Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Βλέπετε πώς η ζήλεια απομάκρυνε την Χάρη του Θεού από τους άλλους Αποστόλους και δεν μπόρεσαν να γιατρέψουν το δαιμονισμένο παιδάκι

Γέροντα, αισθάνομαι πολύ φτωχή πνευματικά και αδύναμη.

-Εσύ έχεις πολλές δυνάμεις, αλλά τις χαραμίζεις με την χαζή ζήλεια και, ενώ είσαι ένα αρχοντόπουλο, βασανίζεσαι σαν κακόμοιρο γυφτάκι. Θα είχες προχωρήσει πολύ στην πνευματική ζωή, α
ν δεν σκάλωνες στην ζήλεια. Πρόσεξε, γιατί η ζήλεια σου ρουφάει όλες τις ψυχικές και σωματικές σου δυνάμεις, που θα μπορούσες να τις προσφέρης θυσία στον Θεό. Εάν έδιωχνες την ζήλεια, και η προσευχή σου θα είχε δύναμη.

Με την ζήλεια αποδυναμώνεται κανείς πνευματικά . Γιατί ,νομίζετε, οι Απόστολοι δεν μπόρεσαν να βγάλουν το δαιμόνιο από το δαιμονισμένο παιδί , ενώ είχαν λάβει αυτήν την εξουσία από τον Χριστό και είχαν βγάλει άλλα δαιμόνια;

Επειδή ζήλεψαν, που ο Χριστός πήρε στην Μεταμόρφωση μόνον τους τρεις Μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Μπορούσε ο Χριστός να πάρη όλους τους Μαθητές , αλλά δεν ήταν όλοι σε κατάσταση να χωρέσουν αυτό το μυστήριο, γι' αυτό πήρε αυτούς που μπορούσαν να το χωρέσουν.

Λέτε να μην αγαπούσε τους άλλους Μαθητές; Ή μήπως αγαπούσε τον Ιωάννη περισσότερο από τους άλλους; Όχι, αλλά ο Ιωάννης αγαπούσε περισσότερο από τους άλλους μαθητές τον Χριστό και γι' αυτό καταλάβαινε την αγάπη του Χριστού καλύτερα. Είχε πολλή χωρητικότητα η μπαταρία του ήταν μεγάλη.

Βλέπετε πώς η ζήλεια απομάκρυνε την Χάρη του Θεού από τους άλλους Αποστόλους και δεν μπόρεσαν να γιατρέψουν το δαιμονισμένο παιδάκι; Γι' αυτό ο Χριστός είπε: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ' υμών; έως πότε ανέξομαι υμών;»!

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄


ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10 ΙΑΝ  2013  

Γέροντα, ζηλεύω μερικές αδελφές, γιατί έχουν ορισμένα χαρίσματα πού εγώ δεν τα έχω

Φωτογραφία: Γέροντα, ζηλεύω μερικές αδελφές, γιατί έχουν ορισμένα χαρίσματα πού εγώ δεν τα έχω.
 Σ' εσένα ό Θεός έδωσε τόσα χαρίσματα κι εσύ ζη λεύειςτά χαρίσματα των άλλων; Μοϋ θυμίζεις την κόρη ενός ζαχαροπλάστη πού είχαμε στην Κόνιτσα. Ό πατέ ρας της της έδινε κάθε μέρα ένα μικρό κομμάτι ραβανί, για νάμην την πειράξη τό μεγάλο, καί αύτη έβλεπε τά παιδιά στο σχολείο πού έτρωγανμεγάλο κομμάτι μπομπότα καί τά ζήλευε. «Τί μεγάλο κομμάτι τρώνε αυτά! έλεγε. Έμενα ό πατέρας μου μικρό μοϋ δίνει». Ζήλευε τήν μπομπότα πού έτρωγαν τά άλλα παιδιά, ενώ αύτη ειχε ολόκληρο ζαχαροπλαστείο καί έτρωγε ραβανί! Θέλω νά πώ, κι έσύ δέν εκτιμάς τά μεγάλα χα ρίσματα πού σοϋ έδωσε ό Θεός, άλλά βλέπεις τά χαρί σματατών άλλων καί ζηλεύεις.
 "Ας μήν είμαστε αχάριστοι προς τον Καλό Πατέρα μας Θεό, ό Όποιος έχει προικίσει δλα τά πλάσματα Του μέ χαρίσματα διάφορα, γιατί Αυτός γνωρίζει τί χρειάζεται ό καθένας μας, ώστε νά μή βλαφθοϋμε.Έμεϊς oμως πολλές φορές κάνουμε σάν τά μικρά παι διά καί παραπονιόμαστε, γιατί δέν έδωσε καί σ' εμάς ό Πατέρας ένα φράγκο ή ένα δίφραγκο, oπως έδωσε στά αδέλφια μας, ενώ σ' εμάς έχει δώσει ολόκληρο έκατοστάρικο.
Νομίζουμε oτι αυτό πού έδωσε σ' εμάς δέν είναι τίποτε, γιατί περνάμε τό έκατοστάρικο γιά χαρ τί, καί μας συγκινεί τό φράγκο ή τό δίφραγκο πού έδω σε στά αδέλφια μας καί κλαίμε καί αγανακτούμε μέ τον Καλό Πατέρα μας
 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Γέροντα, ζηλεύω μερικές αδελφές, γιατί έχουν ορισμένα χαρίσματα πού εγώ δεν τα έχω.
Σ' εσένα ό Θεός έδωσε τόσα χαρίσματα κι εσύ ζη λεύειςτά χαρίσματα των άλλων; Μοϋ θυμίζεις την κόρη ενός ζαχαροπλάστη πού είχαμε στην Κόνιτσα. Ό πατέ ρας της της έδινε κάθε μέρα ένα μικρό κομμάτι ραβανί, για νάμην την πειράξη τό μεγάλο, καί αύτη έβλεπε τά παιδιά στο σχολείο πού έτρωγανμεγάλο κομμάτι μπομπότα καί τά ζήλευε. «Τί μεγάλο κομμάτι τρώνε αυτά! έλεγε. Έμενα ό πατέρας μου μικρό μοϋ δίνει». Ζήλευε τήν μπομπότα πού έτρωγαν τά άλλα παιδιά, ενώ αύτη ειχε ολόκληρο ζαχαροπλαστείο καί έτρωγε ραβανί! Θέλω νά πώ, κι έσύ δέν εκτιμάς τά μεγάλα χα ρίσματα πού σοϋ έδωσε ό Θεός, άλλά βλέπεις τά χαρί σματατών άλλων καί ζηλεύεις.
"Ας μήν είμαστε αχάριστοι προς τον Καλό Πατέρα μας Θεό, ό Όποιος έχει προικίσει δλα τά πλάσματα Του μέ χαρίσματα διάφορα, γιατί Αυτός γνωρίζει τί χρειάζεται ό καθένας μας, ώστε νά μή βλαφθοϋμε.Έμεϊς oμως πολλές φορές κάνουμε σάν τά μικρά παι διά καί παραπονιόμαστε, γιατί δέν έδωσε καί σ' εμάς ό Πατέρας ένα φράγκο ή ένα δίφραγκο, oπως έδωσε στά αδέλφια μας, ενώ σ' εμάς έχει δώσει ολόκληρο έκατοστάρικο.
Νομίζουμε oτι αυτό πού έδωσε σ' εμάς δέν είναι τίποτε, γιατί περνάμε τό έκατοστάρικο γιά χαρ τί, καί μας συγκινεί τό φράγκο ή τό δίφραγκο πού έδω σε στά αδέλφια μας καί κλαίμε καί αγανακτούμε μέ τον Καλό Πατέρα μας


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10 ΙΑΝ  2012 

; Βλέπεις οι Ευρωπαίοι έχουν μόνο μία εξωτερική ευγένεια, και αυτή εξ ανάγκης για να μη σκοτώνονται μεταξύ τους… Κρύες καρδιές… ενώ οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουμε ευγένεια.

Φωτογραφία: Γέροντας Παϊσιος: «Οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουν ευγένεια» 

Όταν πήγαινα με το αεροπλάνο στην Αυστραλία, έρχεται η κοπέλα εκεί και μας πρόσφερε καραμέλες.
 
Πήρα μία - θενκ γιού (ευχαριστώ) μου λέει. Δηλαδή ευχαριστώ που δέχτηκες την καραμέλα που σου πρόσφερα.
 
«Βρε, λέω, αυτοί ξεπέρασαν και τον Άγιο Ισαάκ σε ευαισθησία και λεπτότητα!»
 
Μετά, προχωρούσα μία μέρα στο δρόμο, βλέπω κόσμο μαζεμένο, πάω να δω…τι είχε γίνει- ένα σκυλάκι το καημένο, το είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο και μάζεύτηκε κόσμος γύρω, να βοηθήσουν, άλλος να πάρει τηλέφωνο, άλλος κάτι άλλο. Πολύ ευαισθησία και ενδιαφέρον, θαύμασα.
 
Μετά από μερικές μέρες, πάλι περπατούσα στο δρόμο, βλέπω έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο να βογγάει. Μεροκαματιάρης, δούλευε, έπεσε από τη σκάλα και πρέπει να είχε σπάσει τη μέση του… Κανένας δεν ενδιαφερόταν…
 
Περαστικοί, ρίχναν μία ματιά αδιάφορα και έφευγαν. Θα έρθει λέει το άμπιουλανς (ασθενοφόρο) να τον πάρει. Σού λέει, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος, θα φροντίσει το κράτος… Άσε μην μπλέξω και με τραβάν στα δικαστήρια για μάρτυρα.
 
Πήγα να σκάσω. Πα, πα…. τέτοια αδιαφορία για το συνάνθρωπο…
 
Τι πολιτισμό και ευγένειά μου λένε μετά; Βλέπεις οι Ευρωπαίοι έχουν μόνο μία εξωτερική ευγένεια, και αυτή εξ ανάγκης για να μη σκοτώνονται μεταξύ τους… Κρύες καρδιές… ενώ οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουμε ευγένεια.
 
ΓΕΡΟΝΤΑΣ   ΠΑΙΣΙΟΣΦωτογραφία: Γέροντας Παϊσιος: «Οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουν ευγένεια» 

Όταν πήγαινα με το αεροπλάνο στην Αυστραλία, έρχεται η κοπέλα εκεί και μας πρόσφερε καραμέλες.
 
Πήρα μία - θενκ γιού (ευχαριστώ) μου λέει. Δηλαδή ευχαριστώ που δέχτηκες την καραμέλα που σου πρόσφερα.
 
«Βρε, λέω, αυτοί ξεπέρασαν και τον Άγιο Ισαάκ σε ευαισθησία και λεπτότητα!»
 
Μετά, προχωρούσα μία μέρα στο δρόμο, βλέπω κόσμο μαζεμένο, πάω να δω…τι είχε γίνει- ένα σκυλάκι το καημένο, το είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο και μάζεύτηκε κόσμος γύρω, να βοηθήσουν, άλλος να πάρει τηλέφωνο, άλλος κάτι άλλο. Πολύ ευαισθησία και ενδιαφέρον, θαύμασα.
 
Μετά από μερικές μέρες, πάλι περπατούσα στο δρόμο, βλέπω έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο να βογγάει. Μεροκαματιάρης, δούλευε, έπεσε από τη σκάλα και πρέπει να είχε σπάσει τη μέση του… Κανένας δεν ενδιαφερόταν…
 
Περαστικοί, ρίχναν μία ματιά αδιάφορα και έφευγαν. Θα έρθει λέει το άμπιουλανς (ασθενοφόρο) να τον πάρει. Σού λέει, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος, θα φροντίσει το κράτος… Άσε μην μπλέξω και με τραβάν στα δικαστήρια για μάρτυρα.
 
Πήγα να σκάσω. Πα, πα…. τέτοια αδιαφορία για το συνάνθρωπο…
 
Τι πολιτισμό και ευγένειά μου λένε μετά; Βλέπεις οι Ευρωπαίοι έχουν μόνο μία εξωτερική ευγένεια, και αυτή εξ ανάγκης για να μη σκοτώνονται μεταξύ τους… Κρύες καρδιές… ενώ οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουμε ευγένεια.
 
ΓΕΡΟΝΤΑΣ   ΠΑΙΣΙΟΣΓέροντας Παϊσιος: «Οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουν ευγένεια»

Όταν πήγαινα με το αεροπλάνο στην Αυστραλία, έρχεται η κοπέλα εκεί και μας πρόσφερε καραμέλες.

Πήρα μία - θενκ γιού (ευχαριστώ) μου λέει. Δηλαδή ευχαριστώ που δέχτηκες την καραμέλα που σου πρόσφερα.

«Βρε, λέω, αυτοί ξεπέρασαν και τον Άγιο Ισαάκ σε ευαισθησία και λεπτότητα!»

Μετά, προχωρούσα μία μέρα στο δρόμο, βλέπω κόσμο μαζεμένο, πάω να δω…τι είχε γίνει- ένα σκυλάκι το καημένο, το είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο και μάζεύτηκε κόσμος γύρω, να βοηθήσουν, άλλος να πάρει τηλέφωνο, άλλος κάτι άλλο. Πολύ ευαισθησία και ενδιαφέρον, θαύμασα.

Μετά από μερικές μέρες, πάλι περπατούσα στο δρόμο, βλέπω έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο να βογγάει. Μεροκαματιάρης, δούλευε, έπεσε από τη σκάλα και πρέπει να είχε σπάσει τη μέση του… Κανένας δεν ενδιαφερόταν…

Περαστικοί, ρίχναν μία ματιά αδιάφορα και έφευγαν. Θα έρθει λέει το άμπιουλανς (ασθενοφόρο) να τον πάρει. Σού λέει, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος, θα φροντίσει το κράτος… Άσε μην μπλέξω και με τραβάν στα δικαστήρια για μάρτυρα.

Πήγα να σκάσω. Πα, πα…. τέτοια αδιαφορία για το συνάνθρωπο…

Τι πολιτισμό και ευγένειά μου λένε μετά; Βλέπεις οι Ευρωπαίοι έχουν μόνο μία εξωτερική ευγένεια, και αυτή εξ ανάγκης για να μη σκοτώνονται μεταξύ τους… Κρύες καρδιές… ενώ οι Έλληνες έχουν φιλότιμο, και ας μην έχουμε ευγένεια.
  ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10  ΙΑΝ 2012 

Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις φοβερές.

Φωτογραφία: Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο.

Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις φοβερές.

Έλεγε ένας πολύ σωστά: «Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους· τώρα δεν ασχολείται! Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: ‘’Ώρα καλή!’’ και τραβάνε οι άνθρωποι!».

Είναι φοβερό! Βλέπετε, τα δαιμόνια στην χώρα των Γαδαρηνών, για να πάνε στα γουρούνια, ζήτησαν άδεια από τον Χριστό, γιατί τα γουρούνια δεν είχαν δώσει δικαίωμα στον διάβολο και αυτός δεν είχε δικαίωμα να μπη σ’ αυτά.

Ο Χριστός επέτρεψε να μπη, για να τιμωρηθούν οι Ισραηλίτες, επειδή απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας.


Στην εποχή μας, δυστυχώς, δεν θέλουν οι άνθρωποι να κόψουν τα πάθη τους, το θέλημά τους, δεν δέχονται συμβουλές. Από εκεί και πέρα, μιλούν με αναίδεια και διώχνουν την Χάρη του Θεού. Όπου να σταθή μετά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνη προκοπή, γιατί δέχεται επιδράσεις δαιμονικές. Είναι εκτός εαυτού πια, γιατί τον κάνει κουμάντο απ’ έξω ο διάβολος. Δεν είναι μέσα –Θεός φυλάξοι!- αλλά και απ’ έξω ακόμη μπορεί και τον κάνει κουμάντο.

Ο άνθρωπος, όταν εγκαταλείπεται από την Χάρη γίνεται χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ο διάβολος δεν τα κάνει, αλλά βάζει ανθρώπους να τα κάνουν. Δεν κάνει λ.χ. εγκλήματα, αλλά βάζει τον άνθρωπο να κάνη εγκλήματα. Έτσι δαιμονίζονται μετά οι άνθρωποι.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο.

Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις φοβερές.

Έλεγε ένας πολύ σωστά: «Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους· τώρα δεν ασχολείται! Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: ‘’Ώρα καλή!’’ και τραβάνε οι άνθρωποι!».

Είναι φοβερό! Βλέπετε, τα δαιμόνια στην χώρα των Γαδαρηνών, για να πάνε στα γουρούνια, ζήτησαν άδεια από τον Χριστό, γιατί τα γουρούνια δεν είχαν δώσει δικαίωμα στον διάβολο και αυτός δεν είχε δικαίωμα να μπη σ’ αυτά.

Ο Χριστός επέτρεψε να μπη, για να τιμωρηθούν οι Ισραηλίτες, επειδή απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας.


Στην εποχή μας, δυστυχώς, δεν θέλουν οι άνθρωποι να κόψουν τα πάθη τους, το θέλημά τους, δεν δέχονται συμβουλές. Από εκεί και πέρα, μιλούν με αναίδεια και διώχνουν την Χάρη του Θεού. Όπου να σταθή μετά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνη προκοπή, γιατί δέχεται επιδράσεις δαιμονικές. Είναι εκτός εαυτού πια, γιατί τον κάνει κουμάντο απ’ έξω ο διάβολος. Δεν είναι μέσα –Θεός φυλάξοι!- αλλά και απ’ έξω ακόμη μπορεί και τον κάνει κουμάντο.

Ο άνθρωπος, όταν εγκαταλείπεται από την Χάρη γίνεται χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ο διάβολος δεν τα κάνει, αλλά βάζει ανθρώπους να τα κάνουν. Δεν κάνει λ.χ. εγκλήματα, αλλά βάζει τον άνθρωπο να κάνη εγκλήματα. Έτσι δαιμονίζονται μετά οι άνθρωποι.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)
 
ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10 ΙΑΝ 2013

Αν δεν προσέξει κανείς την φαντασία του, ο πειρασμός μπορεί να εκμεταλλευτεί ακόμη και ένα απλό, φυσικό, γεγονός και να τον πλανέσει.


Φωτογραφία: Καλημερα  φιλες και φιλοι  !!

Αν δεν προσέξει κανείς την φαντασία του, ο πειρασμός μπορεί να εκμεταλλευτεί ακόμη και ένα απλό, φυσικό, γεγονός και να τον πλανέσει.
 Στην Μονή Στομίου, όταν διάβαζα τον εσπερινό τον χειμώνα, άναβα την σόμπα. Οι γυναίκες που ανέβαιναν καμμιά φορά στο μοναστήρι είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Παναγίας στο τέμπλο, την ώρα του εσπερινού,
 έκανε κρακ-κρακ
-εγώ δεν το είχα προσέξει- και έλεγαν η μία στην άλλη: «Την ώρα που διαβάζει ο καλόγερος τον εσπερινό, η εικόνα της Παναγίας κάνει κρακ-κρακ». Όταν το άκουσα, είπα: «Για να δω την εικόνα πού κάνει κρακ-κρακ». Όχι ότι δεν πιστεύω σε θεία γεγονότα· πιστεύω ότι η Παναγία και παρουσιάζεται και μιλάει και την βλέπουν όσοι έχουν πνευματική κατάσταση, αλλά χρειάζεται προσοχή. Ανεβαίνω λοιπόν σε μια καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Η εικόνα ήταν παλιά και είχε τρέσα χωνευτά. Όταν άναβε η σόμπα, ζεσταινόταν το τρέσο και με την διαστολή έκανε κρακ-κρακ. Έβαλα ένα καρφάκι και σταμάτησε ο θόρυβος. Ύστερα ρώτησα τις γυναίκες: «Ακούτε τώρα τίποτε;». «Όχι», μου είπαν. «Ε, μη δίνετε σημασία», τους είπα. θέλει προσοχή, γιατί, αν καλλιεργηθεί σιγά­-σιγά η φαντασία, όλη η ζωή του
άνθρωπου πάει χαμένη

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΦωτογραφία: Καλημερα  φιλες και φιλοι  !!

Αν δεν προσέξει κανείς την φαντασία του, ο πειρασμός μπορεί να εκμεταλλευτεί ακόμη και ένα απλό, φυσικό, γεγονός και να τον πλανέσει.
 Στην Μονή Στομίου, όταν διάβαζα τον εσπερινό τον χειμώνα, άναβα την σόμπα. Οι γυναίκες που ανέβαιναν καμμιά φορά στο μοναστήρι είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Παναγίας στο τέμπλο, την ώρα του εσπερινού,
 έκανε κρακ-κρακ
-εγώ δεν το είχα προσέξει- και έλεγαν η μία στην άλλη: «Την ώρα που διαβάζει ο καλόγερος τον εσπερινό, η εικόνα της Παναγίας κάνει κρακ-κρακ». Όταν το άκουσα, είπα: «Για να δω την εικόνα πού κάνει κρακ-κρακ». Όχι ότι δεν πιστεύω σε θεία γεγονότα· πιστεύω ότι η Παναγία και παρουσιάζεται και μιλάει και την βλέπουν όσοι έχουν πνευματική κατάσταση, αλλά χρειάζεται προσοχή. Ανεβαίνω λοιπόν σε μια καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Η εικόνα ήταν παλιά και είχε τρέσα χωνευτά. Όταν άναβε η σόμπα, ζεσταινόταν το τρέσο και με την διαστολή έκανε κρακ-κρακ. Έβαλα ένα καρφάκι και σταμάτησε ο θόρυβος. Ύστερα ρώτησα τις γυναίκες: «Ακούτε τώρα τίποτε;». «Όχι», μου είπαν. «Ε, μη δίνετε σημασία», τους είπα. θέλει προσοχή, γιατί, αν καλλιεργηθεί σιγά­-σιγά η φαντασία, όλη η ζωή του
άνθρωπου πάει χαμένη

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΦωτογραφία: Καλημερα  φιλες και φιλοι  !!

Αν δεν προσέξει κανείς την φαντασία του, ο πειρασμός μπορεί να εκμεταλλευτεί ακόμη και ένα απλό, φυσικό, γεγονός και να τον πλανέσει.
 Στην Μονή Στομίου, όταν διάβαζα τον εσπερινό τον χειμώνα, άναβα την σόμπα. Οι γυναίκες που ανέβαιναν καμμιά φορά στο μοναστήρι είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Παναγίας στο τέμπλο, την ώρα του εσπερινού,
 έκανε κρακ-κρακ
-εγώ δεν το είχα προσέξει- και έλεγαν η μία στην άλλη: «Την ώρα που διαβάζει ο καλόγερος τον εσπερινό, η εικόνα της Παναγίας κάνει κρακ-κρακ». Όταν το άκουσα, είπα: «Για να δω την εικόνα πού κάνει κρακ-κρακ». Όχι ότι δεν πιστεύω σε θεία γεγονότα· πιστεύω ότι η Παναγία και παρουσιάζεται και μιλάει και την βλέπουν όσοι έχουν πνευματική κατάσταση, αλλά χρειάζεται προσοχή. Ανεβαίνω λοιπόν σε μια καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Η εικόνα ήταν παλιά και είχε τρέσα χωνευτά. Όταν άναβε η σόμπα, ζεσταινόταν το τρέσο και με την διαστολή έκανε κρακ-κρακ. Έβαλα ένα καρφάκι και σταμάτησε ο θόρυβος. Ύστερα ρώτησα τις γυναίκες: «Ακούτε τώρα τίποτε;». «Όχι», μου είπαν. «Ε, μη δίνετε σημασία», τους είπα. θέλει προσοχή, γιατί, αν καλλιεργηθεί σιγά­-σιγά η φαντασία, όλη η ζωή του
άνθρωπου πάει χαμένη

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΑν δεν προσέξει κανείς την φαντασία του, ο πειρασμός μπορεί να εκμεταλλευτεί ακόμη και ένα απλό, φυσικό, γεγονός και να τον πλανέσει.
Στην Μονή Στομίου, όταν διάβαζα τον εσπερινό τον χειμώνα, άναβα την σόμπα. Οι γυναίκες που ανέβαιναν καμμιά φορά στο μοναστήρι είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Παναγίας στο τέμπλο, την ώρα του εσπερινού,
έκανε κρακ-κρακ
-εγώ δεν το είχα προσέξει- και έλεγαν η μία στην άλλη: «Την ώρα που διαβάζει ο καλόγερος τον εσπερινό, η εικόνα της Παναγίας κάνει κρακ-κρακ». Όταν το άκουσα, είπα: «Για να δω την εικόνα πού κάνει κρακ-κρακ». Όχι ότι δεν πιστεύω σε θεία γεγονότα· πιστεύω ότι η Παναγία και παρουσιάζεται και μιλάει και την βλέπουν όσοι έχουν πνευματική κατάσταση, αλλά χρειάζεται προσοχή. Ανεβαίνω λοιπόν σε μια καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Η εικόνα ήταν παλιά και είχε τρέσα χωνευτά. Όταν άναβε η σόμπα, ζεσταινόταν το τρέσο και με την διαστολή έκανε κρακ-κρακ. Έβαλα ένα καρφάκι και σταμάτησε ο θόρυβος. Ύστερα ρώτησα τις γυναίκες: «Ακούτε τώρα τίποτε;». «Όχι», μου είπαν. «Ε, μη δίνετε σημασία», τους είπα. θέλει προσοχή, γιατί, αν καλλιεργηθεί σιγά­-σιγά η φαντασία, όλη η ζωή του
άνθρωπου πάει χαμένη

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  10 ΙΑΝ  2013

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Όλοι οι άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Αν κάποιος θέλη να ζήση τίμια και πνευματικά, δεν χωράει μέσα στον κόσμο.

Όλοι οι άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Αν κάποιος θέλη να ζήση τίμια και πνευματικά, δεν χωράει μέσα στον κόσμο.

- Γέροντα, γιατί δεν χωράει;

- Όταν είναι κανείς ευαίσθητος και βρεθή σε ένα σκληρό περιβάλλον και του κάνουν την ζωή μαύρη, πώς να αντέξη; ή πρέπει να βρίζη κ.λπ. ή να φύγη. Αλλά και να φύγη δεν μπορεί, γιατί χρειάζεται να ζήση. Του λέει το αφεντικό: “Σου έχω εμπιστοσύνη, γιατί δεν κλέβεις, πρέπει όμως να βάζης και σάπια ανάμεσα στα καλά. Μέσα στις καλές μπάλες τριφύλλι πρέπει να βάλης και λίγες χωνεμένες”! Τον βάζει και διευθυντή, για να τον κρατήση, πρέπει όμως να κάνη και έτσι, γιατί αλλιώς θα τον πετάξη από την δουλειά. Μετά ο καημένος δεν κοιμάται, αρχίζει τα χάπια. Ξέρετε τι τραβάνε οι καημένοι οι άνθρωποι; Τι δυσκολίες, τι εκβιασμούς συναντούν πολλοί στις δουλειές του από τους προϊσταμένους; Τους κάνουν την ζωή μαύρη. Να παρατήσουν την δουλειά; Έχουν οικογένεια. Να καθήσουν; Βάσανα. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, και τα δυό στενά. Πάει να σκάση κανείς. Κάνει υπομονή, παλεύει.


(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ 


ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  9 ΙΑΝ  2013

Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή ακόμη του παίρνουν και την θέση. Τον αδικούν, τον πατούν -”πατούν επί πτωμάτων”, έτσι δεν λέγεται

 Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή ακόμη του παίρνουν και την θέση. Τον αδικούν, τον πατούν -”πατούν επί πτωμάτων”, έτσι δεν λέγεται; Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα άνω σαν τον φελλό. Θέλει όμως πάρα πολλή υπομονή. Η υπομονή ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα. Αυτός που θέλει να ζήση με αρετή και να είναι τίμιος στην δουλειά του, είτε εργάτης είναι είτε έμπορος είτε οτιδήποτε είναι, πρέπει να το πάρη απόφαση ότι, όταν αρχίση την δουλειά του, θα φθάση σε σημείο να μην έχη να πληρώση λ.χ. ούτε τα ενοίκια, αν έχη μαγαζί, για να του έρθη η ευλογία του Θεού. Όχι όμως να πηγαίνη με τον σκοπό: “Αν φθάσω μέχρις εκεί, μετά θα έχω πελατεία”! Να μην πάη με τέτοιο σκοπό, γιατί τότε ο Θεός δεν θα του δώση. Αλλά όταν πη: “Θα ζήσω κατά Θεόν, δεν θα κάνω αδικίες, θα πω ότι αυτό αξίζει πενήντα δραχμές και εκείνο διακόσιες δραχμές”, ο Θεός δεν θα τον αφήση. Κάποιος άλλος εν τω μεταξύ εκείνο που θα το δίνη αυτός πενήντα δραχμές, θα το δίνη πεντακόσιες δραχμές και θα πλουτίση. Τελικά όμως ο απατεώνας αυτός θα φθάση σε σημείο να μην έχη να πληρώση ούτε τα ενοίκια και θα το κλείση το μαγαζί του, γιατί ο κόσμος πληροφορείται, ενώ σιγά-σιγά ο τίμιος δεν θα μπορή να τα βγάλη πέρα από την πελατεία που θα έχη, θα παίρνη συνέχεια υπαλλήλους! Αλλά στην αρχή θα δοκιμασθή. Ο καλός δοκιμάζεται στα χέρια των κακών, περνάει από τα λανάρια (5).
 Όταν πάη κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάση. Το κυριώτερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ό,τι κάνει! Ο άνθρωπος, όταν είναι δίκαιος, έχει τον Θεό με το μέρος του. και όταν έχη και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται. Όταν κανείς βαδίζη με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία βοήθεια. Βαδίζει με τον Χριστό. Πώς να το κάνουμε; την δικαιούται. Όλη η βάση εκεί είναι. Από ‘κει και πέρα να μη φοβάται τίποτε. Αυτό που έχει σημασία είναι να αναπαύεται ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι στην κάθε ενέργειά μας, και τότε θα έχουμε την ευλογία του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας, και το Άγιο Πνεύμα θα επαναπαύεται σ’ εμάς. Η τιμιότης του ανθρώπου είναι το ανώτερο Τιμιόξυλο. Αν ένας δεν είναι τίμιος και έχη Τιμιόξυλο, είναι σαν να μην έχη τίποτε. Ένας και Τιμιόξυλο να μην έχη, αν είναι τίμιος, δέχεται την θεία βοήθεια. Και αν έχη και Τιμιόξυλο, τότε!…
 5) Μηχάνημα χειροκίνητο ή μηχανοκίνητο, με το οποίο έξαιναν και καθάριζαν το μαλλί που επρόκειτο να κλωσθή.
(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)


ΗΛΙΑΣ     ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ       10  ΙΑΝ 2013 
 

Δέξου Κύριε Ιησού γλυκύτατε (π. Ευσεβίου Βίττη)


ΔΕΞΟΥ    Κύριε   Ιησού  γλυκύτατε, Αρχιποίμην Ιησού, Υιέ Θεού Μονογενές, Αγάπη της Αγάπης-του Πατρός, πού είναι ή ρίζα κάθε αγάπης, δέξου, ΚΥΡΙΕ  μου, την ταπεινή  μου προσφορά.  Δέξου την και  επειδή οπωσδήποτε είναι μολυσμένη και βεβορβορωμένη από την άμετρη αμαρτωλότητά μου, εξάγνισε -την ΕΣΥ καθάρισε την Εσύ, συμμόρφωσε την Εσύ σύμφωνα με τη δική Σου σοφία και καθαρότητα.
Δέξου  τους χτύπους της καρδιάς μου, όσο κι αν είναι πήλινη.
Δέξου τα  δάκρυα μου, όσο κι αν είναι γήινα.
Δέξου την ταπεινή μου ικεσία, όσο κι αν είναι φτωχή  και ισχνή.
Σε ικετεύω, φτωχό Σου πρόβατο κι εγώ, για τα πρόβατα Σου, πού είναι αδέρφια μου, πού είναι παιδιά  Σου, που είναι παιδία του  «Πατρός ημών του  εν τοις ουρανοίς», Πρωτότοκε και Πρεσβύτερε Αδελφέ, Κύριε και  Δέσποτα Ιησού Χριστέ, Σωτήρ μου.


ΟΣΟΝ καιρό μετάνοιας, συντριβής, προσευχής, αφιερώσεως και ησυχίας πνευματικής θα μου χαρίζει ή  ευσπλαχνία  Σου -μια μέρα; μια εβδομάδα; ένα μήνα; ένα χρόνο;- όσον καιρό θα μου χαρίζει ή άμετρη αγαθότητα  Σου και ανοχή Σου, θα τον αφιερώσω σε αυτό το έργο: θα ικετεύω για τα πρόβατα Σου. Ώ, μην απορρίψεις την ταπεινή μου ικεσία, Κύριε! Το ξέρεις πως η  μεγάλη μου ευτυχία κλείνοντας τα μάτια στον μάταιον αυτόν κόσμο, ή πιο μεγάλη μου χαρά, θα είναι να έχω κρατήσει μια και μόνο εικόνα:
"ένα κοπάδι  λογικών προβάτων,  των προβάτων, που μου είχες Εσύ εμπιστευθεί, μα δεν αξιώθηκα να πεθάνω ανάμεσα τους, να βόσκουν ενωμένα, αγαπημένα, ειρηνικά, πνευματικά καταρτισμένα σε κάποιους λειμώνες της Χάριτος Σου, κάτω από τα στοργικά βλέμματα ενός ίσως και περισσότερων- αγίων ιερέων  και πνευματικών ποιμένων, πού θα τους έχεις στο μεταξύ Εσύ στείλει, γιατί και γι' αυτό Σε έχω ενοχλήσει πολύ, όπως το ξέρεις καλά.
Ίσως αύτη ή εικόνα, πού θα έχω κλείσει στα μάτια μου, νάναι ή μόνη μου απολογία μπρος στο φοβερό Κριτήριο και το αδέκαστο Βήμα Σου.
Όταν μου πεις: τι έκανες λοιπόν, φτωχή ψυχή, εκεί κάτω στη γη; Θα μπορώ ίσως τότε με όλη την απλότητα και το θάρρος, πού μου εμπνέει ή αγάπη Σου, να Σου αποκριθώ ταπεινά:
Σου δάνειζα τα δάκρυα μου,
για να κάνης τις συνθέσεις
των χρωμάτων αυτής της εικόνας,
που έφερα μαζί μου Κύριε!
ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ, ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ, ΙΗΣΟΥ ΜΟΥ!
 

Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος.

Φωτογραφία: Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΟΡΦΥΡΙΟΣΌλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  9 ΙΑΝ 2013 
Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  
 ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  9 ΙΑΝ 2013

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος στο Φανάρι

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος στο Φανάρι
Εόρτια προσκυνηματική επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο πραγματοποίησε, με την ευκαιρία του Αγίου Δωδεκαημέρου και της νέας χρονιάς, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος.
Ο πολιός Ιεράρχης έφθασε το πρωί της Τρίτης στο Φανάρι συνοδευόμενος από τον Αρχιμ, Δημήτριο Χάνδακα και τον Αρχιδιάκονό του Γαβριήλ Αλεξίου, σύμφωνα με το Αγιορείτικο Βήμα.
Κατά τη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, η οποία διεξήχθη σε θερμό και εγκάρδιο κλίμα, ο Μητροπολίτης Άνθιμος εξέφρασε τον σεβασμό και την αφοσίωση του ιδίου και της Επαρχίας του, η οποία είναι ιστορικά το κόσμημα των Επαρχιών του Θρόνου στις Νέες Χώρες, προς την Μητέρα Εκκλησία και μετέφερε το ισχυρό εκκλησιαστικό βίωμα, την έντονη πνευματική εμπειρία και την ειλικρινή χαρά της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης από την ευλογητή παρουσία της σεβασμίας Εικόνος της Παναγίας του "Άξιον Εστί" από το Πρωτάτο των Καρεών του Αγίου Όρους, η οποία εξήλθε τον περασμένο Οκτώβριο, με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου, από την έδρα της και παρέμεινε, επί εικοσαήμερο περίπου, στον Ναό του πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου προσελκύοντας χιλιάδες ευλαβών προσκυνητών από πολλές επαρχίες της Ελλάδος αλλά και από το Εξωτερικό.

Άρθρο-απάντηση από Αγιορείτη Μοναχό, στις δηλώσεις Υπουργού της Τουρκίας για τον Χριστιανισμό.

Φωτογραφία για 2522 - Άρθρο-απάντηση από Αγιορείτη Μοναχό, στις δηλώσεις Υπουργού της Τουρκίας για τον Χριστιανισμό.
Άρθρο-απάντηση

στις δηλώσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Τουρκίας κ.Ερντογάν Μπαϊρακτάρ για τον Χριστιανισμό,

από τον Ιερομόναχο π. Γεώργιο

της Ιεράς Καλύβης Ζωοδόχου Πηγής

Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων

Αγίου Όρους

O Xριστιανισμός καταρχάς δεν είναι θρησκεία. Ο Χριστιανισμός είναι απoκάλυψις του Θεού στον άνθρωπο. Ο ίδιος ο Θεός Πατέρας έστειλε τον Μονογενή του Υιό στον κόσμο να διδάξει και με τον λόγο αλλά κυρίως με την ίδια τη ζωή Του και μέσα από τον Ενσαρκωμένο Λόγο να λάβει το ανθρώπινο γένος τη διαβεβαίωση της Σωτηρίας. Η θυσία του Ιησού Χριστού επάνω στον Σταυρό ήταν η ζωντανή θυσία στον ίδιο τον Πατέρα για να συμφιλιώσει ο ίδιος ο Υιός τον άνθρωπο με τον Πατέρα Θεό. Η Ορθοδοξία θεραπεύει τον πάσχοντα άνθρωπο και τον καθιστά Άγιο δια της Αλήθειας. Η Ορθοδοξία δεν είναι κουλτούρα, ούτε θρησκεία. Είναι το βίωμα της μιας και μοναδικής Αλήθειας που ενώνει τον Θεό Πατέρα με τον άνθρωπο και τον οδηγεί στη σωτηρία του.


Κατά Ιωάννη ΙΖ. 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας.

Το φως της αλήθειας ήλθε για να ενώσει τους ανθρώπους ενώνοντας τον Δημιουργό με το πλάσμα Του. Η αναγκαιότητα του ερχομού του Μεσσία Χριστού έγκειται στο ότι ο Ενσαρκωμένος Λόγος είναι ο απαραίτητος και μοναδικός συνδετικός κρίκος που ήρθε να γεφυρώσει το χάσμα της άγνοιας των ανθρώπων, να μας απαλλάξει από το θάνατο της αμαρτίας και να αποκαταστήσει τη σχέση μας με το Θεό. Για αυτό και η σωτηρία περνάει μέσα από τον Χριστό και η παρακαταθήκη που παραδόθηκε μέσα από την Αρχιερατική Προσευχή του Χριστού στο ανθρώπινο γένος, ζητά την ενότητα εκείνη που είναι πάνω από σύνορα, εθνότητες, φυλές, χρώμα, ιδεολογίες, κουλτούρες και πολιτισμούς. Ζητά να ενωθούμε με τους ανθρώπους πρώτα γιατί κανείς δεν μπορεί να φτάσει στον Πατέρα αν δεν περάσει από τους ανθρώπους. Αυτή είναι η αλήθεια.

Τό φῶς ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον, οἱ ἄνθρωποι ὅμως ἠγάπησαν μᾶλλον τό σκότος ἤ τό φῶς.

Ο Θεός για αυτή την αλήθεια δεν χρησιμοποίησε βία ποτέ, παρά μόνο την αγάπη και καυτηρίασε την πονηρία, το ψέμα, την υποκρισία του ανθρώπου και έστειλε την αγάπη του στους αμαρτωλούς όλου του κόσμου για τους οποίους ήλθε. Είναι το φως που φωτίζει τα πάντα από τα πιο φωτεινά μέχρι τα πιο σκοτεινά έργα των ανθρώπων. Ουδέν κρυπτόν υπό του ανεσπέρου ήλιου. Για να φτάσει λοιπόν το φως του Χριστού στον κόσμο εδώ και 2000 χρόνια η Χριστιανική Εκκλησία απέκτησε μοναδική υπόσταση μέσα από το αίμα εκατομμυρίων μαρτύρων και αγίων που θυσιάστηκαν και ομολόγησαν. Τι ομολόγησαν; Ότι το φως ελήλυθεν στον κόσμο. Το σκοτάδι δεν ήθελε από καταβολής ανθρωπίνου γένους να έρθει το φώς για να μην ελέγχονται τα πονηρά έργα των ανθρώπων.

Ο άνθρωπος του Χριστού μετά την Πεντηκοστή απέκτησε τη δυνατότητα να γίνει Άγιος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού. Αυτός είναι ο προορισμός όλων των ανθρώπων και από τον ερχομό του Παράκλητου ως τις ημέρες μας, το φως αυτό διαδίδεται και μεταλαμπαδεύεται μέσα από τους Αγίους κάθε εποχής και οι άγιοι υπάρχουν μέχρι και τις ημέρες μας
. Στα χρόνια τα δικά μας η Ελλάδα, αλλά και η ανθρωπότητα γνώρισε ένα τέτοιο άγιο με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, ο οποίος δεν χρησιμοποίησε ποτέ του τη βία και τη σκληράδα και αγάπησε τους ανθρώπους όπως ο Χριστός μας. Ήταν ο Γέρων Πορφύριος, ένας μεγάλος Άγιος της εποχής μας ο οποίος ήταν ευγενής, αγκάλιαζε όλους τους αμαρτωλούς, Έλληνες και ξένους, Ορθοδόξους, Καθολικούς και Μουσουλμάνους. Αγαπούσε τους ανθρώπους και έλεγε ότι όλοι είναι καλοί αλλά τόνιζε ότι ο ίδιος είναι με τον Χριστό.

Προς Γαλάτας Β. 20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός·

Έλεγε «είμαι Ορθόδοξος ιερεύς του Υψίστου». H Χάρη του Παναγίου Πνεύματος ενεργούσε επάνω του ολοφάνερα και ο ίδιος γνώριζε ότι με τον θάνατο καταργούνται οι αποστάσεις και ότι ενώ στην επίγεια ζωή του πραγματοποίησε θαυμαστά πράγματα, εν τούτοις, μετά θάνατον έλεγε ο ίδιος ότι θα μπορεί να κάνει περισσότερα για τους ανθρώπους. Ο Γέρων Πορφύριος ήταν ένας σημαιοφόρος της αλήθειας του Χριστού. Γνώριζε ότι θα λάμψει η αλήθεια και η Εκκλησία.

Μετά την κοίμησή του έδειξε με θαυμαστό τρόπο σε ένα παιδί του, να επισκέπτεται μυστικό τω τρόπω, χωριά της Τουρκίας και να θεραπεύει άρρωστα παιδάκια αγγίζοντας το κεφάλι τους χωρίς να το αντιλαμβάνεται κανείς. Η αγάπη του Γέροντα δεν γνώριζε σύνορα και αποστάσεις και λειτουργούσε πάντα ενωτικά και θαυμαστά.

Εδώ και επτά χρόνια αγωνιζόμαστε για ένα πολύ σπουδαίο έργο για το καλό της ανθρωπότητας υπηρετώντας αυτή την παρακαταθήκη για την αληθινή ενότητα του κόσμου, τον αντίποδα της σημερινής ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της “ενότητας” του χρήματος. Ο κόσμος έχει ανάγκη από αγίους ηγέτες που λειτούργησαν ενωτικά και πάνω σε αυτή την αναγκαιότητα ξεκίνησε το σπουδαίο έργο για να μάθει η ανθρωπότητα για ένα άγιο Κυβερνήτη, τον Ιωάννη Καποδίστρια τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας.

Η αγάπη του Χριστού μας οδήγησε να απευθυνθούμε και στην Τουρκική Κυβέρνηση για να γνωρίσουν και αυτοί και να αγκαλιάσουν αυτό το τέλειο πρότυπο μέσα από το οποίο οι δύο λαοί μας, θα μπορούν να έρθουν πιο κοντά στην ειρήνη
. Πράγματι υπήρξε ενδιαφέρον, όμως αναρωτήθηκαν το γιατί. Αντιλήφθηκαν ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια υπηρετούμε την παρακαταθήκη ενός πολύ μεγάλου αγίου γέροντος του πατρός Πορφυρίου, ο οποίος έφυγε από αυτή τη ζωή προσευχόμενος με την Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού Χριστού «ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ» δηλαδή να γίνουμε όλοι ένα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος και οι Άγιοι είναι εκείνοι που δείχνουν τον τρόπο και τον δρόμο της ενότητος. Υπηρετούμε ταυτόχρονα την παρακαταθήκη του Αγίου Γέροντα Παϊσίου που ζητούσε την επιτακτική προβολή ενός προτύπου ηγέτη, πάνω ακριβώς σε αυτό το πνεύμα της ενότητος. Ένα πρότυπο που θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο.

Εμείς μέσα από αυτό το έργο κάνουμε πράξη αυτές τις παρακαταθήκες και το αποδεικνύουμε σε εσάς ότι πρέπει να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους ακόμα και τους εχθρούς μας, και πρέπει να γίνουμε όλοι σαν ένας λαός.

"Γνώσεσθαι την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς"

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ.Ταγίπ Ερντογάν, είχε τονίσει ότι η Τουρκία ωφελήθηκε από την τέλεση της λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο. Η Ορθοδοξία μόνο ενώνει και ωφελεί, δεν διχάζει τους λαούς, θα απαντούσαμε εμείς.

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Τουρκίας, κ. Ερντογάν Μπαϊρακτάρ, αναφερόμενος στον Χριστιανισμό κυρίως, είπε ότι η πνευματικότητα και τα θρησκευτικά αισθήματα αποδυναμώνονται. Θα απαντήσουμε ότι όταν λείπει η αλήθεια πράγματι, η πνευματικότητα του κόσμου απλά δεν υφίσταται. Και η αλήθεια για τους Χριστιανούς είναι ο Χριστός. Θα μπορούσαμε κ.Ερντογάν Μπαϊρακτάρ να ζήσουμε μαζί σας στην Τουρκία, μαζί με τον Τουρκικό λαό, αλλά όμως με τον Χριστό και χωρίς να ενοχλούμαστε για τον δικό σας τρόπο ζωής, πάντα σεβόμενοι τα δικά σας πιστεύω, όμως και εσείς τα δικά μας. Ο σεβασμός του αυτεξούσιου της επιλογής των ανθρώπων είναι θεμελιώδες ιδανικό στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη. Έτσι με τον πλέον ιδανικό και χωρίς φόβο τρόπο, να μπορέσετε να αντιληφθείτε ότι η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη δεν είναι κουλτούρα αλλά ο φορέας της βιωματικής αλήθειας του Χριστού, δηλαδή του ζώντος Θεού.

Γιατί αυτός που γνωρίζει και ζει την αλήθεια, δεν φοβάται τίποτα απολύτως.

“Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν”

ΥΣ: Σας ευχόμεθα καλή χρονιά. Το έτος 2013 λένε πολλοί ότι θα είναι έτος ανατροπής για πολλά παγκοσμίως. Θα ευχηθούμε να ανατραπεί το ψεύδος και να λάμψει η αλήθεια για το καλό της ανθρωπότητας. Σας είμαστε ευγνώμονες ειλικρινώς για αυτά που επισημάνατε στο άρθρο σας για εμάς τους Χριστιανούς και έγιναν αφορμή για να γραφτεί αυτή η επιστολή προς εσάς.

Το κατά κόσμον επίθετο του Αγίου Γέροντα Πορφυρίου είναι ίδιο με το δικό σας, «Μπαϊρακτάρης» που σημαίνει «Σημαιοφόρος».

Ιερομόναχος π.Γεώργιος

Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής

Ιερά Σκήτη Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους

http://ioannis-kapodistrias.blogspot.com/2013/01/blog-post_8253.html#ixzz2HSfykc4f
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...