Και αν , Γέροντα, δεν δέχωμαι το μάλωμα ή την παρατήρηση;

Και αν , Γέροντα, δεν δέχωμαι το μάλωμα ή την παρατήρηση;
- Αν δεν δέχεσαι, θα μείνης αδιόρθωτη. Όσοι δεν δέχονται τις παρατηρήσεις ούτε και από τους ανθρώπους που τους αγαπούν, τελικά παραμένουν στραβόξυλα και αχρηστεύονται μόνοι τους πνευματικά.
Όπως οι σανίδες που δεν δέχονται το πλάνισμα του μαραγκού, για να γίνουν έπιπλα, καταλήγουν στα μπετά ή στις σκαλωσιές και πατιούνται και λασπώνονται, μέχρι που καταλήγουν στην φωτιά, έτσι και αυτοί στο τέλος καταστρέφονται.


«Πνευματικός αγώνας » ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   8 ΙΑΝ 2013 

. Άφησε αυτόν το δρόμο κι ακολούθησε το δρόμο της καλογερικής. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»,

Ταπείνωση
Εις τι θα μας ωφελήσει εμάς αν μάθουμε ότι η φωνή ήταν του Πατρός ή ο Θεός μιλεί δι' αγγέλου για τό 'να και τ' άλλο
. Εις τι θα μας ωφελήσει εις τον δρόμο της σωτηρίας μας, αν γνωρίζουμε αυτό; Εσύ μιλάς θεολογικά. Τι θα μας ωφελήσει; Τίποτε. Θα σε προσβάλω. Άφησες το δρόμο της ταπεινώσεως και πιάνεις υψηλά επίπεδα θεολογικά. Όχι. Άφησε αυτόν το δρόμο κι ακολούθησε το δρόμο της καλογερικής. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Άφησε αυτόν το δρόμο της ερεύνης, διότι...
Ήρθε κάποιος στο σπίτι και λέει: «Πάτερ, το σώμα που μεταλαμβάνομε είναι το Σώμα του Χριστού, το είπανε λέει...» Λέω: «Πάτερ, δεν μπορούμε να θεολογήσουμε, διότι δεν είμαστε θεολόγοι. Μεταλαμβάνουμε Σώμα και Αίμα Χριστού. Περισσότερο δεν μπορούμε να πούμε, μήπως και πέσουμε σε κάνα δογματικό λάθος και θα το βρούμε εμπόδιο μετά το θάνατό μας».
Τέτοια δεν μας ωφελούν, πάτερ. Άφησε αυτόν το δρόμο και πάρε το δρόμο της υπακοής και άφησε τα υψηλά επίπεδα.

Αι θλίψεις γεννούν την ταπείνωση και η ταπείνωση έχει κατόπιν!! Συντρίβεται ο άνθρωπος, συντρίβεται ο άνθρωπος μέσα του.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Λόγοι Διδαχής

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    8 ΙΑΝ 2012

Τα όνειρα (πώς εξηγούνται)

Τα όνειρα (πώς εξηγούνται)

Πρόλογος Χθες το βράδυ αναγνώστα, ίσως είδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου. Αν σκεφθής τώρα και προσπαθήσης να μετρήσης όσα όνειρα είδες κατά την διάρκεια του βίου σου, ασφαλώς δεν θα το κατορθώσης, γιατί ο αριθμός τους δεν έχει τελειωμό. Και δεν βλέπεις μόνο εσύ όνειρα, αλλά και όλοι οι συνανθρώποι σου. Δεν υπήρξε άτομο, που να μην είδε όνειρα. Πολλοί μάλιστα βλέπουν συνέχεια δύο και τρία όνειρα την νύκτα. Αφήνω δε, ότι οι περισσότεροι "ζουν με όνειρα". Μερικοί συνήθως, δίνουν σ' αυτά μεγάλη σημασία και αναστατώνουν πολύ τη ζωή τους. Γι' αυτό ανησυχούν και αγωνιούν, όταν ξυπνήσουν.   Την μεν νύκτα ονειρεύονται, την δε ημέρα την διαθέτουν για να τα εξηγήσουν. Το πρωί τα ανακοινώνουν σε όποιον βρουν μπροστά τους. Τρέχουν σε μάντισσες και συμβουλεύονται ονειροκρίτες. Αν πη κάποιος το όνειρο του, αμέσως μερικοί από τους παριστάμενους θα προσπαθήσουν να του το εξηγήσουν. Άλλοι όμως θ' αντιδράσουν, γιατί δεν παραδέχονται τα όνειρα και τις διδόμενες σ' αυτά ερμηνείες. Είναι πολλοί οι άνδρες και προ παντός οι γυναίκες, που δίνουν μεγάλη πίστη στα όνειρα. Εξ' αντιθέτου άλλοι δεν δίνουν καμιά σημασία στα όνειρα και χαρακτηρίζουν ως προληπτικούς εκείνους, που τα παραδέχονται. Το θέμα των ονείρων είναι σκοτεινό. Γι' αυτό, γύρω από αυτό υπάρχει μεγάλη σύγχυσις, άγνοια και διχογνωμία. Δεν γνωρίζει κανείς τι να πράξη σχετικώς:Να τα παραδέχεται ή να τα απορρίπτη;Να τα προσέχη ή να αδιαφορεί;Να πιστεύει σ' αυτά ή όχι;Τι συμβαίνει άραγε και πώς εξηγείται το όντως περίεργο φαινόμενο των ονείρων;

«Η αληθινή ταπείνωση είναι δώρο του Θεού»

«Η αληθινή ταπείνωση είναι δώρο του Θεού»
Μου είπε ο Γέροντας:
«Σου έχει δώσει πολλά χαρίσματα ο Θεός. Σε προίκισε με δώρα σπάνια. Το νιώθεις;
Να τον ευχαριστείς συνεχώς και να ταπεινώνεσαι στην Αγάπη Του.
Παρακαλεί το Θεό, να σου στείλει την αγία ταπείνωση. Όχι αυτή που λέει, είμαι τελευταίος, είμαι τιποτένιος.
Αυτή είναι σατανική ταπείνωση. Η αγία ταπείνωση είναι δώρο του Θεού. Ακούς; Δώρο, χάρισμα.
Όχι από δικές μας προσπάθειες. Εσύ προετοίμαζε τον εαυτό σου, και ζήτα από το Θεό αυτό το άγιο δώρο.
Μη λες, έχω αυτό το ελάττωμα, το προσφέρω στο Θεό. Τίποτα.
Εσύ, αγωνίσου, εξουθένωνε τον εαυτό σου, και τα άλλα είναι του Θεού.
Αγωνίζου να εισέλθομε από δω, εις την Άκτιστον Εκκλησίαν του Θεού». [Ά 101π.]

Γεροντας Πορφυριος ανθολογιο συμβουλών

 

Ηλιας  Χαιντουτης  8 Ιαν 2013

“Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ”

Μάλιστα μερικούς, ποῦ ἔβλεπε ὁ Γέροντας ὅτι.. ἀπό ἐγωισμό ἤθελαν νά “μάθουν” νά λένε τήν εὐχή, “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ” γιά νά καυχῶνται φανερά ἤ μυστικά ὅτι κάνουν ἀνώτερη προσευχή, τούς συμβούλευε νά μήν ἀσχοληθοῦν μέ τή νοερά προσευχή.

Γέροντος Πορφυρίου Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν,

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  7 ΙΑΝ 2013

Γέροντας Πορφύριος - «Λέγε διαρκώς την ευχή»

Γέροντας Πορφύριος - «Λέγε διαρκώς την ευχή»

Συστηματική ἐνασχόληση μέ τή νοερά προσευχή προϋποθέτει, κατά τή διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, πρῶτον, ἔμπειρο Γέροντα ποῦ θά παρακολουθεῖ τόν ἀσκούμενο, καί δεύτερον, ψυχή καθαρή ἀπό ἐγωισμό, μνησικακία, ἀντιπάθειες, θέλημα, κενοδοξία καί τά παρόμοια. Πολύ τόνιζε τήν ἀνάγκη γιά τήν ἐκτέλεση τῶν παραδεδομένων ἀκολουθιῶν, γιά τό διάβασμα τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὥστε ἡ συμβουλή τοῦ “Λέγε διαρκῶς τήν εὐχή” ἰσχύει μέν καί γιά ὅλους μας, ἀλλά μέ διάκριση, χωρίς κατάργηση τῶν ἀκολουθιῶν καί χωρίς τήν ἰδέα ὅτι ἐπειδή θά ποῦμε κάποιες φορές τό “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ”, φθάσαμε δῆθεν σέ μέτρα.
Μάλιστα μερικούς, ποῦ ἔβλεπε ὁ Γέροντας ὅτι.. ἀπό ἐγωισμό ἤθελαν νά “μάθουν” νά λένε τήν εὐχή, γιά νά καυχῶνται φανερά ἤ μυστικά ὅτι κάνουν ἀνώτερη προσευχή, τούς συμβούλευε νά μήν ἀσχοληθοῦν μέ τή νοερά προσευχή. Καί εἶχε διηγηθεῖ παραδείγματα ἀνθρώπων ποῦ “ἔπαθαν”, ἐπειδή καταπιάστηκαν μέ τήν εὐχή μέ “προγραμμα”, μέ “σκοπό”, μέ “μέθοδο”, ἀντί νά παρακαλοῦν ταπεινά νά τούς ἐλεήσει ὁ Θεός.
Ἡ προσευχή δέ μετριέται. Ξεπηδάει! Δέν παρατηρεῖται ἀπό τόν προσευχόμενο, ξεχύνεται ὅπως τά δάκρυα στή συγκίνηση, χωρίς ἐσκεμμένη προσπάθεια. Καί ὅμως χρειάζεται καί γιά τήν προσευχή κάποια ἐργασία, ἀλλά αὐτή δέν εἶναι βίαιη καί καταναγκαστική. Πρέπει νά δημιουργήσουμε τήν ἀτμόσφαιρα. Νά διαβάσουμε κάτι πνευματικό, νά θυμιάσουμε, νά ψάλλομε, νά ἀνάψουμε τό καντηλάκι μας, νά συγκεντρωθοῦμε, νά εὐχαριστήσουμε, νά δοξολογήσουμε, νά παρακαλέσουμε καί ὅλα αὐτά ἁπλά καί ἀβίαστα, ἐν ἁπλότητι καρδίας.

Γέροντος Πορφυρίου Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν, σέλ. 378-379

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 7 ΙΑΝ 2013

«Από αύριο θα προσέχω, θα διορθωθώ», αλλά και πάλι πέφτω στα ίδια.

Πρέπει να σπείρουμε για να δώση ο Θεός
Γέροντα, κάθε μέρα λέω: «Από αύριο θα προσέχω, θα διορθωθώ», αλλά και πάλι πέφτω στα ίδια.

Να βάζης τον Θεό μπροστά∙ να λες: «με την δύναμη του Θεού , θα προσπαθήσω να διορθωθώ», ώστε να βοηθήση ο Θεός. Το ότι θέλεις να διορθωθής, αυτό σημαίνει ότι δέχεσαι βοήθεια. Ζητάς και από τον Θεό να σε βοηθήση και ρίχνει ο Θεός το βλέμμα Του επάνω σου. Κάνεις και την μικρή σου προσπάθεια και προχωρείς. Ποιός, όταν δη ένα μικρό παιδάκι να προσπαθή με τα χεράκια του να κυλήση μια κοτρώνα ,δεν θα τρέξη να το βοηθήση, για να μην παιδεύεται; Έτσι και ο Θεός, όταν δη την μικρή σου προσπάθεια, θα σε βοηθήση να νικήσης.

Μερικοί, ενώ δεν καταβάλλουν καμμιά προσπάθεια να διορθωθούν ,λένε: «Χριστέ μου, έχω αυτά τα πάθη. Εσύ μπορείς να με απαλλάξης∙ απάλλαξέ με». Ε, πώς να βοηθήση τότε ο Θεός; Για να βοηθήση ο Θεός ,πρέπει να καταβάλλη ο άνθρωπος την προσπάθεια που μπορεί. Δηλαδή είναι μερικά πράγματα που πρέπει να κάνη ο ίδιος ο άνθρωπος, για να βοηθήση μετά ο Θεός. Σε καμμιά περίπτωση δεν βοηθιέται, αν δεν θέλη να βοηθήση ο ίδιος τον εαυτό του.

Εμείς μερικές φορές πάμε να αποκτήσουμε την Χάρη και τα χαρίσματα του Θεού με έναν μαγικό τρόπο. Νομίζουμε πως χωρίς αγώνα θα αποκτήσουμε μια αρετή ή ακόμη και θα αγιάσουμε. Για να δώση όμως ο Θεός ,πρέπει να σπείρουμε. Πώς θα δώση ο Θεός χωρίς να εργασθούμε; Τι λέει το τροπάριο; «Της ερήμου το άγονον εγεώργησας». Ο Θεός ρίχνει- ρίχνει βροχή ,μαλακώνει το χώμα, αλλά και εμείς πρέπει να «γεωργήσουμε» το χωράφι μας. Το χώμα είναι έτοιμο, αλλά πρέπει να βάλουμε το υνί στο χωράφι και να το σπείρουμε∙ και ό,τι σπείρουμε, θα θερίσουμε. Αν όμως δεν οργώσουμε, πώς θα σπείρουμε; Κι αν δεν σπείρουμε, τι θα θερίσουμε;

Γι’ αυτό να μη ρωτάτε μόνον τί μπορεί να κάνη ο Θεός ,αλλά να ρωτάτε και τον εαυτό σας τί μπορείτε να κάνετε κι εσείς. Η τράπεζα του Χριστού δίνει πολύ μεγάλο τόκο. Αλλά, αν δεν κάναμε κατάθεση στην τράπεζα, πώς θα κάνουμε ανάληψη;

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Ε΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2007

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  7 ΙΑΝ 2012 

” Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα προφήτη πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή•» (Λουκάς, ζ΄ 24- 28)

Ο ίδιος ο Χριστός έπλεξε το εγκώμιο του Ιωάννη, λέγοντας πως καμιά γυναίκα μέχρι την εποχή τους δε γέννησε μεγαλύτερη προσωπικότητα απ’ αυτήν του Ιωάννη: «Όταν έφυγαν οι μαθητές του Ιωάννη, ο Ιησούς άρχισε να μιλάει στον κόσμο για τον Ιωάννη: «Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που πάει πέρα δώθε ο άνεμος; Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Όσοι φοράνε λαμπρά ρούχα και ζουν με απολαύσεις βρίσκονται στ’ ανάκτορα. Τι βγήκατε λοιπόν να δείτε; Έναν προφήτη, δεν είν’ έτσι; Ναι σας βεβαιώνω μάλιστα πως αυτός είναι περισσότερο προφήτης. Είναι αυτός για τον οποίο λέει η Γραφή: “Εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου πριν από σένα, για να προετοιμάσει το δρόμο σου.” Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα προφήτη πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή•» (Λουκάς, ζ΄ 24- 28)

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   7  ΙΑΝ 2013

Ο ίδιος ο Χριστός έπλεξε το εγκώμιο του Ιωάννη

Ο ίδιος ο Χριστός έπλεξε το εγκώμιο του Ιωάννη, λέγοντας πως καμιά γυναίκα μέχρι την εποχή τους δε γέννησε μεγαλύτερη προσωπικότητα απ’ αυτήν του Ιωάννη: «Όταν έφυγαν οι μαθητές του Ιωάννη, ο Ιησούς άρχισε να μιλάει στον κόσμο για τον Ιωάννη: «Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που πάει πέρα δώθε ο άνεμος; Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Όσοι φοράνε λαμπρά ρούχα και ζουν με απολαύσεις βρίσκονται στ’ ανάκτορα. Τι βγήκατε λοιπόν να δείτε; Έναν προφήτη, δεν είν’ έτσι; Ναι σας βεβαιώνω μάλιστα πως αυτός είναι περισσότερο προφήτης. Είναι αυτός για τον οποίο λέει η Γραφή: “Εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου πριν από σένα, για να προετοιμάσει το δρόμο σου.” Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα προφήτη πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή•» (Λουκάς, ζ΄ 24- 28)

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   7  ΙΑΝ 2013

                                                                                                                                   

                                                                                                                                                                                                   

Μια μέρα καθότανε ο Ιωάννης με τους μαθητάδες του, Ανδρέα κ’ Ιωάννη, κ’ είδανε τον Χριστό από μακριά. Τότε γύρισε ο Πρόδρομος και τους λέγει: «Να το αρνί του Θεού, που σηκώνει απάνω του τις αμαρτίες του κόσμου»

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος ή Ιωάννης ο βαπτιστής

Μια μέρα καθότανε ο Ιωάννης με τους μαθητάδες του, Ανδρέα κ’ Ιωάννη, κ’ είδανε τον Χριστό από μακριά. Τότε γύρισε ο Πρόδρομος και τους λέγει:
«Να το αρνί του Θεού, που σηκώνει απάνω του τις αμαρτίες του κόσμου». Κ’ οι δυο μαθητές του ακολουθήσανε τον Χριστό.
Μετά καιρό, έστειλε ο Πρόδρομος δυο μαθητές του να ρωτήσουνε τον Χριστό: «Εσύ είσαι αυτός που θάρθει, ή άλλον περιμένουμε;» Και τόκανε αυτό για να φανεί πως ο Χριστός ήτανε ο Μεσσίας. Την ώρα που πήγανε, ο Χριστός είχε γιατρέψει πολλούς αρρώστους. Και σαν τον ρωτήσανε αν είναι αυτός ο Μεσσίας ή περιμένουνε άλλον, τους αποκρίθηκε: «Πηγαίνετε και πέστε στον Ιωάννη όσα είδατε κι’ όσα ακούσατε τυφλοί βλέπουνε, κουτσοί περπατούνε, λεπροί καθαρίζονται, κουφοί ακούνε, νεκροί αναστήνουνται, φτωχοί παίρνουνε ελπίδα.

Κ’ είναι καλότυχος όποιος δεν θα σκανδαλισθεί για μένα και θα με πιστέψει». Σαν φύγανε οι μαθητές του Ιωάννη, ο Χριστός γύρισε κ’ είπε στους Ιουδαίους για τον Ιωάννη: «Τί βγήκατε να δήτε στην έρημο; Κανένα καλάμι που να το σαλεύει ο άνεμος;
Τί βγήκατε να δήτε; Κανέναν άνθρωπο ντυμένον με μαλακά ρούχα; Να, όσοι είναι ντυμένοι μ’ ακριβά και μαλακά ρούχα, κάθουνται στα παλάτια.

Τί βγήκατε λοιπόν να δήτε; Κανέναν προφήτη; Ναι, σας λέγω, και περισσότερο από προφήτη. Γι’ αυτόν είναι γραμμένο: ‘Να, εγώ στέλνω τον άγγελό μου πριν από το πρόσωπό σου που θα ετοιμάσει το δρόμο σου μπροστά σου’. Λοιπόν σας λέγω, κανένας προφήτης απ’ όσους γεννήσανε γυναίκες δεν είναι μεγαλύτερος από τον Ιωάννη τον βαπτιστή» (Λουκ. γ΄, 1-9 και ζ΄, 18-28).

Έναν τέτοιον άγιο δεν έχουμε καιρό να γιορτάσουμε. Έχουμε όμως καιρό να γιορτάζουμε και να κάνουμε φαγοπότια όπως έκανε ο Ηρώδης, σε καιρό που πεινάνε χιλιάδες αδέλφια μας. Απάνω σ’ ένα τέτοιο φαγοπότι μαρτύρησε ο Πρόδρομος, κι’ αυτή την ιστορία την ξέρουνε όλοι. Αυτός ο τύραννος, για να γίνει τετράρχης της Ιουδαίας, σκότωσε πολλούς εχθρούς του.

Στον καιρό του ο κόσμος είχε γεμίσει από σκοτωμό και σκληροκάρδια. Οι λεγεώνες της Ρώμης σφαζόντανε μεταξύ τους. Ο Καίσαρας, ο Πομπήιος, ο Αντώνιος, ο Οκτάβιος, ο Βρούτος, ο Κάσσιος πολεμούσανε ο ένας καταπάνω στον άλλον για το ποιος θα εξουσιάζει την οικουμένη.

Οι πιο μικροί σατράπες, σαν τον Ηρώδη, τρωγόντανε κι’ αυτοί μεταξύ τους και κολλούσανε σ’ ένα δυνατόν ο καθένας. Ο Ηρώδης ήτανε φίλος με τον Αντώνιο που πήρε στην εξουσία του την Ασία ύστερα από τη μάχη που έγινε στους Φιλίππους.
Σαν σκότωσε όλους τους εχθρούς του, απόμεινε ένας μοναχός που τον λέγανε Υρκανό, κ’ ήτανε αρχιερέας, μα έκρυβε πονηρά την έχθρητά του ώς να μπορέσει να τον ξαποστείλει κι’ αυτόν στον άλλον κόσμο. Στην πονηριά ήτανε τέτοιος, που ο Χριστός τον έλεγε πονηρή αλεπού.

Μα η πεθερά του Ηρώδη Αλεξάνδρα, που ήτανε κόρη του Υρκανού, κατάλαβε τον κακό σκοπό του, κ’ έγραψε στη βασίλισσα της Αιγύπτου την Κλεοπάτρα και την παρακαλούσε να μιλήσει στον Αντώνιο, τον εραστή της, για το γυιό της τον Αριστόβουλο.
Κείνες τις μέρες πήγε στην Ιερουσαλήμ ένας φίλος του Αντωνίου λεγόμενος Δήλιος. Και σαν είδε τον Αριστόβουλο και την αδελφή του Μαριάμη, απόμεινε σαστισμένος απ’ την εμορφιά τους, κ’ είπε στην Aλεξάνδρα να στείλει στο μασκαρά τον Αντώνιο τις ζωγραφιές τους. Σαν τις είδε ο Αντώνιος, πολύ ευχαριστήθηκε κ’ έγραψε να του στείλουνε τον Αριστόβουλο.

Μα ο Ηρώδης, που είχε μυρισθεί τα σχέδια της Aλεξάνδρας, έγραψε στον Aντώνιο πως αν έφευγε από την Ιερουσαλήμ ο Αριστόβουλος, θα γινόντανε ταραχές κι’ ακαταστασίες. Την Αλεξάνδρα την πρόσταξε να κάθεται στην Iερουσαλήμ, για να βλέπει τι κάνει, γι’ αυτό και κείνη έγραψε και παραπονιότανε στην Κλεοπάτρα, που της μήνυσε να πάρει τον Αριστόβουλο και να πάγει στην Αίγυπτο.

Για να ξεφύγει λοιπόν από τα νύχια του Ηρώδη, είπε και φτιάξανε δυο σεντούκια και στόνα μπήκε αυτή και στ’ άλλο ο Αριστόβουλος. Αλλά τους πρόδωσε στον τύραννο ένας υπηρέτης του, και τους πιάσανε και τους πήγανε στην Ιερουσαλήμ. Ο Ηρώδης έκανε πως τους συγχώρησε, μα σε λίγον καιρό βρήκε ευκαιρία να εκδικηθεί.

Μια βραδιά η Αλεξάνδρα τον προσκάλεσε σ’ ένα συμπόσιο που έκανε στην Ιεριχώ, κι’ αυτός προσκάλεσε τους φίλους του να κολυμπήσουνε στις θαυμαστές γούρνες που είχε κανωμένες για να διασκεδάζει. Έτσι, εκεί που κολυμπούσανε και παίζανε μεταξύ τους, πνίξανε τον δυστυχισμένο τον Αριστόβουλο. Ο Ηρώδης έκανε πως πικράθηκε πολύ κ’ έθαψε τον Αριστόβουλο με μεγάλη πομπή, μα ο κόσμος ήξερε πως αυτός τον σκότωσε.

Όλη η ζωή του στάθηκε γεμάτη από φονικά και ραδιουργίες. Στο τέλος αρρώστησε και σκουλήκιασε το κορμί του, και πέθανε ύστερα από μεγάλη αγωνία στο 2 μ.Χ. Ανάμεσα λοιπόν στα τερατουργήματα που έκανε ήτανε κ’ η σφαγή των 14.000 νηπίων κατά τη Γέννηση του Χριστού, κι’ ο αποκεφαλισμός του Προδρόμου, σ’ ένα συμπόσιο που έκανε, όπου η γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου, Ηρωδιάδα, έβαλε την κόρη της Σαλώμη και χόρεψε μπροστά του γυμνή. Και τόσο ενθουσιάσθηκε ο τύραννος από το χορό, που έταξε στη Σαλώμη να της δώσει το μισό βασίλειό του.

Μα εκείνη, δασκαλεμένη από τη μάνα της, που εχθρευότανε τον Ιωάννη επειδή τη μάλωνε γιατί ζούσε με τον αδελφό του ανδρός της, του ζήτησε το κεφάλι του Προδρόμου. Ο Ηρώδης στεναχωρήθηκε, γιατί κατά βάθος κι’ αυτό το θηρίο σεβότανε τον Ιωάννη για άγιο, και μαζί μ’ αυτό φοβότανε και τον κόσμο που τιμούσε τον Ιωάννη σαν προφήτη.

Επειδή όμως είχε πάρει όρκο, έστειλε ένα στρατιώτη και τον αποκεφάλισε μέσα στη φυλακή, κ’ η Σαλώμη έφερε το κεφάλι και τόβαλε απάνω στο τραπέζι, σ’ ένα ματωμένο δίσκο. Και τότε, εκείνη η φρενιασμένη τίγρη ευχαριστήθηκε και τρύπησε τη γλώσσα του με μια βελόνα για να την εκδικηθεί, επειδή ολοένα έλεγε: «Μετανοείτε!». Και, ω του θαύματος, μόλις τρύπησε τη γλώσσα του η πόρνη, μίλησε κ’ είπε πάλι: «Μετανοείτε!»

Αυτά γινήκανε μέσα σ’ ένα ασβολερό φρούριο που το λέγανε Μαχαιρούντα, στα βουνά της Περαίας. Το αγιασμένο λείψανο πρόσταξε ο Ηρώδης να το θάψουνε μαζί με το κεφάλι, μα η Ηρωδιάδα ζήτησε να θάψουνε την κεφαλή χωριστά, από το φόβο της μην κολλήσει με το κορμί και ζωντανέψει και σηκωθεί απάνω.

Οι μαθητές του Ιωάννου πήγανε νύχτα και κλέψανε το σώμα του και το θάψανε σ’ άλλο μέρος. Αυτό το μακάριο τέλος έλαβε για την αλήθεια ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, το χελιδόνι που έφερε την άνοιξη στον αμαρτωλό τον κόσμο οπού τον έδερνε χειμώνας βαρύς.

Από τους μαθητάδες του, δυο πήγανε με τον Χριστό, κι’ άλλοι απομείνανε χωρισμένοι από τον Χριστό, και κάνανε μίαν αίρεση που λεγότανε Προδρομίτες, κι’ από τον Ιορδάνη έφταξε ως το Χουσιστάν της Περσίας, και βρίσκονται ακόμα.

Οι ίδιοι λένε τους εαυτούς τους Ναζωραίους, ενώ οι μωχαμετάνοι τους λένε Σαβί. Πιστεύουνε πως ο Ιωάννης είναι ο πιο μεγάλος προφήτης, και πως ο Θεός θα στείλει ένα θεάνθρωπο που τον λένε Μαντάι Ιαχία, που θα πει ‘Λόγος της ζωής’ για τούτο τους λένε και Μανταίους. Γι’ αυτόν τον θεάνθρωπο διδάσκουνε πως βαφτίσθηκε από τον Πρόδρομο και πως έζησε λίγον καιρό στον κόσμο και πως έκανε θαύματα, και πως σταυρώθηκε, ωστόσο δεν παραδέχουνται πως αυτός είναι ο Χριστός.

Έχουνε κάποια ιερά βιβλία με τ’ όνομα Λόγοι της ζωής, τους Ψαλμούς, ένα άλλο βιβλίο που το λένε Ζεβούρ, που λένε πως είναι πολύ αρχαίο, γραμμένο από τον Αδάμ, σε γλώσσα χαλδαϊκή, κι’ ακόμα ένα που το λένε Διβάν. Συμπαθούνε τους χριστιανούς, μα εχθρεύουνται τους μωχαμετάνους.

(από το Βιβλίο του Φώτη Κόντογλου, Γίγαντες ταπεινοί, Εκδόσεις Ακρίτας 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΙΑΝ 2013  

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ TH MNHMH TOY OΠΟIOY ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ , 7 Ιανουαρίου 2013

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος ή Ιωάννης ο βαπτιστής είναι άγιος και προφήτης της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αποκλήθηκε πρόδρομος διότι απετέλεσε τον άνθρωπο που με τη διδασκαλία του προετοίμασε το δρόμο για τη διδαχή του Ιησού, ενώ αποκαλείτο και βαπτιστής διότι εισήγαγε το βάπτισμα της μετανοίας για όσους ήθελαν να προετοιμαστούν για τον ερχομό του Μεσσία
. Τελικά πέθανε μαρτυρικώς, αποκεφαλιζόμενος από τον Ηρώδη Αγρίππα
Ο Ιωάννης ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία, από την εφημερία Αβιά, και της Ελισάβετ (Λουκάς 1, 7) η οποία καταγόταν από τον "Οίκο Ααρών" (Λουκάς 1, 5). Καταγόταν μάλιστα από περιοχή, η οποία βρισκόταν κοντά στη Βηθλεέμ. Σύμφωνα με τις διηγήσεις της Αγίας Γραφής ο Ιωάννης τεκνοποιήθηκε με θαυμαστό τρόπο, καθώς η μητέρα του ήταν στείρα. Η φήμη του ήταν μεγάλη ανάμεσα στους Ιουδαίους, ενώ ο Ιησούς τον κατονόμασε ως το σπουδαιότερο γιο που είχε ποτέ γεννηθεί (Ματθ. 14:3-12). Ο ρόλος που του είχε ανατεθεί από το Θεό, ήταν η προετοιμασία του δρόμου του Ιησού (Λουκάς 1, 17).
Κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας, ο Ζαχαρίας ήταν ο ιερέας που "έλαγχε θυμιάσαι". Λίγο πριν τελέσει τα ιερατικά του καθήκοντα, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε ενώπιόν του και του ανήγγειλε πως θα αποκτήσει γιο, διαμηνύοντάς του επίσης πως πρέπει να ονομασθεί Ιωάννης (που σημαίνει ο Θεός είναι ελεήμων). Ο Ζαχαρίας όμως δεν πίστεψε στους λόγους του αγγέλου με αποτέλεσμα να μείνει άφωνος (Λουκάς 1, 20) μέχρι να βαπτιστεί ο Ιωάννης (Λουκάς 1, 64).
Αργότερα οι στρατιώτες του Ηρώδη τον δολοφόνησαν μεταξύ ναού και θυσιαστηρίου, διότι ο ίδιος δεν αποκάλυψε που ήταν ο μικρός Ιωάννης, καθώς είχαν εντολή να εξοντώσουν όλα τα μικρά μέχρι δύο ετών (Ματθ. 23, 35).
Ο Ιωάννης συνελήφθη στην κοιλία της Ελισάβετ έξι μήνες νωρίτερα από τον Ιησού, ενώ ήταν και ξάδελφός του, αφού Ελισάβετ και Θεοτόκος ήσαν ξαδέλφες (Λουκάς 1, 36). Χαρακτηριστική σκηνή μέσα στις περιγραφές της Καινής Διαθήκης είναι η συνάντηση της εγκυμονούσας Ελισάβετ με την επίσης εγκυμονούσα Θεοτόκο, όπου ο Ιωάννης σκίρτησε από αγαλλίαση (Λουκάς 1, 44).
Τη ζωή του ο Ιωάννης, μέχρι τα 30 του χρόνια, τη διήγαγε στην έρημο της Ιουδαίας (Λουκάς 1, 80), σε μία περιοχή ανάμεσα στη Νεκρή θάλασσα και την Ιερουσαλήμ, μέσα σε σκληρή άσκηση. Ο ίδιος ντυνόταν με ύφασμα από τρίχες καμήλας και έτρωγε άγριο μέλι και ακρίδες. Θα λέγαμε πως το τρίπτυχο του βίου του ήταν νηστεία, προσευχή και αγρυπνία. Όταν συμπληρώθηκε η ηλικία των 30, ο Θεός τον κάλεσε να αναλάβει το έργο της προετοιμασίας του Μεσσία (Λουκάς 3, 1-5). Μία από τις ιδιότυπες πρακτικές του ήταν το βάπτισμα στον Ιορδάνη ποταμό. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή όπου βάπτισε και τον Ιησού (Ματθ. 3, 13-15). Στα πλαίσια της αποστολής του είχε και μαθητές. Από αυτούς είναι γνωστό πως οι Ανδρέας, Πέτρος, Ιωάννης και Ιάκωβος ανήκαν στον κύκλο του. Ο ίδιος μάλιστα τους προέτρεψε να ακολουθήσουν τον Ιησού (Ιω. 1, 29-34).
Το κήρυγμα του Ιωάννη φαίνεται πως ξεκίνησε κατά την εποχή του Καίσαρος Τιβερίου (Λουκάς 3, 1-3) και έβριθε αποκαλυπτικών στοιχείων. Άξονας των ομιλιών του ήταν οι μεσσιανικές προσδοκίες και η οργή του Θεού η οποία ένεκα του γεγονότος αυτού, βρισκόταν προ των πυλών για τους αδίκους.
Ήταν ασυμβίβαστος και η κριτική που ασκούσε απευθυνόταν προς πάσα κατεύθυνση. Δε δίσταζε να καταφερθεί εναντίον τον Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων χαρακτηρίζοντάς τους έχινδες (Ματθ. 3, 7), που αναπότρεπτα θα καταστραφούν από τη οργή του Θεού (Ματθ. 3, 8-10), καλώντας του συνάμα σε μετάνοια.
Το ίδιο έπραττε και για τον έκλυτο βίο του Ηρώδη. Οι ομιλίες τους μάλιστα είχαν ισχυρή απήχηση στον Ιουδαϊκό λαό, διότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και θεωρείτο από το λαό προφήτης. Η Ηρωδιάδα όμως δεν άντεξε τη κριτική του Ιωάννη ο οποίος την έλεγξε για το ασυμβίβαστο της σχέσης της με τον Ηρώδη, ένεκα της συγγένειάς τους (Λουκάς 3:19; Ματθαίος 14:3–5 ). Ο Ηρώδης σεβόταν την προσωπικότητα του Ιωάννη (Μάρκος 6, 20), ενώ σα πραγματιστής γνώριζε πως μια τέτοια κίνηση θα ερέθιζε ίσως και εξέγειρε τα πλήθη. Τελικά τον φυλάκισε και τον αποκεφάλισε, μετά από υπόσχεση που είχε δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδας, Σαλώμη.

Το άγιο σώμα του ενταφιάστηκε με τιμές από τους μαθητές του και συγκαταλέχθηκε στην χορεία των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας μας.


Οι γιορτές του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου είναι οι εξής :


1. Σύλληψις του Τιμίου Προδρόμου – 23 Σεπτεμβρίου


2. Σύναξις του Τιμίου Προδρόμου – 7 Ιανουαρίου


3. Α΄ και Β΄ εύρεσις της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 24 Φεβρουαρίου


4. Γ΄ σχέσις Τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 25 Μαΐου


5. Το Γενέσιον του Τιμίου Προδρόμου – 24 Ιουνίου


6. Αποτομή της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 29 Αυγούστου

 

 

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  6 ΙΑΝ 20123

Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία, την οποία ήλεγξε ο Χριστός

Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία, την οποία ήλεγξε ο Χριστός. «Ουχ οι δέκα εκαθαρίσθησαν; οι δε εννέα πού», είπε στον λεπρό που επέτρεψε να Τον ευχαριστήση . Ο Χριστός ζήτησε την ευγνωμοσύνη από τους δέκα λεπρούς όχι για τον εαυτό Του αλλά για τους ίδιους, γιατί η ευγνωμοσύνη εκείνους θα ωφελούσε.



Ατο βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 6  ΙΑΝ 2012