Έτσι δεν είναι όταν αγαπάς ; Να θες να δώσεις μέχρι να μην έχεις.

                                                                                            

   Της Αγάπης Παπαγεωργίου *

Στις 2 Αυγούστου μπήκα σε έναν βαθύ "ύπνο" και ονειρεύτηκα. Ονειρεύτηκα κάτι εκτός της δικής μου πραγματικότητας ξεφεύγοντας απο την καθημερινότητά μου. Βρέθηκα στην Αφρική σε ένα μικρό χωριό, το Λουγκουζί όπου πήγα με μεγάλη θέληση να προσφέρω αλλα φαίνεται πήρα περισσότερα από όσα είχα σκοπό να δώσω. Πνευματικό ταξίδι ήτανε αυτό. Ήμουν εκεί με άλλα έξι πρόσωπα, όλα αδέλφια μου γιατί μας ένωνε ο σκοπός μας και η πίστη μας.

Έτσι όπως μας άνοιξαν τις καρδιές τους οι κάτοικοι του χωριού έτσι και εμείς κρατήσαμε τις αισθήσεις μας ανοιχτές έτοιμοι να βοηθήσουμε σε ότι μπορούσαμε, αλλά πρωτίστως να δώσουμε χαρά σε όλους εκεί, οργανώνοντας την κατασκήνωση, όπως εκείνη που πηγαίναμε όταν είμασταν παιδιά.

Τόση αγάπη έλαβα, και τόση ψυχική χαρά από τα πρόσωπα γύρω μου, που όλα τα άλλα ανούσια πράγματα και οι ανησυχίες του κόσμου μας έσβησαν απ’ το νου μου. Οι κατασκευές, τα τραγούδια, οι χοροί και οι ομιλίες, τα αθλήματα και κυρίως η προσευχή που σήμαινε την έναρξη και τη λήξη της κατασκηνωτικής μας ημέρας, έκανε τις ευλογημένες αυτές μέρες να κυλήσουν όμορφα και γοργά. Ένιωσα τους ανθρώπους αυτούς αδέλφια μου, αλλά κυρίως ένιωσα ότι αυτό που τους έδινα ήταν πολύ λίγο, κι ότι ήθελα να προσφέρω κι άλλο. Έτσι δεν είναι όταν αγαπάς κάποιον; Τα θες να δωσεις μέχρι να μην έχεις. Να ακούς παιδιά να ζωγραφίζουν, να παίζουν στο γρασίδι και να τραγουδούν "Άγιος ο Θεός" και να ζεις θαύματα απλά αλλά τόσο μεγάλα. Να σε κοιτούν τα παιδιά στην εκκλησία και να χαμογελούν κρατώντας τις κατασκευές που μόλις φτιάξανε, να τα ακούς να ψέλνουν όλα μαζί και να χαμογελά η ψυχή σου. Να ζεις με παιδιά που ξέρουν και τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της Ελλάδος και με νέους που διψούν για γνώση ζητώντας απαντήσεις στα ατέλειωτα ερωτήματά τους. Ο Γιάννης και η Κυριακή έκαναν μεγάλη προσπάθεια να βοηθήσουν όσους είχαν ανάγκη ιατρικής περίθαλψης και φαρμάκων. Σαν σύνολο και σαν ομάδα δουλέψαμε όλοι με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά για να οργανώσουμε τις δραστηριότητες της κατασκήνωσης μας. Τα χοροπηδητά και οι επευφημίες των μικρών παιδιών μας έκαναν να καταλάβουμε πόσο χάρηκαν με όλα! Κάθε βράδυ κάναμε τις τελευταίες ετοιμασίες για την επόμενη μέρα. Η Χριστίνα δημιούργησε φοβερές κατασκευές με τα παιδιά, η Στ. Λαμπίδη μίλησε μαζί με τον Γιάννη στους νέους για σημαντικά ζητήματα όπως το αλκοόλ, το κάπνισμα, το aids και τις πρώτες βοήθειες ενώ η Κυριακή μίλησε στις γυναίκες για θέματα μητρότητας. Η Θάλεια οργάνωσε παιχνίδια για τα παιδιά και εγώ τους έμαθα ορισμένα τραγούδια. Τα ελληνικά τραγούδια που τραγουδούσαμε όλοι μαζί στο φορτηγάκι από και πρός το χωριό έκαναν πάντα το ταξίδι μας ευχάριστο. Η συμμετοχή μας ως νονοί και νονές στις βαπτίσεις των κατηχουμένων του χωριού θα ’πρεπε να ήτανε το πιο συγκινητικό κομμάτι της παραμονής μας στο μικρό αυτο χωριό. Τα λευκά άμφια, οι ξύλινοι σταυροί και τα κεριά στα χέρια των νεοφώτιστων που δήλωναν την εισαγωγή τους στην εκκλησία του Χριστού μας με τη δική τους θέληση και την αγνή δυνατή πίστη. Στις 17 Αυγούστου ξύπνησα από το γλυκό αυτό όνειρο. Δεν ήθελα όμως, γιατί ήταν από εκείνα τα όνειρα που δεν θες να τελειώσουν ποτέ. Πήγα για να δώσω και πήρα πολλαπλάσια. Πήρα ψυχικά και πνευματικά δώρα, μαθήματα ζωής από ανθρώπους απλούς αλλά τόσο διαφορετικά πλούσιους. Κατάλαβα πόσο δεδομένα τα έχουμε όλα εμείς, και πόση πίστη εχουν εκείνοι. Η εμπειρία μου στην ιεραποστολή στην Ουγκάντα με έκανε να διψάσω γι’ αυτήν την αγνή ζωή που έζησα εκεί κοντά στο Θεό και το ταξίδι αυτό να το σκέφτομαι αδιαλείπτως με την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Ελπίζω και εύχομαι αυτό να είναι το ξεκίνημα πολλών ακόμη ταξιδιών στο λαμπρό αυτό σημείο στην γη.

 *Η Αγάπη Παπαγεωργίου είναι φοιτήτρια  και βοήθησε τον Αύγουστο του 2015 , εθελοντικά στην Ιεραποστολική προσπάθεια της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα.Ο Θεός να την ευλογεί.Ευχαριστούμε "από καρδιάς πολύ

Αὔγουστε, καλέ μου μῆνα, νἄσουν δυὸ φορὲς τὸ χρόνο

Μνήμη ἱερὴ Εὐαγγέλου Κ. Κεχριώτη, Καθηγητή Ἱστορίας

Πυκνώνουν οἱ μνῆμες καὶ μαζύ τους πυκνώνει κι ἡ συγκίνηση, καθὼς ὁ λαμπρὸς μῆνας Αὔγουστος, ὁ τόσο ἐλκυστικὸς καὶ πλούσιος σὲ ἀγαθὰ καὶ εὐλογίες, ἀποχωρεῖ. Καὶ μαζύ του ἕνας χρόνος. Χρόνος, ὅπως τὸν ὑπολόγιζαν οἱ πατέρες μας, ὅπως τὸν ζοῦσε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς νηός, αὐτῆς δηλαδή, ποὺ ταξιδεύει στὸ Χρόνο, ἕως τῆς συντελείας τοῦ Αἰῶνος, καί μαζύ της κι ἐμεῖς. Οἱ ὅσοι πιστοί.

Ἀποχωρεῖ, λοιπόν, κι ὁ φετεινὸς ὁ Αὔγουστος καὶ μαζύ του ἀναχωρεῖ καὶ τὸ θέρος, γιὰ νὰ παραχωρήσει, σύμφωνα μὲ τὰ ἡμερολογιακὰ δεδομένα, τὴ θέση του στὸν πρῶτο μῆνα τοῦ τόσο νοσταλγικοῦ καὶ (κάποτε) ρομαντικοῦ φθινοπώρου μὲ τὰ, «δειλινὰ τὰ πένθιμα, τὰ φθινοπωρινά...» (Κ. Οὐράνης).

Κάθε μήνας στὸν ὅλο ἐνιαυτὸ ἔχει τὶς χάρες του. Ὁ Αὔγουστος ὅμως εἶχε κάτι τὸ ξεχωριστό. Μὲ τὰ ἀγαθά του, μὲ τὰ δροσερὰ μελτέμια του, τὶς σοδειές, μὰ περισσότερο μὲ τὸ Ἱερὸ τὸ Πρόσωπο τῆς Παναγιᾶς μας ποὺ τὸν στεφανώνει αὐτὸν τὸν μῆνα καθὼς Ἐκείνη τὸν εἰσοδεύει κι Ἐκείνη τὸν κλείνει. Καὶ μαζύ του τὸ Χρόνο, γιὰ ν᾿ ἀνοίξει ὕστερα μὲ τὸ πάνσεπτο Γεννέθλιό Της τὸ δρόμο γιὰ τὴν ἑπόμενη χρονιά, ὥστε νἄναι εὐλογημένη, πλούσια καὶ καρποφόρα. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὴ στολίζει μὲ τὴν Ἁγία Της Ζώνη.

π. K.N. Kαλλιανός

 http://anastasiosds.blogspot.gr/

Πώς η Αγία Ζώνη έφθασε στο Άγιο Όρος

Η Τίμια ή Αγία Ζώνη της Παναγίας, αποτελεί το μοναδικό Ιερό Κειμήλιο που σχετίζεται με τον επίγειο βίο της Θεοτόκου. Είναι μια ζώνη που είχε φτιάξει η ίδια η Θεοτόκος από τρίχες καμήλας. Σήμερα το μοναδικό σωζόμενο μέρος της βρίσκεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος. Η ιστορία της Αγίας Ζώνης ξεκινά με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Σύμφωνα με τις Γραφές η Παναγία τάφηκε φορώντας

την ζώνη αυτή. Έφτασε στα χέρια του Αποστόλου Θωμά με θαυματουργικό τρόπο

Η Αγία Ζώνη φυλασσόταν από χριστιανούς  στην Ιερουσαλήμ, μέχρι την στιγμή που ο Αυτοκράτορας Αρκάδιος την μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Η υποδοχή ήταν μεγαλειώδης και την παρακολούθησαν με κατάνυξη πιστοί από κάθε γωνιά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ο αυτοκράτορας κατέθεσε την Τίμια Ζώνη σε λειψανοθήκη που ονόμασε «Αγίαν Σορόν». Λέγεται πως ήταν θαυματουργή και πως έσωσε την Αυτοκρατορία από μεγάλες καταστροφές. Πλήθος πιστών συνέρρεαν για να την προσκυνήσουν, ζητώντας της να τους λυτρώσει από τα βάσανα και τις συμφορές. Ήταν το καταφύγιό τους, η ελπίδα τους για μια καλύτερη ζωή.

Το 1204, κατά την Άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους έγιναν λεηλασίες και αρπαγές πολύτιμων κειμηλίων και θησαυρών. Ορισμένα από αυτά, ήταν και κάποια τεμάχια της Αγίας Ζώνης. Ένα μέρος τους διασώθηκε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη. Ὁ Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει ένα χρυσό σταυρό για να τον προστατεύει στις εκστρατείες. Πάνω του είχε τοποθετηθεί τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, θήκες με Άγια Λείψανα Μαρτύρων, και ένα τεμάχιο της Τίμιας Ζώνης. Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίον των Βουλγάρων το Κειμήλιο χάθηκε.

Σε  μάχη εναντίον των Σέρβων, ο βουλγαρικός στρατός νικήθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο, ο οποίος αργότερα δώρισε το Σταύρο του Αγίου Κωνσταντίνου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος μαζί με το τεμάχιο της Τίμιας Ζώνης. Η άλλη εκδοχή και επικρατέστερη είναι ότι το Κειμήλιο δόθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνό, ο οποίος παραιτήθηκε από το αξίωμα και μόνασε στη Μονή.

Στο Ιερό Κειμήλιο καταφεύγουν πολλές στείρες γυναίκες, με την ελπίδα ότι η Παναγία ως μητέρα και αυτή, θα της βοηθήσει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να αποκτήσουν παιδί.

dogma.gr

Πατερικα Διδαγματα Συγχρονων Γεροντων !

Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μία συνταγή, ένας κανόνας. Η κάθε ψυχή έχει την δική της μοναδικότητα, ποιότητα, και δεκτικότητα. Να μη θέλουμε να βάλουμε όλον τον κόσμο στο δικό μας καλούπι.
Όσιος Παΐσιος
* * * * * * * * *

Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε!
Όσιος Πορφύριos

Χωρίς την ψυχήν μας καθαρήν, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία. Για αυτό να μη διστάζετε, να μην ντρέπεστε και να εξομολογείσθε. Ότι και αν έχετε κάνει, την πιο μεγάλη αμαρτία, ο πνευματικός έχει την εξουσία από το Χριστό και από τους Αποστόλους με το πετραχήλι του να τη συγχωρήσει.
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκη

 

Εκφράσεις μέσα απο την Αγία Γραφή που χρησιμοιούμε στην καθημερινότητά μας.

Ήγγικεν η ώρα-έφτασε η ώρα να παραδοθεί ο υιός του ανθρώπου...
 ας όψονται (είς ον εξεκέντησαν):προφητεία Ζαχαρίου και Ευαγγέλιο Ιωάννη, όταν μας αδικούν και εμείς δεν τους δίνουμε σημασία, τους χαρίζουμε 
Χαίρετε!- Χαιρετισμός στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου
Γενηθήτω φως -Γένεσις
(η φωνή αυτού)Φωνή υδάτων πολλών-Η περιγραφή του Ιωάννη του Θεολόγου για τον Χριστό στην Αποκάλυψη
Μνήσθητί μου κύριε εν τη Βασιλεία σου-( απο το ληστή πάνω στο σταυρό)
Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ- (όταν κάποιοι ταιριάζουν )
Κρανίου τόπος-( ο Γολγοθάς )
Έρχου και ίδε- ( τον Κύριο, για αυτούς που δεν πιστεύουν)
Άρον άρον-( στα γρήγορα)
Μη μου άπτου-( λόγια του Χριστού μετά την ανάσταση )
Απο τον Άννα στον Καϊάφα- ( όταν δεν βρίσουμε άκρη)
Δευρόν έξω-( απο την ανάσταση του Λαζάρου, όταν ζητουμε κάποιος να φανερωθεί)
Σοι είπας ή σοι λέγεις ( απάντηση του Χριστού τον Πιλάτο )
Όστις θέλει-( απο το Χριστό, χωρίς βία)
Τα τω Καίσαρι τω Καίσαρι και τα Θεώ τω Θεώ-( αποδίδουμε τα πράγματα όπου ανήκουν)
Αγαπάτε αλλήλους-( ο Χριστός στους μαθητές του, το λέμε όταν θέλουμε να ειρησεύσουμε τους άλλους)
Μετά φανών και λάμπάδων- (στην προδοσία του Ιησού, όταν λέμε ότι κάποιος δίνει έμφαση σε κάτι)
Οίνος ευραίνει καρδίαν ανθρώπου-( 103 ψαλμός του Δαβίδ)
Και οι λίθοι κακράξονταί- ( του Ιησού Χριστού, όταν κάτι είναι ολοφάνερο και αμφισβητείται)
Πίσω μου σ’ έχω σατανα-( απο τους πειρασμούς του Ιησού)
(συνέχεια)
Αγρόν-(απο παραβολη του Ιησού, όταν κάποιος αδιαφορεί)
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω-( για τον Ιωάννη τον Πρόδορομο)
Την κεφαλη του επι πίνακι-( την τιμωρία κάποιου)
Μη γνωτω η δεξιά τι ποιεί η αριστερα-( διδασκαλία του Ιησού, κατί που πρέπει να μείνει κρυφό)
Σόδομα και Γόμορα-( πόλεις στην Παλαιά Διαθήκη γνωστές για την ακολασία τους)
Έσπειρε ζιζάνια ή σπέρνει ζιζάνια-( απο παραβολη του Ιησού, όταν κάποιος δαβάλει ή κανει τους άλλους να μαλώσουν)
Ούκ έστι προφήτης εν τη πατρίδα αυτούς-( αμφισβήτηση αυθεντίας)
Μετά βαΐων και κλάδων-( είδοσος στα Ιεοσόλυμα, πανηγυρική υποδοχή)
Ο άσωτος υιός-( παραβολή του Ιησού)
Ιούδα Ισκαριώτη-( ο προδότης)
Το πνεύμα πρόθυμο η δε σάρκα ασθενής-( ο Ιησούς στους μαθητές του το βράδυ πριν τη προδοσία)
Νείπτω τας χείρας μου-( ο Πιλάτος, αποποιείτα της ευθύνης)
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω-( του Ιησού Χριστού)
Τυφλοί οδηγοί τυφλών-( ο Ιησούς για τους Φαρισαίους)
Ουαί υμίν
Ιδέ ο άνθρωπος-( για τον Ιησού)
Τετέλεσται-(πάνω στο σταυρό)
Για τον φόβο των Ιουδαίων
Ειρήνη ημίν-( ο Ιησούς στους μαθητές του μετά την Ανάστασή του)
Επί των τύπων των ύλων-( την Κυριακή του Θωμά)
Των θυρών κεκλεισμένων
Μακάριοι η μη ιδότες και πιστεύσαντες-( του Ιησού Χριστού)
Άρον το κραβατόν σου- ( του Ιησού στον παράλυτο)
Δέρηξε τα ιμάτιά του
Πρόβατο επι σφαγή
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω
Ταύτα δε έδει ποιήσαι,κακείνα μη αφιέναι.-( πρέπει να ολοκληρώνουμε σωστα τις υποχρεώσεις )
οι διυλιζοντες τον κώνωπα και καταπινετε την κάμηλον-( όταν εθελοτυφλούμε , υποκρινόμαστε ή φτάνουμε στην υπερβολή )
Μανα εξ ουρανού- Το μάνα που έστελνε ο Θεός στους Ισραηλήτες μετά την έξοδο

Ενώνιος ενωπίω- Όπως μιλούσε ο Μωησής με το Θεό στη Σκηνή του Μαρτυρίου
Και ούτε φωνή, ούτε ακρόαση- Μπροστά στον προφήτη Ηλία οι ιερείς του Βάαλ παρακαλούσαν για ολοκαυτωμα της θυσίας τους.
Σληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζειν- Κάνεις κακό στον αυτό σου με το να προσπαθείς να κάνεις κακό στος άλλους, ( κλωτσιές σε μυτερά αντικείμενα). Το είπε ο Ιησούς Χριστός στην παρουσία του σε όραμα στον διώκτη Σαούλ τον μετέπειτα Απόστολο Παύλο.
Στήλη άλατος- Ότι έγινε η γυναίκα του Λωτ όταν γύρισε να κοιτάξει πίσω για να δεί τι έγιναν τα Σόδομα και τα Γόμορα παραβαίνοτας την εντολή του Θεού.
Μνήσθητί μου Κύριε- Ο ληστής στον σταυρό.
Οφθαλμόν αντί οφθαλμού- Παλαιά Διαθήκη, η ισότητα στην απονομή της δικαιοσύνης, η ανταπόδοση στο ίδιο μέτρο.
Μωρές Παρθένες-Απο την παραβολή του Ιησού, για αμελείς-αφελείς ανθρώπους ή υποκριτές.
φύλαξε το ως κόρη οφθαλμού- Απο ψαλμό του Δαβίδ
Δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα.-Ο Χριστός όταν προφήτευσε για την Ιερουσαλήμ.
Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης-ο Εκκλησιαστής Π.Διαθήκη.
Προφάσεις εν αμαρτίαις- Ψαλμός του Δαβίδ, έκφραση για αυτούς που προσπαθούν να δικαιολογήσουν κακές πράξεις που πρόκειται να κάνουν.
Άφες αυτοίς, ού γάρ οίδασι τι ποιούσι- Ο Ιησούς Χριστός επάνω στο σταυρό. Το λέμε σε αυτούς που μας έκαναν κακό και τους συγχωρούμε.
Απολωλός πρόβατο- Από την παραβολή του Ιησού Χριστού.
Περίοδος ισχνών αγελάδων - από το όνειρο του φαραώ που του το εξήγησε ο Ιωσήφ
αποδιοπομπαίος τράγος- Στην Π. Διαθήκη ανάμεσα στις πολλους καθαρισμούς και εξιλεώσεις ο ιερέας έβαζε τα χέρια του πάνω σε έναν τράγο και εξομολογούνταν όλες τις αμαρτίες του λαού οι οποίες πήγαιναν και καθονταν στο κεφάλι του τράγου. Στη συνέχεια ο τράγος οδηγούνταν και αφήνονταν σε ένα έρημο τόπο.- Έτσι λεμε στην καθημερινότητα αυτόν που φορτώνεται χωρίς να φταίει τις αμαρτίες των άλλων και διώχνεται για να καθαριστούν οι πολλοί απο αυτές. Συμβολίζει και είναι τύπος μέσα στην Π. Διαθήκη του μυστηρίου της εξομολογήσεως.
Γης Μαδιάμ- απο την Π. Διαθήκη, αναφέρουμε για ένα τόπο που έπαθε μεγάλη καταστροφή
Χους εί και εις χουν απελεύση.ή
Γη εί και εις γήν απλελεύση.- Ο Θεός στον Αδάμ μετά την παρακοή.
Δράξασθε παιδείας -Ψαλμός
έναντι πινακίου φακής- Παλαια Διαθήκη. Ο Ησαύ αντάλλαξε τα πρωτοπόκια του(τα κληρονομικά δικαιώματα) με τον Ιακώβ για ένα ευτελές πιάτο φακή.

Το χρέος, ο Καλβίνος και ο Θωμάς Ακινάτης

Για «θρησκευτικό πόλεμο πίσω από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους» μίλησε ο γάλλος υπουργός Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν τοποθετώντας τον «αυστηρό» προτεστάντη κατά του «ανεκτικού» καθολικού και την ηθικολογία της Μέρκελ κατά των πολιτικών του Νότου

Ιωάννης Καλβίνος εναντίον Θωμά Ακινάτη - «Αφού τα χρήματα δεν παράγουν καρπούς, είναι ανήθικο να επιβάλλεις τόκο όταν τα δανείζεις» υποστήριξε τον 13ο αιώνα μ.Χ. ο ιταλός ιερωμένος Θωμάς Ακινάτης (δεξιά), ο σημαντικότερος θεολόγος του καθολικισμού. Η αντίθετη άποψη εδραιώθηκε τον 16ο αιώνα μ.Χ. από τον προτεστάντη γάλλο θεολόγο Ιωάννη Καλβίνο (αριστερά), ο οποίος θεωρούσε την έντοκη επιστροφή των δανεικών «ηθική υποχρέωση»

 

Δημοσιονομική πειθαρχία, επιτόκια, ελάφρυνση χρέους: οικονομικοί όροι με τους οποίους βομβαρδίζονται καθημερινά οι πολίτες της Ευρώπης. Ο γάλλος υπουργός Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν τους προσέδωσε πρόσφατα ακόμη μία διάσταση, τη θρησκευτική. Συγκεκριμένα, όπως σχολίασε σε ένα συνέδριο διπλωματών στο Βερολίνο, στην Ευρώπη «έχει ξεσπάσει ένας θρησκευτικός πόλεμος για το χρέος», στον οποίο το κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα της κάθε χώρας καθορίζει με ποια πλευρά θα συμπαραταχθεί: με τα τέκνα του Καλβίνου, τους άτεγκτους οπαδούς της δημοσιονομικής πειθαρχίας του ευρωπαϊκού Βορρά ή με τους πιο χαλαρούς Νότιους που πιστεύουν ότι οι αμαρτίες  πρέπει να συγχωρούνται; Το τεκτονικό ρήγμα της Ευρώπης, υποστήριξε ο Μακρόν, εντοπίζεται στα διαφορετικά δόγματα του χριστιανισμού. Από τη μία, ο προτεσταντικός Βορράς του οποίου ηγείται η γερμανίδα καγκελάριος και κόρη πάστορα Ανγκελα Μέρκελ και από την άλλη ο καθολικός - και ορθόδοξος στα Βαλκάνια - Νότος, στον οποίο πολιτισμικά ανήκει και η Γαλλία.

Τα σχόλια του γάλλου υπουργού μπορεί να έγιναν στο πλαίσιο μιας ανάλαφρης, ίσως χιουμοριστικής, συζήτησης για τις γαλλογερμανικές διαφορές σε σχέση με τη δημοσιονομική πειθαρχία, δεν είναι όμως αβάσιμα: περιγράφουν πραγματικές θρησκευτικές διαφορές ως προς το ζήτημα του χρέους, οι οποίες είναι βαθιά ριζωμένες στον πολιτισμό του κάθε κράτους. «Ο προτεσταντισμός ενδεχομένως δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στο να μη χρωστάει ένα άτομο και να είναι αυτόνομο. Οι καθολικοί και οι ορθόδοξοι από πολύ παλιά έβλεπαν το χρέος μερικές φορές ως έναν θετικό δεσμό ευγνωμοσύνης, παρότι ο καπιταλισμός έχει διαβρώσει αυτή την έννοια» είπε στο «Βήμα» ο Τζον Μίλμπανκ, καθηγητής Θεολογίας, Πολιτικής και Ηθικής στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ στη Βρετανία.

«Και η Γερμανία χρειάζεται τη δική της ισορροπία»

«Ενδεχομένως να ισχύουν ακόμη οι διαφορετικές πολιτισμικές προσεγγίσεις ως προς το χρέος, που έχουν τις ρίζες τους στις θρησκευτικές παραδόσεις. Η Γαλλία εντοπίζεται κάπου στη μέση. Οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν το χρέος περισσότερο ως ένα είδος δεσμού, έναν κοινό σύνδεσμο μέσα στα χρόνια. Οι βορειοευρωπαϊκές χώρες το βλέπουν ως ανευθυνότητα. Παραδοσιακά ο χριστιανισμός γνώριζε ωστόσο ότι το υπερβολικό χρέος μπορεί να αποδειχθεί δηλητηριώδες για όλους. Γι' αυτό περιοδικά πρέπει να διαγράφεται. Ο καπιταλισμός με την τυπικότητα που προκύπτει από το συμβόλαιο το βρίσκει δύσκολο να αποδεχθεί την αναγκαιότητα της γενναιοδωρίας. Στην Ελλάδα πρέπει να επιτραπεί να ξεκινήσει από την αρχή αλλά με μια πιο συνετή προσέγγιση: περισσότερη προσπάθεια για να γίνει η οικονομία πιο παραγωγική αλλά και δίκαιη, χωρίς φοροδιαφυγή από τους πλούσιους. Και η Γερμανία χρειάζεται τη δική της ισορροπία: να ξοδεύει και να εισάγει περισσότερα για να αντιμετωπίσει τη ροπή προς τις εξαγωγές. Αυτή θα ήταν μια χριστιανική προσέγγιση για την Ευρώπη» προσέθεσε ο καθηγητής Μίλμπανκ.

Για τον Ντέιβιντ Φέργκιουσον, καθηγητή Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, η χριστιανική σκέψη θα μπορούσε να προσφέρει την καθοδήγηση για τη διαχείριση του χρέους. «Αν λάβουμε υπόψη τις διαφορετικές αντιλήψεις για τη δικαιοσύνη, τις επιπτώσεις του υπερβολικού χρέους στους φτωχούς και την ανάγκη να διατηρήσουμε το κοινό καλό για την κοινωνία, τότε η χριστιανική σκέψη θα μπορούσε να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε το πρόβλημα του δυσβάσταχτου χρέους. Ωστόσο, δεν πρόκειται ακριβώς για έναν θρησκευτικό πόλεμο για το χρέος, όπως είπε ο Μακρόν, αφού οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί διαφωνούν στη βάση της κοινής λογικής» μας είπε.

Ντάνιελ Φιν: «Εφόσον ζημιώνονται οι φτωχοί,  προκύπτει θεολογικό πρόβλημα»

«Ο ηθικός προβληματισμός για το χρέος στην Ελλάδα είναι διττός: αφορά τόσο τις πολιτικές που προκάλεσαν την κρίση στη χώρα όσο και τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει η υπόλοιπη Ευρώπη και στοχεύουν στους φτωχούς» περιέγραψε στο «Βήμα», ο Ντάνιελ Φιν, καθηγητής Θεολογίας και Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο St. John's, στη Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πώς ερμηνεύουν το χρέος τα χριστιανικά δόγματα του καθολικισμού και του προτεσταντισμού;

«Από τη βιβλική εποχή, ο πρωταρχικός ηθικός προβληματισμός που είχαν οι χριστιανοί για το χρέος ήταν η επίπτωσή του στους φτωχούς. Εμείς και οι πνευματικοί μας πρόγονοι δεν ανησυχούμε τόσο για το χρέος όσο για το έντοκο χρέος. Οι χριστιανοί και οι εβραίοι θεωρούσαν ευγενή πράξη να βοηθούν έναν γείτονα δανείζοντάς του το ποσό που χρειαζόταν. Ο αποδέκτης θα το επέστρεφε όταν είχε τη δυνατότητα. Οι Γραφές απαγορεύουν την επιβολή τόκων σε ένα δάνειο και ο πρωταρχικός λόγος είναι ότι σε μια αγροτική οικονομία αυτοκατανάλωσης είναι οι φτωχοί εκείνοι που δανείζονται, όταν η σοδειά δεν είναι καλή, και δεν μπορούν να βγάλουν τον χειμώνα ως τον επόμενο θερισμό.

Η κλασική μεσαιωνική ανάλυση του Θωμά Ακινάτη είχε ως εξής: αφού τα χρήματα δεν παράγουν καρπούς, ήταν ανήθικο να επιβάλλεις τόκο όταν τα δάνειζες. Η απαγόρευση του έντοκου δανεισμού στον χριστιανισμό άρχισε να αλλάζει από τον Ιωάννη Καλβίνο, στα μέσα του 16ου αιώνα. Επέτρεπε τον τόκο μόνο στον δανεισμό μεταξύ ευκατάστατων ανθρώπων, αλλά όχι στα δάνεια προς τους φτωχούς. Οι νόμοι κατά της τοκογλυφίας στην Ευρώπη άλλαξαν με το πέρασμα των αιώνων. Σταδιακά, σχεδόν όλοι οι χριστιανοί επέτρεψαν τον τόκο, όσο αυτός δεν ήταν υπερβολικός και δυσβάσταχτος, ενώ ο όρος "τοκογλυφία" σήμερα αναφέρεται στα υπερβολικά υψηλά επιτόκια».

Μπορεί η σημερινή οικονομική κρίση στην Ευρώπη να αναλυθεί στη βάση των διαφορετικών διδαγμάτων της χριστιανικής ηθικής, όπως είπε ο γάλλος υπουργός Οικονομίας;

«Οχι με την κυριολεκτική έννοια. Υποθέτω ότι ο Μακρόν το είπε αυτό μεταφορικά, εννοώντας ότι οι πεποιθήσεις είναι πολύ βαθιές και πολύ δύσκολο να αλλάξουν, όπως συμβαίνει και με τη θρησκεία. Εφόσον οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται στην Ελλάδα προκαλούν ζημιά στους φτωχούς, κάτι που εμφανώς ισχύει, προκύπτει θεολογικό και ηθικό πρόβλημα. Φυσικά, οι φτωχοί σπάνια ευθύνονται για τα οικονομικά προβλήματα μιας εθνικής οικονομίας. Επομένως, ο ηθικός προβληματισμός αφορά τόσο τις πολιτικές που προκάλεσαν την κρίση στην Ελλάδα όσο και τη λιτότητα που επιβάλλει η υπόλοιπη Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να δανειστεί αντί, για παράδειγμα, να εισπράττει φόρους και οι δανειστές επέλεξαν να δανείσουν με επιτόκια που τους συνέφεραν. Η ελάφρυνση του χρέους μπορεί να είναι ένας σημαντικός τρόπος για να βοηθηθούν οι φτωχοί. Οταν όμως τα χρέη είναι της κυβέρνησης, υπάρχει ο κίνδυνος η ελάφρυνση να πάει στην αποπληρωμή των επιτοκίων και η κατάσταση των φτωχών να μην αλλάξει σημαντικά».

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=732900

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ (ΦΩΤΟ)

http://fanarion.blogspot.gr/2015/08/blog-post_29.html

Ξεκίνησε σήμερα το πρωί τις εργασίες της, στον ιστορικό Ναό της Αγίας Τριάδας Ταξείμ, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, η Σύναξις της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, η οποία συνεκλήθη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με σκοπό την αμοιβαία γνωριμία και επικοινωνία των αρχιερέων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την ενημέρωσή τους για επίκαιρα εκκλησιαστικά ζητήματα, την λειτουργία των ανά τον κόσμο ορθόδοξων επισκοπών, τους διαλόγους με τους ετεροδόξους κ.α.

Στην Σύναξη μετέχουν οι Ιεράρχες του Θρόνου από τα πέρατα του κόσμου, αλλά και οι Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος που υπάγονται στην πνευματική του δικαιοδοσία (των λεγόμενων «νέων χωρών») και συνάμα είναι μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. 

Η Σύναξη θα διαρκέσει έως τις 2 Σεπτεμβρίου και οι Αρχιερείς θα συνεορτάσουν την αρχή του εκκλησιαστικού έτους στο Φανάρι την 1η Σεπτεμβρίου, η οποία έχει καθιερωθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως η ημέρα προσευχής για το Περιβάλλον. 

Περί σιωπής

Το να σωπαίνει κανείς για πράγματα που τον αφορύν, λέγεται ταπεινοφροσύνη.
Το να σωπαίνει για σφάλματα των άλλων, λέγεται φρόνηση.
Το να σωπαίνει την ώρα της δοκιμασίας και του πόνου λέγεται ηρωϊσμός.
Το να σωπαίνει για τα περιτά λόγια,λέγεται σοφία.
Το να χρησιμοποιεί σωτά τη σιωπή, λέγεται αγιότητα.

Τον Οκτώβριο στο Παναφρικανικό Κοινοβούλιο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας

 

Ο Πρόεδρος του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου (ΠΑΚ), ενός θεσμού στον οποίο αντιπροσωπεύονται τα Κοινοβούλια των 53 χωρών της Αφρικής, κ. Roger NKODO DANG, προσκάλεσε την Α.Θ.Μ.

Τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β', να επισκεφθεί επισήμως το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, την 5η Οκτωβρίου 2015, στην έδρα του το Midrand της Νοτίου Αφρικής, προκειμένου να απευθύνει ομιλία κατά την επίσημη τελετή έναρξης της 4ης Συνόδου του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου.

Την πρόσκληση παρέλαβε ο Επίσκοπος Μοζαμβίκης Ιωάννης, ο οποίος είναι Σύνδεσμος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ) με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο.

Είναι η πρώτη φορά που θρησκευτικός ηγέτης επισκέπτεται το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο (ΠΑΚ) και θα είναι ομιλητής στη Γενική Συνέλευση.

Το γεγονός αυτό καταδεικνύει τον εξέχοντα ρόλο του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου στην Αφρικανική Ήπειρο, καθώς και την αναγνώριση του τεραστίου έργου που συντελείται σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτής, υπό τη σκέπη και την καθοδήγηση του Πατριάρχη της Αγάπης κ.κ. Θεοδώρου Β΄, τόσο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που ταλανίζουν την πολύπαθη αυτή γωνιά της γης, όσο και στην συνεισφορά του στο διάλογο μεταξύ των πολιτισμών και την ειρηνική συνύπαρξη αυτών.

 http://www.newsbomb.gr/ellada/ekklhsia/story/617475/ton-oktovrio-sto-panafrikaniko-koinovoylio-o-patriarxis-alexandreias#ixzz3kBsdJ3SQ

Τουριστικά αξιοθέατα η ελιά και η μυρτιά που φύτεψε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στη Σμύρνη

Στην Τουρκία

Ενώ η ελιά έχει μεγαλώσει αρκετά για να δώσει τον πρώτο καρπό, η μυρτιά έχει μετατραπεί σε «δέντρο ευχών», με ντόπιους και τουρίστες να δένουν σημειώματα στα κλαδιά της

Απρόσμενη όσο και εκπληκτική εξέλιξη είχε η κίνηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Δημάρχου Σμύρνης Αζίζ Κοκάογλου να φυτέψουν μία ελιά και μία μυρτιά στην αυλή του Ιερού Ναού του Αγίου Βουκόλου, στις 6 Φεβρουαρίου. Τα δύο δέντρα όχι μόνο αναπτύχθηκαν, αλλά εξελίχθηκαν σε τουριστική ατραξιόν, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό τουριστών, οι οποίοι επισκέπτονται την εκκλησία για να τα φωτογραφίσουν και να... κάνουν μία ευχή!





Στις 6 Φεβρουαρίου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Δήμαρχος της Σμύρνης φύτεψαν τα δύο δέντρα στην αυλή του Ναού, σε μία συμβολική πράξη – μήνυμα για τους λαούς της Τουρκίας και της Ελλάδας.

Τόσο η ελιά, όσο και η μυρτιά αναπτύχθηκαν. Ενώ η ελιά είναι έτοιμη να δώσει τον πρώτο καρπό, η μυρτιά μετατράπηκε σε «δέντρο των ευχών». Ντόπιοι κάτοικοι και τουρίστες δένουν σημειώματα με ευχές στα κλαδιά του, καθώς συρρέουν σε μεγάλους αριθμούς στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού του Αγίου Βουκόλου. Όπως αναφέρουν πηγές, στο ναό έχουν βρεθεί πολλοί Έλληνες ορθόδοξοι, οι οποίοι φωτογραφίζουν τα δύο δέντρα και τοποθετούν με τη σειρά τους τις ευχές τους.

 

 http://www.protothema.gr/greece/article/502915/touristika-axiotheata-i-elia-kai-i-murtia-pou-futepse-o-patriarhis-vartholomaios-sti-smurni/

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 30-8-2015

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κα΄ 33-42)

Ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, διηγήθηκε στοὺς Ἰουδαίους τήν παραβολὴ τῶν κακῶν γεωργῶν: «Ἕνας ἄνθρωπος» εἶπε, «ἐφύτευσε ἀμπελῶνα, τόν ἐμπιστεύθηκε σὲ γεωργοὺς καὶ ἔφυγε σὲ ἄλλο τόπο. Ὅταν ἔφθασε ὁ καιρὸς τῆς συγκομιδῆς ἔστειλε τούς ὑπηρέτες του γιὰ νὰ πάρουν τούς καρποὺς ποὺ δικαιούνταν. Οἱ γεωργοὶ ὅμως ὄχι μόνο ἀρνήθηκαν, ἀλλὰ σκεπτόμενοι πονηρά κακοποίησαν τούς ἀπεσταλμένους καὶ στὸ τέλος σκότωσαν καὶ τόν γιό του».

Ἀφοῦ τελείωσε τή διήγηση ὁ Ἰησοῦς στράφηκε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς ρώτησε: «Ὅταν θὰ ἔλθει ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελῶνος τὶ πρέπει νὰ κάνει στοὺς γεωργούς, ποὺ ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ φονεύσουν τούς ὑπηρέτες του, στὸ τέλος δὲ φόνευσαν καὶ τό παιδὶ του;» καὶ αὐτοὶ ἀπήντησαν: «Μὲ κακὸ θάνατο θὰ τούς ἐξολοθρεύσει καὶ θὰ παραδώσει τόν ἀγρὸ σὲ ἄλλους γεωργούς, ποὺ θὰ τοῦ ἀποδώσουν τούς καρπούς του».

Ἡ ἀπάντηση αὐτὴ τῶν Ἰουδαίων ἦταν συγχρόνως καὶ ἡ καταδίκη τους. Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνος ξεσκέπασε τήν τυπολατρία τῶν θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῶν Ἰουδαίων καὶ τή στάση τους ἀπέναντι στὸ Θεό. Ἀφοροῦσε ὅμως καὶ ὁλόκληρο τόν Ἰσραηλιτικὸ λαό, διότι φανέρωσε τὶς ἐπιπτώσεις ἀπὸ τήν ἀνυπακοὴ στὶς θεῖες ἐντολές.

Γιὰ τοὺς ἀκροατές τοῦ Ἰησοῦ ἦταν γνωστό ἀπὸ τά προφητικὰ βιβλία τί ἐννοοῦσε αὐτὴ ἡ παραβολή, ἐπειδὴ εἶναι γραμμένο στὸν προφήτη Ἠσαΐα: «Λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, ἐσεῖς εἶστε τό ἀμπέλι ποὺ ἀνήκει στὸν Κύριο τοῦ σύμπαντος κι ἐσεῖς, ὁ λαὸς τοῦ Ἰούδα, εἶστε ἡ ἀγαπημένη Του φυτεία». Ὅμως οἱ Ἰουδαῖοι κατὰ καιρούς ξεχνοῦσαν τὶς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ καὶ πολλὲς φορὲς στάθηκαν ἀχάριστα ἀπέναντι Του. Ὁ Θεὸς δὲν τούς ἔδωσε χέρσα περιοχή, ἀλλὰ «ἀμπελῶνα» ὀργανωμένο ἀπὸ τόν ἴδιο μὲ ὅλες τὶς δυνατότητες καλλιέργειας. Δὲν τούς ἔδωσε μόνο τό ἔργο ἀλλὰ καὶ τά μέσα γιὰ τήν ἐπιτυχῆ ἐκτέλεση του. Διότι κάθε ἀποστολή τοῦ Θεοῦ εἶναι γιὰ τόν ἄνθρωπο ἕνα μεγάλο προνόμιο μέ μιὰ ἐξαιρετικὴ δυνατότητα. Αὐτὸ εἶναι τό πρῶτο χαρακτηριστικὸ τοῦ οἰκοδεσπότη τῆς παραβολῆς.

Τό δεύτερο χαρακτηριστικὸ εἶναι ἡ ἐμπιστοσύνη καὶ ἡ ἐλευθερία ποὺ ἀφήνει στοὺς γεωργούς. Ὅταν ὁ Θεὸς ἐμπιστεύεται κάτι στὸν ἄνθρωπο τό κάνει μεγαλόκαρδα, δὲν κάθεται νὰ ἐλέγχει συνεχῶς κάθε τί. Ἀφήνει πρωτοβουλία καὶ ἐλευθερία. Ὁ οἰκοδεσπότης, μετὰ τήν ἀνάθεση τῆς ἐντολῆς καὶ τήν προσφορὰ ὅλων τῶν ἀπαραίτητων γιὰ τήν ἐπιτυχία τοῦ ἔργου τῶν γεωργῶν, «ἀπεδήμησεν», ἀνεχώρησε σὲ μέρος μακρινό. Δὲν κάθησε ἀπὸ πάνω τους νὰ τούς ἐπιβλέπει σὰν τυραννικὸς ἐπιστάτης. Τούς ἄφησε ἐλεύθερους στὴν ἐργασία τους, δείχνοντάς τους ἐκπληκτικὴ ἐμπιστοσύνη.

Ὁ Θεός τήν ἰδία ἄνεση καὶ ἐλευθερία δράσεως ἀφήνει στὸν ἄνθρωπο κάθε ἐποχῆς. Εἶναι πράγματι προνόμιο, ἀλλὰ καὶ φοβερὴ εὐθύνη αὐτὴ ἡ ἐλευθερία. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ καθιστᾶ τόν ἀνθρώπινο κόπο ἔργο προσωπικὸ καὶ ὄχι «δουλεία». Τό προνόμιο ὅμως αὐτὸ συνδέεται μὲ τόν κίνδυνο νὰ μὴν ἀξιοποιηθεῖ σωστά. Καὶ ἡ συνέχεια τῆς παραβολῆς δείχνει σὲ τὶ ἀπίστευτο σημεῖο μπορεῖ νὰ φθάσει ἡ ἐκμετάλλευση τῆς ἐλευθερίας ποὺ δώρισε ὁ Θεός.

Οἱ γεωργοὶ, ὅταν συνήθισαν στὸν ἀμπελῶνα, τόν ἀνακήρυξαν κτῆμα τους. Δὲν τούς ἔφθανε ἡ ἐργασία μέσα σὲ αὐτόν, ποὺ τούς ἔδινε μιὰ ἄνετη ζωή, ἀλλὰ ἐπιθύμησαν τήν κατοχή του. Ὅταν «ἤγγισεν ὁ καιρὸς» καὶ τούς ζητήθηκαν ἀπὸ τόν οἰκοδεσπότη «οἱ καρποί», ξέχασαν κι εὐγνωμοσύνες καὶ ὑποσχέσεις καὶ δὲν δίστασαν, γιὰ νὰ «κατάσχουν τήν κληρονομίαν», νὰ καταφύγουν στὰ πιὸ ἀπάνθρωπα καὶ σκληρὰ μέσα. Ξυλοκόπησαν, σκότωσαν καὶ λιθοβόλησαν τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ εὐεργέτη.

Ἡ τιμωρία ὅμως δὲν ἀκολουθεῖ ἄμεσα. Ὁ οἰκοδεσπότης δὲν βιάζεται νὰ ἐπιβάλει κυρώσεις. Μακροθυμεῖ καὶ στέλνει τόν ἕναν ἀπεσταλμένο μετὰ τόν ἄλλο: «πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων». Τελικὰ στέλνει «τόν υἱὸν αὐτοῦ». Προσφέρει ὅλο καὶ νέες εὐκαιρίες γιὰ νὰ συναισθανθοῦν οἱ γεωργοὶ τό χρέος τους.

Αὐτὴ ἡ τακτικὴ ἴσως δὲν ἱκανοποιεῖ τούς πιὸ ἀνυπόμονους, ποὺ θὰ ἤθελαν «ἁμάρτημα καὶ ἀστραπιαία τιμωρία». Ἀλλὰ ἂς σκεφθοῦμε τὶ θὰ γινόταν μὲ ὅλους μας, ἂν ἴσχυε μιὰ τέτοια ἀρχή. Ἡ ὑπομονὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ μιὰ εὐκαιρία ἀλλαγῆς τοῦ ἀνθρώπου παρουσιάζεται ἀπέραντη, ἔστω κι ἂν σκανδαλίζει μερικοὺς βιαστικούς.

Αὐτὴ ὅμως ἡ στάση δὲν σημαίνει ὅτι εὐλογεῖται ἡ ἀσυδοσία. Ἡ κρίση δὲν ἔρχεται βιαστικὰ καὶ σπασμωδικά, στὸ τέλος ὅμως φθάνει καὶ εἶναι ἀμείλικτη καὶ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δὲν ἀστειεύεται. Γι” αὐτὸ ὁ Χριστὸς ρωτάει τοὺς ἰδίους τοὺς ἀκροατές Του: «ὅταν λοιπὸν ἔλθει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελιοῦ, τὶ θὰ κάνει στοὺς γεωργοὺς ἐκείνους;» Ἡ ἀπάντηση ἔρχεται εὔκολα: «θὰ τούς ἐξολοθρεύσει μὲ τόν χειρότερο τρόπο καὶ τό ἀμπέλι θὰ τό δώσει σὲ ἄλλους γεωργούς, οἱ ὁποῖοι θὰ τοῦ παραδώσουν τούς καρποὺς στὸν καιρό τους». Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει στὴ συνέχεια ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς προαναγγέλλοντας ὅτι θὰ ἀφαιρεθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ» καὶ θὰ δοθεῖ σὲ νέο λαό, ποὺ θὰ ἀποδώσει τούς καρπούς.

Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνος ἀποτελεῖ κατ” ἐπέκταση μιὰ συνεχῆ προειδοποιήση γιὰ ὅλους μας –ἔθνος, ἐκκλησία, χριστιανικὲς κοινότητες, κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς– ποὺ ὁ Θεὸς ἔχει τιμήσει μὲ μιὰ ὑψηλὴ ἀποστολή, μὲ μιὰ ἰδιαίτερη ἐμπιστοσύνη. Ἂς μὴν ἀναπαυόμαστε στὸ ὅτι μᾶς ἔχει δοθεῖ κάτι πολύτιμο. Ἂν δὲν ἀνταποκριθοῦμε εὐσυνείδητα στὴν εὐθύνη, ἡ ἀρχικὴ τιμὴ ποὺ μᾶς ἔγινε μπορεῖ νὰ ἐξελιχθῆ σὲ τραγωδία.

Μὴν φαντασθοῦμε ὅτι ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀνήκει, λέγοντας, ὅπως ἄλλοτε οἱ Ἑβραῖοι: «πατέρα μας ἔχομεν τόν Ἀβραάμ». Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς φώναξε στοὺς ἀμετανόητους ὅτι ὁ Θεὸς «μπορεῖ νὰ δημιουργήσει ἀπὸ τὶς πέτρες αὐτὲς παιδιὰ τοῦ Ἀβραάμ», καὶ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ κανένα ἔθνος ἢ ἄτομο. Πολὺ δὲ περισσότερο ὅταν αὐτὸ δὲν συμμορφώνεται μὲ τό θέλημα Του.

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τό μήνυμα τῆς παραβολῆς φανερώνει τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, τή μακροθυμία Του γιὰ τήν ἀλλαγὴ τῶν κακῶν καὶ τήν τελικὴ ἀμείλικτη ἐπέμβαση Του. Μετὰ τόν Θεὸ καὶ τόν ἄνθρωπο ἡ παραβολὴ ἀναφέρεται στὸν Θεάνθρωπο. Ὑπογραμμίζει ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱός καὶ ὄχι ἁπλὸς ἀπεσταλμένος ὑπηρέτης. Ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο μὲ τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ ξεπερνᾶ κάθε σύλληψη τοῦ νοῦ. Γι” αὐτὸ, ἀπὸ τότε ἡ προσωπικὴ εὐθύνη τοῦ κάθε ἀνθρώπου παραμένει ἀκέραιη καὶ πρέπει ὁ καθένας νὰ φροντίσει ὥστε νὰ φανεῖ ἀντάξιος τῆς ἐμπιστοσύνης αὐτῆς τοῦ Θεοῦ, διότι μόνο ἔτσι θὰ πραγματοποιηθῆ ἡ σωτηρία μας. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Έκθεση και εκδηλώσεις για τα 60 χρόνια από τα Σεπτεμβριανά

Στοιχειώνει ακόμη τις μνήμες το «γιατί;»

Αθήνα

Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955.

Τιμώντας τα θύματα αυτής της θλιβερής επετείου ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. η Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (ΟΙΟΜΚΩ) και ο Μορφωτικός Σύνδεσμος Μακροχωρίου διοργανώνουν έκθεση υπό τον τίτλο «Tα Σεπτεμβριανά εν θερμώ στα πρωτοσέλιδα» και σειρά εκδηλώσεων, που θα φιλοξενηθούν στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων συνδιοργανώνονται από τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 7 το απόγευμα και με την πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ «Η Φρικτή Νύχτα» του Γιώργου Μουτεβελλή (ώρα 20.30).

Αναλυτικά το πρόγραμμα:

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου, ώρα  19. 00:  ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Πρώτη προβολή της ταινίας ντοκιμαντέρ «Η Φρικτή Νύχτα» του Γιώργου Μουτεβελλή (ώρα 20.30).

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου, ώρα 18.30: Ο πρέσβυς επί τιμή  κ. Λ. Χρυσανθόπουλος  και ο  Ιερολοχίτης Στρατηγός κ. Κ. Κόρκας παρουσία ζωντανών  αφηγήσεων  θα μας εξιστορήσουν  «Τα Σεπτεμβριανά  γεγονότα της Σμύρνης» (πυρπόληση Ελληνικού Προξενείου , Εμπορικού περιπτέρου της  Έκθεσης Σμύρνης).

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου, ώρα 18.30: Ημερίδα της  ΟΙΟΜΚΩ  με θέμα  «Οι ψυχικοί μηχανισμοί Δαιμονοποίησης του Άλλου και η καλλιέργεια μίσους κατά εθνοτικών-θρησκευτικών ομάδων». Συμμετέχουν: Καθ. Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ Χ. Παπαγεωργίου (συντονιστής), Αν. Καθ. ΕΚΠΑ Ψυχιατρικής Γ. Βασλαματζής, Καθ Κοινωνικής Ψυχολογίας ΕΚΠΑ Θ. Δραγώνα, Καθ. Ψυχολογίας της Επικοινωνίας ΕΚΠΑ Κ. Ναυρίδης.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου, ώρα 9.30: Ο Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων, υπέρτιμος και έξαρχος Βοσπόρου Θρακικού και Κυανέων κ. Απόστολος, θα τελέσει την Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο στην Μνήμη των θυμάτων των Σεπτεμβριανών στον Ιερό Ναό Αγ. Σπυρίδωνος εντός Ναυτικού Νοσ. Αθηνών (Μετρό Μεγ. Μουσικής). Θα ψάλλουν μέλη του Εν Αθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου, ώρα 20.00: «Η κατάσταση των μη-Μουσουλμανικών Κοινοτήτων μετά από τις εκλογές της 7/6/2015 στην Τουρκία». Συμμετέχουν, Καθ. Τζενγκίζ Ακτάρ, Δρ. Φ. Μπενλίσοϊ, Καθ. Ν. Ουζούνογλου.

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

Γ. Μανδαλίδης

 http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500021018