Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απ. Τζιτζικώστας στο Άγιο Όρος

Διήμερη περιοδεία στο Άγιο Όρος πραγματοποιεί ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, προκειμένου να παρακολουθήσει την εξέλιξη των έργων που έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και υλοποιούνται από την Ιερά Κοινότητα.

Κατά τη διάρκεια της περιοδείας, που ολοκληρώνεται σήμερα Παρασκευή 31 Μαΐου 2013, ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας επισκέφθηκε τις Ιερές Μονές Παντοκράτορα, Σταυρονικήτα, Ιβήρων, Κουτλουμουσίου και Σίμωνος Πέτρας. Επίσης, ο κ. Τζιτζικώστας συναντήθηκε με τον Πρωτεπιστάτη του Αγίου Όρους Γέροντα Μάξιμο και μέλη της Ιεράς Επιστασίας και τους ενημέρωσε για την πορεία των έργων. Τα μέλη της Ιεράς Επιστασίας εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την ένταξη του έργου ανέγερσης του Κέντρου Υγείας Αγίου Όρους στις Καρυές στο ΕΣΠΑ, καθώς θα συμβάλλει ουσιαστικά στην αναβάθμιση των παρεχόμενων πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας στους μοναχούς, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες.

«Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ κάποιες από τις Μονές του Αγίου Όρους και να θαυμάσω τους πολύτιμους θησαυρούς της Αθωνικής Πολιτείας, που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και σημείο αναφοράς των απανταχού Ορθοδόξων. Εμείς, ως Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στεκόμαστε με σεβασμό και ευθύνη απέναντι στην ανεκτίμητη αυτή πολιτισμική παρακαταθήκη και μεριμνούμε, ώστε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ για έργα διαφύλαξης και ανάδειξης των μνημείων, αλλά και βελτίωσης των υποδομών τόσο για τους μοναχούς όσο και για τους χιλιάδες επισκέπτες του Αγίου Όρους.

Στο πλαίσιο αυτό ενημέρωσα την Ιερά Επιστασία και τον Άγιο Πρώτο Γέροντα Μάξιμο για ένα ακόμη έργο πνοής που πρόκειται να υλοποιηθεί μέσω του ΕΣΠΑ και αφορά στην ανέγερση νέου Κέντρου Υγείας του Αγίου Όρους στις Καρυές, που θα αναβαθμίσει την παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας στην περιοχή και θα διευκολύνει την αντιμετώπιση σοβαρών ιατρικών περιστατικών και μεταφοράς ασθενών», ανέφερε ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας.

http://parousiazw.gr

«Απεταξάμην» τις επεκτατικές βλέψεις για το Άγιο Όρος, λέει η Ρωσική Εκκλησία

 

http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=282829


Επίσκεψη στην Ελλάδα πραγματοποιεί από το Σάββατο ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος και, με την ευκαιρία αυτή, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει επεκτατικά σχέδια στο Άγιο Όρος, καθώς και ότι επιδιώκει την εγκαθίδρυση ενός μηχανισμού διαβουλεύσεων ο οποίος θα απέτρεπε τις συγκρούσεις με το Φανάρι.

Τις δηλώσεις αυτές έκανε ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, διευκρινίζοντας: «Θέλουμε απλώς εκείνοι οι μοναχοί, που το επιθυμούν, να μπορούν να ζήσουν στα μοναστήρια του Άθω με την ευλογία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και να κοινωνούν τη μακραίωνη πνευματική παράδοση, η οποία συνεχίζει να υπάρχει στο Άγιο Όρος και η οποία επί αιώνες ασκούσε ευνοϊκή επίδραση και στο ρωσικό μοναχισμό».

«Αυτή δεν είναι μια απλή διαδικασία: είναι συχνά τα περιστατικά, που συστήνουμε κάποιον μοναχό, για να μεταβεί στη Μονή Παντελεήμονος, αλλά από την πλευρά του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αντιμετωπίζουμε έλλειψη κατανόησης» συμπλήρωσε.

Όπως είπε ο μητροπολίτης Ιλαρίων, τα τελευταία χρόνια μεταξύ των δύο Πατριαρχείων αποκαταστάθηκαν «καλές και εποικοδομητικές σχέσεις», αλλά, όσον αφορά στα «επώδυνα σημεία» που υπάρχουν, είναι απαραίτητος ο μόνιμος διάλογος «και προσπαθούμε να τον διεξάγουμε σε πνεύμα χριστιανικής αγάπης».

Το «Νο 2» της Ρωσικής Εκκλησίας υπογράμμισε ότι η ΕΕ έχει σε ορισμένα ζητήματα «αντιχριστιανική θέση», όπως για παράδειγμα στο θέμα του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, και η ηγεσία της επιβάλλει τέτοιους κανόνες σε όλες τις χώρες της.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ρωσικής εκκλησιαστικής διπλωματίας, η Ελλάδα δέχεται πιέσεις διεθνών οργανισμών ως προς τον Άθω, έτσι ώστε να ανοιχτεί για τον τουρισμό σε άτομα και των δύο φύλων, «αλλά μέχρι στιγμής η Ελλάδα αντιστέκεται σε αυτό και ελπίζουμε ότι και στο εξής θα το πράττει, διότι οποιεσδήποτε αλλαγές στον Άθω και γύρω του μπορούν να επιδράσουν θανάσιμα σε αυτό το νησί πνευματικότητας», το οποίο αποτελεί «κοινή κληρονομιά ολόκληρου του ορθόδοξου κόσμου».

Ένα από τα θέματα που οπωσδήποτε θα συζητηθούν μεταξύ των προκαθημένων των Εκκλησιών Ελλάδας και Ρωσίας είναι η θέση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, «το οποίο πρέπει με μεγάλη οξύτητα να τίθεται σε όλες τις διεθνείς συνομιλίες, διότι τα γεγονότα στην περιοχή αναπτύσσονται εξαιρετικά δυσμενώς για τους χριστιανούς: συνεχίζονται οι δολοφονίες, οι απαγωγές αρχιερέων και ιερέων».

Σύμφωνα με τον κ. Ιλαρίωνα, «η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη. Θα προσπαθήσουμε να ενεργοποιήσουμε όλους τους διεθνείς μηχανισμούς για την επίλυση αυτών των προβλημάτων». Διευκρίνισε δε ότι, παρά τις καταβαλλόμενες προσπάθειες, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για το πού βρίσκονται οι δύο ιεράρχες, που απήχθησαν στις 24 Απριλίου κοντά στο Χαλέπι της Συρίας.

Ο μητροπολίτης Ιλαρίων αναφέρθηκε επίσης στην κρίση, που διέρχεται η Ελλάδα, καθώς και στο ανθρωπιστικό έργο της Ελλαδικής Εκκλησίας, για τις ανάγκες του οποίου συνεισέφερε μέχρι σήμερα και η Ρωσική Εκκλησία με 517.000 ευρώ, στο πλαίσιο των αδελφικών σχέσεων των δύο Εκκλησιών.

Ο Ρώσος ιεράρχης χαρακτήρισε την επίσκεψη του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κυρίλλου στην Ελλάδα ως «κίνηση αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο λαό της Ελλάδας», ενώ στην ημερήσια διάταξη των συνομιλιών με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και Έλληνες επισκόπους θα βρεθεί επίσης η ανάπτυξη των προσκυνηματικών επισκέψεων και η συνεργασία σε έργα ελεημοσύνης.

Οι προκαθήμενοι των δύο Εκκλησιών θα συλλειτουργήσουν στο ναό του Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα, ενώ ο Ρώσος Πατριάρχης «θα συναντηθεί με Ποντίους Έλληνες, οι οποίοι μιλούν ως και σήμερα ρωσικά» και θα τους εκφράσει τη συμπαράστασή του λόγω των πληγμάτων, που έχουν δεχθεί από την οικονομική κρίση.

Τέλος, θα επισκεφθεί τον υπό κατασκευή ναό στο Μενίδι, όπου θα τελείται η Θεία Λειτουργία στα ρωσικά.

Ο Θεός λυπάται όταν δεν Τον ενοχλούμε

Έχουμε μεγάλη  δύναμι  ως πλήρωμα της Εκκλησίας,  αν προσευχώμαστε με οδύνη ψυχής  και ταπεινή καρδιά. Δεν χρειάζεται να περάσουμε το πέλαγος, ούτε να κάνουμε μεγάλες αποδημίες∙ κάθε ένας και κάθε μία, και όταν συναντιώνται στην Εκκλησία και όταν μένουν μέσα στο σπίτι, ας παρακαλούμε με πολλή κατάνυξι το Θεό και οπωσδήποτε θα εισακουσθούν οι προσευχές μας.

Από πού είναι φανερό αυτό; Από το ότι επιθυμεί πολύ πάντοτε να καταφεύγουμε κοντά Του , και να Τον παρακαλούμε σε όλες τις περιπτώσεις και να μην κάνουμε τίποτε ή να λέμε τίποτε χωρίς Αυτόν. Διότι οι άνθρωποι , όταν τους ενοχλούμε συνέχεια για τις διάφορες υποθέσεις μας, μας συμπεριφέρονται εχθρικά∙ ο Θεός όμως κάνει το εντελώς αντίθετο∙ και όχι όταν Τον ενοχλούμε συνέχεια για τα προβλήματά μας, αλλά και όταν δε το κάνουμε αυτό, τότε προ πάντων αγανακτεί. Άκουσε λοιπόν γιατί κατηγορεί τους Ιουδαίους λέγοντας∙ “Λάβατε απόφασι , αλλά χωρίς εμένα και κάνατε συνθήκες, αλλά χωρίς το πνεύμα μου” (Ης. 30,2 ) . Διότι η συνήθεια αυτών που αγαπούν είναι η εξής∙ θέλουν να εκπληρώνουν όλα τα θελήματα εκείνων που αγαπούν και χωρίς αυτούς δεν θέλουν να κάνουν ή να πουν τίποτε. Γι’ αυτό και ο Θεός όχι μόνον εδώ αλλά και αλλού τα ίδια επαναλαμβάνει λέγοντας∙ “Έκαναν βασιλείς, αλλά όχι δια μέσω εμού∙ έκαναν άρχοντες και δε μου το γνώρισαν” ( Ωσηέ 8, 4 ) .

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Χρυσοστομικός Άμβων

Ε΄

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Τα νεύρα της ψυχής»

Έκδοσις

Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου

Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

Νώτη Γεωργία

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ (συνέχεια)

Όπως λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε μια ασθένεια, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάποια φαρμακευτική αγωγή, κάτι ανάλογο απαιτείται και για τις ψυχικές ασθένειες των πολλών μας παθών. Άρα, δεν επιτυγχάνεται η κάθαρσις από την τυραννία των παθών και από την εξουσία του διαβόλου χωρίς την βοήθεια του Ιησού Χριστού, αφού ο Ίδιος το λέει: «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Γι’  αυτό: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ,  ἐλέησόν με»,  παντού και πάντοτε.
Αν, ωστόσο, δεν αιχμαλωτίζουμε καθημερινά «παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού», κάθε σκέψι μας και κάθε ενέργεια της ζωής μας σ’ αυτή την υπακοή, οι προσευχές μας θα είναι άκαρπες ,στείρες.
·   Θυμώνεις; Νευριάζεις; Ταράζεσαι; Χάθηκε η προσευχή.
·   Κατακρίνεις, ιδίως το ράσο; Τότε όχι μόνο αχρηστεύεται η προσευχή σου, αλλά και μολύνεται θανάσιμα και κολάζεται η ψυχή σου.
·   Ζηλεύεις; Φθονείς; Θυμάσαι το κακό που σου έκανε ο συγγενής σου, ο φίλος, ο γείτονας, ο συνάδελφος και μνησικακείς; Τα έχασες όλα .
·   Εκδηλώνεις κάθε στιγμή τον εγωισμό σου; Υπερηφανεύεσαι; Ματαιοδοξείς; Η προσευχή σου δεν εισακούεται
·   Έχεις κρίσεις  και ορέξεις λαιμαργίας , φιλαργυρίας, φιληδονίας; Τότε ψυχραίνεται η καρδιά σου και σ’ εγκαταλείπει η Χάρις του Θεού. Και χωρίς την θεία Χάρι, προσευχή αληθινή δεν γίνεται.

Έτσι λοιπόν,
·   οι σαρκικές και βλάσφημες σκέψεις
·   η απερίσκεπτη μέριμνα και το άγχος
·   η αγάπη για τα εγκόσμια
·   ο πολύς ύπνος
·   η ακράτεια της γλώσσης
·   η βλασφημία των θείων και οι κατάρες
·   η ραθυμία και η ακηδία
·   η ασυδοσία των πέντε αισθήσεων
·   η κατάκρισις
και άλλα πολλά πολλά , απομακρύνουν την Χάρι, αρρωσταίνουν την ψυχή, εξασθενούν την θέλησι, σκοτίζουν τον νου. Και αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε ούτε καν μια μικρή προσευχή ούτε το «Πάτερ ημών»! Τότε πώς θα κάνουμε Νοερά Καρδιακή προσευχή; Πώς θα πούμε «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ,  ἐλέησόν με», αφού «οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ »; Άρα προηγείται η κάθαρσις απ’ όλα τα πάθη ή τουλάχιστον θα πρέπει να βρισκώμαστε στο δρόμο της προσπαθείας προς αυτήν και ύστερα ακολουθεί σιγά-σιγά και προοδευτικά η θέρμη της καρδιάς και η νοερά ενέργεια της Ευχούλας.
Τότε αυτού του είδους η προσευχή μαζί με την θεία Κοινωνία γίνονται φάρμακο αθανασίας και γεύσις αιωνιότητος, γεύσις παραδείσου και θείας μακαριότητος…

Από το βιβλίο: “Η «ΕΥΧΗ» ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ”
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ
ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2007

Νώτη Γεωργία

Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές συνιστώσες που κυριαρχούν στη ζωή της σύγχρονης  οικογένειας , είναι και αυτή του άγχους. Σχεδόν όλα τα μέλη των οικογενειών, από τα μικρότερα ως τα πιο ηλικιωμένα, βιώνουν την κατάσταση του άγχους , με αποτέλεσμα να μην μπορούν να χαρούν την κοινωνία των προσώπων, αλλά και η ζωή τους να μην έχει τον χαρακτήρα της ευχάριστης δημιουργικότητας, προϋπόθεση απαραίτητη για την λειτουργικότητα στην εργασία, στην μάθηση, στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Οι άνθρωποι σήμερα τρέχουν, φορτώνονται με πολλές υποχρεώσεις. Τα παιδιά έχουν να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες απαιτήσεις της κοινωνίας για μόρφωση, για προσόντα που υπερβαίνουν τις δυνατότητές τους, εξωσχολικές υποχρεώσεις , αλλά και το φάσμα της ανεργίας!
Οι μεγαλύτεροι συνήθως έχουν διαλέξει μία εργασία που δεν τους εκφράζει πλήρως, πιέζονται για όλο και πιο αυξημένη παραγωγικότητα , νιώθουν το βάρος των προστιθέμενων αναγκών της κοινωνίας μας, η οποία βάζει «δυσβάσταχτα φορτία» στην έννοια της ευτυχίας , αντιμετωπίζουν την ψυχολογική ευθύνη για τον τρόπο που τα παιδιά τους θα πορευτούν στο μέλλον και για την κάλυψη των αναγκών τους, με αποτέλεσμα όλες αυτές οι παράμετροι να προσθέτουν στην ψυχή τους φροντίδες και άγχος, που τους καθιστούν εργασιομανείς, χωρίς όμως χαρά! Αν προσθέσουμε και τις δυσκολίες της οικονομικής κρίσης, καταλαβαίνουμε γιατί το άγχος αυξάνεται!
Ταυτόχρονα, στις μέρες μας υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα του φόβου και της αποτυχίας, τόσο στις κοινωνικές υποχρεώσεις των ανθρώπων, όσο, κυρίως, στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τον εαυτό του, να αντιμετωπίσει τα υπαρξιακά του προβλήματα, τα οποία καταπιέζει στον βωμό της απόλαυσης ,αλλά και της αναζήτησης της αυτάρκειας, με αποτέλεσμα να μην έχει την υπομονή να συν-ομιλήσει με τον εαυτό του και με τον Άλλο, είτε αυτός είναι το παιδί του είτε ο συν-αδελφός του, ο συνεργάτης του, ο Θεός!
Σε συζητήσεις με εφήβους αυτό το οποίο κυριαρχεί στη σκέψη τους είναι ότι οι γονείς τους δεν τους καταλαβαίνουν! Οι γονείς, κυριευμένοι από το άγχος και την αγωνία της αυτάρκειας, δεν προλαβαίνουν να ακούσουν τα παιδιά τους, ακόμη κι όταν συζητούν μαζί τους, δεν τα αφήνουν να ολοκληρώσουν την παρουσίαση των απόψεών τους, ούτε έχουν την υπομονή να προσπαθήσουν να τα πείσουν για το δίκαιο ή το άδικο! Η βιασύνη κυριαρχεί στις διαπροσωπικές σχέσεις , χωρίς να αφήνει περιθώριο για την χαρά και την ζεστασιά της κοινωνίας, ακόμη και όταν ο χρόνος το επιτρέπει!
Ένα  μόνιμο αίσθημα φυγής είναι η εικόνα της οικογένειας σήμερα! Τρέχουν οι γονείς, τρέχουν τα παιδιά, ακόμα και οι διακοπές είναι τρέξιμο. «Ου του θέλοντος, ου του τρέχοντος», όπως  μας λέει η Εκκλησία μας.
Στον βιαστικό κόσμο μας, στην αγχωτική ζωή μας, η Εκκλησία προβάλλει σε μικρούς και μεγάλους την εικόνα της Πρόνοιας του Θεού για τον καθένα μας και συνιστά την ησυχία και την υπέρβαση της αγωνίας δια της αγάπης.
Αν αγαπάς, μπορείς να ακούσεις τον άλλο. Αν αγαπάς μπορείς να χαρείς την εργασία σου, γιατί ο σκοπός σου δεν είναι το χρήμα μόνο, αλλά η δημιουργία! Αν αγαπάς, δεν αγωνιάς για το μέλλον σου, γιατί ξέρεις ότι ο Θεός θα σε φροντίσει! Προσπαθείς , χωρίς να πνίγεσαι, θυμάσαι και τον έσω άνθρωπο, χωρίς να συνθλίβεις τις υπαρξιακές σου ανάγκες, διαλέγεσαι με Θεό και συνάνθρωπο!
Και τότε η εικόνα της οικογένειας αλλάζει. Διότι ο άνθρωπος ζει την γονεϊκότητα γνήσια, καθώς γονέας είναι ο συν-δημιουργός της ζωής. Και η δημιουργία δεν χαρακτηρίζεται από το άγχος, αλλά από την ησυχία της αγάπης και το κάλος της σχέσης!


Από το βιβλίο: « η αγάπη είναι απλή
μα θέλει κόπο»
Δρόμοι για την σύγχρονη οικογένεια…
Πρωτοπρεσβυτέρου Θεμιστοκλή Μουρτζανού
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ

ΑΘΗΝΑ 2012

Νώτη Γεωργία

Φτάνει το Σάββατο στην Ελλάδα ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος

Ειρηνική επίσκεψη στην Εκκλησία της Ελλάδος θα πραγματοποιήσει από 1 έως 7 Ιουνίου ο Πατριάρχης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας Κύριλλος. Τον Πατριάρχη θα υποδεχθεί το Σάββατο στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Τη Δευτέρα, μετά τις συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, ο Πατριάρχης Κύριλλος θα αναχωρήσει για τον Άγιον Όρος.
Στις 19.00 του Σαββάτου θα τελεστεί στον Ιερό Ναο Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου επίσημη Δοξολογία για την άφιξη του Πατριάρχη και της συνοδείας του στην Ελλάδα και θα ακολουθήσει η συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Την Κυριακή 2 Ιουνίου το πρωί θα πραγματοποιηθεί Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος της οδού Αχαρνών.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας στις 17.00, ο κ. Κύριλλος θα παραδώσει αποτμήματα ιερών λειψάνων των Οσίων Σεραφείμ του Σάρωφ και Ματρώνης, στον Ιερό Ναό Παναγίας Σουμελά, της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου και στη συνέχεια θα επισκεφθεί την Μ.Κ.Ο. της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «ΑΠΟΣΤΟΛΗ».
Το πρωί της Δευτέρας θα επισκεφθεί την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η υποδοχή του Πατριάρχη θα γίνει στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη. Κατά την Πανηγυρική Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου θα γίνει παρασημοφόρηση του Πατριάρχη.
Θα ακολουθήσει κοινή σύσκεψη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, των μελών της Ιεράς Συνόδου και του προέδρου και των μελών της Συνοδικής Επιτροπής Διορθοδόξων και Διαρχιστιανικών Σχέσεων με τον Πατριάρχη Μόσχας και τα μέλη της συνοδείας του.
Στις 12.30 ο κ. Κύριλλος μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο θα επισκεφθούν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και αμέσως μετά ο Πατριάρχης Μόσχας θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Το απόγευμα της Δευτέρας ο Πατριάρχης και η συνοδεία του θα αναχωρήσουν για τη Θεσσαλονίκη και το Άγιον Όρος.

 http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/200652

Ελληνορθόδοξοι λόγοι ηρώων και μεγάλων ιστορικών για την Χριστιανική πίστη.

"Το επ' εμοί, ενόσω ζώ και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστό μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια Ελληνικά ήθη".

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

«Η χριστιανική θρησκεία εσυντήρησεν εις τους Έλληνας και γλώσσαν και πατρίδα και αρχαίας ένδοξους αναμνήσεις και εξαναχάρισεν εις αυτούς την πολιτικήν ύπαρξιν της οποίας είναι στύλος και εδραίωμα… Πρώτα είμαι Έλληνας... γιατί γεννήθηκα σ’ αυτή τη χώρα... Είμαι Έλληνας από πατέρα και μητέρα· είμαι με τη χάρη του Θεού... Έλληνας εκ γενετής, από καθαρή αγάπη, από αίσθημα, από καθήκον και από θρησκεία».

 

Ιωάννης Καποδίστριας

"Το ουσιαστικότερο και υψηλότερο περιεχόμενο της αληθινής ανθρώπινης φύσεως είναι η πατρίδα και η πίστη"
Διονύσιος Σολωμός

 

«Τὸ ὄνομα τῆς Ἑλλάδος, ἄνευ τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἴσως δὲν ἤθελεν ὑπάρχει σήμερον».
Σπυρίδων Ζαμπέλιος

   

"Η Ορθοδοξία ήταν η δύναμη που διετήρησε τον Ελληνισμό κατά την διάρκεια των σκοτεινών αιώνων..."

Στήβεν Ράνσιμαν (Βρετανός Βυζαντινολόγος)

   

"Η Ελλάδα ζει στις χριστιανικές Εκκλησίες"
E. Hatch

"Επί δέκα αιώνες (Βυζάντιο), η Εκκλησία υπήρξε η μεγάλη προστάτης του Ελληνισμού, όταν δε το Βυζάντιον έπεσε, η Εκκλησία παρέσχε εις τον Ελληνισμό υπηρεσία ακόμη ανωτέρα. Αυτή διεφύλαξε ομού με την Θρησκεία, την Ελληνική Εθνότητα και την Ελληνική Παιδεία της"

Κάρολος Ντηλ - Βυζαντινολόγος

"...δεν σώζεται η Ορθοδοξία από τον Ελληνισμό, αλλά ο Ελληνισμός σώζεται μέσα στην Ορθοδοξία"
π. Γεώργιος Μεταλληνός

"Η Εκκλησία υπήρξε ο κύριος παράγοντας εξελληνισμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας"
Ν. Γιόργκα (Ρουμάνος Βυζαντινολόγος)

"Τον λαό (της Πελοποννήσου το 1821) υποκίνησαν οι έχοντες συμφέροντα και σχέσεις μετά τούτων, οι έμποροι, οι πρόκριτοι, και κυρίως oι μητροπολίτες και γενικώς οι ανήκοντες στον κλήρο, δηλαδή οι πραγματικοί ηγέτες του Έθνους"
Μόραλι Μελίκ Μπέη (Τούρκος ιστορικός)

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ

…Ήρθε ένας κύριος , πριν από είκοσι χρόνια και μου είπε ότι είχε πολλά βάσανα κλπ, και ότι θα ήθελε να κάνη προσευχή, για να μπορέση οικογενειακώς να τα αντιμετωπίζη με περισσότερη καρτερία και υπομονή και, αν είναι δυνατόν, χωρίς γογγυσμό.

-     Αλλά, μη μου πης να λέω (έτσι μου ζήτησε) αυτό το  «Κύριε ,ελέησον… Κύριε ελέησον», όλο το βράδυ! Πες μου έναν άλλο τρόπο, πιο πρακτικό.

Πώς μου ήρθε εκείνη τη στιγμή λοιπόν και του λέω:

-     Υπάρχει ένα βιβλίο στην Εκκλησία μας, που λέγεται Ωρολόγιο (και του το έδειξα). Σ’ αυτό υπάρχουν όλα τα απολυτίκια των Αγίων, από την 1η Σεπτεμβρίου έως 31 Αυγούστου.

-     Δεν ξέρω να ψάλλω, μου είπε.

-     Να τα διαβάζης. Όταν τελειώνουν τα απολυτίκια, παρακάτω έχει παρακλήσεις, πλήθος από ύμνους και ωδές πνευματικές. Πόση ώρα θα καθήσης να κάνης προσευχή; Μία ώρα; Δυό ώρες; Τρεις ώρες; Διάβαζε από αυτά. Και τελειώνοντας το κάθε απολυτίκιο, να λες π.χ. : «Άγιε Ευστράτιε, , βοήθησέ μας στο σπίτι μας. Άγιε Νικόλαε βοήθησέ με. Αγία μου Βαρβάρα, πρέσβευε υπέρ ημών…». Κάθε φορά που τελειώνεις, λέγε και κάτι παρόμοιο. Στον Χριστό και στην Παναγία θα λες «σώσε μας ή ελέησον ημάς».

Και από τότε άρχισε να τα διαβάζη. Την πρώτη μέρα διάβασε δυο ώρες. Την δεύτερη ημέρα διάβασε τρεις. Έφθασε μέχρι πέντε ώρες να διαβάζη τα απολυτίκια και τις διάφορες παρακλήσεις, που υπάρχουν μέσα στο Ωρολόγιο . ( Στην Αγία Τριάδα, στον Ιησού, Στην Παναγία, μαζί με τους Χαιρετισμούς, στον Άγγελο, στους αγίους Πάντες… , κάνοντας υπακοή ακριβώς σ’ αυτό που τον προέτρεψα) .

Ύστερα από περίπου έναν μήνα, , εκκλησιάστηκε σε κάποιον ναό και την επόμενη ημέρα ήρθε και με βρήκε, λέγοντάς μου:

-     Άσ’ τα τι έπαθα, πάτερ Στέφανε! Τι έπαθα! Τι έπαθα! Τι φοβερό πράγμα έπαθα!

-     Τι έπαθες;

-     Να, άρχισα να διαβάζω, όπως μου είπες. Και χθες εκκλησιάστηκα στον άγιο Νικόλαο στον Πειραιά. Και ενώ παρακολουθούσα την Θεία Λειτουργία , ξαφνικά ένοιωσα ότι όλοι οι χριστιανοί δίπλα μου , δεν ήταν χριστιανοί, δεν ήταν δηλαδή οι άνδρες από ‘δω, οι γυναίκες από ‘κει…, αλλά γέμισε όλη η εκκλησία από Αγίους!!! Τους οποίους μάλιστα αναγνώριζα! Εγώ δεν τους ήξερα. Πώς τους ανεγνώριζα; Με την ψυχή μου; Με την καρδιά μου; Με τον νου; Δεν γνωρίζω!!! Πω, πω! Πόσο χάρηκα! Γέμισε η ψυχή μου από ευτυχία…, έλεγε και ξανάλεγε  και ξανάλεγε.  Έπεφτε κάτω, έβαζε μετάνοιες, ξανάβαζε, ξανάβαζε, θέλοντας να με ευχαριστήση.

Την επόμενη εβδομάδα ξανάρθε, όμως λυπημένος αυτή τη φορά , και μου είπε:

-     Αυτή ν την Κυριακή που πήγα στην εκκλησία, δεν ήρθε κανένας Άγιος!!!

(Γιατί νόμιζε ότι κάθε φορά που θα πηγαίνη στην εκκλησία θα γινόταν το ίδιο! ) .

-     Εμ , του λέω, δεν είναι έτσι κάθε μέρα! Αυτό το ουράνιο γεγονός που είδες, ήτο μία απάντησις των Αγίων, που σ’ ευχαρίστησαν, επειδή τους διάβαζες κάθε βράδυ τα απολυτίκια.

Πέρασαν τα χρόνια και ο εν λόγω χριστιανός άλλαξε κατοικία και χάθηκε. Πριν από λίγο όμως καιρό, εμφανίστηκε πάλι μπροστά μου. Στην αρχή δεν τον ανεγνώρισα. Είχε αλλάξει η μορφή του. Όμως τον θυμήθηκα, γιατί ήτο ο πρώτος που του συνέστησα να κάνη αυτού του είδους την προσευχή, σαν μια ευλογημένη συνήθεια. ( Βέβαια, αυτό το είδος δεν έχει τη δύναμη της Νοεράς προσευχής, αλλά έχουν δύναμι όμως οι επικλήσεις των Αγίων, ως πρεσβευτών στη Βασιλεία του Θεού ) .

Μου είπε λοιπόν:

-     Α, πάτερ Στέφανε… Μια φορά έγινε αυτό!

-     Ε, μια φορά θα το δης! του είπα. Για να καταλάβης ότι οι Άγιοι είναι παρόντες. Κι όταν ψάλλουμε το απολυτίκιό τους ή ο,τιδήποτε άλλο, αυτοί μας προστατεύουν! Την διατηρείς αυτή την καλή συνήθεια;

-     Την διατήρησα για λίγον καιρό. Ύστερα την άφησα, αφού δεν εμφανίστηκαν ξανά!...

-     Κακώς, πολύ κακώς που άφησες την προσευχή σου, επειδή δεν σου ξαναεμφανίστηκαν οι Άγιοι. Με τις αδυναμίες και τα πάθη που έχεις, θα μπορούσε ο διάβολος με πολλή ευκολία να σου στήση κάποια παγίδα, εμφανιζόμενος  ο ίδιος ως Άγγελος φωτός. Θα τον προσκυνούσες και θα δαιμονιζόσουν ή θα σε έριχνε σε πλάνες και θα σε κόλαζε στους αιώνες. Ευτυχώς που  ο Θεός σε φύλαξε , αμείβοντας την πίστι και την απλότητά σου. Διότι ο σκοπός της οποιασδήποτε προσευχής δεν είναι για να βλέπουμε οράματα με Αγίους ή και φώτα λαμπερά, αλλά για να ελκύσουμε το έλεος του Θεού, που θα διορθώση την άτακτη ζωή μας και που θα μας φωτίση και θα μας οδηγήση στην σωτηρία της ψυχής μας. Αυτές τις συμβουλές σου τις είχα δώσει από την πρώτη φορά που διαμαρτυρήθηκες. Γι’ αυτό θα προσεύχεσαι όπως πρώτα, θα νηστεύης, θα συμμετέχης στα Πανάγια Μυστήρια, με φόβο, πίστι, αγάπη και αληθινή μετάνοια. Θα τηρής τις ευαγγελικές εντολές με πολλή υπομονή και όλα όσα μας διδάσκει η Ορθόδοξη πίστις μας.

Από τότε διορθώθηκε η στάσις του στην προσευχή και μαζί με τα απολυτίκια λέει πλέον συνεχώς προφορικά και την Ευχούλα «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Από το βιβλίο: “Η «ΕΥΧΗ» ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ”

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ

ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2007

Νώτη Γεωργία

Η ομορφιά του είναι απερίγραπτη!

Τον Μάιο του 2008 , ένας ευσεβέστατος κρατικός υπάλληλος ήρθε να προσκυνήσει την Παναγιά στην Βαρνάκοβα μαζί με την σύζυγό του. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μαζί του, αναφέρθηκε και στην Χάρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ και σε αλησμόνητα περιστατικά όπου δέχτηκε την άμεση βοήθειά του. Χαρακτηριστικά είπε:

“Επειδή το αγοράκι μου είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας, αποφάσισα να πάω στο προσκύνημα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στο Μαντάμαδο της Μυτιλήνης και να ζητήσω τις μεσιτείες του για την θεραπεία του παιδιού μου.

Πράγματι , φθάσαμε στο προσκύνημα , όπου πολλοί πιστοί περίμεναν στην σειρά για να μπορέσουν να προσκυνήσουν. Όταν όμως βρέθηκα μπροστά στην θαυματουργή   εικόνα του, δυστυχώς δεν μπόρεσα να προσευχηθώ όπως το ήθελα. Κι ενώ απομακρυνόμουν, είπα με την σκέψη μου στον Αρχάγγελο: “Αρχάγγελέ μου! Τι καλά θα ήταν να μου έκανες την χάρη να σε δω ζωντανό, τότε πιστεύω θα μπορούσα να σου πω τα όσα θέλω!”».

Τόλμη; Πίστη; Και τα δύο! Και η αγαθότητα του Αρχαγγέλου συγκατάνευσε στην ανθρώπινη αδυναμία! Και συνέχισε ο εν λόγω πιστός:

“Ενώ είχα διανύσει μερικά μέτρα από την εικόνα, ένοιωσα μια ακατανίκητη έλξη να γυρίσω πάλι προς αυτήν. Πράγματι, στράφηκα προς τα πίσω, κρατώντας πάντα το άρρωστο παιδάκι μου απ’ το χέρι. Και τι να δω! Μεταξύ εμού και της εικόνας στεκόταν ολοζώντανος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ! Φορούσε ολόλευκα ρούχα, μα σαν να ήταν από φως! Το πρόσωπό του είχε μια θεία ομορφιά και είχε ένα μειδίαμα συμπαθείας και φιλικότητας. Τα μαλάκια του ήταν σγουρά και έπεφταν μέχρι τους ώμους του. Κοκκάλωσα σ’ αυτή τη στάση! Έτρεμα και τα δάκρυα έτρεχαν βροχή από τα μάτια μου.

Για μια στιγμή, έγινε άφαντος από τα μάτια μου ο αγαπημένος μου Αρχάγγελος. Τότε συνήλθα και απομακρύνθηκα σιωπηλά, ενώ οι άλλοι προσκυνητές νόμιζαν ότι απλώς είχα συγκινηθεί κατά το προσκύνημά μου.

Αυτή η χαριτωμένη εμπειρία που παραχώρησε η αγάπη του Θεού , με γέμισε χαρά και αποτέλεσε σταθμό στη ζωή μου. Από τότε αισθάνομαι πιο δυνατός στην πίστη, αλλά και πιο ταπεινός για την συγκατάβαση που έδειξε ο Αρχάγγελος στην ανθρώπινη αδυναμία μου.

Το παιδί μου τελικά θεραπεύτηκε αλλά και σε άλλες δύσκολες περιστάσεις της ζωής μου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στάθηκε προστάτης και βοηθός μου, όπως η κατωτέρω. Μεγάλη η Χάρι του!”

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ουράνια μηνύματα

Θαυμαστά γεγονότα»

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ

ΔΩΡΙΔΑ 2009

Νώτη Γεωργία

Στοχασμοί Του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Αδύναμος

Το έγκλημα είναι αδυναμία και όχι ισχύς. Ο εγκληματίας είναι αδύναμος, και όχι ήρωας.

Γι’ αυτό να θεωρείς εκείνον που σε κακομεταχειρίζεται πάντα σαν πιο αδύναμο από σένα, και όπως δεν εκδικείσαι το αδύναμο παιδί, έτσι μην εκδικείσαι ούτε εκείνον που σε κακομεταχειρίζεται. Αφού δεν σε κακομεταχειρίζεται κατά την ισχύ του, αλλά κατά την αδυναμία του.

Μ’ αυτόν τον τρόπο θα συσσωρεύεις τη δύναμη μέσα στον εαυτό σου, και θα είσαι σαν θάλασσα, η οποία δεν ξεχύνεται για να βυθίσει κάθε παλιόπαιδο, που πετά μια πέτρα μέσα της.

Το κύπελλο της απόλαυσης

Εάν σου προσέφεραν ένα χρυσό κύπελλο με το καλύτερο κρασί του κόσμου και έλεγαν: «Πιες, όμως να ξέρεις, ότι στον πάτο υπάρχει ένας σκορπιός», θα έπινες;

Σε κάθε κύπελλο της γήινης απόλαυσης βρίσκεται στον πάτο ένας σκορπιός. Και συνάμα, δυστυχώς, αυτά τα κύπελλα είναι τόσο ρηχά, ώστε ο σκορπιός είναι πάντα κοντά στα χείλη.

Ο θάνατος ξαφνικά

Στην τράπεζα ο τραπεζίτης χαρούμενα μετρά , πόσες χιλιάδες ημερών ακόμα μπορεί να τρώει. Ενώ ο πεινασμένος νεκροθάφτης από το νεκροταφείο παρατηρεί την πόλη και σκέφτεται: από ποιού τα δόντια αύριο θα πέσει το ψωμί;

Ο κλέφτης και ο σκόρος

Εάν είσαι πλούσιος μόνο μ’ εκείνα που οι κλέφτες μπορούν να κλέψουν και οι σκόροι να φάνε, με τί θα μείνεις εάν οι κλέφτες όντως τα κλέψουν , και οι σκόροι τα φάνε;

Να δένεις τις κλωστές στον ουρανό

Όλα σου τα έργα , όποια πράξεις, αλλά όχι εν ονόματι του ουρανού και χωρίς την άδεια του ουρανού, θα φέρουν πικρό καρπό, αφού ο ουρανός δεν θα τα περιβάλει με την χαρισματική του βροχή ούτε θα τα φωτίσει με το ζωοδόχο του φως.

Ό,τι και να σκοπεύεις, άκουσε τη συμβουλή του ουρανού. Ό,τι και να υφαίνεις, να δένεις τις κλωστές στον ουρανό.

Με παρέα στην μοναξιά

Όσο πιο σοφοί δείχνουμε μπροστά στους ανθρώπους, τόσο πιο χαζοί αισθανόμαστε προς τον εαυτό μας.

Όσο πιο πολύ εξαίρουμε τις αρετές μας μπροστά στους ανθρώπους, τόσο πιο δυνατά τονίζονται προς τους ίδιους μας τους εαυτούς ανάλογες αδυναμίες και ελαττώματα.

Ένας στρατιώτης εξομολογήθηκε στον φίλο του, ότι όποτε εξήρε στην παρέα και περιέγραφε τον ηρωισμό του στον πόλεμο, στη συνείδησή του ακαταμάχητα σπρώχνονταν εικόνες απ’ όλες τις ήττες και αθλιότητες της ζωής του.

Από το περιοδικό : «πειραϊκή εκκλησία»

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΤΟΣ 22Ο  ΤΕΥΧΟΣ 240

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Νώτη Γεωργία

Τον δρόμον τετέλεκα την πίστιν τετήρηκα

"Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".

"Το να σου παραδώσουμε την πόλη, δεν είναι δικαίωμα ούτε δικό μου ούτε άλλου από τους κατοικούντες σε αυτή. Γιατί απόφαση όλων μας είναι να πέσουμε, αμυνόμενοι, με τη θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας".

Τα παραπάνω αποτελούν την απάντηση του Αυτοκράτορα Κων/νου ΙΑ΄ Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β΄ που πολιορκούσε την Κων/πολη το 1453, όταν του ζήτησε να παραδώσει την πόλη και να αποχωρήσει σώος.

 

 

 Την Πόλη δεν την παρέδωσε ποτέ , την άρπαξαν και την λεηλάτησαν.

 

Πως κτυπούν τις καμπάνες οι μοναχοί του Αγίου Όρους

Την Δευτέρα 27 Μαΐου 2013 στα πλαίσια της 18ης Παρουσίαση Εκκλησιαστικών Ειδών - Ιερών Αντικειμένων και Χειροποίητων κατασκευών «ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ» έλαβε χώρα και ένας κύκλος παράλληλων εκδηλώσεως με ομιλίες για τα εκκλησιαστικά μουσικά όργανα και προβολές.

Ο τρόπος που κτυπούν οι μοναχοί του Αγίου Όρους τις καμπάνες ήταν ένα από τα ντοκιμαντέρ που προκάλεσαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών μιας και  ήταν σε  πρώτη παγκόσμια προβολή.

Πρόκειται για μια Γαλλική παραγωγή σε συνεργασία με τον Βυζαντινολόγο Καθηγητή κ. Θεοχάρη Προβατάκη. Οι λήψεις έγιναν το 1992 σε πέντε Μονές του Αγίου Όρους, ανάμεσα των οποίων και οι τρεις παλαιότερες και μεγαλύτερες: Λαύρας, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Ξηροποτάμου επίσης και Παντελεήμονος η οποία φημίζεται για την μεγαλύτερη καμπάνα στο Άγιον Όρος.

Στην εισαγωγή του ο κ. Προβατάκης έδωσε στοιχεία για την ιστορική παρουσία των σημάντρων στον αρχαιοελληνικό και βυζαντινό πολιτισμό. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν περί τα 100 μουσικά όργανα ενώ οι βυζαντινοί 75 με τους ανάλογους ρυθμούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποίησε 5 εκκλησιαστικά όργανα δηλ. τις Καμπάνες, τα Σήμαντρα, τα Τάλαντα, τα Κάντια  και τους Κοπάνους, ή μελέτη και ή σπουδή των όποιων συμβάλλει αποτελεσματικά στη διατήρηση και συνέχιση τού ελληνοχριστιανικού της πολιτισμού». Μεταξύ άλλων ο κ. Προβατάκης τόνισε τις στενές σχέσεις των εκ­κλησιαστικών ηχητικών οργάνων με τη λειτουργική ζωή των Ορθοδόξων πιστών Χριστιανών.

Αξίζει δε να επισημάνουμε ότι έκτος από τα πέντε εκκλησια­στικά ηχητικά όργανα, τα εξήντα και πλέον Ελληνικά Μουσικά Λαϊκά όργανα και οι 537 τοπικοί ελληνικοί χοροί, πού μέχρι σήμερα έχουν ερευνήθεί και καταγράφεί, σηματοδοτείται η πλούσια ελληνική μουσική κληρονομιά, κρινόμενη στο στίβο του διεθνούς πολιτισμικού ανταγωνισμού.

Σήμερα ένας πρόχειρος απολογισμός βεβαιώνει ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν και κτυπούν κατά περίπτωση πάνω από 80.000 Καμπάνες, με τη μεγαλύτερη στο Άγιον Όρος (Μονή Αγίου Παντελεήμονος), βάρους 13.088 κιλών.

Βασίλειος Χάδος

http://www.pemptousia.gr