Όπως είναι γνωστό, δύο κόσμοι υπάρχουν ο υλικός και ο πνευματικός. Ο άνθρωπος, όπως πάλι είναι γνωστό, με το σώμα του μετέχει στον υλικό κόσμο και με το πνεύμα του στον πνευματικό. Επειδή όμως σώμα και πνεύμα ο Θεός τα έχει αρμονικά ενωμένα, ο άνθρωπος συνδέει την ύλη με το πνεύμα όταν βεβαίως ζει επί της γης. Όταν όμως επέλθει ο θάνατος, τότε το υλικό μένει στον υλικό κόσμο και το πνευματικό μένει στον πνευματικό κόσμο στον οποίον ανήκει. Ούτε η ύλη πάει σε άλλο κοασμό ούτε το πνεύμα.
Αλλά ας μείνουμε στην παραπάνω φράση, αν είναι σωστή.
Όχι γιατί, για να βρεθεί κανείς στον άλλο κόσμο, δε χρειάζεται να πάει και να περπατήσει, πράγμα το οποίο απαιτεί κάποιο διάστημα και κάποιον χρόνο. Στον άλλο κόσμο ο άνθρωπος, σύμφωνα και με τα λόγια του Ιωάννη δεν πάει, αλλά μεταβαίνει ή ακριβέστερα έχει μεταβεί, « ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς »( Α’ Ιω. γ’, 14).
Ο Κύριος στο ληστή δεν του είπε, όταν πας στον παράδεισο θα με συναντήσεις εκεί και θα είμαστε μαζί, αλλά, « Ἀμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ »( Λουκ. κγ’, 43). Αυτό το σήμερον δηλώνει την άμεση μετάβαση και μεταβίβαση.
Ακόμη δε αξιοπρόσεκτο είναι το ότι ο Χριστός είπε για τον Εαυτό Του, « · Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή » (Ιω. ιδ’, 6). Άρα η αρχή και το τέλος αυτής της οδού ταυτίζονται, γιατί, « Ἐγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ » ( Απ. α’, 8).
Έτσι όποιος έχει το Χριστό, έχει τα πάντα, γιατί ο Χριστός έχει τα πάντα, και συνεπώς έχει και όλα όσα έχει ανάγκη ο άνθρωπος. Όποιος έχει το Χριστό είναι στον παράδεισο, γιατί παράδεισος χωρίς το Χριστό, δεν είναι παράδεισος.
Ύστερα από τις διευκρινήσεις αυτές, ας σημειωθεί ότι δεν είναι και μεγάλο λάθος να πει κανείς για κάποιον που έχει πεθάνει ότι πήγε στον άλλο κόσμο, αρκεί να μη νομίζει ότι περπατάει και χρειάζεται δρόμο και χρόνο για να φτάσει. Η οδός είναι ο Χριστός.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. &
Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου