Παρακληση στους άπορους και φτωχούς

Μία από τις μεγάλες θλίψεις, που βασανίζουν τον άνθρωπο σε αυτόν τον Κόσμο είναι η φτώχεια, και η στέρηση των αναγκαίων πραγμάτων , και περισσότερο όταν βλέπει στους άλλους να περισσεύουν όσα αυτός στερείται . Βλέπει πως άλλοι όμοιοι και μικρότεροι του έχουν χρήματα, αμπελώνες χωράφια και άλλα πολλά. Βλέπει τους άλλους χορτάτους και τον εαυτό του πεινασμένο. Οι άλλοι να είναι καλά ντυμένοι και αυτός γυμνός και αυτοί να έχουν όλα όσα χρειάζονται και αυτός να μην έχει καν ψωμί για να χορτάσει. Και γι' αυτό θλίβεται τόσο που μισεί την ζωή και παρακαλεί να του έλθει ο θάνατος. Αυτό γεννιέται από την λίγη γνώση μας γιατί δεν γνωρίζουμε τα αληθινά αγαθά και τα κακά όπου μας δίνουν βλάβη, ότι τότε θα έχουμε χαρά μέσα στις θλίψεις και στην ευτυχία πρέπει να λυπούμαστε. Θαρρούν  αυτοί που δεν έχουν γνώση ότι ο πλούτος είναι μεγάλο αγαθό και γι' αυτό εχθρεύονται την φτώχεια και δεν σκέφτονται ότι κάνουν λάθος.

Ερεύνησε Χριστιανέ μου από που είναι ο πλούτος που ποθείς και θλίβεσαι τόσο για τη στέρησή του. Ο Κύριος τον παρομοιάζει με τα αγκάθια γιατί αγκυλώνει εκείνους που τον έχουν. Και αληθινά τι άλλο είναι εκείνοι οι διαλογισμοί και οι φροντίδες που έχουν οι πλούσιοι πως να αυξήσουν και να πληθύνουν τον πλούτο τους και πως να τον φυλάξουν από διάφορους κινδύνους παρά αγκίδες και πληγές που λαμβάνουν απο αυτά τα αγκάθια της καρδιάς τους; Ο Παύλος λέγει προς τον Τιμόθεο ότι όσοι ποθούν πλούτον πέφτουν σε πειρασμούς και παγίδες του Δαίμονα και σε πολλές επιθυμίες ανωφελείς που οδηγούν τους ανθρώπους στον θάνατο και την απώλεια. Το ίδιο και ο Δαβίδ συμβουλεύει όσους έχουν πλούτο, να μη βάζουν την καρδιά τους σε αυτόν για να μη κινδυνεύσουν, και ελέγχει τους ανθρώπους πως ποθούν την ματαιότητα και ζητούν το ψεύδος. Διότι ως λογικοί έπρεπε να κυβερνιούνται από το λογικό μέρος και όχι από το επιθυμητικό όπως τα ζώα, ποθώντας αισθητά και φαινόμενα πράγματα τα οποία ως μάταια και φθαρτά δεν μπορούν να δώσουν αληθινό χορτασμό αλλά μάλλον πείνα και δυστυχία ανείκαστη. Αυτήν την αλήθεια γνώριζαν και οι φιλόσοφοι των Ελλήνων με το φως μόνο της φύσεως όπως ο Διογένης , ο Πλάτωνας , ο Ισοκράτης και άλλοι πολλοί , και γι' αυτό δεν φρόντισαν για επίγειο πλούτο ούτε τον πόθησαν . Και εσύ Χριστιανέ , φωτισμένος από το φως της πίστεως, και διδαγμένος με τόσες νουθεσίες και διάφορα παραδείγματα να μη γνωρίσεις αυτό που εκείνοι οι φιλόσοφοι γνώρισαν;

Ο χρυσός ο άργυρος , οι τίμιοι λίθοι και άλλα όσο ο Κόσμος ορέγεται δεν είναι άλλο παρά λίγη γη ανώφελη. Γιατί λοιπόν ποθείς τέτοια ανάξια πράγματα και λυπάσαι όταν σου λείπει αυτή η κοπριά της γής; Να χαίρεσαι και να αγάλλεσαι περισσότερο όταν είσαι φτωχός γιατί τότε δεν έχεις φροντίδες και κινδύνους που έχουν οι πλούσιοι , ψυχικές φροντίδες αλλά και σωματικές. Μεγαλύτερη ευτυχία είναι η κατά Θεόν φτώχεια παρά να εξουσιάζεις όλους του θησαυρούς του κόσμου. Δεν σου φαίνεται μεγάλη χάρη να είσαι συνοδοιπόρος και μιμητής του Δεσπότη σου , και μέτοχος των Παθημάτων του; Ερεύνησε τον τρόπο που έζησε , να δεις , πως υπέμενε φτώχεια έσχατη. Γεννήθηκε σε πενιχρό σπήλαιο. Ανεκλήθη στη φάτνη των αλόγων. Πέρασε όλη του τη ζωή με φτώχεια ανείκαστη. Και τέλος πέθανε στον Σταυρό ολόγυμνος χωρίς να έχει που την κεφαλήν κλίναι, ούτε καν ένα ποτήρι νερό στη δίψα του. Και αυτής της φτώχειας θέλησε να γίνει μέτοχος η άχραντη Μητέρα του, οι Απόστολοι, και όλοι οι φίλοι και δούλοι του. Ο Κύριος διάλεξε τους φτωχούς για να τους κάνει μετόχους της Βασιλείας του. Εάν λοιπόν θέλεις να συναριθμηθεις με αυτού, και να τον μιμηθεί εν μέρει , έπρεπε να τον ευχαριστάς στις θλίψεις σου. Κατάλαβε λοιπόν την ασφάλειά σου και αξιότητα και την ειρήνη που έχεις , και μη λυπάσαι στην φτώχεια σου, επειδή έχεις πλούτο πνευματικό που είναι του σωματικού καλλίτερος. Εάν είσαι φτωχός στα ενδύματα, να ξέρεις πως από τον Θεό είσαι πολύ αγαπημένος και τα μάτια Του προσέχουν στις δεήσεις των δίκαιων. Και ξέροντας την χάρη σου , πως βλέπουν τα μάτια Του στην ψυχή σου, δεν σου δίνει το πλήθος των πραγμάτων που ζητά η επιθυμία σου. 

Όμως δεν θέλει να σου λείψουν τίποτα από αυτά που είναι αναγκαία για τη σωτηρία σου καθώς μας έταξε στο κατά Ματθαίον λέγοντας. Ζητείτε πρώτα την Βασιλεία των Ουρανών και όλα αυτά, δηλαδή τα αναγκαία του σώματος , εγώ σας τα δίνω. Φρόντισε λοιπόν να μη σου λείψει αυτή η Πίστη, ότι αυτό είναι φτώχεια χειρότερη. Εάν όμως πιστεύεις τον λόγο του , δεν θα σε εγκαταλείψει. Και έτσι χωρίς να ζητάς και χωρίς να ποθείς πλούτο που ρέει, θα είσαι πλουσιότερος παρά να τον είχες να και να ήσουν φιλάργυρος. Ότι πλουσιότατος είναι όποιος ευχαριστιέται στο λίγο, παρά εκείνος που δεν χορταίνει στο πολύ , και συγχύζεται. Επιμελή σου λοιπόν , αδελφέ , να ξεριζώσεις αυτήν την επιθυμία των επίγειων πραγμάτων από την καρδιά σου και ευχαρίστησε τον Θεό για την φτώχεια σου.

Οτι μια ημέρα θα πεθάνεις εσύ και ο πλούσιος και τότε τελειώνει ο πλούτος του και η φτώχεια σου και μένετε γυμνοί και οι δύο , καθώς γεννηθήκατε και σας θάβουν χωρίς κάποια διαφορά στην σωματική κατάσταση , όμως με πολλή μεγάλη διαφορά στην ψυχή. Και η διαφορά είναι ότι ο πλούσιος θα κολάζεται αιώνια και εσύ θα πας στον κόλπο του Αβραάμ με τον φτωχό Λάζαρο , να αγάλλεσαι ευφραινόμενος να δοξάζεις τον Κύριο πάντοτε , να τον ευχαριστείς, πως δεν σου έδωσε πλούτο σε αυτόν τον κόσμο, ότι εάν ήσουν πλούσιος, δεν θα σωζόσουν. 

Ω μακάρια φτώχεια, και να σε γνώριζαν όσοι σε έχουν , και θλίβονται, να ήξεραν των ωφέλεια που σου αξιώνονται. Ω ανοησίας μας, πως δεν γνωρίζουμε οι άμυαλοι ης ευεργεσία που μας κάνει ο Κύριος με την φτώχεια, ο οποίος είπε, ότι των πτωχών είναι η Βασιλεία των Ουρανών, την οποία δεν κληρονομούν οι πλούσιοι. Όταν ένας Βασιλιάς χαρίσει σε κάποιον άνθρωπο ένα κάστρο να το κυβερνά, του χαρίζει μια επιστολή γραμμένη από το χέρι του Βασιλιά, χωρίς να του δίνει αργυρό και χρυσό. Ότι με την Επιστολή αυτή την Βασιλική λαμβάνει την επαρχία της Πόλεως, με τα χρήματα όμως δεν θα μπορούσε να αγοράσει τέτοιο Βασίλειο. Η φτώχεια είναι σαν την επιστολή του Κυρίου, με την οποία κληρονομείς πτωχέ, τον Παράδεισο, ότι αυτός είπε. Μακάριοι οι πτωχοί , ότι αυτών εστίν η Βασιλεία των Ουρανών. Ώστε ευκολότερα εισέρχεσαι με την Επιστολή αυτή στον Παράδεισο, παρά με όλο τον πρόσκαιρο πλούτο. Ας ποθεί λοιπόν το πλούτο ο ειδωλολάτρης, που δεν πιστεύει στον Κύριο. Ας τον ζητά ο Ιουδαίος. Όμως εσύ Χριστιανέ, έχεις την Βασιλεία των Ουρανών, και δεν χρειάζεσαι πρόσκαιρα. Ουαί σας, πλούσιοι κακοδαίμονες, ότι εις τον πλούτο έχετε την ευδαιμονία σας για παρηγοριά. 

Εάν θέλεις την Βασιλεία των Ουρανών πλούσιε, πήγαινε στο σπίτι του φτωχού να την αγοράσεις με την ελεημοσύνη, που θα του δώσεις. Ότι δική του λογίζεται , και γίνεσαι κληρονόμος της, εάν υπομείνεις εδώ την φτώχεια με ευχαρίστηση. Να χαίρεσαι λοιπόν φτωχέ, και να αναγαλλιάζεις ότι σε τέτοια κατάσταση είσαι περισσότερο πλούσιος, επειδή η Βασιλεία των Ουρανών είναι δική σου, και μπορείς να την πουλήσεις στους ευεργέτες σου, χωρίς εσύ να ζημιωθείς καθόλου από τέτοιο πλούτο Μακαριότητας. Η φτώχεια είναι ελεύθερη από την φοβερή εκείνη απόφαση, που μέλλει να πει κατά των πλουσίων ο Κύριος. Πείνασα και δεν μου δώσατε να φάγω. Διότι ο πτωχός επειδή δεν έχει να δώσει κάτι, δεν οφείλει να κάνει έργα ελεημοσύνης. Η πείνα δεν χρειάζεται επίγεια και πρόσκαιρα πράγματα. Μόνο εκείνος που ποθεί να αποκτήσει όσα δεν έχει είναι πτωχός  και όποιος δεν επιθυμεί τίποτα είναι πλούσιος. Ότι δεν είναι πτωχός όποιος ευχαριστιέται στην φτώχεια του και δοξάζει τον Κύριο. Μακάριος ο φτωχός εκείνος που έχει τον Θεό βοηθό στις θλίψεις του , στην στενοχώρια του και παρηγοριά και θάρρος, δόξα και στεφάνι στην Βασιλεία της Μακαριότητας. Μακάρια η φτώχεια , ότι αφανίζει την υπερηφάνεια, την αιτία πολλών εγκλημάτων , ανοίγει τις πόρτες των Ουρανών , και αξιώνεται μαζί με τους αγίους Μάρτυρες, να λάβει το στεφάνι της υπομονής. Να χαίρεσαι λοιπόν φτωχέ, και να ευφραίνεσαι και να αγωνίζεσαι να συνοδεύσεις τον Δεσπότη , πτωχό , γυμνό, προσηλωμένο στο ξύλο για να απολαύσεις τον πλούτο της ένδοξης του Ανάστασης στην Βασιλεία την Επουράνια 

ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ

Αγάπιος Μοναχός ο Κρής.
Έτος 1641

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου- Τα ευρισκόμενα πάντα

Η εν Πόντω Ελληνική φυλή

Νικήτα Χωνιάτου-Ιστορία

Έλληνες μεγάλοι διερμηνείς του Οθωμανικού κράτους

Προσευχή των υποψηφίων των εξετάσεων

...

"Kύριε Ἰησοῦ Χριστέ,Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Ζωντανοὺ Θεοῦ, ἡ Σοφία τοῦ Πατέρα που δεν ἔχει ἀρχή, ἡ Πηγὴ καὶ ὁ Χορηγὸς τῆς γνώσεως ∙Ἐσύ που δημιούργησες μὲ Σοφία ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στῇ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο∙Ἐσύ που γέμισες μὲ σοφία τοὺς ἀγραμμάτους Μαθητές Σου καὶ τοὺς ἀνέδειξες Κήρυκες καὶ Ἀποστόλους τοῦ Εὐαγγελίου Σου σὲ ὁλοκλήρη τὴν Οἰκουμένη ∙ Ἐσύ που ἔδωσες στους Μάρτυρες καὶ στους Ἁγίους Σου λόγο ἀγαθό που ἄνοιξε τὰ στόματα τοὺς ∙ Ἐσύ που γνωρίζεις καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς ἀπὸ τὴν κοιλία τῆς μητέρας τοῦ∙ Ἐσύ που ὁδηγεὶς ὀρθὰ καὶ σωστὰ τὴν διάνοια τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ∙Ἐσύ που εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεὸς μας σκύψε αὐτὴν τὴν ὥρα μὲ μάτι συμπαθείας σὲ ὅλους ἐμᾶς που ἀποτελοῦμε τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν τῆς Πατρίδος μας καὶ Σὲ παρακαλῶ ἰδιαιτέρως καὶ για μένα που αὐτὴν τὴν ὥρα στέκομαι μπροστά Σου λαχταρώντας καὶ περιμένωντας τὴν ἐπιτυχία στις ἐξετάσεις, φώτισε με καὶ δυνάμωσε με। Ἀπομάκρυνε ἀπὸ ἐμένα κάθε κακὴ σκέψῃ, τὸ θόλωμα τοῦ μυαλοῦ που ὁδηγεὶ στην ἀγνωσία καὶ διῶξε μακριά μου τὴν τεμπελιὰ τὴν ἀπογνώση καὶ τὴν ἀπελπισία। Φώτισε τὸ νοῦ μου, ἔτσι ὥστε να μπορὼ να καταλάβω σωστὰ καὶ ὀρθὰ αὐτά που σκέφτομαι καὶ αὐτά που χρειάζεται να γράφω στις ἐξετάσεις। Δεν ζητῶ ἀπὸ Σένα Θεέ μου μόνο τὴν δική μου ἐπιτυχία ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ καὶ για ὅλους τοὺς συμμαθητές μου που αὐτές τις ἡμέρες συναγωνίζονται για να πετύχουν στις ἐξετάσεις τοὺς να τοὺς κάνεις ἀξίους τοῦ Θελήματός Σου καὶ σωστοὺς ἐργάτες τῶν δικῶν Σου Ἐντολῶν। Διότι γνωρίζω πολὺ καλὰ ὅτι Ἐσὺ εἶσαι ὁ πιστὸς Φίλος καὶ ὁ Ἀδελφὸς ὅλων τῶν νέων ἀνθρώπων που ἐλπίζουμε στο δικό Σου Ἔλεος καὶ στην δικὴ Σοῦ Ἀγάπη. Γι ’αυτό ὅλοι δοξάζουμε καὶ Σένα τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα, καὶ τώρα καὶ πάντοτε, καὶ στους ἀτελείωτους αἰῶνες .Ἀμήν. Καλὴ δύναμη καὶ καλή ἐπιτυχία στους κόπους καὶ στις προσπάθειές σου."

,Πηγή :ekdoseisxrysopigi.blogspot.com

 Μέσω:  http://ayioi-pantes.blogspot.com/2011/05/blog-post_18.html  

Αν πραγματικά πιστεύεις, όλα διορθώνονται!

Πριν από μερικές δεκαετίες ο μετέπειτα διάσημος γαλλορουμάνος θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Άγιον Όρος. Εκεί συνέβη το εξής περιστατικό, όπως ο ίδιος το διηγήθηκε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Paris match πριν από αρκετά χρόνια:
«Είχα γεννηθεί σε ορθόδοξη οικογένεια και ζούσα στο Παρίσι. Είκοσι πέντε χρονών, γνήσιος νέος της κοσμικής εποχής του τότε Παρισιού. Μου ήρθε η ιδέα να επισκεφθώ το Άγιον Όρος λόγω της θέσης που είχε -και έχει βέβαια- ως τόπος ασκήσεως στην ορθόδοξη Εκκλησία. Και εκεί, μου ήρθε ακόμη μία σκέψη στο μυαλό: να εξομολογηθώ. Επήγα λοιπόν και βρήκα ένα ιερομόναχο -πνευματικό. Τί του είπα; Τα συνηθισμένα αμαρτήματα ενός κοσμικού νέου πού ζει χωρίς γνώση Θεού. Ο Ιερομόναχος, αφού με άκουσε, μου είπε:
-Στον Χριστό πιστεύεις παιδί μου;
-Ναι, ναι, λέει ο Ίονέσκο. Πιστεύω πάτερ. Άλλωστε είμαι βαπτισμένος χριστιανός ορθόδοξος.
-Βρε παιδάκι μου, του λέει εκείνος ο διακριτικός πνευματικός, πιστεύεις, το αποδέχεσαι πλήρως, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός και δημιουργός του κόσμου και δικός μας;
Τα έχασα, λέει ο συγγραφέας. Γιατί πρώτη φορά με έβαζε ένας άνθρωπος μπροστά σ’ αυτό το ερώτημα, στο οποίο έπρεπε να απαντήσω με ειλικρίνεια και να πάρω θέση. Όχι απλώς αν πιστεύω ότι κάποιος έφτιαξε τον κόσμο. Αλλά ότι αυτός ο Θεός, ο δημιουργός του κόσμου, έχει να κάνει με μένα. Και εγώ έχω προσωπική σχέση μαζί του! Του απάντησα:
-Πιστεύω πάτερ, αλλά βοηθήστε με να το καταλάβω καλά αυτό το γεγονός,
-Αν πραγματικά πιστεύεις, τότε όλα διορθώνονται».
Το περιστατικό αυτό υπήρξε η αιτία της μεταστροφής του Ιονέσκο, ο οποίος μέχρι τα βαθειά του γεράματα, όντας διάσημος και περιβόητος, έζησε ως ευλαβής και βαθειά πιστός ορθόδοξος χριστιανός.
Τα λόγια του αγιορείτη γέροντα «αν πραγματικά πιστεύεις, τότε όλα διορθώνονται» σημαίνουν ότι: η πίστη στο Χριστό δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία ούτε «λόγια του αέρα».
-Πίστη στο Χριστό σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη και υπακοή σε ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο, που είναι ο Δημιουργός και ο Σωτήρας μου!
-Άρα πίστη στο Χριστό δεν είναι μόνο λόγια αλλά κυρίως είναι έργα συνειδητής μετανοίας και συνεχούς επιστροφής στο θέλημα του Χριστού και στην αγκαλιά του Χριστού, που είναι η Εκκλησία Του.

(Αρχιμ. Νίκων Κουτσίδης, «Μαρτυρίες φωτός», Ι.Μ.Προφήτου Ηλιού-Πρέβεζα)

ΠΗΓΗ: http://fdathanasiou.wordpress.com/
Μέσω:   http://koinoniaagion.blogspot.com/2011/05/blog-post_18.html#ixzz1MjQEkKJR

Βίος οσίου Παχώμιου.

Απο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ἡ γνωριμία μὲ τὸν Θεό

Καθένας μας μπορεῖ νὰ κρίνει γιὰ τὸ Θεὸ κατὰ τὸ μέτρο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ γνώρισε. Γιατί πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ σκεφτόμαστε καὶ νὰ κρίνουμε γιὰ πράγματα ποὺ δὲν εἴδαμε ἢ δὲν ἀκούσαμε καὶ δὲν ξέρουμε; Οἱ ἅγιοι λένε πὼς εἶδαν τὸ Θεό. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄνθρωποι ποὺ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός. Εἶναι φανερὸ πὼς μιλοῦν ἔτσι, γιατί δὲν Τὸν γνώρισαν, αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει καθόλου πὼς ὁ Θεὸς δὲν ὑπάρχει.

Οἱ ἅγιοι μιλοῦν γιὰ πράγματα ποὺ πραγματικὰ εἶδαν καὶ γνωρίζουν. Δὲν λένε, γιὰ παράδειγμα, πὼς εἶδαν ἕνα ἄλογο μήκους ἑνὸς χιλιομέτρου ἢ ἕνα πλοῖο δέκα χιλιομέτρων, ποὺ δὲν ὑπάρχουν. Κι ἐγὼ νομίζω, πώς, ἂν δὲν ὑπῆρχε Θεός, δὲν θὰ μιλοῦσαν κὰν γι' Αὐτὸν στὴ γῆ. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως θέλουν νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ δικό τους θέλημα καὶ γι' αὐτὸ λένε πὼς δὲν ὑπάρχει Θεός, βεβαιώνοντας ἔτσι μᾶλλον πὼς ὑπάρχει.

Ὅλων τῶν λαῶν ἡ ψυχὴ αἰσθανόταν πὼς ὑπάρχει ὁ Θεός, ἂν καὶ δὲν ἤξεραν νὰ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεό. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅμως δίδαξε πρῶτα τοὺς προφῆτες, ἔπειτα τοὺς ἀποστόλους, ὕστερα τοὺς ἁγίους πατέρες καὶ ἐπισκόπους μας, κι ἔτσι ἔφτασε ὡς ἐμᾶς ἡ ἀληθινὴ πίστη. Ἐμεῖς γνωρίσαμε τὸν Κύριο μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, Καὶ ὅταν Τὸν γνωρίσαμε, τότε στερεώθηκε σ' Αὐτὸν ἡ ψυχή μας.

Ὅσιου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

ΠΗΓΗ:orthodoxfathers

Κυριάκος Ασίκογλου: Internet εξάρτημα ή εξάρτηση;

4E-ΤV

AΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ

Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ 15 ΜΑΪΟΥ

ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

Με τις θαυματουργικές του ικανότητες,γιάτρευε αρρώστους με ένα απλό άγγιγμα του χεριού του.Με τις προσευχές του,έδιωχνε από την επικράτεια τους κλέφτες και ληστές που λυμαίνονταν τα μέρη της Θεσσαλίας.Μάλιστα όταν κάποτε έπεσε μεγάλη ανομβρία και ξηρασία στον τόπο,με τις προσευχές και τη Χάρη του,έφερε βροχη.έκανε πολλά και θαυμάσια έργα για το ποίμνιό του.Προέβλεπε και προέλεγε το μέλλον και απέκτησε την ικανότητα να διαβάζει και να αποκαλύπτει τις σκέψεις των ανθρώπων.

Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ 15 ΜΑΊΟΥ

Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

Η φήμη του πέρσε τα σύνορα της Ελλάδας και έγινε γνωστή σ’ όλη την Βυζαντινή αυτοκρατορία. Βρισκόμαστε στο 320 μ.Χ. και βασιλεύει ο Κωνσταντίνος ο Μέγας.Φιλόχριστος και θερμός υποστηρικτής των Χριστιανών και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος,μαθαίνοντας για το έργο ,την αρετή και τα θαύματα του Επισκόπου Λάρισας,ήθελε να τον δει και να τον ακούσει προσωπικά.

Έτσι και έγινε με την βοήθεια του Θεού.Θέλοντας ο αυτικράτορας Κωνσταντίνος να λύσει τις διαφορές μεταξύ του αιρετικού Αρείου και των Αρχιερέων,συγκάλεσε το 325 ..Χ. στη Νίκαια,την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Εκκλησίας.Συγκεντρώθηκαν εκεί με θεία πρόνοια και βασιλική διαταγή 318 Αρχιερείς.Αναμεσά τους και ο Αρχιεπίσκοπος Λάρισας Αχίλλιος προς μεγάλη χαρά του Κωνσταντίνου,ο οποίος τον τίμησε ιδιαίτερα.Μα και απ’όλους τους συγκεντρωμένους Αρχιερείς τιμήθηκε ιδιαίτερα.Λόγω των αρετών,της σοφίας και της φρόνησής του,έλαμπε ανάμεσά τους σαν ήλιος.Ξεκίνησαν έτσι όλοι μία μεγάλη συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα,η οποία δεν οδηγούσε πουθενα.

Τότε σηκώνεται όρθιος ο Όσιος Αχίλλιος,κάνει νεύμα σε όλους να σωπάσουν και με δυνατή φωνή λέει:

-<<Εσύ Άριε και οι υποστηρικτές αυτού,εάν έχετε δίκαιο που λέτε ότι ο Υιός του Θεού είναι κτίσμα και ποίημα Θεού,πες τότε σ’ αυτην την πέτρα που βρίσκεται εδώ μπροστά μας,να αναβλύσει έλαιον και τότε θα σας πιστέψουμε.Αλλοιώς κάθε συζήτηση είναι μάταιη και δεν οδηγεί πουθενά>>.

Οι Αρειανοί ξαφνιάστηκαν και για λίγη ώρα έμειναν σιωπηλοί.Κατ’οπιν γυρίζουν και λένε στον Όσιο Αχίλλιο:

-<<Εσύ που είπες αυτό,εσύ και να το κάνεις>>.

Λέγοντας αυτό πίστευαν ότι ο Επίσκοπος δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τέτοιο θαύμα.Θεώρησαν τα λόγια του σαν προπέτεια και όχι σαν Θεϊκή έμπνευση από το Άγιο Πνεύμα.

Ο Όσιος Αχίλλιος όμως,χωρίς φόβο και χωρίς να δειλιάσει λεπτό,σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στον βασιλέα και τους Αρχιερείς.Με πίστη στον Χριστό,αφού πρώτα προσευχήθηκε,τους λέει:

-<< Εάν ο Υιός του Θεού υπάρχει ομοούσιος και ομόδοξος του Πατρός,όπως εμείς πιστεύουμε,ομολογούμε και κηρύσσουμε,ας αναβλύσει η πέτρα αυτή έλαιον,για να πιστεύψουν και να βεβαιωθούν οι αιρετικοί>>.

Αμέσως ,πριν τελειώσει καλά καλά τα λόγια του,’εγινε το μεγάλο και καταπληκτικό θαύμα.Κάτω από την πέτρα,άρχισε να βγαίνει έλαιο τόσο ώστε κάλυψε όλο το έδαφος.Βλέποντάς το ο βασιλιάς και οι Αρχιερείς,θαύμασαν τη δυναμη της πίστης,δόξασαν το Θεό και επαίνεσαν τον Όσιο Αχίλαιο.Οι Αρειανοί αντίθετα ντροπιάστηκαν και λυπήθηκαν..

Στην Σύνοδο αυτή έκανε και ο Άγιος Σπυρίδωνας ένα θαύμα που αφορούσε επίσης την Αγία Τριάδα.Αφού κατατρόπωσε με τα λόγια του τον οπαδό και ρήτορα του Αρείου,έπιασε στα χέρια του ένα κεραμίδι και θέλοντας να δείξει ότι ορισμένα πράγματα δεν τα φτάνει το μυαλό του ανθρώπου, είπε:

-<< Αν σας ρωτήσω πόσα πράγματα κρατάω στο χέρι μου ,θα μου πέιτε,ένα κεραμίδι.Αυτό όμως δεν είναι ένα και θα σας το φανερώσω αμέσως τώρα>>.

Ενώ με το αριστερό χέρι κρατούσε το κεραμίδι,με το δεξί έκανε το Σταυρό του και είπε:

- <<Εις το όνομα του Πατρός>>.

Από το χέρι του Αγίου που κρατούσε το κεραμίδι,βγαίνει φωτιά με την οποία είχε ψηθεί.Και ενώ όλοι κοιτούν συγκλονισμένοι,ο Άγιος συνέχισε:

-<<Και του Υιού>>.

Τότε από το κεραμίδι έτρεξε νερό.

-<<Και του Αγιού Πνεύματος>>.

Και τότε,στο χέρι του Αγίου,από το κεραμίδι έμεινε μόνο χώμα.

Aυτά και άλλα θαυμαστά έγιναν κατά την διάρκεια της Συνόδου.

Με τα θαύματά του ο Θεός,τίμησε την δύναμη των Ορθοδόξων,φανέρωσε περίτρανα το ομοούσιο της Αγίας Τριάδος και ταπείνωσε τους αιρετικούς.Έλαμψε το φως της αλήθειας και οι παρευρισκόμενοι δόξασαν τον Κύριο.

Από τους οπαδούς του Αρείου δε,άλλοι δέχτηκαν την Τριαδικότητα και ακολούθησαν την Ορθοδοξία,μερικοί όμως,ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Άρειος,εμμένοντας πεισματικά στις απόψεις τους,εξορίστηκαν.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος ευχαριστημένος από τα αποτελεσματα της Συνόδου,κάλεσε όλους τους Πατέρες να τον συνοδεύσουν στην βασιλεύουσα,για να τελέσουν τα εγκαίνια της νεόκτιστης πόλης.Όλοι,συμπεριλαμβανομένου και του Αγίου Αχιλλίου,δέχτηκαν και τον ακολούθησαν.Φτάνοντας στην πόλη που έφερε το όνομα του αυτοκράτορα,όλοι οι Ιερείς δεήθηκαν προς τον Θεό,να μείνει η πόλη στερεά και ανίκητη απέναντι στους εχθρούς της και τους βαρβάρους.

Στη λιτανεία που ακολούθησε,προεξέχοντος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη,η πόλη αφιερώθηκε στην Υπεραγία Θεοτόκο που την έθεσε υπό την προστασία Της.Γιά 12 αιώνες περίπου,η Πανάχραντος Δέσποινα σε διαφόρους καιρούς και με πολλούς τρόπους διαφύλασσε αυτήν από τους κινδύνους.

Aπό τότε η Εκκλησία μας γιορτάζει κάθε χρόνο στις 11 Μαϊου την ανάμνηση των γενεθλίων της Κωνσταντινούπολης.

Ο Πατριάρχης Μητροφάνης,ο οποίος λόγω της μεγάλης του ηλικίας δεν είχε παρευρεθεί στη Σύνοδο μα είχε που είχαν συμβεί,ευχαρίστησε όλους τους Ιερείς για τους κόπους τους.Συνομίλησε έπειτα για αρκετή ώρα με τον Άγιο Αχίλλιο και αφού τον τίμησε και τον επαίνεσε ιδιαίτερα για τα έργα του,στο τέλος του είπε:

-<<Υπέρμαχε της αλήθειας Αχίλλιε,πήγαινε στο καλό εν ειρήνη και ο Θεός να είναι πάντα μαζί σου,η δε ειρήνη και η δε αμοιβή σου ας είναι μεγάλη στους Ουρανούς>>.

Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος,αφού τίμησε και αυτός ιδιαίτερα τον Άγιο Αχίλλιο,του έδωσε όπως και στους άλλους Αρχιερείς χρυσό και ασήμι για την ανέγερση Εκκλησιών και άλλων αγαθών έργων.Ο Άγιος,ευχήθηκε στον βασιλέα και σε όλον τον οίκο,αποχαιρέτησε όλους τους Ιερείς και πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς την επαρχία του,χαρούμενος και νικητής.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ

Πλησιάζοντας ο Άγιος στην πόλη,είδε ότι είχαν βγει να τον υποδεχτούν Ιερείς,Μοναχοί και πλήθος κόσμου,άντρες γυναίκες και παιδιά,απ’ όλη την πόλη και τα περίχωρα.Δημιουργήθηκε έτσι μεγάλη σύγχυση καθώς όλοι χαρούμενοι που έβλεπαν ξανά τον δικό τους Πατέρα και δάσκαλο,προσπαθούσαν ταυτόχρονα να τον πλησιάσουν,ν’ ασπαστούν τις άκρες από των ράσων του και να λάβουν την ευλογία του.

Όλοι οι Χριστιανοί της επαρχίας του χαίρονταν την επιστροφή του και έψελναν ύμνους προς τον Θεό και τον Άγιο.Ο Αχίλλιος,αφού τους ευλόγησε όλους και τους ευχήθηκε τα καλύτερα,κάθισε στον θρόνο του και άρχισε να διηγείται τα της Συνόδου.Χάρηκαν όλοι και ευχαριστήθηκαν ιδιαίτερα μαθαίνοντας τα λόγια και τα έργα του δικού τους Ποιμένα,ειδικά για το θαύμα της πέτρας και του ελαίου.Δόξασαν στην συνέχεια το Θεό πιστεύοντας βαθύτερα από πριν.

ΠΗΓΗ:Ο ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΙΟΣ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΘΕΟΣ ΒΙΟΣ

Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Εδέσσης κ Ιωήλ-Περί πλούτου -απόσπασμα εκπομπής 4Ε