Η χρήση της ελευθερίας σήμερα.

 

Σήμερα δυστυχώς δεν χρησιμοποιούμε την ελευθερία για το καλό, για την

αγιότητα, αλλά για την κοσμικότητα. Παλιότερα δούλευαν οι άνθρωποι όλη την

εβδομάδα και είχαν την Κυριακή αργία. Τώρα έχουν και το Σάββατο αργία. Ζούν όμως

τώρα περισσότερο πνευματικά ή αμαρτάνουν περισσότερο; Αν αξιοποιούσαν τον

χρόνο τους στα πνευματικά, θα ήταν διαφορετικά∙ θα ήταν συμμαζεμένοι οι

άνθρωποι. Πάμε να κλέψουμε από τα πνευματικά, από τον Χριστό, εμείς οι

ταλαίπωροι άνθρωποι. Οι κοσμικοί, ό,τι αγγαρεία έχουν να κάνουν, την Κυριακή θα

συμφωνήσουν να την κάνουν. Ψάχνουν καμμιά Κυριακή γι' αυτό, καμμιά γιορτή για

'κείνο, και παίρνουν οργή Θεού. Τί βοήθεια θα έχουν μετά από τους Αγίους; Μέρα

αγγαρείας είναι η Κυριακή; Και κάποια εξυπηρέτηση να θέλουν να μας προσφέρουν

οι άλλοι, όχι Κυριακή.

 

Δεν αφήνουμε τον Θεό να μας κάνη κουμάντο. Και ό,τι δεν γίνεται με πίστη

στον Θεό, δεν έχει σχέση με τον Θεό∙ είναι κάτι κοσμικό. Γι' αυτό κι εκείνο που

κάνουμε, δεν έχει ευλογία, και έτσι δεν έχει καλά αποτελέσματα. Μετά λέμε: «Φταίει

ο διάβολος». Δεν φταίει ο διάβολος, αλλά εμείς δεν αφήνουμε τον Θεό να μας

βοηθήση. Όταν δουλεύουμε τις αργίες, δίνουμε δικαιώματα και εξ αρχής μπαίνει ο

διάβολος. «Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν»172, λέει ο

Ψαλμός. Αυτό έχει ευλογία∙ τα άλλα όλα είναι ροκανίδια. Πρέπει όμως να έχη κανείς

πίστη, φιλότιμο και ευλάβεια και να τα αφήνη όλα με εμπιστοσύνη στον Θεό. Αλλιώς

και τις γιορτές θα κουτσοδουλεύη και τις άλλες μέρες θα χαζεύη.

Και να δήτε ο Θεός ποτέ δεν αφήνει. Κυριακή και γιορτή ποτέ δεν δούλεψα, και

ο Θεός ποτέ δεν μ' άφησε και τις δουλειές τις ευλογούσε. Θυμάμαι, μία φορά ήρθαν

αλωνιστικές μηχανές στο χωριό και ειδοποίησαν τον πατέρα ότι θα άρχιζαν πρώτα

από τα δικά μας χωράφια, ημέρα Κυριακή, και μετά θα έφευγαν για κάτω. Μου λέει ο

πατέρας: «Τί θα κάνουμε; Ήρθαν οι μηχανές». «Εγώ Κυριακή δεν δουλεύω, του λέω∙την Δευτέρα». «Αν όμως χάσουμε αυτήν την ευκαιρία, μου λέει, θα παιδευτούμε πολύ

με τα άλογα». «Δεν με πειράζει, του λέω. Ας αλωνίζω μέχρι τα Χριστούγεννα». Πήγα

στην Εκκλησία χωρίς να δώσω σημασία. Μόλις ξεκίνησαν οι μηχανές για το αλώνι,

έσπασαν στον δρόμο και ειδοποίησαν ξανά τον πατέρα: «Να μας συγχωρήτε,

χάλασαν οι μηχανές. Θα πάμε στα Γιάννενα να τις φτιάξουμε και την Δευτέρα θα

αρχίσουμε πρώτα από σας»! Έτσι δεν αλώνισαν την Κυριακή αλλά την Δευτέρα.

Πολλά τέτοια είδαν τα μάτια μου.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α' «Με Πόνο και Αγάπη» ‐

Αν ο απόστολος Πέτρος είχε κινητό τηλέφωνο-Βίντεο από Τεχνητή Νοημοσύνη

@theaibibleofficial

Who else loves Peter?! 🔥🗡️👂

♬ original sound - The AI Bible

Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 ώρα 19:00 «Πέρα από το Ορατό», ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ - Ζάππειο Μέγαρο

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ – ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΑΤΟ» ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΩΝΥΜΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 ώρα 19:00 ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου διοργανώνει παρουσίαση της νέας έκδοσής της, «Πέρα από το Ορατό», ενός φωτογραφικού λευκώματος του φωτογράφου Γιάννη Γιαννάτου, στο πλαίσιο της αντίστοιχης φωτογραφικής έκθεσης που θα φιλοξενηθεί στο Ζάππειο Μέγαρο Αθηνών. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 και ώρα 19:00, στο περιστύλιο του Ζαππείου, παρουσία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμανδρίτου Εφραίμ, και με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΑΙΓΕΑΣ. Αναλυτικό Πρόγραμμα Εκδήλωσης: 19:00 – Καλωσόρισμα από τον Νίκο Γκουράρο, Διευθυντή Ανάπτυξης του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός 19:05 – Συναυλία βυζαντινής μουσικής από την MusicAeterna Byzantina, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεόδωρου Κουρεντζή και με χοράρχη τον Αντώνιο Κουτρουπή 19:20 – Χαιρετισμός από τον κ. Αθανάσιο Μαρτίνο, Πρόεδρο του ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ και πρώην Διοικητή του Αγίου Όρους 19:30 – Συνέντευξη του φωτογράφου Γιάννη Γιαννάτου από τον        κ. Γεώργιο Τσιάκκα, σεναριογράφο της σειράς «Ο Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό» 19:45 – Ομιλία του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμ. Εφραίμ, με τίτλο: «Πέρα από το Ορατό» 20:15 – Παραδοσιακό αγιορείτικο κέρασμα και νηστίσιμος μπουφές 20:30 – Εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ – Πέρα από το Ορατό», η οποία θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό έως τις 20 Μαΐου 2025 Λίγα λόγια για το έργο: Το λεύκωμα «Πέρα από το Ορατό» αποτελεί ένα φωτογραφικό και πνευματικό οδοιπορικό στο Άγιον Όρος, καταγράφοντας στιγμές από την εσωτερική ζωή της μοναστικής πολιτείας και της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Μέσα από αυτό το έργο, αναδεικνύεται η συνύπαρξη της φύσης με την πίστη, καθώς και η αδιάκοπη πνευματική πορεία του Αγίου Όρους μέσα στους αιώνες, ενώ αποτυπώνεται η μυσταγωγική του ομορφιά μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες υψηλής αισθητικής.   Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΑΙΓΕΑΣ.

Προμηθευτείτε το Λεύκωμα εδώ

"Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας" από την Πηγή Λυκούδη και τον Γιάννη Π. Ιωαννίδη. Ερμηνεύει ο Πέτρος Γαϊτάνος

 

 

Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας»

Νέα Κυκλοφορία του Συμφωνικού ποιήματος της Πηγής Λυκούδη & του Γιάννη Π. Ιωαννίδη με ερμηνευτή τον Πέτρο Γαϊτάνο από την Fm Records

με αφορμή τη συμπλήρωση 1700 ετών από την Α' Οικουμενική Σύνοδο.

Ένας Ύμνος στην Πίστη, την Ιστορία και τη Μουσική

Νέα μουσική κυκλοφορία «Χαίρε Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας», ένα συμφωνικό ποίημα που υπογράφουν η διακεκριμένη συνθέτις Πηγή Λυκούδη και ο λογοτέχνης – ποιητής Γιάννης Π. Ιωαννίδης, με ερμηνευτή τον κορυφαίο εκφραστή της εκκλησιαστικής μουσικής παράδοσης, Πέτρο Γαϊτάνο.

Η κυκλοφορία αυτή έρχεται ως φόρος τιμής στην επέτειο των 17 αιώνων από τη σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας, γεγονός ορόσημο για τη συγκρότηση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης.

Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., με πρωτοβουλία του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, και ξεκίνησε επίσημα στις 20 Μαΐου 325 μ.Χ.. Φέτος, στις 20 Μαΐου 2025, συμπληρώνονται ακριβώς 17 αιώνες από εκείνη την ιστορική ημέρα.

Η Συνθέτις Πηγή Λυκούδη μετατρέπει την ποίηση σε δοξαστικό ύμνο, συνθέτοντας ένα έργο βαθιάς πνευματικότητας και υψηλής μουσικής αξίας.

Στο ηχητικό αυτό οδοιπορικό, η μουσική ενώνει τη βυζαντινή μελοποιία με τη σύγχρονη συμφωνική γραφή, φωτίζοντας την ιστορική και θεολογική σπουδαιότητα του 325 μ.Χ. με μια καλλιτεχνική ματιά που συγκινεί βαθιά.

Η Πηγή Λυκούδη, με την ιδιαίτερη ευαισθησία και το ταλέντο της, προσφέρει ένα έργο που λειτουργεί ως μουσική προσευχή, ανασύροντας τη μυσταγωγία, το κάλλος και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας.

Ο Πέτρος Γαϊτάνος, με την ερμηνευτική του δεινότητα και την εσωτερική του προσέγγιση, αναδεικνύει τον ύμνο σε πνευματική εμπειρία.

Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως τονίζει: «Εις την Αγίαν Α’ Οικουμενικήν Σύνοδον οφείλομεν την υποστήριξιν της αληθούς γνώσεως του Θεού… διότι εάν αυτή μη συνεκροτείτο, η ορθόδοξος πίστις θα εξαφανίζετο.»

Αυτό το σπάνιο έργο, λειτουργεί ως καλλιτεχνική μαρτυρία πίστης, πολιτισμού και ιστορικής συνέχειας.

Το «Χαίρε Νίκαια» δεν είναι απλώς ένας ύμνος. Είναι μια ωδή, μια μουσική λειτουργία μνήμης και ψυχής, που αναδεικνύει το φως της Ορθοδοξίας μέσα από τις νότες της εποχής μας.

🕊 Κυκλοφορεί ψηφιακά από την FM Records
🎧 Διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες

Σύνθεση: Πηγή Λυκούδη
Ποίηση: Γιάννης Π. Ιωαννίδης
Ερμηνεία: Πέτρος Γαϊτάνος
Ενορχήστρωση: Χρήστος Τρεσίντσης & Πηγή Λυκούδη
Προγραμματισμός οργάνων: Χρήστος Τρεσίντσης
Ηχογράφηση: Studio Subway – Βαγγέλης Σαπουνάς

Μίξη οργάνων: Γιάννης Ρουπακιώτης – Studio Clock
Μίξη φωνής & Mastering: Γεώργος Φανάρας – Studio Fan

Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Fm Records

το Link με τις σημαντικότερες πλατφόρμες: https://orcd.co/herenikeakleosorthodoxias

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

 

Ο Χριστός,  εκτός των  πολύ  γνωστών, ονομάζεται και είναι ο Απόστολος του Θεού Πατρός, σύμφωνα με τα παρακάτω  και όχι μόνο:

α) « εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.»( Ιω. κ’,  21).

β) Ο Κύριος είπε, « ὅτι τὰ ῥήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.»( Ιω. ιζ ‘, 8). 

γ) Πάλιν ο Κύριος είπε,  «αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. »(   Ιω. ιζ’,3 )

δ)   Ο Ιωάννης γράφει, «  Καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκε τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου.»( Α Ιω. δ’,14 ).  

ε) Ο δε Απόστολος Παύλος συνιστά, « Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν,»( Εβρ. γ’,1). 

Σχετικά είναι και  τα παρακάτω: Ο κύριος είπε,« ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντος αὐτόν.» (Ιω. ιγ΄, 16).

Έτσι, φού « ὁ πατὴρ ἀπέσταλκε τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου »( Α΄ Ιω. δ’,14 ), γίνονται κατανοητά τα λόγια του Κυρίου, «ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν, ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς· εἰ ἠγαπᾶτέ με, ἐχάρητε ἄν ὅτι εἶπον, πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα· ὅτι ὁ πατὴρ μου μείζων μού ἐστι »(Ιω, ιδ΄, 28)

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γιατί ο Χριστός είπε από το Σταυρό διψώ;

 

α) Επειδή ως ο Υιός του ανθρώπου που ήταν, λόγω των απερίγραπτων ταλαιπωριών που είχε υποστεί, και στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν, αισθάνθηκε  έντονη δίψα και κατά συνέπεια είπε διψώ.

β) Για να εκπληρωθεί η προφητεία περί Αυτού,  « καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶμά μου χολὴν καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος »( Ψ. 68, 22).

γ) Είναι λάθος να πει κανείς ότι δε διψούσε αλλά με το διψώ, άλλο εννοούσε. Αν εννοούσε άλλο, θα το έλεγε και δεν είναι ανάγκη κάποιος άλλος να  πει  ότι εννοούσε κάτι  άλλο,  « τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, …»( Α’ Κορ. β’, 16);  

δ) Αφού η προφητεία λέει, « εἰς τὴν δίψαν μου   ἐπότισάν με ὄξος  », προφανώς με το διψώ δηλώνει την πραγματική έντονη δίψα και όχι κάτι άλλο. Αν ήταν κάτι άλλο, δε θα έλεγε η προφητεία,  « καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος » αλλά θα έλεγε τι έκαναν γι΄αυτό  το κάτι άλλο.    

Όταν άλλη προφητεία λέει, «…..καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου….»( Ματ. κζ’, 9), ποιος θα πει ότι δεν  πρόκειται για  αργύρια αλλά  για κάτι άλλο;

ε)  Αυτό το  κάτι άλλο είναι άλλο θέμα που  μπορεί να το πει κανείς με δικά του λόγια  και όχι προσθέτοντας λόγια  στα λόγια  της Αγίας Γραφής.    

στ) Αν πει κάποιος π.χ. ότι ο Χριστός διψούσε τη σωτηρία των ανθρώπων, δε θα έλεγε αυτό  από το σταυρό, καθόσον μάλιστα  δεν  το έχει πει  ούτε  στην όλη πορεία Του.

Πείνα και δίψα του Χριστού ήταν να κάνει το θέλημα του Πατέρα Του.  Ο Ίδιος είπε στους Μαθητές Του στο πηγάδι του Ιακώβ,  « Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. » ( Ιω. δ’, 31-34).

Πριν από λίγο είχε πει στον Πατέρα Του ότι το έργο  αυτό  το τελείωσε.  « ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελειώσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·» (Ιω. ιζ’,4).

Άρα δεν είχε λόγο  να πει από το σταυρό, διψώ τη σωτηρία σας ούτε διψώ να τελειώσω το έργο του Πατέρα μου ή οτιδήποτε  άλλο. 

ζ) Αν άλλος πει  π.χ. ότι ο Χριστός  από το σταυρό διψούσε να υποφέρει και να πάσχει περισσότερο για τη σωτηρία των ανθρώπων, ίσως να έχει ακουσθεί και αυτό, δεν είναι σωστό.

Λίγο νωρίτερα προσευχόμενος ο Ίδιος   είπε, « πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο·» ( Ματ. κστ΄, 39). Πώς τώρα, στο αποκορύφωμα  του πάθους,   θα ήθελε  να υποφέρει και να πάσχει περισσότερο; Αν ήταν έτσι  δε θα έλεγε νωρίτερα, « παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο·» 

η) Τέλος, αν εννοούσε άλλο, θα το έλεγε ο Ιωάννης  όπως το είπε  σε  άλλη περίπτωση,  όταν  ο Κύριος είπε  στους Ιουδαίους,  «  λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν.  19 »( Ιω.   β΄,  19  ). Τότε ο Ιωάννης διευκρινίζει  για το Χριστό ότι, «  ἐκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ.» ( Ιω.  β΄,  21 ). 

Εδώ όμως ο Ιωάννης δεν είπε  ότι  με το  διψώ,    εκείνος δε έλεγε περί του κάτι άλλου. Αφού λοιπόν η προφητεία, ο Χριστός και ο Ιωάννης δε λένε ότι το διψώ σημαίνει  κάτι άλλο, το κάθε κάτι άλλο, είναι άλλο.

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ερωτήσεις για τα πάθη του Χριστού

 

α)    Γιατί έπαθε ο Χριστός;

Ο Χριστός έπαθε, γιατί έπρεπε να πάθει, « ἔδει  παθεῖν   ».  

Το είπε ο Ίδιος στο Λουκά και στον Κλεόπα στο δρόμο  προς Εμμαούς, «     ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται!  οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ; » (  Λουκ. κδ΄,  25).  

β) Γιατί έπρεπε να πάθει;

Γιατί, κατά τη σοφία του Θεού και το θέλημα αυτού,  αυτός ήταν ο μόνος  τρόπος   για να σωθεί  ο  κόσμος. Έτσι το Χριστό  έδειξε ο  Πρόδρομος ως αμνό του Θεού με τα εξής λόγια, « Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ ᾿Ιωάννης τὸν ᾿Ιησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.» (Ιω. α΄, 29).

Στα Σόδομα, όπως είναι γνωστό,   δεν υπήρχαν ούτε δέκα δίκαιοι, ένεκα των οποίων  θα  έσωζε ο Θεός όλους.

Σε όλη την ανθρωπότητα δεν υπήρχε ούτε ένας. « πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός.   » (  Ψ. 52,4,). Έτσι έπρεπε να πάθει ο μόνος Δίκαιος υπέρ αδίκων, και Αυτός ήταν ο Υιός του Θεού.

γ)  Ήταν  δυνατό να μη πάθει;

Όχι. Αυτό το ζήτησε ο Ίδιος, και μάλιστα  τρεις  φορές από τον Πατέρα Του, αλλά αφού δεν έγινε, δεν ήταν δυνατό  να γίνει, δηλαδή  να μη πάθει. Αν ήταν δυνατό, δε θα πάθαινε.

Συγκεκριμένα  τη  δεύτερη φορά είπε, «πάτερ μου, εἰ οὐ δύναται τοῦτο τὸ ποτήριον παρελθεῖν ἀπ᾿ ἐμοῦ ἐὰν μὴ αὐτὸ πίω, γενηθήτω τὸ θέλημά σου.» (  Ματ. κστ΄, 42).  

Μα θα πει κανείς ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος. Ο Θεός δεν είναι μόνο παντοδύναμος αλλά είναι και  πάνσοφος, πανάγαθος, παντογνώστης, πολυέλαιος, πολυεύσπλαχνος, φιλάνθρωπος,  Δίκαιος και γενικά έχει όλες τις τελειότητες.  Έτσι σε κάθε περίπτωση το θέλημά  Του είναι «  ……ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον.» (Ρω. ιβ’, 2).

δ) Γιατί το πάθος του Κυρίου λέγεται εκούσιο;

Λέγεται και είναι εκούσιο επειδή, με το δικό Του ανθρώπινο θέλημα, ζήτησε  να γίνει το θέλημα του Πατέρα Του με τα παραπάνω λόγια, « γενηθήτω τὸ θέλημά σου».     Συγκεκριμένα δε την πρώτη φορά είπε, « πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ. ».   (  Ματ. κστ΄, 39). 

Έτσι  ο Σταυρικός θάνατος του Κυρίου ονομάζεται εκούσιος, όχι ότι τον επεδίωξε, αλλά επειδή τον δέχτηκε, σύμφωνα με το  θέλημα του Πατέρα Του. 

ε) Έπαθε ο Χριστός,  επειδή το είπαν οι προφήτες;΄

 Όχι, επειδή το είπαν, αλλά για να εκπληρωθεί  αυτό που είπαν.

Οι προφήτες το είπαν, επειδή επρόκειτο  να πάθει ο Χριστός και όχι για να πάθει.

Η προφητεία προλέγει αυτό που γνωρίζει ο Θεός ότι θα γίνει μελλοντικά.

στ) Το ότι  έπαθε ο Χριστός  σημαίνει ότι έπαθε ο Θεός;

Όχι ο Θεός αλλά ο Υιός του Θεού. Ο Θεός είναι απαθής. Αυτό είναι γνωστό. Επίσης είναι γνωστό ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός αλλά και άνθρωπος. Έτσι έπαθε ο Θεός Λόγος κατά την ανθρώπινη φύση Του, δηλαδή  έπαθε ο Υιός του ανθρώπου.  

Σύμφωνα με αυτά το ακριβές είναι ότι ο Υιός του Θεού  που είναι Θεός έπαθε και όχι ο Πατέρας όπως έλεγαν οι Πατροπασχίτες, Ο άγιος Διονύσιος είπε το γνωστό,  ή Θεός πάσχει ή το παν απόλλυται.

Τώρα, αν  ένας πιστός ομολογώντας την πίστη του  ότι ο Χριστός είναι Θεός   πει, ο Θεός έπαθε, προφανώς τα  παραπάνω  εννοεί.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μεταξύ των ανθρώπων, ποιους πρέπει να τιμάει ο καθένας περισσότερο;

 

Πέρα από τις άλλες τιμές που πρέπει να αποδίδει όπου πρέπει και καθώς πρέπει, προφανώς, πρωτίστως και κυρίως, πρέπει να τιμάει  τους γονείς του, γιατί προέχει η γνωστή εντολή του Θεού, « τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου,»  την οποία δε μπορεί να την ακυρώσει κανείς. Αυτή την εντολή την επισήμανε ο Κύριος στους Φαρισαίους με τα εξής λόγια:

« ὁ γὰρ Θεὸς ἐνετείλατο λέγων· τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα· καί· ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω· ὑμεῖς δὲ λέγετε· ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, καὶ οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ· καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν »( Ματ. ιε’, 4-6).

Αφού λοιπόν η τιμή προς τους γονείς δεν ανταλλάσσεται ούτε με κάποιο δώρο ή προσφορά προς το Θεό, ποιος θα τολμήσει να ακυρώσει αυτή την εντολή  του Θεού και να τιμήσει άλλα πρόσωπα, άξια βεβαίως τιμής επί της γης, περισσότερο από τους γονείς;  Ποιος θα τολμήσει να ακυρώσει αυτή την εντολή του Θεού που μένει εις τον αιώνα;

Ο Κύριος είπε για τις εντολές του Νόμου, «Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.  ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.» (Ματ.ε’,17-18). Δε χρειάζονται περισσότερα. .

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών 

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΝΑΟΣ

 

Ο Χριστός είναι Θεός, είναι όμως και ναός. Θεός είναι, γιατί Αυτός είναι ο Λόγος, «και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος» (Ιω.α´,1).

Ναός είναι, γιατί «Και ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α´,14), και έτσι μέσα στον άνθρωπο Χριστό «κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ. β´,9).

Το ότι ο Χριστός είναι και ναός το δήλωσε ο Ίδιος στους Ιουδαίους, όταν τους είπε, «Λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν» (Ιω. β´,19). Με τα λόγια αυτά, όπως διευκρινίζει ο Ιωάννης στη συνέχεια, «εκείνος δε έλεγε περί του ναού του σώματος αυτού» (Ιω. β´,21).

Όποιος λοιπόν θέλει να συναντήσει το Θεό, δεν έχει παρά να πλησιάσει το Χριστό. Ας είναι βέβαιος ότι θα τον δεχθεί οπωσδήποτε, γιατί ο Ίδιος είπε, «τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω» (Ιω. στ´,37). Το πώς θα τον πλησιάσει, το διδάσκει η Εκκλησία με αποκορύφωμα τη Θεία Κοινωνία.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Θεσσαλονίκη: 400 παιδιά έψαλαν τους Χαιρετισμούς

Στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Αχειροποιήτου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεου

Οι ακόλουθοι του Χριστού

 

                Ερωτήσεις, απαντήσεις.

1^η  ερώτηση

Ποιοι ακολουθούν το Χριστό;

Το σωστό είναι να τον ακολουθούν όλοι.  Όμως το ποιοι τον ακολουθούν, το γνωρίζει  ο Ίδιος  σύμφωνα με τα λόγια Του:

α) « ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,» (Ιω. ι’, 14).

β) « καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ·» ((Ιω. ι’, 4). 

 

2^η  ερώτηση

Είναι σωστό να λέει ένας  ότι αυτός ακολουθεί το Χριστό;

Αυτό είναι καλό, γιατί ασχέτως με τα   αμέσως παρακάτω, δηλώνει την πίστη του στο Χριστό και  ομολογεί το Όνομά Του.  

« Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.» ( Μάρ. η’, 34).

3^η  ερώτηση

Αν όμως δεν τα καταφέρνει με τα παραπάνω,    τι μπορεί να πει κανείς;

Ας μη διστάζει να δηλώνει ακόλουθος του Χριστού, ας  πάει προς το Χριστό, και ας πιστεύει στα λόγια  Του, « Πᾶν ὃ δίδωσί μοι ὁ πατήρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω· »(  Ιω. στ’, 37 ).

Όταν   θέλει ένας πιστός να ακολουθεί το Χριστό, και με καλάμι αδύναμο να μοιάζει,  και  λυχνάρι  που τρεμοσβήνει να είναι, μπορεί να τον ακολουθεί γιατί ο Ίδιος ο Θεός είπε για τον Υιόν Του, «κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει, ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν· » (     Ματ. ιβ’, 20).

 

 4)  ερώτηση

Πόσοι άραγε είναι οι ακόλουθοι του Χριστού;

Όχι πόσοι είναι αλλά και  πόσοι θα είναι μέχρι την  ένδοξη επιφάνειά Του.

Άγνωστος ο αριθμός, αλλά σχετικά είναι τα παρακάτω  στο τέλος των οποίων  υπάρχει  η απάντηση.     :

α) Ο Θεός είπε στον Αβραάμ, « ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε, καὶ πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου, ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡς τὴν ἄμμον τὴν παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης, » (Γέν. κβ’, 17 ).

β) Ο Απόστολος Παύλος τονίζει ότι το σπέρμα του Αβραάμ είναι ο Χριστός.   « τῷ δὲ ᾿Αβραὰμ ἐρρέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ· οὐ λέγει, καὶ τοῖς σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ' ὡς ἐφ' ἑνός, καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς ἐστι Χριστός. »( Γαλ. γ’, 16).

γ)   Στη συνέχεια ο Παύλος γράφει ότι σπέρμα Αβραάμ είναι όσοι είναι του Χριστού. «εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.» (Γαλ.γ’, 29).

δ) Αφού λοιπόν όσοι είναι του Χριστού, και προφανώς ακόλουθοί  Του,  είναι σπέρμα του Αβραάμ, ο Θεός  θα τους πληθύνει  « ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡς τὴν ἄμμον τὴν παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης, ».  Άγνωστος ο αριθμός.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑϊμάραΑλβανικάΑμχαρικάΆνω ΣορβικάΑραβικάΑρμενικάΑσαμέζοιΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓαλλικά (Καναδά)ΓερμανικάΓεωργιανάΓιακούτΓίντιςΓιορούμπαΓιουκατέκ ΜάγιαΓκάνταΓκουαρανίΓκουτζαρατικάΓλώσσα emojiΓλώσσα Twi ΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕλληνικά Ηνωμένο ΒασίλειοΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΘιβετιανόςΙαπωνικάΊγκμποΙλοκάνοΙνδονησιακάΙνουιννακτούνΙνουκτιτούτΙνουκτιτούτ (Λατινικά)ΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακικά (Λατινικά)ΚαζακστανικάΚανάνταΚαντώνα (Παραδοσιακά)ΚαταλανικάΚάτω ΣορβικάΚερτάρο ΟτόμιΚέτσουαΚινέζικα (Λογοτεχνικά)Κινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚινιαρουάνταΚιργιζιανάΚλίνγκον (Λατινικά)ΚονκάνιΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Κουρμαντζί)Κουρδικά (Σοράνι)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΚρυοΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛινγκάλαΛουξεμβουργιανάΛόφος MariΜαϊθίλιΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜαρίΜείτειλον (Μανιπούρι)ΜίζοΜογγολικάΜογγολικά (Παραδοσιακά)ΜπάμπαραΜπασκίρΜποϊπούριΝεπαλικάΝησιών ΦερόεΝιάντζαΝορβηγικάΝταρίΝτιβέχιΝτόγκριΟλλανδικάΌντια (Ορίγια)ΟρόμοΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυζμπεκικά (Κυριλλικά)ΟυιγούροιΟυκρανικάΟυντμούρτΟυρντούΠαντζάμπιΠαπιαμέντοΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικά (Βραζιλία)Πορτογαλικά (Πορτογαλίας)ΠροβατίναΡουμανικάΡούντιΡωσικάΣαμοανικάΣανσκριτικάΣεμπουάνοΣεπέδιΣερβικάΣερβικά (Κυριλλικά)Σερβικά (Λατινικά)ΣεσότοΣετσουάναΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαγκαλόγκΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαϊτιανήΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤιγκρίνιαΤόγκαΤούρκικαΤουρκμενικάΤσεχικάΤσιτσέουαΤσόνγκαΤσουβάςΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦίτζιΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικάΤούρκικα-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑϊμάραΑλβανικάΑμχαρικάΆνω ΣορβικάΑραβικάΑρμενικάΑσαμέζοιΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓαλλικά (Καναδά)ΓερμανικάΓεωργιανάΓιακούτΓίντιςΓιορούμπαΓιουκατέκ ΜάγιαΓκάνταΓκουαρανίΓκουτζαρατικάΓλώσσα emojiΓλώσσα Twi ΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕλληνικά Ηνωμένο ΒασίλειοΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΘιβετιανόςΙαπωνικάΊγκμποΙλοκάνοΙνδονησιακάΙνουιννακτούνΙνουκτιτούτΙνουκτιτούτ (Λατινικά)ΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακικά (Λατινικά)ΚαζακστανικάΚανάνταΚαντώνα (Παραδοσιακά)ΚαταλανικάΚάτω ΣορβικάΚερτάρο ΟτόμιΚέτσουαΚινέζικα (Λογοτεχνικά)Κινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚινιαρουάνταΚιργιζιανάΚλίνγκον (Λατινικά)ΚονκάνιΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Κουρμαντζί)Κουρδικά (Σοράνι)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΚρυοΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛινγκάλαΛουξεμβουργιανάΛόφος MariΜαϊθίλιΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜαρίΜείτειλον (Μανιπούρι)ΜίζοΜογγολικάΜογγολικά (Παραδοσιακά)ΜπάμπαραΜπασκίρΜποϊπούριΝεπαλικάΝησιών ΦερόεΝιάντζαΝορβηγικάΝταρίΝτιβέχιΝτόγκριΟλλανδικάΌντια (Ορίγια)ΟρόμοΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυζμπεκικά (Κυριλλικά)ΟυιγούροιΟυκρανικάΟυντμούρτΟυρντούΠαντζάμπιΠαπιαμέντοΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικά (Βραζιλία)Πορτογαλικά (Πορτογαλίας)ΠροβατίναΡουμανικάΡούντιΡωσικάΣαμοανικάΣανσκριτικάΣεμπουάνοΣεπέδιΣερβικάΣερβικά (Κυριλλικά)Σερβικά (Λατινικά)ΣεσότοΣετσουάναΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαγκαλόγκΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαϊτιανήΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤιγκρίνιαΤόγκαΤούρκικαΤουρκμενικάΤσεχικάΤσιτσέουαΤσόνγκαΤσουβάςΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦίτζιΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω