Το ευαγγέλιο της Κυριακής

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ

κεφ. ιθ’  ( 19)

Στιχ.: 6-11,13-20,25-28,30-35.

6 καὶ λέγει αὐτοῖς· ἴδε ὁ ἄνθρωπος. ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν.

 7 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν.

 8 ῞Οτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη,  9 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. 

10 λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε;

 11 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.

13 ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· 

14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. 

15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 

16 τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.  

17 Παρέλαβον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, 

18 ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ' αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν. 

19 ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων.  20 τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν ᾿Ιουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ ᾿Ιησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον ῾Εβραϊστί, ῾Ελληνιστί, Ρωμαϊστί. 

 25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 

26 ᾿Ιησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου.

 27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. 

 28 Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· διψῶ.

  30 ὅτε οὖν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε, τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα.

 31 Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν. 

32 ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ· 

33 ἐπὶ δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, 

34 ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ. 

35 καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.

Σύντομη ερμηνεία

6 Τους λέει ο Πιλάτος: Για δείτε σε τι άθλια κατάσταση κατάντησε ο άνθρωπος! Όταν λοιπόν τον είδαν οι αρχιερείς και οι υπηρέτες του συνεδρίου , άρχισαν να φωνάζουν δυνατά και να λένε: Σταύρωσέ του, σταύρωσέ τον. Τους λέει ο Πιλάτος: Πάρτε τον εσείς και σταυρώστε τον. Διότι εγώ δεν του βρίσκω καμία ενοχή, καμία αιτία καταδίκης, και δεν μπορώ να τον σταυρώσω.

7 Αλλά επειδή το ρωμαϊκό κράτος συνήθιζε να αναγνωρίζει τους νόμους των λαών που υποδούλωνε, υπενθυμίζοντας αυτό στον Πιλάτο οι Ιουδαίοι του αποκρίθηκαν: Εμείς έχουμε νόμο, και σύμφωνα με το νόμο μας πρέπει να πεθάνει, διότι ισχυρίστηκε ότι είναι υιός του Θεού και έτσι βλασφήμησε τον Θεό.

8 ‘Όταν λοιπόν ο Πιλάτος άκουσε το λόγο αυτό, ότι δηλαδή ο Ιησούς θεωρούσε τον εαυτό του υιό του Θεού, τρόμαξε περισσότερο. Διότι ως ειδωλολάτρης που ήταν παραδεχόταν πολλούς θεούς και ημίθεους. Και γι’ αυτό φοβήθηκε ,μήπως πράγματι ο Ιησούς ήταν γιος κάποιου θεού και με τη δύναμή του τον εξολοθρεύσει.

9 Μπήκε τότε πάλι στο πραιτώριο και λέει στον Ιησού: Από πού είσαι εσύ; Κατάγεσαι από τη γη ή ήλθες απ’ τον ουρανό; Ο Ιησούς όμως δεν του έδωσε απάντηση.

10 Μετά λοιπόν από τη σιωπή του αυτή του λέει ο Πιλάτος: Σε μένα δε μιλάς; Δεν ξέρεις ότι έχω εξουσία να σε σταυρώσω, όπως έχω και εξουσία να σε αφήσω ελεύθερο;

11 Ο Ιησούς τότε του αποκρίθηκε: Δεν θα είχες καμία εξουσία εναντίον μου ,εάν δεν σου είχε δοθεί η εξουσία αυτή από επάνω, δηλαδή από τον Θεό. Η ανοχή του Θεού σε κρατάει άρχοντα στη δικαστική έδρα , και σου επιφύλαξε το καθήκον να με δικάσεις. Επειδή λοιπόν την εξουσία αυτή σου την έχει δώσει ο  Θεός και δεν μπορείς να αποφύγεις το καθήκον σου να με δικάσεις, γι’ αυτό ο Καϊάφας και το συνέδριο των  Ιουδαίων έχουν μεγαλύτερη αμαρτία από σένα. Διότι αυτοί με παρέδωσαν σε σένα από φθόνο και μίσος και σε πιέζουν να με καταδικάσεις. Κι εσύ τώρα, επειδή τους φοβάσαι, κάνεις κατάχρηση της εξουσίας σου.

13 Ο Πιλάτος λοιπόν, όταν άκουσε τα τελευταία αυτά λόγια, με τα οποία  οι Ιουδαίοι αναγνώριζαν καθαρά ότι είχαν και είχαν βασιλιά τους τον Καίσαρα , οδήγησε τον Ιησού έξω από το πραιτώριο. Κι αυτός κάθισε πάνω στη δικαστική του έδρα , που είχε τοποθετηθεί πρόχειρα στον τόπο που ήταν στρωμένος με πέτρες και μωσαϊκά και γι’ αυτό λεγόταν στην ελληνική γλώσσα Λιθόστρωτο, και στην εβραϊκή Γαββαθά, δηλαδή ύψωμα, εξαιτίας του σχήματός του.

14 Ήταν μάλιστα ημέρα της παραμονής και προετοιμασίας του Πάσχα, και η ώρα ήταν περίπου έξι από την ανατολή του ηλίου, δηλαδή δώδεκα το μεσημέρι. Λέει τότε ο Πιλάτος στους Ιουδαίους: Για δείτε σε ποια αθλιότητα και καταφρόνηση κατάντησε ο βασιλιάς σας.

15 Αυτοί όμως , αντί να παρακινηθούν να δείξουν συμπάθεια και οίκτο, άρχισαν να φωνάζουν δυνατά: Παρ’ τον , παρ’ τον να μην τον βλέπουμε. Σταύρωσέ τον. Τους λέει ο Πιλάτος: Τον βασιλιά σας να σταυρώσω; Αποκρίθηκαν  οι αρχιερείς: Δεν έχουμε άλλον  βασιλιά παρά μόνο τον Καίσαρα. Και με τα λόγια τους αυτά οι Ιουδαίοι αρνήθηκαν όχι μόνο τον Μεσσία , αλλά και τη θεμελιώδη αρχή της θεοκρατίας τους, σύμφωνα με την οποία βασιλιάς τους ήταν μόνο ο Θεός.

16 Τότε λοιπόν ο Πιλάτος τους παρέδωσε τον Ιησού για να σταυρωθεί.

17 Παρέλαβαν τότε οι στρατιώτες τον Ιησού και άρχισαν να τον οδηγούν προς τον τόπο όπου θα τον σταύρωναν. Κι αυτός βαστάζοντας επάνω στον ώμο του τον σταυρό του βγήκε έξω από τα τείχη της πόλεως μέχρι κάποια τοποθεσία που λέγεται Κρανίου τόπος, και στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται Γολγοθά.

18 Εκεί τον σταύρωσαν. Και μαζί του σταύρωσαν άλλους δύο, τον ένα από τη μια μεριά , και τον άλλο από την άλλη. Για να ατιμάσουν μάλιστα περισσότερο τον Ιησού, του έδωσαν την κεντρική θέση ανάμεσα στους δύο κακούργους.

19 Ο  Πιλάτος διέταξε επίσης κι έγραψαν μία επιγραφή και την τοποθέτησαν στο επάνω μέρος του σταυρού. Στην  επιγραφή αυτή ήταν γραμμένο το εξής: Ιησούς ο Ναζωραίος , ο βασιλεύς των Ιουδαίων

20 Αυτή λοιπόν την επιγραφή που διεκήρυττε ότι ο Ιησούς ήταν βασιλιάς του νέου Ισραήλ της χάριτος , τη διάβασαν πολλοί απ’ τους Ιουδαίους , διότι ο τόπος που σταυρώθηκε ο Ιησούς ήταν κοντά στην πόλη. Το κείμενο της επιγραφής ήταν γραμμένο σε τρεις γλώσσες: στην εβραϊκή, που ήταν η εθνική γλώσσα των Εβραίων, στην ελληνική που ήταν διεθνής γλώσσα , και στη ρωμαϊκή, που ήταν η επίσημη γλώσσα του κράτους. Έτσι δόθηκε στο περιεχόμενο της επιγραφής όσο τον δυνατόν μεγαλύτερη δημοσιότητα.

25 Αυτά λοιπόν έκαναν οι στρατιώτες. Εκεί όμως κοντά στο σταυρό του Ιησού στεκόταν επίσης και η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του , η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή.

26 Ο Ιησούς λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και τον μαθητή που αγαπούσε να στέκεται εκεί κοντά, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να ποιος από τώρα θα είναι ο γιος σου.

27 Έπειτα λέει στο μαθητή: Να η μητέρα σου. Και από εκείνη την ώρα την πήρε ο μαθητής στο κατάλυμά του.

28 Ύστερα απ’ αυτό , αφού βεβαιώθηκε ο Ιησούς ότι είχαν πλέον συντελεσθεί όλα όσα θα πάθαινε και είχαν τελείως εκπληρωθεί σύμφωνα με τις προφητείες, για να επαληθευθεί σε όλα και μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια  η Αγία Γραφή είπε: Διψώ.

30 Όταν λοιπόν γεύθηκε το ξίδι ο Ιησούς , είπε: Όλα πια έχουν τελειώσει . Οι προφητείες ολοκληρώθηκαν και το έργο μου πήρε αίσιο τέλος. Όλα όσα έπρεπε να πάθω τελείωσαν , και η σωτηρία των ανθρώπων εξασφαλίσθηκε πλήρως. Κι αφού άφησε μόνος του το κεφάλι του  να γείρει προς τα κάτω, παρέδωσε εξουσιαστικά την ψυχή του στον Πατέρα του, όταν αυτός θέλησε.

31 Στο μεταξύ οι Ιουδαίοι έπαιρναν τα μέτρα τους για να μη μείνουν πάνω στο σταυρό νεκρά τα σώματα των καταδίκων και κατά τη διάρκεια του Σαββάτου. Διότι η ημέρα που έγινε η σταύρωση ήταν ημέρα έκτακτης προπαρασκευής και εξαιρετικής προετοιμασίας , καθώς η ημέρα του Σαββάτου εκείνου που θα άρχιζε από τη δύση του ηλίου ήταν μεγάλη και επίσημη. Διότι, εκτός απ’ το ότι ήταν Σάββατο, συνέπιπτε ακόμη και με την πρώτη ημέρα της μεγάλης εορτής του Πάσχα. Εξάλλου απαγορευόταν ρητά στο Δευτερονόμιο να μείνουν άταφα τα σώματα τη νύχτα πάνω στο σταυρό. Παρακάλεσαν λοιπόν τον Πιλάτο να διατάξει να σπάσουν τα σκέλη των καταδίκων, για να συντομευθεί έτσι ο θάνατός τους , και να τους σηκώσουν το συντομότερο από εκεί.

32 Ήλθαν λοιπόν οι στρατιώτες για να σπάσουν τα κόκκαλα των καταδίκων∙ και έσπασαν τα σκέλη του ληστή τον οποίο πλησίασαν πρώτο, όπως και του άλλου ληστή που σταυρώθηκε μαζί με τον Ιησού.

33 Όταν όμως ήλθαν στον Ιησού , σαν τον είδαν ότι ήταν ήδη νεκρός, δεν του έσπασαν τα σκέλη,

34 αλλά ένας από τους στρατιώτες , για να διαπιστώσει με μεγαλύτερη βεβαιότητα  το θάνατό του, του τρύπησε την πλευρά με λόγχη, κι αμέσως βγήκε από το σημείο που τρυπήθηκε αίμα και ύδωρ. Αυτό όμως ήταν ένα φαινόμενο πρωτοφανές και παράδοξο∙ διότι σε κάθε νεκρό το αίμα πήζει, και όσο κι αν τον τρυπήσει κανείς, δεν βγαίνει ποτέ καθαρό αίμα και διαυγές ύδωρ.

35 Το γεγονός όμως αυτό είναι αληθινό, και είναι πραγματικά αυτά που υποδηλώνει, δηλαδή η κάθαρση του βαπτίσματος και ο αγιασμός από το αίμα του Κυρίου. Κι εκείνος που το είδε με τα μάτια του έδωσε μαρτυρία γι’ αυτό, και η μαρτυρία του είναι αληθινή. Ο ίδιος δεν έχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό , αλλά ξέρει καλά ότι λέει την αλήθεια. Κι έδωσε μαρτυρία τόσο για το γεγονός αυτό όσο και για το ότι οι στρατιώτες δεν έσπασαν τα σκέλη του Ιησού , αλλά μόνο την πλευρά του τρύπησαν . Και έδωσε τη μαρτυρία του αυτή, για να πιστέψετε κι εσείς ότι ο Ιησούς που βρίσκεται επάνω στον σταυρό είναι ο Μεσσίας που προκήρυξαν οι προφήτες.

Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»

+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Video Ρωσία: Ελενα η προσκυνήτρια. Εδώ βρήκα τον Θεό...

VIDEO ΡΩΣΙΑ: ΕΛΕΝΑ Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΡΙΑ. ΕΔΩ ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΘΕΟ – ΒΑΛΑΑΜ ΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ

PAINTING LEAVES

http://paintingleaves.blogspot.com

https://www.youtube.com/watch?v=IZbH6CLBpkM#t=27

Έλενα η προσκυνήτρια. Εδώ βρήκα το Θεό

Βαλαάμ: Το αρχιπέλαγος των Μοναχών

Ακούσατε, Χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει.

Ακούσατε, Χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέγει το Άγιον Ευαγγέλιον πώς η Αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερο από τους Αγγέλους. Τι πρέπει να κάμεις και εσύ; Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και μην ημπορώντας να ανεβείς εις τον Ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διατί το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον Ουρανόν και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον Ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την Αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία – είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί – έτσι είναι και η Αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός. Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριε μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου δια τας αμαρτίας μας. Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχώρησης και να με βάλεις εις τα δεξιά σου με τους δικαίους. Βάνοντας το πάλι εις τον αριστερόν ώμον λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριε μου, μη με βάλεις εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς. Έπειτα κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ. Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριε μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πώς αναστήθηκες από τους νεκρούς δια να μας χαρίσεις την ζωήν την Αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο Πανάγιος σταυρός.

Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Χαίροις ο Ζωηφόρος Σταυρός Ευγένιος Χαρδαβέλλας

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Η ΣΙΩΠΗ

       

                                               ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ                Αθήνα, 04  Σεπτεμβρίου  2014

 

Νέα σειρά:

ΑΘΩΣ ΕΦΗΒΙΚΑ

     Όταν μιλάει η σιωπή

Κείμενα: Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού

και Σταυρούλα Σταμάτη

Γλωσσική επιμέλεια και στίχοι:

Δήμητρα Σταύρου Μιχάλσκι

Φωτογραφίες: Αννα Σταμάτη

Χρονολογία έκδοσης: Σεπτέμβριος 2014 ISBN: 978-960-495-164-2 Σχήμα:  14Χ21, Σελίδες: 396 Τιμή: 14,80€ Κ.Β.: 2546

Μια ιστορία που θα συγκινήσει με την ευαισθησία της

και θα συγκλονίσει με την αλήθειά της.

Οι εκδόσεις Σταμούλη εγκαινιάζουν τη νέα σειρά ΑΘΩΣ/ΕΦΗΒΙΚΑ με θέματα  που ενδιαφέρουν το εφηβικό και νεανικό κοινό, αλλά θα αγγίξουν και τους μεγαλύτερους  αναγνώστες.

Το πρώτο βιβλίο της σειράς έχει τίτλο Όταν μιλάει η σιωπή και είναι  ένα σύγχρονο μυθιστόρημα με ήρωες τέσσερις νέους  που βιώνουν τα σημαντικότερα προβλήματα της εποχής μας: Σχέσεις με τους γονείς και τα αδέλφια, γάμος, σπουδές,  αγωνία γύρω από τον επαγγελματικό προσανατολισμό, αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η εξάρτηση από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, η διάλυση της οικογένειας και ακόμη σοβαρότερες καταστάσεις όπως αυτή της νεανικής βίας. Μέσα από τις γραμμές του έργου αυτού, οι νέοι μας θα πάρουν κουράγιο και ώθηση για να ζήσουν μια ζωή γεμάτη ενθουσιασμό, μεράκι και νόημα.

Το βιβλίο γράφτηκε μ’ έναν ιδιαίτερα πρωτότυπο τρόπο: Η  Σταυρούλα Σταμάτη πραγματοποίησε συνεντεύξεις με νέους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Τα ερωτήματα που προέκυψαν ανέλαβε να τα επεξεργαστεί η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, ένα ιστορικό μοναστήρι που βρίσκεται σκαρφαλωμένο στο όρος Τρόοδος της Κύπρου. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια προσφορά αγάπης προς τους νέους μας. Οι εκδόσεις ΑΘΩΣ έχουν επιμεληθεί με μεράκι την έκδοση η οποία διανθίζεται από τις γεμάτες ευαισθησία φωτογραφίες της Άννας Σταμάτη και στίχους της Δήμητρας Σταύρου Μιχάλσκι.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε

http://www.stamoulis.gr/Όταν-μιλάει-η-σιωπή_p-403704.aspx

Όμορφες μεταστροφές άθεων σε Ολλανδία και Ελλάδα

ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΘΕΩΝ ΣΕ ΟΛΛΑΝΔΙΑ & ΕΛΛΑΔΑ

http://workersectingreece.wordpress.com/2013/11/02/netherlands-biography-of-the-dutchman-joseph-van-den-berg-conversion-english/

VIDEO: Ο Joseph Van den Berg μοναχός πλέον στην Ολλανδία, 

σε βάπτιση Ολλανδού συμπατριώτη του

Μας αναφέρει ο π. Ιωάννης Κωστώφ:

Ἦταν ἕνας μεγάλος ἠθοποιός τοῦ Ὁλλανδικοῦ Κρατικοῦ Θεάτρου, ὁ Joseph Van den Berg, καί συνειδητός ἄθεος. Κάποτε, σέ ρόλο ἀθέου, ἔλεγε: "Δέν ὑπάρχει Θεός, δέν ὑπάρχει Θεός". Ἀκούει τότε μιά φωνή μέσα του νά τοῦ λέη: "Ὑπάρχω, ψάξε νά μέ βρῆς!". Πραγματικά ἔψαξε, Τόν βρῆκε στήν Ἑλλάδα καί βαπτίσθηκε Ὀρθόδοξος. Μιά Κυριακή, μάλιστα, ἕνας γνωστός μου, καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς, πού τόν φιλοξενοῦσε, τόν ἔφερε νά ἐκκλησιασθῆ στήν Ἐκκλησία ὅπου ἱερουργοῦσα κι ἔτσι τόν γνώρισα κι ἐγώ. Μοῦ ἔλεγε, λοιπόν, ὁ γνωστός μου καθηγητής, ὅτι κάποια μέρα στή διάρκεια γεύματος τοῦ διηγεῖτο τό βίο τοῦ ὁμοτέχνου του Ἁγ. Πορφυρίου τοῦ ἀπό μίμων, τοῦ ἠθοποιοῦ δηλ., καί ὅταν αὐτός τόν ρώτησε πότε γιορτάζει, τοῦ ἀπήντησε: "15 Σεπτεμβρίου". Ὁ Ἰωσήφ, αὐτό ἦταν τό ὄνομά του, ἔμεινε μέ τό στόμα ἀνοικτό: Ἦταν ἡ μέρα κατά τήν ὁποία εἶχε ἀκούσει τό: "Ὑπάρχω, ψάξε νά μέ βρῆς"!!!

Ἡ ἑπομένη ἦταν κοσμική κοπέλλα. Μιά μέρα ὁ πατέρας της τῆς πῆγε στό σπίτι γιά νά μαγειρέψη ἕνα «χωνί» ψάρια. Ὁ Θεός, ὅμως, «παραμόνευε» εὐεργετικά στή γωνία. Τό χωνί ἦταν τυλιγμένο μέ τό θρησκευτικό περιοδικό Ζωή. Ἔπεσε, λοιπόν, τό μάτι της σ᾽ αὐτό, τό διάβασε καί μετεστράφη. Ἔγινε, μάλιστα, καί καλή ἁγιογράφος, μαθήτρια τοῦ Φώτη Κόντογλου. Ἦταν θεία προσωπικοῦ φίλου, ὁ ὁποῖος καί μοῦ ἀφηγήθηκε τά τῆς μεταστροφῆς της.

Τέλος, ἕνα ἀπόγευμα στό ἐξομολογητήριο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἦλθε κάποιος ἐπιστήμονας νά ἐξομολογηθῆ καί μοῦ εἶπε πῶς ὁδηγήθηκε στήν ἐξομολόγησι: Ἕνα ἀπόγευμα ἔβγαλε γιά βόλτα τό σκυλί του στό Κολωνάκι —ἐκεῖ ἔμενε. Τό σκυλί, δεμένο μέ λουρί, ὁδηγοῦσε τόν κύριό του καί τόν πῆγε στά σκουπίδια. Ἐκεῖ βρῆκε πεταμένο τό βιβλίο Ὑποθῆκες Ζωῆς, Ἀπό τή Ζωή καί τή Διδασκαλία τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου. Τό πῆρε, τό διάβασε καί ἦλθε νά ἐξομολογηθῆ!

ΠΗΓΗ:

Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ

Θεός Ἐφανερώθη – Ἀπό τόν Ἀθεϊσμό στό Χριστό

ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, Ἀθήνα 2011

http://www.truthtarget.gr

TRUTH TARGET

http://paintingleaves.blogspot.com

PAINTING LEAVES - ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΦΥΛΛΑ

Θεωρία της εξελίξεως

Μ.Μ: Ας επανέλθουμε ,τώρα, στο θέμα της σχέσεως ανθρώπου- ζώων , από το οποίο σας είχα διακόψει.

π. Ι: Ναι. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι τα ζώα είναι υποχείρια του ανθρώπου για τις διάφορες ανάγκες του: ιατρικές (πειράματα για ασθένειες , για φάρμακα) , διατροφικές, ενδυματολογικές κ.λ.π. Για όλες αυτές τις χρήσεις , ο άνθρωπος έχει πλήρη ευλογία από τον Κύριο.

Μ.Μ: Με την απάντησή σας τίθεται εμμέσως και το θέμα της ιστορίας της εξελίξεως…

π.Ι: Εσύ εφαρμόζεις δηλαδή το : « τώρα που βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντε έξι »!

Μ.Μ: Ε, τι να κάνουμε, η συζήτηση φέρνει τα θέματα! Λένε, λοιπόν, πολλοί: Κοιτάξτε. Υπάρχει μεγάλη ομοιότητα στα άκρα των πιθήκων π.χ. και του ανθρώπου. Αυτό αποδεικνύει εξέλιξη. Πως εμείς μπορούμε να δικαιολογήσουμε αυτή την ομοιότητα ή να την αντικρούσουμε;

Π. Ι: Μα δεν αντικρούουμε την ομοιότητα, αλλά τον ισχυρισμό ότι η ομοιότητα είναι απόδειξη μεταβάσεως από το ένα είδος στο άλλο. Και πως γίνεται αυτή η αντίκρουση; Με ένα απλούστατο παράδειγμα: Υπάρχουν ορισμένα βιβλία ,τα οποία βγαίνουν και σε δεύτερη έκδοση βελτιωμένη και επηυξημένη. Είναι παράλογο να πει κάποιος ότι το δεύτερο βιβλίο είναι... αυτοεξέλιξη του πρώτου. Υπάρχει ένας νους έξω από το βιβλίο , ο οποίος το επαυξάνει, το διαφοροποιεί κ.λ.π. Δεν βγήκε το ένα βιβλίο… σωματικώς από το άλλο. Το διεμόρφωσε ο συγγραφέας , ο οποίος είναι εκτός του βιβλίου. Έφτιαξε κάτι άλλο, δηλαδή, παρόμοιο με το πρώτο. Στην περίπτωση τη δική μας, στην περίπτωση του ανθρώπου και των ζώων, ο Λογικός Νους, ο εκτός και των δύο , είναι ο θεός, ο οποίος δεν θέλησε να βγάλει τον άνθρωπο από τους πιθήκους , έστω κι αν τον έπλασε όμοιο με αυτούς. Έτσι θέλησε!

Μια και θίξαμε όμως προηγουμένως το θέμα της κρεωφαγίας, ας το συνδέσουμε και με την θεωρία της Εξελίξεως . Εδώ μάλιστα εμφανίζεται ένα καταλυτικό επιχείρημα εναντίον κάποιων ανίδεων Χριστιανών , οι οποίοι είναι φίλα προσκείμενοι προς τη θεωρία αυτή, επειδή- όπως λένε- δεν συγκρούεται δήθεν με τη Βίβλο! Σύμφωνα με τη Γένεση, λοιπόν , όλα ανεξαιρέτως τα ζώα ήσαν (όπως και ο άνθρωπος ) χορτοφάγα πριν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. Έτσι λέει ο Ίδιος ο Θεός ( Γεν. αʼ 29-30 ) . Δεν υπάρχει συνεπώς προ της πτώσεως ο περίφημος ,κατά τους δαρβινιστές ,αγώνας περί υπάρξεως , ο οποίος πυροδοτεί δήθεν την αλλαγή από είδος σε είδος , την εξέλιξη με άλλα λόγια. Σύμφωνα με τη διαδικασία αυτή, τόσο τα ζώα- κυνηγοί ,όσο και τα ζώα-θύματα πιεζόμενα τα μεν από την πείνα τα δε από την προσπάθεια να ξεφύγουν και να σωθούν, "αναγκάζονταν" να προσαρμοσθούν σωματικώς και να εξελιχθούν. Σύμφωνα , όμως με τη Γένεση, όλο το σενάριο αυτό περί του τρόπου εμφανίσεως των ζώων καταπίπτει , εφόσον όλα τα ζώα δημιουργήθηκαν χορτοφάγα. Ταλαίπωροι όσοι Χριστιανοί υποστηρίζετε ακόμη ότι η Βίβλος δεν απορρίπτει τη θεωρία της Εξελίξεως!

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ »

Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ

Α΄ ταξίδι 1993

ΝΕΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ 2002

Όπτινα, Πάσχα 1993: Στη μνήμη των 3 νεομαρτύρων μοναχών

ΟΠΤΙΝΑ, ΠΑΣΧΑ 1993: ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ 3 ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ

http://www.youtube.com/watch?v=LbfcVE2iX88

Στη μνήμη των δολοφονημένων μοναχών

Πάσχα 1993, Μοναστήρι Οπτινα, Ρωσία

Ἀναφέρει ἡ Ξεναγός Λουντμίλα: 

«Στίς 18 Ἀπριλίου 1993 τή νύκτα τοῦ Πάσχα συνέβη ἕνα θλιβερό γεγονός [στήν Ὄπτινα]. Γιορτάσαμε μέ λαμπρότητα τήν Ἀνάστασι. Ἡ ἀγρυπνία τελείωσε γύρω στίς 5 τό πρωΐ κι ὅλοι ἀποσυρθήκαμε. Συνηθίζουμε νά κτυπᾶμε τίς καμπάνες ὅλη τή μέρα. Ἔτσι τρεῖς μοναχοί, γύρω στίς 6:10 τό πρωΐ, κτυποῦσαν χαρμόσυνα τίς καμπάνες. Τήν ὥρα ἐκείνη τούς ἐπιτέθηκε ἕνας σατανιστής καί τούς ἔσφαξε μ᾽ ἕνα μεγάλο μαχαίρι. Φαίνεται πώς μέσα στό θόρυβο καί στό σκοτάδι δέν τόν πρόσεξαν. Κτύπησε πρῶτα τόν ἕνα καί τόν ἄφησε στό ἔδαφος πληγωμένο. Ἦταν γιά ἀρκετή ὥρα ζωντανός. Ἔπειτα κτύπησε τό δεύτερο, ὁ ὁποῖος φώναξε λίγο καί προσπάθησε νά κτυπήση πάλι τήν καμπάνα. Ἔπεσε, ὅμως, νεκρός. Ὁ τρίτος, ὁ π. Βασίλειος, πρόλαβε νά φύγη, ἀλλά λίγο πιό πέρα ἀνάμεσα στά δύο κτίρια, ὁ σατανιστής τόν κτύπησε καί τόν ἄφησε νεκρό. Μετά τό ἀποτρόπαιο ἔγκλημα ὁ σατανιστής ἄφησε τά μαχαίρια του ματωμένα στό ἔδαφος κι ἐξαφανίσθηκε. Ἦταν μεγάλα μαχαίρια καί πάνω τους χαραγμένος ὁ ἀριθμός 666. Ἀργότερα τόν συνέλαβαν, τόν χαρακτήρισαν τρελλό καί τόν ἄφησαν ἐλεύθερο. Στήν κηδεία τῶν τριῶν νεομαρτύρων ὅλοι, μοναχοί καί λαϊκοί, νοιώθαμε καί λύπη ἀλλά καί μεγάλη χαρά, ὅσο κι ἄν αὐτό φαίνεται παράδοξο. Ὁ ἡγούμενος εἶπε κατά τή διάρκεια τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας: "Χάσαμε τούς μοναχούς, ἀλλά τώρα τούς ἔχουμε ἀγγέλους στόν οὐρανό καί προσεύχονται γιά μᾶς". Πιό πολύ λυπηθήκαμε γιά τόν π. Βασίλειο. Ἦταν μόλις 32 χρονῶν, ἀλλά ἄνθρωπος μέ βαθειά πίστι καί πολλά χαρίσματα. Ἔκανε θαυμάσια κηρύγματα καί βοήθησε πολύ κόσμο. Εἶχε πεῖ κάποτε: "Θά ἤθελα νά πεθάνω τό Πάσχα, τήν ὥρα πού θά κτυποῦν οἱ καμπάνες!"».

ΠΗΓΗ:

Κέντρου Νεότητος Θηβῶν,

ἐπιμ. Ἀρχιμ. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου,

Ρωσία-Φινλανδία, Ταξιδιωτικό Χρονικό,

ἐκδ. Ἀκρίτας, Ἀθήνα 2004

http://workersectingreece.wordpress.com

FROM WORKER SECT TO ORTHODOXY