Όταν ο Γέροντας ήταν εφημεριος στον Ι.Ν. των Τριών Ιεραραχών της Άνω Καισαριανής, πήγαινε πολλές φορές τα Σάββατα να κάνει Τρισάγιο στο κοιμητήριο. Ένα Σάββατο, ενώ τελούσε το τελευταίο Τρισάγιο, είδα απο το διπλανό τάφο να βγαίνει ένα χέρι και να τον καλεί. (Η γυναία που ήταν δίπλα δεν το έβλεπε). Ήταν σαν να του έκανε νόημα: "Έλα". Εκείνος πλησίασε και έκανε Τρισάγιο. Μετά είδε το χέρι να εκφράζει την ευχαριστία του και να χάνεται. Μάλλον ήταν ψυχή νεκρού για την οποία δεν είχαν προσευχηθεί.
Κάποτε που ήταν στην Αιδηψό και έκανε μπάνια, ξυπνούσε απο τις 3 τα χαράματα και προσευχόταν. Ένα πρωι διηγήθηκε ότι την προηγούμενη βραδιά τον επισκέφθηκαν γνωστοί κεκοιμημένοι, οι οποίοι του έδωσαν τα ονόματα τους, για να προσευχήθεί. Ένας απο αυτούς κάθισε δίπλα του στο κερβάτι και ήταν τόσο παγωμένος, που μετά έκανε 5 ώρες να συνέλθει απο το ψύχος. Ήταν λές και τον είχαν βάλει στην κατάψυξη. Απο τότε έλεγε οτι θα προσευχηθεί στον Θεό, για να του δείξει πως ζούν οι δίκαιο και πως ζούν οι άνθρωποι οι οποίοι πάνε στην κόλαση δηλαδή εκείνοι που σώζονται και εκείνοι που βρίσκονται μακριά απο τη Χάρη του Θεού...
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης
Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου
Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος
Εκδόσεις Π. Κυριακίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου