Γέροντα, όταν κάποιος έχη ευλάβεια σε έναν Άγιο, τι έχει συμβή;

Γέροντα, όταν κάποιος έχη ευλάβεια σε έναν Άγιο, τι έχει συμβή;
- Για να έχη ιδιαίτερη ευλάβεια σε κάποιον Άγιο, πρέπει ο Άγιος να του έχη μιλήσει μέσα του με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Καθένας από κάποιο γεγονός που του έχει συμβή με την βοήθεια ενός
Αγίου, έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο αυτόν. Μπορεί να είναι σοβαρό αυτό το γεγονός, μπορεί να είναι και απλό. Να, εγώ επειδή από μικρός πήγαινα στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας,
εκεί στην Κόνιτσα, έχω σε μεγάλη ευλάβεια την Αγία Βαρβάρα. Η Αγία με βοήθησε και στον στρατό, όταν με πήραν στους ασυρματιστές, ενώ ήμουν αγράμματος˙ με βοήθησε ύστερα και στο
Σανατόριο μετά την εγχείριση στους πνεύμονες. Τότε οι γιατροί μου είχαν πει ότι, μόλις θα καθάριζε ο πνεύμονας, θα αφαιρούσαν τα λάστιχα και το μηχάνημα. Και ενώ θα τα έβγαζαν σε
πέντε μέρες, είχαν περάσει είκοσι πέντε μέρες και δεν τα είχαν αφαιρέσει, και υπέφερα πολύ. Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τους γιατρούς, για να με ελευθερώσουν από το μαρτύριο αυτό,
αλλά δυστυχώς δεν φάνηκαν. Την Κυριακή το πρωί, που ήταν η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, λέω: «Αν ήταν να βοηθήση η Αγία, έπρεπε να είχε βοηθήσει. Οι γιατροί έφυγαν. Σήμερα, Κυριακή,
αποκλείεται να έρθουν. Τώρα ποιος θα μου βγάλη τα λάστιχα;». Είπα και κανα-δυό λόγια με παράπονο: «Εγώ άναβα τα καντήλια τόσες φορές στο Εκκλησάκι τα καντήλια της Αγίας, τί
καντηλήθρες, τί λάδια πήγαινα, ,το καθάριζα, το βόλευα. Δυό λάστιχα να μη μου βγάλουν;». Μετά όμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θα λύπησα την Αγία Βαρβάρα, και γι’ αυτό δεν φρόντισε να μου τα
βγάλουν». Ξαφνικά ακούω θόρυβο. «Τι γίνεται; λέω, κάποιος έπαθε κάτι;». «Έρχονται οι γιατροί», μου λένε. Δεν ξέρω τι τον έπιασε τον διευθυντή και είπε στους γιατρούς πρωί-πρωί: «Να πάτε να
βγάλετε τα λάστιχα του καλόγερου!». Μπαίνουν στον θάλαμο και μου λένε: «Έχουμε εντολή να βγάλουμε τα λάστιχα». Της … κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυό λόγια με
παράπονο! Πρέπει να γκρινιάξης λίγο! Αλλά καλύτερα είναι να μην γκρινιάζης ˙έχει αρχοντιά, άμα δεν γκρινιάζης.
Βλέπεις, ένας Άγιος άλλοτε δίνει αμέσως ό,τι του ζητάμε και άλλοτε το δίνει αργότερα. Άλλοτε ακούει τον προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σε καλή πνευματική κατάσταση, και άλλοτε, γιατί κλαίει
και γκρινιάζει σαν μικρό παιδί.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Πηγή: Από το βιβλίο «Περί Προσευχής» Λόγοι ζ'

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  4 ΔΕΚ 2012

Ἀποτροπή ψυχικῆς ἀπωλείας (συγκλονιστική ἀποκάλυψη π. Παϊσίου σέ πενθοῦντα)

Ἀποτροπή ψυχικῆς ἀπωλείας (συγκλονιστική ἀποκάλυψη π. Παϊσίου σέ πενθοῦντα)

Αυτό το γεγονός το αφηγήθηκε ένας συνταξιούχος πυροσβέστης Στερεοελλαδίτης, ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος. Το έζησε σε μια απ’ τις επισκέψεις του στον αείμνηστο Γέρον

τα Παϊσιο του Αγίου Όρους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες, που ο Πανάγαθος Θεός καλεί κοντά Του ανθρώπους που πρόκειται να καταστραφούν ψυχικά. Σαν παντογνώστης και προγνώστης , γνωρίζει το μέλλον, και, αν βλέπει ότι πρόκειται να φθαρούν απ’ την αμαρτία και να χάσουν την αιωνιότητα, απλώνει το χέρι Του και τους παίρνει. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές. Το βεβαιώνει κι η Αγία Γραφή. Δεν αφορά, βέβαια, όλες τις περιπτώσεις. «Τις έγνω νουν Κυρίου;». Η εμπιστοσύνη όμως στην αγάπη Του πρέπει να είναι δεδομένη σε κάθε περίπτωση. Είπε λοιπόν:

«Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρήκαμε να περιμένουν έξω απ’ το φτωχικό κελλάκι του Γέροντα Παϊσίου, ήταν και ένας πατέρας αρκετά ηλικιωμένος. Μόλις είδε το Γέροντα, άρχισε να φωνάζει, να διαμαρτύρεται και να κατηγορεί το Θεό, γιατί μέσα σε έξι μήνες πέθαναν και τα δύο αγόρια του!
- «Δε μου άφηνε τουλάχιστον τον ένα; Τι Θεός αγάπης είναι αυτός;», έλεγε αγανακτισμένος και ωρυόταν . Ο Γέροντας ήταν σιωπηλός. Δεν έβγαλε λέξη .Αποσύρθηκε όμως για αρκετή ώρα μέσα στο κελλάκι του, προφανώς για να προσευχηθεί. Όταν βγήκε, τον φώναξε κοντά του και του είπε:
- Δε μου λες, ο ένας σου γυιός ήταν αρραβωνιασμένος;
- Ναι, Γέροντα, απάντησε πιο μαλακά τώρα εκείνος.
- Το ήξερες πως την ίδια κοπέλα την ήθελε κι ο άλλος;
Συντετριμμένος ο πριν οργισμένος πατέρας, κάτω απ’ το διεισδυτικό βλέμμα του ανθρώπου του Θεού αναγκάστηκε να πει κάπως ντροπιασμένος:
- Κάτι είχα καταλάβει…
- Α, κάτι είχες καταλάβει…, του είπε ο Γέροντας λίγο επιτιμητικά και μετά πρόσθεσε:
- Λοιπόν, βρίσκονταν στα πρόθυρα να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, και θα το έκαναν, αν δεν τους έπαιρνε ο Θεός! Άιντε, πήγαινε στην ευχή του Θεού, και να Τον ευχαριστείς, γιατί θα είχες δυο φονιάδες , δυο αδελφοκτόνους. Ενώ τώρα έχεις στον ουρανό δυο ψυχές, που μπορούν να περιμένουν το έλεος του Θεού!
Όλοι είχαμε μείνει άφωνοι μπροστά σ’ αυτή την αποκάλυψη και σταυροκοπηθήκαμε!...»




Από το βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό»
Έκδοσις Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας
Δωρίδα 2005

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    3 ΔΕΚ 2012

Πώς έρχεται η συντριβή και η ταπείνωσις στην ψυχή του ανθρώπο

Πώς έρχεται η συντριβή και η ταπείνωσις στην ψυχή του ανθρώπου, ερώτησαν τον Γέροντα και εκείνος αποκρίθηκε:
« Ο Θεός από την πολλήν του αγάπη, δεν δίνει αμέσως την συντριβή και την ταπείνωση, αλλά με τον πάροδον της ηλικίας και το μεγάλωμ

α στην πνευματική ζωή. Και τούτο, διότι υπάρχει κίνδυνος, βλέποντας ο άνθρωπος την αχαριστία του προς τις ευεργεσίες, που του έχει κάνει ο Θεός, μπορεί να πέση στο άλλο άκρο του εγωισμού, που είναι η απόγνωση”. Και κάποια στιγμή μου είπε: “ Τα μάτια τα σωματικά είναι για να βλέπουμε τα κούτσουρα και τα δένδρα για να σκοντάφτουμε, ενώ με τα μάτια της ψυχής μπορεί ο άνθρωπος να βλέπη πολύ μακρυά, να βλέπη τι γίνεται στην Αμερική, στην Ιαπωνία και σε όλον τον κόσμο” ( Εννοούσε το χάρισμα της διοράσεως)»

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  3 ΔΕΚ 2

ΠΑΝΑΓΊΑ Η ΤΡΙΧΕΡΟΎΣΑ, Ι.Μ. ΧΙΛΙΑΝΔΑΡΊΟΥ

 Το ιστορικό της Αγίας Εικόνας 

Η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, ο οποίος με ευλάβεια την φύλαγε στο παρεκκλήσιο του σπιτιού του. Ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ήταν ο πρώτος σύμβουλος του Ουάλιδ το έτος 705-715, χαλίφη της Συρίας, για όλα τα αναγκαία θέματα, που αφορούσαν το Χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής αυτής. 

Ακριβώς εκείνη την εποχή, όταν Αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Λέων Γ' ο Ίσαυρος, ξέσπασε η Εικονομαχία. Η προσκύνηση των ιερών Εικόνων εθεωρείτο ειδωλολατρεία. Ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναδείχθηκε θερμός υποστηρικτής των Αγίων Εικόνων και με τα συγγράμματά του κατετρώπωσε την αίρεση της εικονομαχίας. Ο Αυτοκράτορας ο Λέων ο Γ' προκειμένου να απαλλαγεί από την παρουσία του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, τον συκοφάντησε στο χαλίφη Ουάλιδ με την κατηγορία, ότι σκέπτεται να του γράψει να καταλάβει κρυφά την Δαμασκό. 

Ο χαλίφης διέταξε να συλληφθεί αμέσως ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και να του κοπεί το δεξί χέρι μέσα στην πλατεία της Δαμασκού. Η διαταγή εκτελέστηκε αμέσως. Ο Αγιος έλαβε το κομμένο χέρι του και όλη τη νύχτα ικέτευε την Παναγία γονατισμένος να τον θεραπεύσει προκειμένου να συνεχίσει τον σκληρό αγώνα του υπέρ της Ορθοδοξίας. 

Ένα όνειρο 

Κατάκοπος, όπως ήταν, αποκοιμήθηκε για λίγο και τότε είδε σε όραμα την Παναγία μέσα από την Αγία Εικόνα της να του λέει, ότι από τώρα και στο εξής το χέρι του θα είναι θεραπευμένο. 

Ο Αγιος ξύπνησε και είδε πραγματικά, ότι το χέρι του είχε αποκατασταθεί και ήταν υγιές. Από τη χαρά του φρόντισε και έβαλε αργυρό ομοίωμα του χεριού του κάτω από το αριστερό μέρος της Εικόνας της Παναγίας. Ένεκα τούτου του περιστατικού ονομάστηκε η Εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσας. 

Μετά το θαύμα
Μετά από τα θαυμάσιο-θαυμαουργικό αυτό γεγονός ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αποφασίζει να εγκαταλείψει τις θέσεις αυτές και να γίνει μοναχός στη Λαύρα του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Παλαιστίνη.Μαζί του είχε και την Αγία Εκόνα της Τριχερούσας. Το έτος 1217 ο Αγιος Σάββας ο Χιλανδαρηνός, υιός του Βασιλέως της Σερβίας Στεφάνου Νεμάνια, του μετέπειτα ονομασθέντος Συμεών, περνώντας από την Ιεράν Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, πήρε μαζί του την Εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσης, την πατερίστα του ιδρυτού της Ιεράς Μονής και την Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσης και τα μετέφερε στην Ιεράν Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους, όπου η Αγία Εικόνα παρέμεινε μέχρι το έτος 1347. Τότε έρχεται στο Αγιον Όρος ο Σέρβος Κράλης Δρούσαν, ο οποίος αναχωρών για την πατρίδα του, πήρε την Εικόνα της Τριχερούσης ως ευλογία. Η Εικόνα φιλοξενήθηκε στην Ιερά Μονή Στουντενίτσης της Σερβίας. 

Μεταφορά της θαυματουργού Εικόνας στο Αγιον Όρος 

Όταν στις αρχές του 15ου αιώνα οι Σέρβοι επληροφορήθησαν ότι κινδυνεύουν να υποδουλωθούν στους Τούρκους, αμέσως παίρνουν την Αγία Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας από το Σερβικό Μοναστήρι και την τοποθετούν στη ράχη ενός γαϊδαράκου και αφήνουν το ζώο ελευθερο να το οδηγήσει όπου η Παναγία θελήσει. 

Και πράγματι, κατά θαυματουργικό τρόπο, το ήσυχο αυτό ζώο διέσχισε όλη τη Σερβία, την Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας και ήρθε στο Αγιον Όρος, στην Ιεράν Μονή Χιλανδαρίου, όπου οι μοναχοί την υποδέχθησαν με τιμές και λιτανείες. Το ευλογημένο αυτό γαϊδουράκι, σύμφωνα με την ιερή παράδοση, μόλις τοποθετήθηκε η Εικόνα στο Ιερό του Μοναστηριού, έπεσε νεκρό. 

Μέχρι σήμερα η Αγία αυτή Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας θεωρείται ως η Ηγουμένη-Πολιούχος της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου και Προστάτης του Σέρβικου Ορθόδοξου λαού. 

Αυτή καθευατή η Αγία Εικόνα είναι η πλέον άριστα διατηρημένη παλαιά Βυζαντινή Εικόνα της Θεοτόκου. Το πρόσωπο της Μητέρας του Θεού είναι τόσο παραστατικό και το βλέμμα Της τόσο γλυκή, ώστε προκαλεί μεγάλο δέος και συγκίνηση όσοι την προσκυνούν. Η Εικόνα για λόγους προστασίας και μεγαλοπρέπειας φέρει ένα χρυσό επικάλυμμα-πουκάμισο- πάνω στο οποίο είναι επικολλημένοι πέντε χιλιάδες πολύτιμοι λίθοι.

http://malakontas.blogspot.gr/2011/08/blog-post_4621.html

Ἂν ἕνας ἄνθρωπος ἁμαρτήσει καὶ μετανοήσει, τὸν συγχωρεῖ ὁ Θεός

Κάποιος ἄλλος ρώτησε πάλι τὸν ἀββᾶ Ποιμένα:

- Ἂν ἕνας ἄνθρωπος ἁμαρτήσει καὶ μετανοήσει, τὸν συγχωρεῖ ὁ Θεός;

Καὶ ὁ γέροντας τοῦ ἀποκρίθηκε:

- Ὁ Θεὸς ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς ἀνθρώπους αὐτὸ νὰ κάνουν. Δὲν θὰ τὸ κάνει λοιπόν, πολὺ περισσότερο, ὁ Ἴδιος;

Γιατὶ πρόσταξε τὸν Πέτρο νὰ συγχωρεῖ «ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά» (Ματθ. 18:22) ὅσους ἁμάρτησαν καὶ μετανόησαν.

Aπο το Γεροντικο

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  3 ΔΕΚ  2012

Απολυτίκιο της Aγ. Μεγ. Bαρβάρας - 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'.
Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.

Let us honor saint Barbara,
for she crushed the traps of the enemy
and was delivered from them like a sparrow,
by the help and with the weapon of the cross,
she, the most-modest.

Όποιος όμως λέει: «γιά νά πετύχω εκείνο, πρέπει νά κάνω αυτήν τήν αδικία , γιά νά πετύχω τό άλλο, πρέπει νά κάνω εκείνη τήν πονηριά»

Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα

Όποιος όμως λέει: «γιά νά πετύχω εκείνο, πρέπει νά κάνω αυτήν τήν αδικία , γιά νά πετύχω τό άλλο, πρέπει νά κάνω εκείνη τήν πονηριά» κ.λπ., αυτός αμαρτάνει εσκεμμένως καί έν γνώσει του. Καταστρώνει δηλαδή τό αμαρτωλό του σχέδιο και βάζει πρόγραμμα μέ τον διάβολο τί αμαρτία θά κάνη. Αυτό είναι πολύ κακό, επειδή είναι προμελετημένο.

Δέν είναι ότι πέφτει σέ πειρασμό, άλλα ξεκινάει να κάνη κάτι μαζί μέ τον πειρασμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δέν πρόκειται ποτέ νά βοηθηθή, γιατί δέν δικαιούται την θεία βοήθεια, και τελικά πεθαίνει αμετανόητος. Άλλα και όσοι λένε ότι θά μετανοιώσουν, όταν γεράσουν, πώς είναι σίγουροι ότι θά προλάβουν νά μετανοιώσουν και δέν θά πάνε από αιφνίδιο θάνατο;
Έλεγε κάποιος εργολάβος: «όταν γεράσω, θά πάω στά Ιεροσόλυμα, θά βαπτισθώ στον Ιορδάνη ποταμό, οπότε θά εξαλειφθούν όλες οι αμαρτίες μου», και συνέχιζε νά ζή αμαρτωλά.
Τελικά, όταν πλέον δέν είχε άλλο κουράγιο, ίσα-ίσα πού μόλις περπατούσε, αποφάσισε νά πάη. Λέει σέ έναν μάστορα του: «Μάστορα, αποφάσισα νά πάω στά Ιεροσόλυμα, γιά νά βαπτισθώ στον Ιορδάνη ποταμό». «Ά, αφεντικό, τού λέει εκείνος, άν είσαι καθαρός, θά πάς‡ αν δέν είσαι καθαρός, στον δρόμο θά μείνης!».
Λές και προφήτευσε! Μόλις πήγε στην Αθήνα νά βγάλη τά χαρτιά του, πέθανε! Τού πήραν όλα τά χρήματα οί άλλοι, τον πήγαν σέ ένα γραφείο κηδειών και από εκεί τον έστειλαν μέ το φέρετρο πίσω στον τόπο του.

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ   

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  3 ΔΕΚ 2012