνει στην Ισπανία έως 14 Απριλίου καθώς είπαμε πως πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, πρέπει να επιστρέψει στη θέση της. Υπάρχουν πολλά γκρουπ που έχουν προορισμό τη Σύρο και έχουν ως τόπον επισκέψεως τον ναό της Κοιμήσεως.
Ενθυμούμαι τα παλαιότερα χρόνια που υπήρχε μία δυστοκία και ένας δισταγμός αν πρέπει η εικόνα να εξέρχεται των ορίων της Σύρου. Μετά την επίσκεψη αυτή, διαπιστώνω όμως πως είναι πολύ ωφέλιμο. Παντού υπήρχε το όνομα της Σύρου στις ισπανικές εφημερίδες και το όνομα του ναού της Κοιμήσεως. Είναι πολύ μεγάλη η προβολή, καθώς όσοι ήσαν εκεί, υπουργοί, υψηλά ιστάμενοι και αξιωματούχοι, εξέφρασαν την επιθυμία να επισκεφθούν την Ελλάδα και τη Σύρο”.

• Σημαντικό γεγονός αποτέλεσε η παρουσία σας και στα εγκαίνια της λειτουργίας της “Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού Οστών” του Συλλόγου “Ελπίδα”, του οποίου προεδρεύει η κα Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Εκπροσωπήσατε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κκ Ιερώνυμο Β΄. Πόσο σημαντικό ήταν για εσάς;

“Πράγματι μου έκανε την τιμή ο Μακαριώτατος να μεταβώ στην Αθήνα και να τον εκπροσωπήσω. Ήταν για εμένα ένα πρωτόγνωρο γεγονός καθώς βρέθηκα σε έναν χώρο που δεν τον είχα επισκεφθεί ποτέ. Είδα μπροστά μου τα πρόσωπα των παιδιών, τα μάτια τους, την αγωνία των γονέων. Είναι ένα θαυμάσιο κτήριο και υπάρχει μία ιδιόχειρη αφιέρωση της κας Βαρδινογιάννη που λέει ότι είναι αφιερωμένο στον Ελληνικό λαό. Η εκδήλωση αυτή είχε ως σκοπό την πρόσκληση προς κάθε Έλληνα, ηλικίας 15 έως 45 ετών να γίνει εθελοντής δότης μυελού των οστών. Παρέστη και ο πρόεδρος του μεγαλυτέρου κέντρου στην Ευρώπη που εδρεύει στην Κύπρο. Η κα Μαριάννα Βαρδινογιάννη ήταν πάρα πολύ συγκινημένη στην προσλαλιά της και ευχαρίστησε τον Θεό και όσους την βοηθούν στην προσπάθεια, απευθύνοντας πρόσκληση προς όλους να αγκαλιάσουν αυτήν την πρωτοβουλία, προκειμένου να είναι μία σωτήρια πηγή για τη ζωή παιδιών και ενηλίκων. Ήταν μία εκδήλωση πολύ συγκινητική. Με τίμησε ιδιαίτερα ο Μακαριώτατος και τον ευχαριστώ πολύ γι αυτό γιατί μου εδόθη η ευκαιρία να δω ένα θαυμάσιο έργο για το οποίο εδιάβαζα αλλά δεν εγνώριζα”.

• Διανύουμε μία δύσκολη περίοδο δεδομένης της οικονομικής κρίσης και ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες τους. Είναι γνωστό το έργο της Εκκλησίας και της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου. Η κρίση έχει επηρεάσει το κοινωνικό έργο της;

“Η Εκκλησία είναι η διαχρονική παρουσία του Κυρίου μας στη γη, η οποία ως κύριο έργο έχει να τρέφει πνευματικά τον άνθρωπο και να οικοδομεί στην ψυχή του τον λόγον του Θεού, τον λόγον του Ευαγγελίου. Όμως παράλληλα με αυτό το κύριο έργο της, από της συστάσεώς της, με εντολή του ίδιου του Κυρίου, έχει αναπτύξει μία μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα, η οποία διαχρονικά συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα εξακολουθήσει να συνεχίζεται και θα υπάρχει πάντοτε. Εφέτος κυρίως, έχουμε δώσει το βάρος στα παιδιά. Σε φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές. Υπάρχουν αιτήματα από πολλά σχολεία των νησιών και βεβαίως η Μητρόπολις σπεύδει να ικανοποιήσει αυτά τα αιτήματα με πολλή διάκριση. Πρέπει να σας πως όμως, ότι όλο αυτό το έργο, δεν είναι ούτε προς έπαινον, ούτε προς χειροκροτήματα, διότι αυτό το έργον είναι έργον του Θεού και όχι δικό μας. Σας λέγω ότι σε στιγμές δύσκολες που απελπίζομαι και ψάχνω να βρω διεξόδους από το πουθενά το χέρι του Θεού ανοίγει μια “πόρτα” και έρχεται μία ευεργεσία και δίνει μία ανακούφιση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Είναι ένα έργο που θεωρούμε μεν σημαντικό, αλλά θεωρούμε πιο σημαντικό το πνευματικό έργο, το οποίο η Εκκλησία επιτελεί και το οποίο πρέπει ο λαός μας να γνωρίζει. Βλέπω στους ναούς και στις εκδηλώσεις μας λίγους Χριστιανούς και δεν απογοητεύομαι γιατί έχουμε λίγους Χριστιανούς, αλλά αρχίζω να σκέπτομαι που περιδιαβαίνουν οι πολλοί. Γιατί δεν αισθάνονται την ανάγκη να προσευχηθούν, να εκκλησιασθούν, να κοινωνήσουν, να εξομολογηθούν. Όλα τα πράγματα στη ζωή μας, τα επιδιώκουμε και τα επιδιώκουμε πιέζοντας τον εαυτό μας να τα κάνουμε. Δεν υπάρχει χώρος στις ψυχές μας για το μήνυμα του Χριστού, της Εκκλησίας, που είναι μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδος και ζωής μέσα σε όλη αυτήν την πολυπραγμοσύνη της ημέρας; Είναι καλό το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας και ευχαριστούμε όλους όσοι το στηρίζουν και το αναγνωρίζουν, αλλά το κύριο έργο της Εκκλησίας είναι άλλο και σε αυτό, διαπιστώνω ότι έχουμε δυσκολία. Καταθέτω τον προβληματισμό μου ενώπιον του ευγενούς και πολιτισμένου λαού μας. Θέλω να πιστεύω ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν το έργο μας. Ίσως να ευθυνόμαστε κι εμείς πολλές φορές που ο λαός μας δεν έχει τη λειτουργική παιδεία και διαπαιδαγώγηση που θα έπρεπε. Θέλω όμως να ελπίζω, ότι κάτι περισσότερο θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε στις ψυχές τους”.

• Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Αιωρείται η φημολογία πως η Εκκλησία, εσείς, υποστηρίζετε συγκεκριμένο συνδυασμό ή πρόσωπα. Τί απαντάτε;

“Είμαι 37 χρόνια κληρικός στην Μητρόπολη, 25 χρόνια ιεροκήρυξ και 12 Μητροπολίτης. Δεν ανεμείχθην ποτέ σε υποθέσεις τέτοιες διότι ήξερα ότι η ανάμειξη της Εκκλησίας σε παρόμοια θέματα ζημιώνει. Έχω όμως κάθε δικαίωμα να έχω άποψη και λόγο για όλα τα πράγματα που τεκταίρωνται στον τόπο. Έχω προκρίνει άλλοτε αυτό μου το δικαίωμα να το εκφράζω, να το υποστηρίζω ακόμη και έως τέλους, διεκδικώντας το δίκαιον του λαού μας και τίποτε προσωπικό. Κι άλλοτε έχω προκρίνει ότι είναι καλύτερο το σιγάν του λαλείν, όταν ίσως η συζήτηση ζημιώνει κάτι. Να αναφέρω αρχικά πως εκφράζω τη λύπη μου, διότι από τα κοινά πράγματα της Αυτοδιοίκησης θα απουσιάζει ο κ. Γεώργιος Πουσσαίος. Όσο για τη συγκεκριμένη ερώτηση που μου θέτετε, θέλω να πω ότι μένω μακριά από όλα αυτά. Όμως επειδή με έχουν προκαλέσει κάτι ευθυνοανεύθυνες πένες, οι οποίες γράφουν και ανέγνωσα δημοσιεύματα και οι οποίες θέλουν – λίγο ή πολύ - να μου κάνουν και τον δάσκαλο, χωρίς να με εξονομάζουν - αλλά αντιλαμβάνομαι ότι σε εμέ απευθύνονται, τουλάχιστον το ύφος τους αυτό λέγει -, έχω να σας πω κάτι ξεκάθαρα. Η πίστη μας είναι αδιαπραγμάτευτη σε όλες τις βαθμίδες της ζωής μας. Και η αγάπη μας προς όλους τους ανθρώπους, ιερό μας καθήκον και ιερό χρέον μας. Σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν όταν προκλήθηκαν γεγονότα, πιέστηκα και εκλήθην να κάνω δηλώσεις. Τότε, προτίμησα την σιωπήν. Καλό θα είναι να σεβόμαστε τα πράγματα και να μην ισοπεδώνουμε την πίστη μας με εκλογικούς συνδυασμούς, με προεκλογικά πυροτεχνήματα. Ο λαός μας έχει και την ωριμότητα και την ευθύνη να γνωρίζει τί πρέπει να πράξει. Η Εκκλησία εύχεται και προσεύχεται και η ευθύνη του καθενός μας είναι απόλυτα προσωπική του. Λυπάμαι για τις ακριτομύθιες που κυκλοφορούν και πολύ περισσότερο λυπάμαι για τη διδασκαλία των δημοσιευμάτων αυτών. Ας τα αφήσουμε στην άκρη και ας κοιτάξουμε τί είναι αυτό το οποίο χρειάζεται ο τόπος μας, πέρα από τις εκλογές. Ο κόσμος χρειάζεται ομόνοια, ομοψυχία σε επίπεδο πατρίδος και χρειάζεται όλοι μας να καταλάβουμε, αν ευθυνόμαστε, που ευθυνόμαστε και γιατί έφθασε ο τόπος εδώ. Και ο καθένας, να συνεισφέρει να βγει ο τόπος από τα αδιέξοδα”.

• Άρα, όποια και να είναι η επόμενη Δημοτική Αρχή, είναι δεδομένη η στήριξή σας.

“Ο Επίσκοπος είναι πατέρας ενός τόπου και ποτέ δεν διαχωρίσαμε τους ανθρώπους και δεν τους αφορίσαμε. Καλόν είναι να είμαστε προσεκτικοί όταν αναφερόμαστε στην πίστη μας. Είναι ιερόν πράγμα και εγώ δεν την διαπραγματεύομαι για τίποτε. Ούτε για την οικογένειά μου”.

• Ολοκληρώνοντας, ποια ευχή απευθύνετε προς τους συμπολίτες μας;

“Θέλω να ευχηθώ για το Άγιο Πάσχα. Το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού είναι μήνυμα ζωής, μήνυμα ελπίδος. Η Ανάσταση του Χριστού να δίνει δύναμη στις καρδιές μας, να συμπορευόμαστε, να έχουμε αγάπη μεταξύ μας, να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και πάνω απ' όλα να δώσουμε δύναμη στα παιδιά μας. Το χρειάζονται. Επισκέφθηκα τα Λύκεια και τα Γυμνάσια του νησιού και είδα απέναντι στα πρόσωπα των παιδιών, πολιτισμό, ευγένεια, δύναμη, αγάπη για τη μάθηση και τον αθλητισμό. Οφείλουμε στα παιδιά μας, να αφήσουμε μία παρακαταθήκη. Και αυτή η παρακαταθήκη πρέπει να είναι ζυμωμένη με το πρόσφορο της πίστης και της αγάπης μας για τον Χριστό, που ήρθε να φέρει στον κόσμο μήνυμα ζωής και σωτηρίας. Καλό Πάσχα σε όλους”.

 http://imsyrou.gr/

Ο Μητροπολίτης Μαρωνείας & Κομοτηνής στο "Αγιορείτικο βήμα": Πρότυπο η συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων στην Θράκη

Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη
Πριν από λίγες μέρες συμπλήρωσε ένα χρόνο στον μητροπολιτικό θρόνο της Μαρωνείας και της Κομοτηνής. Ο μητροπολίτης Παντελεήμων μιλάει σήμερα αποκλειστικά στο “Αγιορείτικο βήμα” για αυτόν τον ένα χρόνο. Ο “Βενιαμίν” της Ιεραρχίας σχολιάζει ακόμη τη συμβίωση των χριστιανών και των μουσουλμάνων, τους διαθρησκειακούς διαλόγους, μιλάει για το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας και μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες του από το Άγιον Όρος, το οποίο χαρακτηρίζει "κιβωτό και ακρόπολη της πίστεώς μας"...
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη: 

-Σεβασμιώτατε στα μέσα Μαρτίου κλείσατε ένα χρόνο στον μητροπολιτικό θρόνο της Μαρωνείας και της Κομοτηνής. Ένα χρόνο σοφότερος ή ένα χρόνο πιο προβληματισμένος; Τι ήταν αυτό που σας απογοήτευσε και τι εκείνο που σας γέμισε ελπίδα από τα δρώμενα στην μητροπολιτική σας περιφέρεια τον χρόνο αυτό;

Έκλεισα έναν χρόνο αρχιερατείας στην μητροπολιτική επαρχία της Μαρωνείας και της Κομοτηνής. Ομολογώ ότι οι ποιμαντικές μέριμνες και οι ασχολίες γέμισαν την ψυχή μου. Συμπαραστάτες στην προσπάθεια αυτή ήταν πρώτον η Κυρία Θεοτόκος, η καταφυγή και η ελπίδα πάντων των χριστιανών. Ήταν και είναι οι κληρικοί της Μητροπόλεως και κυρίως ο ευλογημένος λαός της Ροδόπης που διψά για τον λόγο της Αληθείας. Ο λαός αυτός με την αγάπη του και την αφοσίωσή του στη Μητέρα Εκκλησία μου έδινε όλο αυτόν τον καιρό κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσω το έργο που μου ανέθεσε η Εκκλησία.
-Στην μητροπολιτική σας περιφέρεια είναι έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο. Εσείς ο ίδιος κατά την ενθρονιστήρια ομιλία σας αναφερθήκατε στην Κομοτηνή με το όνομα "Γκιουλμουτζίνα" προκαλώντας έκπληξη και κάποιες αντιδράσεις. Πως βλέπετε την συμβίωση του χριστιανικού με το μουσουλμανικό στοιχείο στην περιοχή;
Την συμβίωση των χριστιανών και των μουσουλμάνων την έζησα από τον καιρό που υπηρέτησα ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου. Επομένως το κλίμα στην Ροδόπη μου είναι γνώριμο. Είναι ένα κλίμα ειρηνικής συμβιώσεως των δύο σύνοικων στοιχείων, που έχουν διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις, που ζουν όμως και εργάζονται για κοινό καλό και την ευημερία του τόπου σεβόμενοι ο ένας τον άλλον. Δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η ειρηνική συνύπαρξη των χριστιανών και των μουσουλμάνων στην Θράκη είναι μια κατάκτηση της Ελληνικής Πολιτείας και κοινωνίας και αποτελεί πρότυπο και για άλλες κοινωνίες.

-Μιας και η συζήτηση περί των σχέσεων μουσουλμανικού και χριστιανικού στοιχείου πως κρίνετε τους περίφημους διαθρησκειακούς διαλόγους; Για παράδειγμα είναι συμβατό να συνδιαλέγεται η Ορθοδοξία με το Ισλάμ και την ίδια στιγμή να διώκονται ανηλεώς οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής;

Όταν ο μεγάλος Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς διαλεγόταν με τους Μουσουλμάνους, τους ονομαζόμενους «Χιόνες», δεν φοβήθηκε τον διάλογο, πως είναι δυνατόν εμείς να τον αρνούμαστε, όταν βιώνουμε καθημερινά την αλήθεια της πίστεώς μας, και όταν για εμάς η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι μια ιδεολογία, αλλά ένα εμπειρικό γεγονός. Οι μουσουλμάνοι της Μέσης Ανατολής ζουν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον από το δικό μας, ένα περιβάλλον που στιγματίζεται από τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία απέναντι των άλλων, των χριστιανών, παρά το γεγονός ότι εδώ και πολλούς αιώνες στην περιοχή αυτή Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζούσαν μαζί και εκεί βρίσκονται τρία από τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία μας. Οι αιτίες της μισαλλοδοξία εκεί έχουν να κάνουν με καταπίεση και εκμετάλλευση των μουσουλμάνων από τους ξένους, γεγονός που επέδρασε αρνητικά στο συλλογικό τους υποσυνείδητο. Καταδικάζουμε απερίφραστα τον διωγμό των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, αλλά δεν πρέπει να συγχέουμε την περιοχή μας με την Αίγυπτο και με την Συρία.
-Πριν από λίγες μέρες ελήφθη στο Φανάρι μια πολύ σημαντική απόφαση για την Ορθοδοξία. Η Πανορθόδοξη Σύνοδος, η σύγκληση της οποίας πέρασε από χίλια μύρια κύματα, τελικά εκτός απροόπτου θα πραγματοποιηθεί σε δύο χρόνια. Τι πιστεύετε πως χρειάζεται η Πανορθόδοξη Σύνοδος για να καταστεί επιτυχημένη δεδομένου πως , όπως και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης ομολόγησε στην εισήγηση του κατά τη Σύναξη, οι Προκαθήμενοι πολλάκις εμφανίζονται αντιδικούντες δίνοντας μια αρνητική εικόνα προς τα έξω. Πολύ πρόσφατο το παράδειγμα με την αντιπαράθεση Φαναρίου-Μόσχας για τα περί πρωτείου, αλλά και τα εκκλησιαστικά δρώμενα στην Τσεχία...

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι άφησε σε μας τους χριστιανούς την παρακαταθήκη της αγάπης, που δεν είναι εντολή αλλά βίωμα και γι αυτό η Εκκλησία μας καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό, ο οποίος πολλά δεινά έφερε στους Ορθοδόξους. Κέντρον της Ορθοδοξίας, πέρα από εθνοφυλετικές προτεραιότητες, είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο εδώ και αιώνες εφαρμόζει τον Παύλειο λόγο «ουκ ένι Ιουδάιος και …..». Με την σοφία και σύνεση που διακρίνει τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο είμαι βέβαιος ότι θα βρεθεί η λύση του θέματος της συγκλήσεως της Πανορθοδόξου Συνόδου και τελικά θα πρυτανεύσει η καταλλαγή.
-Μεγάλη συζήτηση έχει δημιουργηθεί στου κόλπους της Ελλαδικής Εκκλησίας με αφορμή το γεγονός πως λίγο πριν τελειώσει το 2013, κινήθηκαν οι σχετικές διαδικασίες που εν τέλει οδήγησαν στην απομάκρυνση Ιεράρχου από το μητροπολιτικό του θρόνο λόγω αδυναμίας ασκήσεως των καθηκόντων του. Πρόσφατα η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να ξεκινήσει αντίστοιχες διαδικασίες για άλλους δύο Ιεράρχες; Πως το σχολιάζετε εσείς ως ο "Βενιαμίν" της Ιεραρχίας;

Προϋπόθεση της ασκήσεως των ποιμαντικών καθηκόντων του είναι ο Μητροπολίτης να βρίσκεται σε θέση να ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας και αυτό δεν είναι άσχετο με την σωματική και πνευματική του υγεία. Για να κηρυχθεί ένας Μητροπολίτης σε αδυναμία πρέπει να υπάρχει τεκμηριωμένη απόφαση της Ιεράς Συνόδου, γιατί ο Επίσκοπος, σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, είναι ταυτισμένος διά βίου με την πιστευθείσα εις αυτόν ποίμνη. Για το λόγο αυτό μία απόφαση συνοδική εγγυάται το ορθόν της πράξεως.

-Τη χρονιά που πέρασε πολλά ήταν εκείνα τα γεγονότα, τα οποία προκάλεσαν αντιδράσεις στους πιστούς. Η αργία της Κυριακής, το σύμφωνο συμβίωσης, το μάθημα των Θρησκευτικών... Πιστεύετε πως εξελίσσεται ένας υπόγειος πόλεμος εναντίον της Εκκλησίας στη χώρα μας; Η Ιερά Σύνοδος έχει αντιμετωπίσει όπως θα έπρεπε τις "δοκιμασίες";

Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία της Εκκλησίας θα βρει πάμπολλα παραδείγματα προσκομμάτων στο έργο της. Η Εκκλησία όμως στηρίζεται στον Χριστό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα δεχτεί χωρίς διάλογο να επιβληθούν στον πιστό λαό μέτρα που είναι αντίθετα με την πίστη και τις παραδόσεις του.

-Στην εποχή της κρίσης η Εκκλησία αποδείχτηκε φιλόστοργη μητέρα του δοκιμαζόμενου λαού με την τεράστια κοινωνική της προσφορά. Στην μητροπολιτική σας περιφέρεια ποιο είναι το εύρος του προβλήματος και ποιες οι δράσεις της Εκκλησίας;

Η Εκκλησία του Χριστού διακονεί πάντοτε τον άνθρωπο, όχι μόνο πνευματικά αλλά και υλικά. Για τον λόγο αυτό το φιλανθρωπικό της έργο προσφέρεται σε κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη, ανεξαρτήτως παραδόσεων και θρησκευτικών αντιλήψεων. Στην Μητρόπολη Μαρωνείας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πιστός λαός δεν είναι διαφορετικά από αυτά των άλλων περιοχών της πατρίδας μας. Το ζήτημα δεν είναι συγκριτικό και αντιμετωπίζεται συνολικά από την Εκκλησία.
Στην Μητρόπολη Μαρωνείας λειτουργούν:
Το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο που καλύπτει τις ανάγκες 250 και πλέον προσώπων,
Σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών Πρέχεται η βοήθεια δεμάτων σε πολλές οικογένειες,
Λειτουργεί Δίκτυο Εθελοντών με κυρίες που επισκέπτονται Σχολεία, Οικογένειες και Ιδρύματα και διαπιστώνουν τις διάφορες ανάγκες και παρεμβαίνουν αναλόγως,
Παρέχεται υλική βοήθεια και δίδονται τρόφιμα σε 230 δικαιούχους σε συνεργασία με Πρόγραμμα Ευρπαϊκής Ένωσης,
Σε συνεργασία με την Ιερά Σύνοδο παρέχεται βοήθεια σε 140 χριστιανικές οικογένειες που αντιστοιχεί σε 200 Ευρώ ανά δίμηνο,
Λειτουργούν Ενοριακά σισσίτια, που σιτίζουν 150 οικογένειες,
Παρόμοια δράση είναι αυτή του Κοινωνικού Παντοπωλείου, στο οποίο οι έχοντες ανάγκη μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε είδη πρώτης ανάγκης,
Από ετών λειτουργούν και εξακολουθούν να υφίστανται οι Κατασκηνώσεις, στις οποίες φιλοξενούνται 400 νέοι,
Δύο Παιδικοί Σταθμοί με 150 παιδιά,
Σε ανταπόκριση στις σύγχρονες απαιτήσεις και ανάγκες το Κοινωνικό Φροντιστήριο παρέχει δωρεάν σε 160 και πλέον μαθητές βοήθεια και συμπληρωματικά προς τις παρεχόμενες στο Σχολείο γνώσεις,
Μία νέα πρωτοβουλία, είναι η παροχή δεκατιανού σε όλα τα Σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ η Τοπική Εκκλησία, γενικώς, επαγρυπνεί, για να καλύψει τις οποιεσδήποτε έκτακτες ανάγκες των συνανθρώπων.

-Σεβασμιώτατε πιστεύετε πως η Ορθοδοξία απειλείται από την εκκοσμίκευση;

Πρόκειται για ένα πρόβλημα, μια πρόκληση, που αντιμετωπίζει διαχρονικά η Εκκλησία μας και δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Είναι μια πρόκληση, η οποία κατά την αντιμετώπισή της δοκιμάζει τις πνευματικές δυνάμεις της Εκκλησίας και αναδεικνύει τα χαρίσματα της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Υπενθυμίζω ότι κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ανεδείχθη το χάρισμα του μοναχισμού ως αναζήτηση της γνησιότητος της πίστεως απέναντι στα φαινόμενα της εκκοσμίκευσης που εμφανίστηκαν με το τέλος των διωγμών και την αθρόα προσέλευση στον Χριστιανισμό.

-Σε λίγες μέρες όλοι μας θα ζήσουμε στις εκκλησιές και πάλι τα σεπτά Πάθη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και θα πανηγυρίσουμε την ένδοξή Του Ανάσταση. Ποια είναι τα εφόδια που πρέπει να έχει ο Χριστιανός για να αντιληφθεί πλήρως τα νοήματα από την παρούσα περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής μέχρι και αυτήν του Πάσχα;

Η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι μια ευκαιρία που μας προσφέρει η Εκκλησία να στραφούμε στον έσω άνθρωπο και να μετρήσουμε την αναξιότητά μας απέναντι στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού. Η Εκκλησία μας παρέχει τα πνευματικά εφόδια των αρετών της μετάνοιας, της ταπείνωσης, της νηστείας, της προσευχής και του επαναπροσδιορισμού της ζωής μας απέναντι στο μεγαλείο του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού.

-Ποιές είναι οι εμπειρίες σας από το Άγιον Όρος;

Το Άγιον Όρος είναι η κιβωτός και η ακρόπολη της πίστεώς μας. Αναφερθήκατε προηγουμένως στην εκκοσμίκευση. Το Περιβόλι της Παναγίας δίνει ανά τους αιώνες την μαρτυρία του για την διάσωση και την ανάδειξη των χαρισμάτων στην Εκκλησία. Οι Αγιορείτες Πατέρες αγωνίζονται νύκτα και ημέρα τον αγώνα τον καλόν, τον αγώνα της ασκήσεως, της προσευχής και της ακτημοσύνης. Η δύναμη του Αγίου Όρους είναι η αδιάλειπτη προσευχή των μοναχών, η οποία λυτρώνει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην κατά Χριστόν σωτηρία. Αυτό είναι το μήνυμα του Αγίου Όρους στον κόσμο.
Αυτό που με συγκινεί στο Άγιον Όρος είναι η απλότητα των γερόντων, η καθαρότητα της πίστεως και το αγωνιστικό τους φρόνημα. Στις ακολουθίες διασώζεται η αρχαία τάξη της λατρείας. Αλλά η θεώρηση της λειτουργικής ζωής δεν είναι στατική, μουσειακή. Δεν επαναλαμβάνεται απλώς η λατρευτική τάξη αλλά βιώνεται ευχαριστιακά. Το Άγιον Όρος είναι η κιβωτός του πολιτισμού που δημιούργησε η ορθόδοξη πίστη μας και είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει να επιδείξει και να προσφέρει στον κόσμο η πατρίδα μας.
 

Ποιμαντορική εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Κοσμά, για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ 

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Ἀρχιεπ. Δαμασκηνοῦ 10

302 00 ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΝ

Τηλ: 26310-22322, 22421 Fax: 26310-28701

e_mail: imaa@otenet.gr

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 1ῇ Ἀπριλίου 2014

Ἀριθ. Πρωτ.:  327

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 65)

ΚΟΣΜΑΣ

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Πρός  τό  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα 

τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Σέ ὁλόκληρη τήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, τίς δύο προηγούμενες ἑβδομάδες, ὑπήρξε μία κλιμακωτή δραστηριότητα μελῶν τῆς αἱρέσεως «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς ἐπικαλοῦνται καί τήν προσωνυμία «Χριστιανοί». Σέ πολλές πόλεις καί χωριά διένειμαν προπαγανδιστικά φυλλάδια μέ τά ὅποια προσκαλοῦν ὅλους στήν «τήρηση τῆς ἀναμνήσεως τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ».

Συνηθίζει ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά» νά ἀπορρίπτει κάθε Χριστιανική ἑορτή ἤ νά κακοποιῇ καί νά διαστρεβλώνῃ τό θεολογικό περιεχόμενό της. Ἀπό αὐτή τήν συνήθεια δέν ἑξαιρέθηκε οὔτε ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα, πού τήν ἀπέρριψαν, καθώς ἀρνοῦνται τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ. Ἀντί τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα, πού μαρτυρεῖ τήν νίκη τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας πάνω στόν θάνατο, οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ γιορτάζουν ἁπλῶς τήν ἀνάμνησι τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ, τόν ὅποιο θεωροῦν «ὡς τόν καλύτερο ἄνθρωπο, πού ἔζησε ποτέ στήν γῆ» καί ὄχι ὡς Θεό καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου.

Οἱ χιλιαστές γιορτάζουν τήν ἀνάμνησι αὐτή κάθε χρόνο «τό βράδυ πού ἀντιστοιχεῖ στίς 14 Νισσᾶν τοῦ ἀρχαίου Ἰουδαϊκοῦ ἡμερολογίου». Διοργανώνουν ἐκδηλώσεις κυρίως στίς «αἴθουσες βασιλείας», ὅπως τίς ὀνομάζουν, καί σέ ἄλλους χώρους, ὅπως ξενοδοχεῖα, ἑστιατόρια καί κινηματογράφους. Στήν ἐπαρχία μας θά τελέσουν τήν ἀνάμνησί τους, τήν Δευτερα 14 Ἀπριλίου 2014, σέ γνωστά κέντρα τους.

Στόν χῶρο πού συγκεντρώνονται τοποθετοῦν ἕνα τραπέζι. Πάνω στό τραπέζι τοποθετοῦν ἄζυμο ψωμί καί κόκκινο κρασί. Τό ψωμί καί τό κρασί θεωροῦνται ἁπλά σύμβολα τῆς θυσίας τοῦ Ἰησοῦ καί τά ὀνομάζουν «ἐμβλήματα». Ἡ τελετή ξεκινᾶ μέ ὁμιλία σχετική μέ τόν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ. Σ’ αὐτή ἐπαναλαμβάνονται οἱ χιλιαστικές πλάνες γιά τό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου καί γιά τό μυστήρι τῆς Θείας Ευχαριστίας. Μετά τήν ὁμιλία περιφέρονται τά ἐμβλήματα, πρῶτα τό ψωμί καί ὕστερα τό κρασί, μεταξύ τῶν παρόντων χιλιαστῶν. Τά ἐμβλήματά τους ὅμως δέν ἔχουν τό δικαίωμα νά τά λάβουν ὅλοι οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι συμβαίνει στήν Ὀρθόδοξη λατρεία τῆς Ἔκκλησίας μας, ὅπου μετέχουμε ὅλοι οἱ πιστοί στά Ἄχραντα Μυστήρια μας. Ἀπό τό ψωμί καί τό κρασί τους λαμβάνουν μόνο ὅσοι ἀνήκουν στίς 144.000, «στό μικρό ποίμνιο» ὅπως τό ὀνομάζουν, πού θά ζήσουν στόν οὐρανό καί θά εἶναι συγκυβερνῆτες μαζί μέ τόν Χριστό. Ὅλοι οἱ ἄλλοι θά ἔχουν ἁπλά τήν «ἐπίγεια ἐλπίδα». Αὐτοί, ἐάν μείνουν πιστοί στήν ἑταιρεία τούς καί ἐργάζονται γιά νά προσηλυτίσουν ἄλλους, θά ζήσουν χίλια χρόνια σ” ἕνα ἐπίγειο παράδεισο κάτω ἀπό θεοκρατική κυβέρνηση. Διαφορετικά θά ἐξοντωθοῦν ἀπό τόν Ἰεχωβά στόν Ἀρμαγεδῶνα. Οἱ Ἕλληνες χιλιαστές δέν ἔχουν δικαίωμα νά συµµετέχουν στά ἐµβλήµατά τους, καθώς ὅλοι τους ἀνήκουν στήν ἐπίγεια τάξι καί ὄχι στό «µικρό ποίµνιο», στίς 144.000 ἐκλεκτούς, πού ὁ ἀριθµός τους συµπληρώθηκε τό 1935, ὅπως ἀναφέρουν οἱ ἴδιοι στό περιοδικό τους «Σκοπιά» (τεῦχος τῆς 15-6-1992, σελ. 23).

Αὐτή εἶναι ἡ «ἀνάµνησι τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ» στήν ὁποία μᾶς καλοῦν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ καί γι’ αὐτή τήν ἐκδήλωση ξεσήκωσαν ὅλη τήν Ἑλλάδα.Ἐδῶ, ὅµως, ἐγείρεται ἕνας προβληµατισµός. Ἀφοῦ καί οἱ ἴδιοι οἱ χιλιαστές δέν λαµβάνουν τά ἐµβλήµατα τῆς ἀνάµνησης, γιατί καλοῦν καί ἐµᾶς νά συµµετέχουµε στήν ἔκδηλωσί τους;

Ὁ λόγος πού τό κάνουν εἶναι καθαρά προπαγανδιστικός. Ἐπιθυµοῦν νά σπείρουν στήν καρδιά καί στόν λογισµό τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τήν ἀµφιβολία γιά τό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τήν ἀµφισβήτησι σχετικά µέ τό µυστήριο τῆς Θείας Εύχαριστίας.

Ἄν ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦταν ὁ «µέγας Ἀρχιδοῦλος», δηλαδή ἁπλά ἕνας καλός ἄνθρωπος, τόν ὁποῖον ὁ Θεός ὑπερύψωσε ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, γιά νά εἶναι δεύτερος µετά τόν Πατέρα κατά τό µεγαλεῖο καί τήν δύναµι καί τήν ἐξουσία, ὅπως διδάσκουν, τότε σωτηρία δέν θά ὑπῆρχε. Ἕνας ἄνθρωπος δέν µποροῦσε νά σώσῇ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, παρά µόνο τόν ἑαυτό του. Ὁ Ἰησοῦς ὅµως δέν εἶναι µόνο ἄνθρωπος. Δέν εἶναι ἕνας ἀρχιδοῦλος, ὅπως διακηρύσσουν. Δέν εἶναι ὁ καλύτερος ἄνθρωπος τῆς γῆς. Εἶναι ὁ αἰώνιος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο Πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος, ὁ Ὁποῖος συµµετεῖχε στήν δηµιουργία τοῦ κόσµου καί σέ συγκεκριµένη χρονική στιγµή παρενέβη στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, γιά νά λυτρώσῃ τά πλάσµατά Του. Σαρκώθηκε µέ τήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος στά σπλάχνα τῆς ὑπερευλογηµένης Μαρίας, ἡ ὁποία δίκαια ὀνοµάστηκε Θεοτόκος, ἀφοῦ κυοφόρησε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Ὡς τέλειος ἄνθρωπος ὁ Ἰησοῦς, κήρυξε, προσέφερε θαύµατα, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε, καί µέ τήν Ἀνάληψί Του ἀνέβασε ὡς Θεός στά δεξιά τοῦ Πατρός τήν ἀνθρώπινη φύσι. Ὅλα αὐτά µᾶς τά τονίζει θαυµάσια ἡ Ἁγία Γραφή. Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ «πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν» (Ἀποκάλ. α’, 17-18), εἶναι «ὁ ἀληθινός Θεός καί ζωή αἰώνιος» (Α’ Ἰωάνν. ε’, 20), ὁ Ὁποῖος ἔχει δικά Του «πάντα ὅσα ἔχει ὁ Πατήρ» (Ἰωάνν. ιστ’, 15). Εἶναι Ἐκεῖνος πού διεκήρυξε «ὁ ἑωρακώς ἐµέ ἕωρακε τόν Πατέρα» (Ἰωάν. ιδ’, 9). Εἶναι Αὐτός πού προφήτευσε ὁ Ἠσαΐας «Θαυµαστός σύµβουλος, Θεός Ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ µέλλοντος αἰῶνος…» (Ἡσ. θ’, 6-7). Εἶναι Αὐτός πού, ὅταν τόν εἶδε Ἀναστηµένον ὁ µαθητής Του Θωµᾶς, φώναξε µέ ὅλη τήν δύναµι τῆς ψυχῆς του: «Ὁ Κύριός µου καί ὁ Θεός µου» (Ἰωάνν. 20, 28).

Μέ αὐτόν τόν Κύριο καί Θεό µας ἑνωνόµαστε ὅλοι ἐµεῖς οἱ πιστοί Του, καθώς γινόµαστε µέλη τοῦ σώµατός Του µέ τό Βάπτισµά µας. Καί ὅπως ὅλα τά µέλη ἑνός σώµατος τρέφονται ἀπό τό ἴδιο τό σῶµα, ἔτσι καί ἐµεῖς τρεφόµαστε µέ τό Σῶµα καί τό Αἷµα τοῦ Κυρίου, πού ὁ Ἴδιος µᾶς προσφέρει. Καί µεταλαµβάνουµε τόν ἁγιασµένο ἄρτο καί οἶνο ὄχι ὡς ἀνάµνησι, ὄχι ὡς ἁπλά σύµβολα τῆς θυσίας, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἀλλά ὡς πραγµατικό Σῶµα καί Αἷµα Χριστοῦ, ὅπως σαφέστατα καί σέ πολλά σηµεῖα διδάσκει τό Εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο παρερµηνεύουν καί κακοποιοῦν οἱ χιλιαστές.

Ἀγαπητοί,

Ὁ Θεός ἔδωσε τήν ἐλευθερία σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά ἀποφασίζουν τήν σωτηρία ἤ τήν ἀπώλειά τους. Ἡ Ἐκκλησία ὅµως ὀφείλει νά ἐνηµερώνῃ γιά τούς κινδύνους, πού ἐλλοχεύουν πίσω ἀπό τά προσωπεῖα τοῦ συγχρόνου πνευµατικοῦ δουλεµπορίου. Δέν µισοῦµε τόν αἱρετικό, ἀλλά καταγγέλλουµε τήν αἵρεσι καί παρακαλοῦµε ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς νά ἀποµακρυνθοῦν καί νά µήν συµµετέχουν σέ συγκεντρώσεις αἱρετικῶν.

Τέλος, ἡ προτροπή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου μᾶς ὑποδεικνύει πιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάσι µας ἀπέναντι στούς αἱρετικούς: «Ἔαν κάποιος δέν γνωρίζει καλά τήν Χριστιανική πίστη, ἄς ἀποφεύγει τίς συναναστροφές µέ αἱρετικούς καί ἄς ἀποµακρύνεται ἀπό τίς συγκεντρώσεις τους. Διότι καί τόν αἱρετικό δέν µπορεῖ νά τόν ὠφελήσῃ καθόλου, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ἀποκοµίζει µεγάλη βλάβη ἀπό τήν αἵρεση. Ὅσοι, λοιπόν, (μᾶς λέει ὁ Ἅγιος) συναναστρέφονται αὐτούς τούς βλάσφηµους, παίρνουν µεγάλο µέρος τῆς ἀσεβείας τους».

 Μέ πατρική ἀγάπη,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ