Το βοτάνι της υπομονής

Η εποχή μας δεν αντέχει τον πόνο.Το βλέπεις παντού.Δεν αντέχουμε την πίεση ,την αναμέτρηση ,τη μάχη.Και οι γονείς μας φταίνε όσο να το πεις γι αυτό.Μας προλάβαιναν τις ανάγκες μας πριν εκδηλωθούν .Μας έδιναν φαγητό πριν πεινάσουμε ,μας έντυσαν πριν κρυώσουμε .Γενικά δεν μας άφησαν να στερηθούμε.

Και η αλήθεια είναι, ότι αυτό μας δυσκόλεψε  μετά στη ζωή μας .Η ζωή με τις στεναχώριες δεν ήταν το ίδιο καλή και μας ζόρισε αρκετά. Και αυτό όχι γιατί η ζωή είχε για μας φυλαγμένα περισσότερα προβλήματα,αλλά γιατί εμείς δεν είχαμε εκπαιδευτεί να είμαστε μαχητές.Και οι δικοί μας όταν τους θέλαμε δεν μπορούσαν να είναι εκεί.

 

Αυτό μας έμεινε συνήθειο στη ζωή και γίναμε ανυπόμονοι .Είναι αλήθεια ότι παίρνουμε παυσίπονα πριν μας πιάσει πονοκέφαλος.Γίναμε φυγόπονοι .

Δεν τον μπορούμε και δεν τον θέλουμε το δύσκολο δρόμο.Θέλουμε τις απολαβές αλλά χωρίς κόπο και χωρίς ιδρώτα.Κι όμως τι κερδίζεται και τι μπορεί να κερδηθεί στη ζωή χωρίς κόπο;

Όταν παρά ταύτα κάτι συμβεί, πέφτουμε του θανάτου.Και δεν είναι να πεις μεγάλη δυσκολία αυτή που μας κυνηγάει ,αλλά να.... δεν μπορούμε να κάνουμε υπομονή.

Υπομονή : Η λέξη κλειδί.Εμείς την έχουμε σαν τελαυταία λύση.Τι να κάνεις.... υπομονή..λέμε και χτυπάμε διεκπαιρεωτικά την πλάτη του άλλου..

Κι όμως την υπομονή θα έπρεπε να την επιλέξουμε στην αρχή κι όχι να την αφήσουμε να μας επιλέξει εκείνη  στο τέλος.

Μια γιαγιά στην Αφρική κάποτε μου έλεγε:

-Εσείς οι λευκοί δεν πίνετε από αυτό το βοτάνι τώρα.Παλιά πίνατε, μα τώρα δεν πίνετε.Κι όμως κάνει τόσο καλό.

-Ποιο βοτάνι γιαγιά της είπα

-Εκείνο της υπομονής.Εδώ στην Αφρική φυτρώνει αλλά  θα το βρείς και  παντού.

-Και πως θα το βρώ της είπα:

-Θα ψάξεις εκεί που φυτρώνει η πίστη .Δίπλα φυτρώνει κι αυτό.

π.Εφραίμ Παναούσης

Την Τρίτη, 29/3/2016, στις 21:00 θα προβληθεί η καινούργια, εξαιρετική και συγκλονιστική εκπομπή του κ. Δημητρίου Νατσιού "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ" στο κανάλι 4Ε, στην οποία θα φιλοξενείται η κ. Αθηνά Σιδέρη, Κοινωνική Λειτουργός και Πνευματικοπαίδι του Αγίου Πορφυρίου!

Ο Απόστολος της Κυριακής 20 Μαρτίου 2016

Μὲ τὴν πίστη

κατατρόπωσαν βασίλεια,

ἐπέβαλαν τὸ δίκαιο,

πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση

τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ,

ἔφραξαν στόματα λεόντων.

(῾Εβρ. ια´ 24-26, 32-40)

Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν. Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆ-λθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 

Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, μὲ τὴν πίστη ὁ Μωυσῆς, ὅταν πιὰ μεγάλωσε, ἀρνήθηκε νὰ ὀνομάζεται γιὸς τῆς  κόρης τοῦ Φαραώ· προτίμησε νὰ ὑποφέρει μαζὶ μὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, παρὰ ν’ ἀπολαμβάνει τὴν πρόσκαιρη ἁμαρτωλὴ ζωή. Θεώρησε μεγαλύτερο πλοῦτο ἀπὸ τοὺς θησαυροὺς τῆς Αἰγύπτου τὸν ἐξευτελισμό, σὰν ἐκεῖνον ποὺ ὑπέφερε ὁ Χριστός, γιατὶ ἀπέβλεπε στὴν ἀνταπόδοση. Χρειάζεται νὰ συνεχίσω; Δὲν θὰ μὲ πάρει ὁ χρόνος νὰ διηγηθῶ γιὰ τὸν Γεδεών, τὸν Βαράκ, τὸν Σαμψών, τὸν ᾿Ιεφθάε, τὸν Δαβίδ, τὸν Σαμουὴλ καὶ τοὺς προφῆτες. Μὲ τὴν πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, ἐπέβαλαν τὸ δίκαιο, πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων· ἔσβησαν τὴ δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τὴ σφαγή, ἔγιναν ἀπὸ ἀδύνατοι ἰσχυροί, ἀναδείχτηκαν ἥρωες στὸν πόλεμο, ἔτρεψαν σὲ φυγὴ ἐχθρικὰ στρατεύματα· γυναῖκες ξαναπῆραν πίσω στὴ ζωὴ τοὺς ἀνθρώπους τους, κι ἄλλοι βασανίστηκαν ὣς τὸν θάνατο, χωρὶς νὰ δεχτοῦν τὴν ἀπελευθέρωσή τους, γιατὶ πίστευαν ὅτι μποροῦσαν ν’ ἀναστηθοῦν σὲ μιὰ καλύτερη ζωή. ῎Αλλοι δοκίμασαν ἐξευτελισμοὺς καὶ μαστιγώσεις, ἀκόμη καὶ δεσμὰ καὶ φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν μὲ μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι μὲ προβιὲς καὶ κατσικίσια δέρματα, ἔζησαν μὲ στερήσεις, ὑπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις καὶ κακουχίες - ὁ κόσμος δὲν ἦταν ἄξιος νά ᾿χει τέτοιους ἀνθρώπους - πλανήθηκαν σὲ ἐρημιὲς καὶ βουνά, σὲ σπηλιὲς καὶ σὲ τρύπες τῆς γῆς. 

῞Ολοι οἱ παραπάνω, παρὰ τὴν καλὴ μαρτυρία τῆς πίστης τους, δὲν πῆραν ὅ,τι τοὺς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός. Αὐτὸς εἶχε προβλέψει κάτι καλύτερο γιὰ μᾶς, ἔτσι ὥστε νὰ μὴ φτάσουν ἐκεῖνοι στὴν τελειότητα χωρὶς ἐμᾶς.

 http://synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4355:o-apostolos-tis-kyriakis-20-martiou-2016&catid=30&Itemid=143

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 20 Μαρτίου 2016 - Της Ορθοδοξίας

῎Ελα

καὶ

δὲς

μόνος

σου.

(᾿Ιω. α´ 44-52)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ῏Ην δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου. Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 

Εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. Λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ᾿Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. ᾿Απεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ῥαββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. ᾿Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; Μείζω τούτων ὄψει. Καὶ λέγει αὐτῷ· ᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Τόν καιρό ἐκεῖνο ὁ ᾿Ιησοῦς ἀποφάσισε νὰ πάει στὴ Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τὸν Φίλιππο καὶ τοῦ λέει· «῎Ελα μαζί μου». ῾Ο Φίλιππος καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν πατρίδα τοῦ ᾿Ανδρέα καὶ τοῦ Πέτρου. Βρίσκει ὁ Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ τοῦ λέει· «Αὐτὸν ποὺ προανήγγειλε ὁ Μωυσῆς στὸν νόμο καὶ οἱ προφῆτες, τὸν βρήκαμε· εἶναι ὁ ᾿Ιησοῦς, ὁ γιὸς τοῦ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ». «Μπορεῖ ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ νὰ βγεῖ τίποτα καλό;» τὸν ρώτησε ὁ Ναθαναήλ. «῎Ελα καὶ δὲς μόνος σου», τοῦ λέει ὁ Φίλιππος.

῾Ο ᾿Ιησοῦς εἶδε τὸν Ναθαναὴλ νὰ πλησιάζει καὶ λέει γι’ αὐτόν· «Νά ἕνας γνήσιος ᾿Ισραηλίτης, χωρὶς δόλο μέσα του». «᾿Απὸ ποῦ μὲ ξέρεις;» τὸν ρωτάει ὁ Ναθαναήλ. Κι ὁ ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀπάντησε· «Προτοῦ σοῦ πεῖ ὁ Φίλιππος νὰ ᾿ρθεῖς, σὲ εἶδα ποὺ ἤσουν κάτω ἀπ’ τὴ συκιά». Τότε ὁ Ναθαναὴλ τοῦ εἶπε· «Διδάσκαλε, ἐσὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἐσὺ εἶσαι ὁ βασιλιὰς τοῦ ᾿Ισραήλ». Κι ὁ ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀποκρίθηκε· «᾿Επειδὴ σοῦ εἶπα πὼς σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴ συκιά, γι’ αὐτὸ πιστεύεις; Θὰ δεῖς μεγαλύτερα πράγματα ἀπ’ αὐτά». Καὶ τοῦ λέει· «Σᾶς βεβαιώνω ὅτι σύντομα θὰ δεῖτε νὰ ἔχει ἀνοίξει ὁ οὐρανός, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν πάνω στὸν Υἱὸ τοῦ ᾿Ανθρώπου».

 http://synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4354:to-evaggelio-tis-kyriakis-20-martiou-2016-tis-orthodoksias&catid=32&Itemid=145

ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) – 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

 Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(τῆς Ὀρθοδοξίας)

(Ἰω. α΄ 44-52)

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί.

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, πέμπτη Κυριακή του Τριωδίου καὶ πρώτη της μεγάλης καὶ ἁγίας Σαρακοστῆς, εἶναι ἀφιερωμένη στὴν Ὀρθοδοξία. Στὴ νίκη καὶ τὸ θρίαμβο τῆς ὀρθῆς πίστης ἐναντίον τῶν αἱρέσεων. Δύο ἐχθροὺς ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ὁ ἕνας ἐξωτερικὸς κι ὁ ἄλλος ἐσωτερικός. Ἐξωτερικὸς ἐχθρὸς εἶναι ἡ εἰδωλολατρία, ἐσωτερικὸς ἐχθρὸς εἶναι ἡ αἵρεση. Ἡ Ἐκκλησία ταλαιπωρήθηκε καὶ ταλαιπωρεῖται πολὺ καὶ ἀπὸ τοὺς δύο αὐτοὺς ἐχθρούς, γιατί πάντα ὑπάρχουν εἰδωλολάτρες καὶ αἱρετικοί.

Μία αἵρεση στὴν παλιὰ ἐποχὴ ποὺ ταλαιπώρησε πάνω ἀπὸ ἕναν αἰώνα τὴν Ἐκκλησία ἦταν ἡ εἰκονομαχία, ὁ πόλεμος ποὺ ἄνοιξαν μερικοὶ ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ἔλεγαν δηλαδὴ αὐτοὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε τὶς εἰκόνες στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ τὶς προσκυνοῦμε, γιατί αὐτό, ἔλεγαν, εἶναι εἰδωλολατρία.

Αὐτὴ ἡ κακοδιδασκαλία ἔφερε μεγάλη ἀναταραχὴ στὴν Ἐκκλησία μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διωχτοῦν, νὰ βασανιστοῦν καὶ νὰ πεθάνουν πολλοὶ Ἅγιοι καθὼς ὑπερασπίζονταν τὴν ὀρθὴ πίστη. Αὐτοὺς ἡ Ἐκκλησία τοὺς ὀνομάζει Ὁμολογητές. Οἱ Ὁμολογητὲς ὑπεράσπισαν τὴν ὀρθὴ πίστη τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὸ τέλος ἡ Ὀρθοδοξία νίκησε. Οἱ ἱερὲς εἰκόνες ξαναῆρθαν στὴ θέση τους κι ὁ λαὸς τὶς προσκυνᾶ. Τὶς προσκυνᾶ ὄχι λατρευτικὰ ἀλλὰ τιμητικά, γιατί ἡ λατρεία ἀνήκει μόνο στὸ Θεό.

Τὶς εἰκόνες δὲν τὶς λατρεύουμε, τὶς προσκυνοῦμε καὶ τὶς τιμοῦμε. Προσκυνοῦμε καὶ τιμοῦμε τὰ εἰκονιζόμενα πρόσωπα, τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὅπως τὸν εἶδε ὁ κόσμος στὴν ἀνθρώπινη μορφή του, τὴ Θεοτόκο Μαρία καὶ ὅλους τους Ἁγίους.

Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶπε: «Ἡ τιμὴ τῆς εἰκόνος ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει». Ἡ τιμὴ τῆς εἰκόνας δὲν εἶναι γιὰ τὴν εἰκόνα, ἀλλὰ πάει στὸ πρωτότυπο ποὺ εἰκονίζει. Ἡ φράση αὐτὴ ἔγινε κανόνας στὸ ζήτημα τῆς προσκύνησης τῶν εἰκόνων. Οἱ εἰκόνες εἶναι ἱερὲς καὶ ἅγιες, ὄχι γιὰ τὰ ὑλικὰ ἀπὸ τὰ ὁποία γίνονται, ἀλλὰ γιὰ τὰ ἱερὰ καὶ ἅγια πρόσωπα ποὺ εἰκονίζουν. Καὶ ἐπιπλέον, γιατί ὅταν γίνουν καὶ διαβαστοῦν καὶ μποῦν στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸ εἰκονοστάσι εἶναι πιὰ πράγματα ἱερά.

Οἱ εἰκόνες δὲν εἶναι φωτογραφίες, οὔτε ζωγραφιές. Εἶναι καθιερωμένα ἀντικείμενα τῆς θείας λατρείας. Οἱ εἰκόνες γίνονται σύμφωνα μὲ τὸν τύπο ποὺ ἐπικράτησε στὴν ἁγιογραφικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι ὅπως θὰ τὰ ἔκανε ὁ καθένας μὲ τὴ δική του ἔμπνευση καὶ τέχνη. Οἱ εἰκόνες στολίζουν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν δείχνουν ὡς ἐπίγειο οὐρανό. Οἱ εἰκόνες ἀνιστοροῦν τὸν ἐπίγειο βίο τοῦ Χριστοῦ. Σ’ αὐτὲς παρασταίνεται ἡ ἄθληση καὶ ἡ ἄσκηση τῶν Ἁγίων. Οἱ εἰκόνες εἶναι τὸ ἀνοιχτὸ πάντα βιβλίο τῆς πίστης καὶ τῶν ἀγραμμάτων καὶ τῶν γραμματισμένων.

Αὐτὴ εἶναι μὲ συντομία ἡ ὀρθὴ πίστη τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὶς ἱερὲς εἰκόνες. Καὶ τὴ νίκη αὐτῆς τῆς πίστης γιορτάζουμε σήμερα. Τὴ νίκη ὄχι μόνο ἐναντίον τῆς εἰκονομαχίας ἀλλὰ καὶ τὴ νίκη ἐναντίον ὅλων μαζὶ τῶν αἱρέσεων. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος καὶ ἡ αἰτία ποὺ ἡ σημερινὴ Κυριακὴ λέγεται Κυριακή της Ὀρθοδοξίας.

Τὸ Εὐαγγέλιο, ἀδελφοί, τελειώνει μὲ τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸ Φίλιππο καὶ τὸ Ναθαναήλ: «Ἀμὴν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεωγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου». Σᾶς βεβαιώνω ὅτι θὰ δεῖτε νὰ ἔχει ἀνοίξει ὁ οὐρανός καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν πάνω στὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου.

Ὁ ἄνθρωπος Ἰησοῦς εἶναι αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἔφερε τόσο κοντὰ τὸν οὐρανὸ καὶ τὴ γῆ, ἄνοιξε τὸ δρόμο, ἔκανε ἐφικτὴ τὴ διέλευση, ἕνωσε τὰ πρὶν διεστῶτα, ὥστε τώρα πλέον οἱ Ἄγγελοι πηγαινοέρχονται ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους.

Κάπως ἔτσι περιγράφεται (ἂν μπορεῖ νὰ περιγραφεῖ) ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ὀρθοδοξία. Ὡς μία πολιτεία Ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων. Τὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν, ἡ παράδοση τῶν Ἀποστόλων, ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων χθὲς καὶ σήμερα, ἡ θεία λατρεία, ἡ εἰκονογραφία, ἡ κατανυκτικὴ ψαλμωδία, τὸ κερί, τὸ θυμίαμα, ἡ νηστεία, ἡ μετάνοια ἡ ἐξομολόγηση, ἡ θεία μετάληψη, ἡ φτωχὴ (ἴσως καὶ ἡ ἀνύπαρκτη) ἁγιοσύνη μας καὶ οἱ πολλὲς ἁμαρτίες μας, γιὰ τὶς ὁποῖες ζητᾶμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἑνότητα τῶν χριστιανῶν καὶ τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν μὲ ὅρους ἐκκλησιολογικοὺς καὶ συνοδικούς, ὅλα αὐτὰ εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ὀρθοδοξία.

Συμβάλλοντας ὁ καθένας καὶ ὅλοι γιὰ τὴν ἑνότητα στὴν τοπική μας Ἐκκλησία γύρω ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο καὶ Μητροπολίτη μας, ἂς προσευχόμαστε καὶ ἐργαζόμαστε «ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων του Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» καὶ ἂς ἐπαναλαμβάνομε τὸ ἄσμα: «Οὐκ ἀρνησόμεθα σέ, φίλη Ὀρθοδοξία. Οὐ ψευσόμεθα σέ, πατροπαράδοτον σέβας». Ἀμήν.

π. Κ.Ι.Κ. 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Περί της Ε.ΣΥ-Ελλήνων Συνέλευσις

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 «ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ»

Την Παρασκευή 25^η Μαρτίου, στις 18.00 μ.μ. θα μεταδοθεί από την ΕΡΤ2 το επεισόδιο της σειράς «Δεν είσαι μόνος», με θέμα την Τουρκοκρατία.

         

«Γεια σας, παιδιά του Μωάμεθ. Όλοι αυτοί οι άπιστοι θα γίνουν σκλάβοι μας. Θα τους πουλήσουμε και τόσα θα είναι τα πλούτη που θα αποκτήσουμε που δεν θα ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Με τα γένια των παπάδων τους θα φτιάξουμε τριχιές για τα άλογα μας. Τις γυναίκες και τις κόρες τους θα τις απολαύσουμε. Ας πολεμήσουμε για τη δόξα του Μωάμεθ»

Ομιλία του Μωάμεθ, Τουρκική παράδοση.

Έτσι καθώς εστέκονταν ορθός μπροστά στην Πύλη

κι άπαρτος μέσ’ στη λύπη του

μακριά του κόσμου που η ψυχή του γύρευε

να λογαριάσει στο φάρδος Παραδείσου

και σκληρός πιο κι απ’ την πέτρα...

πάντοτε με μια λέξη μες στα δόντια του άσπαστη κειτάμενος

αυτός ο τελευταίος Έλληνας!

Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος

«Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα… Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».

«Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτο με ένα λαόν, όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωριστεί ως τοιούτος, ούτε να ορκισθεί, παρά μόνο ό,τι έκαμνε η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήσει τον ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ' ως σκλάβους.»

Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Απομνημονεύματα

         Μέσα από αυθεντικές πηγές εκείνης της εποχής ζωντανεύει η ιστορία του Ελληνισμού στα δύσκολα χρόνια της οθωμανικής δουλείας, όταν όλα «τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά».

Σταυρικός ο δρόμος του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας;

Ποια η πνευματική και κοινωνική αντίσταση των Ελλήνων κατά της δουλείας;

Πόσο ετοίμασε και στήριξε το λαό για τον ξεσηκωμό;

Πόσο συμμετείχε με χιλιάδες νεομάρτυρες, με φωτισμένους διδασκάλους του γένους;

Με πατριάρχες που θυσιάστηκαν, με κληρικούς και καλόγερους που πήραν τα όπλα;

«Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ.

Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί και να μη λέγει ούτε ο δυνατός εγώ, ούτε ο αδύνατος.Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς εγώ;Όταν αγωνιστεί μόνος του και φτιάσει ή χαλάσει, να λέγει εγώ. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε εμείς. Είμαστε εις το εμείς και όχι εις το εγώ!»

                                                                                                                            Στρ.Μακρυγιάννη

Σκηνοθεσία –Σενάριο: Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού

Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κουλίνος

Πρωτότυπη Μουσική: Μάριος Αριστόπουλος

Αφήγηση: Κώστας Καστανάς

Κείμενο –Έρευνα: Γεώργιος Τσούπρας

Συμμετείχαν:

π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Βασίλης Τσούπρας, Θεολόγος -Κοινωνιολόγος

Ομιλία π.Σεβαστιανού Τοπάλη.''Ο σκοπός της νηστείας'' -Εσπερινός Συγχωρήσεως-Ι. Μητρόπολις Λαρίσης και Τυρνάβου

Η ομιλία ξεκινάει αυτόματα.

Κυριακή της Τυρινής-Ομιλία π.Σεβαστιανού Τοπάλη 13-3-2016

Ἡ ἀληθὴς νηστεία

Ἰωὴλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)

"Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθῶν αὐτῶν"

Ὅ,τι κερδίζουμε καὶ κατορθώνουμε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἠθική μας τελείωση, εἶναι θησαυρὸς ἀσύλητος καὶ μάλιστα προσωπικός, ἀναφαίρετος θησαυρός. Δὲν εἶναι τὰ "περὶ ἡμᾶς", ἀλλὰ "ἡμεῖς", οὐδὲ κἄν τὸ σῶμα καὶ οἱ αἰσθήσεις, ἀλλ’ ἡ ψυχή μας, ἡ πνευματικὴ ἐντὸς μας ἀξία, ἡ ὕπαρξή μας. Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ ἀγώνας ποὺ κάνουμε εἶναι γιὰ νὰ ζήσουμε πνευματικά, ὀφείλουμε νὰ τὸν κάνουμε σωστά. π.χ. λέγει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦμε ἀπὸ τὴ νηστεία, νὰ τὴν κάνουμε μὲ σωστὸ τρόπο, γιατί ὅσοι νηστεύουν λάθος "ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν" (Ματθ. 6,16). Σήμερα πρὸ τῶν πυλῶν τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς θὰ θέλαμε νὰ δείξουμε κάποιες καταστάσεις ποὺ δὲν ἀφήνουν νὰ καρποφορήσει ἡ νηστεία καὶ μᾶς ἀφαιροῦν τὸν πνευματικὸ μισθό.

Προυποθέσεις τῆς νηστείας

Πρῶτα πρῶτα ὑπάρχει μία λανθασμένη ἀντίληψη γιὰ τὸ θεσμὸ τῆς νηστείας. Ἡ νηστεία δὲν εἶναι μόνο ἀποχὴ ἀπὸ ὁρισμένες τροφές, ἀλλ’ εἶναι καὶ ταπείνωση, μετάνοια καὶ ἐσωτερικὴ συντριβή. Ὄχι μόνον σωματικὴ κάθαρση μὲ λιτὴ δίαιτα, μὰ καὶ ἐσωτερικὸς πνευματικὸς ἀνακαινισμός. Βεβαίως ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς εἶναι ἐντολὴ νηστείας, ἀπὸ συγκεκριμένη τροφὴ καὶ ἡ παράβασή της ἔφερε τὴν ἔξωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Ὁ Μωυσῆς, ὁ Κύριος, ὁ Παῦλος καὶ οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας νήστευαν. Ἡ νηστεία εἶναι τὸ μέσον κι ὄχι ὁ σκοπός. Ὁ σκοπὸς εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου κι ὄχι ἡ αὐτοδικαίωση. Πολλοὶ πιστεύουν πὼς εἶναι ἡ πρώτη ἀρετὴ κι ἄλλοι φρονοῦν πὼς εἶναι ἕνας παρεξηγημένος θεσμός, ποὺ εἶναι ἄχρηστος γιὰ τὴν ἐποχή μας. Πολλοὶ μάλιστα τὴν εἰρωνεύονται καὶ τὴν ἐμπαίζουν. Δὲν ἐξισώνεται ἡ νηστεία μὲ τὴ δίαιτα, ποὺ εἶναι δύο διαφορετικὲς καταστάσεις.

Ἡ νηστεία πρέπει νὰ γίνεται μὲ ἀγαθὴ διάθεση κι ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ κι ὄχι γιὰ νὰ "φανῶμεν τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες" (ὅπ.π.). Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος γράφει πὼς ἐμεῖς πολλὲς φορὲς ξεπεράσαμε καὶ τοὺς ὑποκριτές. Γνωρίζω, λέγει ὁ ἅγιος, πολλοὺς ποὺ δὲ νηστεύουν, κι ἄλλους ποὺ ἐπιδεικνύονται μὲ τὴν ἄσκηση τῆς νηστείας. Ἐπίσης ξέρω κι ἀνθρώπους ποὺ ἐνῶ δὲ νηστεύουν "τὰ τῶν νηστευόντων προσωπεῖα περίκεινται", ντύνονται δηλ. τὶς μάσκες τῶν νηστευτῶν. Ὑπάρχουν κι ἄλλοι ἀκόμη πιὸ ἀσυνεπεῖς, ποὺ ἐνῶ δὲ νηστεύουν, διδάσκουν τοὺς ἄλλους γιὰ τὴ νηστεία. Ἡ ἀνθρωπαρέσκεια δὲν ἔχει θέση στὴ νηστεία. Κάνουμε νηστεία γιατί συμμετέχουμε στὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη ἡ νηστεία μᾶς βοηθάει στὸν ἀγώνα ποὺ κάνουμε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ διαβόλου. Ἡ δαιμονικὴ ἐνέργεια δὲν ἀποθρασύνεται στὸν καιρὸ τῆς νηστείας καὶ ἐπὶ πλέον "οἱ φύλακες τῆς ζωῆς ἡμῶν ἄγγελοι φιλοπονώτερον παραμένουσι τοῖς διὰ νηστείας τὴν ψυχὴν κεκαθαρμένοις", δηλ. οἱ φύλακες ἄγγελοί μας, λέγει ὁ Μ.Βασίλειος, μὲ καλύτερη διάθεση παραμένουν σὲ κείνους ποὺ καθαρίζουν τὴν ψυχή τους μὲ νηστεία. Ἀκόμη ὁ ἴδιος θὰ προσθέσει πὼς ἄγγελοι Θεοῦ καταγράφουν τοὺς νηστεύοντες "καθ’ ἑκάστην Ἐκκλησίαν". Μὲ τὴ νηστεία ἑλκυόυμε τὴ χάρη καὶ τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ. Τὸ γένος τῶν δαιμόνων δὲ σταματᾶ νὰ πειράζει τοὺς ἀνθρώπους καὶ δὲν ἐκδιώκεται "εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ" (Ματθ. 17,21).

Ἀπαραίτητη ἡ νηστεία

Τώρα ποὺ ἀχίζει τὸ στάδιο τῆς νηστείας κι ὁ νοῦς μας εἶναι στραμμένος στὸ Πάσχα, καλούμαστε νὰ νηστεύσουμε σωματικὰ καὶ ψυχικά." Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας", γράφει ὁ Μ.Βασίλειος. Εἶναι ἡ νηστεία ἡ δεκάτη τοῦ χρόνου ποὺ ὀφείλουμε στὸ Θεό. Ἡ συστολὴ τοῦ ὕπνου, τῆς τροφῆς καὶ τῶν αἰσθήσεων συντρίβει τὴν καρδιὰ καὶ μᾶς κάνει νὰ πενθοῦμε γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας. Ἡ παράκληση τῶν πενθούντων εἶναι ἡ ζωντανὴ ἐπαφή μας μὲ τὸν Θεό. Τὶς ἡμέρες τῆς νηστείας πιθανῶς νὰ συναντήσουμε διάφορα ἐμπόδια, ὥστε νὰ μὴν πραγματοποιηθεῖ ἡ πνευματικὴ αὐτὴ ἄσκηση, ὅπως π.χ. ἀντεγκλήσεις μὲ τὸ περιβάλλον μας, μνησικακία ἀπὸ μέρους τῶν ἄλλων καὶ κακότητα. Μολύνονται οἱ ἡμέρες τῆς νηστείας μὲ τὰ πάθη μας. Ἂς μὴν πτοηθοῦμε. Ἂς ἀγαπήσουμε τὴ νηστεία καὶ τὴν ἐγκράτεια γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ περάσουμε μὲ εἰρήνη τὸ στάδιο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς.

O Άγιος Παΐσιος για τη νηστεία των παιδιών

Γέροντα, παιδάκια πέντε-έξι ετών πρέπει να νηστεύουν πριν από την θεία κοινωνία;
Τουλάχιστον το βράδυ να έχουν φάει λαδερό φαγητό. Αλλά αυτό είναι και θέμα Πνευματικού. Καλύτερα η μητέρα να ρωτήση τον Πνευματικό, γιατί μπορεί το παιδάκι να έχη πρόβλημα με την υγεία του και να πρέπη λ.χ. να πιη γάλα.

Γέροντα, ένα παιδάκι πόσο πρέπει να νηστεύη;
Αν το παιδί είναι γερό, έχη υγεία, μπορεί να νηστεύη. Άλλωστε τώρα υπάρχουν ένα σωρό τροφές νηστίσιμες. Παλιά τα παιδιά νήστευαν και όλη μέρα έτρεχαν και έπαιζαν, αλλά έτρωγαν πολλές φορές. Στα Φάρασα, την Μεγάλη Σαρακοστή όλοι, μικροί-μεγάλοι, έκαναν ενάτη. Μάζευαν οι γονείς τα παιδιά στο Κάστρο, τους έδιναν παιχνίδια, για να παίζουν, και στις τρεις το απόγευμα ,που χτυπούσε η καμπάνα για Προηγιασμένη, πήγαιναν και κοινωνούσαν. Έλεγε ο Άγιος Αρσένιος : «Τα παιδιά, όταν παίζουν όλη την ημέρα, δεν θυμούνται το φαγητό. Τώρα που θα βοηθήση και ο Χριστός, δεν θα αντέξουν;» Και οι μεγάλοι, όταν δεν νηστεύουν, ελέγχονται βλέποντας τα παιδιά να νηστεύουν. Όταν μικρός δούλευα με τον μάστορά μου για πολύ καιρό σε κάποιο σπίτι και τρώγαμε εκεί, Τετάρτη και Παρασκευή έφευγα και πήγαινα να φάω στο σπίτι μου, γιατί αυτοί δεν νήστευαν. Μια φορά, Τετάρτη ήταν. Έφεραν να με κεράσουν μπακλαβά. «Ευχαριστώ, τους είπα, αλλά νηστεύω ». «Για δες, είπαν, μικρό παιδί να νηστεύη και εμείς μεγάλοι άνθρωποι να τρώμε! ».

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ´
Ιερόν Ησυχαστήριον »Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»

Αποστολή Αλληλεγύης στους πρόσφυγες

Κοζάνη, 17 Μαρτίου 2016

Η Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης ανέλαβε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει και να αποστείλει ανθρωπιστική βοήθεια στους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας - πρόσφυγες.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παύλος, απευθυνόμενος με Εγκύκλιό του στο ποίμνιο της Επαρχίας μας τόνισε ότι «Είμαστε όλοι μάρτυρες στην ταλαιπωρία και στον ξεριζωμό των ανθρώπων από την Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο και εν γένει από την Μέση Ανατολή. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού ασχέτως θρησκείας και πολιτισμού.

Εμείς ως Εκκλησία, ως Έλληνες, που από αρχαιοτάτων χρόνων διακρινόμαστε για την αρετή της φιλοτιμίας, της φιλοξενίας και της αγάπης για τον συνάνθρωπο, μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι; Τώρα που έφθασαν στον τόπο μας, τί μπορούμε να κάνουμε; ρωτάμε και πάλι. Η απάντηση είναι απλή: Ν’ ανοίξουμε την καρδιά μας και ο καθένας από το πλεόνασμα ή το υστέρημά του να φέρει στις Ενορίες του ό,τι η καρδιά του φιλάνθρωπα και αγαπητικά σκεφθεί και αποφασίσει. Ιδιαιτέρως δε όσοι ζήσατε και διδαχθήκατε από τους προγόνους σας τι σημαίνει ξεριζωμός και προσφυγιά από τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη και τα παράλια της Μικράς Ασίας».

Το πλήρωμα της Μητροπόλεώς μας για μία ακόμη φορά απέδειξε τα φιλάδελφα αισθήματά του και δεν στάθηκε θεατής στη δοκιμασία του πλησίον του, ανεξαρτήτου φυλής και θρησκεύματος. Ενθυμούμενο και την προσφυγική καταγωγή του ανταποκρίθηκε ολόθυμα στην πρόσκληση της τοπικής Εκκλησίας και συγκέντρωσε μεγάλη ποσότητα από είδη τροφίμων και υγιεινής.

Συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος από την ανταπόκριση στην έκκλησή του ευχαριστεί και δημοσίως το πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως για την φιλανθρωπία του καθώς και την εμπιστοσύνη που επέδειξε προς την τοπική Εκκλησία. Εύχεται δε χαρακτηριστικά: «….ο Τριαδικός Θεός να σας ανταποδώσει ό,τι κάνετε. Είναι ιερό και άγιο. Είναι για τον άνθρωπο. Και όπως οι Άγιοι της Εκκλησίας σημειώνουν: «Είδες τον συνάνθρωπό σου, είδες τον Θεό σου».

Ευχαριστίες, επίσης, απευθύνει ο Μητροπολίτης και στην Κάβα ποτών του Ιωάννη Δεμιρτζίδη, που διέθεσε και πάλι ένα φορτηγό αυτοκίνητο για την ορθή διεκπεραίωση της αποστολής.

Η ανθρωπιστική βοήθεια παραδόθηκε από τον υπεύθυνο του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου Πρωτοπρεσβύτερο Νικόλαο Βαχτσεβάνο στους υπεύθυνους διαχείρισης του προσφυγικού καταυλισμού της Ειδομένης την Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016.

Η βοήθεια στάλθηκε στην Ειδομένη κατόπιν συνεννοήσεως με τον Δήμο Κοζάνης, λόγῳ της πληθώρας των ειδών που έχουν συγκεντρωθεί στον τοπικό προσφυγικό καταυλισμό στο Γυμναστήριο της Λευκόβρυσης.

Από την Ιερά Μητρόπολη