Έχεις δει ποτέ σου την ψυχή του ανθρώπου;

Οι πληροφορίες αυτές για τον Στάλιν ήλθαν τελευταία στο φως. Ρωτάμε τον π. Γεώργιο:
- Υπάρχει η φήμη ότι ο Στάλιν είχε συναντηθεί με τον Άγιο Λουκά. Είναι αλήθεια αυτό;
- Το ότι ο Στάλιν εκτιμούσε τον Άγιο Λουκά ως μεγάλο επιστήμονα είναι σίγουρο. Το αν συναντήθηκαν δεν ξέρω. Όμως διηγούνται κάποιοι πως σε μιά Κυβερνητική δεξίωση με αφορμή την απονομή βραβείων ο Ιωσήφ Στάλιν είχε ρωτήσει ειρωνικά τον Επίσκοπο Λουκά: 
- Λοιπόν, χειρουργέ, έχεις κάνει πολλές εγχειρήσεις ανοίγοντας σώματα. Έχεις δει ποτέ σου την ψυχή του ανθρώπου;
Ήταν συνηθισμένο ερώτημα-επιχείρημα των άθεων απέναντι στον Άγιο Λουκά. Του απάντησε τότε:
- Έχω κάνει πολλές εγχειρήσεις στο κεφάλι ανοίγοντας κρανία, όμως δεν έχω δει ποτέ νου εκεί μέσα, ούτε συνείδηση, αν και ξέρουμε πως ο νους υπάρχει.
Τελευταία άκουσα και κάτι ακόμη. Ο Στάλιν πηγαίνοντας στην Κριμαία επισκέφθηκε 2-3 φορές τον Άγιο Λουκά, ήπιαν τσάι και συζήτησαν. Όλα αυτά βέβαια με άκρα μυστικότητα. Ποιός ξέρει; μπορεί να είναι αλήθεια.
- Ίσως ξυπνούσε κάποιες φορές μέσα του ο σεμνός Ιεροσπουδαστής Ιωσήφ Τζουγκασβίλι...

(Ο Ιωσήφ Τζουγκασβίλι Στάλιν ήταν σπουδαστής της Ιερατικής Σχολής στην Τυφλίδα από το 1894, ήταν τότε ένας μαθητής σεμνός, ντροπαλός και μάλιστα επιμελής στις σπουδές της Βίβλου. Παρακολουθούσε όλες τις Λειτουργίες και προσκαλούσε τους συμμαθητές του να συμμετέχουν στα Ιερά Μυστήρια ενώ έψαλλε στη χορωδία της Σχολής. Έγραφε και ποιήματα σε πνευματικά θέματα. Αργότερα απομακρύνθηκε από την Εκκλησία και ήρθε σε επαφή με Επαναστατικούς κύκλους)

Από το βιβλίο του Μητροπολίτη Αργολίδος κ.Νεκταρίου: ''Συνοδοιπορία με τον Άγιο Λουκά'' τόμος Α', Εκδόσεις ''Πορφύρα''.

Δουλειές μπορεί να κάνει , προσευχή όμως όχι!

Όταν κανείς αφήνη τα πνευματικά, αν δεν κάνη έστω και λίγες μετάνοιες, κανένα κομποσχοίνι, μετά αγριεύει.
Δουλειές μπορεί να κάνη, προσευχή όμως όχι Όταν ο άνθρωπος δεν προσεύχεται, απομακρύνεται από τον Θεό και γίνεται σαν το βόδι· δουλεύει, τρώει, κοιμάται. Και όσο απομακρύνεται από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα. Ψυχραίνεται η καρδιά του, και ύστερα δεν μπορεί καθόλου να προσευχηθή. Για να συνέλθη, πρέπει να μαλακώση η καρδιά του, να πάρη στροφή μετανοίας, να συγκλονισθή.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!

Το ακαλλιέργητο χωράφι της ψυχής μας

Αν ασχοληθή κανείς με το ακαλλιέργητο χωράφι της ψυχής του, θα ξερριζώση όλα τα αγκάθια των παθών της και θα φυτέψη στην θέση τους αρετές. Αυτή η εργασία όμως είναι επίπονη και χρειάζεται θέληση πολλή και υπομονή.

- Γέροντα, να μας λέγατε πρακτικά πώς γίνεται η εργασία αυτή;

- Να προσπαθή κανείς κάθε μέρα να τοποθετή μέσα του κάτι το πνευματικό, το οποίο θα απωθή κάτι το κοσμικό και αμαρτωλό, και έτσι σιγά-σιγά θα απεκδυθή τον παλαιό άνθρωπο και στην συνέχεια θα κινήται ελεύθερα στον πνευματικό χώρο. 

Να τοποθετήση κανείς άγιες εικόνες στην μνήμη του αντί αμαρτωλές.

 Να αντικαταστήση τα τραγούδια με ψαλμωδίες, και τα κοσμικά περιοδικά με πνευματικά βιβλία. 

Αν ο άνθρωπος δεν ξεκόψη από οτιδήποτε κοσμικό και αμαρτωλό και δεν έχη επικοινωνία με τον Χριστό, με την Παναγία, με τους Αγίους, με την θριαμβεύουσα Εκκλησία, και δεν αφεθή τελείως στα χέρια του Θεού, δεν μπορεί να αποκτήση την πνευματική υγεία.

Άγιος  Παΐσιος Αγιορείτηςς

Ὁ εἰπὼν, Ἐλέησόν με, βασιλείας ἔτυχεν οὐρανῶν’’

’’επειδή είναι φυσικό σαν άνθρωποι να πέσουμε σε ραθυμία, όταν περάσει μία και δεύτερη και τρίτη ώρα μετά την ευχή και δείς την θερμότητα της καρδιάς σου να αρχίζει να πέφτει σε μια παγωνιά, τρέξε πάλι στην ευχή και θέρμανε την καρ-διά σου την παγωμένη. Κι αν το κάνεις αυτό όλη την ημέρα και στα διαλείμματα της ημέρας εσύ διαθερμαίνεις την ψυχή σου με την πυκνότητα των προσευχών σου, δεν θα δώσεις στον διάβολο ευκολία και αφορμή για να εισβάλλει στους λογισμούς σου’’.

‘’και όπως ακριβώς όταν θέλουμε να μαγειρέψουμε ή να πιούμε ένα ρόφημα και βλέπουμε το θερμό νερό να έχει κρυώσει το ξαναβάζουμε πάλι πάνω στην σχάρα στην φωτιά για να ξαναζεσταθεί αμέσως∙ έτσι ακριβώς κάνουμε κι εδώ, βάζουμε σαν σε κάρβουνα την ευχή πάνω στο στόμα μας και έτσι ανάβουμε φωτιά στον νού και στην καρδιά σε ευλάβεια.’’

‘’ας μιμηθούμε τους οικοδόμους. Και εκείνοι όταν πρόκειται να κτίσουν με τους πλίνθους, τότε λόγω της σαθρότητος της ύλης των πλίνθων συσφίγγουν την οικοδο-μή με μακρόστενα ξύλα που τοποθετούν ενδιάμεσα των πλίνθων και όχι σε μακρινά διαστήματα αλλά σε συνεχή ώστε με την πυκνότητα των ξύλων να κατασκευάσουν πιό ασφαλή την σύνδεση και εναρμόνιση των πλίνθων. Αυτό κάνε και εσύ, και όλες τις βιωτικές σου πράξεις της κάθε ημέρας, όπως τα ξύλα που σαν ιμάντες δένουν όλο το οικοδόμημα, έτσι με τις συνεχείς σου προσευχές να φυλάττεις και να περιφράττεις από παντού την ζωή σου. Κι αν έτσι κάνεις, ακόμη κι αν πέσουν πάνω σου δεινά, δεν θα μπορέσουν να γκρεμίσουν την οικία της ψυχής σου γιατί είναι συνδεδεμένη με πυκνές και θερμές προσευχές.’’

Στην προσευχή δεν χρειάζεται

∙φωνή και λόγια πολλά, αλλά εύλαλη καρδιά καιόμενη αγάπης,

∙ούτε χρειάζεται χέρια ψηλά σηκωμένα ικετικά, αλλά ψυχή ουρανομήκη

∙Ούτε ταπεινόσχημη στάση προσευχόμενου, αλλά καρδιά συντετριμμένη και τε-ταπεινωμένη.

Και όταν έρχονται στιγμές που οι πτώσεις ταλανίζουν την ψυχή σου τότε να κα-ταφεύγεις με πίστη στην προσευχή, τότε ‘’ στέναξον πικρῶς, ἀναμνήσθητι τῶν ἁμαρ-τημάτων τῶν σῶν, ἀνάβλεψον εἰς τὸν οὐρανὸν, εἰπὲ κατὰ διάνοιαν· Ἐλέησόν με, ὁ Θεὸς, καὶ ἀπήρτισταί σου ἡ εὐχή.’’ Αυτή η προσευχή της μετανοίας κατεβάζει το έλεος και την συγχώρηση των αμαρτιών σου. Και όλα αυτά τελεσιουργούνται μέσα στον Ναό της ψυχής σου. Και αυτό είναι το θαυμαστό ότι μέσα σου τελείται το μυ-στήριο της εξομολογήσεως.

 Η λέξη ελέησόν με περιέχει όλη την μετάνοια και την κατάνυξη του προσευχομένου. Και μόλις πείς το ελέησον με αμέσως ο Κύριος δίνει την συγχώρηση των πεπλημελημμένων και δεν κολάζεσαι από τον Θεό αλλά ‘’ Ὁ εἰπὼν, Ἐλέησόν με, βασιλείας ἔτυχεν οὐρανῶν’’.

Π Σεβαστιανός