Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία

Φωτογραφία: Γέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμανά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι; 
-Όλατά μάτια βλέπουν το ϊδιο καθαρά; Γιά νά δή κανείς καθαρά, πρέπει νά εχη τά    μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα. 
-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος   δυστυχία; 
-Καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τον λογισμό του. Το κάθε πράγμα μπορείς νά το δής άπό   τήν καλή του πλευρά ή άπό τήν κακή του πλευρά. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Σέ ένα    μοναστήρι πού βρισκόταν σέ κατοικημένη περιοχή είχαν τυπικό νά κάνουν εσπερινό και όρθρο   τά μεσάνυχτα και πήγαιναν και κοσμικοί, γιατί το μοναστήρι ήταν περιτριγυρισμένο άπό   σπίτια πού σιγά-σιγά είχαν χτισθή έκεΐ κοντά. Μιά φορά ένας αρχάριος νέος μοναχός ξέχασε   το κελλί του ανοιχτό και μπήκε μέσα μιά γυναίκα. Όταντο έμαθε, στενοχώρια, κακό! Ώ, μολύν-  θηκε το κελλί!
 Τρομερό, χάθηκε ό κόσμος!
 Παίρνει οινόπνευμα, ρίχνει στο πάτωμα και βάζει  φωτιά, γιά νά το άπολυμάνη! Παραλίγο νά κάψη το μοναστήρι. Το πάτωμα τού κελλιού του   το έκαψε, τόν λογισμό του όμως δεν τον έκαψε. Εκείνον έπρεπε νά κάψη, γιατί τό κακό   στον λογισμό του βρισκόταν.
 Αν έφερνε καλό λογισμό και έλεγε ότιή γυναίκα μπήκε στο κελλί από   ευλάβεια, για νά ώφεληθή, γιά νά πάρη χάρη και νά άγωνισθή και αύτη στο σπίτι της, θά    αλλοιωνόταν πνευματικά και θά δόξαζε τον ΘΕΟ!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣΓέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμανά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι;
-Όλατά μάτια βλέπουν το ϊδιο καθαρά; Γιά νά δή κανείς καθαρά, πρέπει νά εχη τά μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα.
-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία;
-Καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τον λογισμό του. Το κάθε πράγμα μπορείς νά το δής άπό τήν καλή του πλευρά ή άπό τήν κακή του πλευρά. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Σέ ένα μοναστήρι πού βρισκόταν σέ κατοικημένη περιοχή είχαν τυπικό νά κάνουν εσπερινό και όρθρο τά μεσάνυχτα και πήγαιναν και κοσμικοί, γιατί το μοναστήρι ήταν περιτριγυρισμένο άπό σπίτια πού σιγά-σιγά είχαν χτισθή έκεΐ κοντά. Μιά φορά ένας αρχάριος νέος μοναχός ξέχασε το κελλί του ανοιχτό και μπήκε μέσα μιά γυναίκα. Όταντο έμαθε, στενοχώρια, κακό! Ώ, μολύν- θηκε το κελλί!
Τρομερό, χάθηκε ό κόσμος!
Παίρνει οινόπνευμα, ρίχνει στο πάτωμα και βάζει φωτιά, γιά νά το άπολυμάνη! Παραλίγο νά κάψη το μοναστήρι. Το πάτωμα τού κελλιού του το έκαψε, τόν λογισμό του όμως δεν τον έκαψε. Εκείνον έπρεπε νά κάψη, γιατί τό κακό στον λογισμό του βρισκόταν.
Αν έφερνε καλό λογισμό και έλεγε ότιή γυναίκα μπήκε στο κελλί από ευλάβεια, για νά ώφεληθή, γιά νά πάρη χάρη και νά άγωνισθή και αύτη στο σπίτι της, θά αλλοιωνόταν πνευματικά και θά δόξαζε τον ΘΕΟ!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
 
ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   3 ΦΕΒ 2013 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...