ΤΟ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

                                                Μπακοδήμου Στ. Νικολάου, θεολόγου

                                

Είναι το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο της Καινής Διαθήκης. Τι γνωρίζουμε για τη ζωή του πριν γίνει μαθητής του Ιησού; Γιατί πρόδωσε τον Χριστό;  Τί εξυπηρετούσε το «φιλί του Ιούδα»;

Στην Καινή Διαθήκη δεν υπάρχουν πραγματικά τόσες πληροφορίες όσες θα ήθελαν οι άνθρωποι να γνωρίζουν για την καταγωγή του και την οικογένειά του. Όπως, δεν υπάρχει και εξήγηση για το πώς τον επέλεξε ο Ιησούς ως μαθητή Του. Το μόνο που μπορούμε να αλιεύσουμε είναι σημεία από διαλόγους μέσα στην Καινή διαθήκη και πράξεις που μπορούν να ερμηνευτούν. Στο κατά Ιωάννην  ο διάλογος μεταξύ του Ιησού και του Ιούδα, δίνει ένα μικρό δείγμα του χαρακτήρα του: Την ώρα που η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου έπλενε με το πιο ακριβό μύρο τα πόδια του Χριστού, ο Ιούδας αναρωτήθηκε αν ήξεραν ότι αν πουλούσαν το μύρο θα κέρδιζαν τουλάχιστον 300 δηνάρια, τα οποία θα μπορούσαν να τα μοιράσουν στους φτωχούς. Η απάντηση του Ιησού ήταν άμεση: για τους φτωχούς θα έχουν τη δυνατότητα να φροντίζουν για πάντα, για τον ίδιο όμως όχι.

Το χειρόγραφο του Αγιορείτη για την ιστορία του Ιούδα

Ένα κείμενο που προέρχεται από χειρόγραφο της Ιεράς Μονής Ιβήρων, αντίγραφο του οποίου απόκειται στο Κελί του Αγίου Γοβδελά του Πέρσου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, το οποίο αντέγραψε και εξέδωσε ο Αγιορείτης και Ιερομόναχος Αβέρκιος το 1895 και το 1896 στη Βάρνα, μιλάει για τον Ιούδα.

Σύμφωνα με αυτό, ο Ιούδας καταγόταν από την Ισκάρια και ο πατέρας του ονομάζονταν Ρόβελ. Μια νύχτα η μητέρα του ξύπνησε έντρομη από έναν εφιάλτη που είχε δει στον ύπνο της, σύμφωνα με τον οποίον εάν συλλάμβανε παιδί αρσενικό θα ήταν ο χαλασμός της γενιάς των Εβραίων. Τη νύχτα εκείνη συνέλαβε και γέννησε μετά από καιρό αγόρι. Φοβούμενοι ότι ο εφιάλτης θα βγει αληθινός, κατασκεύασαν ένα κιβώτιο, σαν αυτό που είχαν φτιάξει στην Αίγυπτο για τον Μωυσή, τοποθέτησαν το παιδί τους μέσα σε αυτό και το άφησαν στη θάλασσα της Γαλιλαίας.

Απέναντι από την Ισκαρία, υπήρχε ένα νησάκι όπου ξεχειμώνιαζαν οι ποιμένες με τα κοπάδια τους. Μάζεψαν το παιδί, το μεγάλωσαν, του έδωσαν το όνομα Ιούδας και το έστειλαν στην Ισκαρία για να το αναλάβει κάποια οικογένεια. Συμπτωματικά, το ανέλαβε η φυσική του οικογένεια, η οποία είχε ήδη αποκτήσει άλλο ένα παιδί. Ο Ιούδας σύμφωνα με το χειρόγραφο κακοποιούσε συχνά τον αδελφό του, αναλογιζόμενος πονηρά την διανομή της πατρικής περιουσίας. Κάποια ημέρα τον σκότωσε, χτυπώντας τον με πέτρα στο κεφάλι και έφυγε για τα Ιεροσόλυμα, αφήνοντας τους γονείς απαρηγόρητους να αναζητούν και τα δυο παιδιά.

Στα Ιεροσόλυμα γνώρισε τον Ηρώδη, ο οποίος τον τοποθέτησε επιμελητή στην υπηρεσία του με αποστολή να προμηθεύεται τα αναγκαία προϊόντα και πράγματα για τα ανάκτορα. Κατόπιν πολλών χρόνων, οι γονείς του Ιούδα, πούλησαν την περιουσία τους στην Ισκάρια και εγκαταστάθηκαν στα Ιεροσόλυμα δίπλα στο παλάτι του Ηρώδη σε μια εξαιρετική κατοικία με κήπους. 

Ο Ηρώδης, που απολάμβανε την ομορφιά των κήπων του Ρόβελ, δέχθηκε πρόταση από τον  Ιούδα να πάει και να του φέρει καρπούς και άνθη από τον κήπο του Ρόβελ, χωρίς να γνωρίζει ότι εκεί ήταν οι γονείς του. Πράγματι, πήδηξε και μπήκε παράνομα στους κήπους του πατέρα του, έκοψε άνθη και καρπούς, επιστρέφοντας όμως έπεσε πάνω στον Ρόβελ, ο οποίος του έκανε παρατήρηση, χωρίς να καταλάβει ότι ήταν ο χαμένος γιός του. Τότε ο Ιούδας τον σκότωσε με τον ίδιο τρόπο που είχε σκοτώσει και τον μικρό του αδελφό. Διηγήθηκε τα συμβάντα στον Ηρώδη, αλλά ο βασιλιάς σιώπησε για τον θάνατο του Ρόβελ και διέταξε τον Ιούδα να παντρευτεί τη χήρα του Ρόβελ, για να γίνει κληρονόμος της περιουσίας της. Εκείνη δέχθηκε από φόβο, χωρίς να γνωρίζει ότι πρόκειται για τον χαμένο γιό της. Με το πέρασμα του χρόνου ο Ιούδας απέκτησε μαζί της παιδί. 

Μία  ημέρα, που αυτή έκλαιγε για όσα είχε ζήσει, τα διηγήθηκε στον Ιούδα, ο οποίος συνειδητοποίησε ποια είναι και της αποκάλυψε την ταυτότητά του. Εκείνη διέρρηξε τα ιμάτιά της, θρήνησε απαρηγόρητη για την αμαρτία της και ο Ιούδας, αναλογιζόμενος τα μεγάλα κακουργήματα που είχε διαπράξει, έφυγε και πήγε να συναντήσει τον Χριστό, για τον οποίον είχε ακούσει, προκειμένου να εξιλεωθεί η ψυχή του. Ο Χριστός τον δέχθηκε και τον έκανε μαθητή του, αναθέτοντάς του το ταμείο, τα χρήματα που κάλυπταν τις ανάγκες της ιεράς συνοδείας του Χριστού και των Αποστόλων του. Το πάθος της φιλαργυρίας τον οδήγησε να πουλήσει τον Διδάσκαλό του και Θεό για τριάκοντα αργύρια. Μετά την ανίερη πράξη του επέστρεψε τα τριάντα αργύρια στους Γραμματείς και Φαρισαίους, και απελπισμένος κρεμάστηκε. Ως πονηρός, κρεμάσθηκε, για να προλάβει να κατέβει στον Άδη, πριν κατέλθει ο Κύριος και να ελευθερωθεί κι αυτός μαζί με τους προπάτορες. Έμεινε όμως, κρεμασμένος στο δέντρο ως την στιγμή που αναστήθηκε ο Κύριος και τότε ξεψύχησε.

 Οι θεωρίες σχετικά με την προδοσία

Ο Ιωάννης που έχει κρίνει ως σκληρό τον Ιούδα κατέληξε  στο ότι η πράξη της προδοσίας από τον Ιούδα έγινε γιατί ο διάβολος του έβαλε την ιδέα. Ακριβώς το ίδιο που ισχυρίζεται και ο Λουκάς. Από την άλλη ο Ματθαίος και ο Μάρκος γράφουν πως ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού αποκλειστικά και μόνο για τα 30 αργύρια.

Μία άλλη εκδοχή, που μοιάζει πιο λογική υποστηρίζει πως ο Ιούδας περίμενε από τον Ιησού να ελευθερώσει τους Εβραίους από τη ρωμαϊκή κατοχή και μόλις συνειδητοποίησε ότι δεν είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του απογοητεύτηκε και τον πρόδωσε. Υπάρχουν μελετητές που υποστηρίζουν πως ο Ιούδας προσπάθησε να αναγκάσει τον Ιησού να επιδείξει τις δυνάμεις του, υπάρχει ακόμα η θεωρία πως ο Ιούδας ήταν μέρος ενός ευρύτερου θεϊκού σχεδίου. Τίποτα, όμως, δεν αποδεικνύεται και όλα παραμένουν θεωρίες. Τα ξεκάθαρα κίνητρα που αναφέρονται από τους Ευαγγελιστές είναι η φιλαργυρία και η επίδραση του σατανά.

Το φιλί του Ιούδα

Αυτό το φιλί που δόθηκε -φαινομενικά- για τα 30 αργύρια στοίχισε στον Ιούδα την αιώνια τιμωρία στην κόλαση και επηρέασε όσο κανένα άλλο γεγονός τη χριστιανική και την παγκόσμια ιστορία. 

Ποιους σκοπούς εξυπηρετούσε, όμως, αυτό το φιλί; 

Το σκηνικό: Ο Ιησούς προσευχόταν στον κήπο της Γεσθημανή μετά τον Μυστικό Δείπνο, ενώ τον συνόδευαν ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης που έμειναν πολύ μακριά του. Ξαφνικά ακούστηκε μια μεγάλη φασαρία και εμφανίστηκε ο Ιούδας ακολουθούμενος από όχλο. Ρωμαίοι στρατιώτες και άνθρωποι των αρχιερέων κρατώντας φανούς, ξίφη και ξύλα ήταν ανάμεσα στον όχλο. Ο Ιούδας πλησίασε τον Ιησού και του απηύθυνε τον χαιρετισμό «Χαίρε Ραββί» και έπειτα τον φίλησε.  Μόλις τον είχε προδώσει.

Η σύλληψη: «Με φίλημα ήρθες να προδώσεις τον Υιό του Ανθρώπου;», ήταν η ερώτηση που έλαβε ο Ιούδας μετά την πράξη του σύμφωνα με τον Λουκά, ενώ την ίδια στιγμή οι στρατιώτες συλλάμβαναν τον Ιησού και του έδεναν τα χέρια. Ο Πέτρος αντέδρασε κόβοντας το αυτί ενός από τους δούλους του αρχιερέα που συνόδευε τους στρατιώτες. Ο Ιησούς τον επέπληξε, λέγοντάς του «μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις». Ο Ιησούς αναρωτήθηκε δυνατά, απευθυνόμενος στους ανθρώπους που τον συνέλαβαν: «Γιατί ήρθατε με μαχαίρια και ξύλα να με συλλάβετε; Κάθε μέρα καθόμουν κοντά σας και δίδασκα στο ιερό. Γιατί δε με πιάσατε τότε;».

Οι απορίες 

Τα τρία βασικότερα ερωτήματα που έχουν τεθεί μέσα στους αιώνες για την πράξη του Ιούδα είναι τα εξής:

1- Γιατί οι Ρωμαίοι χρειάζονταν τον Ιούδα να τους υποδείξει τον Ιησού, αφού ήταν ένα γνωστό πρόσωπο λόγω των διδασκαλιών Του;  
Οι απαντήσεις που έχουν αποπειραθεί να δώσουν εξήγηση κατά καιρούς, συγκλίνουν στο ότι προφανώς οι Ρωμαίοι στρατιώτες μπορεί να μην Τον αναγνώριζαν μέσα στη νύχτα, αφού δεν Του έδιναν ποτέ ιδιαίτερη σημασία. Επίσης, ο Ιούδας ήταν εκείνος που γνώριζε τα μέρη που σύχναζε ο Ιησούς και όλα έπρεπε να γίνουν γρήγορα και ήσυχα, ώστε να μη δημιουργηθούν έντονες αντιδράσεις. 

2- Γιατί ο Ιησούς συμπεριέλαβε τον Ιούδα στους μαθητές Του, αφού γνώριζε πως θα τον προδώσει;
Οι απαντήσεις ποικίλουν, αλλά οι περισσότερες επικεντρώνονται στο θέμα της «ελεύθερης βούλησης», η οποία είναι και θεμέλιο της χριστιανικής πίστης. Δηλαδή, ο Ιούδας αφέθηκε ελεύθερος να κάνει την επιλογή του. Ο Ιησούς δεν ήθελε να τον επηρεάσει ούτε να τον απαλλάξει.Μάλιστα είχε πει, σύμφωνα με τον Ιωάννη: «Εγώ ξέρω ποιους διάλεξα για μαθητές μου». Μήπως, τελικά, ο Ιούδας αποτέλεσε -άθελά του- μέρος ενός θεϊκού σχεδίου;

3- Γιατί ο Πέτρος δεν επιτέθηκε στον Ιούδα,αλλά στον δούλο;
Ένα από τα ερωτήματα που κανένας δεν κατάφερε πραγματικά να απαντήσει. Όσοι προσπάθησαν μάλλον άγγιξαν την...αστυνομική μεριά του μυστηρίου και κατέληξαν στο ότι ο Πέτρος προφανώς φοβήθηκε να επιτεθεί στον Ιούδα που βρισκόταν ανάμεσα στους στρατιώτες ή δεν αντιλήφθηκε τον ρόλο του Ιούδα, αφού βρισκόταν μακριά μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Η αντίδραση του Πέτρου είναι μια ένδειξη πως ο Ιούδας δεν είχε δώσει μέχρι τότε δείγματα κακού χαρακτήρα, γι’ αυτό και κανείς από τους μαθητές δεν είχε υποψιαστεί πως ήθελε να προδώσει τον Δάσκαλο.

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους!!

Τι συμβολίζει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Η σημαία της Ε.Ε είναι μπλέ χρώματος με 12 κίτρινα αστέρια. Τα αστέρια αυτά συμβολίζουν τους 12 Αποστόλους του Χριστού. Η σημαία είναι εμπνευσμένη από τη βιτρό εικόνα της Παναγίας στον καθεδρικό του Στρασβούργου στη Γαλλία όπου και αυτή έχει 12 κιτρινα αστέρια στο μπλέ φόντο του φορέματος της Παναγίας

Χαιρετισμοί (2) από την Ημερίδα υπέρ της Μετανοίας(13/02/17)

Θεσσαλονίκη, 24-02-2017

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΓΑΝΩΤΗ

Η  Μετάνοια για την οποία μιλάει η Εκκλησία μας – η οποία δεν είναι μία απλή μεταμέλεια δηλαδή, η ψύχραιμη διαπίστωση ενός λάθους που θέλει επιδιόρθωση – αλλά, ο συγκλονισμός του ανθρώπου για την αποστασία του από τον Θεό, που δεν είναι λάθος επιδιορθώσιμο αλλά, επεισόδιο καρδιακό και υπαρξιακό. Αυτή είναι η μετάνοια που ψάχνουμε να την βρούμε στα βάθη της καρδιάς μας και να ζητήσουμε από τον Θεό την θεραπεία του τραύματός μας.

Ο άνθρωπος αμάρτησε όχι μόνο ως άτομο-πρόσωπο αλλά και, συλλογικά ως ανθρωπότητα. Και με τις δύο αυτές υποστάσεις ο άνθρωπος χρωστάει μία μετάνοια.

Όταν αμάρτησαν οι πρωτόπλαστοι αποτελούσαν την ανθρωπότητα ολόκληρη και από τότε παρά τις προσωπικές περιπτώσεις αγιότητας όπως λ.χ.: ο Αβραάμ και άλλοι Πατέρες, η ανθρωπότητα βαδίζει έναν δρόμο του πολιτισμού. Όλον αυτόν τον πολιτισμό τον πραγματοποίησε για την δόξα της ανθρωπότητας από συλλογική αλαζονεία. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι και το έργο του Εωσφόρου με όλο το τάγμα του.

Έτσι λοιπόν, ως μέλος και εκπρόσωπος όλης της ανθρωπότητας ο καθένας μας χρωστάει μια μετάνοια για ό,τι καταφέραμε μέσα στον παγκόσμιο πολιτισμό, χωρίς να είναι προσφορά στη δόξα του Θεού.

Σε αυτό μας βοηθάει και η αποτυχία του παγκόσμιου πολιτισμού να δώσει στον άνθρωπο αληθινή αγαλλίαση όλα τα μέσα ευημερίας που του είχε επινοήσει. Ακολουθεί και η αληθινή μετάνοια του καθενός για τη δική του προσωπική αμαρτία δεν είναι μόνο τα μικρά και τα μεγάλα εγκλήματα αλλά και, η κάθε στιγμή που ζούμε χωρίς να αισθανόμαστε τέκνα Θεού.

Γι’ αυτό πάντοτε οι Πατέρες επινόησαν και μας συμβουλεύουν την αδιάκοπη προσευχή… Όλα αυτά τα διαπραγματεύεται η Εκκλησία μας πάντοτε βέβαια αλλά και, ιδιαίτερα στις περιόδους εντατικότερης προσευχής, όπως είναι οι περίοδοι νηστειών. Βλέπουμε ότι η τέλεια μετάνοια συνδυάζεται πάντοτε και με την προσευχή και με τη νηστεία. Πρέπει να φανταστούμε ή καλύτερα να αισθανθούμε ότι με την αλαζονεία της ιστορίας μέσα στους αγώνες, έχουμε αποκτήσει μία ενδιάθετη αυθόρμητη ανταρσία που λειτουργεί και χωρίς τη θέληση μας.

Γι αυτό και οι περίοδοι των νηστειών αποβλέπουν στο να υποτάξουμε συνειδητά κάθε ασυνείδητη εκδήλωση αυτής της ανταρσίας. Η Εκκλησία μας συμβολίζει αυτές τις περιόδους με το στάδιο των αγωνισμάτων. Στα αθλητικά στάδια τιμώνται οι πρωταθλητές. Στα στάδια της Εκκλησίας τιμώνται όσοι περάσουν την  πύλη του σταδίου, γι’ αυτό και λέγονται Άγιοι.

Λοιπόν, ας αποφασίσουμε να μπούμε στο στάδιο, με τη βοήθεια του Θεού και από εμάς εξαρτάται η σωτηρία μας...

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Καθηγουμένου Ι. Μονής Μεταμορφώσεως

του Σωτήρος Σοχού

Αρχιμ,. Ιωαννίκιου

Επίκαιρη η ωραία Ημερίδα σας, αγαπητά μας παιδιά και φοιτητές της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης που διοργανώσατε με τις ευλογίες του Παναγιωτάτου κ.κ. Ανθίμου. Επίκαιρη εφ’ όσον ευρισκόμεθα στο ευλογημένο και αθλητικό στάδιο της Μ. Τεσσαρακοστής, που κατ’ εξοχήν μας καλεί στο καθαρτικό και αποτοξινωτικό άθλημα της Μετάνοιας. Στο Άγιον Όρος όταν έπιναν νερό τα παλιά γεροντάκια έλεγαν «Καλή μετάνοια, πατέρες.». Το μεγαλείο και το μυστήριο της Μετάνοιας το έζησαν και το ζουν πολύ έντονα όλοι οι Άγιοι. Το ύμνησαν και το υμνούν όλοι οι υμνογράφοι της Τεσσαρακοστής. Ιδιαιτέρως το υμνεί και το μεγαλύνει ο χρυσούς στο στόμα και στην ψυχή Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. Ένας άλλος αγωνιστής κα αθλητής της Μετανοίας λέει: «Μετάνοια εστίν ανάκλησις βαπτίσματος. Συνθήκη προς Θεόν δευτέρου βίου. Μετάνοια εστίν επάνοδος του νου εις της οικείαν τάξιν.».

Προϋπόθεση, αλλά και απόρροια, της Μετάνοιας είναι η κατάνυξη. Γι’ αυτό και το Τριώδιο λέγεται Κατανυκτικόν Τριώδιον. Καλό Στάδιο, λοιπόν αδελφοί! Καλή άθληση! Καλά και νέα ρεκόρ! Καλή νίκη! Αμήν.

Το ανακοινωθέν της δεύτερης συνεδρίας της Δ.Ι.Σ. για τον Απρίλιο

Συνήλθε σήμερα, Τετάρτη 5 Απριλίου 2017, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Απρίλιο, η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 160ής Συνοδικής Περιόδου, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εξ αφορμής της συμπληρώσεως εξήντα ετών από την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, δηλώνει ότι στηρίζει το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, όπως το εμπνεύσθηκαν οι τρεις ιδρυτές της, ο γερμανός Κόνραντ Αντενάουερ, ο γάλλος Ρομπέρ Σουμάν και ο ιταλός Αλτιέρο Σπινέλι, και το οποίο στηρίζεται στους τρεις πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτισμού: την αρχαία ελληνική κλασική παιδεία, το ρωμαϊκό δίκαιο και τις χριστιανικές αξίες του Ευαγγελίου. Ωστόσο επισημαίνει την ανάγκη, όπως τα ήδη επιτευχθέντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για χάρη των λαών, συνεχίσουν να υφίστανται με την περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων των κρατών-μελών, την ανάπτυξη της Δημοκρατίας προς όφελος των πολιτών της Ευρώπης και τον περιορισμό της απρόσωπης γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.

Ακολούθως υπεβλήθη η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, δια της οποίας προτείνεται η διενέργεια επιστημονικών ημερίδων ενημερωτικού χαρακτήρος στις έδρες των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος με την πρόνοια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου, η οποία και ενεκρίθη.

Η Δ.Ι.Σ. ασχολήθηκε με θέματα Ιερών Μητροπόλεων και των Συνοδικών Επιτροπών επί του Μοναχικού Βίου και Βιοηθικής.

Τέλος, ενέκρινε αποσπάσεις κληρικών, ασχολήθηκε με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα και ολοκλήρωσε τις εργασίες της για τον μήνα Απρίλιο.

Σήμερα επισκέφθηκε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, συνοδευόμενος από τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης. Κατά την συνάντηση δόθηκε η ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων επί θεμάτων που αφορούν την Εκκλησία. Διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά η πλήρης συμφωνία επ’ αυτών.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Περίπτωση θείας παρέμβασης στο χειρουργείο...

Παναγιώτης Δημακάκος:

Ο ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Αθηνών περιγράφει  περίπτωση θείας παρέμβασης στο χειρουργείο...

https://amfoterodexios. blogspot.gr/2017/02/blog-post_ 28.html?spref=fb

Στον Γιώργο Ρήγα

Ο πραγματικός ερευνητής αναζητά την αλήθεια και, τελικά, εκεί είναι που συναντά τον Θεό. Τέτοιο είναι το παράδειγμα του Παναγιώτη Δημακάκου, ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος σημειώνει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»: 

«Θρησκεία και επιστήμη είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια».
Φλογερός ευπατρίδης και πρωτοπόρος στον τομέα της αγγειοχειρουργικής, με χιλιάδες επεμβάσεις στο ενεργητικό του, γνώρισε την αναγνώριση σε μεγάλα ιατρικά κέντρα στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε για να δημιουργήσει στον τόπο του. Παρά τις πολλές διακρίσεις του, με σεμνότητα και συγκίνηση εξομολογείται πως έχει την προσευχή ως νοερό όπλο. Με προσωπική του φροντίδα, το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος στο Αρεταίειο Νοσοκομείο έγινε χώρος προσκυνήματος, ενώ το παρεκκλήσι του αγίου στο νοσοκομείο αγιογραφήθηκε με τα θαύματά του.
Από τη μακρά εμπειρία σας στο χειρουργικό τραπέζι, έχετε ζήσει περιπτώσεις θείας παρέμβασης;
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Μπορώ να σας πω την περίπτωση ενός αρρώστου 52 ετών από τη Σαμοθράκη, με 5 παιδιά, όπου είχε αποφραγμένη την αορτή του. Καθάρισα την αορτή και είδα ότι οι βλάβες αυτές προχωρούσαν και στις νεφρικές αρτηρίες. Αν μείνουν οι νεφροί μία ώρα χωρίς ροή αίματος και οξυγόνο, νεκρώνουν. Αυτό τότε δεν φαινόταν στις εξετάσεις και είχε ήδη περάσει μισή ώρα, ώσπου να καθαρίσω την αορτή και να την κλείσω. Συνειδητοποιώ πλέον ότι θα έχω έναν νεφροπαθή ασθενή, που θα πρέπει 2 και 3 φορές την εβδομάδα να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση. Με λούζει κυριολεκτικά κρύος ιδρώτας, τα νεότερα παιδιά βέβαια δεν συνειδητοποιούν τίποτα, και εκείνη την ώρα ψελλίζω μέσα από τη μάσκα τρεις φορές, σαν προσευχή: «Γλυκέ μου Χριστέ, άπλωσε τα χέρια Σου και κατηύθυνε τα δικά μου δάχτυλα». Όπως έχω ανοιχτή την αορτή και εκφύονται τα αγγεία, «τυφλά» βγάζω με τις λαβίδες ό,τι σκληρά αθηρώματα και σε λιγότερο από μισή ώρα κάνω την πιο «τρελή» επέμβαση που θα μπορούσα να κάνω. Πέντε παιδιά τον περίμεναν εκεί έξω κι εγώ έκανα κάτι ανορθόδοξο!
Όταν κάναμε την επομένη μια ενδοφλέβια αγγειογραφία, που μας φωτογραφίζει τις αρτηρίες, ομολογώ ότι ο ασθενής φαινόταν, όχι σαν να είναι χειρουργημένος, αλλά όπως τον γέννησε η μάνα του. Σαν να μην είχε αρρωστήσει ποτέ! Τότε στην επίσκεψή μου επάνω έκανα ομολογία στους νέους συναδέλφους μου: «Δεν χειρούργησα εγώ, παρακάλεσα και χειρούργησε κάποιος άλλος». Δεν το ξεχνώ ποτέ αυτό.

Ψελλίζω μέσα από τη μάσκα τρεις φορές, σαν προσευχή: «Γλυκέ μου Χριστέ, άπλωσε τα χέρια Σου και κατηύθυνε τα δικά μου δάχτυλα»

Μπορούμε να μιλήσουμε και για περιστατικά που έχουν επανέλθει;
Θυμάμαι το παράδειγμα ενός ασθενούς που παρουσίασε ανακοπή της καρδιάς και είχε διάρκεια ανάνηψης πλέον της μίας ώρας. Όταν επανήλθε, με σοβαρότητα και ικανοποίηση, σαν να συμμετείχε ενεργά στην όλη διαδικασία. «Γιατρέ, είχατε σοβαρό πρόβλημα μαζί μου. Αργήσατε και κουραστήκατε πολύ», μου είπε και με ευχαρίστησε. Οι άρρωστοι σε «αποχωρητικές» καταστάσεις, όταν καταβάλλουμε προσπάθειες επανόδου τους στη ζωή, φαίνεται ότι συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή. Κάποιοι μαρτυρούν ότι βρέθηκαν σε κάποιον κόσμο φωτεινό και όμορφο. Είναι ικανοποιημένοι. Κάποιοι άλλοι περιγράφουν λεπτομέρειες από τις ιατρικές μας ενέργειες, ακόμη κι από συζητήσεις, κατά τον χρόνο της ανάνηψης.

Εσείς προσωπικά έχετε προσευχηθεί για ασθενείς σας;
Χειρούργησα μια γυναίκα 65 ετών στην καρωτίδα, σε μια, κατά τα άλλα, επέμβαση ρουτίνας. Η ασθενής όταν ξύπνησε από τη νάρκωση ήταν ημιπληγική από τη μία πλευρά, στο χέρι και στο πόδι, δεν επικοινωνούσε κι έλεγε πράγματα ασυνάρτητα. Στην αγγειογραφία και στο κρανίο όλα έδειχναν απολύτως φυσιολογικά. Μιλώ με τους συγγενείς κι ανοίγω για δεύτερη φορά, προκειμένου να ελέγξω. Ακολούθησε συμβούλιο καθηγητών, ειδικών, αλλά κανείς δεν μπορούσε να δώσει απάντηση. Αποφασίσαμε την παραμονή της ασθενούς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μέχρι την άλλη ημέρα το πρωί, σε βαθιά νάρκωση. Δεν θα ξεχάσω την ημερομηνία: 8 Νοεμβρίου 2006, παραμονή του Αγίου Νεκταρίου. Δεν μπορούσα να εκκλησιαστώ, γιατί είχα στις 7 το πρωί προγραμματισμένο χειρουργείο.
Γινόταν αγρυπνία στον Ι.Ν. του Αγίου Νεκταρίου στο Νέο Ηράκλειο. Στάθηκα για πολλή ώρα, παρακάλεσα τον άγιο και κοινώνησα. Την επομένη νωρίς το πρωί άνοιξα τον μικρό ναό που έχουμε φτιάξει για τον άγιο στο Αρεταίειο, άναψα ένα κεράκι, ζήτησα και πάλι τη βοήθειά του και πήγα και χειρούργησα. Η ασθενής ξύπνησε, είχε θαυμάσια επικοινωνία με το περιβάλλον, κινούσε ελεύθερα όλα τα άκρα, πήρε το πρόγευμά της κανονικά, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, με φυσιολογική επικοινωνία μαζί μας.
Νιώθετε την παρουσία του αγίου στο Αρεταίειο;
Ο άγιος, αφότου εγκαταστάθηκε μόνιμα το 1908 στην Αίγινα, σπάνια την εγκατέλειπε. Απέκρυπτε, μάλιστα, το πρόβλημα της υγείας του, υποφέροντας σιωπηλά τους σωματικούς πόνους και το βαρύ μαρτύριο. Όταν, όμως, η κατάστασή του επιδεινώθηκε, δέχθηκε την υπόδειξη του γιατρού για εισαγωγή σε νοσοκομείο της Αθήνας. Έκτοτε παραμένει μεγάλη η ευλογία του για το Αρεταίειο και το πανεπιστήμιό μας, αφού φιλοξένησε για νοσηλεία τον μεγάλο άγιο του 20ού αιώνα. Σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του ιατρού Καραπλή, οι γάζες που είχαν χρησιμοποιηθεί με την κοίμησή του ευωδίαζαν και γι’ αυτό δεν τις πέταξαν, αλλά τις τοποθέτησαν μέσα στη γη. Νοσηλεύτηκε στη γ’ θέση (απορίας), όπου στην παρακείμενη κλίνη νοσηλευόταν ύστερα από ατύχημα ένας παραπληγικός ασθενής. Από τότε κιόλας, αμέσως μετά την κοίμησή του, εκδηλώθηκε το πρώτο από μια σειρά θαυμάτων του Αγίου Νεκταρίου στο νοσοκομείο μας. Κατά την αλλαγή του ιερού λειψάνου, η μοναχή Ευφημία τοποθέτησε τη φανέλα του αγίου στο κρεβάτι του παραπληγικού, ο οποίος αιφνίδια σηκώθηκε και άρχισε να βηματίζει ελεύθερα. Έκτοτε, στο δωμάτιο υπάρχει η εικόνα του, ένα καντήλι που καίει συνεχώς και από το 2000 είναι τόπος προσκυνήματος, χωρίς να νοσηλεύονται ασθενείς. Όνειρό μου ήταν ο χώρος αυτός να γίνει εκκλησία και μάλιστα είχα βρει και τα οικονομικά μέσα για να το υλοποιήσω… αλλά η διοίκηση δεν ήθελε να ακούσει τίποτα από αυτά.

Αμέσως μετά την κοίμησή του Αγίου Νεκταρίου, εκδηλώθηκε το πρώτο από μια σειρά θαυμάτων του στο νοσοκομείο μας. Κατά την αλλαγή του ιερού λειψάνου, η μοναχή Ευφημία τοποθέτησε τη φανέλα του αγίου στο κρεβάτι του παραπληγικού, ο οποίος αιφνίδια σηκώθηκε και άρχισε να βηματίζει ελεύθερα

Πολλοί επιστήμονες κοιτάζουν με δυσπιστία ό,τι δεν εξηγείται με όρους επιστημονικούς. Τι θα τους λέγατε;

Ο αληθινός επιστήμονας αναζητά την αλήθεια. Επειδή ο Θεός αλήθεια εστί, εξαρτάται από τον Θεό. Γίνεται έτσι λάτρης, μύστης, ακόλουθος, μαθητής του. Ο ίδιος, ομολογώ, δεκαετίες τώρα, δεν χειρουργώ χωρίς να έχει προηγηθεί προσευχή και, κατά κανόνα, καθαρίζω με το αντισηπτικό την περιοχή του δέρματος που θα χειρουργήσω, ξεκινώντας με το σημείο του Σταυρού για ευλογία. 

Αν, μάλιστα, βρεθώ σε δύσκολα χειρουργεία, κάνω νοερά προσευχή. Σας εξομολογούμαι ότι πολλές φορές «εφημερεύει» ο ίδιος ο Χριστός και ζούμε την παρουσία του...

Με τις μαρτυρίες αυτές μπορώ να πω σε κάθε συνάδελφο: το απόλυτο είναι θεία κτίση. Το σχετικό με την πρόοδο της επιστήμης, την πείρα, την Τέχνη, την τόλμη και την αρετή χειρουργούμε. Δεν ανήκει, όμως, σε εμάς το 100%. Μπορεί να έχω εκτελέσει μία επέμβαση 200.000 φορές και ύστερα από τόση πείρα να παρουσιάσει κάποιος μια εμπλοκή, ένα κακό. Γι’ αυτό ο ίδιος προσωπικά έχω την προσευχή ως νοερό όπλο.
Η ασθένεια είναι κρίκος θρησκείας και επιστήμης. Αυτές οι δύο είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια.
Από τη μακρά εμπειρία σας, έχετε γνωρίσει ασθενείς που ξεπέρασαν το κλινικό πρόβλημα με όπλο την πίστη τους;
Ασθενείς με πίστη έχουν ιδιαίτερο χάρισμα, είναι γαλήνιοι, ήρεμοι, γεμάτοι ελπίδα και προσευχόμενοι συγκεντρώνουν περισσότερη δύναμη. Το θαύμα, άλλωστε, είναι προϊόν πίστεως, δώρο μέγιστο για όσους την κατέχουν, δύναμη ανεξάντλητη. Το θαύμα εμφανίζεται σιωπηλά, αθόρυβα, και, ξαναλέω, επιτυγχάνεται μέσω πίστεως, η οποία ούτε υποχρεωτική ούτε καταναγκαστική είναι, αλλά εδρεύει και πηγάζει από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Ποια εφόδια πρέπει να έχει ένας νέος γιατρός;
Το κάλλος της ιατρικής επιστήμης βρίσκεται στην εμπιστοσύνη, την οποία ο ίδιος ο Δημιουργός έχει εκδηλώσει για την ιπποκράτεια επιστήμη, για τον διάκονο του ανθρώπινου πόνου στην Παλαιά Διαθήκη: «Και ιατρώ δος τόπον, και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος». Ο γιατρός είναι το πρώτο και το τελευταίο πρόσωπο που βλέπει κανείς όταν έρχεται και όταν εγκαταλείπει τα γήινα. Στην ενδιάμεση λοιπόν ζωή, η αποστολή του είναι να φροντίζει την καλή ποιότητα υγείας, διότι χαρά μεγαλύτερη δεν υπάρχει από το να είναι κανείς υγιής. Όλοι καταλαβαίνουμε πόσο ευτυχής είναι ο ζητιάνος, όταν είναι υγιής, συγκριτικά με έναν άρρωστο βασιλιά. Γι’ αυτόν τον λόγο ο γιατρός πρέπει να είναι ένας οικουμενικός ευπατρίδης, όταν πλησιάζει τον άρρωστό του, στοργικός πατέρας, όπως ο Κύριος που μας δημιούργησε, με τριπλή προσωπικότητα: καλό επιστήμονα, ανθρωπιστή και με πίστη στον Χριστό. Αν έχει αυτές τις προϋποθέσεις, τότε μπορεί να δει και τις περιπτώσεις που αναφέραμε με τη θεία παρέμβαση σε πολλές στιγμές της ζωής του.

Έχουμε έναν γερασμένο πληθυσμό, με 120.000 θανάτους και μόνο 100.000 γεννήσεις... 

Με την Ελλάδα να ψυχορραγεί στην εντατική μονάδα, έχουμε ελεύθερες τις εκτρώσεις, με 1.000 δολοφονίες κάθε πρωί!

Τι φοβάστε από την κρίση στον τόπο;
Ένα έθνος και μία πατρίδα μπορεί να ελπίζουν, αν η νεολαία υπερέχει των γερόντων, αν οι γεννήσεις υπερέχουν των θανάτων. Τώρα εμείς έχουμε έναν γερασμένο πληθυσμό, με 120.000 θανάτους και μόνο 100.000 γεννήσεις. Με την Ελλάδα να ψυχορραγεί στην εντατική μονάδα, έχουμε ελεύθερες τις εκτρώσεις, με 1.000 δολοφονίες κάθε πρωί! Χίλια ελληνόπουλα κάθε πρωί σκοτώνονται. Αν κοιτάξεις το καρδιογράφημα ενός εμβρύου, θα δεις την καρδιά του να χτυπά από την 4η εβδομάδα. Μιλάμε για δολοφονίες σε άτομα που δεν μπορούν να αμυνθούν. Δείτε τα νούμερα: Πετάμε στους οχετούς 350.000 ζωές τον χρόνο, δηλαδή μια πόλη σαν την Πάτρα. Αντί να στηρίξουμε, λοιπόν, την οικογένεια και τα νέα ζευγάρια, που φοβούνται εξαιτίας της οικονομικής ανασφάλειας, δημιουργούμε αφύσικους στην οικογένεια θεσμούς.

Εξαιρετική Πνευματική Ομιλία του Γέροντος Εφραίμ Βατοπαιδινού

Εξαιρετική Πνευματική Ομιλία του Αρχιμαδρίτου Εφραίμ Βατοπαιδινού, Καθηγούμενου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Πανοράματος, Θεσσαλονίκης την Δευτέρα 3 Απριλίου 2017 με θέμα: "Η ασκητική ζωή στο Περιβόλι της Παναγίας".