Αφιέρωμα στην π.Ευγένιο Βίττη από το 4Ε

Την Παρασκευή 11 Απριλίου στις 9:30μ.μ το Εκκλησιαστικό Τηλεοπτικό κανάλι 4Ε θα παρουσιάσει αφιέρωμα στον αείμνηστο  π. Ευγένιο Βίττη.

Η κρίσις των προ του νόμου και των μετά του νόμου

«Και όσοι αμάρτησαν, έχοντας τον γραπτό νόμο, αυτοί θα κριθούν με βάσι αυτόν τον νόμο» ( Ρωμ.2,12 ) , λέγοντας αυτά για εκείνους, που έζησαν μετά τον Μωυσή∙ και «ότι αποκαλύπτεται η οργή του Θεού από τον ουρανό εναντίον κάθε ασέβειας και κάθε αδικίας των ανθρώπων» ( Ρωμ. 1,18 ) , και ∙ «Θυμός και οργή και θλίψις και στενοχώρια, θα κατακυριεύση τον κάθε άνθρωπο που πράττει το κακό , αρχικά τον Ιουδαίο και κατόπιν τον ειδωλολάτρη» ( Ρωμ. 2,9 ).

Και είναι αλήθεια, ότι οι ειδωλολάτρες έπαθαν πάρα πολλά κακά εδώ∙ και αυτό το επιβεβαιώνει και η θύραθεν ιστορία και οι δικές μας Γραφές. Διότι ποιος θα μπορούσε να διηγηθή τις τραγωδίες των Βαβυλωνίων ή των Αιγυπτίων; Το ότι όμως και εκείνοι, που πριν από την ένσαρκο παρουσία Του δεν γνώρισαν τον Χριστό, αλλ’ εγκατέλειψαν την ειδωλολατρία και προσκύνησαν μόνον τον Θεό δείχνοντας άριστο βίο, θα απολαύσουν όλα τα αγαθά, άκουσε τι λέει ∙ « Δόξα και τιμή και ειρήνη θα αποδοθή στον καθένα που πράττει το αγαθό και στον Ιουδαίο, κατά πρώτον, και στον ειδωλολάτρη» ( Ρωμ. 1, 10 ). Βλέπεις ότι επιφυλάσσονται πολλές αμοιβές αγαθών σε αυτούς και ότι θα υποστούν κολάσεις και τιμωρίες όλοι, όσοι έπραξαν τα αντίθετα;

Πού είναι λοιπόν εκείνοι, που δεν πιστεύουν στην γέεννα; Διότι εάν και αυτοί , που δεν άκουσαν πριν από την παρουσία του Χριστού ούτε το όνομα της γέεννας ούτε για την ανάστασι, και εδώ τιμωρήθηκαν , αλλά και εκεί τιμωρηθούν, πόσο περισσότερο θα τιμωρηθούμε εμείς , που ανατραφήκαμε με τόσους λόγους αληθινής γνώσεως και ευσεβείας; και πώς δικαιολογείται θα έλεγε κανείς, να ριχθούν στην αιώνια κόλασι  εκείνοι, που δεν άκουσαν τίποτε για την γέεννα; Διότι θα πουν, ότι εάν μας είχες απειλήσει με την γέεννα, θα φοβόμασταν περισσότερο και θα γινόμασταν περισσότερο σώφρονες. Οπωσδήποτε βέβαια πάρα πολύ. Γιατί όχι; Και εμείς ζούμε σήμερα και καθημερινά ακούμε τους λόγους για την γέεννα, χωρίς όμως να τους προσέχουμε καθόλου. Εκτός από αυτό μπορεί κανείς να αναφέρη και το εξής∙ ότι δηλαδή όποιος δεν συνετίζεται με τις εδώ τιμωρίες, πολύ περισσότερο δεν θα συνετισθή με εκείνες τις  τιμωρίες. Διότι τους ανθρώπους, που τα ένστικτά τους είναι και περισσότερο ζωώδη και δεν έχουν πνευματικό υπόβαθρο μεγάλο, συνήθως τους σωφρονίζουν τα χειροπιαστά πράγματα και εκείνα, που συμβαίνουν αμέσως, παρά εκείνα , που θα συμβούν ύστερα από πολλά χρόνια.

Ναι, αλλά θα πη κανείς ,εμείς απειληθήκαμε με μεγαλύτερο φόβο και ως προς αυτό εκείνοι έχουν αδικηθή. Δεν έχουν καθόλου δίκαιο. Διότι κατ’ αρχήν δεν έχουμε τα ίδια αγωνίσματα, στα οποία καλούμαστε να αγωνισθούμε εμείς και εκείνοι, αλλά τα δικά μας είναι πολύ μεγαλύτερα. Και εκείνοι, που επιφορτίστηκαν με μεγαλύτερους κόπους, πρέπει να απολαύσουν και μεγαλύτερη βοήθεια. Δεν είναι όμως μικρή βοήθεια το ότι αυξήθηκε ο φόβος. Εάν όμως πλεονεκτούμε εμείς έναντι εκείνων ως προς το ότι γνωρίζουμε τα μέλλοντα, πλεονεκτούν και εκείνοι έναντί μας ως προς το ότι δέχονταν αμέσως σκληρές τιμωρίες.

Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»

ΑΓΙΟΝ ΌΡΟΣ

Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου

Αγιορείτου

ΕΚΔΟΣΙΣ

ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ «ΑΓΙΟΣ ΣΥΡΙΔΩΝ Α΄»

ΙΕΡΑ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 2013

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Η δυστυχία

Ποίος δεν θα ελεούσε αυτόν που τόσον πολύ στενοχωρείται; Ταλαίπωρος εμπρός εις την μεγάλην εσοδείαν, ελεεινός εμπρός εις τα παρόντα αγαθά και ακόμη πιο ελεεινός εμπρός εις τα αναμενόμενα. Διότι η γη δεν του αποφέρει εισοδήματα∙ βλαστάνει δι’ αυτόν στεναγμούς∙ δεν του συγκεντρώνει ευφορίαν καρπών, αλλά φροντίδας, λύπας και φοβεράν αμηχανίαν. Θρηνεί παρομοίως με αυτούς που είναι φτωχοί. Ή μήπως και αυτός που στενοχωρείται λόγω της πτωχείας του δεν θα εκβάλη την ιδίαν κραυγήν « Τι να κάνω;» Από πού τροφαί; Από πού ενδύματα;

Τα ίδια λέγει και ο πλούσιος . Θλίβεται κατά την καρδίαν του, κατατρωγόμενος από την μέριμναν. Δηλαδή, αυτό που ευφραίνει τους άλλους, στενοχωρεί τον πλεονέκτην. Διότι δεν χαίρει που όλα εις το σπίτι του είναι γεμάτα προς χάριν του, αλλά ο πλούτος που τον περιβάλλει και ξεχειλίζει από τας αποθήκας του αγκυλώνει την ψυχήν, μη τύχη και σκύψη και προς τους έξω και γίνη αφορμή κάποιου καλού δια τους πτωχούς.

Και όμως μου φαίνεται πως το πάθος του ομοιάζει με το πάθος της ψυχής των κοιλιόδουλων, οι οποίοι προτιμούν να σκάσουν καλύτερα παρά να δώσουν κάτι από τα υπολείμματα εις τους ενδεείς. Άκου, άνθρωπε, τον χορηγόν. Θυμήσου ποίος είσαι; τι διαχειρίζεσαι; από ποίον έλαβες; διατί προτιμήθηκες ανάμεσα εις τους πολλούς; Έχεις γίνει υπηρέτης ρου αγαθού Θεού , οικονόμος των συνανθρώπων σου. Να μη νομίζεις ότι όλα έχουν ετοιμασθή δια την ιδικήν σου κοιλίαν . Δι’ αυτά που κρατάς εις τα χέρια σου να σκέπτεσαι, ωσάν να είναι ξένα. Σε ευφραίνουν δι’ ολίγον χρόνον και έπειτα ξεγλυστρούν και χάνονται∙ δι’ αυτά όμως θα σου απαιτηθή λόγος με κάθε λεπτομέρειαν. Εσύ όμως όλα μαζί τα έχεις αμπαρώσει με θύρας και μοχλούς. Και αφού τα ασφάλισες καλά και επαγρυπνείς με τας φροντίδας και σκέπτεσαι μέσα σου, χρησιμοποιών τον εαυτόν σου ασύνετον σύμβουλον.

«Τι να κάνω;» Εύκολον ήταν να ειπή ότι θα χορτάσω τας ψυχάς αυτών που πεινούν, θα ανοίξω τας αποθήκας και θα προσκαλέσω όλους τους πτωχούς. Θα μιμηθώ τον Ιωσήφ εις το κήρυγμα της φιλανθρωπίας. Θα είπω γενναιόκαρδον λόγον. Όσοι δεν έχετε άρτον, ελάτε εις εμέ. Ο καθένας να λάβη από την δωρεάν που έχει δοθή από τον Θεόν, ωσάν από κοινήν πηγήν, όσον του είναι αρκετόν. Αλλά συ δεν είσαι τέτοιος. Από πού;

Συ ο οποίος φθονείς τους ανθρώπους δια την απόλαυσιν των αγαθών, που πονηρά βολεύεσαι εις την ψυχήν σου και φροντίζεις όχι το πώς θα δώσης εις τον καθένα τα αναγκαία, αλλά το πώς αφού τα αποθηκεύσης όλα, θα αποστερήσης όλους από την ωφέλειαν εξ αυτών. Ευρίσκοντο εμπρός του αυτοί που ζητούν την ψυχήν του και εκείνος διελέγετο με την ψυχήν του δια τα βρώματα. Την  νύκτα αυτήν τον έπαιρνα και εκείνος εφαντάζετο πολυχρόνιον την απόλαυσιν. Του επετράπη να σκεφθή κάθε τι και να γνωστοποιήση την γνώμην του, δια να δεχθή την απόφασιν που αξίζει εις την προαίρεσίν του.

Πηγή: «ΕΤΣΙ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!

Ο Ιησούς και οι Άγιοι μιλούν για τους δανειστές ,

τους τόκους, τις τράπεζες, τη φτώχεια,

τους ανάξιους ηγέτες και το «κούρεμα» του χρέους.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΥΛΗΣ

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Ενας θησαυρός καλά κρυμένος

Λέγε ακατάπαυστα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” με τη γλώσσα και με τον νου.

Λέγε ακατάπαυστα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” με τη γλώσσα και με τον νου.
Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων. Με την προσευχή αυτή οι άνθρωποι πλησιάζουν σύντομα την ζωή των αγγέλων. Η ευχή είναι η πηγή όλων των καλών έργων και αρετών και εξορίζει μακριά από τον άνθρωπο τα σκοτεινά πάθη. Σε σύντομο χρόνο κάνει τον άνθρωπο ικανό να αποκτήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Απόκτησε την, και πριν πεθάνεις θα αποκτήσεις ψυχή Αγγελική. Η ευχή είναι θεϊκή αγαλλίαση. Κανένα άλλο πνευματικό όπλο δε μπορεί να αναχαιτίσει τόσο αποτελεσματικά τους δαίμονες. Τους κατακαίει όπως η φωτιά τα βάτα. 
(Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)

Από το Πολυτεχνείο στη διακονία

2014-04-06 - 14:04:05

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Εθελοντής ιερέας χειροτονήθηκε πρόσφατα ο π. Μιχαήλ Παπανικολάου, ο οποίος είναι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και κατάγεται από το Βόλο.
Στις 14 Μαρτίου χειροτονήθηκε διάκονος και στις 22 Μαρτίου, αντίστοιχα, εισήλθε στο δεύτερο βαθμό ιεροσύνης, καθώς χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Ιερά Μονή Χρυσοπηγής στο Καπανδρίτι, από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο.
Στόχος του 25χρονου εθελοντή κληρικού, ο οποίος έχει την ευλογία να διατηρήσει την επαγγελματική του δραστηριότητα, είναι να προσφέρει εθελοντικά έργο διακονίας στη Μητρόπολη Δημητριάδος, συνδράμοντας παράλληλα το ιεραποστολικό έργο που αναπτύσσει στο Μπουρούντι της Αφρικής, ο Επίσκοπος κ. Ιννοκέντιος.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Σημαντικό βήμα αποτελεί για τον π. Μιχαήλ Παπανικολάου από το Βόλο η πρόσφατη χειροτονία του, δεδομένου ότι βρίσκεται από μικρή ηλικία κοντά στην Εκκλησία και γαλουχήθηκε με τις αρχές και αξίες που του εμφύσησαν οι γονείς του Ασημίνα και Νικόλαος, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Ο ίδιος διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με την περιοχή μας, καθώς η μητέρα του Ασημίνα Κοντογεωργίου κατάγεται από τα Ανω Λεχώνια και όλες οι μνήμες των παιδικών και των εφηβικών του χρόνων είναι συνδεδεμένες με την περιοχή μας.
Παράλληλα οι γονείς του ζουν προ πολλών ετών στα Ανω Λεχώνια, γεγονός το οποίο συνεπάγεται συχνές επισκέψεις στην πόλη της καρδιάς του και παρά το γεγονός ότι μεγάλωσε στα Ιωάννινα, εντούτοις δηλώνει απερίφραστα Βολιώτης.
Ο π. Μιχαήλ, πατέρας ενός παιδιού ηλικίας 3 μηνών, είχε ευθύς εξαρχής την στήριξη της συζύγου του, πρεσβυτέρας Μαρίας και των γονέων του, προκειμένου να υλοποιήσει τους στόχους του, που είναι σύμφυτοι και ταυτόσημοι με την διακονία και την προσφορά στον άνθρωπο.
«Ημουν από παιδί κοντά στην Εκκλησία, όπου πήγαινα με τους γονείς μου, ενώ λειτούργησε παράλληλα ως πρότυπο και ο θείος μου, ο οποίος είναι Ιερομόναχος στη Μονή Γρηγορίου. Υπήρχε η έννοια της ιεροσύνης στο σπίτι και σταδιακά, μεγαλώνοντας, γνώρισα κάποιους ανθρώπους με τους οποίους συνδέθηκα πνευματικά, οι οποίοι βρίσκονται επίσης κοντά στην Εκκλησία και ερχόμενος στην Αθήνα ως φοιτητής, άρχισε να μου γεννιέται η επιθυμία να γίνω εθελοντής κληρικός» αναφέρει ο ίδιος.
Η επαφή του με την Εκκλησία συνεχίστηκε και στη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, ενώ παρακολουθούσε ανελλιπώς τις λατρευτικές ακολουθίες στην ενορία του, τον Αγιο Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη. Σταδιακά, γνωρίζοντας και άλλους ιερείς, όπως για παράδειγμα έναν κλητικό από την Κρήτη ο οποίος είναι οικογενειάρχης και στέκονταν διαρκώς κοντά στον κόσμο κάνοντας τον δικό του πνευματικό αγώνα, «επηρεάστηκα, μου άρεσε αυτό που έκαναν αυτοί οι φωτισμένοι κληρικοί κι έτσι επέλεξα να ακολουθήσω κι εγώ τον ίδιο δρόμο» επισημαίνει ο Βολιώτης άμισθος κληρικός, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Τη συγκεκριμένη στιγμή που χειροτονήθηκε «ήρθε το πλήρωμα του χρόνου» και όταν έλαβε τη μεγάλη απόφαση, ήρθε σε επικοινωνία με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, ο οποίος «ήταν πολύ ανοιχτός και με περιέβαλλε με πολύ αγάπη, οπότε έτσι προέκυψε η πρόσφατη χειροτονία μου» υπογραμμίζει ο π. Μιχαήλ.

Συνειδητή επιλογή 
Ο δέκατος τρίτος, κατά σειρά, εθελοντής κληρικός της τοπικής Εκκλησίας, επέλεξε την Πολυτεχνική Σχολή και την κατεύθυνση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού διότι «είναι μια σχολή που δεν σε βάζει εξαρχής σε κάτι συγκεκριμένο, δηλαδή είναι πολύ ευρύ το φάσμα που καλύπτει και κατά συνέπεια δεν χρειαζόταν να περιορίσω κατ’ ανάγκη το αντικείμενο με το οποίο θα ασχολιόμουνα και αυτό μου άρεσε, χωρίς να ξέρω συνειδητά με ποιο αντικείμενο θέλω να ασχοληθώ. Αυτό μου έδινε ένα ευρύ φάσμα και γι’ αυτό το διάλεξα» εξηγεί ο ίδιος.
Οταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, άρχισε να εργάζεται στην εταιρία όπου απασχολείται ως ηλεκτρολόγος μηχανικός και έχει ως αντικείμενο τους φωτισμούς και τους αυτοματισμούς.
Η χειροτονία αποτέλεσε πολύ σημαντική στιγμή για τον ίδιο, έχει γραφτεί με πολύ έντονα συναισθήματα και εμφανή συγκίνηση στην ψυχή του, ενώ όπως υπογραμμίζει «οφείλω πολλά στους γονείς μου, διότι μου έδωσαν την ευκαιρία να έρθω κοντά στην Εκκλησία και μου έδωσαν παράλληλα την δυνατότητα να αποκτήσω από μικρή ηλικία πνευματικές εμπειρίες, που καθόρισαν την κατοπινή μου πορεία». Παράλληλα επισημαίνει ότι «μου άρεσε η Εκκλησία από παιδί, και σταδιακά, στα φοιτητικά μου χρόνια μου γεννήθηκε η επιθυμία να στραφώ στην Ιεροσύνη».
Οι δύο δραστηριότητες θα εξελιχθούν πλέον παράλληλα, καθώς «μπορούν να συνδυαστούν τα πάντα όταν υπάρχει διάθεση για προσφορά» τονίζει ο ίδιος. Παράλληλα ο π. Μιχαήλ αναφέρει ότι «θα συνεχίσω την εργασία μου και θα προσφέρω έργο στην τοπική Εκκλησία στις εορτές και τις περιόδους που θα βρίσκομαι στο Βόλο, διακονώντας παράλληλα στο Μετόχι της Μονής Χρυσοπηγής στο Παγκράτι».
Στο μεταξύ, ο π. Μιχαήλ έχει ξεκινήσει συνεργασία και με τον Επίσκοπο Μπουρούντι κ. Ιννοκέντιο, προκειμένου να τον βοηθήσει στο κοινωνικό και ευρύ ιεραποστολικό έργο που αναπτύσσει στην Μητρόπολή του.
Ο ίδιος ζει και εργάζεται στην Αθήνα αλλά η βάση της οικογένειας βρίσκεται στο Βόλο, στα Ανω Λεχώνια, συγκεκριμένα, όπου ζουν οι γονείς και οι παππούδες του. Κατά συνέπεια επισκέπτεται τακτικά το Βόλο κι όπως αναφέρει ο ίδιος, έχει επαφή με την τοπική Εκκλησία, με την οποία διατηρεί δεσμούς από την παιδική του ηλικία, συμμετέχοντας τα καλοκαίρια στις δραστηριότητες των κατασκηνώσεων της Μητρόπολης Δημητριάδος στον Αγιο Λαυρέντιο.
Στόχος του π. Μιχαήλ Παπανικολάου είναι «να διακονήσω την Εκκλησία όσο καλύτερα μπορώ και παράλληλα έχει ανοίξει ο δρόμος προκειμένου να ασχοληθώ και με την ιεραποστολή στην Αφρική, όσο είναι δυνατό. Δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και που θα βρίσκομαι σε μερικά χρόνια, αλλά στόχος μου είναι να προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ στην Εκκλησία» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Είναι πολύ σημαντικές για τον ίδιο οι έννοιες της προσφοράς και της επικοινωνίας με τους ανθρώπους, εκτιμώντας ότι «είναι πολύ ωραίο να βλέπεις πως σε αντιμετωπίζει ο κόσμος και στο δρόμο και στην Εκκλησία. Είναι συγκινητικό να διαπιστώνεις ότι σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο και σε προσεγγίζουν, αναπτύσσοντας μαζί σου επικοινωνία. Είναι μεγάλη στιγμή η είσοδός μου στην Εκκλησία ως άμισθος κληρικός, καταλήγει, διότι μου δίνεται η ευκαιρία να προσφέρω στον κόσμο, με όλες με τις δυνάμεις και είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δίνεται».  http://taxydromos.gr/article.php?id=118678&cat=1

Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι

Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι.

Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσονται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνονται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του.

Έτσι, η χάρη του Θεού, που υπάρχει στην ψυχή, ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα

Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενικός με όλους.

Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.

Όποιος είναι μετρημένος στα λόγια, είναι μετρημένος και στα έργα.

Όποιος εξετάζει τα λόγια που πρόκειται να πει, εξετάζει και τις πράξεις που πρόκειται να εκτελέσει, και ποτέ του δεν θα υπερβεί τα όρια της καλής και ενάρετης συμπεριφοράς.

Τα χαριτωμένα λόγια του χριστιανού χαρακτηρίζονται από λεπτότητα και ευγένεια.

Αυτά είναι που γεννούν την αγάπη, φέρνουν την ειρήνη και τη χαρά.

Αντίθετα, η αργολογία γεννάει μίση, έχθρες, θλίψεις, φιλονικίες, ταραχές και πολέμους.

Ας είμαστε λοιπόν πάντοτε ευγενικοί.

Ποτέ από τα χείλη μας να μη βγει λόγος κακός, λόγος που δεν είναι αλατισμένος με τη χάρη του Θεού, αλλά πάντοτε λόγοι χαριτωμένοι, λόγοι αγαθοί, λόγοι που μαρτυρούν την κατά Χριστόν ευγένεια και την ψυχική μας καλλιέργεια.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως