Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Μελισσάνθη - Ποιήματα

Μελισσάνθη (1907-90): φιλολογικὸ ψευδώνυμο
τῆς Ἤβης Κούγια-Δασκαλάκη, ποιήτριας ἀπὸ τὴν Ἀθήνα.

 Πιστεύω

Ἡ Ἀγάπη, μόνο, βαστάζει ὅλα τὰ φορτία.
Μπορῶ νὰ βαστάζω ὅλα τὰ φορτία.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ μέγα φορτίο!
Ἡ Ἀγάπη σηκώνει τὸ βάρος τ᾿ οὐρανοῦ.
Μπορῶ νὰ σηκώνω τὸ βάρος τ᾿ οὐρανοῦ.
Ἡ Ἀγάπη ὑπομένει τὰ μαρτύρια τῆς πυρᾶς.
Μπορῶ νὰ ὑπομένω τὰ μαρτύρια τῆς πυρᾶς.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ πυρά!
Ἡ Ἀγάπη πιστεύει στὴ ζωὴ καὶ στὸ θάνατο.
ἡ Ἀγάπη πιστεύει στὸ θαῦμα.
Μπορῶ νὰ πιστεύω στὴ ζωὴ καὶ στὸ θάνατο.
μπορῶ νὰ πιστεύω στὸ θαῦμα.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος!
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ θαῦμα!
Ἡ Ἀγάπη προσεύχεται κ᾿ ἐνεργεῖ.
ἡ Ἀγάπη ἀγρυπνεῖ.
Μπορῶ νὰ προσεύχωμαι καὶ νὰ ἐνεργῶ.
μπορῶ νὰ ἀγρυπνῶ.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι προσευχὴ καὶ πράξη!
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ἡ μυστικὴ ἀγρυπνία!
Ἡ Ἀγάπη κρατάει ὅλα τὰ χαμόγελα καὶ ὅλα τὰ δάκρυα.
Μπορῶ νὰ χαμογελῶ καὶ νὰ κλαίω ὅλα τὰ δάκρυα -
γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ἡ χαρούμενη θλίψη!
Ἡ Ἀγάπη δίνει τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο
ἐγγύηση γιὰ τὴν αἰωνιότητα.
Μπορῶ νὰ μεταλάβω τὸν ἄρτο καὶ τὸν oίvo
ἐγγύηση γιὰ τὴν αἰωνιότητα.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος!
Κ᾿ ἡ μεγάλη ὑπόσχεση!
Ἡ Ἀγάπη ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο.
ἡ Ἀγάπη ἐδώρησε τὸ φῶς.
Πιστεύω στὸν ἄνθρωπο.
πιστεύω στὴν Ἀγάπη.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ φῶς καὶ ἡ δωρεά!
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ὁ Ἄνθρωπος!

Προσευχή

Ὅλες οἱ πράξεις μου οἱ ἁμαρτωλές,
τὰ λάθη, οἱ ἄνομες ἐπιθυμιὲς
περνοῦνε πάνωθέ μου
καθὼς τὸ διάφανο νερό,
Κύριέ μου.
Μέσα ἀπὸ βαλτονέρια προχωρῶ
καὶ τίποτα, μὰ τίποτα δὲν μὲ ῥυπαίνει,
ἴχνος σκιᾶς ἀπάνω μου δὲν μένει.
Κοίταξε πόσο καθαρὰ
εἶναι τὰ χέριά μου τ᾿ ἁμαρτωλά·
σὰν τοῦ παιδιοῦ ποὺ ὅταν προσεύχεται σὲ Σένα
ἔτσι σὰν φλόγα ἀμόλυντη ὑψωμένα
εἶναι ἄξια τὸν χιτῶνα σου ν᾿ ἀγγίσουν
καὶ τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων νὰ κρατήσουν...
Ἀπὸ τὰ σφάλματά μου τὰ φριχτὰ κανένα,
κανένας ξεπεσμός, κρίμα κανένα
δὲν δύναται ἀνάμεσό μας νὰ μπεῖ,
νὰ μᾶς χωρίσει,
τίποτε ἄλλο δὲν μπορεῖ ἐξόν,
ἀπὸ τὸν ὕπνο ποὺ μὲ παίρνει τὸ βαθὺ
-τὸν ξένοιαστο ὕπνο σὰν ἑνὸς παιδιοῦ
στὴ μέση ξάφνου ποὺ ἔρχεται τοῦ παιχνιδιοῦ-
Τὸ ξέρω
εἶναι ἄσοφο νὰ σὲ παρακαλοῦν γιὰ κάτι τι·
γιὰ τοῦτο τίποτα δὲν σοῦ ζητῶ.
Μόνο μιὰ λύπη μὲ βαραίνει σὰν βουνό,
βαθιὰ ὑποφέρω,
σὰν συλλογίζομαι τὸν ὕπνο τοῦτο,
ποὺ μπορεῖ νὰ ᾿ρθεῖ
τὴν κρίσιμη ὥρα,
ποὺ τὸ Σάλπισμά Σου θ᾿ ἀκουστεῖ.
Ὁδοιπορικό. Ἐκδ.Καστανιώτη.2000. σελ. 192

Στον ανύπανδρο σύζυγο για τη διπλή αδικία



Έδιωξες τη στεφανωμένη γυναίκα σου και πήρες άλλη, με την οποία ζεις χωρίς να έχετε παντρευτεί. Και αναρωτιέσαι, τί κακό έκανες. Και παραξενεύεσαι  γιατί οι γείτονες σου ξεσηκώνονται εναντίον σου. Και ακόμα παραξενεύεσαι γιατί η εξουσία σε ταλαιπωρεί και σε τιμωρεί.
Η μια αμαρτία σου έγκειται στο ότι έδιωξες τη νόμιμη σύζυγο, ενώ η άλλη στο ότι συζείς παράνομα. Διπλά καταπάτησες τον νόμο του Δημιουργού σου, γι’ αυτό οι γείτονές σου ξεσηκώνονται εναντίον σου και γι’ αυτό η κρατική εξουσία σε κυνηγά. Αυτό δεν θα ήταν αμαρτία για τα ζώα, αφού γι’ αυτά ο Δημιουργός δεν όρισε τον νόμο όπως για τους ανθρώπους. Αλλά για τους ανθρώπους είναι αμαρτία.
Εσύ βρίσκεις τη δικαιολογία για τον εαυτό σου στο ότι έτσι έκαναν και κάποιοι άλλοι. Ναι, είναι αλήθεια, ότι το έκαναν και κάποιοι άλλοι. Όμως ποτέ έναν παραβάτη του νόμου δεν τον δικαιολογούσε το ότι πριν απ’ αυτόν ήταν και κάποιοι άλλοι παράνομοι. Ο Βυζαντινός βασιλιάς Κωνσταντίνος , ο γιος της Ειρήνης, έδιωξε τη στεφανωμένη γυναίκα του Μαρία και πήρε μία κυρία των τιμών , τη Θεοδότη. Και η βασίλισσα μητέρα και ο πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης κατέκριναν τον βασιλιά γι’ αυτό. Όμως ο βασιλιάς δεν ήθελε να ακούσει τη μητέρα  του και τον αρχηγό της Εκκλησίας του Θεού , αλλά τους απείλησε κιόλας, πως εάν δεν τον αφήσουν ήσυχο, θα γυρίσει το κράτος σε ειδωλολατρία και θα απαγορεύσει τη χριστιανική πίστη. Και όλος ο λαός έβραζε εξαιτίας της παρανομίας του βασιλιά. Αλλά τη δεύτερη χρονιά της παράνομης αυτής συμβίωσης, μπήκαν στο παλάτι του βασιλιά συνωμότες, τον συνέλαβαν και τον τύφλωσαν ακριβώς στο δωμάτιο που γεννήθηκε. Πρόσεξε λοιπόν να μην σε βρει κι εσένα η φοβερή τιμωρία , όχι από τους ανθρώπους, αλλά από μία αόρατη δύναμη δυνατότερη απ’ όλους τους ανθρώπους. Διότι έχει γραφτεί: «Οα ο λγοντες τ πονηρν καλν κα τ καλν πονηρν, ο τιθντες τ σκτος φς κα τ φς σκτος» ( Ησ 5, 20 ). Έτσι μιλά Εκείνος , του οποίου το χέρι φθάνει σε κάθε ανθρώπινο ον, είτε για να χαϊδέψει είτε για να χτυπήσει.


Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Δεν φτάνει μόνο η πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»
Εκδόσεις «εν πλώ»

Σελ. 283-284

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Περιοδικό ΕΝΔΟΝ: Το Ρωσικόν Μοναστήριον. Η λαμπρά αυτού πανήγυρις...

Περιοδικό ΕΝΔΟΝ: Το Ρωσικόν Μοναστήριον. Η λαμπρά αυτού πανήγυρις...: Ο Σκιαθίτης λογοτέχνης, και δημοσιογράφος Α. Μωραϊτίδης (ο γνωστός εξάδελφος και συμψάλτης του Α. Παπαδιαμάντη) επισκέφτηκε για πρώτη ...

Έκτακτο Παράρτημα: Συγκλονιστικό οδοιπορικό στην Ιερά Μονή Αγίας Αικα...

Έκτακτο Παράρτημα: Συγκλονιστικό οδοιπορικό στην Ιερά Μονή Αγίας Αικα...: σχόλιο Γ.Θ : Μεταξύ άλλων θα δείτε φωτογραφίες από το χέρι και την κάρα της Αγίας Αικατερίνης, συγκλονιστικά πλάνα στο βίντεο από τ...

Άγιος Δημήτριος Κουβαρά: Πρωινή Προσευχή για τα παιδιά

Άγιος Δημήτριος Κουβαρά: Πρωινή Προσευχή για τα παιδιά: Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι. Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς,...

Η Αγία Αικατερινη και η συνομιλία της με τους 50 ρήτορες

Σήμερα είναι η μνήμη της Αγίας Αικατερίνης που ήταν μια πάνσοφη γυναίκα και μαρτύρησε για τον Χριστό. Πολλοί μπορεί να διαβάσατε τον βίο της, όμως σίγουρα λίγοι ξέρετε ότι αποστόμωσε 50 δεινούς ρήτορες της εποχής.
Απέδειξε την άρρηκτη σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Τι τους είπε η Αγία για το Χριστό; Ότι προφήτευσαν γι΄αυτόν, την έλευσή του και τη σταύρωσή του αρχαίοι φιλόσοφοι και ποιητές και μάλιστα η Σίβυλλα και ο Απόλλωνας.
Ας δούμε όμως λίγα πράγματα από το βίο της Αγίας.
H Αγία Μεγαλομάρτης Αικατερίνη γεννήθηκε το 294 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια και ήταν κόρη του Έλληνα ηγεμόνα της πόλης Κόστου, ο οποίος πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της Αιγύπτου με εντολή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Διοκλητιανού ήταν βασιλιάς της Κύρπου.
Η Αγία ήταν γνωστή για τη σοφία της και είχε σπουδάσει στις εθνικές σχολές της Αλεξάνδρειας φιλοσοφία, ποίηση, ρητορική, ιατρική μουσική, φυσική, μαθηματικά και αστρονομία. Στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. όταν βασίλευε στο Ρωμαϊκό κράτος ο αυτοκράτορας Μαξέντιος η Αγία ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κατηγόρησε δημόσια το Ρωμαίο αυτοκράτορα για τις θυσίες του στα είδωλα.
Ο αυτοκράτορας συγκέντρωσε 50 ρήτορες απ΄όλη την αυτοκρατορία για να την πείσουν να αρνηθεί το Χριστό. Αντί όμως οι ρήτορες να πείσουν την Αγία πείστηκαν οι ίδιοι από τα επιχειρήματά της διότι αυτά ήταν βασισμένα στα ρητά και στις προφητείες των Ελλήνων φιλοσόφων περί της ελεύσεως του Ιησού Χριστού επί της γης.
Οι λόγοι της Αγίας στάθηκαν αφορμή να
στραφούν οι 50 ρήτορες προς το Χριστιανισμό. Έξαλλος ο αυτοκράτορας διέταξε να ριφθούν στην πυρά και η Αγία φυλακίστηκε και βασανίστηκε.
Με κόκκινα γράφει:”Ο χρησμός του Απόλλωνος δοθείς
εν Δελφοίς περί του Χριστού και του πάθους αυτού”
Οι 50 ρήτορες παρουσιάζονται ενώπιον της Αγίας και ο σπουδαιότερος από αυτούς αμφισβητεί τη θεότητα του Ιησού υποστηρίζοντας ότι ουδέποτε οι αρχαίοι φιλόσοφοι ονόμασαν ή τίμησαν αυτόν:«Λοιπόν, μη παρασυρόμενη από την απάτη επιμένεις εις τον Εσταυρωμένον ως Θεόν, τον οποίον ουδείς εκ των παλαιών δεν τον ονόμασε σοφό, ούτε εγνώριζε αν ονομαζόταν Θεός». Στην απάντησή της η Αγία χρησιμοποιεί τις γραπτές προφητείες των αρχαίων φιλοσόφων, όπως του Διοδώρου, του Πλουτάρχου, του Ομήρου, του Ορφέως, του Σοφοκλέους και ως αποκορύφωμα δύο χρησμούς της Σίβυλλας και του Απόλλωνος, οι οποίοι αφήνουν κυριολεκτικά άναυδους του 50 ρήτορες.
Οι δύο χρησμοί καταγράφονται στην Γ’ εκδοχή του Μαρτυρίου της Αγίας (Μαρτυρολόγιον του Σινά σελ. 100- 133) αλλά και σε ένα χειρόγραφο από περγαμηνή του 12ου αιώνος το οποίο φυλάσσεται στη Μονή Δοχειαρίου του Άγιου Όρους. Οι ρήτορες αναφέρουν στην Αγία ότι ουδέποτε διάβασαν στα βιβλία τους για κάποιον Εσταυρωμένο Θεό.
Η απάντηση της Αγίας είναι καταπέλτης:
«Το ότι ο Εσταυρωμένος, είπε, δεν έτυχε να τιμηθεί από κανέναν από τους παλαιούς δεν θα έπρεπε να δαπανώμεν τον χρόνο μας, ούτε να το πολυεξετάζομεν, ούτε να κάνωμε ερεύνας δι΄αυτών με ανθρωπίνους λογισμούς διότι είναι ο αληθινός θεός του ουρανού και της γης, της θαλάσσης, του ηλίου, της σελήνης, των άστρων και δημιουργός όλου του ανθρωπίνου γένους ακατάληπτος, ανεξερεύνητος, απέραντος, ανεξιχνίαστος, άρρητος. Διά να σου αποδείξω τα σχετικά μ’ αυτόν με τη βοήθεια των δικών σου, διότι έτσι η απόδειξής μου θα είναι απολύτως έγκυρη, πρόσεξε τι αποκαλύπτει ξεκάθαρα, η πιο σοφή απ’ όλας τας γυναίκας, Σίβυλλα, διά την κατά σάρκα γέννησή του, διά την πρόνοιάν του δι’ ημάς, και διά την αμέτρητόν του φροντίδα.
Αν θέλεις ας ακούσουμε τα ίδια της τα λόγια: «ύστερα από πολύν καιρό θα φτάσει κάποιον εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια ως θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα». Πρόσεξε και τον αληθινό μάντη Απόλλωνα, που έχει ξεχάσει την συνηθισμένη του ασάφια και τα αμφιλεγόμενά του και φανερώνει γυμνή την αλήθεια χωρίς τη δικήν του βούλησιν. Λέγει αυτός: «Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είναι φως τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε η Θεότης του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος.
Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος, όλα υποφέρων από τους θνητούς, δηλαδή τον σταυρόν, την ύβριν, την ταφήν. Αυτός κάποτε από τα μάτια έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμιν θεϊκήν. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθει εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσε, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».
Αυτά διηγείται ο Θεός σου. Διότι είναι συνάναρχος μ΄αυτόν που τον εγέννησε και αιώνιος αρχή και ρίζα και πηγή όλων των αγαθών, όλα τα δημιούργησε χωρίς να υπάρχουν πριν και όλα τα κοσμεί και τα διακρατεί και τα διαπερνά και με το δικό του χέρι εδημιούργησε ημάς τους ανθρώπους και πολλούς δρόμους ήνοιξε διά την σωτηρία μας». 
 ΠΗΓΗ.ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

 http://fdathanasiou.wordpress.com

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013. Το ευαγγέλιο της Κυριακής


ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
κεφ. ιη΄(18)
Στιχ.18-27.Ο πλούσιος νέος.

18 Κα πηρτησ τις ατν ρχων λγων· διδσκαλε γαθ, τ ποισας ζων αἰώνιον κληρονομσω;
19 επε δ ατ ᾿Ιησος· τ με λγεις γαθν; οδες γαθς ε μ ες Θες.
20 τς ντολς οδας· μ μοιχεσς, μ φονεσς, μ κλψς, μ ψευδομαρτυρσς, τμα τν πατρα σου κα τν μητρα σου.
 21 δ επε· τατα πντα φυλαξμην κ νετητς μου.
 22 κοσας δ τατα ᾿Ιησος επεν ατ· τι ν σοι λεπει· πντα σα χεις πλησον κα διδος πτωχος, κα ξεις θησαυρν ν οραν, κα δερο κολοθει μοι.
23 δ κοσας τατα περλυπος γνετο· ν γρ πλοσιος σφδρα.
24 δν δ ατν ᾿Ιησος περλυπον γενμενον επε· πς δυσκλως ο τ χρματα χοντες εσελεσονται ες τν βασιλεαν το Θεο!
25 εκοπτερον γρ στι κμηλον δι τρυμαλις ραφδος εσελθεν πλοσιον ες τν βασιλεαν το Θεο εσελθεν.
 26 επον δ ο κοσαντες· κα τς δναται σωθναι;
27 δ επε· τ δνατα παρ νθρποις δυνατ παρ τ Θε στιν.
Σύντομη ερμηνεία

18 Κάποιος άρχοντας της συναγωγής τον ρώτησε το εξής: Διδάσκαλε αγαθέ, τί να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;
19 Του είπε τότε ο Ιησούς: Αφού απευθύνεσαι σε μένα νομίζοντας ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος , γιατί με ονομάζεις αγαθό; Κανείς δεν είναι από μόνος του απολύτως αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.
20 Γνωρίζεις τις εντολές: Να μη μοιχεύσεις, να μη σκοτώσεις, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις, να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου.
21 Κι εκείνος είπε: Όλα αυτά τα φύλαξα από την παιδική μου ηλικία.
22 Όταν λοιπόν άκουσε τα λόγια αυτά ο Ιησούς , του είπε: Ένα ακόμη σου λείπει. Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασέ τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό, και έλα να με ακολουθήσεις ως μαθητής μου, υπακούοντας πάντοτε σε όσα θα σε διδάσκει το παράδειγμά μου και η διδασκαλία μου.
23 Αυτός όμως όταν άκουσε τα λόγια αυτά, λυπήθηκε πάρα πολύ ∙ διότι ήταν πάμπλουτος και δεν ήθελε να αποχωρισθεί τα πλούτη του.
24 Όταν λοιπόν ο Ιησούς τον είδε τόσο πολύ στενοχωρημένο, είπε: Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα!
25 Πράγματι, πολύ δύσκολα. Διότι είναι ευκολότερο μία καμήλα να περάσει από τη μικρή τρύπα που ανοίγει η βελόνα, παρά να μπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού.
26 Εκείνοι που τα άκουσαν αυτά είπαν τότε: Και ποιός μπορεί να σωθεί , αφού είναι τόσο πολύ δύσκολο , σχεδόν αδύνατο, να σωθούν οι πλούσιοι, στους οποίους ο Θεός έδωσε τα επίγεια αγαθά του;
27 Τότε ο Κύριος τους απάντησε: Εκείνα που είναι αδύνατο να γίνουν με την ασθενική δύναμη του ανθρώπου, είναι κατορθωτά και δυνατά με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού. Διότι μόνον ο Θεός μπορεί να λύσει τα δεσμά της καρδιάς κάθε καλοπροαίρετου πλουσίου προς το χρήμα και να τον καταστήσει άξιο της σωτηρίας.


Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...