Ωστόσο, όπως εξηγεί στη «δημοκρατία» ο ιδρυτής της οργάνωσης, Ανδρέας Γιαννόπουλος, ο αριθμός είναι αρκετά μεγαλύτερος, καθώς είναι πάρα πολλές οι εξαφανίσεις που δεν δηλώνονται καν στην Αστυνομία. Μάλιστα, όσο περνούν τα χρόνια, αγνοούνται όλο και μικρότερης ηλικίας παιδιά, με τα 12 χρόνια να είναι πλέον η μέση ηλικία φυγής από το σπίτι!
Τι είναι, όμως, αυτό που ωθεί έναν ανήλικο να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και, μάλιστα, σε τόσο τρυφερή ηλικία; «Εκείνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά, είναι ότι παρατηρείται αύξηση στις εξαφανίσεις από κακή χρήση του διαδικτύου. Είναι πολλές οι περιπτώσεις ανήλικων κοριτσιών που γνωρίζουν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεγαλύτερους άντρες, οι οποίοι τους υπόσχονται μια χλιδάτη ζωή. Νομίζοντας, λοιπόν, πως έχουν ερωτευτεί το πρόσωπο που βλέπουν πίσω από την οθόνη, φεύγουν μαζί του και συχνά καταλήγουν στην πορνεία», λέει ο κ. Γιαννόπουλος.
Ενδεικτική είναι μια περίπτωση που κλήθηκε πρόσφατα να αντιμετωπίσει το Χαμόγελο του Παιδιού, όταν δέχθηκε κλήση για την εξαφάνιση μιας 13χρονης κοπέλας. Όπως διαπιστώθηκε, η ανήλικη συνομιλούσε για καιρό με έναν άνδρα αρκετά μεγαλύτερό της, ο οποίος την έπεισε να πάει να ζήσει μαζί του. «Με τη βοήθεια των λιμενικών, τους εντοπίσαμε έγκαιρα στο πλοίο με προορισμό τη Ρόδο. Η κοπέλα θα κατέληγε σε μπαρ του νησιού, όπου διάφοροι επιτήδειοι ωθούν τις κοπέλες σε εξαναγκαστική εργασία και τις εκμεταλλεύονται», αποκαλύπτει.
Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις όπου η φυγή ενός παιδιού από το σπίτι λειτουργεί σαν «καμπανάκι» για το -ενδεχομένως- αρρωστημένο κλίμα που επικρατεί εντός της οικογένειας. «Κάποιοι ανήλικοι το σκάνε, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν άλλο στο σπίτι τους. Είναι κι αυτός ένας παράγοντας που συμβάλει στη γιγάντωση του φαινομένου», υποστηρίζει ο κ. Γιαννόπουλος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στα ανήλικα που καταφθάνουν ασυνόδευτα στη χώρα μας, με τον αριθμό των εξαφανίσεων να φτάνει τις 1.892 τους τελευταίους 16 μήνες! «Οι διακινητές βρίσκουν παιδιά που είναι “στα αζήτητα” και τα ωθούν στην πορνεία. Κανένας δεν ψάχνει να τα βρει κι αυτό είναι που ενισχύει τη δράση αυτών των ανθρώπων», σημειώνει ο Κώστας Γιαννόπουλος.
Παιδιά που δεν βρέθηκαν ποτέ
Οι ιστορίες παιδιών, όπως ο Άλεξ, η Αννούλα και ο Μπεν, είναι μερικές, μόνο, από αυτές που συγκλόνισαν στο παρελθόν την κοινή γνώμη. Ως σήμερα, κανείς δεν έχει καταφέρει να ξετυλίξει τα κουβάρια αυτών των υποθέσεων και να απαντήσει με σιγουριά αν οι μυστηριώδεις αυτές εξαφανίσεις ήταν αποτελέσματα απαγωγής ή δολοφονίας. Τι πήγε λάθος στις έρευνες; Πού μπορεί να βρίσκονται σήμερα αυτά τα παιδιά;Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, υπήρξαν αρκετές ανακολουθίες στις έρευνες και ειδικότερα στην πολύκροτη υπόθεση του Άλεξ. «Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, έγιναν όλα λάθος. Έβλεπα σκυλιά που υποτίθεται πως έψαχναν το παιδί, έπειτα από δύο μήνες. Αυτό έγινε για το “θεαθήναι”, επειδή πίεζε η κοινή γνώμη. Δεν μπορεί το σκυλί τόσες ημέρες μετά να ακολουθήσει τα ίχνη. Χρειάζεται άμεση κινητοποίηση, εδώ και τώρα. Τέτοιες καθυστερήσεις μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στον θάνατο», καταλήγει.
Πηγή: «δημοκρατία»
