«Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;»

Ο πατήρ Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να
προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της. «Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;», έλεγε.
Ήθελε, ο άγιος Γέροντας, να πηγαίνουμε αφιερώματα στην Παναγία, ό,τι έχει ο καθένας. Έλεγε μάλιστα για κάποιον που πήγε στην Μονή των Ιβήρων, για να προσκυνήσει την Παναγία την
Πορταΐτισσα. Η Εικόνα αυτή είναι γεμάτη με φλουριά. Σκανδαλίσθηκε κάπως ο προσκυνητής και είπε, όταν έφευγε: «Παναγία μου, εγώ ήθελα να σε δω απλή και όχι με φλουριά». Στο δρόμο όμως
τον έπιασε ένας πόνος δυνατός και έμεινε εκεί, στην μέση του δρόμου, ζητώντας βοήθεια από την Παναγία. «Παναγία μου, έλεγε, κάνε με καλά και θα Σου φέρω δυό φλουριά». Τότε του
παρουσιάσθηκε η Παναγία, τον έκανε καλά και του είπε: «Έτσι μου τα φέραν τα φλουριά, δεν τα ζήτησα εγώ»!

Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου

Γέροντα, δεν έχω καθόλου κουράγιο.

- Ζηλεύεις, γι’ αυτό δεν έχεις κουράγιο. Όταν ζηλεύη κανείς, στενοχωριέται, δεν μπορεί να φάη, οπότε αδυνατίζει και χάνει το κουράγιο του∙ και οι άλλοι μπορεί να νομίζουν πως είναι μεγάλος ασκητής!

- Γέροντα, αισθάνομαι πολύ φτωχός πνευματικά και αδύναμος.

- Εσύ έχεις πολλές δυνάμεις, αλλά τις χαραμίζεις με την χαζή ζήλεια και, ενώ είσαι ένα αρχοντόπουλο, βασανίζεσαι σαν κακόμοιρο γυφτάκι.

Θα είχες προχωρήσει πολύ στην πνευματική ζωή, αν δεν σκάλωνες στην ζήλεια. Πρόσεξε, γιατί η ζήλεια σου ρουφάει όλες τις ψυχικές και σωματικές σου δυνάμεις, που θα μπορούσες να τις προσφέρεις θυσία στον Θεό. Εάν έδιωχνες την ζήλεια, και η προσευχή σου θα είχε δύναμη.

Με την ζήλεια αποδυναμώνεται κανείς πνευματικά. Γιατί, νομίζετε, οι Απόστολοι δεν μπόρεσαν να βγάλουν το δαιμόνιο από το δαιμονισμένο παιδί, ενώ είχαν λάβει αυτήν την εξουσία από τον Χριστό και είχαν βγάλει άλλα δαιμόνια;

Επειδή ζήλεψαν, που ο Χριστός πήρε στην Μεταμόρφωση μόνον τους τρεις Μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.

Μπορούσε ο Χριστός να πάρη όλους τους Μαθητές, αλλά δεν ήταν όλοι σε κατάσταση να χωρέσουν αυτό το μυστήριο, γι’ αυτό πήρε αυτούς που μπορούσαν να το χωρέσουν.

Λέτε να μην αγαπούσε τους άλλους Μαθητές; Ή μήπως αγαπούσε τον Ιωάννη περισσότερο από τους άλλους; Όχι, αλλά ο Ιωάννης αγαπούσε περισσότερο από τους άλλους μαθητές τον Χριστό και γι’ αυτό καταλάβαινε την αγάπη του Χριστού καλύτερα. Είχε πολλή χωρητικότητα∙ η μπαταρία του ήταν μεγάλη.

Βλέπετε πώς η ζήλεια απομάκρυνε την Χάρη του Θεού από τους άλλους Αποστόλους και δεν μπόρεσαν να γιατρέψουν το δαιμονισμένο παιδάκι;

Γι’ αυτό ο Χριστός είπε: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών;»!

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
Οσίου Παισίου Αγιορείτου

ΟΙ Α΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Σε κλίμα κατάνυξης εψάλλησαν το απόγευμα της Παρασκευής στους κατάμεστους Ναούς των Τρικάλων οι Α΄ Χαιρετισμοί στη Θεοτόκο...
Στον παλαιό Μητροπολιτικό Ναό της πόλης, αυτόν της Παναγίας Επισκέψεως, ο Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Τρίκκης & Σταγών, Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Γραδούλας έψαλλε τους χαιρετισμούς και ακολούθως μίλησε καταλλήλως στους πιστούς. «Η προσευχή μας στην Παναγία, η αναζήτηση του δικού της τρόπου αποτελεί ελπίδα ζωής» είπε ο π. Γεώργιος «να γίνουμε κι εμείς κλήμα του αμάραντου βλαστού, όπως Εκείνη. Κοινωνώντας το Χριστό μέσα από την πίστη, την τήρηση του θελήματός Του, τη ζωή της Εκκλησίας να ζήσω τη χαρά να μπορώ να ευφραίνω την καρδία του πλησίον. Και την ίδια στιγμή να αισθάνομαι κτήμα του Θεού. Όχι δούλος, ούτε εταίρος, αλλά παιδί Του. Μέλος της οικογένειας που δίνει τον αθάνατο καρπό της αγάπης που  μοιράζει Θεό στο κόσμο. Όχι μόνο υλικά, αλλά κυρίως ως ελπίδα. Η παρουσία μας στους Ναούς αυτή τη περίοδο είναι η δική μας καταφατική απάντηση και συνέχεια της οδού της Παναγίας. Με τρόπο μας, τον πτωχό και λίγο. Αλλά και την προαίρεση της καρδιάς μας, την οποία Εκείνη θα ενισχύει μεσιτεύοντας για μας στον Υιό και Θεό μας». 

Ανάμνηση Θαύματος κολλύβων Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος

Ο Ιουλιανός ο παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί καθαρίζονται με τη νηστεία στη πρώτη εβδομάδα της αγίας Σαρακοστής - γι' αυτό την λέμε καθαρά εβδομάδα - θέλησε να τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.

Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα. Ετσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα.

Από τότε γύρω στα μέσα του Δ΄ αιώνα, η Εκκλησία τελεί κάθε έτος την ανάμνηση αυτού του γεγονότος σε δόξα Θεού και τιμή του μάρτυρα αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.

http://www.saint.gr/2379/saint.aspx