Όταν ο Γέροντας ήταν εφημεριος στον Ι.Ν. των Τριών Ιεραραχών της Άνω Καισαριανής, πήγαινε πολλές φορές τα Σάββατα να κάνει Τρισάγιο στο κοιμητήριο. Ένα Σάββατο, ενώ τελούσε το τελευταίο Τρισάγιο, είδα απο το διπλανό τάφο να βγαίνει ένα χέρι και να τον καλεί. (Η γυναία που ήταν δίπλα δεν το έβλεπε). Ήταν σαν να του έκανε νόημα: "Έλα". Εκείνος πλησίασε και έκανε Τρισάγιο. Μετά είδε το χέρι να εκφράζει την ευχαριστία του και να χάνεται. Μάλλον ήταν ψυχή νεκρού για την οποία δεν είχαν προσευχηθεί.
Κάποτε που ήταν στην Αιδηψό και έκανε μπάνια, ξυπνούσε απο τις 3 τα χαράματα και προσευχόταν. Ένα πρωι διηγήθηκε ότι την προηγούμενη βραδιά τον επισκέφθηκαν γνωστοί κεκοιμημένοι, οι οποίοι του έδωσαν τα ονόματα τους, για να προσευχήθεί. Ένας απο αυτούς κάθισε δίπλα του στο κερβάτι και ήταν τόσο παγωμένος, που μετά έκανε 5 ώρες να συνέλθει απο το ψύχος. Ήταν λές και τον είχαν βάλει στην κατάψυξη. Απο τότε έλεγε οτι θα προσευχηθεί στον Θεό, για να του δείξει πως ζούν οι δίκαιο και πως ζούν οι άνθρωποι οι οποίοι πάνε στην κόλαση δηλαδή εκείνοι που σώζονται και εκείνοι που βρίσκονται μακριά απο τη Χάρη του Θεού...
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης
Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου
Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος
Εκδόσεις Π. Κυριακίδης
Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010
Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
Διάβασα ένα συγκλονιστικό γεγονός και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας...Κάποιο βράδυ ένας ιερέας, πήγε κάπως αργά στην εκκλησία, γιατί είχε ξεχάσει κάτι που έπρεπε οπωσδήποτε να το πάρει. Ξεκλείδωσε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ήταν σκοτεινά. Από την Ωραία Πύλη, την οποία είχε ξεχάσει ανοιχτή (δεν είχε τραβήξει την κουρτίνα), βλέπει έναν αστραφτερό Άγγελο με ξίφος πύρινο στο χέρι, να στέκεται δίπλα στην Αγία Τράπεζα! Τρόμαξε τόσο πολύ, που τράπηκε σε φυγή! Φοβήθηκε! Φτάνοντας στον Νάρθηκα (ο Ναός ήταν μεγάλος), ακούστηκε μία φωνή: "Στάσου!" Στάθηκε, λοιπόν, κοκκάλωσε, μαρμάρωσε!
Μη φοβάσαι, του είπε πολύ γλυκά η φωνή. Είμαι ο Άγγελος - φύλακας του Ναού. Όταν μία Τράπεζα σε έναν Ναό καθαγιάζεται και γίνεται Αγία, ο Κύριος, ο Παντοκράτωρ, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων, τοποθετεί έναν ακοίμητο Άγγελο - φύλακα δίπλα στην Αγία Τράπεζα.
Σε όλη αυτή τη διάρκεια που έλεγε ο Άγγελος αυτά στον ιερέα, αυτός ήταν ακίνητος στον Νάρθηκα και άκουγε έντρομος, με την πλάτη προς το Ιερό.
Και συνέχισε με ακόμη πιο γλυκιά φωνή ο Άγγελος:
Έλα, γύρισε, κλείσε σε παρακαλώ την Ωραία Πύλη, που ξέχασες ανοιχτή.
(Ο Άγγελος είπε στον ιερέα "σε παρακαλώ". Πόσοι από εμάς λέμε στον συνάνθρωπό μας "σε παρακαλώ;" Πόσοι;).
Γύρισε ο ιερέας, (του είχε φύγει ο φόβος, μέσα του βασίλευε γαλήνη) και δεν είδε πλέον τον Άγγελο. Προχώρησε διστακτικά, αλλά τώρα χωρίς φόβο, με σεβασμό. Με δέος έπιασε την κουρτίνα της Ωραίας Πύλης και σιγά - σιγά την έκλεισε.
Μέσα του όμως άρχισε να αναρωτιέται: "Μην ήταν φαντασία μου; Μήπως ονειρευόμουν; Μήπως έχω παραισθήσεις;".
Ως απάντηση, όμως, άκουσε μυριάδες Αγγελικές φωνές να ψάλλουν το "Άξιον εστί". Δεν άντεξε στο άκουσμα της γλυκιάς αυτής αγγελικής ψαλμωδίας και λιποθύμησε! Έπεσε κάτω!
Όταν ύστερα από λίγο συνήλθε, πήγε σπίτι του και δεν μίλησε σε κανέναν. Μετά από 15 χρόνια διηγήθηκε το συμβάν, λίγο πριν πεθάνει.
Έτσι, σε κάθε Ναό, δίπλα στην Αγία Τράπεζα, υπάρχει ένας Άγγελος, που εμέις δεν τον βλέπουμε, αλλά εκείνος μας παρακολουθεί σιωπηλά !!!
Το κείμενο επιμελήθηκε ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος
Τα άγνωστα Πρόσωπα του Ευαγγελίου
Άγιος Λάζαρος : Γνωστή η άνάστασή του.
Αγία Φωτεινή : Είναι η Σαμαρείτισα που συνομίλησε με τον Κύριο στο Φρέαρ του Ιακώβου.
Αγία Βερονίκη : Είναι η αιμορροούσα γυναίκα. Η ίδια είναι πουσκούπισε το πρόσωπο του Κυρίου με ένα μαντήλι όπου αποτυπώθηκε το πρόσωπό Του με θαυμαστό τρόπο.
Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος : Είναι ένα από τα παιδάκια που ευλόγησε ο Κύριος. Κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτό που έστησε εν μέσω όλων και είπε πως αν δεν γίνουμε σαν ένα μικρό παιδί δεν θα δούμε τη Βασιλεία των Ουρανών.
Άγιος λογγίνος : Είναι ο Εκατόνταρχος που, ως Ρωμαίος αξιωματικός, παρεβρέθηκε σε όλα τα βασανιστήρια του Ιησού, αλλά ομολόγησε στο τέλος πως είναι Υιός του Θεόύ, όταν είδε τα θαυμαστά σημεία κατά τη Σταύρωση.
Απόστολος Σίμων ο Κανανίτης (ή ο Ζηλωτής) : Είναι ο γαμπρός στο θαύμα της Κανά.
Απόστολος Ζακχαίος : Είναι ο αρχιτελώνης που κρύφτηκε στο δέντρο (συκομωρέα) όταν περνούσεο Κύριος από την Ιεριχώ κι ήθελε να Τον δει.
Αγία Μαρία Μαγδαληνή : Είναι η γυναίκα που της έβγαλε ο Ιησούς επτά δαιμόνια.
Άγιος Απόστολος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας : Είναι ο πλούσιος άνθρωπος και κρυφός μαθητής του Χριστού, που έπεισε τον Πιλάτο να παραλάβει το σώμα του Κυρίου και να το κηδεύση.
Αγία Σαλώμη : Πρώτη εξαδέλφη της Παναγίας, σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα του Ιακώβου και Ιωάννη (του Θεολόγου). Αξιώθηκε να είναι μια από τις μυροφόρες
Μαθητής του Χριστού Χελιδόνιος : Ήταν ο τυφλός που ανέβλεψε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, όταν ο Κύριος του έβαλε πηλό στα μάτια.
Απόστολος Κλεόπας (εκ των 70) : Είναι ένας από τους δύο μαθητές του Κυρίου, που περπάτησαν μαζί Του προς Εμμαούς, την Τρίτη ημέρα της Αναστάσεως και δεν Τον αναγνώρισαν.
Ακύλας Και Πρισκιλλα
ζεύγος Ιουδαίων, επιστραφέντες εις Χριστόν διά του αποστόλου Παύλου και αξιωθέντες της τιμής ανακηρυχθούν παρ αυτού ως συνεργοί του.
Αγία Ταβιθά : την αγία αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων.
http://arxontariki.forumup.gr/viewtopic.php?t=1114&highlight=&mforum=arxontariki
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Πρόσκληση για το Άγιον Όρος
Το ΄35 έγινε γενική επιστράτευση , γιατί είχε κάνει επανάσταση αυτός επάνω εκεί στη Μακεδονία. Απ' τη Λευκάδα για να πάω στην Αθήνα έκανα τρείς μέρες με το σαπιοκάραβο. Κι όσο να φτάσουμε στην Αθήνα , κατεστάλη το κίνημα.
Όταν έφτασα στην Αθήνα και κατεστάλη το κίνημα, ήμους χαμένος.Δεν είχα τίποτα, κανένα γνώριμο. Στρατιώτες είχα, αλλά μέτά, που έγινα πολίτης...Δυό -τρείς μέρες καθόμουνα στην Αθήνα. Ήταν ένα Λευκαδίτικο ξενοδοχείο και πήγαινα και κοιμόμουν το βράδυ εκεί.
Την τρίτη μέρα, να και ένας έρχεται , με πλησιάζει και μου λέει : "Έρχεσαι να πάμε στο Άγιον Όρος;". Λέω: "Πού είναι το Άγιον Όρος;". Λέει: "Επάνω στην Μακεδονία". Εδώ δεν είχα ιδέα για το Άγιον Όρος ούτε απο καλογήρους ήξερα: "Δεν πάμε;"."Ετοιμάσου " μου λέει, "το βράδυ φεύγει το βαπόρι". Άγνωστος τώρα αυτός για μένα.
Πήγαμε λοιπόν.Μετά απο δύο μέρες, βγήκαμε στη Δάφνη. Απ' τον Πειραιά το βαπόρι πήγε κατευθείαν στη Δάφνη. "Τώρα που θα πάμε;". "Θα πάμε στο Ξηροποτάμου το βράδυ" μου λέει. "Αλλά δεν θα καθίσουμε , θα μάμε στο Κουτλουμούσι. Εκεί θα κοινοβιάσουμε".
Όταν φτάσαμε στο Ξροποτάμου , στην πύλη, τι γίνεται παιδιά; Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κατέβηκαν απ' την εικόνα και μιλούσαν μεταξύ τους επί 20 λεπτά της ώρας. Κι εγώ τα έχασα. "Θεέ μου, τι γίνεται;" λέω. Οι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κατέβηκαν στο προαύλιο του ναού! Λοιπόν, σε λίγο χάθηκαν οι Άγιοι. Τα'χασα κι εγώ. Ρώτησα κάποιον: "Ποιοί ήσαν αυτοι έξω που μιλούσαν, κάτι στρατιώτες; Που πήγαν κι έφυγαν;". "Ποίοι στρατιώτες;" μου λέει.
Καθίσαμε το βράδυ εκεί και την άλλη μέρα πήγαμε στο Κουτλουμούσι. Πήγαμε μέσα στη Γεροντεία, στον ηγούμενο. Εγώ είπα θα καθίσω , κι αυτός είπα θα καθίσει. Και μετά που είπε θα καθίσει, την άλλη μέρα χάθηκε. Ψάχνω να τον βρώ, στις Καρυές,παντού, τίποτα.
Γέρων Αμβρόσιος Λαζαρης
Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου
Ιερά Μονή Φθιώτιδος
Εκδοτικός οργανισμός Π.Κυριακιδη
Όταν έφτασα στην Αθήνα και κατεστάλη το κίνημα, ήμους χαμένος.Δεν είχα τίποτα, κανένα γνώριμο. Στρατιώτες είχα, αλλά μέτά, που έγινα πολίτης...Δυό -τρείς μέρες καθόμουνα στην Αθήνα. Ήταν ένα Λευκαδίτικο ξενοδοχείο και πήγαινα και κοιμόμουν το βράδυ εκεί.
Την τρίτη μέρα, να και ένας έρχεται , με πλησιάζει και μου λέει : "Έρχεσαι να πάμε στο Άγιον Όρος;". Λέω: "Πού είναι το Άγιον Όρος;". Λέει: "Επάνω στην Μακεδονία". Εδώ δεν είχα ιδέα για το Άγιον Όρος ούτε απο καλογήρους ήξερα: "Δεν πάμε;"."Ετοιμάσου " μου λέει, "το βράδυ φεύγει το βαπόρι". Άγνωστος τώρα αυτός για μένα.
Πήγαμε λοιπόν.Μετά απο δύο μέρες, βγήκαμε στη Δάφνη. Απ' τον Πειραιά το βαπόρι πήγε κατευθείαν στη Δάφνη. "Τώρα που θα πάμε;". "Θα πάμε στο Ξηροποτάμου το βράδυ" μου λέει. "Αλλά δεν θα καθίσουμε , θα μάμε στο Κουτλουμούσι. Εκεί θα κοινοβιάσουμε".
Όταν φτάσαμε στο Ξροποτάμου , στην πύλη, τι γίνεται παιδιά; Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κατέβηκαν απ' την εικόνα και μιλούσαν μεταξύ τους επί 20 λεπτά της ώρας. Κι εγώ τα έχασα. "Θεέ μου, τι γίνεται;" λέω. Οι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες κατέβηκαν στο προαύλιο του ναού! Λοιπόν, σε λίγο χάθηκαν οι Άγιοι. Τα'χασα κι εγώ. Ρώτησα κάποιον: "Ποιοί ήσαν αυτοι έξω που μιλούσαν, κάτι στρατιώτες; Που πήγαν κι έφυγαν;". "Ποίοι στρατιώτες;" μου λέει.
Καθίσαμε το βράδυ εκεί και την άλλη μέρα πήγαμε στο Κουτλουμούσι. Πήγαμε μέσα στη Γεροντεία, στον ηγούμενο. Εγώ είπα θα καθίσω , κι αυτός είπα θα καθίσει. Και μετά που είπε θα καθίσει, την άλλη μέρα χάθηκε. Ψάχνω να τον βρώ, στις Καρυές,παντού, τίποτα.
Γέρων Αμβρόσιος Λαζαρης
Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου
Ιερά Μονή Φθιώτιδος
Εκδοτικός οργανισμός Π.Κυριακιδη
Μνήμοσυνο για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο από τον Μητροπολίτη Χαλκίδος
εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος 
http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3735
Την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010, ημέρα που η Εκκλησία μας πανηγυρίζει την ιερά μνήμη του Οσίου πατρός ημών Χριστοδούλου του εν Πάτμω, η Τοπική μας Εκκλησία, όπως κάθε χρόνο, τίμησε τον εορτάζοντα Άγιο, ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των Ευβοέων Αγίων, αφού ασκήθηκε στην γραφική Πόλη της Λίμνης, όπου και υπάρχει έως σήμερα το Ασκητήριό του.
Η μνήμη του Οσίου Χριστοδούλου εορτάστηκε πανηγυρικά στον Ιερό ναό του Αγίου Νεκταρίου Χαλκίδος, με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, πλαισιούμενος από αρκετούς Κληρικούς της Επαρχίας μας.
Στο κήρυγμά του προς τους πιστούς, ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος αναφέρθηκε στο βίο του Οσίου Χριστοδούλου και προέτρεψε όλους να γίνουν μιμητές του στην υπακοή και προσήλωσή του στο θέλημα του Θεού, ενώ δεν παρέλειψα να αναφερθεί και στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο, ο οποίος εόρταζε αυτή την ημέρα τα ονομαστήριά του και εις μνήμην του οποίου ετελέσθη Ιερό Μνημόσυνο.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εορτάζων Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Χριστόδουλος Μάνιας ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο, τους παρευρεθέντες Ιερείς και τους ευσεβείς χριστιανούς για την αγάπη και την παρουσία τους και παρακάλεσε όλους να εύχονται υπέρ της προκοπής του.
15η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
Αγαπητέ,
Παρακαλούμε όπως δημοσιεύσετε την ενημέρωση της εκδήλωσης στο αξιόλογο ιστολόγιο σας.
Σας ευχαριστούμε.
Παρακαλούμε όπως δημοσιεύσετε την ενημέρωση της εκδήλωσης στο αξιόλογο ιστολόγιο σας.
Σας ευχαριστούμε.
15η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ
30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
ΛΕΥΚΩΣΙΑ - ΚΥΠΡΟΣ
ΛΕΥΚΩΣΙΑ - ΚΥΠΡΟΣ
Από το Σάββατο 30 Οκτωβρίου έως την Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010 διοργανώνεται για δεύτερη φορά στην Κύπρο η Παρουσίαση Εκκλησιαστικών Ειδών – Ιερών Αντικειμένων και Χειροποίητων κατασκευών «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ».
Στη Λευκωσία, στο εκθεσιακό κέντρο ΑΡΧΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ, στο Ελληνικό περίπτερο, οι επισκέπτες, ιερείς, μοναχοί, ιδιοκτήτες καταστημάτων εκκλησιαστικών ειδών, επίτροποι εκκλησιών και πιστοί θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν μοναδικές δημιουργίες της βυζαντινής τέχνης και παράδοσης.
Επιλεγμένοι καλλιτέχνες – δημιουργοί από την Κύπρο, την Ελλάδα και τη Ρουμανία θα παρουσιάσουν: ασημένιες και ασημόχρυσες εικόνες, αγιογραφίες, βυζαντινή ζωγραφική, ψηφιδωτά, ξυλόγλυπτα, εκκλησιαστικά είδη, μπρούτζινα, πολυελαίους, μανουάλια, συρματερά, ιερά σκεύη, ιερά άμφια, ιερατικά υφάσματα, χρυσοκεντήματα, εκδόσεις, κ.α
Τα εγκαίνια θα τελέσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ Χρυσόστομος, την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010, στις 18.00, αφού όλη η «Παρουσίαση» τελεί υπό την αιγίδα του.
Η «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» διατηρώντας τη μοναδικότητά της, αποτελεί ένα θρησκευτικό επικοινωνιακό γεγονός και σας προκαλεί να την επισκεφτείτε.
Πρόγραμμα & Ώρες Λειτουργίας
| Ημέρα | Πρωί | Απόγευμα |
| Παρασκευή 29 Οκτωβρίου Εγκαίνια | - | 18:00 - 20:00 |
| Σάββατο 30 Οκτωβρίου | 10:00 - 14:00 | 17:00 - 20:00 |
| Κυριακή 31 Οκτωβρίου | 10:00 - 14:00 | 17:00 - 20:00 |
| Δευτέρα 1 Νοεμβρίου | 10:00 - 14:00 | 17:00 - 20:00 |
| Τρίτη 2 Νοεμβρίου | 10:00 - 14:00 | - |
Για περισσότερες πληροφορίες: www.orthodoxia-expo.gr
Γραμματεία διοργάνωσης 0030 210 9576100
Είναι αμαρτία η παραλαβή της κάρτας του πολίτη;
Toυ Κώστα Νούση,
Θεολόγου - Φιλολόγου ΑΠΘ
Για μια ακόμα φορά ένα φλέγον εσχατολογικό ζήτημα στο προσκήνιο. Η κάρτα του πολίτη που συνάπτεται άρρηκτα με το δυσώνυμο χάραγμα του αντιχρίστου, το προφητευθέν υπό του Ιωάννου του Θεολόγου και άλλων αγίων της Εκκλησίας μας. Προ ετών είχε προκληθεί παρόμοια τεράστια σύγχυση, σε σημείο μάλιστα μερικοί να χάσουν και τον ύπνο τους ακόμα από την αγωνία τους μη «χαραχτούν» εκουσίως ή και ακουσίως. Θυμάμαι μια αγχωτική ιστορία που κυκλοφορούσε μεταξύ «υπερευλαβών» μοναχών και λαϊκών – την οποία και ανατροφοδοτούσαν οι ίδιοι διανθίζοντάς την με σενάρια τύπου π.χ. περί του αοράτου χαράγματος που ακουσίως υπέστη κάποιος στην Αμερική και μετά ένα αόρατο χέρι τον παρεμπόδισε να εισέλθει σε χριστιανικό ναό και άλλα τέτοια κινούμενα στο ίδιο μήκος κύματος.
Η παρούσα ακροθιγής παρέμβαση επί του θέματος στόχο έχει μάλλον να ανοίξει το θεολογικό διάλογο πάνω στο καυτό αυτό πρόβλημα από δογματικής πλευράς κατ’ εξοχήν, με το κόστος να δυσαρεστήσει πιθανώς τις προσχηματισμένες γνώμες επί του ζητήματος είτε από λανθασμένες ως τώρα προσεγγίσεις είτε από αυτοσχέδιες λαϊκίζουσες ερμηνείες που θάλλουν στο χώρο των ζηλωτικών και σχισματικών κύκλων. Προσημειώνουμε ότι δε μας ενδιαφέρει ποσώς το δοκούν των πολλών αλλά η αληθής δόξα, τουτέστιν αυτή αύτη η ορθοδοξία. Και μια τελευταία διευκρίνιση: απευθυνόμαστε στον πιστό μάλλον χριστιανό που έχει τη συνείδηση της αμαρτίας παρά στον άθεο ή αδιάφορο που ούτως ή άλλως θα λάβει το χάραγμα ή και αν δεν το κάνει, αυτό θα το πράξει για άλλους λόγους και όχι για να μην προδώσει το Χριστό. Παρ’ ότι είναι σαφές ότι το θέμα της κάρτας ή της νέας ταυτότητας είναι προδρομικό σημείο του τελικού χαράγματος και πως το θέμα σήμερα είναι μάλλον πολιτικό παρά θρησκευτικό, αρχίζουμε με κάποια θεμελιώδη ερωτήματα:
Είναι ανεξάλειπτο το χάραγμα του αντιχρίστου και ποια η έννοια αυτής της αδυναμίας απαλοιφής του; Μπορεί να μετανοήσει ο λαβών το χάραγμα; Αν όχι, πώς αυτό τεκμηριώνεται δογματικώς; Είναι η κάρτα του πολίτη το χάραγμα; Θα είναι εφάμαρτη η λήψη της νέας ταυτότητας; Γιατί όσοι φώναζαν κατά του 666 παλιότερα, την ίδια ώρα το δέχονταν και το αγόραζαν πάνω σε καταναλωτικά προϊόντα, θεωρώντας ότι εκεί δε «μολύνονται» παρά μόνο όταν το λάβουν πάνω σε μια μορφή ταυτότητας; Πόσες παρερμηνείες κυκλοφορούν γύρω από το πρόσωπο του αντιχρίστου και άλλα ζητήματα της αποκάλυψης τα οποία θεωρούνται αυτοδίκαια ως η ορθόδοξη ερμηνεία, ενώ είναι απλώς δημοφιλείς ζηλωτικές ερμηνείες ή και εισαγόμενες από το εξωτερικό και μάλιστα από χώρους εκτός ορθοδοξίας;
Δεν είναι στόχος του παρόντος να προβεί σε εκτενή ανάλυση αλλά θα αφήσω μια μικρή γεύση έκπληξης με τη διάσταση των απόψεων ενός σύγχρονου αγίου από τις κυκλοφορούσες προλήψεις επί των εν λόγω διά στόματος του γέροντα Πορφυρίου. Συνήθως το κύρος τέτοιων ανδρών φέρνει σε αμηχανία – όπως άλλωστε έφερε και τον γράφοντα όταν τα πρωτοδιάβασε - τους διαφωνούντες και φρενάρει την ορμητική αφοριστική διάθεση με την οποία θα απαξίωναν ευθύς εξαρχής την οιαδήποτε ετερότητα. Είπε λοιπόν ο στάρετς αυτός σε ανάλογες μέρες προ ετών χαρακτηριστικά: «έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666, δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά… Γι’ αυτό σήμερα δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο… Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μια συσκευή με ακτίνες laser και μου έλεγε θέλω να σε σφραγίσω με το 666, εγώ θα καθόμουνα». Αυτά σαν μια μικρή εισαγωγή στο τεράστιο αυτό ερμηνευτικό ζήτημα των εσχάτων τα οποία ο χριστιανός κάθε άλλο παρά με φοβικότητα πρέπει να αντιμετωπίζει. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι με το χάραγμα αρχίζει και το χάραμα της ογδόης ημέρας…
Κ.Ν. Λάρισα 18/10/2010
http://theology-xaris.blogspot.com
Θεολόγου - Φιλολόγου ΑΠΘ
Για μια ακόμα φορά ένα φλέγον εσχατολογικό ζήτημα στο προσκήνιο. Η κάρτα του πολίτη που συνάπτεται άρρηκτα με το δυσώνυμο χάραγμα του αντιχρίστου, το προφητευθέν υπό του Ιωάννου του Θεολόγου και άλλων αγίων της Εκκλησίας μας. Προ ετών είχε προκληθεί παρόμοια τεράστια σύγχυση, σε σημείο μάλιστα μερικοί να χάσουν και τον ύπνο τους ακόμα από την αγωνία τους μη «χαραχτούν» εκουσίως ή και ακουσίως. Θυμάμαι μια αγχωτική ιστορία που κυκλοφορούσε μεταξύ «υπερευλαβών» μοναχών και λαϊκών – την οποία και ανατροφοδοτούσαν οι ίδιοι διανθίζοντάς την με σενάρια τύπου π.χ. περί του αοράτου χαράγματος που ακουσίως υπέστη κάποιος στην Αμερική και μετά ένα αόρατο χέρι τον παρεμπόδισε να εισέλθει σε χριστιανικό ναό και άλλα τέτοια κινούμενα στο ίδιο μήκος κύματος.
Η παρούσα ακροθιγής παρέμβαση επί του θέματος στόχο έχει μάλλον να ανοίξει το θεολογικό διάλογο πάνω στο καυτό αυτό πρόβλημα από δογματικής πλευράς κατ’ εξοχήν, με το κόστος να δυσαρεστήσει πιθανώς τις προσχηματισμένες γνώμες επί του ζητήματος είτε από λανθασμένες ως τώρα προσεγγίσεις είτε από αυτοσχέδιες λαϊκίζουσες ερμηνείες που θάλλουν στο χώρο των ζηλωτικών και σχισματικών κύκλων. Προσημειώνουμε ότι δε μας ενδιαφέρει ποσώς το δοκούν των πολλών αλλά η αληθής δόξα, τουτέστιν αυτή αύτη η ορθοδοξία. Και μια τελευταία διευκρίνιση: απευθυνόμαστε στον πιστό μάλλον χριστιανό που έχει τη συνείδηση της αμαρτίας παρά στον άθεο ή αδιάφορο που ούτως ή άλλως θα λάβει το χάραγμα ή και αν δεν το κάνει, αυτό θα το πράξει για άλλους λόγους και όχι για να μην προδώσει το Χριστό. Παρ’ ότι είναι σαφές ότι το θέμα της κάρτας ή της νέας ταυτότητας είναι προδρομικό σημείο του τελικού χαράγματος και πως το θέμα σήμερα είναι μάλλον πολιτικό παρά θρησκευτικό, αρχίζουμε με κάποια θεμελιώδη ερωτήματα:
Είναι ανεξάλειπτο το χάραγμα του αντιχρίστου και ποια η έννοια αυτής της αδυναμίας απαλοιφής του; Μπορεί να μετανοήσει ο λαβών το χάραγμα; Αν όχι, πώς αυτό τεκμηριώνεται δογματικώς; Είναι η κάρτα του πολίτη το χάραγμα; Θα είναι εφάμαρτη η λήψη της νέας ταυτότητας; Γιατί όσοι φώναζαν κατά του 666 παλιότερα, την ίδια ώρα το δέχονταν και το αγόραζαν πάνω σε καταναλωτικά προϊόντα, θεωρώντας ότι εκεί δε «μολύνονται» παρά μόνο όταν το λάβουν πάνω σε μια μορφή ταυτότητας; Πόσες παρερμηνείες κυκλοφορούν γύρω από το πρόσωπο του αντιχρίστου και άλλα ζητήματα της αποκάλυψης τα οποία θεωρούνται αυτοδίκαια ως η ορθόδοξη ερμηνεία, ενώ είναι απλώς δημοφιλείς ζηλωτικές ερμηνείες ή και εισαγόμενες από το εξωτερικό και μάλιστα από χώρους εκτός ορθοδοξίας;
Δεν είναι στόχος του παρόντος να προβεί σε εκτενή ανάλυση αλλά θα αφήσω μια μικρή γεύση έκπληξης με τη διάσταση των απόψεων ενός σύγχρονου αγίου από τις κυκλοφορούσες προλήψεις επί των εν λόγω διά στόματος του γέροντα Πορφυρίου. Συνήθως το κύρος τέτοιων ανδρών φέρνει σε αμηχανία – όπως άλλωστε έφερε και τον γράφοντα όταν τα πρωτοδιάβασε - τους διαφωνούντες και φρενάρει την ορμητική αφοριστική διάθεση με την οποία θα απαξίωναν ευθύς εξαρχής την οιαδήποτε ετερότητα. Είπε λοιπόν ο στάρετς αυτός σε ανάλογες μέρες προ ετών χαρακτηριστικά: «έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666, δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά… Γι’ αυτό σήμερα δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο… Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μια συσκευή με ακτίνες laser και μου έλεγε θέλω να σε σφραγίσω με το 666, εγώ θα καθόμουνα». Αυτά σαν μια μικρή εισαγωγή στο τεράστιο αυτό ερμηνευτικό ζήτημα των εσχάτων τα οποία ο χριστιανός κάθε άλλο παρά με φοβικότητα πρέπει να αντιμετωπίζει. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι με το χάραγμα αρχίζει και το χάραμα της ογδόης ημέρας…
Κ.Ν. Λάρισα 18/10/2010
http://theology-xaris.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
