Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς πήγαινε για αγιασμό ή Ευχέλαιο σε σπίτια χριστιανών. Κάποια φορά βρέθηκε στο Κολωνάκι (με τον Παπαδιαμάντη που του έκανε τον ψάλτη) τον είχανε μάθει οι Κολωνακιώτες που ήταν ευλαβής και τον καλούσανε. Και κατεβαίνει από ένα αρχοντικό σπίτι -οι ζητιάνοι μεταξύ τους το λέγανε: 
"Πού πάει ο παπάς; Πάει εκεί. Πάμε και μεις". Και ήτανε στην ουρά, μπήκε λοιπόν ένας ζητιάνος που ήταν πιο τσίφτης και πηγαίνει κούτσα -κούτσα και του λέει, παπά δώσε μου. Και ότι είχε στη τσέπη του ο Άγιος τα έβγαλε και τα έδωσε. Ήτανε δίπλα του ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Παπά πρόσεξέ τον, γιατί αυτόν τον βλέπω στην πιάτσα.
– Ναι, ναι, ναι, δεν πειράζει, δεν πειράζει.
Και περπατώντας το τετράγωνο, αυτός κάνει το γύρο του τετραγώνου από την πολυκατοικία την επόμενη και πάει στο δεύτερο στενό, και κουτσαίνει πάλι και ξαναπάει μπροστά στον Άγιο. Και ξαναβγάζει από την άλλη τσέπη ο παπάς και τα δίνει. Θύμωσε ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Παπά !!
– Ναι, ναι, το έχω υπόψη μου, το έχω υπόψη μου.
Στην τρίτη φορά κάνει το ίδιο. Εκεί, τα ‘χασε, έχασε τον έλεγχο ο Παπαδιαμάντης και του λέει,
– Καλά δεν βλέπεις βρε παπά μου; Σήκωσε το κεφάλι σου να τον δεις. Αφού είναι ο ίδιος, φοράει τα ίδια ρούχα, τα ίδια σκέρτσα κάνει.
Και λέει,
– Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει.
Ο Χριστός, ο Κύριος όλων, το είπε ξεκάθαρα: «Ο,τι κάνατε σε έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα» (Ματθ. 25, 40). Είναι αψευδής ο λόγος του Θεού.

Γυναικεία οστά κάτω από ναό του Αγίου Ορους

• 

Eνα πραγματικό μυστήριο προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα μετά την ανακάλυψη γυναικείων οστών στο υπέδαφος ναού στο Αγιον Ορος.

Οστά που ανήκουν σε γυναίκα εντοπίστηκαν κάτω από το μαρμάρινο δάπεδο βυζαντινού ναού στο Αγιον Ορος. Η ανθρωπολόγος Λορα Ουίν Αντίκα, που εξέτασε τα ευρήματα, ένιωσε έκπληξη. Κάποια οστά ήταν τόσο μικρά και ντελικάτα, που σίγουρα δεν ανήκαν σε ανδρικό σώμα.
«Ανάμεσά τους ένας πήχυς, ένα οστό κνήμης και ένα ιερό οστό, που διαφέραν στη μορφολογία τους. Κάποια ανήκαν σαφώς σε άνδρες. Ομως τα τρία αυτά οστά  είχαν μεγέθη που ταιριάζαν αποκλειστικά σε γυναίκα. Ηταν εμφανώς διαφορετικά σε μέγεθος», εξηγεί η ερευνήτρια.
Τα οστά είχαν μεταφερθεί προφανώς στον τόπο που εντοπίστηκαν, από τους αρχικούς τους τάφους, με πολύ μεγάλη φροντίδα. Με έκδηλη απορία για την προέλευσή τους, η Ιερά Μονή Παντοκράτορος, όπου ανήκει ο ναός του Αγίου Αθανασίου, ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
Πρώτη φορά
Ο αρχιτέκτων που ανέλαβε την ανακαίνιση του βυζαντινού ναού και εντόπισε πρώτος τα οστά, Φαίδων Χατζηαντωνίου, τόνισε ότι «αν επαληθευτεί ότι τα οστά ανήκουν σε γυναίκα, θα είναι η πρώτη φορά που θα μάθουμε ότι μια γυναίκα ενταφιάστηκε στο Αγιον Ορος. Κάποιες φορές, κατά τις επιθέσεις πειρατών ή άλλων εισβολέων, οι μοναχοί ανοίγαν τις θύρες σε γυναίκες. Ομως αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Υπάρχει ένας θρύλος για κάποιον βασιλέα της Σερβίας που υποτίθεται ότι έφερε τη γυναίκα του στο Αγιον Ορος.  Ομως διαρκώς την κουβαλούσαν και δεν της επιτράπηκε να πατήσει τα πόδια της σε αθωνικό έδαφος.
Σε όλες τις αίθουσες των μοναστηριών είχαν τοποθετηθεί χαλιά ώστε να μην αγγίξει το έδαφος», λέει, και συνεχίζει τονίζοντας ότι επί 40 χρόνια εργάζεται στο Αγιον Ορος και ουδέποτε συνάντησε κάτι τέτοιο.
«Πρόκειται για την πρώτη φορά που είδα οστά θαμμένα κάτω από το δάπεδο ναού και αμέσως κάλεσα τη Λόρα. Πιστεύω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σημαντικοί για το μοναστήρι, δεν θα βρίσκονταν εδώ».
Οπως επισημαίνει η Λόρα Ουίν Αντίκα, τουλάχιστον επτά άτομα είχαν ταφεί στο σημείο. Δεν βρέθηκαν κρανία, αλλά επτά σιαγόνες. «Αυτές οι ταφές, μετά τη μεταφορά των οστών από άλλο σημείο, είναι δύσκολες να αποκρυπτογραφηθούν γιατί πολλές πληροφορίες έχουν χαθεί. Είναι, όμως, βέβαιο ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σημαντικοί για να ενταφιαστούν κάτω από τα δάπεδα του ναού».
Παραμένει άγνωστο πού ήταν οι αρχικοί τους τάφοι, αλλά όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η μεταφορά τους έγινε με μεγάλη προσοχή, καθώς είχαν μεταφερθεί και πολύ μικρά οστά, που θα μπορούσαν να έχουν χαθεί.
Τα οστά μεταφέρθηκαν στο ερευνητικό κέντρου του «Δημόκριτου» και θα παραμείνουν εκεί μέχρι τη χρονολόγησή τους, μια διαδικασία που θα χρειαστεί περίπου τρεις μήνες, χωρίς να αποκλείεται ότι θα πραγματοποιηθούν και εξετάσεις DNA για να επιβεβαιωθεί ότι μεταξύ των ενταφιασμένων βρίσκεται και μία γυναίκα.
Πηγή: www.kathimerini.gr

Man of God: Ταινία αμερικανικής παραγωγής με ξένους και Έλληνες ηθοποιούς για τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως γυρίζεται στην Ελλάδα

Αποκλειστικό ρεπορτάζ ope.gr

Η ζωή του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, του πολυαγαπημένου σύγχρονου Αγίου της Πίστεως μας, έρχεται σε κινηματογραφική ταινία, η οποία αναφέρεται στον βίο του Αγίου μέχρι και τη στιγμή που παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.

Την ταινία “Man of God”( ο άνθρωπος του Θεού ) σκηνοθετεί η Αμερικανίδα Ελένα Πόποβιτς, η οποία το 2012 ταξιδεύοντας από την Σερβία για το Λος Άτζελες  σε ένα ταξίδι ρουτίνας, διάβασε τον βίο του Αγίου Νεκταρίου και εμπνεύστηκε το σενάριο πάνω στο οποίο βασίζονται τα γυρίσματα της ταινίας.

Η ταινία που βρίσκεται αυτήν την ώρα στο στάδιο της προετοιμασίας των γυρισμάτων θα γυριστεί στην αγγλική γλώσσα και αναμένεται το Φθινόπωρο να ξεκινήσουν κανονικά τα γυρίσματα.

Η κινηματογράφιση θα πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη από όπου πέρασε ο Άγιος Νεκτάριος, αλλά και στην Αίγινα καθώς και στο νοσοκομείο που άφησε την τελευταία του πνοή.

Η διεθνής παραγωγή  έχει άρωμα Χόλυγουντ και οι  αμερικανοί casting director και agents ήδη βρίσκονται σε συμφωνία με ονόματα της διεθνούς κινηματογραφικής σκηνής.

Ανάμεσα στους Αμερικανούς ηθοποιούς θα πρωταγωνιστούν κι Έλληνες ηθοποιοί μεταξύ των οποίων, ο Άρης Σερβετάλης ο οποίος έχει προταθεί για το ρόλο του Αγίου Νεκταρίου και σύμφωνα με το ρεπορτάζ έχει ήδη δεχθεί τον ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε λόγω και της ασκητικής του μορφής.

Σύμφωνα  με το ρεπορτάζ, θα πάρει μέρος και η Μαρθίλια Σβάρνα Ελληνίδα ηθοποίος με σπουδές κινηματογράφου στην Αμερική, όπου πρόσφατα πρωταγωνίστησε σε παραγωγή θεατρικού έργου στο Χόλυγουντ και  τώρα  θα ενσαρκώσει το ρόλο της Μοναχής  Ευφημίας η οποία έκλεισε τα μάτια του Αγίου Νεκταρίου , όταν κοιμήθηκε, αφήνοντας τα ρούχα του Αγίου πάνω σε έναν παραλύτο με αποτέλεσμα να γίνει και το πρώτο θαύμα από την κοίμηση του Αγίου αφού ο παράλυτος περπάτησε.

Οι Έλληνες ηθοποιοί που θα πάρουν μέρος επιλέχθηκαν λόγω της άρτιας χρήσης της αγγλικής γλώσσας, της φυσιογνωμίας και της υποκριτικής ικανότητας.

Επίσης, σε σημαντικό ρόλο που έχει στενή σχέση με τον Άγιο Νεκτάριο στην ταινία ενδέχεται να είναι ο Χολυγουντιανός ηθοποιός Τζόναθαν Τζάκσον, αλλά και στον ρόλο του παράλυτου που έγινε καλά, όταν ακούμπησαν πάνω του τα ρούχα του Αγίου, θα είναι ένα όνομα έκπληξη .  Με σημαντικούς ρόλους της ταινίας φλερτάρουν και άλλοι αγαπημένοι ξένοι ηθοποιοί και σύντομα θα δωθούν στη δημοσιότητα τα ονόματά τους και παρόλο που κάποια έχουν γραφεί ακόμη δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Το ρεπορτάζ συνεχίζεται και σύντομα θα έχουμε περισσότερα νέα από τους συντελεστές ενώ η ταινία αναμένεται στους κινηματογράφους το Νοέμβριο του 2020 οπότε και συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατό του

Ο Χριστός και ο Μίσα!

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.

Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.

Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

- Ο ένας είναι ο Χριστός, του είπε ο καθηγητής. Ποιό είναι το άλλο παιδάκι στην κούνια;

Τότε ο μικρός Μίσα άρχισε να του λέγει την ιστορία της Γέννησης του Χριστού πού πριν λίγο είχε ακούσει από το στόμα του καθηγητή, προσθέτοντας, όμως, και κάτι δικό του. Όταν έφτασε στο σημείο όπου η Θεοτόκος τοποθέτησε το βρέφος στη φάτνη συνέχισε με αυτά τα λόγια: «Τότε ο μικρός Χριστός γύρισε, με κοίταξε και με ρώτησε αν είχα ένα μέρος να μείνω. Εγώ του είπα ότι δεν έχω ούτε μητέρα, ούτε πατέρα, ούτε πουθενά για να μείνω. Τότε ο Χριστός μου είπε να μείνω μαζί του.

Εγώ τότε σκέφτηκα πώς δεν είχα κανένα δώρο να του δώσω, όπως οι άλλοι. Πώς θα με κρατούσε μαζί του;

Το μόνο δώρο πού μπορούσα να του προσφέρω ήταν να τον κρατήσω ζεστό. Γι΄ αυτό τον ρώτησα:

- Αν σε κρατάω ζεστό, είναι για σένα αυτό ένα καλό δώρο; Ο Ιησούς μου απάντησε:

- Αν με κρατήσεις ζεστό, αυτό θα είναι το καλύτερο δώρο πού μου έχει δώσει κανείς ποτέ.

Έτσι μπήκα στη μικρή κούνια, κι αφού γύρισε και με κοίταξε ο Ιησούς μου είπε ότι μπορούσα να μείνω μαζί του για πάντα».

Όταν τέλειωσε την ιστορία ο μικρός Μίσα, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα πού έτρεχαν ασυγκράτητα στα μαγουλάκια του. Έσκυψε πάνω στο τραπέζι, κάλυψε το πρόσωπο με το χέρι κι έκλαιγε γοερά. Το μικρό ορφανό είχε βρει, επί τέλους, κάποιον πού δε θα τον εγκατέλειπε ποτέ, πού δε θα τον κακοποιούσε. Κάποιον πού θα του έλεγε να μείνει μαζί του για πάντα!

Σε παρακαλώ Χριστέ μου, έχε στην Κούνια σου όλα τα ορφανά του κόσμου!