Τα 15 μυστικά των επιτυχημένων ανθρώπων

Τι κάνουν και τι αποφεύγουν στη ζωή τους

Η συγκέντρωση και οι στόχοι κρατούν το «κλειδί» της επιτυχίας και της ευτυχίας στη ζωή.
Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι στον πλανήτη είναι και οι πιο... συγκεντρωμένοι.
Δίνουν μεγάλη βαρύτητα και προσοχή στο παρόν και αυτή τους η συνήθεια τους κάνει να παραμένουν εξαιρετικά αφοσιωμένοι στις υποχρεώσεις τους, να φέρνουν τα πάντα εις πέρας και να αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε αντιξοότητα με καλύτερο τρόπο.
Οι συγκεντρωμένοι άνθρωποι έχουν πολύ απλό τρόπο σκέψης και δεν κάνουν πολλά πράγματα μαζί.
Δείτε παρακάτω μια λίστα με τα πράγματα που κάνουν οι επιτυχημένοι άνθρωποι, όπως τα συγκέντρωσε σε δημοσίευμά της η ιστοσελίδα lifehack.org:
1. Δεν κουτσομπολεύουν
Οι εξαιρετικά συγκεντρωμένοι άνθρωποι δεν ασχολιούνται με κουτσομπολιά. Έχουν πολύ καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα και παραγωγικά πράγματα για να ασχοληθούν στο χρόνο τους.
2. Δεν κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα
Εστιάζουν σε ένα πράγμα τη φορά, προκειμένου να αυξήσουν την προσοχή και κατά συνέπεια την παραγωγικότητα και αποδοτικότητά τους.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να κάνει δύο πολύπλοκες δραστηριότητες χωρίς ιδιαίτερο κόπο, επειδή διαθέτει δύο λοβούς και μπορεί να «μοιράσει» ευθύνες και αρμοδιότητες σε κάθε έναν από αυτούς. Ωστόσο, η προσθήκη μιας ακόμη δραστηριότητας μπορεί να φορτώσει υπερβολικά το μετωπιαίο φλοιό και να αυξήσει το ενδεχόμενο να κάνετε περισσότερα λάθη.
3. Δεν αναβάλλουν και δε χρονοτριβούν
Σίγουρα μπορεί να αναβάλλουν μια υποχρέωσή τους για μερικές ώρες, ειδικά αν είναι δυσάρεστες και δύσκολες, όμως με κάποιο τρόπο καταφέρνουν να φέρουν εις πέρας όσα πρέπει να γίνουν... όταν πρέπει να γίνουν! Με άλλα λόγια, οι εξαιρετικά συγκεντρωμένοι (και κατά συνέπεια επιτυχημένοι άνθρωποι) γνωρίζουν πότε είναι η καλύτερη ώρα για να γίνει κάτι... και το κάνουν τότε και όχι αργότερα.
4. Δεν αποσπάται η προσοχή τους από περισπασμούς
Οι συγκεντρωμένοι άνθρωποι απομακρύνουν οτιδήποτε μπορεί να τους αποσπάσει την προσοχή και δε θα τους επιτρέψει να φέρουν εις πέρας το έργο τους. Είτε πρόκειται για ενημερώσεις στο λογαριασμό email τους, είτε πρόκειται για ειδοποιήσεις στα social media... φροντίζουν να απενεργοποιούν τα πάντα, προκειμένου τίποτε να μην ξεκλέψει από την παραγωγικότητα και από τον πολύτιμο χρόνο τους. Γνωρίζουν ότι οι περισπασμοί μπορούν να χαλάσουν τη συγκέντρωσή τους, να τους προκαλέσουν στρες και να εμποδίσουν την επίτευξη των στόχων τους.
5. Δεν αναζητούν την επιβεβαίωση των άλλων
Δε χρειάζονται την επιβεβαίωση και αποδοχή κανενός, γιατί γνωρίζουν την αξία τους από μόνοι τους. Κάνουν τα πράγματα για τον εαυτό τους και πιστεύουν πως ό,τι κάνουν θα τους βοηθήσει να προοδεύσουν στη ζωή τους. Δεν ανησυχούν για τη γνώμη των άλλων και δε ζουν για να εκπληρώσουν τις προσδοκίες τρίτων. Επικεντρώνονται στις υποχρεώσεις τους και στις δραστηριότητες που θα προωθήσουν την προσωπική κι επαγγελματική τους εξέλιξη.
6. Δεν αντέχουν την αποδιοργάνωση
Οι συγκεντρωμένοι άνθρωποι δεν αντέχουν την αποδιοργάνωση. Γνωρίζουν ότι μπορεί να τους προκαλέσει στρες, να μπλοκάρει τη δημιουργικότητά τους και να τους στοιχίσει πολύτιμο χρόνο, που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν πολύ πιο δημιουργικά και αποδοτικά. Ξέρουν πού βρίσκονται τα πάντα και μπορούν να βρουν ό,τι χρειάζονται, όταν το χρειάζονται και γρήγορα.
7. Δεν εφευρίσκουν αστείες δικαιολογίες για να μην εργαστούν
Γνωρίζουν ότι δε μπορούν να περιμένουν για πάντα, μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή και οι κατάλληλες συνθήκες για να κάνουν κάτι. Άλλωστε, αυτή η στιγμή μπορεί να μην έρθει ποτέ. Μη λέτε ότι δεν έχετε αρκετό χρόνο... έχετε ακριβώς τον ίδιο χρόνο όσο και οι Sir Richard Branson, Mark Zuckerberg και ο πρόεδρος Ομπάμα.
8. Δεν αποφεύγουν το ρίσκο
Δε φοβούνται να πάρουν ρίσκο. Γνωρίζουν ότι η ίδια η ζωή είναι ένα ρίσκο από μόνη της. Σε κανέναν δεν είναι εγγυημένο το αύριο. Ρισκάρουν γιατί γνωρίζουν ότι οι ευκαιρία μπορεί να μην ξανάρθει.
Η εκ του ασφαλούς συμπεριφορά μπορεί να σας κρατά ασφαλείς προς το παρόν, όμως μακροπρόθεσμα μπορεί να σας βλάψει περισσότερο.
9. Δε μένουν στο παρελθόν
Οι επιτυχημένοι άνθρωποι δεν καθορίζονται από αυτά που έκαναν ή δεν έκαναν στο παρελθόν. Αποδέχονται αυτό που είναι, αφήνουν να φύγει αυτό που υπήρχε και έχουν πίστη σε αυτό που μπορεί να έρθει. Η επιθυμία τους να πετύχουν είναι πολύ πιο ισχυρή από το φόβο τους να αποτύχουν και έτσι μαθαίνουν από τα λάθη τους και συνεχίζουν να βαδίζουν μπροστά.

10. Δεν ενεργούν απερίσκεπτα
Παίρνουν το χρόνο τους για να σκεφτούν και ζυγίζουν τις επιλογές τους προσεκτικά. Γνωρίζουν πως «ό,τι λάμπει, δεν είναι χρυσός». Αρκετά συχνά επιλέγουν απλά να απολαμβάνουν αυτά που κάνουν και να γιορτάζουν τις επιτυχίες και τα κατορθώματά τους. Δεν εγκαταλείπουν τα σχέδιά τους για να περάσουν στο επόμενο. Επιμένουν και παραμένουν προσηλωμένοι στα όνειρά τους... ό,τι κι αν τους ξημερώνει!
11. Δε μπλέκονται με όσα δεν τους αφορούν
Δε μπλέκονται στις δουλειές άλλων, εκτός κι αν τους το ζητήσουν και είναι απολύτως απαραίτητο γιατί επηρεάζονται και οι ίδιοι. Αφοσιώνονται αποκλειστικά στα δικά τους θέματα και προσπαθούν να εστιάσουν στις δικές τους προτεραιότητες.
12. Δε συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους
Είναι χαρούμενοι κι ευχαριστημένοι όπως είναι. Γνωρίζουν πως αν συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους, αυτό μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία τους και να τους κάνει να νιώσουν κατώτεροι, ενώ στην πραγματικότητα έχουν τις ίδιες ικανότητες για ανάπτυξη και ανέλιξη στη ζωή τους όπως όλοι οι άλλοι.
13. Δεν έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες
Είναι ρεαλιστές. Δεν περιμένουν τα πάντα να κυλούν ομαλά στη ζωή τους, αλλά φροντίζουν να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες και είναι προετοιμασμένοι και για τα δύσκολα. Γνωρίζουν ότι οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες μπορεί να οδηγήσουν σε απογοήτευση όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως πρέπει.
14. Δε λένε «ναι» σε όλα
Οι επιτυχημένοι άνθρωποι δεν έχουν ως σκοπό να ευχαριστούν τους πάντες. Δεν νιώθουν την ανάγκη να λένε «ναι» σε όλους και ξέρουν ότι δε μπορεί κανείς να ευχαριστεί τους πάντες... πάντα. Μπορούν και λένε «όχι» όταν κάτι δεν ταιριάζει με τις αρχές και τις αξίες τους και δε συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων τους.
15. Δεν τα παρατάνε
Οι επιτυχημένοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι κανείς δεν πέτυχε ποτέ επειδή... τα παράτησε. Εργάζονται σκληρά και επιμένουν ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά. Δεν εγκαταλείπουν, αλλά γίνονται ακόμη πιο δυνατοί όταν οι άλλοι αρχίζουν να τα παρατάνε.

 http://www.newsbeast.gr/world/arthro/663987/ta-15-mustika-ton-epituhimenon-anthropon

«Γιά τόν Χριστό καί τήν Παναγία»

                                    τοῦ ἀρχιμ.Ἰακώβου Κανάκη

Τί πιό ἐπιτυχημένο μήνυμα στήν σχέση μας μέ τόν Θεό. Οἱ ἅγιοι μιλοῦν γιά ἔρωτα Θεοῦ. Ἔτσι τόν βίωναν καί ἔτσι προέτρεπαν νά Τόν γνωρίσουν καί νά Τόν συναντήσουν οἱ ἄνθρωποι. Ξεκαθαρίζουν ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι φόβος, διότι «ἡ ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον».[1] Δέν εἶναι συμφέρον καί χαρακτηρίζουν «μισθωτό» τόν ἄνθρωπο πού τό προσεγγίζει ἔτσι. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, εἶναι ξεκάθαρο αὐτό ἀπό τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, τόν «Εὐαγγελιστή τῆς ἀγάπης».[2] Μόνο ὅσοι ἔχουν ἀγαπήσει γνωρίζουν ἀπό ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη στό Θεό εἶναι μόνο δόσιμο. Ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά χαίρεται ὅταν δίνει. Πῶς νά ξεχάσεις αὐτό πού ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Ἐπιθυμῶ νά κόψω τήν καρδιά μου κομμάτια καί νά τήν μοιράσω στούς ἀνθρώπους». Παράλληλα, καί ὁ ἅγιος Πορφύριος σημείωνε ὅτι: «ἡ καρδιά μου ἔχει μόνο εἴσοδο, ἔξοδο δέν ἔχει». Τί εἶναι αὐτά; Σημεῖα πραγματικῆς Θεϊκῆς ἀγάπης, σημεῖα τῆς αἰωνιότητας στήν καθημερινή μίζερη ζωή μας× Σημεῖα πού δηλώνουν ὅτι ἡ ἀγάπη αὐτή ζῆ ἀκόμα καί στίς μέρες μας, σέ λίγους, σέ ἐλάχιστους, ἀλλά ζῆ γιά νά ἀποδεικνύει ὅτι μπορεῖ καί σήμερα νά ζῆ παρά τίς τόσες ἀντιξοότητες. Ὅλοι μιλοῦν γιά ἀγάπη, ἄγευστοι πολλές φορές τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Μιλοῦν γιά ἀγάπη ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς χωρίς ἴχνος θυσίας. Μιά τέτοια ἀγάπη ὅμως δέν ἀντέχει στό χρόνο, γιατί δέν τήν πότισε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Γεννήθηκε γιά νά πεθάνει καί ζοῦμε καθημερινά δίπλα μας αὐτήν τήν τραγικότητα. Θυμᾶμαι ἕναν γέροντα, τόν γέροντα Δαμασκηνό στήν μονή τοῦ Μακρυνοῦ, πού ἀγάπησε τό Θεό πολύ καί αὐτή ἡ ἀγάπη φαινόταν στό πρόσωπό του, στήν κίνησή του, στήν μορφή του, στήν ἐπικοινωνία σου μαζί του. Τόν θυμᾶμαι νά μιλᾶ γιά τόν ἔρωτά του στό Χριστό καί ὅτι θά πρέπει νά τόν ἔχουμε μέσα στήν καρδιά μας. Θυμᾶμαι πῶς κίνησε τό χέρι του καί ἀκούμπησε τήν καρδιά του. Ἴσα-ἴσα πού τήν ἀκούμπησε, γιατί δέν ἤθελε νά τραυματίσει τό Χριστό πού ὄντως κατοικοῦσε στήν καρδιά του. Δέν μπορῶ νά ξεχάσω τήν προσοχή, τήν εὐλάβεια, τήν λεπτότητα πού ἀκούμπησε τήν καρδιά του! Τέτοιοι ζηλευτοί  ἀνθρώποι ὑπάρχουν ἀκόμα δίπλα μας, λίγοι πλέον, ἐλάχιστοι ἴσως, ἀλλά ὑπάρχουν γιά νά μᾶς δηλώνουν τήν ὄντως Ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη στό Θεό ἔχει δυνατά ἀλλά διακριτικά σκιρτήματα μέσα στήν καρδιά. Εἶναι ὅλως ἰδιαίτερα. Ἡ ἀγάπη στό Θεό σέ προτρέπει νά διαβάσεις γι᾽Αὐτόν, νά ἀκούσεις γι᾽Αὐτόν, νά τραγουδήσεις γι᾽Αὐτόν, νά ζωγραφίσεις γι᾽Αὐτόν, νά ξαγρυπνήσεις γι᾽Αὐτόν, νά μιλήσεις μέ Αὐτόν, νά στερηθεῖς γι᾽Αὐτόν, νά πεθάνεις γι᾽αὐτόν, νά ἐνωθεῖς μέ Αὐτόν! Ἀλλά ἡ ἀγάπη γι᾽Αὐτόν εἶναι ἀληθινή ἀγάπη ὅταν ἀγαπᾶς ὄχι μόνο Αὐτόν ἀλλά καί κάθετί δικό Του. Καί τά ἄλογα ζῶα, καί τήν φύση καί κυρίως τόν ἄνθρωπο, τό μέγιστο δημιούργημά Του. Ἡ ἀγάπη στό Χριστό περνᾶ ἀπό τήν ἀγάπη στόν ἄνθρωπο, σέ κάθε ἄνθρωπο! Πράγματι, ὁ ἴδιος Εὐαγγελιστής τό ἀναφέρει ὅτι ἀπ᾽αὐτό τό γνώρισμα θά μάθουν ὅλοι πώς εἶστε μαθήτες μου, ἄν δηλαδή ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας.[3]

 Στήν πορεία τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει πάντα ἕνας ἀκούραστος συμπαραστάτης, ἡ γλυκυτάτη Παναγία,  πού τήν τιμοῦμε τοῦτο τόν ὑπέροχο μήνα τοῦ καλοκαιριοῦ. Αὐτή γνωρίζει ἀπό τήν ἀγάπη πού λέγαμε. Εἶναι ἡ μήτηρ τῆς Ἀγάπης! Μήτηρ αὐτή τεκνία της ἐμεῖς!

Καλή Παναγιά! Καλό Δεκαπενταύγουστο!

---

[1] Α´Ἰω.4,18.

[2]

[3] Ἰω.13,35.

Προσκύνημα στον τάφο του Οσίου Παϊσίου με σήμαντρα εσπερινού

Ερμηνεία της εικόνας της Κοίμησης της Θεοτόκου

                      Μπακοδήμου Στεφ. Νικολάου, θεολόγου

Η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι πολυπρόσωπη. Δύο όμως πρόσωπα ξεχωρίζουν στην όλη παράσταση: Ο Χριστός και η Παναγία. Ο Χριστός μας με το ηγεμονικό Του παράστημα που κρατά την ψυχή της Παναγίας Μητέρας Του, βρέφος φασκιωμένο και το λιπόσαρκο σκήνωμα της Παναγίας.

Στην εικόνα δεσπόζει το νεκρικό κρεβάτι, όπου αναπαύεται η Παναγία με τα χέρια σταυρωμένα. Μπροστά,  στερεωμένο σε ένα απλό κηροπήγιο καίει ένα κερί. Πίσω από το νεκρικό κρεβάτι και στη μέση ακριβώς στέκει ο Χριστός με το σώμα στρεφόμενο προς τα δεξιά, προς την κεφαλή της Μητέρας Του. Στα χέρια Του απλωμένα στην ίδια κατεύθυνση, κρατά την ψυχή της, που έχει τη μορφή φασκιωμένου μωρού με τα χέρια σταυρωμένα. Τον τριγυρίζει δόξα. Μέσα σ’ αυτή είναι ζωγραφισμένα στην κορυφή ένα εξαπτέρυγο και σε μονοχρωμία τέσσερεις άγγελοι που πλαισιώνουν το Χριστό με χειρονομίες και έκφραση λύπης στα πρόσωπά τους. Πάνω ακριβώς από το Χριστό στην κορυφή του τόξου της εικόνας,  έχουν ανοίξει οι πύλες του ουρανού και παρουσιάζονται  δύο άγγελοι, πάλι σε μονοχρωμία, να σκύβουν με σκεπασμένα χέρια για να πάρουν με τη σειρά τους την ψυχή της. Στην κεφαλή και στα πόδια του νεκρικού κρεβατιού είναι συγκεντρωμένοι  οι δώδεκα απόστολοι με εκφράσεις, στάσεις και χειρονομίες που δείχνουν βαθειά λύπη. Ο Πέτρος θυμιατίζει στην κεφαλή της Παναγίας, ο δε Απόστολος Παύλος και ο Ιωάννης ο Θεολόγος σκύβουν στα πόδια της και την ασπάζονται. Πιο πίσω είναι τρεις ιεράρχες με ανοιχτά βιβλία και στα αριστερά, στο βάθος, θρηνούν τρεις γυναίκες. Τη σύνθεση κλείνουν στο βάθος, πίσω από τις ομάδες των μαθητών, δύο συμβατικά αρχαιοπρεπή κτήρια. Οι  τέσσερεις (εικονίζονται οι τρεις) Ιεράρχες που παραβρέθηκαν στην Κοίμηση, ήταν: ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο Ιερόθεος, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο Τιμόθεος. (Ο Ιερόθεος δεν εικονίζεται). 

Σε άλλες  εικόνες βλέπουμε στη δεξιά άκρη του σπιτιού τον Ιωάννη το Δαμασκηνό που κρατά χαρτί (πάπυρο) με τα εξής λόγια: «Ἀξίως ὡς ἔμψυχόν σε οὐρανὸν ὑπεδέξαντο οὐράνια Πάναγνε θεία σκηνώματα καὶ παρέστηκας...» Και στα αριστερά τον άγιο Κοσμά τον ποιητή κρατώντας άλλο χαρτί που λέει: «Γυναίκα σε θνητήν, ἄλλ᾿ ὑπερφυῶς καὶ μητέρα Θεοῦ εἰδότες, πανάμωμε…»

Σ’ όλα τα πρόσωπα διακρίνεται η θλίψη, ανάμικτη όμως με τη γλυκιά ελπίδα. Είναι η λεγόμενη «χαρμολύπην», το «χαροποιὸν πένθος», γνώρισμα των πιστών που ζουν με την προσμονή της ανάστασης. Τούτο βλέπουμε και στα τροπάρια της εορτής, που άλλοτε τονίζουν τον τρόμο και το δέος των Αποστόλων, τους οποίους παρουσιάζουν να δακρύζουν και άλλοτε τονίζουν τη χαρά τους, που την εκδηλώνουν με ψαλμούς και ύμνους. Παραθέτουμε δύο αποσπάσματα «Ὅτε ἡ μετάστασις τοῦ ἀχράντου σου σκήνους ηὐτρεπίζετο, τότε οἱ Ἀπόστολοι περικυκλοῦντες τὴν κλίνην τρόμω ἐώρων σε» (Στιχηρό ιδιόμελο όρθρου). «...Καὶ τὸ ζωαρχικὸν καὶ θεοδόχον σου σῶμα κηδεύσαντες ἔχαιρον, πανύμνητε» (Δοξαστικό αποστίχων Εσπερινού). 

Σε μερικές εικόνες εικονίζονται στον ουρανό σύννεφα, που μετέφεραν τους αποστόλους στην Ιερουσαλήμ. Σε πολλές εικόνες της Κοίμησης απεικονίζεται  και το επεισόδιο του αγγέλου που κόβει με το ξίφος του τα χέρια του Ιεφονία. (Πρόκειται για εκείνο τον Εβραίο που αποπειράθηκε να ρίξει στο έδαφος το λείψανο της Θεοτόκου).

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΣΤΕΝΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

Στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος & Αγίου Φανουρίου Στενού Φανερωμένης Σαλαμίνας της Ιεράς Μητροπόλεως Μεγάρων και Σαλαμίνος, όπως κάθε χρόνο τιμάται πανηγυρικά η μνήμη του Αγίου.

Στον πανηγυρικό Εσπερινό της Κυριακής παρέστησαν προσκυνητές κληρικοί που αναφέρθηκαν στην ζωή και το έργο του Αγίου Παντελεήμονος, καθώς και στην δύσκολη σημερινή κατάσταση την οποία βιώνουμε σήμερα.

Λιτάνευση Ιερής Εικόνας Αγίου Παντελεήμονος Στενού Φανερωμένης Σαλαμίνας

				Λιτάνευση Ιερής Εικόνας Αγίου Παντελεήμονος Στενού ...
				Προβολή στη διεύθυνση ...	Προεπισκόπηση από Yahoo

Αμέσως μετά τον Μέγα Εσπερινό, ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας στους γραφικούς δρόμους του οικισμού του Στενού Φανερωμένης και μετά την επάνοδο στον ιερό ναό ακολούθησε αρτοκλασία.

Τέλος να αναφερθεί πως αύριο θα τελεστεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία το πρωΐ, και το απόγευμα Ιερά Παράκλησις για όλους τους ασθενείς!

 

 

ΙΕΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΤΑΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ" ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

Σμύρνης 7-Τηλ. 210-3468360

Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της "Ταυριώτισσας" μετεφέρθη έκ Μικράς Ασίας το 1922. Κατά την περίοδον της Εθνικής μας τραγωδίας. Συντηρηθείσα προσφάτως (1η Αυγούστου 2007). Η 1η Αυγούστου καθιερώθηκε από το χριστεπώνυμο πλήρωμα της ενορίας μας αυθόρμητα και δια βοής ώς Ημέρα Ανάμνησης της Αποκάλυψης και Ονοματοδοσίας της Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας "Ταυριώτισσας".

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΗΣ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΟΡΤΗΣ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

ΩΡΑ 7:00 μ.μ.

Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός (Αρτοκλασία).

ΚΥΡΙΩΝΥΜΟΣ ΗΜΕΡΑ-ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015

ΩΡΑ 7:00 π.μ.

Ακολουθία Πανηγυρικού Όρθρου.

ΩΡΑ 8:30 π.μ.

Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

ΩΡΑ 10:00 π.μ.

Η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού (Η έξοδος του Τιμίου Σταυρού εκ του Ιερού Βήματος Λιτανευτικώς εις προσκύνησιν και αγιασμό των πιστών) & τέλεσις του Αγιασμού δια την 1ην του μηνός Αυγούστου.

ΩΡΑ 7:30 μ.μ. 

Μεθεόρτιος Εσπερινός-Πανηγυρική Παράκλησις, ψαλλομένη από όλες τις κυρίες και το εκκλησίασμα, είς την Υπεραγίαν Θεοτόκον. (Θείο Κήρυγμα) 

ΩΡΑ 9:00 μ.μ.

Λιτανεία της Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας "Ταυριώτισσας" (με την μέριμναν του Δημάρχου Μοσχάτου-Ταύρου κ. Ανδρέα Ευθυμίου), συνοδεία Φιλαρμονικής.

Θα πλαισιώσουν την Ι. Εικόνα νέες του Λυκείου των Ελληνίδων "Μεγαρίτισες" με παραδοσιακές ενδυμασίες. Νέοι και νέες του Μικρασιατικού Πολιτιστικού και Προοδευτικού Συλλόγου "Αγ. Ιωάννης ο Θεολόγος" Μελί-Μεγάρων με παραδοσιακές ενδυμασίες καθώς και νέοι και νέες των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας μας.

Η Λιτανεία θα γίνει δια των οδών: Σμύρνης-Μακεδονίας-Πειραιώς-Έμπροσθεν του Δημαρχείου (Δέησις)-Πειραιώς-Αγ. Γεωργίου-Σμύρνης-Επάνοδος εις τον Ι.Ναόν.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

Περιγραφή του θαύματος του Αγίου Νικάνορος που έδιωξε την πανώλη και έσωσε τα Σέρβια το έτος 1730

Το θαύμα του αγίου Νικάνορα(1491 - 1549) που έγινε στα Σέρβια το 1730 περιγράφεται παρακάτω όπως είναι γραμμένο στην πρωτότυπη γλώσσα στην ακολουθία του αγίου Νικάνορα που εκδόθηκε στην Βενετία το έτος 1774 από τον Δήμο Ιωάννου Τολιοπούλου του εκ της Χωρας  Κάλλιανης(Αιανής).  Το κείμενος σε μορφή κηρύγματος γράφτηκε μαζί με την ακολουθία το 1771. Αρχιερέας των Σερβίων τότε ήταν ο Ζαχαρίας(1730-1734) που μόλις είχε αναλάβει την επισκοπή Σερβίων χωρίς να γνωρίζει τον άγιο Νικάνορα και το Μοναστήρι του. Η έδρα της επισκοπής δεν είχε μεταφερθεί ακόμη στην Κοζάνη, μεταφέρθηκε το 1745.Το μεγαλυνάριο στο τέλος είναι της ίδιας έκδοσης του 1771 γι'αυτό δεν αναφέρει την Κοζάνη αλλά την οικουμένη. Η πόλη της Κοζάνης έζησε το ίδιο θαύμα το έτος 1918 και προστέθηκε στο μεγαλυνάριο.
Ο άγιος Νικάνορας εορτάζει στις 7 Αυγούστου, περεκλήσι του υπάρχει στην Αγία Κυριακή Σερβίων

Εις απορίαν ποτέ ευρισκόμενοι οι του μοναστηρίου πατέρες διά χρημάτων , να πληρώσωσι τα χρέη, και βαρέα δοσίματα ο που καθ’ εκάστην μεγάλως αυτούς καταμαρτυρούσιν οι αγαρινοί, και μην έχοντες άλλο τι πράξαι, έκριναν άπαντες κοινή γνώμη, να ευγάλωσι τον μέγαν ούτως, και πολύτιμον θησαυρόν, την πάντιμον , λέγω και αγίαν κάραν του οσίου Νικάνορος, να απέλθωσιν εις τα Σέρβια, οπού τω καιρώ εκείνω είχεν απεσταλθεί εις εκείνα τα μέρη παρά Θεού δια τας αμαρτίας αυτών φθοροποιά νόσος της πανούκλας, ελεεινώς τους πάντα καταθερίζουσα.  Καθ΄ έναν μεν τρόπον να ελευθερώσει ο Θεός δια πρεσβειών του δούλου του Νικάνορος από την δικαίαν αυτού μάστιγα το πλάσμα των χειρών του. Κατ άλλον δε να προφθασθή και το μοναστήριον διά της των χριστιανών ελεημοσύνης. Και δη λαβών τηνικαύτα ο παπά κυρ Δαβίδ ο ηγούμενος, και Νεόφυτος ο πνευματικός την σεβάσμιαν του οσίου πατρός ημών Νικάνορος αγίαν κάραν, και αποχαιρετήσαντες τους πατέρες άπαντας εμίσευσαν μετά της αυτών συνοδείας, και μέχρις εσπέρας έφθασαν Θεού βοηθούντος , εις χωρίον Κασαρείαν ονομαζόμενον τους οποίους συνανατήσας ένας χριστιανός πλείστα ευλαβής, και ενάρετος Νικόλαος τουνομά…

Ερχομένου δε των πατέρων  με την αγίαν κάραν του οσίου εις Σέρβια, συνήντησεν αυτούς είς των υπηρετών του αρχιερέως (Ζαχαρίας ο πανάριστος , όστις επηδιαλιούχει τηνικαύτα τους οίακας της των Σερβίων εκκλησίας και ερωτήσας αυτούς, έμαθε καταλεπτώς το αίτιον, και απελθών διεσάφισε τω αρχιερεί, ο παρά των πατέρων έμαθεν. Ο δε αρχιερεύς ως ταύτα ήκουσε , πρώτον μεν εθυμώθη λίαν κατά των πατέρων (οτι ούπω ήν τα περί του οσίου δήλα) έπειτα δε ερευνήσας ακριβώς, και βεβαιωθείς υπό χριστιανών αξιοπίστων, και μάλλον υπό της του οσία διαθήκης , και του σιγγιλιώδους του αυτού μοναστηρίου γράμματος , έδωκεν άδειαν των πατέρων ψάλλει ακωλύτως αγιασμούς εις άπασαν την αυτού επαρχίαν. Και δη ημέραν παρ’  ημέραν  , Θεού  βοηθούντος, ως ήρχισαν οι χριστιανοί , και εκάλουν τους πατέρας, και έψαλον αγισμούς εις τους οίκους των , έτριζε το κιβώτιον οπού είχον την αγίαν κάραν του οσίου Νικάνορος, και εθαύμαζον εις ετούτο μη γινώσκοντες το αίτον, αλλ’ ύστερον το εκατάλαβαν , ότι όσον έτριζε, τόσον έπαυεν η νόσος , και ο λοιμός εξοστρακίζετο από της πόλεων των Σερβίων δια πρεσβειών του οσίου Νικάνορος, ώστε εις ολίγας ημέρας ελευθερώθησαν άπαντες οι εκείσε χριστιανοί , από την επιδημίον εκείνην φθοροποιάν πανούκλαν , και εδόξαζον τον Θεό, οπού τους ελύτρωσε διά πρεσβειών του δούλου του Νικάνορος.

Τοιούτον παράδοξον θαύμα βλέποντες οι αγαρινοί, ωργίζοντο κατά των χριστιανών οι ασεβέστατοι, και μαγείαν την του  αγίου θαυματουργίαν ωνόμαζον οι άφρονες. Ώσπερ μίαν των ημερών αποφάσισαν δύο γιανίτζαροι υπό του μισόκαλου  διαβόλου κινούμενοι , ότι όταν ήθελον ιδή τους άνω ειρημένους πατέρας διαβαίνοντας εκ τινός οδού να πηγαίνωσιν εις τα των χριστιανών οσπήτια να ψάλλωσιν αγιασμού με την αγίαν κάραν, να δράμωσιν οι του αντιχρίστου μαθηταί να λάβωσιν αρπακτικώς εκ των χειρών αυτών την αγίαν και σεβάσιμιαν κάραν  του οσίου Νικάνορος , να την ρίψωσιν κάτα πετρών , και να την συντρίψωσι. Και των μεν απίστων εκείνων ούτω βουλευθέντων ποιήσαι , ο δε Θεός οπού φυλάσσει τα οστά των αγίων αυτού δούλων , και εν εξ αυτών ου συντριβήναι θέλει, τι ωκονόμησεν, εξαπέστειλεν εις αυτούς την νύκτα εκείνην , οργή θυμού αυτού , και ο μεν εις εξ αυτών απέθανεν αιφνιδίως δια της πανούκλας συν γυναιξί αυτού , και τέκνοις, και εις εκ του κατηραμένου εκείνου οίκου ουκ εσώθη. Εις δε τον έτερον εφάνη ο άγιος εν οράματι αυτού, και λέγει αυτώ μεθοργής, και θυμού. Τι ήτον το πονηρόν οπού κατ’ εμού ηβουλήθης να πράξης ομού με τον σύντροφόν  σου πάντολμε; Εγώ έλαβον παρά Θεού θέλημα να σε θανατώσω αυτήν την νύκτα, ως και τον παράφρονα και ασεβέστατον φίλον , αλλ’ ιδού πάλιν σε ελέησα, ινά κήρυξ της σής σωτηρίας μεγαλόφωνος γένη, και της του συντρόφου σου συμφοράς. Ο δε ασεβής έξυπνος γενόμενος ηγέρθη ευθύς της κλίνης , και εδέετο του αγίου να τον συγχωρήση εις όσα κατ αυτού πράξαι ηβουλήθη και το πρωΐ εξήλθε παρρησία , και ωμολόγει τοις πάσι τα όσα κατ’ όναρ ο άγιος του είπε και όσα αυτός μετά του συντρόφου εμελέτα να πράξη εις την του αγίου κάραν. 

ἈπολυτίκιονἮχος γ’. Θείας πίστεως.

 
Νίκης εἴληφας, ἄφθαρτον στέφος, πάτερ ὅσιε, παρὰ τοῦ Κτίστου, τῶν σῶν ἀγώνων ἀντάξιον ἔπαθλον· τὴν γὰρ πατρίδα λιπὼν τὴν ἐπίγειον, τῆς οὐρανίου οἰκήτωρ γεγένησαι· ὅθεν πάντες σὲ πίστει καὶ πόθῳ γεραίρομεν· χαίροις Νικάνορ, Ὁσίων ὁμόσκηνε.

Μεγαλυνάριο

Χαίροις των Σερβίων ο ιατρός, Γρεβενών το κλέος, και οικουμένης ο βοηθός· χαίροις ο προστάτης, των σε τιμώντων πόθω, Νικάνορ Καλλιστράτου, φωστήρ πολύφωτε.

Σημείωση: να ζούνε στην ίδια πόλη Χριστιανοί και μουσουλμάνοι και οι μεν να γιατρεύονται απο τον άγιο Νικάνωρα και οι δε να πεθαίνουν. Αυτό δημιούργησε το φθόνο να συντρίψουν την κάρα του Αγίου.

Εγγραφές μέχρι 5 Αυγούστου Το πρόγραμμα της «Αποστολής» για άτομα που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας

Αθήνα

Συνεχίζοντας ενεργά τον αγώνα της ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών μέσω της ΜΚΟ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ξεκίνησε ήδη τις εγγραφές όσων επιθυμούν να ενταχθούν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Επισιτιστική και Βασική Υλική Συνδρομή του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Άπορους (ΤΕΒΑ)».

Οι ωφελούμενοι μπορούν να προέρχονται από όλες τις περιοχές που δραστηριοποιείται η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν άτομα και οικογένειες που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Ενδεικτικά, δύνανται να επωφεληθούν από το πρόγραμμα άτομα με ετήσιο εισόδημα 3.000 ευρώ, ζευγάρι με ετήσιο εισόδημα 4.500 ευρώ, ζευγάρι με ένα ανήλικο εξαρτώμενο μέλος 5.400 ευρώ κ.ο.κ.

Καταληκτική ημερομηνία υποβολής των εγγραφών είναι η 5η Αυγούστου 2015 και θα πραγματοποιούνται καθημερινά από Δευτέρα έως Παρασκευή μεταξύ 9.00-13.00:

• Στην έδρα της «Αποστολής», Ήρας 8 και Δέσπως Σέχου 37, Πλατεία Κυνοσάργους, Νέος Κόσμος 117 43 Αθήνα, τηλ.: 213 018 4400
• Κοινωνικό Παντοπωλείο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Αθανασίου Διάκου 1, 177 78 Ταύρος, τηλ.: 210 3476502
• Κοινωνικό Παντοπωλείο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Αγησιλάου 9α, 176 74 Καλλιθέα, τηλ.: 210 9403902

Οι ενδιαφερόμενοι απαιτείται να προσκομίσουν το ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, την αστυνομική τους ταυτότητα, το Ε1 και το Ε9 του οικονομικού έτους 2015 (χρήση έτους 2014).

Απαραίτητος είναι ο κωδικός TAXIS των αιτούντων, όπως και η υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης για το 2015.

Αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται και στην ιστοσελίδα της ΗΔΙΚΑ www.idika.org.gr/teba/Default.aspx

Newsroom ΔΟΛ

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Πύρινος Ἅγιος. Ἠλίας ὁ Θεσβίτης

Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι πολὺ τιμημένος ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες. Ὅπου νὰ πᾶς θὰ δεῖς ρημοκλήσια του ἀπάνω στὶς κορφὲς τῶν βουνῶν, ἀπὸ τὰ μικρὰ ὡς τὰ μεγάλα. 

Ὁ ἅγιος Νικόλας φυλάγει τὴ θάλασσα κι᾿ ὁ προφήτης Ἠλίας τὰ βουνά. Μέσα στὰ ρημοκλήσια τοῦ εἶναι ζωγραφισμένος ἀπὸ κείνους τοὺς παληοὺς μαστόρους σὰν τσομπάνος μὲ τὴ φλοκάτα, μὲ μαλλιὰ καὶ γένια ἀνακατεμένα καὶ στριφτὰ σὰν ἀγριόπρινος, γερακομύτης σὰν ἀητός, μὲ μάτια φλογερά. Κάθεται ἀπάνω σὲ μιὰ πέτρα, μπροστὰ σὲ μιὰ σπηλιά, σὰν τὸ ὄρνιο στὴ φωλιά του. Ἔχει ἀκουμπισμένο τὸ κεφάλι του στὴν ἀπαλάμη του, καὶ κοιτάζει κατὰ πίσω, σὰν νὰ ἀκούγει τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ τοῦ μιλᾶ μέσα σὲ κεῖνα τὰ ἄσπλαχνα κράκουρα. Ἀπὸ πάνω του πετᾶ ὁ κόρακας μ᾿ ἕνα κομμάτι κρέας, καὶ χυμίζει κατὰ κάτω νὰ τοῦ τὸ δώσει. 

Ὅπως εἶναι ζωγραφισμένος μέσα στὸ ρημοκλήσι του, θαρρεῖς πὼς βρίσκεσαι ἀληθινὰ μέσα στὴ σπηλιά του, καὶ ἀκοῦς τὸν ἀγέρα ποὺ βουΐζει στὰ χορτάρια καὶ τὰ ὄρνια ποὺ κράζουνε κόβοντας γύρους ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὸ βουνό. Κανένα παμπάλαιο θυμιατήρι εἶναι κρεμασμένο δίπλα τοῦ ἀπάνω στὸν καπνισμένον τοῖχο, κανένα κερὶ σβηστὸ στέκεται μπηγμένο στὸν ἄμμο σ᾿ ἕνα μανουάλι βουνίσιο σὰν τὸν ἅγιο ποὺ εἶναι ὁ νοικοκύρης ἐκείνου τοῦ ρημοκλησιοῦ. 

Κάθε χρόνο, στὶς 20 Ἰουλίου, ἔρχουνται ἀποβραδὺς οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ τὸ χωριὸ μὲ τὸν παπά, καὶ τὸν προσκυνᾶνε τὸν προφήτη Ἠλία, ἀνάβουνε τὰ καντήλια, θυμιάζουνε, καὶ ψέλνει κανένας γέρος καὶ λέγει τὰ στιχηρὰ τῆς μνήμης του, καὶ κεῖνος ἀκούγει μὲ τὸ ἄγριο κεφάλι του ἀκουμπισμένο στὸ χέρι του, κι᾿ ὁ κόρακας βαστᾶ τὸ ἴσιο μὲ τὴ βραχνὴ φωνή του: «Χαίροις ἐπίγειε Ἄγγελε καὶ οὐράνιε ἄνθρωπε, Ἠλία μεγαλώνυμε. Χαίροις Ἠλία ζηλωτά, τῶν παθῶν αὐτοκράτωρ. Ὢ τοῦ θαύματος! Ὁ πήλινος ἄνθρωπος, οὐρανοὺς τοῦ βρέχειν ὑετὸν οὐκ ἔδωκεν, καὶ οὐρανοὺς ἀνατρέχει ἐν πυρίνῳ ἄρματι». 

Καὶ τὴν ἄλλη μέρα, ἅμα τελειώσει ἡ λειτουργία, φεύγουνε οἱ ἄνθρωποι, κι᾿ ὁ Ἠλίας κάθεται πάλι ὁλομόναχος «μονώτατος», βουβός, τυλιγμένος στὴν προβιά του, σὰν ἀγιούπας κουρνιασμένος. Χιλιάδες χρόνια κάθεται ἔτσι, ἄλλες πολλὲς θὰ κάθεται, «ἕως τοῦ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανή».

εικόνα: O Προφήτης Ηλίας, έργο Φώτη Kόντογλου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ – 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (Μτθ. 5, 14-19)

Μνήμη σήμερα τῶν 630 ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία διατύπωσε τό Χριστολογικό δόγμα, μέ ἀφορμή τίς αἱρέσεις, ὁμολογώντας τήν πίστη της ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός ἀλλά καί τέλειος ἄνθρωπος.

Τό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στή μνήμη τῶν ἁγίων Πατέρων, εἶναι παρμένο ἀπό τήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου. Ἡ ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία ἀρχίζει μέ τούς μακαρισμούς, οἱ ὁποῖοι τελειώνουν μέ τό μακαρισμό τῶν διωκομένων ἕνεκεν δικαιοσύνης, δηλαδή ἐκείνων πού διώκονται ἐπειδή ἐπιθυμοῦν τήν ἐπικράτηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Στή συνέχεια ὁ Χριστός προτρέπει τούς μαθητές του νά χαίρονται ὅταν καί οἱ ἴδιοι διώκονται, γιατί ἔτσι μοιάζουν μέ τούς προφῆτες πού διώκονταν κι αὐτοί. Ἀμέσως μετά παρομοιάζει τούς μαθητές μέ τό ἁλάτι, πού διατηρεῖ τήν τροφή γιά νά μή σαπίσει. Ἔτσι λέει κι αὐτοί πρέπει νά εἶναι γιά τόν κόσμο τό στοιχεῖο ἐκεῖνο πού θά ἐμποδίσει τόν κόσμο νά σαπίσει. Στό τέλος, ὅπως ἀκούσαμε σήμερα, τούς παρομοιάζει μέ τό φῶς.

Ἡ παρομοίωση αὐτή, ὅπως καί ἡ προηγούμενη, ἀναθέτει στούς μαθητές, στή σχέση τους μέ τόν κόσμο, τό ρόλο πού ἐπιτελεῖ τό ἁλάτι καί τό φῶς. Ἄν τό ἁλάτι ἐμποδίζει τήν τροφή ἀπό τό νά σαπίσει, τό φῶς διώχνει τό σκοτάδι καί ἐμποδίζει τήν ἐπικράτησή του. Ἔτσι καί οἱ μαθητές ἔχουν τήν ἀποστολή νά ἀποτελοῦν τό στοιχεῖο πού θά ἐμποδίζει τό σάπισμα, δηλαδή τό θάνατο τοῦ κόσμου ἀλλά καί τό στοιχεῖο πού θά ἐμποδίζει τό σκοτείνιασμα τοῦ κόσμου. Ὁ κόσμος δηλαδή, ὅπως τόν θεωρεῖ ὁ Χριστός, μπορεῖ νά σαπίσει καί νά σκοτεινιάσει. Δέν εἶναι δεδομένο οὔτε ὅτι πάντα θά ζεῖ οὔτε ὅτι πάντα θά εἶναι φωτεινός. Παραπαίει ἀνάμεσα στή ζωή καί τό θάνατο, στό φῶς καί τό σκοτάδι. Μπορεῖ νά σκοτεινιάσει ἐντελῶς ἤ νά φωτιστεῖ ὁλόκληρος. Τί ἀκριβῶς σημαίνει τὸ νά φωτιστεῖ μποροῦμε νά τό καταλάβουμε ἀπό τή συνάφεια τῶν μακαρισμῶν. Ἕνας κόσμος ἄδικος, χωρίς ἔλεος, στόν ὁποῖο ἐπικρατεῖ ἡ ὀργή καί τό μίσος μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, στόν ὁποῖο δέν ἐπικρατεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό θέλημα δηλαδή ἐκείνου πού ἀγαπάει τόν κόσμο καί θέλει αὐτός νά συνεχίσει νά ὑπάρχει καί νά ζεῖ, ἕνας κόσμος ὅπου κυριαρχεῖ τό κακό, πού πάντα ἔχει ὡς σκοπό τό θάνατο τοῦ κόσμου εἶναι ὁ κόσμος στόν ὁποῖο ἐπικρατεῖ τό σκοτάδι.

Ἡ ἀποστολή τῶν μαθητῶν εἶναι ἐξαιρετικά σοβαρή· στά χέρια τους ὁ Χριστός ἀναθέτει τή ζωή καί τό θάνατο τοῦ κόσμου. Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅμως τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν κόσμο καί πώς ὁ σκοπός ὅλων ὅσων κάνει εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου. Αὐτό πρέπει νά τό θυμόμαστε πάντα, γιατί εἶναι τό χαρακτηριστικό τῆς χριστιανικῆς μας πίστης. Ἡ πίστη μας δέν ἔχει σκοπό τήν ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό μόνο, ἀλλά μέσω αὐτῆς τή σωτηρία τοῦ κόσμου ἀπό τίς δυνάμεις πού τόν ὁδηγοῦν ὄχι στήν ὕπαρξη, ὄχι στή ζωή, ὅπως θέλησε ὁ Θεός ὅταν τόν δημιούργησε, ἀλλά στό μηδέν καί στό θάνατο. Αὐτό ἦρθε νά κάνει ὁ Χριστός προσφερόμενος στόν κόσμο, νά καταργήσει τό θάνατο. Ὑπέρ τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου γίνονται ὅλα ὅσα κάνει ὁ Θεός μέ τό λυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ.

Ἑπομένως, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή πρέπει νά δοῦμε μεταξύ ἄλλων καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά ὁδηγηθεῖ ὁ κόσμος στή σωτηρία. Ἡ ἐπικράτηση τοῦ θείου θελήματος πού ἔχει σάν ἄμεσο ἀποτέλεσμα τή σωτηρία τοῦ κόσμου ἀρχίζει καί πραγματοποιεῖται μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Ὅς δ’ ἄν ποιήσει καί διδάξη …», ὅποιος τηρήσει τίς ἐντολές κι ἔτσι μέ τό παράδειγμά του διδάξει τούς ἀνθρώπους. Αὐτό σημαίνει πώς τό κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι λόγος. Εἶναι πρῶτα πράξη καί ὕστερα λόγος, εἶναι λόγος πού βγαίνει μέσα ἀπό τήν πράξη, εἶναι θεολογία πού στηρίζεται στήν ἁγιωσύνη. Χωρίς τήν ἁγιωσύνη ὁ λόγος γιά τό Θεό εἶναι ἐπιστήμη, εἶναι θρησκευτική φιλοσοφία. Ποιά ἡ ἀξία τῆς ἐπιστήμης χωρίς τήν ἀρετή; Ὁ Μέγας Βασίλειος ἔγραφε γιά πολλούς τῆς ἐποχῆς του ὅτι «τεχνολογοῦμε καί δέν θεολογοῦμε» καί ὁ ἀρχαῖος Πλάτωνας ἔλεγε ὅτι «κάθε ἐπιστήμη χωριζομένη ἀρετῆς εἶναι μᾶλλον πανουργία». Ὁ Χριστός μᾶς λέει ὅποιος κάνει πράξη καί διδάξει· αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι λόγος ἔμπρακτος, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι κάτι θεωρητικό, ἀπρόσωπο κι ἔξω ἀπό τά πράγματα. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωή καί τό θέλημά του ἐνάρετος βίος καί παράδειγμα ζωῆς. Κι ἐνάρετος βίος σημαίνει ἔργα, αὐτά τά ἔργα πού περιέχονται στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Στίς ἐντολές ἔτσι ὅπως τίς ὁλοκλήρωσε ὁ Χριστός καί πᾶνε στή ρίζα τῶν συμπεριφορῶν ἐκείνων πού ἀποτελοῦν ἐκδηλώσεις μιᾶς ζωῆς ἀντίθετες μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή μιᾶς ζωῆς πού ὁδηγεῖ τόσο ἐκεῖνον πού τή ζεῖ, ὅσο καί τόν κόσμο ὅλο, στό θάνατο. Αὐτά τά ἔργα εἶναι τό ἁλάτι τοῦ κόσμου καί τό φῶς τοῦ κόσμου.

Στήν Ἐκκλησία ὅλα εἶναι ζωντανά, ὅλα εἶναι προσωπικά, ὅλα εἶναι παράδειγμα ζωῆς. Ὁ Θεός Πατέρας εἶναι πρόσωπο, ὁ σαρκωμένος Σωτήρας Χριστός εἶναι πρόσωπο, τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι πρόσωπο, ἡ Ἐκκλησία εἶναι κοινωνία προσώπων. Στήν ὀρθόδοξη πίστη τίποτε δέν εἶναι θεωρητικό μάθημα. Τά πάντα εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, εἶναι λόγος ζωῆς πού ζεῖ στή ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων. Τά ἔργα τῶν μαθητῶν καί τῶν Ἁγίων ἀποτελοῦν τήν αὐτονόητη ἐκδήλωση καί τόν ἀπαραίτητο καρπό τοῦ φωτός, δέν πρέπει κι οὔτε μποροῦν νά κρυφτοῦν εἶναι φῶς πού διώχνει τό σκοτάδι.

Βέβαια, θά πρέπει σ’ αὐτό τό σημεῖο νά ἐπισημανθεῖ ὁ κίνδυνος τῆς αὐτοδικαίωσης τοῦ χριστιανοῦ ἐξ αἰτίας τῶν ἔργων του. Μέσα σ’ ὅλη τήν καρποφορία του ὁ χριστιανός δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶ ὅτι λυτρωτής καί σωτήρας του εἶναι ὁ Χριστός, κι ὄχι τά ἀγαθά ἔργα του, ὅσα πολλά κι ἄν εἶναι. Αὐτά εἶναι ὁ καρπός τῆς λύτρωσής του, ἡ ἔκφραση τῆς εὐγνωμοσύνης του γι’ αὐτήν, ποτέ ὅμως ἡ προϋπόθεσή της ἤ τό μέσο τῆς ἀπόκτησής της. Ὅπως εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ ζωντανός ὀργανισμός ἀναπνέει καί λειτουργεῖ, ἔτσι εἶναι αὐτονόητο γιά τόν συνειδητό χριστιανό ὅτι παράγει καρπούς· ἄς μή διανοηθεῖ ὅμως ποτέ ὅτι αὐτοί οἱ καρποί εἶναι πού τόν σώζουν, γιατί ἔτσι ὑποτιμᾶ τή μοναδική λυτρωτική ἀξία τοῦ σταυροῦ.

Σέ μιά συνειδητοποίηση τῆς χριστιανικῆς μας ἰδιότητας μᾶς καλεῖ τό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἀδελφοί. Ἡ συνειδητοποίηση αὐτή θά ἔχει σάν ἀποτέλεσμα τήν ἀγαθοεργό καρποφορία καί τή φωτεινή δραστηριότητα μέσα στήν κοινωνία, κατά τό πρότυπο τῶν τιμωμένων σήμερα ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, πού ἦταν καί τότε καί σήμερα φῶτα τοῦ κόσμου, πού φωτίζουν τόν δρόμο πρός τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΚΥΟ: Αναλήθειες της κ. Αρβελέρ

Στην ιστοσελίδα maga.gr δημοσιεύθηκε στις 18.10.2012 συνέντευξη της κ. Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ, η οποία πρόσφατα περιήλθε σε γνώση μας μέσω παραπομπής που γίνεται σε αυτή στην ιστοσελίδα capital.gr της 3.4.2015.

Στη συνέντευξη αυτή η κ. Ἀρβελέρ ισχυρίζεται, ότι δήθεν η Εκκλησία έχει το 1/3 της Ελλάδας σαν περιουσία, ότι τάχα δεν πληρώνει όλους τους φόρους και ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος της είπε ότι δε θα γίνει ποτέ το Κτηματολόγιο για να μην αποκαλυφθεί ότι τα ̈χαρτώα δικαιώματα ̈, δηλαδή τά ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Εκκλησίας δεν προκύπτουν από έγγραφα.

Επί των ανωτέρω επιθυμούμε να αναφέρουμε τα ακόλουθα:

1. Προφανώς η κ. Αρβελέρ έχει υπόψη της την περιουσιακή κατάσταση της Εκκλησίας πριν το 1835. Από τότε μέχρι σήμερα ἡ Εκκλησία έχει δώσει το 96% της περιουσίας της, όπως κάλλιστα μπορεί να διαπιστώσει από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και αν διαβάσει το βιβλίο του Μακ. Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου ̈Εκκλησιαστική Περιουσία και Μισθοδοσία του κλήρου ̈.

Και από το υπόλοιπο 4% πού απέμεινε τα 3⁄4 είναι δάση ή δεσμευμένες εκτάσεις. Γι’ αυτό η αξιοποιήσιμη εκκλησιαστική περιουσία σήμερα είναι ελάχιστη και δεν επαρκεί δυστυχώς για την μισθοδοσία των ιερέων. Αν θέλει η κ. Αρβελέρ, ας έλθει να της δείξουμε τα στοιχεία.

2. Η άποψη, και μάλιστα από μία Ακαδημαϊκό, ότι η Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους, δεν δείχνει μόνον άγνοια της αλήθειας αλλά υποκρύπτει και συκοφαντία. Ας ερωτήσει η κ. Αρβελέρ το Υπουργείο Οικονομικών ή ας έλθει σε μας για να πληροφορηθεί πόσους φόρους πληρώνει ἡ Εκκλησία.

3. Είναι λυπηρό ότι η κ. Αρβελέρ λέγει μετά το θάνατό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ότι της είπε κάποια πράγματα, διότι τώρα εκείνος δεν μπορεί να απαντήσει αν είναι αλήθεια ή όχι αυτά τα οποία ισχυρίζεται η κ. Αρβελέρ ότι της είπε.

Η αλήθεια είναι πάντως ακριβώς αντίθετη, από αυτήν την οποία – για αγνώστους λόγους - προπαγανδίζει η κ. Ἀρβελέρ.

Η Εκκλησία θέλει διακαώς να γίνει το Κτηματολόγιο, προκειμένου να πάψει επιτέλους το παραμύθι της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας και να αποδειχθεί ότι η περιουσία που έχει η Εκκλησία έχει πλήρεις τίτλους ιδιοκτησίας.

romfea.gr

Η μόνη τράπεζα που δεν έκλεισε και δεν θα κλείσει Έλληνες:

Η μόνη τράπεζα που δεν κλείνει ποτέ.
Η μόνη τράπεζα που σε περιμένει στο μεγαλύτερο θαύμα του σύμπαντος κόσμου.
Η μόνη τράπεζα που σε περιμένει σε ένα συμπόσιο άφεσης αμαρτιών και ζωής αιώνιας.
Η μόνη τράπεζα που δεν ζητά καταθέσεις υλικές και δεσμέυσεις, αλλά μια καρδιά αγαπητική.
Η μόνη τράπεζα που εκεί επάνω προσφέρεται ο Θεός ο ίδιος προσωπικά σε μια θυσία πραγματική.
Η μόνη τράπεζα όπου ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν.
Η μόνη τράπεζα που η αγκαλιά της είναι ανοιχτή για τον μετανοούντα άνθρωπο.
Η μόνη τράπεζα που ειναι ευχαριστιακή, αγαπητική, θυσιαστική.
Η μόνη τράπεζα όπου δεν περιμένεις εσύ, αλλά σε περιμένει εκείνη.

Η μόνη τράπεζα... Η Αγία Τράπεζα!

Είναι η μόνη Ελπίδα μας, τώρα Έλληνες!

 

 

https://www.facebook.com/monikernitsas?fref=nf