Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ. Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

@userxr33xristianos Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ. Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Τι σημαίνει ο λόγος του Κυρίου, « ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν»;

 

Κείμενο.

« ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν »( Ματ. ια’, 12).

Στην παραπάνω  ερώτηση, πριν από τα σχετικά με αυτήν ίσως και  άσχετα που επακολουθούν, μία σύντομη αρχική διευκρινιστική  απάντηση είναι η εξής.

Εδώ το ρήμα β ι ά ζ ε τ αι   και το επίθετο β ι α σ τ αί δεν έχουν την κακή σημασία του οποιοδήποτε βιασμού. Εδώ ο βιασμός δηλώνει το επίμονο πλησίασμα του Θεού σύμφωνα με το,   «ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν…..» (Ιακ. δ’, 8). Δηλώνει την επίμονη εκζήτηση του Κυρίου σύμφωνα με το, «….κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.» ( Ματ. ζ’, 7).

Όμως, λίγο ή πολύ, σχετικά είναι και τα παρακάτω:

Ένα παράδειγμα.

Αν μία  πόρτα  δεν είναι κλειδωμένη αλλά για να ανοίξει θέλει σπρώξιμο απέξω, τότε αυτός που την σπρώχνει μπορούμε να πούμε ότι την βιάζει,  μπαίνει μέσα, και είναι ο βιαστής.

Τηρουμένων των αναλογιών, επειδή  η βασιλεία του Θεού δεν είναι κλειδωμένη,  όποιος θέλει να εισέλθει καλείται να  την  βιάσει. « ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν »

Αυτή η βία δεν είναι εξωτερική και περιγραφόμενη αλλά εσωτερική στην καρδιά του ανθρώπου και συνίσταται στις απαιτήσεις που έχει. « ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν » ( Λουκ. ιζ’, 21 ).

Η Βασιλεία των ουρανών, από όσους βεβαίως  την επιθυμούν, απαιτεί   στροφή στην παιδική αθωότητά και ακακία  σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, « Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν » ( Ματ’ ιη’, 3).

 Όταν ρώτησε κάποιος το Χριστό, « Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι », ο Κύριος είπε σε όλους που βρίσκονταν εκεί, « Ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης »(Λουκ. ιγ΄, 23-24).

Αυτή η βία δεν είναι βαριά, γιατί αρκεί να ανοίξει κανείς την πόρτα της καρδιάς του για να εισέλθει ο Χριστός που λέει, « ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, ἐλέγχω καὶ παιδεύω· ζήλευε οὖν καὶ μετανόησον.  ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ »( Απ. γ’, 20).

Αλλά και ο Πέτρος ως Απόστολος του Χριστού γράφει και παραγγέλλει σχετικά, « καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν, ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν, ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην. ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίγνωσιν· ᾧ γὰρ μὴ πάρεστι ταῦτα, τυφλός ἐστι, μυωπάζων, λήθην λαβὼν τοῦ καθαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν. διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε. οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ »( Β’ Πέτρ. α΄, 5-11).

Παρόλα όμως αυτά τα πράγματα είναι απλά και όχι πολύπλοκα. Όσο δε, αν είναι δυνατά ή αδύνατα, ο Κύριος είπε,  «……ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.»( Ιω. ιε΄, 5).

Και για να μη νομίσει κανείς ότι δεν θα υπάρχουν και θλίψεις, ο Παύλος λέει, « διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.» ( Πρ. ιδ', 22).

Τέλος, σχετικά με την  αρχική  φράση,  « ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι….», σχετικό είναι το ότι, « Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας  καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. » (  Ματ. γ’, 1-2).

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Είναι σωστό να λέει ένας πιστός, Θεέ μου, θέλω να σε δω;

 

Αν ζητάει να δει το Θεό με τα μάτια του σώματος, είναι μεν καλό  που έχει αυτή την  επιθυμία, αλλά δεν είναι σωστό γιατί αυτό είναι αδύνατο.

 Όταν ο Μωυσής είπε στο Θεό, « ἐμφάνισόν μοι σεαυτόν», ο Θεός του είπε, «οὐ δυνήσῃ ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου· οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται » ( Εξ. λγ’, 18-20).

Έτσι μη νομίσει και πει  κανείς ότι, αν  κάποιος κάπου κάποτε είδε κάποιο υπέρλαμπρο φως,  ότι αυτό ήταν ο Θεός.

Όμως, « Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν »(Λουκ. ιη’, 27). Και αυτό λοιπόν το αδύνατο για τους ανθρώπους, δηλαδή να δουν το Θεό, ο Θεός το έκανε δυνατό, όπως φαίνεται στη συνέχεια.

«Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, ἀπ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ· ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα »(Ιω. ιδ’, 8- 10).

Αφού ο Κύριος είπε, « ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα·», το παραπάνω  ερώτημα,  Θεέ μου, θέλω να σε δω, ταυτίζεται με το, Χριστέ μου, θέλω  να σε δω.  Όποιος λοιπόν   βλέπει το Χριστό, βλέπει το Θεό που κατοικεί μέσα Του, σύμφωνα με το, « ὅτι  ἐν  αὐτῷ  κατοικεῖ  πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς,» (Κολ. β’, 9).

Αυτά για  τα μάτια.  Ο άνθρωπος όμως δεν έχει μόνο μάτια για να βλέπει, αλλά έχει και  καρδιά που πρέπει να βλέπει. Πώς όμως θα βλέπει, αν δεν είναι καθαρή; Ο  Κύριος είπε, « μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται »( Ματ. ε’, 8).

 Επειδή όμως το παραπάνω  ερώτημα δε  λέει, Θεέ μου θέλω να σε δω  με την καρδιά μου, αλλά απλώς Θεέ μου, θέλω να σε δω,  το θέμα σταματάει εδώ.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τα παλιά τα χρόνια ήταν μικρότερα από τα νέα;

 

Όχι, για τους παρακάτω λόγους:

 

α) Για να ήταν μικρότερα, θα έπρεπε ο ήλιος τότε  να ήταν μικρότερος ώστε η περιστροφή της γης πέριξ αυτού να γινόταν γρηγορότερα οπότε το έτος θα ήταν μικρότερο.  Αυτό όμως   δε φαίνεται να συνέβαινε, αφού ο Θεός τον δημιούργησε μεγάλο, σύμφωνα με τα εξής λόγια, « καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός »( Γεν. α΄, 16).

 

Αφού λοιπόν ο ήλιος ήταν μεγάλος απ’ αρχής, λογικότερο  είναι να   μίκρυνε από την οποιαδήποτε φθορά  του  παρά  να μεγάλωσε. Έτσι    τα παλιά τα χρόνια θα πρέπει να ήταν όχι  μικρότερα  από τα νέα αλλά μεγαλύτερα, αν βέβαια ο ήλιος μίκρυνε.

 

β) Το ότι ο Αδάμ, ο Μαθουσάλα, ο Νώε και άλλοι άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης έζησαν πολλά χρόνια, δε σημαίνει ότι τα χρόνια αυτά ήταν μακρότερα, γιατί τις ίδιες εποχές ζούσαν και άλλοι  που όμως έζησαν  λιγότερα χρόνια. Αν, για παράδειγμα,  υποθέσουμε ότι οι παραπάνω  έζησαν  μισά από αυτά που αναφέρονται, αυτό θα συνέβαινε σε όλους. Κάποιος που έζησε λίγα, θα ήταν και τα δικά του τα χρόνια μισά, δηλαδή τα μισά από τα λίγα.  

 

Η Σάρα που ήταν ενενήντα, όταν είπε ο Θεός στον Αβραάμ που ήταν εκατό  ότι θα γεννήσει υιό και αυτή γέλασε, έπρεπε να ήταν σαράντα πέντε και ο Αβραάμ πενήντα. Τότε η Σάρα δε θα γέλαγε στα σαράντα πέντε της, γιατί δεν θα αισθανόταν γριά.

 

Από  αυτά και από άλλα παρόμοια που μπορεί να αναφέρει κανείς, όχι  τα παλιά τα χρόνια δεν  ήταν μικρότερα από τα νέα.  Ο ήλιος   ήταν και είναι ο φωστήρας ο μέγας. Μη τρελάνουμε και τον ήλιο.

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

Η Σαντορίνη είναι παντού...

 

Η Σαντορίνη είναι παντού...

γιατί περίσσεψε πιά το λάθος...

καί δε καλύπτεται...

αλλά ξεχύνεται από παντού...

Με συγκίνηση,

διαπιστώνουμε ... :

Τον Γόρδιο δεσμό τού Θηραϊκού χάους 

-κακού χάους- (υπάρχει και καλό...),

τον λύνει, τον κόβει τελικά, 

"ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται ..."

"ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ..."

... έχει και αυτή την όψη ο Θεός

Και, το χάδι Του...

καί, το χαστούκι Του...

μορφές καί οι δύο

τής άπειρης αγάπης του

γιά το πλάσμα του 

πού εξώκειλε...

πολύ...

Ποιός είναι όμως αυτός ο Γόρδιος δεσμός 

τού Θηραϊκού χάους ;

Μετά από 23 φορές 

πού έχουμε ταξιδέψει το όνειρο μας 

στη Σαντορίνη, 

μπορούμε τα το πούμε.

Είναι το ότι,

από ευεργετικά καθαρτήριο και αναζωογονητικό Βαπτιστήριο φωτός, 

ανέμου, καί θάλασσας, το Νησί,

κατήντησε μιά  σύγχρονη Πομπηΐα, 

έξω από ότι αυθεντικό έχει να προσφέρει 

το κάθε Ελληνικό νησί.

Οι φίλοι μας, 

φίλοι δεκαετιών, 

γέννημα θρέμμα Σαντορινιοί, 

επαγγελματικά 

καί κοινωνικά δραστήριοι,

χρόνια τώρα μάς μιλούσαν, 

γι'αυτά που κι εμείς είχαμε εντοπίσει : 

Αλλοίωση τής ταυτότητας 

τού Θηραϊκού λαού 

από τόν σε λάθος δομές και φιλοσοφία ανεξέλεγκτο τουρισμό, άγχος,

σκλαβιά και λατρεία τού κέρδους, 

πανάκριβες τιμές, 

ανεξέλεγκτη πολεοδομική δόμηση, 

καί άλλα ... καί άλλα ...

καί κυρίως, το ότι έπαψαν να χαίρονται 

τη χαρά τού νησιού τους, 

-την ίδια τη ζωή-

οι ίδιοι, 

μέσα σ'αυτήν την λάθος φιλοσοφία κ στάση ζωής, 

στην οποία 

περίσσεψε πιά το λάθος .

Καί στη Σαντορίνη καί παντού.

Τα είδαμε και το καλοκαίρι τού 2023, που ταξιδέψαμε και πάλι στην Σαντορίνη, 

σαν στο απόγειο δύναμης κι ομορφιάς τής άλλης υγρής πλευράς μας, τού Αιγαίου, 

πριν βέβαια επιστρέψουμε στην Κεφαλλωνιά.

Βλέπουμε τώρα να γράφουν...

"Ο Θεός να βάλει το χέρι του..."

(γιά τη Σαντορίνη),

καί σκεπτόμαστε,

ότι αυτό ακριβώς ο Θεός, 

αυτήν την στιγμή κάνει :

Βάζει το χέρι Του !

Και αυτό που συμβαίνει σε μικρογραφία 

στην Σαντορίνη, 

θα συμβεί σε όλον τον πλανήτη.

Πόνοι γέννας

θά'ναι...

πρωτίστως πνευματικής...

καί έπεται η εύφορη και αληθινά ευεργετική υλική...

Υστερόγραφο : 

Η αλήθεια είναι, ότι ως Κεφαλλωνίτες, 

διευκολυνώμεθα στο να φέρουμε στην ψυχοσύνθεση μας την φιλοσοφία τού σεισμού, μιά που το Νησί μας σείεται σεισμικά συνέχεια, 

μικροσεισμοί συμβαίνουν επάνω του σχεδόν κάθε μέρα, καθώς περιμένουμε στωικά τούς μεγάλους.

Η φιλοσοφία τού σεισμού 

έγκειται στο ότι μάς διδάσκει το εφήμερον, προσδίδοντάς μας μιά χρήσιμη κ χρηστική σοφία ζωής.

Με αυτό το πλεονέκτημα υπέρ μας, 

παίρνουμε το θάρρος και λέμε αυτά.

Αλήθεια επίσης είναι, ότι έχουμε στον υπερθετικό βαθμό, μεγίστη και απόλυτη, παθολογική αγάπη στην Κεφαλλωνιά, 

που δεν την αλλάζουμε με τίποτα•

οφείλουμε όμως και να πούμε, 

ότι θαλασσινή γεωμορφολογική δημιουργία τού Θεού σαν την Σαντορίνη, δεν υπάρχει πουθενά...

...κάπως λοιπόν έπρεπε να φροντισθεί 

όλη αυτή η ομορφιά...

και όχι να χάνεται μέσα στα θορυβώδη χνώτα, ενός ατάλαντου κι ανερμάτιστου λαϊκισμού

μιάς Πομπηΐας 

πού περιμένει μοιραία 

να εκραγεί ο Βεζούβιος .

 

 Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος 

Τα τελευταία λόγια

@dr.dis 

Είναι σωστή η φράση, στον άλλο κόσμο που θα πας;

 

Όπως είναι γνωστό, δύο κόσμοι υπάρχουν ο υλικός και ο πνευματικός. Ο άνθρωπος, όπως πάλι είναι γνωστό, με το σώμα του μετέχει στον υλικό κόσμο και με το πνεύμα του στον πνευματικό. Επειδή όμως σώμα και πνεύμα  ο Θεός τα έχει αρμονικά ενωμένα, ο άνθρωπος  συνδέει την ύλη με το πνεύμα  όταν βεβαίως  ζει επί της γης. Όταν όμως επέλθει ο θάνατος, τότε το υλικό μένει στον υλικό κόσμο και το πνευματικό μένει στον πνευματικό κόσμο στον οποίον ανήκει.  Ούτε η ύλη πάει σε άλλο κοασμό ούτε το πνεύμα.

Αλλά ας μείνουμε στην  παραπάνω φράση, αν είναι σωστή.     

Όχι γιατί, για να βρεθεί κανείς στον άλλο κόσμο, δε χρειάζεται να πάει και να περπατήσει, πράγμα το οποίο απαιτεί κάποιο διάστημα και κάποιον χρόνο. Στον άλλο κόσμο ο άνθρωπος, σύμφωνα και με τα λόγια του Ιωάννη δεν πάει, αλλά μεταβαίνει ή ακριβέστερα έχει μεταβεί, « ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς »( Α’ Ιω. γ’, 14).

Ο Κύριος στο ληστή δεν του είπε, όταν πας στον παράδεισο θα με συναντήσεις εκεί και θα είμαστε μαζί, αλλά, « Ἀμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ »( Λουκ. κγ’, 43). Αυτό το σήμερον δηλώνει την άμεση μετάβαση και μεταβίβαση.

Ακόμη δε αξιοπρόσεκτο είναι το ότι ο Χριστός είπε για τον Εαυτό Του, « · Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή » (Ιω. ιδ’, 6). Άρα η αρχή και το τέλος αυτής της οδού ταυτίζονται, γιατί, « Ἐγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ » ( Απ. α’, 8).

 Έτσι όποιος έχει το Χριστό, έχει τα πάντα, γιατί ο Χριστός έχει τα πάντα, και συνεπώς έχει και όλα όσα έχει ανάγκη ο άνθρωπος. Όποιος έχει το Χριστό είναι στον παράδεισο, γιατί παράδεισος χωρίς το Χριστό, δεν είναι παράδεισος.

 Ύστερα από τις διευκρινήσεις αυτές, ας σημειωθεί ότι δεν είναι και μεγάλο λάθος να πει κανείς για κάποιον που έχει πεθάνει ότι πήγε στον άλλο κόσμο, αρκεί να μη νομίζει ότι περπατάει και χρειάζεται δρόμο και χρόνο για να φτάσει. Η οδός είναι ο Χριστός.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Την τροφήν αυτών

 

στον γέροντα Παΐσιο

Μέρα γεμάτη γλυκασμό αγιορείτικο
κι αδρή αφή σε κομποσχοίνι μάλλινο
Όλ΄η πλαγιά ησύχαζε κάτω απ ΄τον ήλιο.
Μπορούσες να διακρίνεις με κλειστά μάτια
ακόμη κι ένα φύλλο τής λεφτοκαρυάς αν έπεφτε,
ή του φιδιού το πέρασμα επάνω στη φρυγμένη
πέτρα ή ανάμεσα στα κίτρινα χορτάρια.
Ο Γέροντας μάς είδε πριν να φτάσουμε
κ΄είπε τα ονόματα μας δίχως να μάς ξέρει.
Καθήσαμε στον ήσκιο ενός δέντρου
και θαμπωμένοι τον κοιτούσαμε.
Μιλούσε ήρεμα κι απλά.Η αγιότητα
γλύκαινε κάθε λόγο του πριν έρθει
να κατοικήσει μέσα μας. Και όταν
άρχισαν να έρχονται στα πόδια και στα χέρια του
ζητώντας του τροφή ένας αητός, μια γάτα , ένα φίδι,
τούς είπε ήσυχα: «πηγαίνετε Αβεσσαλώμ και Μάρθα,
κι εσύ Αρμαγεδδών τώρα έχουμε φίλους.
Σε λίγο , σαν τελειώσουμε, θα σάς φωνάξω».
Όταν ο υποτακτικός μάς έφερε το κέρασμα
κ ΄είπε πως θα ΄ναι ώρα εσπερινού σε λίγο,
ο γέροντας πήρε να ψάλλει: «πάντα
προς σε προσδοκώσι δούναι
την τροφήν αυτών, δόντος σου αυτοίς συλλέξουσι».
Και αμέσως έφτασαν
ο Αβεσσαλώμ, η Μάρθα, κι ο Αρμαγεδδών
να εκζητήσουν απ ΄το άγιο χέρι την τροφή τους,
ενώ εμείς ετοιμαζόμασταν να ψάλουμε
τ΄Ανοιξαντάρια και το Κύριε εκέκραξα…

(Π.Πάσχος-Πικρό Ψαλτήρι, εκδ.Ακρίτας , Αθήνα 1983, σσ 68-69)

Ο Μητροπολίτης Κένυας Μακάριος

@ocyakenya Syndesmos Day was a success #ocyak #orthodox #orthodoxchristian #orthodoxy ♬ original sound - ORTHODOX AFRICA TV

Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι.

 Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι. Άλλος κοιμάται, άλλος χαζεύει. Αυτό τραβά το δρόμο του. Άλλος πάλι αγωνίζεται, παλεύει πάνω με τα κύματα. Όλοι μαζί προχωρούν. Φθάνει να είσαι μέσα στην Εκκλησία. Γι’ αυτό να φροντίζετε να είστε πάντα στις ακολουθίες. Να μη λείπετε ~ Αγίου Παϊσίου

 https://x.com/jimmyrodis

Εκδήλωση-ομιλία: «Πώς θα μιλήσω στο παιδί μου για κρίσιμα θέματα;»

 
Οι εκδόσεις Έαρ σε συνεργασία με την Γ.Ε.Χ.Α Λαρίσης, στην
προσπάθειά τους να συμπαρασταθούν στο δύσκολο έργο της
αγωγής των παιδιών, προσκαλούν νέους γονείς στην
ενδιαφέρουσα εκδήλωση που θα γίνει στο πνευματικό κέντρο
της ΓΕΧΑ (Μανδηλαρά 14) την Κυριακή 26 Ιανουαρίου στις
11.30 π.μ.

Ο κ. Θωμάς Μαυρομάτης, παιδοψυχίατρος-συγγραφέας και η
κ. Νίκη Κατσιάπη, εκπαιδευτικός Med, PhD και συγγραφέας
του βιβλίου OXI BEBAIA θα μιλήσουν και θα συζητήσουν με
θέμα: Πώς θα μιλήσω στο παιδί μου για κρίσιμα
θέματα; (σχολικό εκφοβισμό, απαγωγές, σεξουαλική
παρενόχληση/ κακοποίηση, διαδικτυακές απάτες).
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας τα μικρά παιδιά θα
απασχοληθούν χαρούμενα και δημιουργικά.

 

Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό Β’ κύκλος

@megatvcom Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό Β’ κύκλος ➡️ Πρεμιέρα την Παρασκεύη 24/01 στις 21:50