Μηνύματα του Αγίου Όρους. Χριστοφόρος Μοναχός Ιβηρίτης.

Ομιλία του Οσιολογιωτάτου Μοναχού π. Χριστοφόρου αδελφού της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους η οποία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου - Αγίας Φωτεινής Υμηττού την Δευτέρα 30 Μαΐου 2016 με αφορμή την έλευση και παραμονή Ιερού Λειψάνου της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος 27 Μαΐου έως 3 Ιουνίου 2016.

Η παρεξηγημένη έννοια της καλοσύνης - Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία..

Λένε συχνά πως πρέπει να κάνεις πάντα το καλό ακόμα και αν αυτό που εισπράττεις από τους ανθρώπους είναι το κακό.

Λένε πως αυτό που δίνεις δεν πρέπει να έχει σχέση με αυτό που παίρνεις.

Λένε πως, αν κάνεις καλό στους ανθρώπους που σου κάνουν κακό, θα είσαι ευτυχισμένος γιατί θα ξέρεις πως δεν είσαι σαν κι αυτούς.

Λες και δεν ήξερες ήδη πως δεν είσαι σαν κι αυτούς.

Λες και δεν ξέρει ο καθένας για τον εαυτό του τι είναι και τι δεν είναι.

Λες και, αν χρησιμοποιήσεις όλη σου την ενέργεια για να φερθείς καλά σε έναν άνθρωπο που δεν το αξίζει και σε πληγώνει επίτηδες, εσύ θα νιώσεις υπεράνω – γιατί, όμως, να νιώθεις την ανάγκη να νιώσεις υπεράνω κάποιου άλλου; Γιατί να νιώθεις την ανάγκη να νιώσεις υπεράνω ενός ανθρώπου που δεν εκτιμάς;

Λένε πολλά. Λένε αμπελοφιλοσοφίες.

Λένε κάτι που διάβασαν κάπου και τους ακούστηκε «σοφό» και «ζεν». Λένε κάτι που ποτέ δεν κάνουν πράξη.

Δεν πρόκειται να κάνω ποτέ το κακό, γιατί απλώς δεν είναι μέρος του χαρακτήρα μου.

Δεν πρόκειται να κάνω ποτέ το κακό, γιατί απλώς βαριέμαι να ασχοληθώ με το κακό – από τεμπελιά και έλλειψη κινήτρου, αν θες. Το κακό μού είναι αδιάφορο, επειδή η αδιαφορία τού αξίζει.

Αλλά αυτό δε σημαίνει πως το καλό μου διατίθεται πλέον «δωρεάν» και προς όλους.

Το καλό μου είναι ακριβό και απευθύνεται σε ανθρώπους που προσπαθούν να το κερδίσουν.

Το καλό μου είναι ακριβό και απευθύνεται σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να κάνουν και οι ίδιοι καλό –όχι απαραίτητα σε εμένα.

Η καλοσύνη δεν πρέπει να συγχέεται για μαλθακότητα, χαζομάρα και έλλειψη δυνατού χαρακτήρα. Αντίθετα, η καλοσύνη απαιτεί απίστευτη ψυχική δύναμη.

Η καλοσύνη είναι κορύφωση. Και οφείλει να είναι ακριβή.

Και, αν είσαι καλός σε κάτι, ποτέ μην το προσφέρεις σε κάποιον που ξέρεις καλά πως δεν εκτιμά την αξία του.

Γιατί, να σου πω κι ένα μυστικό; Η καρδιά σπάει. Και η υπομονή εξαντλείται. Και, αν δώσεις όλες σου τις ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν, τότε για εκείνους που το αξίζουν πραγματικά θα είσαι πλέον μόνος, μελαγχολικός και σπασμένος. Ο άνθρωπος, καρδιά μου, μπορεί να αντέξει πολύ περισσότερα από όσα νομίζει – δεν μπορεί, όμως, να αντέξει τα πάντα.

Η καλοσύνη είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Δε ζητά ανταλλάγματα. Δε ζητά αποδείξεις. Δε ζητά ρέστα. Για να είναι ένας άνθρωπος καλός, σημαίνει πως είναι δυνατός. Αλλά έχουν και ένα κακό οι καλοί άνθρωποι: δεν κρίνουν σωστά τους χαρακτήρες των άλλων. Γιατί νομίζουν πως όλοι σκέφτονται σαν αυτούς.

Γι? αυτό σου λέω: να μην κάνεις ποτέ κακό. Ποτέ και σε κανέναν. Αλλά καλό να κάνεις σε αυτόν που το αξίζει και σε αυτόν που μπορεί να το δεχθεί. Το να κάνεις καλό σε ανθρώπους κακούς είναι πολύ πιο επικίνδυνο από όσο φαντάζεσαι.

Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία, είναι δύναμη. Και τη δύναμη πρέπει να τη χρησιμοποιείς με σοφία.

 loukini.gr

Δεν είσαι ειλικρινής αλλά αγενής «φίλε» μου!

Εκτιμώ την ειλικρίνεια πραγματικά.
Είναι όντως ο θεμέλιος λίθος της ηθικής.
Όσοι με γνωρίζουν καλά, ξέρουν πόσο απεχθάνομαι το ψέμα και πόσο κακή είμαι σ’ αυτό.
Θέλω στη ζωή μου ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια, προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου να αγαπούν την αλήθεια και να μη φοβούνται να την πουν.
Θεωρώ ότι οι ειλικρινείς άνθρωποι έχουν αξιοπιστία, ακεραιότητα, ευθύτητα.
Υπάρχει όμως και κάποιο όριο στο πόσο ειλικρινά μπορείς να μιλήσεις σε κάποιον άνθρωπο. Υπάρχει όριο στο δικαίωμά σου να είσαι ειλικρινής.
Δεν είναι ειλικρίνεια, για παράδειγμα, να λες αφιλτράριστα τη γνώμη σου σε κάποιον για την εμφάνισή του.

Δεν είναι ειλικρίνεια να κρίνεις τις επιλογές ζωής κάποιου χωρίς καν να έχεις ερωτηθεί και που στην ουσία δεν σε αφορούν κιόλας.
Δεν είναι ειλικρίνεια να κατακρίνεις συμπεριφορές και ενέργειες άλλων και να εκφέρεις την άποψή σου χωρίς οι ίδιοι να στη ζητήσουν, διότι απλά δεν τους ενδιαφέρει.
Δεν είναι ειλικρίνεια η παρόρμησή σου να συμπεριφερθείς αναλόγως της κακής σου διάθεσης σε όποιον έχει την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο σου τη συγκεκριμένη μέρα.
Η ειλικρίνεια φίλε μου είναι ιερή, είναι από τις σπουδαιότερες αρετές που έχει ο άνθρωπος. Χρειάζεται κότσια για να μιλάς ειλικρινά και να είσαι απόλυτα αληθινός με τους άλλους. Χρειάζεται κότσια για να παραδέχεσαι τα λάθη σου, να αναγνωρίζεις που έφταιξες και να ζητάς συγνώμη.

Χρειάζεται επίσης τεράστιο θάρρος για να υποστηρίζεις τις επιλογές σου και τις απόψεις σου. Χρειάζεται θάρρος για να λες στους ανθρώπους σου την πραγματική αλήθεια, ακόμα κι όταν αυτή δεν είναι αρεστή. Έχει όμως κάποιο νόημα, έναν σκοπό. Να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από κάτι που του κάνει κακό και τον φθείρει ή να τον ωθήσει να εξελιχθεί σε καλύτερο άνθρωπο.
Η ειλικρίνεια που αποσκοπεί σε απλές προσβολές και το μοναδικό πράγμα που επιτυγχάνει είναι να πληγώνει συναισθήματα και να καταρρακώνει εγωισμούς και αυτοπεποιθήσεις, δεν θα έπρεπε να ονομάζεται ειλικρίνεια, αλλά αγένεια.

Κι εσύ φίλε που κρύβεις τις προσβλητικές συμπεριφορές σου με τη μάσκα της ειλικρίνειας, δεν είσαι ειλικρινής, είσαι απλά και ξεκάθαρα αγενής. Ο λόγος που δεν έχεις πολλούς φίλους, δεν είναι επειδή αυτοί δεν αντέχουν την ειλικρίνειά σου. Η αγένειά σου είναι αυτή που δεν αντέχεται και η διάθεσή σου να προσβάλλεις τους πάντες με την πρόφαση ότι είσαι αληθινός.
Το μεγαλύτερο ελάττωμά σου δεν είναι η ειλικρίνεια, όπως συνηθίζεις να λες γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια. Η αγένειά σου σε κάνει αντιπαθητικό και ίσως είναι η ώρα να αντιμετωπίσεις κι εσύ την αλήθεια κατάματα.
Ίσως και να αναθεωρήσεις;

Ράνια Χατζηκώστα enfo.gr

«Το κυριότερο είναι να μη λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό»

«Το κυριότερο είναι να μη λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό.

Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του και πιστεύει στο ίδιο του το ψέμα, φτάνει στο σημείο να μη βλέπει καμιά αλήθεια ούτε μέσα του ούτε και στους άλλους.

Κι έτσι χάνει κάθε εκτίμηση για τους άλλους και κάθε αυτοεκτίμηση.

Μην εκτιμώντας κανέναν, παύει να αγαπάει.

Και μην έχοντας την αγάπη, αρχίζει να παρασέρνεται από τα πάθη και την ακολασία για να απασχοληθεί και να διασκεδάσει.

Έτσι φτάνει στην απόλυτη κτηνωδία, και όλα αυτά επειδή λέει συνεχώς ψέματα στους άλλους και στον εαυτό του.

Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του είναι αυτός που προσβάλλεται πρώτος.

Γιατί καμιά φορά είναι πολύ ευχάριστο να νιώθει κανείς προσβλημένος. Ετσι δεν είναι;

Κι ας ξέρει πως κανένας δεν τον πρόσβαλε και πως μονάχος του φαντάστηκε την προσβολή και είπε ψέματα από κοκεταρία, υπερέβαλε τα πράγματα για να τα εξωραΐσει, αρπάχτηκε από μια λέξη φτιάχνοντας ένα ολάκερο βουνό από έναν κόκκο σινάπεως.

Τα ξέρει όλα αυτά και μόνος του, κι όμως προσβάλλεται, προσβάλλεται ώσπου να νιώσει ευχαρίστηση, να νιώσει μεγάλη αγαλλίαση, κι έτσι φτάνει στο σημείο να καλλιεργεί μέσα του το πραγματικό μίσος.»

[...]

«Η ενεργός αγάπη είναι κάτι πολύ πιο σκληρό και φοβερό από την αγάπη που περιορίζεται στα όνειρα.

Η ονειροπόλα αγάπη διψάει για σύντομα κατορθώματα, ζητάει μια γρήγορη ικανοποίηση και το γενικό θαυμασμό.

Στις τέτοιες περιπτώσεις μερικοί φτάνουν πραγματικά να θυσιάσουν και τη ζωή τους ακόμα, αρκεί να μην περιμένουν πολύ, μα να πραγματοποιηθεί γρήγορα τ' όνειρό τους.

Και να' ναι σα μια θεατρική παράσταση που να τη βλέπουν όλοι και να τη χειροκροτούν.

Μα η ενεργός αγάπη χρειάζεται δουλειά κι επίμονη αυτοκυριαρχία και για μερικούς είναι ίσως-ίσως ολόκληρη επιστήμη.

Μα σας προλέγω πως ακόμα και τη στιγμή που θα δείτε με φρίκη πως παρ' όλες σας τις προσπάθειες όχι μονάχα δεν πλησιάσατε τον σκοπό σας, μα αντίθετα ξεφύγατε απ' αυτόν,  εκείνην ακριβώς τη στιγμή, σας το προλέγω, θα 'χετε φτάσει στο σκοπό».

 Fyodor Dostoevsky, «Αδελφοί Καραμάζοφ»

ΗΜΕΡΙΔΑ «Ἡ προσφορὰ τῶν συγχρόνων Γερόντων στὴν Ὀρθοδοξία καὶ στὴ νεολαία σήμερα» 23-5-2016

Χαιρετισμός

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ὕδρας, Σπετσῶν & Αἰγίνης

κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ

            Ἀγαπητοί μου, Χριστός Ἀνέστη!

            Οἱ σύγχρονοι Γέροντες χαρακτηρίζονται ἀπό μία θαυμαστή ἑνότητα Πίστεως καί Ζωῆς μέ τούς παλαιοτέρους Ἁγίους, μία ἑνότητα ἡ ὁποία δέν μπορεῖ νά εἶναι ἔργο ἀνθρωπίνης δυνάμεως ἤ μιμήσεως, ἀλλά φυσικό συνεπακόλουθο τῆς ἑνότητος παλαιῶν καί νέων Ἁγίων μέ τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ἑνότητα τῶν κλημάτων μέ τή ζωοποιό Ἄμπελο (Ἰω. 15, 4.5). Ἄν δέ οἱ καρποί χαρακτηρίζουν τό δένδρο (Ματθ. 7, 16-20), τότε ἡ ζωή τῶν Ἁγίων φανερώνει τή δράση τοῦ παναγάθου, πανσόφου και παντοδυνάμου Ἁγίου Πνεύματος στη ζωή καί τήν ἐν κόσμῳ πορείαν τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

            Τά θαυμαστά συμβάντα, σημεία, τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων ἀλλά πολύ περισσότερο οἱ ἐκπληκτικές ἀρετές τους, ὅπως ἡ ὑψοποιός ἀπό καρδίας ταπεινοφροσύνη καί ἡ ὁλόθερμος περιεκτική ἀγάπη πρός τό Θεό καί τόν πλησίον, εἶναι φαινόμενα καί καταστάσεις πού διατρέχουν τή ζωή ὅλων τῶν Ἁγίων, Προφητῶν, Ἀποστόλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Ἐγκρατευτῶν κατά τήν ἀναλογία τῆς Πίστεως ἐκάστου, ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἰστορίας ἔως καί στίς μέρες μας καί ἀποδείξεις ὅτι οἱ πύλες τοῦ Ἅδου δέν θά ὑπερισχύσουν τῆς Ἐκκλησίας (Ματθ. 16, 18). «Οἱ δέ «Βίοι τῶν Ἁγίων» τί εἶναι; Τίποτε ἄλλο παρά ἕνα εἴδος συνεχίσεως τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων». Μέσα σ’ αὐτούς τούς «Βίους» συναντά κανείς τό ἴδιον Εὐαγγέλιο, τήν ἴδια ζωή, τήν ἴδια ἀλήθεια, τήν ἴδια δικαιοσύνη, τήν ἴδια ἀγάπη, τήν ἴδια πίστη, τήν ἴδια αἰωνιότητα, τήν ἴδια «δύναμιν ἐξ ὕψους», τόν ἴδιον Θεόν καί Κύριον. Διότι: «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἱς τούς αἰῶνας» (Εβρ. 13, 8).

            Μελετώντας τήν ζωή καί τούς λόγους τῶν Πατέρων διακρίναμε τή γνήσια ἀγάπη τους γιά τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο, τά πνευματικά τους χαρίσματα τά ὁποία ἄσκησαν σέ ὅλη τους τήν ζωή μέ ὑπομονή καί λάβαμε χαρά πνευματική καί ἐλπίδα γιά νά συνεχίσουμε τόν καθημερινό πνευματικό μας ἁγώνα.

            Ἡ γνωριμία μέ τούς σύγχρονους γέροντες, μᾶς ἔδωσε τή βεβαιότητα ὅτι καί στίς μέρες μας μποροῦν νά ἀναδειχθούν Ἅγιοι, ἀρκεῖ νά ἀγωνισθεῖ ὁ καθένας ἀπό τήν θέση του, ἐνεργοποιώντας τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἔλαβε κατά τό Μυστήριο τοῦ Χρίσματος καί θέτοντάς τα στη διακονία τοῦ Θεοῦ καί τοῦ συνανθρώπου.

            Ὁ Χριστός σαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος, μᾶς μίλησε γιά τά ἀγαθά τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Μέ τήν Ἀνάστασή Του, ἡ ἐλπίδα καί ἡ βεβαιότητα αὐτή πήρε ὑπόσταση. Ἔγινε βιωματική ἐμπειρία, μυσταγωγία καί κοινωνία μέσα στήν Ἐκκλησία μέ τήν συνεργεία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

            Ὅταν λοιπόν ἀποδεχόμαστε αὐτή τήν ἐλπίδα τῆς αἰωνίας ζωῆς καί τῆς ὑπέρβασης τῆς φθορᾶς καί τοῦ Θανάτου, ὑπομένοντας τούς πειρασμούς καί σηκώνοντας τό βάρος τῶν προσωπικῶν μας παθῶν καί ἀτελειῶν ἐν μετανοίᾳ, ζοῦμε ἀπό αὐτή τή ζωή τήν ἐλπίδα «σαρκωμένη». Αὐτή ἡ ἐλπίδα μᾶς δίνει τήν πραγματική χαρά, τήν ὁλοκλήρωσή μας, τή διάθεση γιά νά ἀγωνιζόμαστε, ὅπως μᾶς ἀπέδειξαν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ Μάρτυρες καί οἱ Ἀσκητές καί οἱ σύγχρονοι Γέροντες.

            Ἀφού εὐχαριστήσω καί συγχαρῶ τούς ἐλλογιμωτάτους κ.κ. καθηγητάς καί τούς φοιτητάς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. καί ὅλους τούς συνέδρους καί συμμετέχοντας εἱς τήν ὅντως εὐλογημένη ἡμερίδα πού πραγματοποιεῖται μέ τίς εὐχές καί εὐλογίες τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΥ, νά εὐχηθῶ οἱ μορφές καί ὁ λόγος τῶν ἁγίων Γερόντων νά καρποφορήσουν ἑκατονταπλασίονα στίς καρδιές ὅλων καί νά ἀναδειχθῶμεν ἄπαντες τίμια καί ζωντανά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Μετ’ εὐχῶν & ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ὁ Ὕδρας, Σπετσῶν & Αἰγίνης ΕΦΡΑΙΜ

           

Υπακοή. Μιά παράξενη εντολή.

Τρεις εσείς, τρεις κι εμείς

Οι προσευχές που δεν εισακούγονται

Γεμίσαμε τα σπίτια μας με κάθε "ομορφιά" και κάναμε τις καρδιές μας στάβλους με οζώδη κοπριά!

Γεμίσαμε τα σπίτια μας με κάθε "ομορφιά" και κάναμε τις καρδιές μας στάβλους με οζώδη κοπριά!
Οι σκέψεις μας και οι επιθυμίες μας φανερώνουν το περιεχόμενο της καρδιάς μας. Όπου ο θησαυρός ημών, εκεί και η καρδία ημών... 
Απ' έξω "μοντέλα" κι από μέσα εμετός σαύρας και σκουληκοβρωμιά. 
Μόνο να "περνάμε καλά"... Και ψάχνουμε την ευτυχία στην καλοπέραση και τα πολλά αγαθά. Χτίζουμε μαυσωλεία και τρωγόμαστε σαν τα όρνεα, σαν τα θηρία. 
Παίρνουμε χάπια για να νιώσουμε χαρά, γιατί δεν μάθαμε ποτέ να κάνουμε τούμπες ξυπόλητοι στους λόφους, στα βουνά! 
Από μικρούς μάς εκπαίδευσαν να γίνουμε δολοφόνοι της ψυχής μας. 
Μόνο να κοιτάμε την πάρτη μας, την καλοπέραση, την κοσμική την βόλεψή μας! Με όποιο τίμημα! 
Ποιος Θεός; Με αυτά τα αναχρονιστικά, τα βλακώδη, που είναι για κολλημένα μυαλά, θα ασχολούμαστε; Εμείς τώρα έχουμε πάει στο διάστημα, έχουμε συσκευές ακόμη και για να ξύνουμε τις πατούσες μας, έχουμε επιστήμες, τεχνολογία που μας ενώνει με ολόκληρη τη γη, θα καθόμαστε εμείς να τρέχουμε στην Εκκλησία κάθε Κυριακή; 
Τώρα υπάρχουν φάρμακα για όλα. Δεν νιώθουμε ευτυχισμένοι; Μωρέ, έχουμε "κατάθλιψη"... Θα πάμε στον "ψυχο"σαϊκολόγο να μας γράψει αντικαταθληπτικά, θα κάνουμε και πέντε συνεδρίες ψυχο"θεραπείας" και θα γίνουν όλα μια χαρά! Τι λέμε τώρα! Η επιστήμη, η τεχνολογία και η πρόοδος τα βρήκε όλα! Θεραπεύει ανθρώπινες ψυχές, καθαρίζει ανθρώπινες καρδιές χωρίς Θεό! Με Θεούς θα καθόμαστε να ασχολούμαστε; 
Οι εκκλησίες είναι για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, έργα του φαίνεσθαι, τσάι, εκδρομές και κοινωνικές συναναστροφές. Κάτι σαν λέσχη... 
Κι η Θεία Λειτουργία θεατρική παράσταση, που πάμε να την δούμε ως θεατές.

 Stella Alampanou

Ο Πούτιν στο Άγιο Όρος

Επίσκεψη στο Άγιο Όρος πραγματοποιεί σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος, Βλάντιμιρ Πούτιν.
Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει άφιξη στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης», με υποδοχή από τον υπουργό Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, και αναχώρηση οδικώς για το λιμάνι της Δάφνης, από όπου θα φτάσουν στις Καρυές.
Εκεί, τον κ. Πούτιν θα υποδεχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών Γιάννη Αμανατίδη, τον πρωτοεπιστάτη του Αγίου Όρους γέροντα Παύλο, τον εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου μητροπολίτη Μιλήτου Απόστολο και τον πολιτικό διευθυντή του Αγίου Όρους Αρίστο Κασμίρογλου.
Τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια και κατά μήκος της διαδρομής και στο Άγιον Όρος, όπου έχουν αναπτυχθεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και ελέγχονται τα πάντα.
Στις Καρυές θα τελεστεί πανηγυρική δοξολογία στον ιερό ναό Πρωτάρχου και στη συνέχεια θα γίνει το καλωσόρισμα του Προέδρου της Ρωσίας από την ιερά κοινότητα στο Αρχονταρίκι. Ακολούθως ο κ. Πούτιν θα μεταβεί στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος (ρωσικό μοναστήρι) όπου και θα ολοκληρώσει την προσκυνηματική επίσκεψή του στο Άγιον Όρος.
Στη Μονή αυτή βρίσκεται ήδη από χθες ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος και θα παραστεί μαζί με τον κ. Πούτιν στη δοξολογία που θα τελεστεί στη μονή.

 http://www.huffingtonpost.gr/2016/05/28/putin-agio-oros_n_10177454.html?utm_hp_ref=greece
(με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο Απόστολος της Κυριακής 29 Μαΐου 2016

Ὅταν αὐτὸς ἔφθασε καὶ εἶδε

τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ,

ἐχάρηκε καὶ παρώτρυνε ὅλους

νὰ παραμένουν πιστοὶ εἰς τὸν Κύριον

μὲ σταθερὴ καρδιά, διότι ἦτο πραγματικὰ

ἄνθρωπος ἀγαθὸς καὶ γεμᾶτος

Πνεῦμα Ἅγιον καὶ πίστιν.

( Πράξεις ια΄19-30)

Ἐν ταις ημέραις εκείναις, οἱ διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν. Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον.
Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας· ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ. Ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν.
Ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς. Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν· ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἄγαβος ἐσήμανε διὰ τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος. Τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς· ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.

Ἀπόδοση σε απλή γλώσσα

Τις ημέρες ἐκείνες, ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν διασπαρῆ ἕνεκα τοῦ διωγμοῦ, ποὺ ἔγινε ἐξ αἰτίας τοῦ Στεφάνου, ἔφθασαν μέχρι τῆς Φοινίκης καὶ τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἀντιοχείας, ἀλλὰ δὲν ἐκήρυτταν τὸν λόγον σὲ κανένα παρὰ μόνο σὲ Ἰουδαίους. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ὴσαν Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐμπῆκαν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, ἐμιλοῦσαν εἰς τοὺς ἑλληνιστὰς κηρύττοντες τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα περὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Καὶ τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἦτο μαζί τους καὶ μεγάλος ἀριθμὸς ἐπίστεψε καὶ ἐπέστρεψε εἰς τὸν Κύριον.
Ἔφθασε δὲ ἡ εἴδησις γι’ αὐτοὺς εἰς τὰ αὐτιὰ τῆς ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ἔστειλαν τὸν Βαρνάβαν ἕως τὴν Ἀντιόχειαν. Ὅταν αὐτὸς ἔφθασε καὶ εἶδε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, ἐχάρηκε καὶ παρώτρυνε ὅλους νὰ παραμένουν πιστοὶ εἰς τὸν Κύριον μὲ σταθερὴ καρδιά, διότι ἦτο πραγματικὰ ἄνθρωπος ἀγαθὸς καὶ γεμᾶτος Πνεῦμα Ἅγιον καὶ πίστιν. Ἀρκετὸς δὲ λαὸς προσετέθη εἰς τὸν Κύριον. Τότε ὁ Βαρνάβας ἀνεχώρησε εἰς τὴν Ταρσὸν διὰ νὰ ζητήσῃ τὸν Σαῦλον καὶ ὅταν τὸν εὑρῆκε τὸν ἔφερε εἰς τὴν Ἀντιόχειαν.
Ἕμενε δὲ ἕναν ὁλόκληρον χρόνο εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐδίδαξαν πλῆθος πολύ. Εἰς τὴν Ἀντιόχειαν οἱ μαθηταὶ ὠνομάσθησαν διὰ πρώτην φορὰν Χριστιανοί. Κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς κατέβηκαν προφῆται ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Ἕνας δὲ ἀπὸ αὐτούς, ὀνομαζόμενος Ἄγαβος, ἐσηκώθηκε καὶ προεῖπε διὰ τοῦ Πνεύματος, ὅτι θὰ ἐγίνετο μεγάλη πεῖνα εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην, ἡ ὁποία καὶ ἔγινε ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος. Ἀπεφάσισαν δὲ οἱ μαθηταὶ νὰ στείλῃ ὁ καθένας, ἀνάλογα πρὸς τὴν οἰκονομικήν του κατάστασιν, βοήθειαν εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Αὐτὸ καὶ ἔκαναν καὶ τὴν ἀπέστειλαν εἰς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ τοῦ Βαρνάβα καὶ τοῦ Σαύλου.

 http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4695:o-apostolos-tis-kyriakis-29-maiou-2016-paralytou&catid=30&Itemid=143

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 29 Μαΐου 2016 - Της Σαμαρείτιδος

Ἐὰν ἤξερες

τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ

καὶ ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ σοῦ λέγει,

«Δός μου νὰ πιῶ»,

σὺ θὰ τὸν παρακαλοῦσες

καὶ θὰ σοῦ ἔδινε νερὸ ζωντανό.

(Ιωαν. δ΄ 5 - 42)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἕρχεται ὁ Κύριος εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· δός μοι πιεῖν. Οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι.
Λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ' ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις.
Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; Μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;
Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· ὃς δι' ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. Ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔχω ἄνδρα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν.
Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. Ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. Ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.
Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα.
Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι.
Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε, τί ζητεῖς ἢ τί λαλεῖς μετ' αὐτῆς; Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; Ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ραββί, φάγε. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. Ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. Οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; Ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη. Καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. Ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε.
Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός, μαρτυρούσης ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ' αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστός.

Απόδοση σε απλή γλώσσα:

Τόν καιρό ἐκείνο, ἔρχεται ὁ Κύριος εἰς μίαν πόλιν τῆς Σαμαρείας ποὺ λέγεται Συχάρ, κοντὰ εἰς τὸ χωράφι ποὺ ἔδωκε ὁ Ἰακὼβ εἰς τὸν Ἰωσήφ, τὸν υἱόν του. Ἐκεῖ ὑπῆρχε τὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Ἰησοῦς, κουρασμένος ἀπὸ τὴν ὁδοιπορίαν, ἐκάθησεν, ὅπως ἦτο κοντὰ εἰς τὸ πηγάδι· ἡ ὥρα ἦτο περίπου ἕξη. Ἔρχεται μιὰ γυναῖκα ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν διὰ νὰ πάρῃ νερό. Ὁ Ἰησοῦς τῆς λέγει, «Δός μου νὰ πιῶ», διότι οἱ μαθηταί του εἶχαν φύγει εἰς τὴν πόλιν διὰ νὰ ἀγοράσουν τρόφιμα.
Ἡ Σαμαρεῖτις γυναῖκα τοῦ λέγει, «Πῶς σὺ ποὺ εἶσαι Ἰουδαῖος ζητᾶς νὰ πιῇς ἀπὸ ἐμὲ ποὺ εἶμαι γυναῖκα Σαμαρεῖτις;». Διότι οἱ Ἰουδαῖοι δὲν ἐπικοινωνοῦν μὲ τοὺς Σαμαρείτας.
Ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπεκρίθη, «Ἐὰν ἤξερες τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ καὶ ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ σοῦ λέγει, «Δός μου νὰ πιῶ», σὺ θὰ τὸν παρακαλοῦσες καὶ θὰ σοῦ ἔδινε νερὸ ζωντανό».
Λέγει εἰς αὐτὸν ἡ γυναῖκα, «Κύριε, κουβὰ δὲν ἔχεις καὶ τὸ πηγάδι εἶναι βαθύ, ἀπὸ ποῦ λοιπὸν ἔχεις τὸ νερὸ τὸ ζωντανό; Μήπως εἶσαι σὺ μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν πατέρα μας Ἰακὼβ ποὺ μᾶς ἔδωκε τὸ πηγάδι καὶ ἤπιε ἀπὸ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος καὶ τὰ παιδιά του καὶ τὰ ζῶα του;».
Ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπεκρίθη, «Ὅποιος πίνει ἀπὸ τὸ νερὸ αὐτὸ θὰ διψάσῃ καὶ πάλιν· ἐκεῖνος ὅμως ποὺ θὰ πιῇ ἀπὸ τὸ νερὸ ποὺ ἐγὼ θὰ τοῦ δώσω, θὰ γίνῃ μιὰ ἐσωτερικὴ πηγὴ νεροῦ ποὺ θὰ ἀναβρύῃ εἰς ζωὴν αἰώνιον».
Λέγει εἰς αὐτὸν ἡ γυναῖκα, «Κύριε, δός μου τὸ νερὸ αὐτὸ διὰ νὰ μὴ διψῶ οὔτε νὰ ἔρχωμαι ἐδῶ νὰ ἀντλῶ».
Ὁ Ἰησοῦς τῆς λέγει, Πήγαινε, φώναξε τὸν ἄνδρα σου καὶ ἔλα ἐδῶ».
Ἡ γυναῖκα ἀπεκρίθη, «Δὲν ἔχω ἄνδρα».
Λέγει εἰς αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς, «Καλὰ εὶπες ὅτι δὲν ἔχεις ἄνδρα, διότι πέντε ἄνδρες ἐπῆρες καὶ τώρα ἐκεῖνον ποὺ ἔχεις δὲν εἶναι ἄνδρας σου· εἰς αὐτὸ εἶπες ἀλήθεια».
Λέγει εἰς αὐτὸν ἡ γυναῖκα, «Κύριε, βλέπω ὅτι σὺ εἶσαι προφήτης. Οἱ πατέρες μας εἰς τὸ ὄρος τοῦτο ἐλάτρευσαν τὸν Θεόν, ἐνῷ σεῖς λέτε ὅτι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ὁ τόπος ὅπου πρέπει νὰ λατρεύεται ὁ Θεός».
Λέγει εἰς αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς, «Πίστεψέ με, γυναῖκα, ὅτι ἔρχεται ὥρα ποὺ οὔτε εἰς τὸ ὄρος τοῦτο οὔτε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα θὰ λατρεύετε τὸν Πατέρα. Σεῖς λατρεύετε ἐκεῖνο ποὺ δὲν ξέρετε, ἐμεῖς λατρεύομεν ἐκεῖνο ποὺ ξέρομε, διότι ἡ σωτηρία ἔρχεται ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Ἀλλ’ ἔρχεται ἡ ὥρα, καὶ μάλιστα ἦλθε ἤδη, ποὺ οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ θὰ λατρεύσουν τὸν Πατέρα πνευματικὰ καὶ ἀληθινά, διότι τέτοιοι θέλει ὁ Πατέρας νὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τὸν λατρεύουν. Ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα καὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸν λατρεύουν πρέπει νὰ τὸν λατρεύουν πνευματικὰ καὶ ἀληθινά».
Λέγει εἰς αὐτὸν ἡ γυναῖκα, «Ξέρω ὅτι θὰ ἔλθῃ ὁ Μεσσίας, ὁ λεγόμενος Χριστός. Ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, θὰ μᾶς τὰ γνωρίσῃ ὅλα».
Ὁ Ἰησοῦς τῆς λέγει, «Ἐγὼ εἶμαι ποὺ μιλῶ μαζί σου».
Τὴν στιγμὴν αὐτὴν ἦλθαν οἱ μαθηταί του καὶ ἀπόρησαν ποὺ μιλοῦσε μὲ γυναῖκα, κανεὶς ὅμως δὲν εἶπε, «Τί ζητᾶς» ἢ «Γιατὶ μιλᾶς μαζί της;».
Ἡ γυναῖκα ἄφησε τὴν στάμνα της, ἐπῆγε εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπε εἰς τοὺς ἀνθρώπους, «Ἐλᾶτε νὰ ἰδῆτε ἕναν ποὺ μοῦ εἶπε ὅλα ὅσα ἔκανα· μήπως εἶναι αὐτὸς ὁ Χριστός;». Ἐβγῆκαν λοιπὸν ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἤρχοντο σ’ αὐτόν.
Ἐν τῷ μεταξὺ τὸν παρακαλοῦσαν οἱ μαθηταὶ καὶ τοῦ ἔλεγαν, «Ραββί, φάγε».
Αὐτὸς δὲ εἶπε, «Ἐγὼ ἔχω φαγητὸν νὰ φάγω, τὸ ὁποῖον σεῖς δὲν ξέρετε».
Ἔλεγαν τότε οἱ μαθηταὶ μεταξύ τους, «Μήπως τοῦ ἔφερε κανεὶς νὰ φάγῃ;».
Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, «Τὸ φαγητόν μου εἶναι νὰ κάνω τὸ θέλημα ἐκείνου, ποὺ μὲ ἔστειλε καὶ νὰ τελειώσω τὸ ἔργο του. Δὲν λέτε, «Τέσσερις μῆνες ἀκόμη καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται;». Σηκῶστε τὰ μάτια σας, σᾶς λέγω, καὶ ἰδέτε τὰ χωράφια ὅτι εἶναι ἄσπρα, ἕτοιμα πρὸς θερισμόν. Ἤδη ὁ θεριστὴς παίρνει μισθὸν καὶ μαζεύει καρπὸν διὰ τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, διὰ νὰ χαίρουν μαζὶ καὶ ὁ σπορεὺς καὶ ὁ θεριστής. Ἐδῶ ἡ παροιμία εἶναι ἀληθινή, ὅτι ἄλλος σπέρνει καὶ ἄλλος θερίζει. Ἐγὼ σᾶς ἔστειλα νὰ θερίσετε ἐκεῖνο, διὰ τὸ ὁποῖον δὲν ἐκοπιάσατε· ἄλλοι ἔχουν κοπιάσει καὶ σεῖς ἐμπήκατε εἰς τὸν κόπον τους».
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Σαμαρείτας τὴς πόλεως ἐκείνης ἐπίστεψαν εἰς αὐτὸν ἐξ αἰτίας τῆς μαρτυρίας τῆς γυναῖκας: «Μοῦ εἶπε ὅλα ὅσα ἔκανα». Ὅταν λοιπὸν ἦλθαν οἱ Σαμαρεῖται πρὸς αὐτόν, τὸν παρακαλοῦσαν νὰ μείνῃ κοντά τους· καὶ ἔμεινε ἐκεῖ δύο ἡμέρες. Καὶ πολὺ περισσότεροι ἐπίστεψαν ἔπειτα ἀπὸ ὅσα τοὺς εἶπε, εἰς δὲ τὴν γυναῖκα ἔλεγαν, «Ὁ λόγος ποὺ πιστεύομεν δὲν εἶναι πλέον τὰ ὅσα μᾶς εἶπες, ἀλλὰ διότι τὸν ἀκούσαμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι καὶ ξέρομεν ὅτι αὐτὸς εἶναι ἀληθινὰ ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός».

 http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4696:to-evaggelio-tis-kyriakis-29-maiou-2016-tis-samareitidos&catid=32&Itemid=145