Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Ιερατικό Μνημόσυνο 30 χρόνων από την ενδημία του Ιδρυτή της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Μεξικού Επισκόπου Παύλου Nτε Μπαγιεστερ




                                                                                             Μεξικό, 9 Φεβρουαρίου 2014


ΔΕΛΤΟ ΤΥΠΟΥ

Ιερατικό Μνημόσυνο  30 χρόνων από την ενδημία του
Ιδρυτή της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Μεξικού
Επισκόπου Παύλου Nτε Μπαγιεστερ



Tην Κυριακή 9 Φεβρουαρίου τελέστηκε ιερατικό μνημόσυνο στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Σοφίας του Μεξικού, με την συμπλήρωση 30 χρόνων από την ενδημία του Επισκόπου Παύλου Νανζιανζού.
Ο Παύλος Νανζιανός διετέλεσε ως ο πρώτος Αρχιμανδρίτης της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Μεξικό το 1960. Ακαδημαϊκός, λάτρης του ελληνικού πολιτισμού και βαθύτατα θρησκευόμενος εδέχθη από τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα να μεταβεί στην Αθήνα όπου σπούδασε Θεολογία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 κατόπιν προτάσεως του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ιακώβου, εξελέγη υπό του Οικουμενικού Πατριαρχειόυ, Επίσκοπος Ναζιανζού, βοηθός Επίσκοπος για το Μεξικό – της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Με τον ερχομό τους στο Μεξικό κατέλαβε διδακτορική θέση στο πανεπιστήμιο ενώ διετέλεσε και διευθυντής Γραφείου Πολιτισμού της χώρας. Το Μεξικό, τίμησε το έργο του παραχωρώντας το 1960 τον χώρο στον οποίο ανεγέρθη ο Μητροπολιτικός Ναός Αγίας Σοφίας και το πολιτιστικό κέντρο.



 Τα οστά του φυλάσσονται στη αυλή του Ιερού Ναού. Ο Παύλος Νανζιανζού έχει μεταφράσει τον Όμηρο και άλλους αρχαίους ποιητές από την Αρχαία Ελληνική στην Ισπανική.
Για το έργο και τη πορεία του μίλησε ο Σεβασμιότατος κκ Αθηναγόρας Μητροπολίτης Μεξικού ενώ την επιμνημόσυνη τελετή τίμησαν με την παρουσία τους πλήθος κόσμου – Έλληνες και Μεξικάνοι.  Εψαλε η χορωδία του Μεξικού που απαρτίζεται από Μεξικανούς φοιτητές του μεγαλύτερου μουσικού Κονσερβατορίου της χώρας. Αμέσως μετά τελέσθηκε τρισάγιο στη αυλή της Αγίας Σοφίας όπου φυλάσσονται τα οστά του εκλιπόντος Επισκόπου.
Ο Σεβ. κκ Αθηναγόρας παρέθεσε γεύμα με το τέλος της λειτουργίας στους πιστούς, όπως ήδιστε κάθε Κυριακή



Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Μάρτυρας



9 Φεβρουαρίου







Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Βαλεριανοῦ (253 – 259 μ.Χ.) καὶ Γαληίνου (259 – 268 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια.
Δυστυχῶς, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιόχειας, ποὺ ὀνομαζόταν Σαπρίκιος, ἔθρεψε στὴν ψυχή του ἀνεξήγητο μίσος κατὰ τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ὅμως ἐνέμενε στὴν ταπεινοφροσύνη. Ἡ ἀποστροφὴ τοῦ ἱερέως Σαπρικίου τὸν λυποῦσε χωρὶς νὰ τὸν παροργίζει. Καὶ προσευχόταν μὲ ὅλη του τὴν καρδιὰ πρὸς τὸν Θεό, γιὰ νὰ μαλακώσει ἡ σκληρότητα τοῦ ἀδελφοῦ του.
Ὅταν τὸ ἔτος 257 μ.Χ. ξέσπασε μεγάλος διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν, συνελήφθησαν πολλοὶ μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Σαπρίκιος. Μόλις ὁ Ἅγιος πληροφορήθηκε τὸ γεγονός, ἔτρεξε κοντά του καὶ παρακάλεσε τὸν Σαπρίκιο νὰ τοῦ δώσει τὸν ἀσπασμὸ καὶ τὴν εὐλογία του. Ὁ Σαπρίκιος τὸν κοίταξε περιφρονητικὰ καὶ ἀρνήθηκε, λησμονώντας ὅτι ἡ πίστη χωρὶς τὴν ἀγάπη δὲν ὠφελεῖ. Καὶ ὅμως ὁ Ἅγιος Νικηφόρος δὲν ἀπελπίσθηκε. Καὶ ὅταν εἶδε τὸν Σαπρίκιο νὰ ὑποφέρει μὲ καρτερία τοὺς βασανισμούς, ζήτησε ἀκόμη περισσότερο τὴν συνδιαλλαγὴ μὲ αὐτόν, ποὺ ἔφερε στὸ σῶμά του τὰ στίγματα τοῦ Χριστοῦ. Τὸν πλησιάζει καὶ πάλι, ἀσπάζεται τὶς πληγές του καὶ τὸν ἱκετεύει νὰ τὸν συγχωρήσει. Ὁ Σαπρίκιος καὶ κατ’ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ὥρα τοῦ μαρτυρίου ἀπέκρουε ἀπὸ τὴν καρδιά του τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταπείνωση. Ἡ ἀγάπη εἶχε φονευθεῖ ἐντός του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τὸν ἐγκατέλειψε. Λίγο πρὶν τὴν ὥρα τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ δειλιάζει καὶ προχωρεῖ στὰ ἔσχατα τῆς ἀπώλειας. Ἀρνεῖται τὸν Χριστὸ καὶ ζητᾶ νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ἡ ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου πλημμύρισε ἀπὸ θλίψη καὶ ἀμέσως ἄρχισε νὰ παρακαλεῖ τὸν Σαπρίκιο νὰ ἀναλάβει τὴν γενναιότητά του. Ἡ παράκληση τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου χαρακτηρίσθηκε ἀπὸ τὸν εἰδωλολάτρη ἔπαρχο ὡς ὁμολογία Χριστοῦ.
Ἔτσι διέταξε νὰ ἀποκόψουν τὴν τίμια κεφαλὴ τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου, ὁ ὁποῖος μετέβη στὰ οὐράνια σκηνώματα, συγκοινωνὸς καὶ κληρονόμος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Το ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014
Το ευαγγέλιο της Κυριακής
ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
Κεφ. ιη΄ (18 )
Στιχ: 10-14. Η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου.

10 ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης.
 11 ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, καὶ ὡς οὗτος τελώνης·
12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.
13 καὶ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
14 λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

Σύντομη ερμηνεία

10 Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν∙ ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης.
11 Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος ,για να φαίνεται καλά, και προσευχόταν προς τον εαυτό του και για τον εαυτό του με τα εξής λόγια: Σ’ ευχαριστώ , Θεέ μου, διότι δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη. Ενώ δηλαδή όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι και αξιοκατάκριτοι , εγώ είμαι ο μόνος ανένοχος. Σ’ ευχαριστώ λοιπόν, διότι δεν βλέπω στον εαυτό μου τις τόσες κακίες που έχουν οι άλλοι.
12 Έχω όμως και αρετές: Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Δίνω το ένα δέκατο απ’ όλα εκείνα που αποκτώ, ακόμη κι από τα πιο μικρά και τιποτένια, για τα οποία δεν επιβάλλει ο νόμος τη «δεκάτη».
13 Ο τελώνης , αντίθετα, στεκόταν μακριά από το θυσιαστήριο όπου καίγονταν οι θυσίες , και δεν είχε την τόλμη όχι μόνο τα χέρια του αλλά ούτε τα μάτια του να σηκώσει επάνω προς τον  ουρανό. Αλλά χτυπούσε συνεχώς το στήθος του, που περιέκλειε την αμαρτωλή και ακάθαρτη καρδιά του, και έλεγε: Κύριε και Θεέ, σπλαχνίσου με και συγχώρησέ με τον αμαρτωλό.
14 Σας βεβαιώνω ότι αυτός ο περιφρονημένος τελώνης κατέβηκε από το ιερό και πήγε στο σπίτι του αθωωμένος και δικαιωμένος από τον Θεό και όχι ο Φαρισαίος εκείνος. Δικαιώθηκε λοιπόν ο τελώνης και κατακρίθηκε ο Φαρισαίος, διότι όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί από τον Θεό και θα κατακριθεί. Αντίθετα όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί και θα τιμηθεί από τον Θεό.

Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ


Με θέμα: «Στον καιρό του Παλαιολόγου»
Ένα ταξίδι στο Βυζάντιο με όχημα τη λογοτεχνική σας φαντασία.

Ζωντανέψτε με την πένα σας τις μέρες του τελευταίου Αυτοκράτορα δημιουργώντας ένα διήγημα έως 2500 λέξεις και παίρνοντας μέρος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών & η Ενωμένη Ρωμηοσύνη.
Πέρα από τα βραβεία, τα δώρα και τις τιμητικές διακρίσεις του διαγωνισμού, η συμμετοχή σε ένα λογοτεχνικό διαγωνισμό είναι μία συναρπαστική και ανεπανάληπτη εμπειρία, ένα ταξίδι στις πιο δημιουργικές πτυχές του εαυτού σας!         

Κανόνες Συμμετοχής

- Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε δύο κατηγορίες:
α. Μαθητών (Γυμνασίου-Λυκείου)
β. Ενηλίκων.
Για κάθε κατηγορία θα υπάρξει ξεχωριστή διάκριση.

- Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα ανεξαιρέτως λοιπών στοιχείων.

- Η έκταση των έργων δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2500 λέξεις (περίπου πέντε σελίδες).

- Οι υποψήφιοι μπορούν να συμμετέχουν με ένα μόνο διήγημα, το οποίο να μην έχει δημοσιευθεί ποτέ σε οποιοδήποτε επίσημο έντυπο (βιβλίο-εφημερίδα-περιοδικό).

- Τα έργα υποβάλλονται σε επτά (7) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, με ψευδώνυμο στο κάτω δεξιά μέρος της σελίδας και θα υποβάλλονται σε κλειστό φάκελο, απαραιτήτως με ψευδώνυμο.
Εντός του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ θα πρέπει να βρίσκεται και ένας άλλος φάκελος ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟΣ μέσα στον οποίο θα βρίσκεται το πραγματικό όνομα και τα λοιπά στοιχεία του διαγωνιζομένου (διεύθυνση, πόλη, τηλέφωνο), ενώ εξωτερικά αυτού θα αναγράφεται το ψευδώνυμο, και ο οποίος θα αποσφραγιστεί μετά τη αξιολόγηση-κρίση.
Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται το απόρρητο και το αδιάβλητο του διαγωνισμού.
Έργα, στα οποία δεν διασφαλίζεται η ανωνυμία του διαγωνιζόμενου, θα αποκλείονται εξ αρχής.
- Τα διαγωνιζόμενα έργα πρέπει να αποσταλούν στη Διεύθυνση: ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Μοναστηρίου 225, ΤΚ 54628, Θεσσαλονίκη και με την ένδειξη: Για τον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, κατηγορία μαθητών ή κατηγορία ενηλίκων αντίστοιχα.

- Η κρίση των έργων θα γίνει από :
  • Αρχιμ. Χρίστο Κυριαζόπουλο, Ph. D. Βυζαντινής Ιστορίας, M. Sc. Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, πρώην Σχολ. Σύμβουλο Φιλολόγων Ανατολικής Θεσσαλονίκης.
  • Βαβαρούτσο Βίκτωρα, Φιλόλογο
  • Θεοδωρόπουλο Αθανάσιο, Φιλόλογο
  • Καραμήτρου Αμαλία, Δρ. Φιλολογίας
  • Καραμήτρο Ιωάννη, Θεολόγο, Φιλόλογο, τ. Διευθυντή Β/θμιας Εκπαίδευσης
  • Σαρρή Βασίλειο, Δρ. Βυζαντινής Φιλολογίας
  • Στεργιούλη Χαράλαμπο, Δρ. Βυζαντινής Φιλολογίας

- Ο διαγωνισμός θα διαρκέσει από την 1η Φεβρουαρίου 2014 έως και την 31η Ιουλίου 2014 (σφραγίδα ταχυδρομείου).

- Ο πρώτος νικητής κάθε κατηγορίας θα κερδίσει ταξίδι για ένα άτομο σε Κωνσταντινούπολη ή Αττάλεια της Μικράς Ασίας και τιμητική πλακέτα.
Στους συμμετέχοντες που θα καταλάβουν την 2η , 3η , 4η  και 5η θέση (κάθε κατηγορίας) θα απονεμηθούν τιμητικές πλακέτες και θα λάβουν βιβλία από τους εκδοτικούς οίκους Αγιορείτικη Εστία, Σταμούλη, Ορθόδοξη Κυψέλη, το Παλίμψηστον, Ι. Μ. Χρυσοπηγής Χανίων, και Ενωμένη Ρωμηοσύνη.
Όλοι οι συμμετέχοντες του διαγωνισμού θα λάβουν τιμητικό έπαινο καθώς και ένα έντυπο ως επιβράβευση για την συμμετοχή τους.

- Η ανακοίνωση των νικητών θα γίνει σε ειδική τιμητική εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την ενορία της Αγίας Αικατερίνης Χανίων καθώς και μέσα από τις ιστοσελίδες των συλλόγων.
Ο χρόνος διεξαγωγής της εκδήλωσης και ανακοίνωσης των νικητών θα οριστεί μέσα από τις ιστοσελίδες των συλλόγων.



- Η συμμετοχή στο διαγωνισμό προϋποθέτει και συνεπάγεται την πλήρη και ανεπιφύλακτη αποδοχή του συνόλου των παραπάνω όρων.

Καλή επιτυχία!

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτη Μεξικού Αθαναγόρα με αφορμή την ολοκληρωση των εορτασμών για την επέτειο των δέκα χρόνων από τα εγκαίνια του Αγίου Νικολάου στην Αβάνα της Κούβας




                                                           

                                   Μεξικό, 30 Ιανουαρίου 2014


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτη Μεξικού Αθαναγόρα
με αφορμή την ολοκληρωση των εορτασμών για την επέτειο των δέκα χρόνων από τα εγκαίνια του Αγίου Νικολάου στην Αβάνα της Κούβας
         
Ο Αρχιεπίσκοπος Κεντρικής Αμερικής κκ Αθηναγόρας με την επιστροφή του από την Κούβα στην Μητρόπολη Μεξικού εξέφρασε τον ενθουσιασμό του αλλά και την αγάπη του για όλους όσοι συντέλεσαν στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων στην πρωτεύουσα της Κούβας. Ιδαίτερα αναφέρθηκε στην ευγενή και στενή σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ της Κυβέρνησης της Κούβας και της Ελληνικής Ορθόδοξης παρουσίας στην χώρα, στο πρόσωπο του Μητρ. Αθηναγόρα.
Αποσπάσματα από την συνέντευξη
"Κάθε μέρα για μένα είναι μια μέρα που δοξάζω τον Θεό για το δώρο αυτό που μου έχει δώσει και λέγεται Μητρόπολις Μεξικού, με ευθύνη για όλες αυτές τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Την περασμένη εβδομάδα (26 Ιανουαρίου) βιώσαμε τον εορτασμό της 10ης επετείου των εγκαινίων της εκκλησίας στην Κούβα από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος προσκεκλημένος απο τον Φιντέλ Κάστρο ήρθε και εγκαινίασε τον ναό.



Ανέμενα να γίνει μια τελετή όμορφη διότι γνωρίζω πως οι Ιερείς μου στην Κούβα ήταν ικανοί να προετοιμάσουν ένα πρόγραμμα όπως άρμοζε για την γιορτή αυτή. Η παρουσία του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχου Σεβ. Μητροπολίτου Κιδωνιών κ Αθηναγόρου, η παρουσία του αδελφου εν Χριστώ Μητροπολίτου Μπουένος Αιρες Ταρασίου, η παρουσία Αρχιερέων από την Αμερική και Ελλάδα, μαζί με την παρουσία Ελλήνων της Αμερικής της Ελλάδος και του Παναμά.
Μα πιο σημαντικό δώρο μας έδωσε η εκκλησία της Σύρου με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Δωροθέου, της παρουσίας των λειψάνων του Αγίου Νικολάου που φυλλάσονται στον ομώνυμο Ιερό Ναό στην Σύρο, τα οποία ήρθαν ευλογία του Μητροπολίτη για να μπορέσουμε να γιορτάσουμε την 10η επέτειο και να μπορούν οι πιστοί μας στην Κούβα να προσκυνήσουν τα λείψανα του Αγίου Νικολάου. Σημαντική και η παρουσία η δική σας της Ellopia TV USA για να καταγράψετε τις προσπάθειες μας να εδραιώσουμε εδώ την Ορθοδοξία.
Για μας αποτέλεσε μια ευκαιρία να δώσουμε στους Κουβανούς την χαρά να γνωρίσουν ότι αυτό που έκαναν πριν δέκα χρόνια δεν ήτω εις μάτιν αντιθέτως η εκκλησία μας στην Κούβα αυξάνεται και πληθαίνει όπως το γνωρίζετε και όπως το είδατε αυτοπροσώπως , με βαπτίσεις, με κατηχήσεις, με χειροτονίες όπως αυτή του νέου Κουβανού διακόνου την περασμένη Κυριακή, και ότι είμαστε εκκλησία Ορθόδοξη που αγκαλιάζουμε όλον τον κόσμο, δεν εργαζόμεθα φυλετικώς αλλά εργαζόμεθα σαν Οικομενικό Πατριαρχείο και έχουμε μέσα μας την υποχρέωση να μπορούμε να ανοίγουμε τις θύρες για το μήνυμα αυτό το σωτήριο της Ορθοδόξου Εκκλησίας για ;όλους όσοι θέλουν να την αγκαλιάσουν την εκκλησία μας και έτσι δώσαμε εις τους Κουβανους την χαρά να γνωρίσουν ότι αυτό το οποίο μας έδωσαν δηλαδή την παρουσία της Ορθοδοξίας και του Οικ. Πατριάρχου, το δώρο αυτό του Φιντέλ Κάστρο και της κυβερνήσεως της Κούβας ήτω κάτι το οποίο άξιζε που το έκαμαν.
Βιώσαμε ημέρες όμορφες στην εκκλησία ήτω ο αντιπρόεδρος της Χώρας ο οποίος είναι ήδη εκλεγμένος επόμενος πρόεδρος, με την παραίτηση εντός έτους ή δύο ετών του νύν προέδρου Ραούλ Κάστρο. Η συγκίνηση που όλοι είχαμε με τις βαπτίσεις με την χειροτονία , με τα παιδιά μας στην Κούβα να ψέλνουν στην Ελληνική, ιδιάιτερα τα μικρά παιδιά που έψαλλαν τον Εθνικό Υμνο της Ελλάδος, όλα αυτά , αποτέλεσμα και μόνο της χάριτος του Θεού και παρουσία του Αγίου Πνεύματος και η προστασία του Αγίου Νικολάου, εις το έργο αυτό που επιτελείται εις την Κούβα.
Και αυτό όπως γνωρίζετε είναι ένα μικρό κομμάτι του Ιεραποστολικού μας έργου στην Κ. Αμερική. Συνεχίζουμε παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες, συνοδοιπόροι με τους πιστούς μας. Η χαρά η δική μου είναι πως αυτοί οι άνθρωποι είναι το μέλλον της Ορθοδοξίας στην Λατινική Αμερική. Το λέγω και το επαναλαμβάνω, εμένα με έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης εις την Κεντρική Αμερική για να είμαι η θύρα, για να μπορώ να ανοίξω την πόρτα της Ορθοδοξίας για αυτόν τον κόσμο και για αυτούς τους λαούς. Αυτοί είναι οι ίδιοι οι οποίοι μπαίνουν μόνοι τους, που αγγαλιάζουν τις εικόνες την παράδοση την κουλτούρα την ψαλτική, την ελληνική γλώσσα, αυτό που είμαστε και που μερικές φορές το θεωρούμε αυτονόητο.
Θα συνεχίσουμε το έργο μας ταπεινά αλλά με το να γνωρίζουμε πως το χέρι του Θεού ειναι εκείνο που κατευθύνει αυτό το έργο και έτσι να έχουμε την χαρά να μπορούμε να παραδώσουμε στον Χριστό στην εκκλησία μας την πατρίδα μας τον Πατριάρχη μας εκκλησία Κουβανών Ορθοδόξων , Αιτινών Ορθοδόξων, Γουαταμαλτέκων Ορθοδόξων, Παναμέζων, κοκ
Τελειώνω με μια εκλαϊκευμενη ελληνική φράση 'και που είσαι ακόμη”




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...