O Γέρων Δανιήλ ο αγιορείτης (1929),ο σοφός ησυχαστής των Κατουνακίων,έχει καταχωρισμένο στα χειρόγραφά του και το ακόλουθο περιστατικό,που συνέβη το 1869 στην πατρίδα του,τη Σμύρνη.
Κάποιος ενάρετος χριστιανός κάλεσε στα τελευταία της ζωής του τον πνευματικό του παπα-Δημήτρη και του είπε:
Εγώ σήμερα πεθαίνω.Πές μου,σε παρακαλώ,τι πρέπει να κάνω την κρίσιμη τούτη ώρα;
Ο ιερέας,γνωρίζοντας την αρετή του και τη μυστηριακή προετοιμασία του,του πρότεινε το εξής:
Δώσε εντολή να σου κάνουν μετά τον θάνατό σου τακτικό σαρανταλείτουργο σ’ένα εξωκκλήσι.
Έτσι κι έγινε.Ο κυρ-Δημήτρης(αυτό ήταν το όνομά του) άφησε εντολή στο γιό του να κάνει μετά την κοίμησή του σαρανταλείτουργο.Κι εκείνος,υπακούοντας στην τελευταία επιθυμία του καλού του πατέρα,ανέθεσε χωρίς καθυστέρηση την εκτέλεσή της στον παπα-Δημήτρη.
Ο σεμνός λευίτης δέχτηκε να κάνει το σαρανταλείτουργο,που ο ίδιος είχε προτείνει στο μακαρίτη,και αποσύρθηκε για όλο αυτό το διάστημα στο εξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων.
Οι τριάντα εννέα Λειτουργίες έγιναν απρόσκοπτα.Η τελευταία έπρεπε να γίνει ημέρα Κυριακή,το βράδυ όμως του Σαββάτου πιάνει τον παπά ένας δυνατός πονόδοντος και τον αναγκάζει να επιστρέψει στο σπίτι του.
Η πρεσβυτέρα του πρότεινε να βγάλει το δόντι,μα εκείνος αρνήθηκε,γιατί έπρεπε την επομένη να τελέσει την τελευταία Λειτουργία.Τα μεσάνυκτα ο πόνος κορυθώθηκε,και τελικά ο παπάς αναγκάστηκε ν βγάλει το δόντι.Επειδή όμως παρουσιάστηκεαιμοραγία,ανέβαλε την τελευταία Λειτουργία για την Δευτέρα.
Εν τω μεταξύ,το απόγευμα του Σαββάτου,ο Γεώργιος,ο γιός του μακαριστού Δημητρίου,ετοίμασε μερικά χρήματα για τον κόπο του ιερέα, με σκοπό να του τα δώσει την επομένη ημέρα.
Τα μεσάνυκτα ξύπνησε για να προσευχηθεί.Ανακάθισε στο κρεββάτι κι άρχισε να φέρνει στο νου του τις αρετές,τα χαρίσματα και τα σοφά λόγια του πατέρα του.Κάποια στιγμή πέρασε απ’ το μυαλό του η ακόλουθη σκέψη:
‘’Άραγε ωφελούν τα σαρανταλείτουργα τις ψυχές των κεκοιμημένων,η τα καθιέρωσε η Εκκλησία για παρηγοριά των ζώντων;’’
Τότε ακριβώς τον πήρε ένας ελαφρύς ύπνος,και είδε πως βρέθηκε σε μία πεδιάδα με ομορφιά απερίγραπτη.Ένοιωθε ανάξιο τον εαυτό του να βρίσκεται σε τέτοιον ιερό παραδεισένιο χώρο.Μπροστά του απλωνόταν ένα απέραντο και κατάφυτο περιβόλι,που μοσχοβολούσε με μίαν ανέκφραστη ευωδία.Αυτός οπωσδήποτε θα είναι ο παράδεισος!’’,μονολόγησε.
‘’Τι μακαριότητα περιμένει όσους ζουν ενάρετα στη γη!’’
Εξετάζοντας έκπληκτος τα υπερκόσμια κάλλη,είδε ένα λαμπρο ανάκτορο με έξοχη αρχιτεκτονική χάρη,ανώ οι τοίχοι του έλαμπαν απ’ τα διαμάντια και το χρυσάφι.Η ομορφιά του ήταν ανέκραστη.
Πλησιάζει πιό κοντά,και τότε –τι χαρά!-βλέπει στην πόρτα του παλατιού τον πατέρα του ολοφώτεινο και λαμπροφορεμένο.
‘’Πως βρέθηκες εδώ,παιδί μου;τον ρωτάει με πραότητα και στοργή.Ούτε κι εγώ ξέρω,πατέρα.Καταλαβαίνω πως δεν είμαι άξιος γι’αυτόν τον τόπο.
Αλλά πες μου,πως τα περνάς;πως ήρθες;Τίνος είναι αυτό το παλάτι;’’
‘’Η φιλανθρωπία του Σωτήρος Χριστού με τις πρεσβείες της Παναγίας,που της είχα ιδιαίτερη ευλάβεια,με αξίωσε να καταταχθώ σ’αυτό το μέρος.’’Ήταν μάλιστα να μπω σήμερα μέσα στο παλάτι,ο οικοδόμος όμως,που το χτίζει,πέρασε μία ταλαιπωρία-έβγαλε απόψε το δόντι του-κι έτσι δεν τελείωσαν οι σαράντα μέρες της οικοδομής του.Για το λόγο αυτό θα μπω αύριο.’’
Ύστερα απ’αυτά ο Γεώργιος ξύπνησε δακρυσμένος και έκπληκτος,αλλά και με απορίες.Πέρασε την υπόλοιπη νύχτα αναπέμποντας αίνους και δοξολογίες στον Θεό.
Το πρωί,μετά την Θεία Λειτουργία,πήρε πρόσφορα,νάμα και αγνό κερί και ξεκίνησε για το εξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων.Ο παπα-Δημήτρης τον υποδέχθηκε με χαρά:Τώρα μόλις τελείωσα κι εγώ την Θεία Λειτουργία.Έτσι ολοκληρώθηκε το σαρανταλείτουργο.Αυτό το είπε για να μη τον λυπήσει.
Ο επισκέπτης τότε του διηγήθηκε το νυχτερινό του δράμα.Όταν έφτασε στο σημείο,που ο οικοδόμος έβγαλε το δόντι του,ο παπα-Δημήτρης ένιωσε φρίκη,αλλά και θαυμασμό.’’Εγώ είμαι,αγαπητέ μου,ο οικοδόμος που εργάστηκε στην οικοδομή του παλατιού,είπε με χαρά.Σήμερα δεν λειτούργησα,γιατί έβγαλα το δόντι μου.Θα λειτουργήσω όμως την Δευτέρα,κι έτσι θα ολοκληρώσω το πνευματικο παλάτι του πατέρα σου.’’
‘’ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ’’
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής
ΔΑΦΝΗ
Το «Άγιος Βλαδίμηρος» είναι ένα παλιό σκάφος το οποίο μετατράπηκε σε πλωτό εκκλησάκι. Βρίσκεται στη Ρωσία, στον ποταμό Βόλγα.
