Αυτές οι δύο λέξεις δεν είναι ανθρώπινες. Έχουν ειπωθεί προφορικώς από τον Ίδιο το Θεό ως μία σωτήρια εντολή προς τους ανθρώπους η οποία αποσκοπεί στην απελευθέρωση αυτών από την πλάνη και τις παγίδες του πονηρού με όργανα ψευτοδιδασκάλους. Αυτά τα λόγια του Θεού τα άκουσαν οι τρεις μαθητές στο όρος Θαβώρ, όταν « νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε » (Ματ. ιζ’, 5 ). Ο Μωυσής αναφέρεται στο θέμα αυτό της υπακοής με τα εξής προφητικά λόγια, « προφήτην ἀναστήσω αὐτοῖς ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν, ὥσπερ σέ, καὶ δώσω τὰ ρήματα ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ, καὶ λαλήσει αὐτοῖς καθ᾿ ὅτι ἂν ἐντείλωμαι αὐτῷ· καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν μὴ ἀκούσῃ ὅσα ἂν λαλήσῃ ὁ προφήτης ἐκεῖνος ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ἐκδικήσω ἐξ αὐτοῦ »( Δευτ. ιη’, 18-19 ). Είναι λοιπόν φοβερό να μη ακούει ο άνθρωπος τα λόγια του Υιού του Θεού τα οποία αποσκοπούν στη σωτηρία του. Ο Ίδιος ο Κύριος με πολλή συγκατάβαση, κατά κάποιο τρόπο, εκφράζει παράπονο λέγοντας, «Τί δέ με καλεῖτε Κύριε Κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω;»(Λουκ. στ’. 46). Βεβαίως είναι καλό να ονομάζει κανείς το Χριστό Κύριο, γιατί είναι. Είναι καλό να μιλάει γι’ Αυτόν και για τους Αγίους Του. Είναι καλό να τιμάει και να προβάλλει τις Άγιες Εικόνες. Όμως δεν είναι καθόλου καλό, ενώ κάνει όλα αυτά και άλλα πολλά, να μη ακούει τη φωνή του Θεού που λέει για τον Υιόν Του, « αὐτοῦ ἀκούετε ».
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου