Τώρα έχουµε πόλεµο, πνευµατικό πόλεµο.Πρέπει να είµαι στην πρώτη γραµµή.

Τώρα έχουµε πόλεµο, πνευµατικό πόλεµο.
Πρέπει να είµαι στην πρώτη γραµµή. Τι µαρξιστές υπάρχουν, τι µασόνοι, τι σατανιστές και τόσοι άλλοι!
Πόσοι δαιµονισµένοι, πόσοι αναρχικοί, πόσοι πλανεµένοι έρχονται, για να τους επισφραγίσω την πλάνη

τους! Και πόσους µού τους στέλνουν, χωρίς να τους προβληµατίσουν, άλλοι για να τους ξεφορτωθούν, άλλοι για να µη βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα... Να ξέρατε πόσο στριµώχνοµαι και από πόσες µεριές! Πίκρα το στόµα µου από τον πόνο των ανθρώπων. Μέσα µου όµως νιώθω παρηγοριά. Αν φύγω, το θεωρώ σαν να φεύγω από την πρώτη γραµµή, σαν να οπισθοχωρώ. Το θεωρώ προδοσία. Έτσι το νιώθω. Μήπως ξεκίνησα για τέτοια πράγµατα ή ξεκίνησα για να βοηθάω µοναστήρια; Για άλλου ξεκίνησα και άλλου βρέθηκα, και τώρα πώς παλεύω! Και βλέπεις, ό άλλος δεν µιλάει. ∆εν πάει να διαλύσουν την Εκκλησία; «∆εν πειράζει!», λέει. Πηγαίνει και µε τον έναν και µε τον άλλον, αρκεί να βολευτεί. Τινα βολευτεί!
Αυτόν τον βολεύει ό διάβολος τελικά.
Αυτά είναι άτιµα πράγµατα. Αν ήθελα εγώ να κάνω αυτό πού µε ευχαριστεί, ου, ξέρετε πόσο εύκολο ήταν;Σκοπός όµως είναι να κάνω όχι αυτό πού βολεύει εµένα, άλλα αυτό πού βολεύειτον άλλον. Αν σκεφτόµουν πώς να βολευτώ εγώ, έχω την δυνατότητα να βολευτώ σε πολλές µεριές.
Για να πέρασης όµως στην βουλή τού Θεού, πρέπεινα γίνεις «βουλευτής» τού Θεού, όχι «βολευτής» τού εαυτού σου


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΛΟΓΟΙ Β

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΝΟΕ 2012  ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗ ΑΓΙΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ 

Στα Πετράλωνα και στην Κόρινθο συγκεντρώνει φάρμακα το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής

Το ΙΑΤΡΕΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ για ανασφάλιστους πολίτες του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, μέσω του φιλανθρωπικού της οργανισμού ΑΠΟΣΤΟΛΗ, συνεχίζει τη συγκέντρωση φαρμάκων στις ενορίες τις Αθήνας, σε συνεργασία με το ραδιοφωνικό/τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του «Όλοι Μαζί Μπορούμε και στην Υγεία», το Σάββατο 17/11/2012 9:00 – 12:00 στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης στα Πετράλωνα και στην Κόρινθο, μπροστά στο Μητροπολιτικό Ναό του Αποστόλου Παύλου.
Ήδη, μέσα από τη διαδικασία αυτή έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες φάρμακα και έχουν βρει την υγειά τους χιλιάδες αναξιοπαθούντες.
Σε αυτήν την πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς το συνάνθρωπο, όλοι οι πολίτες που επιθυμούν, μπορούν να φέρουν όσα φάρμακα έχουν αγοράσει ή διαθέτουν στο σπίτι τους και δε τους χρειάζονται.
Τα φάρμακα και το υγειονομικό υλικό, μετά τη συλλογή από τα Πετράλωνα και την Κόρινθο θα μεταφερθούν στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής. Εκεί θα γίνει η διαλογή και κατηγοριοποίηση των φαρμάκων.
Το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής λειτουργεί στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, στην οδό Σεβαστουπόλεως 113, Δευτέρα-Παρασκευή, από τις 9.00 το πρωί έως τις 2.00 το μεσημέρι. Δέχεται ασθενείς, οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι. Εκεί, μπορούν να εξετάζονται και να παραλαμβάνουν τα φάρμακά τους. Προκειμένου να εξετασθούν, θα πρέπει να προσκομίζουν: 1)ταυτότητα ή διαβατήριο ή δίπλωμα οδήγησης, ώστε να αποδεικνύεται η ταυτότητά τους 2)Βιβλιάριο Υγείας το οποίο έχει λήξει 3) Κάρτα ανεργίας, η οποία επίσης έχει λήξει.
Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 210 3847374

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=20220

Εορτή του Αγίου Ματθαίου, του Αποστόλου και Ευαγγελιστού

Γιορτάζουμε σήμερα 16 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ματθαίου, του Αποστόλου και Ευαγγελιστού, ας πούμε λίγα λόγια Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευίς. Ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία.

Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν: «Ἀκολούθει μοι». Ο Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό - για την εποχή εκείνη - επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του.

Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε. Οι φαρισαίοι, όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς.

Ο Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: «Ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθαίου, θ' 13). Δηλαδή, λέει ο Κύριος, δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους που νομίζουν τους εαυτούς τους δίκαιους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς, για να μετανοήσουν και να σωθούν.

Στο Ματθαίο οφείλει η Εκκλησία μας το πρώτο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο, που γράφτηκε το 64 μ.Χ.

Ο Ματθαίος κατά την παράδοση κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:

Ήχος γ'. Θείας πίστεως.

Θείας ήκουσας, φωνής του Λόγου, και της πίστεως, το φως εδέξω, καταλείψας τελωνείου τον σύνδεσμον όθεν Χριστού την απόρρητον κένωσιν, ευηγγελίσω Ματθαίε Απόστολε. Καί νυν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος.

agioritikovima.gr

Το Πηδάλιο λέγεται πηδάλιο, γιατί οδηγεί προς την σωτηρία τον άνθρωπο πότε με τον έναν τρόπο και πότε με τον άλλον,

Μερικοί λένε: «Α, ο τάδε πνευματικός είναι πολύ πατερικός. Πολύ αυστηρός! Είναι έξυπνος, έχει μνήμη, ξέρει το Πηδάλιο απ’ έξω». Ένας πνευματικός όμως που εφαρμόζει κατά γράμμα τους κανόνες που αναφέρει το Πηδάλιο μπορεί να κάνη κακό στη

ν Εκκλησία. Δεν βοηθάει να πάρη ο πνευματικός το Πηδάλιο και να αρχίση: «Τι αμαρτία έκανες εσύ; Αυτή. Τι γράφει εδώ γι’ αυτήν την περίπτωση; Τόσα χρόνια αποχή από την θεία Κοινωνία! Εσύ τι έκανες; Αυτό. Τι γράφει εδώ; Αυτόν τον κανόνα!».

- Πρέπει, Γέροντα, κανείς να λαμβάνη υπ’ όψιν του δεκάδες πράγματα.

- Ναι, ιδίως στην σημερινή εποχή δεν είναι να πάη κανείς να εφαρμόση όλον τον νόμο της Εκκλησίας με μια αδιάκριτη αυστηρότητα, αλλά πρέπει να καλλιεργήση το φιλότιμο στους ανθρώπους. Να κάνη πρώτα δουλειά στον εαυτό του, για να μπορή να βοηθάη τις ψυχές, αλλιώς θα σπάζη κεφάλια.

Το Πηδάλιο λέγεται πηδάλιο, γιατί οδηγεί προς την σωτηρία τον άνθρωπο πότε με τον έναν τρόπο και πότε με τον άλλον, όπως ο καραβοκύρης πάει το πηδάλιο πότε αριστερά και πότε δεξιά, για να βγάλη το καράβι στην ακτή. Αν το πάη ολόισια, χωρίς να στρίψη όπου χρειάζεται, θα ρίξη το καράβι πάνω στα βράχια, θα το βουλιάξη και θα πνιγούν οι άνθρωποι. Αν ο πνευματικός χρησιμοποιή τους κανόνες σαν… κανόνια, και όχι με διάκριση, ανάλογα με τον άνθρωπο, με την μετάνοια που έχει κ.λπ., αντί να θεραπεύη ψυχές, θα εγκληματή.....

Γεροντας Παισιος

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΝΟΕ 2012

Εκδηλώσεις στο Άγιον Όρος για την απελευθέρωση της χερσονήσου του Άθω

Με είκοσι έναν κανονιοβολισμούς της φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού «Σαλαμίς» ολοκληρώθηκαν χθες στο 'Αγιον Όρος οι λαμπρές εκδηλώσεις για την συμπλήρωση εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της χερσονήσου του 'Αθω από τους Οθωμανούς.
Ήταν 3 Νοεμβρίου του 1912, όταν ο αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Γεώργιος Παπαγεωργίου, αποβιβάστηκε από το θρυλικό θωρηκτό «Αβέρωφ», το οποίο είχε καταπλεύσει στο λιμάνι της Δάφνης και μετέβη στις Καρυές όπου παρέλαβε από τον Καϊμακάμη (διοικητή) του Αγίου Όρους τον οπλισμό των είκοσι πέντε Τούρκων στρατιωτών που αποτελούσαν την φουρά, σηματοδοτώντας την αναίμακτη απελευθέρωση της αθωνικής πολιτείας.
Η αναγγελία της απελευθέρωσης έγινε τότε με είκοσι έναν κανονιοβολισμούς του Αβερωφ, οι οποίοι ακούστηκαν εκατό χρόνια μετά ,χθες, για την επέτειο, από τα κανόνια του «Σαλαμίς». Νωρίτερα στις Καρυές είχε τελεσθεί από τους μοναχούς αγρυπνία και δοξολογία στην οποία παρέστησαν ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού αντιναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης, η ηγεσία του πολεμικού στόλου, ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Ορους κ.Α.Κασμίρογλου, ο μητροπολίτης Καρπάθου κ. Αμβρόσιος ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχη κ.Βαρθολομάιου, οι μητροπολίτες Ελασσόνας κ. Βασίλειος, Δράμας κ.Παύλος και σύσσωμη η Ιερα Κοινότητα.
Στην αίθουσα συνεδριάσεων της Κοινότητας διαβάστηκαν τα πρακτικά της συμφωνίας παράδοσης , μια ειδική ευχή για του πεσόντες στους βαλκανικούς πολέμους, ενώ απηύθυνε χαιρετισμό και ο αρχηγός του ΓΕΝ.
Στον κ.Χρηστίδη η Ιερά Κοινότητα χάρισε έναν πίνακα μεγάλων διαστάσεων που απεικονίζει στιγμιότυπο από την τελετή της παράδοσης-παραλαβής του Αγίου όρους και ο αρχηγός του ΓΕΝ έδωσε στην αγιορείτικη κοινωνία ένα σπαθί της περιόδου των Βαλκανικών Πολέμων.
Μετά την τελετή τα μέλη της Ιερας Κοινότητας κατέβηκαν στην Δάφνη, επιβιβάστηκαν στο «Σαλαμίς» όπου τέλεσαν αγιασμό. Στο σκάφος μετέφεραν και τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου.

 http://www.romfea.gr/agioreitika-nea/14529-2012-11-16-10-36-02

Διαβάστε ένα αριστούργημα του Τσέχωφ

Tις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των
παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.

- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα 'χεις ανάγκη από χρήματα και
συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν...

Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις
δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
- Δύο μήνες και πέντε μέρες...
- Δύο μήνες ακριβώς... Το 'χω σημειώσει... Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια.
Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές... δε δουλεύετε τις Κυριακές.
Πηγαίνετε περίπατο μετα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές...

Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του
φουστανιού της, μα δεν είπε λέξη.
- Τρεις γιορτές... μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα... Ο Κόλιας ήταν
άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα... Μονάχα με τη Βαρβάρα
ασχολήθηκες... Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να
αναπαυτείς μετά το φαγητό... Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. Αφαιρούμε, μας
μένουν... Χμ! σαράντα ένα ρούβλια... Σωστά;
Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. Άρχισε να τρέμει
το σαγόνι της. Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη
της, μα δεν έβγαλε άχνα.
- Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού με το
πιατάκι του... Βγάζουμε δύο ρούβλια... Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί
είναι οικογενειακό κειμήλιο, μα δεν πειράζει... Τόσο το χειρότερο!
Προχωρούμε! Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο και
έσκισε το σακάκι του... Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια... Άλλη μια μέρα που δεν
πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να 'χεις τα
μάτια σου τέσσερα, γι' αυτό σε πληρώνουμε... Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε
ρούβλια. Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια...
- Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα. μουρμούρισε η Ιουλία.
- Το 'χω σημειώσει!
- Καλά...
- Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.

Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη
της. Κακόμοιρο κορίτσι!
- Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. Μονάχα τρία ρούβλια, από την
κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε...
Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
- Μπα; Και γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά. Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας
μένουν έντεκα. Πάρε τα χρήματά σου, αγαπητή μου!
Τρία... τρία, τρία... ένα και ένα... Πάρ' τα...

Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε
στην τσέπη της.
- Ευχαριστώ, ψιθύρισε.
Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. Με έπιασαν τα
δαιμόνια μου.
- Και γιατί με ευχαριστείς;
- Για τα χρήματα.
- Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! Και μου λες κι ευχαριστώ;
- Οι άλλοι δε μου 'διναν τίποτα!...
- Δε σου 'διναν τίποτα. Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό
μάθημα. Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! Μα γιατί δε
φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις
σ' αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου;
Γιατί είσαι άβουλη;
Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε.

* Ά. Τσέχωφ, Διηγήματα

https://www.facebook.com/papaelias.yphantes/posts/442131415850710

. Να προσεύχεστε γι' αυτόν μυστικά και η προσευχή θα τον βοηθάει».

«Να κάνετε μετάνοιες, όταν προσεύχεσθε. 'Εστω και αν αυτό σας κουράζει. Η προσευχή που συνοδεύεται από εκούσια θυσία, γίνεται πιο ευάρεστη στο Θεό και πιο αποτελεσματική».

Ο Γέροντας συμβούλευε τα πνευματικά του τέκνα να προσεύχονται για τους άλλους, ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα: «Ξέρετε, αισθάνομαι ότι με τις προσευχές μου σας βοηθώ πολύ». «'Οταν προσεύχεστε για κάποιον άνθρωπο που τον επηρεάζει ο διάβολος με τα αμαρτωλά πάθη, μην του το λέτε, γιατί θα το μάθει ο διάβολος και θα ξεσηκώσει αντίσταση στην ψυχή του και η προσευχή σας δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Να προσεύχεστε γι' αυτόν μυστικά και η προσευχή θα τον βοηθάει».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  16 ΝΟΕ 2012

•Δε γίνεται κανείς χριστιανός µε την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά...Γεροντας Πορφυριος

Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούµε!
•Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός

. •
Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού. •Δε γίνεται κανείς χριστιανός µε την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά...

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   16 ΝΟΕ 2012

Κι ο γέροντας της έλεγε, αν γίνης εσύ καλή χριστιανή, με το καλό σου παράδειγμα και με την αγιότητα σου, σιγά-σιγά θα τον συγκινήσης

Μια κυρία πήγε στον πατέρα Πορφύριο και ρωτούσε τί να κάνη με το σύζυγο της, ο οποίος είναι κακός. Κι ο γέροντας της έλεγε, αν γίνης εσύ καλή χριστιανή, με το καλό σου παράδειγμα και με την αγιότητα σου, σιγά-σιγά θα τον συγκινήσης και θα τον φέρης στο φιλότιμο και θα γίνη κι εκείνος καλός.

Εδώ ακριβώς γίνεται το μεγάλο σφάλμα, ότι δεν χρησιμοποιούμε την ευγένεια και την χριστιανική καλωσύνη, τα δυνατά αυτά μεγάλα κλειδιά, για να επηρεάσουμε τους άλλους. Εάν εσύ είσαι καλή κι αγία, είναι αδύνατο τελικά να μην επηρεαστή κι ο σύζυγος σου προς την ίδια εξευγενισμένη κατάστασι. Τί σπουδαία γυναίκα έχω εγώ, θα σκέπτεται. Ένας κακός, ποτέ δεν είναι αρκετός, για να γίνη ένας καυγάς.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  26 ΝΟΕ 2012 

Λάδι ὄχι, ἐλιές ναί· γιατί;

Ἀπαντᾶ ὁ ἀείμνηστος καθηγητής τῆς Λειτουργικῆς Ἰω. Φουντούλης

«Γιατί σέ καιρό νηστείας νηστεύουμε τό λάδι καί τά ψάρια καί τρῶμε ἐλιές καί αὐγοτάραχο;»
Ἡ παλιά καί ἀληθινή νηστεία συνίσταται στήν πλήρη ἀποχή τροφῆς ἤ στήν ξηροφαγία. Ἐπειδή ὅμως αὐτή δέν εἶναι δυνατόν νά τηρηθεῖ στίς μεγάλες περιόδους τῶν νηστειῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, λόγῳ δύσκολων συνθηκῶν ζωῆς ἤ ἔλλειψης ζήλου, ἔχουν στήν πράξη ἐπινοηθεῖ διάφορες διευκολύνσεις, ὥστε νά εἶναι δυνατή ἡ ἐφαρμογή τῆς νηστείας ἀπό ὅλους τούς πιστούς.
Στήν ἀρχαία ἐποχή οἱ χριστιανοί μετά τήν ἐνάτη ὥρα (3 μ.μ.) τῶν νηστήσιμων ἡμερῶν κατέλυαν μόνο νερό καί ψωμί. Σιγά-σιγά ὅμως ὄχι μόνο ἡ διάρκεια τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀποχῆς ἀπό τροφή περιορίστηκε στά συνηθισμένα καί στίς ἄλλες μέρες ὅρια γι᾿ αὐτό μετατέθηκαν καί οἱ Ἑσπερινοί τῆς Τεσσαρακοστῆς καί οἱ Προηγιασμένες τό πρωί ἀλλά καί ἄλλα εἴδη τροφῶν ἄρχισαν νά χρησιμοποιοῦνται, ὅπως οἱ καρποί, τά ὄσπρια, τά ὀστρακόδερμα, τά μαλάκια κ.ο.κ.
Μέσα στά πλαίσια αὐτά μπορεῖ νά κατανοηθεῖ καί τό ὅτι τρῶμε ἐλιές κατά τίς ἡμέρες πού δέν τρῶμε λάδι, καί αὐγοτάραχο κατά τίς ἡμέρες πού ἀπέχουμε ἀπό ψάρια. Γιά τό πρῶτο μποροῦμε νά ἐπικαλεστοῦμε τό λόγο ὅτι οἱ ἐλιές τρώγονται ὡς καρπός, ἐνῶ ἡ ἀπαγόρευση τοῦ λαδιοῦ ἀφορᾶ στά φαγητά πού παρασκευάζονται μέ λάδι. Γιά τό δεύτερο ἡ δικαιολογία εἶναι λιγότερο εὔλογη, ἀφοῦ δέν ἰσχύει τό ἴδιο γιά τό γάλα ἤ τά αὐγά, ἀλλά καί αὐτά ἀπαγορεύονται κατά τίς νηστεῖες μας ὡς «καρπός... καί γεννήματα ὧν ἀπεχόμεθα» κατά τόν 56ο κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Γνωρίζω πάντως εὐλαβεῖς χριστιανούς πού κατανοοῦν ὅτι πρόκειται γιά «οἰκονομία», καί κατά τίς ἡμέρες τῶν μεγάλων νηστειῶν, ὅπως καί τήν παραμονή πού θά κοινωνήσουν, ἀπέχουν καί ἀπό ἐλιές καί ἀπό αὐγοτάραχο.
Εἶναι ἀλήθεια πώς αὐτή τήν ἐρώτηση τήν ἀκοῦμε συχνά ἀπό καλοπροαίρετους πιστούς καί συχνότερα ἀπό μερικούς πού εἰρωνεύονται τίς νηστεῖες. Θά μποροῦσε καί στίς δύο περιπτώσεις νά ὑπογραμμιστεῖ ἡ ἐλαστικότητα καί τό φιλάνθρωπο τῶν σχετικῶν ἐθίμων καί τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας, πού δέν ἔχουν σκοπό νά ἐξοντώσουν τούς ἀνθρώπους, ἀλλά νά τούς βοηθήσουν νά ἀσκηθοῦν στήν ἐγκράτεια καί νά κυριαρχήσουν στά πάθη τους. Ἄν τούς σκανδαλίζουν οἱ τροφές αὐτές, μποροῦν νά ἀπέχουν ἀπό αὐτές χωρίς κατά τόν ἀπόστολο νά ἐξουθενώνουν τούς «ἐσθίοντας» ἤ νά «κρίνουν» (Ρω 14,3) τήν Ἐκκλησία γιά τήν φιλάνθρωπη τακτική της. Τό νά ἀναλάβει ἡ Ἐκκλησία ἀγώνα γιά τήν ἐκκαθάριση τῶν σχετικῶν μέ τή νηστεία ἐθίμων καί τῶν τροφῶν πού τρώγονται ἤ ὄχι σ᾿ αὐτήν, οὔτε τοῦ παρόντος εἶναι οὔτε μπορεῖ νά μείνει πάντοτε μέσα στά ὅρια τῆς σοβαρότητος. Ἐκεῖνο πού πρωτεύει εἶναι ὁ τονισμός τῆς ἀνάγκης τῆς νηστείας καί τῆς πνευματικῆς ὠφέλειας πού προέρχεται ἀπ᾿ αὐτή, καθώς καί ἡ προσπάθεια γιά τήν κατά τό δυνατόν συμμόρφωση τῶν πιστῶν στίς σχετικές ἐκκλησιαστικές διατάξεις, πού ἀρκετά ἔχουν ἀτονήσει στίς μέρες μας.

ΠΗΓΗ: http://www.apolytrosis.gr/

Η οργάνωση που αποδιοργανώνει

ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΣΑΙ εξωτερικώς, οργανώνεσαι εσωτερικώς με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο π. Πορφύριος «αποδιοργανώθηκε» και εξουθενώθηκε με τα πολλαπλά και συχνά αντιφατικά θελήματα των δύο γεροντάδων του. Εν τούτοις, εκεί έλαβε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία συγκρότησε και ενίσχυσε την ψυχή και το σώμα του.

Η τέλεια εξωτερική οργάνωση είμαι μία φοβερή παγίδα. Θα σε κάνει να αναπαυτείς, να «κολλήσεις», να μην προστρέξεις στην αναζήτηση του Θεού. Η Δύση, που οργάνωσε δρόμους ,επιχειρήσεις, εταιρείες, ξέχασε τον Θεό. Αναπαύτηκε στα δημιουργήματά της που τελικά έγιναν μπούμερανγκ και τη χαντάκωσαν. Οι άνθρωποι οργανώθηκαν σε ωραίες κοινωνίες, αλλά συγχρόνως αποδιοργανώθηκαν εσωτερικά, κατέρρευσαν ψυχολογικά, έγιναν ζωώδεις και εμπαθείς. Και εμείς, στον τόπο μας τι κάνουμε; Καμωνόμαστε για τους δρόμους, την Αττική Οδό και τις γέφυρες. Στάχτη στα μάτια, αδελφοί μου. Η ψυχική αποδιοργάνωση δεν θεραπεύεται σε οργανωμένες στρατιωτικές κοινωνίες, αλλά με τη δημιουργική απασχόληση, την αγάπη, το φιλότιμο, τον ζήλο για την επίτευξη του αγαθού.

21/4/06

Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος

Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΘΗΝΑ 2010

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»

Λειτουργεί για πέμπτη χρονιά η Σχολή Γονέων στην Ενορία της Παναγιάς Φανερωμένης Κοζάνης

Με την ευλογία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου η Ενορία της Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης διοργανώνει για πέμπτη συνεχή χρονιά κύκλο συναντήσεων για ζητήματα που σχετίζονται με την οικογένεια. Ειδικοί επιστήμονες θα αναπτύσσουν θέματα κοινωνικού, ψυχολογικού, ιατρικού, φιλοσοφικού και θεολογικού περιεχομένου, τα οποία αφορούν στις σχέσεις των μελών της σύγχρονης οικογένειας, στην ανατροφή των παιδιών και στα προβλήματα που παρουσιάζονται. Μετά την ανάπτυξη του θέματος θα ακολουθεί συζήτηση, όπου ο καθένας θα μπορεί να καταθέτει τον προβληματισμό του.
Οι συναντήσεις της Σχολής Γονέων θα είναι μηνιαίες και θα πραγματοποιούνται τη δεύτερη Τετάρτη κάθε μήνα στο ισόγειο του Ιερού Ναού της Παναγίας Φανερωμένης.
Το κεντρικό θέμα του φετινού κύκλου είναι «Η σχέση ως παιδαγωγικό μέσο»