Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

Ο γέροντας και ο νεαρός μοναχός

Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

Μία ιστορία μιλάει για έναν νεαρό μοναχό, ο οποίος πήγε να ζήσει στο καλυβάκι ενός γέροντα όπου θα έκανε<<υποταγή>>. Προσπαθώντας να μάθει από τον γέροντα, ο οποίος ήταν πάρα πολύ σοφός και πολύ ταπεινός, πέρασε αρκετό καιρό δίπλα του. κάποια μέρα ο γέροντας εξαφανίστηκε. Άδικα τον έψαχνε ο μαθητής και άδικα τον περίμενε να εμφανιστεί. Ο γέροντας είχε χαθεί ανεξήγητα από την μια στιγμή στην άλλη, δίχως να πάρει τίποτα μαζί του, δίχως να αφήσει πίσω του κανένα απολύτως ίχνος. Ο μαθητής ανησυχούσε μήπως είχε πάθει κάτι, π.χ μήπως είχε πέσει από κάποιο γκρεμό ή είχε πνιγεί στην θάλασσα. Πολλοί μοναχοί τον έψαξαν αλλά δεν τον βρήκαν ούτε ζωντανό ούτε νεκρό, Ο μαθητής έμενε μόνος στο καλυβάκι όλον αυτόν τον καιρό, πέρασαν δύο χρόνια, και μια μέρα ο γέροντας εμφανίστηκε και πάλι στον μαθητή του, Στην αυλή του μικρού του
σπιτιού<<γέροντα ζεις;....>>τον ρώτησε έκπληκτος ο μαθητής του. Ο γέροντας απάντησε τα εξής:<<δύο χρόνια τώρα ζούμε στο ίδιο κελί μαζί, και εσύ νομίζεις πώς είσαι μόνος σου

 

 Ιστοριες και θαυματα αγιου ορους

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  4 ΦΕΒ 2012 

Όπως το νερό σβήνει την φωτιά, έτσι και η κατάκριση σβήνει την Χάρη του Θεού λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Με την κατάκριση φεύγει αυτομάτως η Χάρις του Θεού και δημιουργείται αμέσως ψυχρότητα στην επικοινωνία σου με τον Θεό.
Πώς να κάνης μετά προσευχή; Η καρδιά σου γίνεται πάγος, μάρμαρο.
Η κατάκριση και η καταλαλιά είναι οι μεγαλύτερες αμαρτίες και απομακρύνουν την Χάρη του Θεού περισσότερο από κάθε άλλο αμάρτημα.
«Όπως το νερό σβήνει την φωτιά, λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, έτσι και η κατάκριση σβήνει την Χάρη του Θεού».

από το βιβλίο: "Πάθη και Αρετές ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   4 ΦΕΒ 2013
.

«Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες. Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές…

Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;
- Δεν ξέρεις∙ από φοβία σκέφτεσαι έτσι. Μην έχετε φοβία μήπως ξανακάνετε το ίδιο σφάλμα, γιατί έτσι κλονίζεται η πίστη σας στον Θεό. Μη ντα σκαλίζετε τόσο πολύ. Όταν σας λέη ο λογισμός ότι δεν πρόκειται να διορθωθήτε και διαλύεσθε από την λύπη, χρειάζεται να δώσετε ένα ψεύτικο κουράγιο στον εαυτό σας. «Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες. Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές…». Αν και φαίνεται ψεύτικο αυτό το κουράγιο, μέσα του όμως κρύβει μια μεγάλη δύναμη, την ελπίδα στον Θεό.
Η ελπίδα στον Θεό είναι ο μοχλός που αναποδογυρίζει την απελπισία, ελευθερώνει την ψυχή από την λύπη και το άγχος και τονώνει σιγά-σιγά τις πνευματικές δυνάμεις με την θεία ζωντάνια που δίνει.

Γέροντας Παϊσιος

 

Ηλίας   Χαϊντουτης    4 φεβ 2013

Ας προσευχόμαστε στον Θεό να βρεθούμε την τελευταία μας στιγμή ... όρθιοι.

Επεσα, τι να κάνω;

Ένας μοναχός εξομολογούμενος στον πνευματικό του, του είπε:

- «Έπεσα πάτερ! Τι να κάνω τώρα; ρώτησε απελπισμένος».

- «Να σηκωθείς», του απάντησε με την χαρακτηριστική του απλότητα ο γέροντας.

';Επειτα από κάμποσο καιρό ο μοναχός έρχεται πάλι στον πνευματικό του

- «Ξανάπεσα πάτερ» κλαψούρισε.

- «Να ξανασηκωθείς!» πρόσταξε ο γέροντας.

- «Έως πότε;» ρώτησε ο μοναχός.

- «Έως ότου σε βρει ο θάνατος».

΄Οπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε.

Ας προσευχόμαστε στον Θεό να βρεθούμε την τελευταία μας στιγμή ... όρθιοι.

ΑΠΟ ΤΟ Γεροντικόν

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 3  ΦΕΒ 2013 

-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία

Γέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμανά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι;
-Όλατά μάτια βλέπουν το ϊδιο καθαρά; Γιά νά δή κανείς καθαρά, πρέπει νά εχη τά μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα.
-Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ϊδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος δυστυχία;
-Καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τον λογισμό του. Το κάθε πράγμα μπορείς νά το δής άπό τήν καλή του πλευρά ή άπό τήν κακή του πλευρά. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Σέ ένα μοναστήρι πού βρισκόταν σέ κατοικημένη περιοχή είχαν τυπικό νά κάνουν εσπερινό και όρθρο τά μεσάνυχτα και πήγαιναν και κοσμικοί, γιατί το μοναστήρι ήταν περιτριγυρισμένο άπό σπίτια πού σιγά-σιγά είχαν χτισθή έκεΐ κοντά. Μιά φορά ένας αρχάριος νέος μοναχός ξέχασε το κελλί του ανοιχτό και μπήκε μέσα μιά γυναίκα. Όταντο έμαθε, στενοχώρια, κακό! Ώ, μολύν- θηκε το κελλί!
Τρομερό, χάθηκε ό κόσμος!
Παίρνει οινόπνευμα, ρίχνει στο πάτωμα και βάζει φωτιά, γιά νά το άπολυμάνη! Παραλίγο νά κάψη το μοναστήρι. Το πάτωμα τού κελλιού του το έκαψε, τόν λογισμό του όμως δεν τον έκαψε. Εκείνον έπρεπε νά κάψη, γιατί τό κακό στον λογισμό του βρισκόταν.
Αν έφερνε καλό λογισμό και έλεγε ότιή γυναίκα μπήκε στο κελλί από ευλάβεια, για νά ώφεληθή, γιά νά πάρη χάρη και νά άγωνισθή και αύτη στο σπίτι της, θά αλλοιωνόταν πνευματικά και θά δόξαζε τον ΘΕΟ!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   3 ΦΕΒ 2013 

Να αποκτήσεις μητρική καρδιά. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει.

Γέροντα, όταν δεν δικαιολογώ τους άλλους για μια πράξη τους, αυτό σημαίνει ότι έχω σκληρή καρδιά;

-Δεν δικαιολογείς τους άλλους και δικαιολογείς τον εαυτό σου; Μεθαύριο και ο Χριστός δεν θα σε δικαιολογήσει. Μπορεί σε μια στιγμή η καρδιά του ανθρώπου να γίνει σκληρή σαν πέτρα, αν φερθεί με κακία, και σε μια στιγμή να γίνει πολύ τρυφερή, αν φερθεί με αγάπη.
Να αποκτήσεις μητρική καρδιά. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

 

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    3 ΦΕΒ 2013

Πολιτική και γλώσσα-Γιανναράς