Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2016 – Β´ Λουκά

(Λουκ. στ´ 31-36)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εἶπε ὁ Κύριος· «῞Οπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεστε κι ἐσεῖς σ’ αὐτούς. Γιατί, ἂν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; ᾿Αφοῦ καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Κι ἂν κάνετε καλὸ σ’ αὐτοὺς ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. ῍Αν δανείζετε σ’ ὅσους ἐλπίζετε νὰ σᾶς τὰ ἐπιστρέψουν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν στοὺς ὁμοίους τους γιὰ νὰ τὰ πάρουν πίσω. ᾿Αντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ πάρετε πίσω τίποτα. ῎Ετσι, ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καλὸς ἀκόμα καὶ μὲ τοὺς ἀχάριστους καὶ τοὺς κακούς, θὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνω καὶ θὰ σᾶς κάνει παιδιά του. Νὰ εἶστε λοιπὸν σπλαχνικοί, ὅπως σπλαχνικὸς εἶναι κι ὁ Θεὸς Πατέρας σας».

 http://synodoiporia.gr/

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

 Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 31-36)

Τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης μας στὸ Θεὸ εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ κάθε συνανθρώπου μας. Γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει ἡ Ἐκκλησία νὰ προσεγγίσουμε μία τέτοια σπουδαία ἀλήθεια διαβάζει τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, παρμένη ἀπὸ τὴν ὁμιλία «ἐπὶ τόπου πεδινοῦ», ποὺ διασώζει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς καὶ εἶναι ἀντίστοιχη τῆς «ἐπὶ τοῦ ὅρους» ὁμιλίας τοῦ κατὰ Ματθαῖον. Ἐκφωνήθηκαν καὶ οἱ δύο στὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ καὶ περιέχουν τὶς «προγραμματικὲς» – θὰ λέγαμε – δηλώσεις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ὁμιλίες αὐτὲς μας δίνουν, μέσα σὲ λίγες γραμμὲς τὴν οὐσία καὶ τὸ ἀποκορύφωμα τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς. Κέντρο αὐτῆς τῆς ἠθικῆς εἶναι ἡ ἀγάπη, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸν συνεχῶς ἀγαπώντα Θεὸ Πατέρα καὶ ὄχι ἀπὸ κάποια κοινωνικὴ συμβατικότητα. Οἱ ἄνθρωποι συνηθίζουν νὰ μιλοῦν εὐκαίρως – ἀκαίρως γιὰ ἀγάπη, χωρὶς ὅμως τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα γιὰ τὸν κόσμο, ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐπιφανειακὴ καὶ ἐπίπλαστη.

Ἡ περικοπή μας σήμερα ἀποτελεῖται ἀπὸ πέντε ἁπλὰ νοήματα. Τὸ πρῶτο καὶ τὸ τελευταῖο εἶναι δύο ἐντολές, τὰ τρία μεσαῖα εἶναι τρεῖς εἰδικὲς περιπτώσεις, δηλαδὴ ὁ τρόπος τοῦ «ἀγαπᾶν», ὁ τρόπος τοῦ «ἀγαθοποιεῖν», ὁ τρόπος τοῦ «δανείζειν». Καὶ τὰ τρία θέλουν νὰ ἐκφράσουν μία ἐντολή, δηλαδὴ τὴ δεύτερη.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀκολουθεῖ στὸ συλλογισμὸ του μία κλίμακα. Ἡ πρώτη καὶ πιὸ στοιχειώδης ἀπὸ τὶς δύο ἐντολὲς εἶναι ἐκείνη ποὺ μοιάζει μὲ τὸ λεγόμενο χρυσὸ κανόνα. «Ὃ σὺ μισεῖς μηδενὶ ποιήσης» εἶναι γραμμένο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, στὸν Τωβὶτ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τὸν βρίσκουμε καὶ σὲ ἀρχαίους συγγραφεῖς. Ὅμως, ἐνῶ ἐκεῖ διατυπώνεται ἀρνητικά, ἐδῶ ὁ Χριστὸς τὸν ἐκφράζει μὲ τρόπο θετικό: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» Τὸ «ποιεῖν» λοιπόν,

δηλαδὴ ἡ ἔμπρακτη προσφορὰ εἶναι τὸ πρῶτο χαρακτηριστικό της χριστιανικῆς ἀγάπης.

Τὸ δεύτερο χαρακτηριστικό, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ τὴ δεύτερη καὶ ἀνώτερη ἐντολὴ εἶναι ἡ ἀνιδιοτέλεια. Ἡ ἀγάπη στὸν ἄλλον πρέπει νὰ εἶναι ὄχι μόνο ἴση μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ καὶ ἀνιδιοτελής, χωρὶς νὰ περιμένει ἀμοιβὴ ἢ ἀνταπόκριση. Αὐτὸ ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὸ νόμο τῆς φυσικῆς τάξης, διότι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν μάθει νὰ ἀγαποῦν κάποιους ἐπειδὴ τοὺς ἀγαποῦν καὶ ἐκεῖνοι, νὰ ἀγαθοποιοῦν ὅσους τοὺς συμπεριφέρονται καλά, νὰ δανείζουν περιμένοντας τόκο. Ὁ νόμος τῆς ἀμοιβαίας ἐξυπηρέτησης καὶ ἀνταπόδοσης καθορίζει τὶς περισσότερες φορὲς τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μέσα στὴν κοινωνία. Ἡ ἐντολή, ὅμως, τοῦ Χριστοῦ ἐδῶ ὑπερβαίνει τὰ μέτρα τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, ποὺ ὑπαγορεύονται ἀπὸ κάποια λογική. Τὸ «ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας» δὲν εἶναι καὶ τόσο αὐτονόητη ἐντολὴ οὔτε τόσο εὔκολα ἐφαρμόσιμη. Ὁ λογικὸς ἄνθρωπος προστατεύεται ἀπὸ τὸν ἐχθρό του, ἀμύνεται μὲ κάθε τρόπο, ὑπερασπίζεται τὸ δίκαιό του, νομίζοντας, τὶς πιὸ πολλὲς φορές, ὅτι συνεπὴς μὲ τὸ λόγο τοῦ εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐντολὴ ἐδῶ του Χριστοῦ μοιάζει ἀνεδαφικὴ καὶ ἀνεφάρμοστη.

Ἡ ἀγάπη, ὅμως, πρὸς τοὺς ἐχθροὺς εἶναι ἡ ἐπανάσταση ποὺ προτείνει ὁ Χριστὸς στὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ὅπως τὴν κήρυξε ὁ Χριστὸς, εἶναι καινούργια ἐντολή, καθὼς ὁ ἴδιος τὸ εἶπε: «Σᾶς δίνω καινούργια ἐντολή, νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καθὼς ἐγὼ σᾶς ἀγάπησα, ἔτσι καὶ σεῖς νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο». Εἶναι καινούργια ἡ ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ὄχι ἐπειδὴ εἶναι πρωτάκουστη στὸν κόσμο ἡ λέξη, ἀλλὰ γιατί εἶναι νέο τὸ περιεχόμενο τῆς ἐντολῆς. Ἴσως, πρὶν τὸ Χριστὸ καὶ ἄλλοι νὰ μίλησαν γιὰ τὴν ἀγάπη, εἶναι ὅμως ξεχωριστὸς καὶ προσωπικὸς ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Σωτήρας Χριστὸς ἔζησε σὰν ἄνθρωπος καὶ πραγματοποίησε τὴν ἀγάπη. Γι’ αὐτό, ὅταν μιλάει γιὰ τὴν ἀγάπη, πάντα προβάλλει συγκεκριμένα καὶ προσωπικὰ τὸν ἑαυτὸ του «καθὼς ἐγὼ σᾶς ἀγάπησα».

«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας» εἶπε ὁ Κύριος, καὶ ὁ λόγος φαίνεται παράλογος καὶ ἡ ἐντολὴ μὴ ὑλοποιήσιμη. Ὅμως, προσθέτει ὁ ἴδιος καὶ αἰτιολογεῖ τὴν ἐντολή: «ἔτσι θὰ εἶστε παιδιὰ τοῦ Ὑψίστου, ἐπειδὴ καὶ Ἐκεῖνος εἶναι καλὸς σὲ ὅλους τους ἀχάριστους καὶ πονηρούς. Νὰ εἶσθε λοιπὸν συμπονετικοί, καθὼς καὶ ὁ Πατέρας σας εἶναι συμπονετικός». Στὰ λόγια αὐτὰ φανερώνεται τὸ τρίτο χαρακτηριστικό της χριστιανικῆς ἀγάπης. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγαπᾶ δείχνει ὅτι εἶναι γιὸς τοῦ σπλαχνικοῦ Θεοῦ ἢ καλύτερα πρέπει αὐτὸ νὰ ἐκφραστεῖ μὲ τὴν ἀντίστροφη σειρά. Ὅποιος εἶναι γιὸς τοῦ οὐράνιου Πατέρα δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀγαπᾶ ὅλους καὶ νὰ δείχνει τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη ἀκόμη καὶ πρὸς τοὺς ἐχθρούς. Ἡ ἀγάπη εἶναι δυνατὴ μόνο ὅταν ὁ ἄνθρωπος νιώθει γιὸς τοῦ Θεοῦ. «Ἐμεῖς ἀγαποῦμε τὸ Θεὸ γιατί αὐτὸς πρῶτος μας ἀγάπησε», λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς διαβεβαιώνει τὸ Νικόδημο στὴ συνομιλία τους: «τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στὸ θάνατο τὸ μονογενῆ του Υἱό, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια». Ὁ οἰκτίρμονας Πατέρας ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ τῆς ἀγάπης πρὸς ὅλους καὶ τὸ στόχο ἐξομοίωσης τοῦ χριστιανοῦ. Ἡ ζωὴ τῆς ἀγάπης δὲν εἶναι μία ἐνδοανθρώπινη καὶ κοινωνικὴ ὑπόθεση τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ ἀπορρέει ἀπὸ τὴ στενὴ υἱϊκὴ σχέση τοῦ χριστιανοῦ πρὸς τὸ Θεὸ Πατέρα. Ὅποιος βιώνει ἔντονα τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα προσφέρει τὴν ἀγάπη του σ’ ὅλους μὲ τρόπο θετικό, ἀνιδιοτελῆ καὶ ὁλοκληρωτικό. Ἀμήν.

π. Μ.Ι.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

"Γιατί χρειάζονται τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά;"

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "ΕΝΟΡΙΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ 2016" και στο "Ενοριακό Αρχονταρίκι" την Δευτέρα 3 Οκτωβρίου, 7.30 μ.μ. • ο Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, πρόεδρος του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ θα συζητήσει: • Με τον Σεβ. Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκο καί • τον Παναγιώτη Μητροπέτρο, φιλόλογο, νομικό. "Γιατί χρειάζονται τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά;" Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα συνεδρίων της ενορίας ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ (Βούλγαρη 50, όπισθεν Ιερού Ναού) ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Ιεραποστολή: τόσο σημαντική όσο το νερό

Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου  στις 10.15.π.μ. στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ,θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση της 4ης αποστολής στην Ουγκάντα με τίτλο :" Ιεραποστολή : τόσο σημαντική όσο το νερό-Παρουσίαση της 5^ης αποστολής μας στην Ουγκάντα..Στην εκδήλωση αυτή οι εθελοντές της 4ης αποστολής θα καταθέσουν τις προσωπικές τους εμπειρίες και μαρτυρίες  από την Ουγκάντα,ενώ θα παρουσιαστεί πλούσιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό από την 5^η αποστολή.

Στο τέλος της εκδηλώσεως θα πραγματοποιηθεί φιλανθρωπικό Αφρικάνικο παζάρι με είδη που δημιουργούν οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας  από την Ουγκάντα,με σκοπό την ενίσχυση της Ιεραποστολής ενώ στο τέλος της εκδηλώσεως  θα διατεθούν  και κουμπαράδες της Ιεραποστολής  για όσους θα ήθελαν να βοηθήσουν την Ιεραποστολή και με αυτόν τον τρόπο. Οι κουμπαράδες θα μαζευτούν τον Ιούνιο του 2017 ,όταν πρώτα ο Θεός η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής θα πραγματοποιήσει την 6^η αποστολή στην Ουγκάντα.Σας περιμένουμε με χαρά!!

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε΄ ΣΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.

Κατά την ακολουθία του Εσπερινού την Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου του 2016, ο Σύλλογός  Καλαβρυτινών Πειραιά, μέσα από την εθνικοθρησκευτική του δράση, πρόσφερε στην ιστορική για το γένος μας Μονή της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, περίτεχνη ιερά εικόνα του εθνομάρτυρα Αγίου Γρηγορίου του Ε΄.

 Η ιερά εικόνα αφιερώθηκε σύμφωνα με την εγχάρακτη επιγραφή που φέρει, στη μνήμην του ιερέως Νικολάου Πέττα και της πρεσβυτέρας του Ανθής, που νιώθουμε ότι νοητά παρίστανται αυτή την στιγμή. Η εικόνα κατασκευάστηκε δι’ εξόδων των οικείων του ευλογημένου οσιομαρτυρικού ιερατικού ζεύγους (έχω την έμφυτη ευλάβεια να τους αποκαλώ οσιομάρτυρες). Φέρει ένθετο εγκόλπιο που περικλείει ως ευλογία, λείψανο του πελοποννησιακής καταγωγής Αγίου Γρηγορίου του Ε΄, ο οποίος, διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Η εικόνα παραδόθηκε, από μέλη του Συλλόγου μας  στα τίμια χέρια του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, πανοσιολογιοτάτου αρχιμανδρίτη κ. Ευσεβίου Σπανού, παρουσία  της  οσιωτάτης συνοδείας του. Τοποθετήθηκε, από τους Πατέρες της Μονής στο Κειμηλιαρχείο της, πλησίον των ιερών σιγιλίων του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄, εκεί δίπλα όπου υπάρχει και το σύμβολο της φυλής μας, το Ιερό Λάβαρο της Επαναστάσεως του 1821.

Ευχαριστούμε τον οικείο  Ποιμενάρχη, Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο για την φιλοξενία, καθώς και τους παραβρισκόμενους. Προς καθιέρωση της σεβάσμιας εικόνας αναφέρω τα εξής :

«Μέσα στην πολυδιάστατη δράση και προσφορά του Συλλόγου μας, συμπεριλαμβάνει τον αγώνα μου ως προέδρου, να κατασκευάσουμε και να προσφέρουμε στην Μονή Αγίας Λαύρας τον ανδριάντα του Εθνεγέρτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, ο οποίος κοσμεί το προαύλιο της. Σήμερα, ευλογία Θεού και με τις ευχές των Οσιομαρτύρων, φέραμε την ιερά αυτή εικόνα στο φυσικό της χώρο, αφού η Μονή Αγίας Λαύρας, πρωτοστάτησε στον αγώνα της Μεγάλης στιγμής του ξεσηκωμού των προγόνων μας το ΄21, ενάντια στον μακρόχρονο Οθωμανό κατακτητή.

Τοποθετήσαμε, αυτόν τον πνευματικό θησαυρό και νοητά ταξιδέψαμε στο κέντρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο μαρτυρικό Φανάρι, όπου εδώ και 195 χρόνια είναι σφραγισμένη η κεντρική πύλη, εις ένδειξη θρήνου για το κρέμασμα του αγίου Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄. Στοιχώντας στο κήρυγμα του π. Νικολάου Πέττα: «Αναπολούμε στην Πόλη των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, η οποία παραμένει η πρωτεύουσα της καρδιάς μας. Την μορφή της οποίας ατενίζουμε στην σεπτή μορφή του εσταυρωμένου γενάρχη μας, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου!». Αυτές οι ιερές πεποιθήσεις μαζί με την πρεσβυτέρα του Ανθή, τις μεταλαμπάδευσαν όχι μόνο στα πολλά κατά σάρκα τέκνα τους, αλλά και σε όσους συστρέφονταν όσο ζούσαν.

Ο Γρηγόριος ο Ε', ο φλογερός αυτός Ιεράρχης, ακολούθησε τον δρόμο του μαρτυρίου του Μεγάλου Αρχιερέα Χριστού. Σάρκωσε ολόκληρο το υπόδουλο Γένος. Επωμίσθηκε το σταυρό του, ανέβηκε το Γολγοθά του. Δέχθηκε ραπίσματα, χλευασμούς, εμπτυσμούς και τέλος τον θάνατο με απαγχονισμό από Οθωμανούς και Ιουδαίους στην πύλη του Πατριαρχείου, την  10η Απριλίου του 1821 ανήμερα του Πάσχα. Είκοσι ημέρες μετά την έκρηξη της Επαναστάσεως εδώ στο Μέγα Μοναστήρι, από τον ανιψιό του Δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανού. Αδιάψευστα στοιχεία για την αποφασιστική συμμετοχή της Εκκλησίας και των δύο προαναφερθέντων στην έναρξη του αγώνα εδώ στην Αγία Λαύρα.

Στο έγγραφο της καταδίκης του (τουρκιστί «γιαφτάς»), αναφέρεται η αιτία του απαγχονισμού του Αγίου Πατριάρχη αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ἀλλ’ ὁ ἄπιστος πατριάρχης τῶν Ἑλλήνων… ἐξ αἰτίας τῆς διαφθορᾶς τῆς καρδίας του, ὄχι μόνον δὲν εἰδοποίησεν οὐδ’ ἐπαίδευσε τοὺς ἀπατηθέντας, ἀλλὰ καθ’ ὅλα τὰ φαινόμενα ἦτο καὶ αὐτός, ὡς ἀρχηγός, μυστικὸς συμμέτοχος τῆς Ἐπαναστάσεως… ἀντὶ νὰ δαμάσῃ τοὺς ἀποστάτας καὶ δώση πρῶτος τὸ παράδειγμα τῆς εἰς τὰ καθήκοντα ἐπιστροφῆς τῶν, ὁ ἄπιστος οὗτος ἔγινεν ὁ πρωταίτιος ὅλων τῶν ἀνεφυεισῶν ταραχῶν. Εἴμεθα πληροφορημένοι ὅτι ἐγεννήθη ἐν Πελοποννήσῳ καὶ ὅτι εἶναι συνένοχος ὅλων τῶν ἀταξιῶν, ὄσας οἱ ἀποπλανηθέντες ραγιάδες ἔπραξαν κατὰ τὴν ἐπαρχίαν Καλαβρύτων… Ἐπειδὴ πανταχόθεν ἐβεβαιώθημεν περὶ τῆς προδοσίας του ὄχι μόνος εἰς βλάβην τῆς ὑψηλῆς Πύλης, ἀλλὰ καὶ εἰς ὄλεθρον αὐτοῦ τοῦ ἔθνους του, ἀνάγκη ἦτο νὰ λείψη ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἀπὸ τοῦ προσώπου τῆς γῆς καὶ διὰ τοῦτο ἐκρεμάσθη πρὸς σωφρονισμὸ τῶν ἄλλων».

Η Ιερά Εικόνα του Μεγάλου αυτού Ρωμιού, θα παραμείνει δια παντός στην Ιερά Μονή προς αγιασμών των ενθάδε ασκούμενων Πατέρων. Εμείς με τις ευλογίες της Μητέρας Εκκλησίας θα τοποθετούμε εικόνες του Εθνομάρτυρα Ιεράρχη Γρηγορίου, εις πείσμα ορισμένων που ενοχλούνται,  όπως όταν τοποθετήθηκε η εικόνα του στην κλειστή Πύλη το 1907 επί σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ, ο οποίος απαίτησε εκνευρισμένος να την κατεβάσουν.

 Το εικονιζόμενο πρόσωπο, ο Πατριάρχης μας, θα βροντοφωνάζει μαζί με τον Βαλαωρίτη σε εμάς τους λήσμονες νεοέλληνες: «Χτυπάτε, πολέμαρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά, του πατριάρχη!». Μας έρχεται στην σκέψη αυτό που διαλαλούσε ο οσιομάρτυς π. Νικόλαος Πέττας: «Και να μας αφανίσουν τους ρωμιούς, και μια μπουκιά να μας αφήσουν, αυτή η μαγιά είναι ικανή να ξαναδημιουργήσει το αθάνατο χριστιανικό γένος μας». Ο Πατριάρχης Γρηγόριος μαζί  με τον κατά σάρκα ανιψιό του Παλαιών Πατρών Γερμανό, ως Εθνεγέρτες της φυλής μας θα μας δείχνουν τον δρόμο της κατά Θεόν ελευθερίας!

«Ἐπικαλούμενοι δὲ τὸν Κύριον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς ἵνα διὰ τῶν ἱκεσιῶν καὶ τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἱερομάρτυρος Γρηγορίου, οὗ τὸ ἱερὸν Λείψανον ἀπήλαυσεν ἤδη ἡ Ἑλλάς, σκέπῃ καὶ διαφυλάττῃ ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν γένος ὅπως δυνηθῇ ἐκπληρῶσαι τὴν ὑπὸ τῆς Θείας Προνοίας ἐπιβεβλημένην αὐτῇ ἀποστολήν, διατελοῦμεν εὐπειθέστατοι».

Την ευχή σας άγιοι πατέρες και καλό και ευλογημένο εκκλησιαστικό έτος, αυτός ο μήνας Σεπτέμβριος είναι ο πρώτος μήνας του εκκλησιαστικού εορτολογίου!».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Δημητσάνης τὸν γόνον βυζαντίου τὸν πρόεδρον, καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἁπάσης, γέρας θεῖον καὶ καύχημα. Γρηγόριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς Μάρτυρα Χριστοῦ πανευκλεῆ, ἶνα λάβωμεν πταισμάτων τὸν ἱλασμόν, παρὰ Θεοῦ κραυγάζοντες. Δόξα τῷ δεδωκότι σου ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐν εὐκλείᾳ οὐρανῶν, δοξασαντᾶ σε Ἅγιε.

Συγκίνηση στην ενθρόνιση του Μητροπολίτη Σμύρνης -Πρώτη φορά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή [εικόνες & βίντεο]

Λαμπρή μέρα ήταν η χθεσινή για τη Σμύρνη, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Στον ανακαινισμένο από το δήμο του ιστορικού κέντρου της τουρκικής μεγαλούπολης ναό του Αγίου Βουκόλου, στο μόνο σωσμένο από την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 Ορθόδοξο ναό, έγινε η ενθρόνιση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου. Του πρώτου Μητροπολίτη της Σμύρνης μετά το Χρυσόστομο που μαρτύρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 στη διάρκεια των τραγικών γεγονότων εκείνων των ημερών.
(politischios.gr)
Παρόντες στο ιστορικό γεγονός εκατοντάδες Έλληνες απόγονοι Μικρασιατών προσφύγων που ταξίδεψαν στη Σμύρνη από όλη την Ελλάδα αλλά και από άλλες γωνιές του πλανήτη. Αλλά και κληρικοί και φυσικά ορθόδοξοι από όλη την Τουρκία. Παρούσα και η Κοινότητα των Ορθοδόξων της Σμύρνης, στην οποία εκτός από Έλληνες συμμετέχουν και ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης άλλων εθνικοτήτων.
Ο νέος Μητροπολίτης Σμύρνης έγινε δεκτός με επιφωνήματα χαράς και την προσφώνηση «Άξιος» υπό τους ήχους της καμπάνας του ναού.
(politischios.gr)
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εν αναμονή της άφιξης του Οικουμενικού πατριάρχη ο κ. Βαρθολομαίος σημείωσε: «Πρόκειται για μια ευλογημένη και συγκινητική στιγμή, καθώς ο Θεός με αξιώνει με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου και της Αγίας Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να έρθω εδώ στη Σμύρνη και παράλληλα προς τα καθήκοντά μου τα οποία θα ασκώ στην Κωνσταντινούπολη, να ασχοληθώ με τις πνευματικές ανάγκες των ορθοδόξων Χριστιανών οι οποίοι διαβιούν σήμερα στη Σμύρνη. Στην ιστορική αυτή πόλη, στην κοιτίδα αυτή του πολιτισμού, του ελληνικού γένους και της Ορθοδόξου εκκλησίας και εν γένει του Χριστιανισμού. Προσεύχομαι ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες των πολιούχων της Σμύρνης του Αγίου Βουκόλου, του Αγίου Πολυκάρπου, της Αγίας Φωτεινής να με στηρίξουν στο έργο μου αυτό».
(politischios.gr)
Μιλώντας για το συμβολισμό της διαδοχής ενός μάρτυρα στο θρόνο της Σμύρνης 94 χρόνια μετά ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε «πολύ συγκινημένος». Ενώ απευθυνόμενος στους Σμυρνιούς όπου γης απηύθυνε χαιρετισμό αγάπης. «Τους διαβεβαιώ ότι θα προσεύχομαι γι’ αυτούς και ότι είμαι ανοιχτός σε κάθε ευχή, σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει τους ορθοδόξους εδώ στη Σμύρνη».
(politischios.gr)

Λαμπρή μέρα ήταν η χθεσινή για τη Σμύρνη, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Στον ανακαινισμένο από το δήμο του ιστορικού κέντρου της τουρκικής μεγαλούπολης ναό του Αγίου Βουκόλου, στο μόνο σωσμένο από την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 Ορθόδοξο ναό, έγινε η ενθρόνιση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου. Του πρώτου Μητροπολίτη της Σμύρνης μετά το Χρυσόστομο που μαρτύρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 στη διάρκεια των τραγικών γεγονότων εκείνων των ημερών.
(politischios.gr)
Παρόντες στο ιστορικό γεγονός εκατοντάδες Έλληνες απόγονοι Μικρασιατών προσφύγων που ταξίδεψαν στη Σμύρνη από όλη την Ελλάδα αλλά και από άλλες γωνιές του πλανήτη. Αλλά και κληρικοί και φυσικά ορθόδοξοι από όλη την Τουρκία. Παρούσα και η Κοινότητα των Ορθοδόξων της Σμύρνης, στην οποία εκτός από Έλληνες συμμετέχουν και ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλης άλλων εθνικοτήτων.
Ο νέος Μητροπολίτης Σμύρνης έγινε δεκτός με επιφωνήματα χαράς και την προσφώνηση «Άξιος» υπό τους ήχους της καμπάνας του ναού.
(politischios.gr)
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εν αναμονή της άφιξης του Οικουμενικού πατριάρχη ο κ. Βαρθολομαίος σημείωσε: «Πρόκειται για μια ευλογημένη και συγκινητική στιγμή, καθώς ο Θεός με αξιώνει με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου και της Αγίας Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να έρθω εδώ στη Σμύρνη και παράλληλα προς τα καθήκοντά μου τα οποία θα ασκώ στην Κωνσταντινούπολη, να ασχοληθώ με τις πνευματικές ανάγκες των ορθοδόξων Χριστιανών οι οποίοι διαβιούν σήμερα στη Σμύρνη. Στην ιστορική αυτή πόλη, στην κοιτίδα αυτή του πολιτισμού, του ελληνικού γένους και της Ορθοδόξου εκκλησίας και εν γένει του Χριστιανισμού. Προσεύχομαι ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες των πολιούχων της Σμύρνης του Αγίου Βουκόλου, του Αγίου Πολυκάρπου, της Αγίας Φωτεινής να με στηρίξουν στο έργο μου αυτό».
(politischios.gr)
Μιλώντας για το συμβολισμό της διαδοχής ενός μάρτυρα στο θρόνο της Σμύρνης 94 χρόνια μετά ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε «πολύ συγκινημένος». Ενώ απευθυνόμενος στους Σμυρνιούς όπου γης απηύθυνε χαιρετισμό αγάπης. «Τους διαβεβαιώ ότι θα προσεύχομαι γι’ αυτούς και ότι είμαι ανοιχτός σε κάθε ευχή, σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει τους ορθοδόξους εδώ στη Σμύρνη».
(politischios.gr)

Η ενθρόνιση χθες το απόγευμα του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίου επισφραγίστηκε με την παράδοση σε αυτόν δύο ιστορικών και ανεκτίμητης σημασίας κειμηλίων του Ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου.

Το πρώτο δωρίθηκε στον κ. Βαρθολομαίο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και είναι αντίγραφο της χειρόγραφης εναισίμου διατριβής (υποβάλλεται σε κάποιο πανεπιστήμιο, προκειμένου να γίνει ο συντάκτης διδάκτορας) του Χρυσοστόμου στην Ιερά Θεολογική της Χάλκης, στην οποία ο Ιερομάρτυρας σπούδασε την ιερά επιστήμη της Θεολογίας. Το πρωτότυπο της διατριβής σώζεται στην βιβλιοθήκη της Χάλκης. Θέμα της είναι: «Θέσις Θεολογική περί του ότι Μόνη των τριών μεγάλων Εκκλησιών η Ορθόδοξος Ανατολική έστι η αληθής».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στον νέο Μητροπολίτη ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε και ένα αργυρό Άγιο Ποτήριο.

Το δεύτερο σημαντικό κειμήλιο προσφέρθηκε από τον καθηγητή Θεολογίας, σύμβουλο των αοιδίμων Πατριαρχών Αθηναγόρου, Δημητρίου και του σημερινού πατριάρχη Βαρθολομαίου, και άρχοντα Μεγάλο Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Αριστείδη Πανώτη.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο αρχαιότερος των αξιωματούχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Αριστείδης Πανώτης, δώρισε στον Μητροπολίτη Βαρθολομαίο έγγραφο του Ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου, με την υπογραφή του. Το έγγραφο κατέληξε στον κ. Πανώτη από τον ιδιαίτερο γραμματέα του Ιερομάρτυρος Σμύρνης Χρυσοστόμου, Λεωνίδα Φιλιππίδη, μετέπειτα καθηγητή της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Η ενθρόνιση χθες το απόγευμα του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίου επισφραγίστηκε με την παράδοση σε αυτόν δύο ιστορικών και ανεκτίμητης σημασίας κειμηλίων του Ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου.

Το πρώτο δωρίθηκε στον κ. Βαρθολομαίο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και είναι αντίγραφο της χειρόγραφης εναισίμου διατριβής (υποβάλλεται σε κάποιο πανεπιστήμιο, προκειμένου να γίνει ο συντάκτης διδάκτορας) του Χρυσοστόμου στην Ιερά Θεολογική της Χάλκης, στην οποία ο Ιερομάρτυρας σπούδασε την ιερά επιστήμη της Θεολογίας. Το πρωτότυπο της διατριβής σώζεται στην βιβλιοθήκη της Χάλκης. Θέμα της είναι: «Θέσις Θεολογική περί του ότι Μόνη των τριών μεγάλων Εκκλησιών η Ορθόδοξος Ανατολική έστι η αληθής».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στον νέο Μητροπολίτη ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε και ένα αργυρό Άγιο Ποτήριο.

Το δεύτερο σημαντικό κειμήλιο προσφέρθηκε από τον καθηγητή Θεολογίας, σύμβουλο των αοιδίμων Πατριαρχών Αθηναγόρου, Δημητρίου και του σημερινού πατριάρχη Βαρθολομαίου, και άρχοντα Μεγάλο Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Αριστείδη Πανώτη.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο αρχαιότερος των αξιωματούχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Αριστείδης Πανώτης, δώρισε στον Μητροπολίτη Βαρθολομαίο έγγραφο του Ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου, με την υπογραφή του. Το έγγραφο κατέληξε στον κ. Πανώτη από τον ιδιαίτερο γραμματέα του Ιερομάρτυρος Σμύρνης Χρυσοστόμου, Λεωνίδα Φιλιππίδη, μετέπειτα καθηγητή της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

http://www.iefimerida.gr/news/290592/sygkinisi-stin-enthronisi-toy-mitropoliti-smyrnis-proti-fora-meta-ti-mikrasiatiki#ixzz4LHSfLpJS

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Α’ Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ

Γράφει ο Θεολόγος- Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός Ιωάννης Ελ. Σιδηράς 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Α’ 

Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ 

• Επέτειος εικοσιπενταετούς (1991-2016) ευκλεούς και τετιμημένης Πατριαρχίας του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στον μαρτυρικό Αποστολικό, Πατριαρχικό και Οικουμενικό θρόνο της Μητρός Αγίας Μεγάλης του Χριστού Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας. 

• Η Επετηρίδα (Ημερολόγιον) του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το σωτήριον έτος 2016 είναι αφιερωμένη στους κατά την τελευταία εικοσιπενταετία (1991-2016) αγιοκαταταγέντας στις Αγιολογικές Δέλτους της Ορθοδόξου Εκκλησίας θεοφιλώς αθλήσαντες Αγίους και Οσίους.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στη συνέχεια

   ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΦΙΛΑΓΙΟΣ by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

http://fanarion.blogspot.gr/2016/08/blog-post_31.html

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. ε΄ 1-11)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀδελφοί, ἔχει ὡς θέμα της τὴν κλήση τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννη, στὰ πρῶτα στάδια τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ στὴ Γαλιλαία. Τὰ πλήθη, ὁπουδήποτε μιλοῦσε ὁ Χριστός, στὶς συναγωγὲς ἢ στὸ ὕπαιθρο, συνωθοῦνταν γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουν. Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐξόδους του, καὶ ἀκολουθούμενος ἀπὸ μεγάλο πλῆθος, βρέθηκε στὴ λίμνη Γεννησαρέτ.

Τὸ πλῆθος ποὺ εἶχε ἔρθει νὰ τὸν ἀκούσει ἦταν τόσο μεγάλο, ποὺ τὸν εἶχε περικυκλώσει καὶ τὸν πίεζε, καθὼς ἐκεῖνος στεκόταν στὴν ἄκρη τῆς λίμνης. Ἐκεῖ πρόσεξε δύο ψαράδικα, ποὺ εἶχαν ἀράξει στὴν ὄχθη καὶ τοὺς ψαράδες νὰ πλένουν τὰ δίχτυά τους. Ἦταν τὰ πλοῖα τοῦ Πέτρου καὶ τῶν ἀδελφῶν Ζεβεδαίου. Αὐτή, καθὼς φαίνεται, δὲν πρέπει νὰ ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁ Χριστὸς συναντοῦσε τὰ συγκεκριμένα αὐτὰ πρόσωπα, ποὺ ἔμελλαν νὰ γίνουν μαθητές του.

Ἀφοῦ ἀνέβηκε ὁ Κύριος στὸ πλοῖο τοῦ Πέτρου, τοῦ ζήτησε νὰ ἀπομακρύνει λίγο τὸ πλοῖο ἀπὸ τὴν ὄχθη τῆς λίμνης, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ μιλήσει στὸ πλῆθος ἀπὸ κάποια ἀπόσταση, ποὺ θὰ τοῦ ἐπέτρεπε νὰ γίνει περισσότερο ἀκουστός. Μέχρι ἐδῶ ἡ ἱστορία, ὅπως τὴ διηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστής, χρησιμεύει ὡς σκηνικὸ γιὰ ὅσα ἀκολουθοῦν καὶ στὰ ὁποῖα βρίσκεται τὸ κέντρο βάρους τῆς ὅλης περικοπῆς.

Μόλις τελειώνει τὸ λόγο του ὁ Χριστὸς ἀπευθύνεται στὸν Σίμωνα καὶ τὸν προστάζει νὰ ξανοιχτεῖ στὰ βαθιά τῆς λίμνης καὶ νὰ ρίξει ξανὰ τὰ δίχτυα γιὰ ψάρεμα. Ὁ Πέτρος –κι αὐτὸ εἶναι θαυμαστὸ ἀπὸ τὴν πλευρὰ του– παρόλο ποὺ γνωρίζει ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀντίθετο πρὸς τοὺς νόμους τῆς

ἁλιευτικῆς τέχνης, ὄχι μόνο δὲν φέρνει ἀντίρρηση, ἀλλὰ κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ τοῦ ζητᾶ ὁ Κύριος. «Ἐπιστάτα, ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὰ δίκτυα». Δάσκαλε, ἐπειδὴ ὅμως τὸ λὲς ἐσύ, ἐγὼ θὰ ρίξω τὸ δίχτυ. Ἡ προσφώνηση «ἐπιστάτα», χωρὶς νὰ ταυτίζεται, ἀντιστοιχεῖ στὸ «ραββὶ» (=δάσκαλε). Ὁ Πέτρος εἶχε ἀποδεχτεῖ καὶ εἶχε ἤδη ἀναγνωρίσει τὸ Χριστὸ ὡς «δάσκαλο», ὅπως ἄλλωστε καὶ πολλοὶ ἄλλοι συμπατριῶτες του.

Ἡ ὁλοπρόθυμη διάθεση τοῦ Σίμωνα νὰ ἐκτελέσει ἀμέσως τὴν ἀπαίτηση τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐκπορεύεται καθόλου ἀπὸ τὴν ὅποια φιλικὴ διάθεση ἀπέναντί του. Δὲν τὸ ἔκανε ἁπλῶς καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν τοῦ χαλάσει τὸ χατίρι. Ἦταν ἡ εὐκαιρία ποὺ περίμενε, γιὰ νὰ δείξει ἔμπρακτα τὴν ἀναγνώρισή του καὶ κυρίως τὴν ἐμπιστοσύνη του στὸ πρόσωπό του.

Ἀλλά, καὶ πάλι, ἀπὸ τὴν προσφώνηση «ἐπιστάτα» ἕως τὴν προσφώνηση «Κύριε», ποὺ θὰ ἀναφωνήσει ἀργότερα ὁ Πέτρος, ἡ ἀπόσταση ἐξακολουθεῖ πάντα νὰ εἶναι πολὺ μεγάλη. Ὁ Ἰησοῦς δὲν ἦταν ἕνας πλανόδιος ὁμιλητής, φιλόσοφος ἢ δάσκαλος τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους συγχρόνους του. Ὁ Ἰησοῦς ἦταν ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἑπομένως ὁ μόνος Κύριος, ὅπως ἀναφωνοῦμε κάθε φορά στὴ Θεία Λειτουργία: «Εἰς ἅγιος, εἰς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός». Ἕνας εἶναι ἅγιος καὶ Κύριος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ Πατέρα.

Ἡ ἀπόφαση τοῦ Πέτρου νὰ ἐμπιστευτεῖ τὸν Ἰησοῦ δικαιώθηκε κατὰ τρόπο θαυμαστό, πέρα ἀπὸ κάθε προηγούμενο. Γέμισαν τὰ δίχτυα ψάρια τόσο ποὺ ἄρχισαν νὰ σχίζονται. Φώναξαν καὶ τὸ διπλανὸ ἁλιευτικό, ποὺ κι ἐκεῖνο γέμισε. Λίγο ἔλειψε νὰ προκαλέσουν ναυάγιο ἀπὸ τὸ πολὺ βάρος.

Ὁ Πέτρος κατάλαβε ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶχε συντελεστεῖ δὲν ἦταν κάτι τὸ συνηθισμένο. Ἦταν ἕνα ἔκτακτο καὶ μοναδικὸ γεγονός. Ἦταν ἕνα σημεῖο τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Ἰησοῦς κάνει νὰ γεμίζουν τὰ δίχτυα ψάρια, ὅπως ἀλλοῦ μὲ τὴν ἴδια ἐξουσία καὶ δύναμη «ἐπιτάσσει τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασι, καὶ ἐξέρχονται» (Λκ. 4, 36). Ἦταν ἕνα θαῦμα, μία πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ στὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, ποὺ δὲν ἔμεινε ἀναπάντητη.

Ἡ ἀπάντησή τους, μὲ τὸ στόμα τοῦ Πέτρου, δείχνει ὅτι ἔχουν πλήρη συναίσθηση τῆς κρισιμότητας τῆς κατάστασης. «Ἔξελθε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ἐμοί, Κύριε», φώναξε ὁ Πέτρος, περνώντας ἀπὸ τὸ «ἐπιστάτα» στὴν ὁμολογία πίστεως, «Κύριε».

Ὁ Ἰησοῦς, τὸ διαπιστώνουν, εἶναι φορέας τῆς δύναμης τοῦ Θεοῦ καὶ ταυτόχρονα συναισθάνονται τὴν ἁμαρτωλότητά τους μπροστὰ στὸν Κύριο. Ὅσο τὸ μέτρο θὰ εἶναι ὁ ἐαυτός μας, δὲν θὰ ἀντιλαμβανόμαστε ποτὲ σὲ τί κατάσταση βρισκόμαστε.

Μὴ φοβᾶσαι, ἀπὸ τώρα θὰ ψαρεύεις ἀνθρώπους, τοῦ λέει ἁπλὰ ὁ Ἰησοῦς. Ἡ πρόσκληση ἦταν σαφής. Ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνταπόκριση τῶν μαθητῶν ἄμεση καὶ χαρακτηριστική: «ἀφέντες πάντα ἠκολούθησαν αὐτῶ». Πιὸ εὔγλωττη βραχυλογία αὐτοπροσφορᾶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει. Σ’ Αὐτὸν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν.

π. Κ.Ι.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 http://imsk.gr/?p=3060#more-3060

Ο Απόστολος της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου 2016

 

(Β´ Κορ. α´ 21- β´ 4)

Αδελφοί, ὁ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. ᾿Εγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. ῎Εκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. Εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; Καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾿ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. ᾿Εκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, ὁ Θεός, ποὺ στερεώνει κι ἐμᾶς κι ἐσᾶς στὸν Χριστὸ καὶ μᾶς ἔχρισε λαό του, εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ μὲ τὴ σφραγίδα του μᾶς ἐγγυᾶται τὸ μέλλον καὶ σὰν πρόγευσή του δίνει μέσα στὶς καρδιές μας τὸ Πνεῦμα. Μάρτυς μου ὁ Θεός, ποὺ γνωρίζει τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου ὅτι δὲν λέω ψέματα. Δὲν ξανάρθα στὴν Κόρινθο, γιὰ νὰ μὴ σᾶς λυπήσω. Αὐτὸ δὲν σημαίνει πὼς θέλω νὰ σᾶς ἐπιβληθῶ σὲ ζητήματα τῆς πίστεως, γιατὶ σ’ αὐτὴ μένετε σταθεροί. ᾿Επειδὴ ὅμως θέλω νὰ συμβάλω στὴ χαρά σας, γι’ αὐτὸ ἔκρινα σωστὸ νὰ μὴ σᾶς φέρω λύπη, ὅταν θὰ ᾿ρθῶ ξανὰ κοντά σας. Γιατί, ἂν ἐγὼ σᾶς προκαλῶ λύπη, τότε θὰ πρέπει νὰ παίρνω χαρὰ ἀπὸ κείνους ποὺ στενοχωρῶ. Γι’ αὐτὸ σᾶς ἔγραψα ὅπως σᾶς ἔγραψα, ὥστε ὅταν ἔρθω, νὰ μὴ δοκιμάσω λύπη ἀπὸ κείνους ποὺ ἔπρεπε νὰ μοῦ δώσουν χαρά. Εἶμαι ἀπόλυτα βέβαιος πὼς ὅλοι σας πιστεύετε ὅτι ἡ δική μου χαρὰ εἶναι καὶ χαρὰ ὅλων σας. Σᾶς ἔγραψα μὲ πολλὴ ὀδύνη, μὲ πόνο στὴν καρδιὰ καὶ μὲ πολλὰ δάκρυα, ὄχι γιὰ νὰ σᾶς στενοχωρήσω, ἀλλὰ γιὰ νὰ γνωρίσετε τὴν περίσσια ἀγάπη ποὺ ἔχω γιὰ σᾶς.

 http://synodoiporia.gr

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου 2016 – Α´ Λουκά

(Λουκ. ε´ 1-11)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ᾿Εμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ῾Ως δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ᾿Επανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ᾿Επιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. ᾿Ιδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ῎Εξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. Καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εκεῖνο τὸν καιρό, καθὼς στεκόταν ὁ ᾿Ιησοῦς στὴν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ, εἶδε δύο ψαροκάικα στὴν ἄκρη τῆς λίμνης. Οἱ ψαράδες εἶχαν κατεβεῖ ἀπ’ αὐτὰ καὶ ἔπλεναν τὰ δίχτυα. ᾿Εκεῖνος ἀνέβηκε σ’ ἕνα ἀπὸ τὰ ψαροκάικα, σ’ αὐτὸ ποὺ ἦταν τοῦ Σίμωνα, καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ τραβηχτεῖ λίγο ἀπὸ τὴν ξηρά. Κάθισε στὸ ψαροκάικο καὶ ἀπ’ αὐτὸ δίδασκε τὰ πλήθη. ῞Οταν τελείωσε τὴν ὁμιλία του, εἶπε στὸν Σίμωνα· «Πήγαινε στὰ βαθιὰ καὶ ρίξτε τὰ δίχτυα σας γιὰ ψάρεμα». ῾Ο Σίμων τοῦ ἀποκρίθηκε· «Διδάσκαλε, ὅλη τὴ νύχτα παιδευόμασταν καὶ δὲν πιάσαμε τίποτε· ἐπειδὴ ὅμως τὸ λὲς ἐσύ, θὰ ρίξω τὸ δίχτυ». Τὸ ἔριξαν κι ἔπιασαν πάρα πολλὰ ψάρια, τόσα ποὺ τὸ δίχτυ τους ἄρχισε νὰ σκίζεται. Μὲ νεύματα εἰδοποίησαν τοὺς συνεταίρους τους, ποὺ ἦταν στὸ ἄλλο πλοῖο νὰ ἔρθουν νὰ τοὺς βοηθήσουν. ᾿Εκεῖνοι ἦρθαν καὶ γέμισαν καὶ τὰ δύο ψαροκάικα σὲ σημεῖο ποὺ νὰ κινδυνεύουν νὰ βυθιστοῦν. ῞Οταν ὁ Σίμων Πέτρος εἶδε τί ἔγινε, ἔπεσε στὰ γόνατα τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ τοῦ εἶπε· «Βγὲς ἀπὸ τὸ καΐκι μου, Κύριε, γιατὶ εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός». Αὐτὰ τὰ εἶπε γιατὶ εἶχε κυριευτεῖ ἀπὸ δέος, αὐτὸς καὶ ὅλοι ὅσοι ἦταν μαζί του, γιὰ τὰ πολλὰ ψάρια ποὺ εἶχαν πιάσει. Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ μὲ τὰ παιδιὰ τοῦ Ζεβεδαίου, τὸν ᾿Ιάκωβο καὶ τὸν ᾿Ιωάννη, ποὺ ἦταν συνεργάτες τοῦ Σίμωνα. ῾Ο ᾿Ιησοῦς τότε εἶπε στὸν Σίμωνα· . ῞Υστερα, ἀφοῦ τράβηξαν τὰ ψαροκάικα στὴ στεριά, ἄφησαν τὰ πάντα καὶ τὸν ἀκολούθησαν.

 http://synodoiporia.gr/

Πέθανε η Γαλάτεια Γρηγοριάδου - Σουρέλη

inShare

Έφυγε από τη ζωή Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη, σε ηλικία 86 ετών.
Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930. Σπούδασε στη Σχολή Γενικών Σπουδών στη Σχολή Κοινωνικών Λειτουργών και στη Σχολή Δημοσιογραφίας της Πανεπιστήμιο της Δαμασκού. Έχει γράψει πολλά βιβλία, όχι μόνο για παιδιά ή νέους... αλλά και για ενήλικες! Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Βραβεύτηκε το 1964 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και τρεις φορές από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, καθώς και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Πάδουας. Το όνομα της Γρηγοριάδου-Σουρέλη έχει αναγραφεί στον τιμητικό πίνακα του Διεθνούς Βραβείου Άντερσεν. Το 1980, η Ακαδημία Αθηνών, της απένειμε βραβείο για την προσφορά της, με το έργο της, στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Απεβίωσε στις 23 Σεπτεμβρίου 2016.

Εργογραφία

• Ο μικρός μπουρλοτιέρης (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1989)
• Ο Αλέξης με το ξύλινο άλογο (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1989)
• Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1992)
• Ρήγας Φεραίος (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1992)
• Φουρφουρής ο κότσυφας (Εκδόσεις Πατάκη, 1995)
• Τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου (Εκδόσεις Πατάκη, 1995)
• Αθάνατη ιδέα (Συλλογικό έργο, Άγκυρα, 1996)
• Εμένα με νοιάζει (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)
• Ο αγέρας παίζει φλογέρα (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)
• Οι μάγοι της κασέτας (Άγκυρα, 1996)
• Πριν από το τέρμα (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)
• Στο γαλαξία της ενωμένης Ευρώπης (Συλλογικό έργο, Άγκυρα, 1996)
• Συντροφιά με τον άνεμο (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)
• Χορεύοντας στο δάσος (Εκδόσεις Πατάκη, 1997)
• Τρελοβάπορο χωρίς τιμόνι (Εκδόσεις Πατάκη, 1998)
• Σκύλος με σπίτι (Εκδόσεις Πατάκη, 1998)
• Κατερίνα (Εκδόσεις Πατάκη, 1999)
• Καπετάν-Κώττας (Ψυχογιός, 1999)
• Ο μεγάλος αποχαιρετισμός (Ψυχογιός, 2000)
• Το φεγγάρι, το γραμματόσημο κι εγώ (Εκδόσεις Πατάκη, 2001)
• Τέλος δεν έχει η αγάπη (Εκδόσεις Πατάκη, 2001)
• Ο σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο (Ψυχογιός, 2001)
• Ντο-ρε-μι κι ένα σκυλί (Ψυχογιός, 2001)
• Τα δώδεκα φεγγάρια (Εκδόσεις Πατάκη, 2002)
• Αθάνατο Ολυμπιακό Πνεύμα (Συλλογικό έργο, Ψυχογιός, 2003)
• Στις ρίζες της λευτεριάς (Εκδόσεις Πατάκη, 2004)
• Μιλήστε μου για τα Χριστούγεννα (Ψυχογιός, 2005)
• Κομπιουτεράκι αγάπη μου (Ψυχογιός, 2005)
• Αν κατάλαβες... τρελά πράγματα (Εκδόσεις Πατάκη, 2006)
• Τα παραμύθια της Γαλάτειας (Ψυχογιός, 2007)
• Σόλων και Κροίσος (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)
• Ιστορίες της μιας νύχτας (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)
• Από τον Άργο στη Λάικα (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)
• Οι μύθοι του Λα Φοντέν (Ψυχογιός, 2008)
• Δωσ' μου το χέρι σου (Εκδόσεις Πατάκη, 2010)
• Μιά ευχή στον ουρανό (Ψυχογιός, 2011)
• Ελάτε να διαβάσουμε παραμύθια (Ψυχογιός, 2012)
• Αγκαλιά με παραμύθια (Ψυχογιός, 2013)
• Δρόμο παίρνω...δρόμο αφήνω (Πατάκης, 2015)
• Σήμερα είναι Κυριακή (Ουρανός, 2015)

 http://www.news.gr/ellada/koinonia/article-wide/281654/pethane-h-galateia-grhgoriadoy-soyrelh.html