Η Ιερά Μητρόπολη Καστορίας και η Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας τιμούν και φέτος, μέσα στο αναστάσιμο κλίμα, τη μνήμη της Οσίας Σοφίας της Κλεισουριώτισσας, της σύγχρονης ασκήτριας που έζησε και αγίασε στην περιοχή.
Ο φετινός εορτασμός θα πραγματοποιηθεί 5 και 6 Μαΐου 2025, με τη συμμετοχή και την παρουσία τριών Ιεραρχών: του Μητροπολίτη Βρυούλων κ. Παντελεήμονος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), του Μητροπολίτη Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου και του οικείου Ποιμενάρχη Καστορίας κ. Καλλινίκου.
Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:
Δευτέρα 5 Μαΐου 2025
17:15: Ακολουθία Μικρού Αγιασμού
18:00: Υποδοχή Αρχιερέων και Μέγας Πολυαρχιερατικός Εσπερινός
Τρίτη 6 Μαΐου 2025
07:00: Όρθρος και Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο
10:30: Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας και των Ιερών Λειψάνων της Οσίας, με δέηση στον τάφο της
18:00: Μεθέορτος Εσπερινός και Ιερά Παράκληση στην Οσία Σοφία
Οι πιστοί καλούνται να παραστούν και να τιμήσουν τη γυναίκα-σύμβολο της ταπείνωσης και της πίστης, που η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει ως μία από τις νεοφανείς Αγίες του 20ού αιώνα.
Ήταν μαθήτριες του Ιησού, οι οποίες τον
ακολούθησαν μαζί με τους άνδρες μαθητές από την Γαλιλαία στα Ιεροσόλυμα. Την
ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας το πρωΐ, οι γυναίκες αυτές σχημάτισαν
μικρές ομάδες και επισκέφθηκαν τον τάφο του Ιησού για να προσφέρουν την
οφειλόμενη τιμή και περιποίηση στο νεκρό σώμα.
Γνωρίζουμε τα ονόματα των Μυροφόρων Γυναικών;
Ναί. Οι ευαγγελιστές αναφέρουν τα ονόματα από
μερικές από τις Μυροφόρες.
Πρώτη θεωρείται η Υπεραγία Θεοτόκος. Ο άγιος
Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφέρει σε ομιλία του ότι η Υπεραγία Θεοτόκος επισκέφθηκε
πρώτη αυτή μαζί με την Μαρία την Μαγδαληνή τον τάφο κατά την ώρα της ανατολής
του ηλίου. Η αγγελοφάνεια, ο σεισμός και η αποκύλιση του λίθου συνέβησαν ώστε
να πληροφορηθεί η Θεοτόκος την Ανάσταση του Κυρίου.
Από τους ευαγγελιστές μνημονεύονται η Μαρία
Μαγδαληνή, η Σαλώμη, σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα των Αποστόλων Ιακώβου και
Ιωάννου, η Μαρία του Κλωπά, η Ιωάννα, σύζυγος του Χουζά επιτρόπου του Ηρώδη, η
Σωσάννα, η Μαρία και η Μάρθα, οι αδελφές του Λαζάρου. Μαζί μ' αυτές ήταν και
άλλες γυναίκες, που είχαν έλθει από την Γαλιλαία, ακολουθώντας τον Κύριο.
Και κάτι τελευταίο...
Οι Μυροφόρες γυναίκες δεν ήσαν άγουρες κοπελούδες.
Είχαν περάσει την μέση ηλικία. Αν προσέξουμε τις αναφορές των ευαγγελιστών θα
διαπιστώσουμε ότι μερικές από αυτές είναι μητέρες αποστόλων που την εποχή
εκείνη πρέπει να ήταν (οι απόστολοι) γύρω στα 30-35 χρονών.
Άρα, οι Μυροφόρες ήταν από 45-60 χρονών.
Αυτή περίπου πρέπει να ήταν και η ηλικία της
Μαρίας της Μαγδαληνής κατά την εποχή εκείνη (50-60 χρονών). Δεν είναι τυχαίο
ότι στην καταγραφή των Μυροφόρων γυναικών το όνομά της αναφέρεται πρώτο. Οι
ευαγγελιστές αποδίδουν σεβασμό και τιμή στην μεγαλύτερη κατά την ηλικία
Μαθήτρια του Κυρίου. Όπως επίσης τιμούν την αρετή της.
Ο Άγιος Μόδεστος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
διασώζει την παράδοση ότι η Μαρία η Μαγδαληνή παρέμεινε σε όλη της τη ζωή
Παρθένος, έχοντας αφιερώσει την ύπαρξή της στην διακονία του Θεού.
Αυτό το είπε ο Ίδιος ο Θεός στον όφι με τα
εξής λόγια, « καὶ ἔχθραν
θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου
καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει
κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. »( Γεν. γ΄, 15).
Αυτό και έγινε. Ο Χριστός με το σταυρικό Του θάνατο και την Ανάσταση
συνέτριψε τον σατανά και ο σατανάς με τα πάθη και τη σταύρωση που εμμέσως
επέβαλε στο Χριστό είναι σαν να του τρύπησε τη φτέρνα. Αυτό βέβαια δεν ήταν ασήμαντο
και απλό σαν μια
τρύπα στο νερό, γιατί τα πάθη του Κυρίου ήταν φρυκτά.
Αυτή την έχθρα προς το Χριστό την εκδήλωσε
και
το ακάθαρτο πνεύμα με τα
εξής λόγια, « ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ
εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με
βασανίσῃς. παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ
ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. » ( Λουκ. η’, 38,29).
Αυτό το ασυμβίβαστο μεταξύ Χριστού και σατανά το επισημαίνει και
ο Απόστολος Παύλος με τα εξής λόγια, « τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; »
(Β΄Κορ. στ’, 15).
Αφού λοιπόν ο εχθρός του Χριστού είναι ο
διάβολος το διάβολο βλέπει ως εχθρό Του και όχι τους ανθρώπους. Για την αλήθεια
αυτή εδώ, επειδή όλα τα σχετικά είναι γνωστά, αρκούν τα εξής λόγια Του, « ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι.» ( Λουκ. θ’, 56).
Τώρα το ότι « ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, » όπως αναφέρθηκε
παραπάνω, πλανά ανθρώπους και τους
χρησιμοποιεί ως όργανά του ώστε να
εμφανίζονται αυτοί στα μάτια των άλλων ως εχθροί του Χριστού, αυτό δεν αναιρεί τα παραπάνω.
Απλώς πλανάται από το διάβολο και αυτός που βλέπει τον
συνάνθρωπό του, ίσως και τον χριστιανό αδελφό του ως εχθρό του Χριστού,
αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτός διαφέρει. Βεβαίως δεν πρόκειται μόνο για πλάνη αλλά και για
άγνοια των Γραφών. Και πώς όχι αφού ο άνθρωπος δεν είναι δαίμονας για να χαρακτηρισθεί
εχθρός του Χριστού;
Το καλό πάντως νέο είναι ότι, « Πεπλάνηται ο πλάνος, ο πλανηθείς λυτρούται, σοφία ση Θεέ μου »*. Από το, « Αι
γενεαί πάσαι, ». Στάσις τρίτη.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
*Αυτός που πλάνεψε (ο διάβολος) πλανήθηκε (από τον Θεό), ο δε
παραπλανηθείς (ο άνθρωπος) λυτρώθηκε με το σχέδιο της σοφίας σου, Θεέ
μου
Konstantinos Stokkos:
Ήταν ακριβώς μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου. Η στιγμή που όλος ο κόσμος
ενώνεται σε ένα αναστάσιμο φως, με το «Χριστός Ανέστη» να αντηχεί σε
κάθε εκκλησία και κάθε καρδιά.
Εκείνη τη στιγμή όμως, εμείς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ζήσαμε τη
δική μας Ανάσταση διαφορετικά. Ένας νέος άνθρωπος εισήχθη εσπευσμένα,
σε κρίσιμη κατάσταση. Διασωληνώθηκε άμεσα, με την αγωνία να κόβει την
ανάσα. Ο θρίαμβος της ζωής και της ελπίδας, για εμάς, εκείνο το βράδυ
δεν ήρθε από τις καμπάνες ούτε από τα φαναράκια. Ήρθε μέσα από τη σιωπή
της προσπάθειας, της προσφοράς, της ελπίδας που κρατιέται ζωντανή παρά
τις πιθανότητες.
Έτσι είπαμε εμείς το «Χριστός Ανέστη» φέτος. Με μια πράξη ζωής.
Και ευτυχώς, η Ανάσταση ήρθε και γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Μετά από
μέρες δύσκολες, γεμάτες μάχη, κατάφερε να βγει νικητής. Πήρε εξιτήριο
πριν από λίγες μέρες. Κι εμείς, όλοι όσοι σταθήκαμε δίπλα του, νιώσαμε
ξανά εκείνο το αναστάσιμο φως να φεγγίζει στις ψυχές μας.
Γιατί, τελικά, η Ανάσταση δεν είναι μόνο μια στιγμή. Είναι κάθε φορά
που η ζωή κερδίζει. Κάθε φορά που η ελπίδα μένει ζωντανή. Κάθε φορά που
ένας άνθρωπος επιστρέφει στην οικογένειά του, υγιής.
Ψαλμός. Αυτό έχει ευλογία∙ τα άλλα όλα είναι ροκανίδια. Πρέπει όμως να έχη κανείς
πίστη, φιλότιμο και ευλάβεια και να τα αφήνη όλα με εμπιστοσύνη στον Θεό. Αλλιώς
και τις γιορτές θα κουτσοδουλεύη και τις άλλες μέρες θα χαζεύη.
Και να δήτε ο Θεός ποτέ δεν αφήνει. Κυριακή και γιορτή ποτέ δεν δούλεψα, και
ο Θεός ποτέ δεν μ' άφησε και τις δουλειές τις ευλογούσε. Θυμάμαι, μία φορά ήρθαν
αλωνιστικές μηχανές στο χωριό και ειδοποίησαν τον πατέρα ότι θα άρχιζαν πρώτα
από τα δικά μας χωράφια, ημέρα Κυριακή, και μετά θα έφευγαν για κάτω. Μου λέει ο
πατέρας: «Τί θα κάνουμε; Ήρθαν οι μηχανές». «Εγώ Κυριακή δεν δουλεύω, του λέω∙την Δευτέρα». «Αν όμως χάσουμε αυτήν την ευκαιρία, μου λέει, θα παιδευτούμε πολύ
με τα άλογα». «Δεν με πειράζει, του λέω. Ας αλωνίζω μέχρι τα Χριστούγεννα». Πήγα
στην Εκκλησία χωρίς να δώσω σημασία. Μόλις ξεκίνησαν οι μηχανές για το αλώνι,
έσπασαν στον δρόμο και ειδοποίησαν ξανά τον πατέρα: «Να μας συγχωρήτε,
χάλασαν οι μηχανές. Θα πάμε στα Γιάννενα να τις φτιάξουμε και την Δευτέρα θα
αρχίσουμε πρώτα από σας»! Έτσι δεν αλώνισαν την Κυριακή αλλά την Δευτέρα.
Πολλά τέτοια είδαν τα μάτια μου.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α' «Με Πόνο και Αγάπη» ‐
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ – ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΑΤΟ» ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΩΝΥΜΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ
Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 ώρα 19:00
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου διοργανώνει παρουσίαση της νέας έκδοσής της, «Πέρα από το Ορατό», ενός φωτογραφικού λευκώματος του φωτογράφου Γιάννη Γιαννάτου, στο πλαίσιο της αντίστοιχης φωτογραφικής έκθεσης που θα φιλοξενηθεί στο Ζάππειο Μέγαρο
Αθηνών.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 και ώρα 19:00, στο περιστύλιο του Ζαππείου, παρουσία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμανδρίτου Εφραίμ, και με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΑΙΓΕΑΣ.
Αναλυτικό Πρόγραμμα Εκδήλωσης:
19:00 – Καλωσόρισμα από τον Νίκο Γκουράρο, Διευθυντή Ανάπτυξης του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός
19:05 – Συναυλία βυζαντινής μουσικής από την MusicAeterna Byzantina, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεόδωρου Κουρεντζή και με χοράρχη τον Αντώνιο Κουτρουπή
19:20 – Χαιρετισμός από τον κ. Αθανάσιο Μαρτίνο, Πρόεδρο του ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ και πρώην Διοικητή του Αγίου Όρους
19:30 – Συνέντευξη του φωτογράφου Γιάννη Γιαννάτου από τον κ. Γεώργιο Τσιάκκα, σεναριογράφο της σειράς «Ο Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό»
19:45 – Ομιλία του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμ. Εφραίμ, με τίτλο: «Πέρα από το Ορατό»
20:15 – Παραδοσιακό αγιορείτικο κέρασμα και νηστίσιμος μπουφές
20:30 – Εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ – Πέρα από το Ορατό», η οποία θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό έως τις 20 Μαΐου 2025
Λίγα λόγια για το έργο:
Το λεύκωμα «Πέρα από το Ορατό» αποτελεί
ένα φωτογραφικό και πνευματικό οδοιπορικό στο Άγιον Όρος, καταγράφοντας
στιγμές από την εσωτερική ζωή της μοναστικής πολιτείας και της Ιεράς
Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Μέσα από αυτό το έργο, αναδεικνύεται η συνύπαρξη της φύσης με την πίστη, καθώς και η αδιάκοπη πνευματική πορεία του Αγίου Όρους μέσα στους αιώνες, ενώ αποτυπώνεται η μυσταγωγική του ομορφιά μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες υψηλής αισθητικής.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΑΙΓΕΑΣ.
Νέα
Κυκλοφορία του
Συμφωνικού ποιήματος της Πηγής
Λυκούδη &
του Γιάννη
Π. Ιωαννίδη
με ερμηνευτή τον Πέτρο
Γαϊτάνοαπό
την FmRecords
με
αφορμή τη συμπλήρωση 1700 ετών από την Α'
Οικουμενική Σύνοδο.
Ένας Ύμνος στην
Πίστη, την Ιστορία και τη Μουσική
Νέα
μουσική κυκλοφορία «Χαίρε
Νίκαια – Κλέος Ορθοδοξίας»,
ένα συμφωνικό ποίημα που υπογράφουν η
διακεκριμένη συνθέτις Πηγή
Λυκούδη
και ο λογοτέχνης – ποιητής Γιάννης
Π. Ιωαννίδης,
με ερμηνευτή τον κορυφαίο εκφραστή της
εκκλησιαστικής μουσικής παράδοσης,
Πέτρο
Γαϊτάνο.
Η
κυκλοφορία αυτή έρχεται ως φόρος
τιμής
στην επέτειο των 17
αιώνων από τη σύγκληση της Α’ Οικουμενικής
Συνόδου
στη Νίκαια της Βιθυνίας, γεγονός ορόσημο
για τη συγκρότηση της Ορθόδοξης
Χριστιανικής Πίστης.
Η
Α΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στη
Νίκαια της Βιθυνίας το 325
μ.Χ., με
πρωτοβουλία του Ρωμαίου Αυτοκράτορα
Κωνσταντίνου του Μεγάλου, και ξεκίνησε
επίσημα στις
20 Μαΐου 325 μ.Χ..
Φέτος, στις
20 Μαΐου 2025,
συμπληρώνονται ακριβώς
17 αιώνες από
εκείνη την ιστορική ημέρα.
Η
Συνθέτις Πηγή Λυκούδη μετατρέπει την
ποίηση σε δοξαστικό
ύμνο,
συνθέτοντας ένα έργο βαθιάς πνευματικότητας
και υψηλής μουσικής αξίας.
Στο
ηχητικό αυτό οδοιπορικό, η μουσική
ενώνει τη βυζαντινή
μελοποιία με τη σύγχρονη συμφωνική
γραφή,
φωτίζοντας την ιστορική και θεολογική
σπουδαιότητα του 325 μ.Χ. με μια καλλιτεχνική
ματιά που συγκινεί βαθιά.
Η
Πηγή Λυκούδη, με την ιδιαίτερη ευαισθησία
και το ταλέντο της, προσφέρει ένα έργο
που λειτουργεί ως μουσική
προσευχή,
ανασύροντας τη μυσταγωγία, το κάλλος
και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας.
Ο
Πέτρος
Γαϊτάνος,
με την ερμηνευτική του δεινότητα και
την εσωτερική του προσέγγιση, αναδεικνύει
τον ύμνο σε πνευματική εμπειρία.
Ο
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως τονίζει:
«Εις
την Αγίαν Α’ Οικουμενικήν Σύνοδον
οφείλομεν την υποστήριξιν της αληθούς
γνώσεως του Θεού… διότι εάν αυτή μη
συνεκροτείτο, η ορθόδοξος πίστις θα
εξαφανίζετο.»
Αυτό
το σπάνιο έργο, λειτουργεί ως καλλιτεχνική
μαρτυρία πίστης,
πολιτισμού και ιστορικής συνέχειας.
Το
«Χαίρε Νίκαια» δεν είναι απλώς ένας
ύμνος. Είναι μια
ωδή, μια μουσική λειτουργία μνήμης και
ψυχής,
που αναδεικνύει το φως της Ορθοδοξίας
μέσα από τις νότες της εποχής μας.
🕊 Κυκλοφορεί
ψηφιακά από την FM Records 🎧
Διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
