Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

21 Ψαλμός του Δαυίδ

  Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς ἀντιλήψεως τῆς ἑωθινῆς· 


ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. 


 2 Ο ΘΕΟΣ, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου. 3 ὁ Θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ, καὶ νυκτός, καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί. 4 σὺ δὲ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ ᾿Ισραήλ. 5 ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἤλπισαν, καὶ ἐῤῥύσω αὐτούς· 6 πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν, ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν. 7 ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος, ὄνειδος ἀνθρώπων καὶ ἐξουθένημα λαοῦ. 8 πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με, ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν· 9 ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν· σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν. 10 ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ γαστρός, ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου· 11 ἐπὶ σὲ ἐπεῤῥίφην ἐκ μήτρας, ἐκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου εἶ σύ· 12 μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν. 13 περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονες περιέσχον με· 14 ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος. 15 ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην, καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου· 16 ἐξηράνθη ὡσεὶ ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου, καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με. 17 ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας. 18 ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου, αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με. 19 διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. 20 σὺ δέ, Κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ, εἰς τὴν ἀντίληψίν μου πρόσχες. 21 ρῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου· 22 σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου. 23 διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε. 24 οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, αἰνέσατε αὐτόν, ἅπαν τὸ σπέρμα ᾿Ιακώβ, δοξάσατε αὐτόν, φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα ᾿Ισραήλ, 25 ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ προσώχθισε τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ, οὐδὲ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτὸν εἰσήκουσέ μου. 26 παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινός μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ, τὰς εὐχάς μου ἀποδώσω ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν. 27 φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται, καὶ αἰνέσουσι Κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν· ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος. 28 μνησθήσονται καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς Κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον αὐτοῦ πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, 29 ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ βασιλεία, καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν. 30 ἔφαγον καὶ προσεκύνησαν πάντες οἱ πίονες τῆς γῆς, ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς γῆν. καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ, 31 καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ· ἀναγγελήσεται τῷ Κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη, 32 καὶ ἀναγγελοῦσι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ, ὃν ἐποίησεν ὁ Κύριος.


Ακολουθεί μετάφραση του ψαλμού  απο τα Εβραϊκά στα Ελληνικά από την Παλαιά Διαθήκη που είναι  έκδοση της Ελληνικής  Βιβλικής Εταιρίας.
Ψαλμός 21

Στον πρωτοψάλτη· «πως το ελάφι της αυγής». Ψαλμός του Δαβίδ
 2 Θεέ μου, Θεέ μου, 
γιατί με εγκτάλειψες;
γιατί στέκεις μακριά και δε
με σώζεις;
γιατί τα λόγια της κραυγής μου
δεν ακούς;
3 Θεέ μου,
σου κράζω όλη τη μέρα, μα εσύ
δεν αποκρίνεσαι·
φωνάζω και τη νύχτα, μα να ησυχάσω
δεν μπορώ.
4 Αλλά εσύ'σαι ο Άγιος κι είσαι πάντα 
εκείνος
που ο Ισραήλ δοξολογεί.
5 Σ' εσένα ελπίσανε οι πρόγονοί μας·
ελπίσαν και τους ελευθέρωσες.
6 Σ'εσένα φωνάξανε με δύναμη 
και σώθηκαν·
7 Αλλά εγώ είμαι σκουλήκι κι όχι 
άνθρωπος     
ανθρώπου παρωδία και λαού
απόδιωγμα.
8 Με ειρωνεύεται καθένας που με βλέπει·
ζαρώνουνε τα χείλη τους, 
κουνάνε το κεφάλι:
9 «Κατέφυγε στον Κύριο» , λένε, 
«ας τον σώσει» 
«ας τον λυτρώσει, 
αφού τον αγαπάει».
10 Εσύ με πήρες απ' τη μήτρα·
και μ' εμπιστεύθηκες στην μάνας μου
τα στήθια.
11Είμαι κοντά σου απο τη γέννησή μου·
απ' την κοιλιά της μάνας μου
εσύ'σαι ο Θεός μου.
12 Μη φεύγεις απο μένα!
η θλίψη έρχεται·
και δεν υπάρχει βοηθός.
13 Με βάλανε στη μέση δυνατοί πολλοί, 
της Βασάν οι ταύροι
με κύκλωσαν.
14 Δείχνονται απειλητικοί εναντίον μου
σαν το λιοντάρι που ξεσκίζει
και βρυχάται.
15 Σαν το νερό παρέλυσα
τσακίστηκαν όλα τα κόκαλά μου.
Μέσα μου έγιν' η καρδιά σαν το κερί
που λιώνει.
16 Σαν κεραμίδι ο λάρυγγάς μου
στέγνωσε, 
κι γλώσσα μου κολλάει
στον ουρανίσκο·
με έριξες στο χώμα
να πεθάνω.
17 Σκύλοι με κύκλωσαν 
κακοποιών φατρία μ' έβαλε 
στη μέση·
ξεσκίσανε τα χέρια και τα πόδια μου.
18 Μπορούν να μετρηθούν όλα τα κόκαλά 
μου·
κι εκείνοι με κοιτάζουνε.
19 Τα  ρούχα μου μοιράζουνε μεταξύ τους
και ρίχνουν κλήρο για τη φορεσιά μου.
20 Εσύ όμως, Κύριε, μη μένεις μακρυά μου·
έλα γρήγορα να με βοηθήσεις, δύναμή μου!
21 Λύτρωσε τη ζωή μου απ' το σπαθί, 
απο την εξουσία του σκύλου
την πλύτιμη ψυχή μου.
22 Βγάλε με απ' του λιονταριού το στόμα·
σώσε με  απ' του αγιοβουβαλου 
τα κέρατα.
Κύριε, μου'χεις κιόλας αποκριθεί!    

23 Θα εξιστορήσω στ' αδέλφια μου
την ύπαρξή σου·
μέσα  σ' όλη τη σύναξη 
θα σ' εξυμνώ.
24 Όσοι τον Κύριο σέβεστε, υμνήστε τον !
Όλοι οι απόγονοι του Ιακώβ, δοξάστε τον!
Όλοι οι Ισραηλίτες, φοβηθήτε τον!
25 Κανένα δεν περιφρόνησε φτωχό
ούτε για τη θλίψη του αδιαφόρησε·
δεν έκρυψε απ' αυτόν το πρόσωπό του
μα στην κραυγή του για βοήθεια
ανταποκρίθηκε.
26 Ο έπαινος μου απο σένα αρχίζει, Κύριε,
σε σύναξη μεγάλη·
τα τάματά μου θα τα εκπληρώσω
μπροστά σ' αυτούς που σε φοβούνται.
27  Θα φάνε οι φτωχοί και θα χορτάσουν·
όσοι ζητούν απο τον Κύριο  θα τον δοξάσουν·
οι καρδιές τους θα ζήσουν αιώνια.
28 Θα θυμηθούν και θα γυρίσουν στον 
Κύριο
όλα τα πέρατα της γής·
και θα τον προσκυνήσουν
οι οικογένειες όλες των λαών.
29 Γιατί στον Κύριο η απόλυτη εξουσία
ανήκει
κι αυτός στα έθνη κυριαρχεί.
30 Μονάχα αυτόν θα προσκυνήσουν 
οι καλοζωισμένοι όλης της γής·
κάθε θνητός της γής θα υποκλιθεί
μπροστά του·
θα ζήσει κι η ψυχή μου
χάρη σ' αυτόν.
31 Οι επερχόμενες γενιές θα τον 
λατρεύουν·
θα μιλάνε για τον Κύριο στη γενιά 
που' ρχεται
32 θα διαλαλούνε τη δικαιοσύνη του·
σ' αυτούς που πρόκειται να γεννηθούν,
τα όσα έκανε θα πούν.


Ο ψαλμός αυτός είναι ένας προφητικός ψαλμός.Χωρίζεται σε δυο μέρη.Το πρώτο μέρος παρουσιάζει τον Χριστό επάνω σε σταυρό ενώ το δεύτερο μέρος προφητεύει για την διάδοση του Ευαγγελίου σε όλη την οικουμένη.
Ο Ψαλμός ξεκινάει με την φράση που ξεφώνησε πάνω στο σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός "Ηλί": "Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί" (Ματθ. 27:46) 
Επίσης προφητεύονται οι προκλήσεις που δέχθηκε απο τους γραμματείς και φαρισαίους καθώς τον κορόιδευαν επάνω στο σταυρό. "Όμοια δε ενέπαιζαν και οι αρχιερείς μετά των γραμματέων και πρεσβυτέρων και Φαρισαίων λέγοντας· άλλους έσωσε τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει· εάν είναι βασιλεύς του Ισραήλ ας κατεβεί τώρα από τον σταυρό και τότε θα πιστέψουμε σ’ αυτόν· εφ’ όσον έχει πίστη στον Θεό, άς τον σώσει τώρα, εάν βέβαια τον θέλει· διότι αυτός είπε ότι είναι υιός του Θεού.Τα ίδια δε έκαναν και οι ληστές που σταυρώθηκαν μαζί του· τον ονείδιζαν "(Ματθ. 27,39-44)
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει  "Μετά ταύτα, ειδώς ο Ιησούς ότι πάντα ήδη τετέλεσται, να πληρωθή η γραφή  λέγει διψώ."
Ο Ματθαίος αναφέρεις το χωρίο του ψαλμού αυτού:  Ματθαίος 27 35 "σταυρώσαντες δέ αυτόν διεμερίσαντο τα ιμάτια αυτού βαλόντες κλήρον"
Ο ψαλμός στο τέλος προφητεύει ότι το Ευαγγέλιο θα κηρυχτεί μέχρι τα πέρατα της γής... 
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου