Κάνει , Γέροντα, να ζητάω εξηγήσεις μετά από μία παρεξήγηση;

Κάνει , Γέροντα, να ζητάω εξηγήσεις μετά από μία παρεξήγηση;
- Χάλασε ο λογισμός σου;
- Όχι.
- Αν δεν χάλασε ο λογισμός σου , δεν χρειάζεται να σου εξηγήση ο άλλος. Αν χάλασε ο λογισμός σου, καλό είναι να δοθεί μία εξήγηση , για να μην χαλάση περισσότερο.
- Γέροντα, αν δεν εξηγής, για να δικαιολογήσης τον εαυτό σου, αλλά λες πώς αντιμετώπισες ένα περιστατικό ,πώς κινήθηκες κ.λ.π.;
- Δεν χρειάζεται . Καλύτερα να λες « ευλόγησον » και να μην εξηγής. Εκτός αν σου ζητήσουν να δώσης εξηγήσεις. Τότε ταπεινά να πης πώς έγινε.
- Δηλαδή , Γέροντα, πότε πρέπει να εξηγή κανείς;
- Όταν πρόκειται να για παρεξήγηση που αφορά άλλους, τότε επιβάλλεται να εξηγήση κανείς, για να βοηθήση μια κατάσταση. Ή όταν είναι κανείς ευαίσθητος, έχη και λίγο εγωισμό και μπορεί να καμφθή, αν δεν μιλήση ,τότε καλύτερα είναι να εξηγήση πώς κινήθηκε.
- Μερικές φορές, Γέροντα, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την δικαιολογία από την εξήγηση.
- Η δικαιολογία δεν φέρνει ανάπαυση στην ψυχή, ενώ η εξήγηση φέρνει ανάπαυση και ειρήνη.

Γεροντας Παισιος

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  5 ΦΕΒ 2013

Ο Θεός δεν δίνει ελαττώματα αλλά δυνάμεις Γερ Παισιος

Γέροντα, τι είναι τα πάθη;
- Εγώ τα πάθη τα βλέπω σαν δυνάμεις της ψυχής. Ο Θεός δεν δίνει ελαττώματα αλλά δυνάμεις. Όταν όμως δεν αξιοποιούμε αυτές τις δυνάμεις για το καλό, έρχεται το ταγκαλάκι, τις εκμεταλλεύεται και γίνονται πάθη, και ύστερα γκρινιάζουμε και τα βάζουμε με τον Θεό. Ενώ, αν τις αξιοποιήσουμε στρέφοντάς τες εναντίον του κακού, μας βοηθούν στον πνευματικό αγώνα. Ο θυμός λ.χ. δείχνει ότι η ψυχή έχει ανδρισμό, ο οποίος βοηθάει στην πνευματική ζωή. Κάποιος που δεν είναι θυμώδης και δεν έχει ανδρισμό δεν μπορεί να βάλη εύκολα τον εαυτό του στην θέση του. Ο θυμώδης άνθρωπος ,αν αξιοποιήση στην πνευματική ζωή τη δύναμη που έχει , είναι σαν ένα γερό αυτοκίνητο που πιάνει την ευθεία και κανείς δεν το φθάνει. Αν όμως δεν την αξιοποιήση και αφήνη ανεξέλεγκτο τον εαυτό του, μοιάζει με αυτοκίνητο που τρέχει με υπερβολική ταχύτητα σε ανώμαλο δρόμο και κάθε τόσο εκτροχιάζεται.
Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίση τις δυνάμεις που έχει και να τις στρέψη στο καλό. Έτσι θα φθάση , με τη βοήθεια του Θεού, σε καλή πνευματική κατάσταση. Τον εγωισμό λ.χ. να τον στρέψη εναντίον του διαβόλου και να μην το βάζη κάτω, όταν πάη και τον πειράζη. Την τάση για φλυαρία να την αγιάση καλλιεργώντας την ευχή. Δεν είναι καλύτερα να μιλάη με τον Χριστό και να αγιάζεται παρά να φλυαρή και να αμαρτάνη; Ανάλογα δηλαδή με το πώς θα χρησιμοποιήση ο άνθρωπος τις δυνάμεις της ψυχής, μπορεί να γίνη καλός ή κακός.

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2007

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   5 ΦΕΒ 2013

Σε έναν που είναι πιστός, εκκλησιάζεται, εξομολογείται, κοινωνάει, ο διάβολος δεν έχει καμμιά δύναμη, καμμιά εξουσία

Σε έναν που είναι πιστός, εκκλησιάζεται, εξομολογείται, κοινωνάει, ο διάβολος δεν έχει καμμιά δύναμη, καμμιά εξουσία. Κάνει μόνο λίγο «κάφ-κάφ» σαν ένα σκυλί που δεν έχει δόντια.
Σε έναν όμως που δεν είναι πιστός και του δίνει δικαιώματα, έχει μεγάλη εξουσία.
Μπορεί να τον λιντσάρη· έχει δόντια και τον ξεσκίζει. Ανάλογα με τα δικαιώματα που του δίνει μια ψυχή, είναι και η εξουσία του επάνω της.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   4 ΦΕΒ 2013

Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

Ο γέροντας και ο νεαρός μοναχός

Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

Μία ιστορία μιλάει για έναν νεαρό μοναχό, ο οποίος πήγε να ζήσει στο καλυβάκι ενός γέροντα όπου θα έκανε<<υποταγή>>. Προσπαθώντας να μάθει από τον γέροντα, ο οποίος ήταν πάρα πολύ σοφός και πολύ ταπεινός, πέρασε αρκετό καιρό δίπλα του. κάποια μέρα ο γέροντας εξαφανίστηκε. Άδικα τον έψαχνε ο μαθητής και άδικα τον περίμενε να εμφανιστεί. Ο γέροντας είχε χαθεί ανεξήγητα από την μια στιγμή στην άλλη, δίχως να πάρει τίποτα μαζί του, δίχως να αφήσει πίσω του κανένα απολύτως ίχνος. Ο μαθητής ανησυχούσε μήπως είχε πάθει κάτι, π.χ μήπως είχε πέσει από κάποιο γκρεμό ή είχε πνιγεί στην θάλασσα. Πολλοί μοναχοί τον έψαξαν αλλά δεν τον βρήκαν ούτε ζωντανό ούτε νεκρό, Ο μαθητής έμενε μόνος στο καλυβάκι όλον αυτόν τον καιρό, πέρασαν δύο χρόνια, και μια μέρα ο γέροντας εμφανίστηκε και πάλι στον μαθητή του, Στην αυλή του μικρού του
σπιτιού<<γέροντα ζεις;....>>τον ρώτησε έκπληκτος ο μαθητής του. Ο γέροντας απάντησε τα εξής:<<δύο χρόνια τώρα ζούμε στο ίδιο κελί μαζί, και εσύ νομίζεις πώς είσαι μόνος σου

 

 Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  4 ΦΕΒ 2012 

Όπως το νερό σβήνει την φωτιά, έτσι και η κατάκριση σβήνει την Χάρη του Θεού λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Με την κατάκριση φεύγει αυτομάτως η Χάρις του Θεού και δημιουργείται αμέσως ψυχρότητα στην επικοινωνία σου με τον Θεό.
Πώς να κάνης μετά προσευχή; Η καρδιά σου γίνεται πάγος, μάρμαρο.
Η κατάκριση και η καταλαλιά είναι οι μεγαλύτερες αμαρτίες και απομακρύνουν την Χάρη του Θεού περισσότερο από κάθε άλλο αμάρτημα.
«Όπως το νερό σβήνει την φωτιά, λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, έτσι και η κατάκριση σβήνει την Χάρη του Θεού».

από το βιβλίο: "Πάθη και Αρετές ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   4 ΦΕΒ 2013
.

«Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες. Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές…

Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;
- Δεν ξέρεις∙ από φοβία σκέφτεσαι έτσι. Μην έχετε φοβία μήπως ξανακάνετε το ίδιο σφάλμα, γιατί έτσι κλονίζεται η πίστη σας στον Θεό. Μη ντα σκαλίζετε τόσο πολύ. Όταν σας λέη ο λογισμός ότι δεν πρόκειται να διορθωθήτε και διαλύεσθε από την λύπη, χρειάζεται να δώσετε ένα ψεύτικο κουράγιο στον εαυτό σας. «Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες. Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές…». Αν και φαίνεται ψεύτικο αυτό το κουράγιο, μέσα του όμως κρύβει μια μεγάλη δύναμη, την ελπίδα στον Θεό.
Η ελπίδα στον Θεό είναι ο μοχλός που αναποδογυρίζει την απελπισία, ελευθερώνει την ψυχή από την λύπη και το άγχος και τονώνει σιγά-σιγά τις πνευματικές δυνάμεις με την θεία ζωντάνια που δίνει.

Γέροντας Παϊσιος

 

Ηλίας   Χαϊντουτης    4 φεβ 2013

Ας προσευχόμαστε στον Θεό να βρεθούμε την τελευταία μας στιγμή ... όρθιοι.

Επεσα, τι να κάνω;

Ένας μοναχός εξομολογούμενος στον πνευματικό του, του είπε:

- «Έπεσα πάτερ! Τι να κάνω τώρα; ρώτησε απελπισμένος».

- «Να σηκωθείς», του απάντησε με την χαρακτηριστική του απλότητα ο γέροντας.

';Επειτα από κάμποσο καιρό ο μοναχός έρχεται πάλι στον πνευματικό του

- «Ξανάπεσα πάτερ» κλαψούρισε.

- «Να ξανασηκωθείς!» πρόσταξε ο γέροντας.

- «Έως πότε;» ρώτησε ο μοναχός.

- «Έως ότου σε βρει ο θάνατος».

΄Οπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε.

Ας προσευχόμαστε στον Θεό να βρεθούμε την τελευταία μας στιγμή ... όρθιοι.

ΑΠΟ ΤΟ Γεροντικόν

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 3  ΦΕΒ 2013 

-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία

Γέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμανά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι;
-Όλατά μάτια βλέπουν το ϊδιο καθαρά; Γιά νά δή κανείς καθαρά, πρέπει νά εχη τά μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα.
-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία;
-Καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τον λογισμό του. Το κάθε πράγμα μπορείς νά το δής άπό τήν καλή του πλευρά ή άπό τήν κακή του πλευρά. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Σέ ένα μοναστήρι πού βρισκόταν σέ κατοικημένη περιοχή είχαν τυπικό νά κάνουν εσπερινό και όρθρο τά μεσάνυχτα και πήγαιναν και κοσμικοί, γιατί το μοναστήρι ήταν περιτριγυρισμένο άπό σπίτια πού σιγά-σιγά είχαν χτισθή έκεΐ κοντά. Μιά φορά ένας αρχάριος νέος μοναχός ξέχασε το κελλί του ανοιχτό και μπήκε μέσα μιά γυναίκα. Όταντο έμαθε, στενοχώρια, κακό! Ώ, μολύν- θηκε το κελλί!
Τρομερό, χάθηκε ό κόσμος!
Παίρνει οινόπνευμα, ρίχνει στο πάτωμα και βάζει φωτιά, γιά νά το άπολυμάνη! Παραλίγο νά κάψη το μοναστήρι. Το πάτωμα τού κελλιού του το έκαψε, τόν λογισμό του όμως δεν τον έκαψε. Εκείνον έπρεπε νά κάψη, γιατί τό κακό στον λογισμό του βρισκόταν.
Αν έφερνε καλό λογισμό και έλεγε ότιή γυναίκα μπήκε στο κελλί από ευλάβεια, για νά ώφεληθή, γιά νά πάρη χάρη και νά άγωνισθή και αύτη στο σπίτι της, θά αλλοιωνόταν πνευματικά και θά δόξαζε τον ΘΕΟ!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   3 ΦΕΒ 2013 

Να αποκτήσεις μητρική καρδιά. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει.

Γέροντα, όταν δεν δικαιολογώ τους άλλους για μια πράξη τους, αυτό σημαίνει ότι έχω σκληρή καρδιά;

-Δεν δικαιολογείς τους άλλους και δικαιολογείς τον εαυτό σου; Μεθαύριο και ο Χριστός δεν θα σε δικαιολογήσει. Μπορεί σε μια στιγμή η καρδιά του ανθρώπου να γίνει σκληρή σαν πέτρα, αν φερθεί με κακία, και σε μια στιγμή να γίνει πολύ τρυφερή, αν φερθεί με αγάπη.
Να αποκτήσεις μητρική καρδιά. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

 

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    3 ΦΕΒ 2013

Πολιτική και γλώσσα-Γιανναράς

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΤΡΟΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Κύριλλος: Αλληλέγγυοι στην Εκκλησία της Ελλάδας

Κύριλλος: Αλληλέγγυοι στην Εκκλησία της Ελλάδας

Η Ελλάδα σήμερα περνά μια δύσκολη περίοδο και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία συμβάλει στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδας, αισθανόμενη την ανάγκη να της εκφράσει την αλληλεγγύη και την υποστήριξή της, επισημαίνεται στην έκθεση του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κυρίλλου για τις διορθόδοξες σχέσεις προς την αρχιερατική Σύνοδο της ρωσικής Εκκλησίας. 

«Η Ελλάδα σήμερα περνά μια δύσκολη περίοδο και σε αυτές τις δοκιμασίες η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας υποστηρίζει το λαό της, ενεργοποιώντας σε πολλαπλάσιο βαθμό την αγαθοεργό της δραστηριότητα», είπε ο Ρώσος Πατριάρχης, συμπληρώνοντας:

«Αυτές τις δύσκολες για την Εκκλησία της Ελλάδας στιγμές δεν μπορούσαμε να μείνουμε θεατές, αισθανόμενοι την ανάγκη να της εκφράσουμε την αλληλεγγύη και την υποστήριξή μας. Με την ευλογία μου στις επαρχίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας οργανώθηκε η συγκέντρωση ελεημοσύνης για τις φιλανθρωπικές ανάγκες της Εκκλησίας της Ελλάδας και τα οικονομικά μέσα, που συγκεντρώθηκαν, παραδόθηκαν στην αδελφή Εκκλησία και απεστάλησαν προς βοήθεια των πλέον απροστάτευτων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας». 

Ο Πατριάρχης Κύριλλος αναφέρθηκε στην έκθεσή του και στην επίσκεψή του στην Εκκλησία της Κύπρου, σημειώνοντας ότι: «Πόνος του κυπριακού λαού παραμένει η συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού, η βεβήλωση των χριστιανικών ιερών, που βρίσκονται εκεί. Γι’ αυτό ήταν καθήκον μας να εκφράσουμε την υποστήριξή μας στους εκπροσώπους των εκκλησιαστικών και κρατικών Αρχών της Κύπρου, καθώς και να λάβουμε μέτρα για να προσελκύσουμε την προσοχή της ρωσικής και διεθνούς κοινής γνώμης στο πρόβλημα αυτό». Ο προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας επεσήμανε ιδιαιτέρως και το γεγονός ότι σημαντικό τμήμα των πιστών της Κυπριακής Εκκλησίας προέρχεται πλέον από χώρες, που υπάγονται στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της ρωσικής Εκκλησίας, δηλαδή από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Η ρωσόφωνη Διασπορά καθίσταται «σημαντικός συνδετικός κρίκος μεταξύ των τοπικών Εκκλησιών» και ιδιαίτερη απήχηση είχε το γεγονός της θεμελίωσης του ρωσικού ναού του Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό. 

Ο Ρώσος Πατριάρχης επεσήμανε στην έκθεσή του και τη σημασία της σύσκεψης των προκαθημένων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών Γεωργίας Ηλία, Πολωνίας Σάββα, Τσεχίας και Σλοβακίας Χριστοφόρου και επίσημων εκπροσώπων της Ρουμανικής και της Βουλγαρικής Εκκλησίας, καθώς και του Πατριαρχείου Αντιοχείας στην πατριαρχική κατοικία στο Κρεμλίνο στις 21 Νοεμβρίου του 2011, όπου εκτός των άλλων «όλοι οι συμμετέχοντες στη συνάντηση ομοφώνως εξέφρασαν την άποψη ότι κατά την προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με την αρχή της ομοφωνίας όλων των Τοπικών Εκκλησιών και όχι με απλή πλειονοψηφία». 

Στην έκθεσή του ο Πατριάρχης Κύριλλος εξέφρασε και την ανησυχία του για την οξεία επιδείνωση της θέσης των χριστιανών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. «Λόγος γίνεται για τη διατήρηση του χριστιανισμού σε εκείνα τα εδάφη, όπου υπάρχει επί δύο χιλιετίες και με όλους τους προσιτούς τρόπους προσπαθήσαμε να επιστήσουμε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο πρόβλημα αυτό», σημείωσε ο προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας.
Πηγή: ΑΜΠΕ

http://www.enikos.gr