Το τέλος της ζωής τουπαρουσιάζει αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα»

                                                

 

 

 

 

 

 

Το τέλος της ζωής του ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ  ΠΑ ΣΙΟΥ              Μετά το 1993 άρχισε να παρουσιάζει αιμορραγίες      για           τις                   οπιες               αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ο Παΐσιος βγαίνει για τελευταία φορά από το Όρος και πηγαίνει στη Σουρωτή, στο Γυναικείο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου(10 Νοεμβρίου). Εκεί μένει για λίγες μέρες και ενώ ετοιμάζεται να φύγει ασθενεί και μεταφέρεται στο Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, όπου του γίνεται διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 ο γέροντας χειρουργείται.

Παρότι η ασθένεια δεν σταμάτησε (παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ), ο γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιο Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.

Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοινώνουν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας που την ευλαβούνταν και την αγαπούσε πολύ και που αξιώθηκε να την δεί κιόλας) ο γέροντας κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά ο Γέροντας Παΐσιος «κοιμήθηκε» την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00. Ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο κοιμήσεως του Γέροντος, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών,ενω με τις πρεσβείες του εξακολουθούν να γίνονται εξαίσια θαύματα σε όσους τον επικαλούνται με πίστη.Ισως και περισσότερα απο όταν ήταν εν ζωή.Εχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους με την προσευχή του και ήδη απο όταν ήταν εν ζωή ακόμα, είναι στην συνείδηση του Ορθόδοξου λαού μεγάλος Άγιος

 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  21 ΙΑΝ 2012

 

Ο όσιος και ο ζαπτιές.

Ο όσιος Παρθένιος ο Χίος (1815-1883) ,νεαρός ακόμη μοναχός, θέλησε ν' ασκητέψει στην περιοχή Πένθοδο, η οποία ανήκε στη Νέα Μονή της Χίου. Ο ηγούμενος Μελέτιος Φλουράς όχι μόνο δεν του το επέτρεψε, αλλά και τον κατήγγειλε στον δεσπότη της Χώρας Γρηγόριο Κωνσταντινίδη. Κι αυτός τότε έστειλε ένα ζαπτιέ, τούρκο χωροφύλακα , για να συλλάβει τον όσιο και να τον φέρει ενώπιον του.
Ο  ζαπτιές, άνθρωπος απλοϊκός και καλοπροαίρετος, πήγε αρματωμένος και συνάντησε τον νεαρό ασκητή.
-Εσύ είσαι ο καλόγερος; Εσύ κάνεις το νταβαντούρι; Που είναι το μοναστήρι σου;
Ο όσιος του έδειξε μια σπηλιά  και ένα μικρό εκκλησάκι από ξερολιθιά.
-Βάι, βάι! Τέτοια φτώχεια! Εσένα θένε να πάνε φυλακή; Φυλακή γκιουζέλ για σένα.
Ο ασκητής έμαθε τον σκοπό του ερχομού του και τον παρακάλεσε να ξεκινήσουν την επόμενη , το πρωί. Ήθελε ν' αποφύγει , σαν νέος μοναχός που ήταν τους νυκτερινούς πειρασμούς της πολιτείας. Ο τούρκος έδειξε κατανόηση και τον ρώτησε:
-Και που θα μείνω τη νύχτα;
-Εκεί στη σπηλιά.
-Όκι χωρά. Με πλακώνει η καρδιά μου.
-Θέλεις εδώ στο εκκλησάκι;
-Θέλω. Θα κοιμηθώ όμως έξω. Μέσα είναι αμαρτία. Μέσα θα κοιμηθείς εσύ. Δική σου είναι η εκκλησία.
Έφαγαν κάτι φτωχικά και ο ζαπτιές έβγαλε και πρόσφερε στον όσιο ρακί.
-Εγώ δεν πίνω , είπε εκείνος.
-Εγώ κάνει να πιώ εδώ που είναι η Παναγία;
-Κάνει , κάνει να πιεις.
Ήπιε λίγο κι αποκοιμήθηκε. Τη νύχτα, τα μεσάνυχτα, ξύπνησε. Σαν ν'άκουσε ένα μουρμουρητό. Πλησιάζει στον εκκλησάκι, σκύβει στον πορτάκι του ,και μένει αποσβολωμένος. Στο τρεμάμενο φως του καντηλιού ο όσιος προσευχόταν . Δεν ακουμπούσε όμως στη γη κι ήταν λουσμένος μ' ένα φως ιλαρό!...Είχε σηκώσει τα χέρια και το φως ακτινοβολούσε γύρω του. Σε λίγο χαμήλωσε τα χέρια. Τω φως χάθηκε.Ο μοναχός προσευχόταν για την αναξιότητά του κι έκλαιγε, έκλαιγε...Κι ο τούρκος άκουγε το κλάμα, εκστατικός , ένα κλάμα βουβό και σιγανό, ανάμεσα στα λόγια της προσευχής.
Μόλις έφεξε, έφυγε ο ζαπτιές αναστατωμένος,μόνος του, για τη Χώρα. Δεν τόλησε να ενοχλήσει τον όσιο και να τον πάρει μαζί του.

Ο δεσπότης απόρησε:
-Που είναι ο καλόγερος; ρώτησε.
-Δεσπότη, εφέντη, ο καλόγερος είναι άνθρωπος του Θεού , είπε ο τούρκος, και διηγήθηκε όσα είχε δει.
Ο επίσκοπος κατάλαβε. Έμαθε εκείνο που ήθελε. Στέλνει τώρα άλλο χωροφύλακα , ο οποίος φέρνει τον όσιο αυθημερόν στη Χώρα.
-Εσύ είσαι ο Παρθένιος; τον ρώτησε.
-Εγώ, αποκρίθηκε εκείνος βάζοντας βαθιά μετάνοια.
-Σε κατηγορούν...
-Δίκιο έχουν . Δική τους είναι η περιοχή.
Τι κάνεις πάνω στο βουνό;
-Προσεύχομαι,
-Σε ποιόν άγιο;
-Στον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο.
Το όνομα του αγίου τράνταξε τον επίσκοπο.
-Εκείνος έβλεπε το άκτιστο φως, αλλά κι εσύ το βλέπεις, είπε και κάρφωσε το βλέμμα του στο δικό του.
-Εγώ ο αμαρτωλός; διαμαρτυρήθηκε  ο όσιος, έτοιμος να κλάψει.
Ο δεσπότης τον κοίταζε προσεκτικά. Διέκρινε σ' αυτόν τον μοναχό μια θεϊκή δύναμη. Έβλεπε σ' εκείνο το αδύνατο πρόσωπο μια δυνατή λάμψη. Σηκώθηκε αυθόρμητα να τον ασπασθεί κι ένιωσε να τον συγκλονίζει η αγιότητα του.
-Καλά , παιδί μου, Πήγαινε στον καλό...Να πορεύεσαι όπως προσεύχεσαι, και να θυμάσαι κι εμένα στην προσευχή σου.
(Το Αγιομαρκάκι. τ.Α΄)

Oμήρου Οδύσσεια-Ντοκιμαντέρ BBC

 

Ο Simon Armitage βάζει πλώρη και ακολουθεί όσο το δυνατόν πιστότερα την ομηρική διαδρομή του γνωστότερου ήρωα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας... του Οδυσσέα. Ξεκινώντας απ' την υποτιθέμενη τοποθεσία της Τροίας και με ποιητική διάθεση, ο Άρμιτατζ εξετάζει ενδελεχώς την πολυσχιδή προσωπικότητα ενός απ' τους πιο αμφιλεγόμενους ήρωες της ιστορίας.

Ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ που καταφέρνει μέσα στα πλαίσια περιορισμένου χρόνου να μας ταξιδέψει στην όμορφη μεσόγειο, με συχνές στάσεις αυτές του Οδυσσέα. Όμορφη αφήγηση, ακόμα ομορφότερη σκηνοθεσία και εξαιρετική παραγωγή. Ένα αρκετά αξιόλογο ντοκιμαντέρ.

http://trelogiannis.blogspot.com/2012/01/o-bbc.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για τον προκάτοχό του Πατριάρχη Νεόφυτο Η'

  Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα

Τρισάγιο στη μνήμη του Πατριάρχου Νεοφύτου τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στον τάφο του στο Κοιμητήριο της Αγίας Τριάδος, δίπλα στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στo τρισάγιο παρέστησαν συγγενείς του αοιδήμου Πατριάρχου και ομοπάτριοί του προσκυνητές από τις Σέρρες, ανάμεσά τους και ο Πρώην Υπουργός Γεώργιος Καλαντζής.

Στο τέλος της δεήσεως ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στον Πατριάρχη Νεόφυτο σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Nα έχουμε όλοι την ευχή του μακαριστού Πατριάρχου και εσείς οι συμπολίται του και συγγενείς του έστω και μακρινοί, εγώ ως διάδοχός του και όλοι εμείς που διακονούμε στο Φανάρι. Ήταν ένας μεγάλος Πατριάρχης ο οποίος, δυστυχώς λόγω και τότε περιστάσεων, είχε όπως βλέπετε βραχείαν πατριαρχείαν μόλις τριών ετών. Όμως υπηρέτησε πιστώς και ευόρκως την Εκκλησία στις προηγούμενες επαρχίες, μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου, τι οποίες εποίμανε. Τότε ήταν σύνηθες το φαινώμενον των μεταθέσεων από μητροπόλεως εις Μητρόπολιν και έτσι ο μακαριστός προκάτοχός μου Νεόφυτος υπηρέτησε σε πολλές επαρχίες του Θρόνου με τελευταίαν την Μητροπόλιν Νικοπόλεως και Πρεβέζης, από την οποίαν και εξελέγη και ανήλθε εις τον Οικουμενικόν Θρόνον. Εδώ τα ερατινά Πριγκηπόννησα ιδιαιτέρως τον ενθυμούνται και η Αντιγόνη στην οποία έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του και εδώ η Χάλκη εις την οποία ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία του και ενεταφιάσθη. Οσάκις έρχομαι στη Θεολογική μας Σχολή για να αναπαυθώ, να διαβάσω, προς περισυλλογήν και προσευχήν δεν παραλείπω να έρχομαι και εις το κοιμητήριο αυτό εδώ της Μονής της Αγίας Τριάδος και να επισκέπτομαι τον τάφο του Μακαριστού Προκατόχου μου, να ζητώ την ευχή του για την ικάνωσή μου από Θεού εις την εκτέλεσιν των Πατριαρχικών μου καθηκόντων προσευχόμενος και για τους άλλους που αναπαύονται εδώ ιεράρχας και καθηγητάς της Θεολογικής μας Σχολής».
Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνέχισε:

«Πολλές φορές περιπατώντας είτε στον κήπο της Θεολογικής Σχολής, είτε στους κενούς δυστιχώς ακόμη διαδρόμους και ενθυμούμαι από όσα έχω διαβάσει όλες αυτές τις μεγάλες μορφές της Εκκλησίας και του Γένους που υπηρέτησαν με σθένος, με πίστη, με αφοσίωση, με αυτοθυσία εκείνα τα πιό δύσκολα από τα σημερινά χρόνια, υπηρέτησαν λέγω, την Εκκλησία και το Γένος και τα θεολογικά γράμματα εδώ στη Θεολογική Σχολή και απήλθον του κόσμου τούτου με αναπαυμένη τη συνείδησή τους ότι εξετέλεσαν το χρέος τους και έχοντας αφήσει ανεξήτιλον την σφραγίδα τους στη ζωή της Μητέρας Εκκλησίας στην ιστορία της και στην μαρτυρία της προς τον κόσμον, προς τους εγγύς και τους μακράν. Με αυτά τα αισθήματα και με αυτές τις απλές και ταπεινές σκέψεις σας υποδέχομαι ως διάδοχος του μακαριστού Πατριάρχου Νεοφύτου όλους εσάς που ήλθατε λίαν αξιεπαίνως από τα δικά του μέρη για να τιμήσετε την μνήμη του σήμερα που εόρταζε, του Αγίου Νεοφύτου, και σας ευλογώ από μέρους τηε Μητρός Εκκλησίας και εύχομαι αισίαν επάνοδον εις τα ίδια και ευλογημένη από Θεού χρόνια, με τις προσευχές του Πατριάρχου Νεοφύτου. Ο Θεός μαζί μας. Είμαι βέβαιος ότι η ψυχή του αγάλεται σήμερα και μας ευλογεί από το υπερπέραν».

Διαβάστε περισσότερα

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: "Να εργαστούμε ώστε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες"

Σήμερα στην Αθήνα υπάρχει φτώχεια, υπάρχει ανεργία, υπάρχει μία ανασφάλεια και υπάρχει ένα ερωτηματικό προς τα πού πηγαίνουμε, δηλώνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και προσθέτει ότι ''δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός, αλλά πρέπει με ψυχραιμία, με μεθοδικότητα και με εργασία, όλοι μαζί να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες''.

Σε δηλώσεις μετά την τελετή στην Ιερά Αρχιεπισκοπή όπου τιμήθηκε ο επιχειρηματίας Βάσος Χατζηθεοδοσίου για τη συνολική φιλανθρωπική προσφορά του τόσο προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή όσο και προς την Εκκλησία, γενικότερα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ευχήθηκε χρόνια πολλά και ευλογημένα και ιδιαίτερα ένα έτος ευλογημένο.

''Ετος που με τη βοήθεια του Θεού να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες προς τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, τις Ιερείς Μητροπόλεις και τους ευλαβείς κληρικούς, αλλά και όλους τους αγαπητούς Κυπρίους οι οποίοι με αγάπη μας αντιμετωπίζουν αυτό τον καιρό. Υπάρχουν ορισμένες δυσκολίες στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και κυρίως στις μεγαλουπόλεις,» είπε, σημειώνοντας ότι η Εκκλησία της Κύπρου με τους εργάτες της θέλησε να μας συμπαρασταθεί και στέλνει διάφορες βοήθειες τις οποίες τις αξιοποιούμε και τις χρειαζόμαστε.

«Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας θυμούνται και ιδιαίτερα θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ για τη σημερινή αυτή εκδήλωση, δηλαδή τις ευχαριστίες και την εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς τον κ. Χατζηθεοδοσίου, ο οποίος συντελεί με τον κόπο των εργασιών του, ώστε αυτά τα αγαθά από εδώ να φτάσουν στην Αθήνα και γίνεται κατά κάποιο τρόπο αυτός μια γέφυρα αγάπης από την Κύπρο προς την πατρίδα μας, την Ελλάδα'', πρόσθεσε.

Ερωτηθείς ποιες είναι οι ανάγκες του ελληνισμού σήμερα, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου είπε ότι το δύσκολο είναι πώς μπορούμε να βγούμε από αυτές τις ανάγκες.

''Είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί ούτε να το προβλέψει ούτε να πει τίποτε. Απλώς ελπίζοντας και πιστεύοντας στη δύναμη του ελληνισμού, είμαι σίγουρος ότι θα ξεπεράσει αυτή τη δυσκολία και θα ξαναβρούμε πάλι τον εαυτό μας για να προχωρήσουμε μπροστά με προκοπή. Σήμερα στην Αθήνα υπάρχει φτώχεια, υπάρχει ανεργία, υπάρχει μία ανασφάλεια και υπάρχει ένα ερωτηματικό προς τα πού πηγαίνουμε. Είναι κάτι που απασχολεί όλους μας και τον καθένα χωριστά και ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουν τις ευθύνες στα χέρια για την πορεία αυτού του τόπου, αυτού του λαού. Δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός, βέβαια, αλλά πρέπει με ψυχραιμία, με μεθοδικότητα και με εργασία όλοι μαζί να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες'', συμπλήρωσε.

Σε ερώτηση κατά πόσο η Εκκλησία της Ελλάδας ίσως θα έπρεπε με τη μορφή φορολογίας να αποδίδει κάποια χρήματα στο ελληνικό δημόσιο, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών είπε: ''Λυπάμαι που το ακούω από κατοίκους της Κύπρου. Αυτό είναι ένα σύνθημα που το έχουνε ειδικά εξαπολύσει διάφοροι χώροι για τις δικές τους σκοπιμότητες''.

Η Εκκλησία της Ελλάδος, συνέχισε, πληρώνει περισσότερο φόρο απ' ότι οι πολίτες στην Ελλάδα.

''Αυτό πρέπει να το ξέρετε. Τα έσοδα, δυστυχώς, του 2010 της Εκκλησίας γενικότερα, του Κεντρικού Οργανισμού, ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ και τα έξοδα 16 εκατομμύρια. Επομένως, έχουμε χρεωστικό υπόλοιπο από τον περασμένο χρόνο 5 εκατομμύρια. Στα 11 εκατομμύρια σημειώστε ότι οι τόκοι προς το κράτος είναι δύο εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες, δηλαδή το εν τρίτο. Δεν ξέρω ποιος πολίτης σε ποια χώρα, ποιος οργανισμός, σε ποια χώρα, θρησκευτικός πληρώνει τόσα όσα πληρώνει η Ελλάδα στο κράτος. Το 2010 στα 11 εκατομμύρια έσοδα πλήρωσε δύο εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες. Επομένως, όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού που λέγονται, διότι υπάρχουν τέτοιες διαθέσεις, δυστυχώς πολλές και αυτό κι αν είναι ένα πρόβλημα του ελληνισμού σήμερα'', σημείωσε.

Απαντώντας σε ερώτηση για το θέμα του Ηγούμενου Εφραίμ, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών είπε ότι είναι ένα θέμα πάρα πολύ λεπτό.

''Ενα θέμα αφού ασχολείται με αυτό η δικαιοσύνη, εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε, αλλά όμως ως Εκκλησία επειδή γνωρίσαμε και γνωρίζουμε τον άνθρωπο συμπάσχουμε και είμαστε στο πλευρό του'', ανέφερε.

Ερωτηθείς αν γίνονται ενέργειες για να τερματιστεί αυτό, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών είπε ότι ενέργειες οι οποίες μπορούν να εκληφθούν ως παρέμβαση δικαιοσύνης όχι, αλλά συμπαράσταση ανθρώπινη σε ώρες δύσκολες υπάρχει.
kathimerini.com.cy

Πως πρέπει να μελετά κανείς και να προσεύχεται διά μέσου των Αγγέλων και όλων των Αγίων. (Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου)

Δύο τρόπους μπορείς να μεταχειρισθείς για να δεχθείς την βοήθεια και προστασία των επουρανίων αγίων. Ο ένας είναι να στραφείς προς τον Ουράνιο Πατέρα και να του δείξεις την αγάπη με την οποία αγαπάται και τους αίνους με τους οποίους υμνείται από όλους τους αγίους του ουρανού, και τους αγώνες και τα βάσανα που υπέφεραν αυτοί οι άγιοι πάνω στη γη για την δόξα του· και έτσι με τη δύναμη αυτών των πραγμάτων να ζητήσεις από τη Μεγαλειότητά του εκείνο που χρειάζεσαι.

Ο άλλος είναι να προστρέξεις σ’ αυτά τα ίδια τα πνεύματα των Αγγέλων και των Αγίων, διότι εκείνα επιθυμούν όχι μόνο την επίγεια σωτηρία μας και τελειότητα, αλλά και την δόξα μας στους ουρανούς και να ζητήσεις να σε βοηθήσουν εναντίον όλων των κακιών των εχθρών σου και να σε προστατέψουν ακόμη κατά την ώρα του θανάτου σου.

Σκέψου καμμία φορά και τις πολλές και εξαιρετικές χάριτες που δέχθηκαν από τον Θεό αυτοί οι Άγιοι του ουρανού, διεγείροντας και ανάβοντας μέσα σου μία δυνατή χαρά και αγάπη γι αυτούς, γιατί είναι πλουτισμένοι με τόσα υπερφυσικά χαρίσματα τα οποία να τα υπολογίζεις σαν να είναι δικά σου.

Μάλιστα, αν είναι δυνατόν να χαίρεσαι περισσότερο γιατί τα έχουν αυτοί και όχι εσύ, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, που είναι αινετός και ευλογημένος. Και για να κάνης αυτή την άσκηση με ευκολία και τάξη, διαίρεσε τα τάγματα των Αγίων της ημέρας με την εξής τάξη: Την Δευτέρα να παρακαλείς τα εννέα Τάγματα των Αγγέλων· την Τρίτη τον Τίμιο Πρόδρομο· την Τετάρτη τους Πατριάρχες και Προφήτες· την Πέμπτη τους Αποστόλους· την Παρασκευή τους μάρτυρες· το Σάββατο τους Ιεράρχες με τους άλλους Αγίους· την Κυριακή τις Παρθένες με τις άλλες Αγίες.

Αλλά καθημερινά μη σταματήσεις να προστρέχεις στη Θεοτόκο, τη Βασίλισσα όλων των Αγίων, στον Άγγελο τον φύλακά σου, στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και σε όλους τους Αγίους τους συνηγόρους και βοηθούς σου.

Να παρακαλείς καθημερινά την Αειπάρθενο Μαρία, τον Υιό της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και τον ουράνιο Πατέρα του, για να σε αξιώσουν της χάριτος αυτής· δηλαδή για να σου δώσουν για κύριο και καθολικό σου συνήγορο και υπερασπιστή τον δίκαιο Ιωσήφ τον μνήστορα.

Και κατόπιν πρόστρεχε σ’ αυτόν τον ίδιο τον Ιωσήφ με δεήσεις και θάρρος για να σε δεχθεί στη προστασία του. Διότι αναρίθμητες ήταν οι ευεργεσίες που δέχθηκαν από αυτόν εκείνοι που τον είχαν σε ευλάβεια και πρόστρεξαν σ’ αυτόν, όχι μόνον όταν είχαν πνευματικές ανάγκες, αλλά και υλικές, και ιδιαίτερα να τους καθοδηγεί πως πρέπει να προσεύχονται και να μελετούν σωστά.

Γιατί αν τους άλλους Αγίους τους αγαπά ο Θεός επειδή τον τίμησαν και υποτάγηκαν σ’ αυτόν, πόσο περισσότερο πρέπει να πιστεύουμε ότι αγαπά τον ταπεινότατο αυτόν και άγιο; Και πόσο ισχύουν οι παρακλήσεις του ενώπιον του Θεού, αφού είχε τόση τιμή από τον ίδιο τον Θεό, όταν σωματικά ήταν στη γη, που θέλησε να υποτάσσεται σ’ αυτόν και να τον υπακούει ως Πατέρα του, όπως αναφέρει το ιερό Ευαγγέλιο (Λουκ. 2,51), και να τον υπηρετεί σε ό,τι ήταν ανάγκη, όπως καθαρά αποδεικνύει στα Ασκητικά του ο Μέγας Βασίλειος;

(Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου, Αόρατος Πόλεμος, Εκδ. Συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος)

fdathanasiou.wordpress.com

hristospanagia3.blogspot.com


ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  21 ΙΑΝ 2012

"Θυμήσου να νοιάζεσαι για αυτούς που νοιάζονται για σένα"

Μερικές φορές δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις λέξεις για να δείξεις την αγάπη σου σε κάποιον.
Οι λέξεις είναι περιττές σε αυτό που λέγεται αγάπη αρκεί να ψάξεις να δεις τι κρύβεται στη σιωπή. Αυτό είναι και το βασικό θέμα μιας συγκινητικής διαφήμισης που πέσαμε τυχαία στο διαδίκτυο.

Η διαφήμιση αν και έχει ανέβει από το καλοκαίρι στο διαδίκτυο δε σταματά να δέχεται επισκέψεις καθώς μέχρι τώρα πάνω από 1.000.000 χρήστες την έχουν παρακολουθήσει.

Η εν λόγω διαφήμιση είναι της ασφαλιστικής εταιρείας Thai Insurance, φέρει τον τίτλο "The silence of love" (Η σιωπή της αγάπης) και αφορά την σχέση ενός κωφάλαλου πατέρα με την κόρη του.

Στο βίντεο βλέπουμε το νεαρό κορίτσι να δέχεται πειράγματα από τους συμμαθητές της για τον κωφάλαλο πατέρα της και εκείνη λέει πως θα ήθελε έναν πατέρα που να μιλά και μπορεί να ακούει τα προβλήματά της.

Ώσπου την ημέρα των γενεθλίων της που ο πατέρας της την περιμένει σπίτι για να γιορτάσουν εκείνη κλειδώνεται στο δωμάτιό της και κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.

Ο πατέρας της τα χάνει και την τρέχει αμέσως στο νοσοκομείο λέγοντας στους γιατρούς να κάνουν τα πάντα για να τη σώσουν. Να του πάρουν όλες τις οικονομίες, το σπίτι, τα πάντα αρκεί να γίνει καλά το κοριτσάκι του.

Μάλιστα εκείνη τη στιγμή ο σκηνοθέτης κάνει flashback δείχνοντάς μας πως ο πατέρας της μιλούσε όλο αυτόν τον καιρό με τον δικό του τρόπο και την καταλάβαινε, την συμβούλευε, ήταν πάντα δίπλα της αλλά εκείνη δε το έβλεπε.

Λυπάται που είναι κωφάλαλος και που δεν μπορεί να είναι όπως οι άλλοι πατεράδες αλλά την αγαπά με όλη του την καρδιά.

Έτσι, ο πατέρας δίνει το αίμα του και  κόρη σώνεται με τη διαφήμιση να κλείνει λέγοντας πως "δεν υπάρχουν αψεγάδιαστοι πατεράδες αλλά οι πατεράδες θα αγαπάνε πάντα άψογα τα παιδιά τους...Θυμήσου να νοιάζεσαι για αυτούς που νοιάζονται για σένα".



http://briefingnews.gr/international/item/14748

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν περιουσία, τή φορολόγηση τῆς Ἐκκλησίας καί τή μισθοδοσία τῶν κληρικῶν της

Κάντε κλίκ στην φωτογραφία για να διαβάσετε το βιβλίο.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ Ο Γέροντας ΠΑΙΣΙΟΣ δεν έπαυσε να βοηθά τους ανθρώπους και μετά την κοίμηση του

 ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ του αγιου γεροντα ΠΑΙΣΙΟΥ
 Ουκ απέστη ημών»
Ο Γέροντας δεν έπαυσε να βοηθά τους ανθρώπους και μετά την κοίμηση του. Οι άνθρωποι καταφεύγουν στον Γέροντα και ζητούν τις πρεσβείες του, επειδή πιστεύουν στην αγιότητά του. Ο τάφος του έγινε πανορθόδοξο προσκύνημα. Έχει πολλή ευλογία και χάρι. Συγκεντρώνει τους πονεμένους και παρηγορεί τους θλιμμένους. Θεραπεύονται ασθενείς και γίνονται πολλά θαύματα. Και το Κελλάκι του στο Άγιον Όρος έγινε επίσης προσκύνημα. Καθημερινά περνούν επισκέπτες που είχαν γνωρίσει τον Γέροντα και ευεργετήθηκαν, για να τον ευχαριστήσουν ή άλλοι για να δουν που ζούσε.
Τα θαυμαστά γεγονότα που κάνουν οι Άγιοι, εμφανίσεις και θεραπείες, τα βλέπουμε και στον Γέροντα και μετά την κοίμησή του. Ιδιαιτέρως θεραπεύει καρκινοπαθείς και δαιμονισμένους. Εμφανίζεται και σώζει πολλούς από τροχαία δυστυχήματα. Πολλοί ασθενείς τον είδαν μέσα στα Νοσοκομεία. Διάφορα προσωπικά του αντικείμενα θαυματουργούν και εκπέμπουν άρρητη ευωδία.

Αγώνας για το δεκαράκι..

Ένας καθηγητής γυμνασίου είπε στον π.Ιωήλ:

-Πάτερ μου, δεν βρίσκω καθόλου σωστό να κάνουμε το καλό, για ν’ απολαύσουμε τον παράδεισο ή για να γλυτώσουμε την κόλαση. Το καλό πρέπει να το κάνουμε μόνο και μόνο από αγάπη για τον Θεό.

-Εσύ , τον ρώτησε ο π. Ιωήλ, όταν βαθμολογείς τους μαθητές σου, μόνο  το μηδέν και το άριστα χρησιμοποιείς; Δεν έχεις άλλους βαθμούς;

-Βεβαίως έχω. Χρησιμοποιώ όλους τους βαθμούς από το μηδέν μέχρι το είκοσι. Όσοι παίρνουν από δέκα και πάνω προάγονται. Οι άλλοι απορρίπτονται.

-Και ο Χριστιανισμός έχει δική του βαθμολογική κλίμακα. Το άριστα βάζει σ’ εκείνους που κάνουν το καλό, μόνο και μόνο γιατί επιθυμούν να εκτελούν το θέλημα του Θεού. Σ’ εκείνους που κάνουν το καλό για ν’ απολαύσουν τον παράδεισο,  βάζει μικρότερο βαθμό. Σ’ εκείνους που κάνουν το καλό για ν’ αποφύγουν την κόλαση , βάζει ακόμα μικρότερο βαθμό. Και οι τρείς όμως αυτοί βαθμοί είναι πάνω από το δέκα και συνεπώς προβιβάσιμοι! Εσύ, αν θέλεις, αγωνίσου να πάρεις το άριστα. Κανείς δεν σ’ εμποδίζει. Βλέπε όμως με συμπάθεια και κείνους τους καημένους, που αγωνίζονται για κανένα δεκαράκι.

(Ανέκδοτα  αρχιμ.Ιωήλ Γιαννακόπουλου (1901-1966))

Οταν υπάρχη υπερηφάνεια, δεν ενεργεί η πίστη{Γερ Παισιος}

Γέροντα, γιατί ενώ ζητώ κάτι με πίστη, δεν το δίνει ο Θεός;

-Πιστεύεις, ζητάς, αλλά, αν δεν έχης ταπείνωση ή έχης προδιάθεση υπερηφανείας, δεν δίνει ο Θεός.
Μπορεί να έχη κανείς πίστη όχι μόνο σαν ένα «κόκκον σινάπεως» αλλά σαν ένα κιλό σινάπι.
Εάν όμως δεν έχη και ανάλογη ταπείνωση, δεν ενεργεί ο Θεό, γιατί δεν θα τον ωφελήση.
... Οταν υπάρχη υπερηφάνεια, δεν ενεργεί η πίστη
.
"Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή"

Γέρων Παΐσιος

 

 

Ηλιας  Χαιντουτης  20 ΙΑΝ 2012

Ποιά δύναμη ἔχει ὁ σατανᾶς μπροστά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ;

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ποιά δύναμη ἔχει ὁ σατανᾶς μπροστά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ;

Κι αὐτή πού ἔχει, τοῦ τήν παραχωρεῖ ὁ Θεός, μόνο γιά νά μᾶς δοκιμάζει. Ὅταν ἀγωνίζεται κανείς γιά τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του, δέν πρέπει νά σκέφτεται τί θά ποῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά τί θά πεῖ ὁ Θεός. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κριτήρια διαφορετικά ἀπό τά κριτήρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτό πού κάνουμε γιά τήν ψυχική μας καλλιέργεια δέν τό κάνουμε γιά τούς ἀνθρώπους, γιά νά μᾶς ἐπαινέσουν καί νά μᾶς ἔχουν ψηλά στή συνείδησή τους, Ἀλλά τό κάνουμε γιά τόν Θεό, πού μία μέρα θά μᾶς κρίνει γιά τά ἔργα μας. Τότε π ού θά δώσουμε λόγο γιά τό πῶς πολιτευτήκαμε στή ζωή μας

  ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  20  ΙΑΝ 2012