Παρουσίαση βιβλίου από τη Θασιακή Ένωση Καβάλας

Η Θασιακή Ένωση Καβάλας και η δημοτική βιβλιοθήκη Καβάλας διοργανώνουν, το Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017 στις 7μ.μ., την παρουσίαση του βιβλίου του Κωνσταντίνου Χιούτη: «Το Μετόχι της Μονής Αγίου Παύλου στο Σωτήρος της Θάσου (19^ος – 20^ος αιώνας)». Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι: Κώστας Χατζηεμμανουήλ (δήμαρχος Θάσου), Κωνσταντίνος Χιόνης (ιστορικός, πρόεδρος Θασιακής Ένωσης Καβάλας). Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Νίκος Τσιλογεώργης (αντιπρόεδρος Θασιακής Ένωσης Καβάλας). Η παρουσίαση θα γίνει στη δημοτική βιβλιοθήκη Καβάλας (4^ος όροφος).

ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ Υπουργείου Παιδεία: ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ η διδασκαλία από τους Φακέλους Μαθήματος, μπορούν να χρησιμοποιούνται και τα παλιά βιβλία!

Αναδίπλωση του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τα βιβλία των Θρησκευτικών- Συνεχίζουμε την επιστροφή των φακέλων των "νέων" Θρησκευτικών

Το Υπουργείο διά του Άγγελου Βαλλιανάτου, σχολικού συμβούλου Θεολόγων, καλεί τους εκπαιδευτικούς να προσαρμόσουν το μάθημα στις ανάγκες των συγκεκριμένων παιδιών που έχει κάθε εκπαιδευτικός, να χρησιμοποιήσουν  το υλικό που έχουν συγκεντρώσει από το παρελθόν και να κρατηθούν στις βιβλιοθήκες του σχολείου αρκετά αντίγραφα από  τα παλαιά βιβλία.
Την ίδια στιγμή όμως μερίδα διευθυντών επιδίδεται σε ψυχολογικό πόλεμο σε βάρος γονέων ακόμη και μαθητών που επιστρέφουν τα βιβλία.
Με τις υπ’ αρίθμ. 1434/28-9-2017 Οδηγίες για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών 2017-18 διευκρινίζεται από το Υπουργείο Παιδείας ότι:
“Το περιεχόμενο του Φακέλου Μαθήματος δεν είναι βιβλίο. Δηλαδή, δεν θα πρέπει να διδαχθεί ως δοκίμιο, όπου τα παιδιά θα διαβάσουν και θα μάθουν κάτι, ούτε και θα εξεταστούν στο περιεχόμενό του. Το υλικό που βρίσκεται στους Φακέλους Μαθήματος είναι προτεινόμενο και βοηθητικό, ώστε να έχουμε κάτι κοινό στα χέρια μας για να εργαστούμε με τα παιδιά στην τάξη. Από τους Φακέλους επιλέγουμε όσα στοιχεία θεωρούμε ότι μας χρειάζονται, αγνοούμε τα υπόλοιπα. Εξίσου, οι «Ιδέες για εργασίες και δραστηριότητες» και τα κείμενα σε έγχρωμο πλαίσιο είναι ενδεικτικά. Το μάθημα των Θρησκευτικών αρχίζει και τελειώνει στην τάξη. Τα παιδιά μαθαίνουν από τη διαδικασία διδασκαλίας στην τάξη, δεν απομνημονεύουν κάτι“.
Σε άλλο σημείο τονίζεται: “Σε κάθε Θεματική Ενότητα, στο Πρόγραμμα Σπουδών, υπάρχουν πολύ περισσότερα Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα, Βασικά Θέματα και Προτεινόμενες Δραστηριότητες από εκείνα που χρειαζόμαστε για τη διδασκαλία μας. Βρίσκονται εκεί για να επιλέξουμε ανάλογα με τα παιδιά και εμάς και όχι για να τα εξαντλήσουμε.”
Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι οι γονείς μπορούν ελεύθερα να επιστρέψουν τους φακέλους των Θρησκευτικών πίσω και να αξιώσουν τα παιδιά τους να διδαχθούν μόνο θέματα που αφορούν την Ορθόδοξη Πίστη καθώς και να μην αξιολογηθούν επί του φακέλου που επιστρέφουν. Αντίστοιχη ελευθερία παρέχεται και στους εκπαιδευτικούς που θα επιλέξουν να διδάξουν μόνο ορθόδοξες θεματικές.
Λάβαμε σειρά από καταγγελίες από διάφορα μέρη της Ελλάδος πως κάποιοι διευθυντές σχολείων ή προϊστάμενοι εκπαίδευσης με υπερβάλλοντα κομματικό ή άλλου είδους ζήλο ασκούν ψυχολογική πίεση σε γονείς εμποδίζοντάς τους να επιστρέψουν τους φακέλους των Θρησκευτικών. Προφασίζονται απίστευτους ισχυρισμούς όπως δήθεν λήξη της προθεσμίας επιστροφής (!!!), ότι είναι παράνομο να επιστραφούν τα βιβλία, ότι οι μαθητές θα λαμβάνουν απουσίες ή ότι θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία και θα αποκλεισθούν από τη διαδικασία επιλογής τους για σημαιοφόροι. Προϊστάμενοι εκπαίδευσης σε τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές προσβάλλουν τους γονείς ως “γραφικούς” και “φανατισμένους”. Κάποιοι δε εκπαιδευτικοί (ελάχιστοι ευτυχώς) προχωρούν σε απομόνωση των μαθητών που επέστρεψαν τα βιβλία ή σε επιδεικτική εξέτασή τους σε μη ορθόδοξα θέματα.
Σύμφωνα και με τις ανωτέρω νέες διευκρινιστικές οδηγίες του Υπουργείου, είναι σαφές ότι βρίσκονται εκτός κάλυψης Υπουργείου. Πρόκειται για απολύτως παράνομες πρακτικές που διώκονται πειθαρχικά ακόμη και ποινικά. Συμβουλεύουμε τους γονείς που αντιμετωπίζουν τέτοιες “μεθοδεύσεις” να απαιτούν γραπτή αιτιολόγηση από τους διευθυντές ή προϊσταμένους για ποιο λόγο αρνούνται να παραλάβουν τις δηλώσεις επιστροφής του φακέλου, παρά τη ρητή νομοθετική πρόβλεψη του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Οι παραβιάσεις διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας επισύρουν  πειθαρχικές ευθύνες ακόμη και ποινικές. Όσον αφορά τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς που προσβάλλουν τις προσωπικότητες μαθητών τους, πρέπει να ελεγχθούν τουλάχιστον πειθαρχικά. Θυμίζουμε δε τη γνωμοδότηση του Συνταγματολόγου κ. Γεωργίου Κρίππα σύμφωνα με την οποία εκπαιδευτικοί που διδάσκουν ως θρησκειολογία  το μάθημα των Θρησκευτικών διαπράττουν παράνομο προσηλυτισμό.
Για άλλη μια φορά καλούμε το σύνολο των Ελλήνων Ορθοδόξων να αναλάβουν την εκκλησιαστική, συνταγματική και ιστορική τους ευθύνη και να αξιώσουν την ανάκληση του νέου προγράμματος σπουδών  για το μάθημα των Θρησκευτικών. Η Ελληνική Πολιτεία, τόσο ευαίσθητη οψίμως σε ζητήματα “αυτοπροσδιορισμού”, οφείλει να σεβαστεί την ιδιοπροσωπία μας  ως Ορθοδόξων Χριστιανών, οφείλει να σεβαστεί το Νόμο, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.

ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ - π. Γεωργίου Χριστοδούλου

Μου είπε η μαμά ενός παιδιού στο κατηχητικό: «Εμένα το παιδί μου δε θα το κάνετε μοναχή, εγώ την προορίζω για μοντέλο, για να μη χαραμίσει την ομορφιά της. Απλά την αφήνω, διότι είναι και οι φίλες της».

Σαν τη Ναταλία τη Λιονάκη υπάρχουν και άλλες και άλλοι, με ομορφιά που συγκρίνεται με αυτή των κοσμικών μοντέλων.

Δεν υπάρχουν όμως μόνο όμορφες και όμορφοι. Υπάρχουν άνθρωποι καλλιεργημένοι, μορφωμένοι με διδακτορικά και με πρότερη κοινωνική κατάσταση, πολλές φορές, αξιοζήλευτη.

Άφησαν τα εγκόσμια, με βαθιά συναίσθηση της αλλαγής που πρόκειται να πραγματοποιήσουν στη ζωή τους, αναζητώντας κάτι ανώτερο και ποιοτικότερο.

Αυτό που έκαναν δεν τους γέμιζε ψυχικά. Αγάπησαν τη μοναχική ζωή, μα πάνω απ’ όλα τον Θεό. Σκέφθηκαν και την επόμενη ζωή, τη μέλλουσα, τον Παράδεισο και την κόλαση και αποφάσισαν να επιλέξουν τον καταλληλότερο και ασφαλέστερο δρόμο που υπάγει προς την Αληθινή Ζωή.

Η επιλογή του καθενός είναι σεβαστή. Κάποιες φορές όμως δε συμβαίνει αυτό, κυρίως όταν κάποιος επώνυμος θελήσει να αφιερώσει τη ζωή του στο Χριστό. Τότε πλάθουμε από το μυαλό μας ένα σωρό σενάρια, συκοφαντώντας ακόμη και αγίους ανθρώπους αλλά και ολόκληρη την Εκκλησία, μη μπορώντας να αποδεχτούμε την απόφασή τους.

Στην εποχή που ζούμε, κάποιοι άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί, αποδέχονται πιο εύκολα ένα παιδί 15 χρονών που αλλάζει φύλο, παρά έναν άνθρωπο που αφιερώνει τη ζωή του στο Χριστό.

Π. Γεώργιος Χριστοδούλου

Αν μου δώσουν όλον τον κόσμο, δεν τον αλλάζω με την ευτυχία, που ζω εδώ! – Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

Το Άγιον Όρος είναι το λιμάνι της σωτήριας και βοήθησε πολύ τον κόσμο και τότε με την αγιότητα που είχαν εκείνοι οι μοναχοί, αλλά και σήμερα. Η αποστολή του ήταν και είναι ιερώτατη. Βλέπετε το επισκέπτονται άνθρωποι αδιάφοροι, απλώς από μία περιέργεια και αλλάζουν και αναγεννώνται και επιστρέφουν στο σπίτι τους αλλοιωμένοι εντελώς και μεταφέρουν την ωφέλεια της εμπειρίας τους αυτή και στους οικείους και στους γνωστούς. Έρχονται και θαυμάζουν και βλέπουν τους μοναχούς και προβληματίζονται αυτοί οι άνθρωποι και λένε. 

«Μα, αυτά τα παιδία, αυτά τα νειάτα, πως μπορούν και νικούν την αμαρτία, πως μπορούν και διατηρούν τον εαυτό τους αγνό και καθαρό και αγγελικό; Πως εμείς δεν μπορούμε να εγκρατευθούμε στο άλφα ή στο βήτα θέμα και αυτοί οι νεαροί, με πτυχία με ομορφιές ασκούνται εδώ μέσα στο Άγιον Όρος, μέσα στο μοναστήρι, μέσα στους τέσσερεις τοίχους! Την νύχτα να αγρυπνούνε, την ημέρα να εργάζωνται, να κόβουν το θέλημά τους, να ασκούνται στην αρετή, να ταπεινώνουν τους εαυτούς τους, να αρνούνται την ελευθερία τους χάριν της αγάπης του Χριστού και να λάμπουν τα πρόσωπά τους από αγνότητα! Μα πως εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό το πράγμα».

Όταν ήμουν στην έρημο ήλθε ένας άνθρωπος και μου λέγει:

– Πάτερ, πως μπορείτε και ζήτε εσείς εδώ· κι εμείς ράσο φορούμε!

Εγώ του χαμογέλασα και του είπα:

– Γιατί να μην μπορούμε να μείνουμε εδώ;
– Μα, εμένα να μου δώσουν τα καλύτερα πράγματα, εδώ δεν μπορώ να σταθώ καθόλου!

Κι εγώ του λέγω:

– Κι εμένα, αν μου δώσουν όλον τον κόσμο, δεν τον αλλάζω με την ευτυχία, που ζω εδώ! Δεν σου δίνω βήμα σπόδος από το Άγιον Όρος!
– Μα, εδώ μέσα στην έρημο, μέσα στην εξορία, τι ευτυχία νοιώθεις εσύ;
– Αυτήν, που δεν γνωρίζεις εσύ. Γιατί, αν την γνώριζες εσύ την ευτυχία, που νοιώθω εγώ, τότε θα με καταλάβαινες, πως σου μιλώ! Αλλά αυτό είναι του Θεού κατόρθωμα, όχι δικό μας. Εμείς μία θέλησι δίδουμε και ο Θεός κάνει το έργο!

Ζούσαμε στην έρημο, ζούσαμε μέσα στα πουρνάρια και στα βράχια και δεν είχαμε απολύτως τίποτα. Δεν είχαμε νερό και πίναμε από στέρνες. Δεν είχαμε κρεββάτι, δεν είχαμε τίποτα. Κι όμως αισθανόμασταν την μεγαλύτερη ευτυχία του Θεού. Και μόνον η ησυχία σε έφτανε για μία ευλογημένη παράκλησι της ψυχής.

Κάποτε ένας ιερεύς ήλθε από τον κόσμο κι επειδή δεν είχαμε και που να τον βάλουμε, βγήκα εγώ από το κελλάκι μου κι έβαλα αυτόν να κοιμηθή. Σηκώθηκε την νύχτα ο άνθρωπος και τρόμαξε. Εμείς είμασταν με το κομποσχοίνι έξω. Αυτός ξύπνησε ο καημένος, βγήκε έξω και μόλις είδε την ερημιά κι εκείνα τα βράχια κόντευε να πάθη συγκοπή. Του λέω:

– Μη τρομάζετε! Μια χαρά είμαστε εμείς εδώ!

Όταν ξημέρωσε, είδε τον βράχο, που ήταν επάνω από την καλύβα μου και λέγει:

– Πάτερ, δεν φοβάσαι, μη πέση αυτός ο βράχος;

Του λέγω:

– Μα, δεν πέφτει.
– Μα, αν πέση;
– Δεν πέφτει.
– Πως, γιατί δεν πέφτει;
– Γιατί τον κρατάει ο Θεός! Άμα θέλη ο Θεός τον αφήνει και πέφτει. Δεν στέκει με το θέλημά του. Στέκει, γιατί τον κρατάει ο Θεός.

Του φαινόταν παραμύθι, παράδοξο και σίγουρα θα σκεφτόταν: «Τρελλός είναι αυτός!».


Απόσπασμα από το βιβλίο: «Η τέχνη της σωτηρίας (Ομιλίαι) – Τόμος Β’» – Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, Έκδοσις Ιεράς Μονής Φιλοθέου, Άγιον Όρος, 2015, σελ. 457-459


Πηγή - Περισσότερα κείμενα και βίντεο του Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεϊτου θα βρείτε εδώ: http://elderephraimarizona.blogspot.ca

Ιερό Ευχέλαιο

Κάθε Δευτέρα απόγευμα και ώρα 5:30 μ.μ. στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Αγίας Φωτεινής Υμηττού θα τελείται η Ακολουθία του Μυστηρίου του Ιερού Ευχελαίου υπέρ υγείας και ελέους. Θα ακολουθεί εσπερινό κήρυγμα από τον Αρχιμανδρίτη π. Νικόδημο Σιδέρη με Θέμα: Η Προσευχή της μετανοίας του Δαυίδ - 50ος Ψαλμός. Επίσης θα τίθεται προς προσκύνηση τεμάχιο εκ των ιερών λειψάνων του Αγίου Νικολάου του Πλανά του θαυματουργού.

Εκ του Ιερού Ναού.

Θοδωρής Αθερίδης: Νίκησα το αλκοόλ χάρη στο Θεό

❱❱ Τι αποκαλύπτει για την αδικοχαμένη Γεωργία Αποστόλου που «έφυγε» νωρίς
❱❱ Ο αριστερός πατέρας του και η μητέρα του που πήγαινε συχνά στην εκκλησία

Για τα δύσκολα σταυροδρόμια που συνάντησε στη ζωή του και τη σχέση του με τον Θεό που τον βοήθησε να διαλέξει τον σωστό δρόμο αλλά και να ξεπεράσει πολλά και σοβαρά προβλήματα -ακόμη και υγείας- άνοιξε την καρδιά του ο αγαπημένος ηθοποιός Θοδωρής Αθερίδης, σε μια αποκαλυπτική και ταυτόχρονα συγκινητική συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια». 

Για τον γνωστό πρωταγωνιστή τα προβλήματα άρχισαν νωρίς, καθώς από την εφηβεία του αντιμετωπίζει κρίσεις πανικού. Τις ξεπερνά, όμως, χάρη στην πίστη του και τη συνεχή προσευχή.

«Απέφυγα να επισκεφτώ κάποιον ψυχίατρο και να πάρω φάρμακα. Ξέρετε, βασανίστηκα και δεν έχει τελειώσει αυτό! Κάθε άνθρωπος διαθέτει μια πνοή, είναι φτιαγμένος με κάποιον τρόπο και δεν αλλάζει αυτό το πράγμα. Ο αγώνας είναι διαρκής και δίνεις εξετάσεις! Με εμένα συμβαίνει το εξής περίεργο: Οταν είμαι πολύ χάλια, κλείνομαι στον εαυτό μου. Ο φόβος δεν σε αφήνει να αγαπάς, εκείνη την ώρα δεν λειτουργεί τίποτα. Αλλά όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε μια μεσαία έως καλή κατάσταση, τότε πλημμυρίζει ο Θεός μέσα μου! Τότε τα βλέπω τα πράγματα μέσα από τη θεϊκή πνοή Του! Η πίστη μου στον Θεό λειτουργεί καλύτερα όταν είμαι χαλαρός και όταν τα βλέπω σύμφωνα πάντα με τη σοφία που Αυτός τα εποίησε» λέει.

Η βοήθεια του Θεού ήταν, όπως αποκαλύπτει ο Θοδωρής Αθερίδης, αυτή που τον έσωσε όταν βούλιαζε στην κινούμενη άμμο του αλκοολισμού:

«Καθαρός και νηφάλιος»

«Δέχτηκα μεγάλη βοήθεια από τον Θεό στην αντιμετώπιση του προβλήματος που είχα με τον αλκοολισμό! Στο πρόγραμμα με τους Ανώνυμους Αλκοολικούς -όπου πήγαινα για έξι μήνες- υπάρχει εκεί μέσα η “προσευχή της γαλήνης”. Με αυτή ζητάμε από τον Θεό να μας δώσει δύναμη και κουράγιο. Με τη βοήθεια της “προσευχής της γαλήνης” αλλά και τη δική μου προσωπική προσευχή στον Θεό από τον Σεπτέμβριο του 1999 έως σήμερα έχω παραμείνει καθαρός και νηφάλιος!»

Η προσευχή έκανε τον γνωστό πρωταγωνιστή να πάρει τις σωστές αποφάσεις, όταν η ζωή έφερε ξαφνικά στον «άγουρο» ακόμη κόσμο του την κόρη του αιφνιδιάζοντάς τον, καθώς δεν είχε ιδέα πώς να μεγαλώσει ένα παιδί:

«Την κόρη μου την έκανα πολύ μικρός, στην ηλικία των 25 χρόνων, όταν η γυναίκα μου έμεινε έγκυος, αν και δεν ήμασταν ακόμη παντρεμένοι, ενώ το μόνο πράγμα που δεν ήθελα τότε ήταν ένα παιδί! Δεν μπορούσα να διανοηθώ τον εαυτό μου στον ρόλο του πατέρα. Δοκιμάστηκα πάρα πολύ έως ότου να πάρω την απόφαση να κάνω το παιδί, για το οποίο είμαι απόλυτα υπερήφανος. Είναι αυτό ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου! Μέσω της προσευχής και της πίστης μου στον Θεό πήρα τη σωστή απόφαση. Διαφορετικά το παιδί θα το “ρίχναμε”! Και θα ήταν τεράστια αμαρτία να αρνηθώ το δώρο ενός μεγάλου έρωτα που ένιωθα για τη γυναίκα μου, που μας δόθηκε απλόχερα από τον Θεό. Να έχω την αχαριστία να “ρίξουμε” το παιδί για να βολέψω έτσι τον εαυτό μου!» αποκαλύπτει.

Στη στροφή του προς τον Θεό και τη χριστιανική πίστη τον ώθησε η αδικοχαμένη συνάδελφός του Γεωργία Αποστόλου, η οποία έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή τον Ιούνιο του 2016, σε ηλικία μόλις 43 ετών.

Δυνατή πίστη

«Η αγαπημένη μου φίλη, η Γεωργία Αποστόλου, εξαιρετική ηθοποιός την οποία δυστυχώς έχω χάσει, όταν τη γνώρισα, ήταν άνθρωπος του Θεού. Και αυτή ήταν που με έφερε σε επαφή με τον πνευματικό μου. Είχε πάρα πολύ δυνατή πίστη και μακάρι να ήμουν κι εγώ σε θέματα πίστης όπως αυτή!» λέει συγκινημένος.

Ο Θοδωρής Αθερίδης μεγάλωσε σε ένα συγκρουσιακό περιβάλλον, καθώς ο αριστερός πατέρας του δεν πίστευε στον Θεό, ενώ η μητέρα του πήγαινε συχνά στην εκκλησία και συχνά άναβε ένα καντηλάκι στο σπίτι.

«Σε αυτό το περιβάλλον εγώ εμφάνιζα δύο εαυτούς: Ο ένας ήταν ότι μου άρεσε να είμαι απόλυτα ρεαλιστής. Από την άλλη πλευρά, όλες οι υπαρξιακές - μεταφυσικές ανησυχίες μου συνέκλιναν στο ότι δεν έχει νόημα αυτή η ζωή εάν δεν υπάρχει Θεός! Στην εφηβεία αυτή η σύγκρουση με είχε οδηγήσει να γίνω μέλος της ΚΝΕ. Επειδή, όμως, πίστεψα ότι δεν μπορούσα να παντρέψω συγχρόνως δύο πράγματα, τον Θεό και τον ιστορικό υλισμό-μαρξισμό έτσι όπως τον αντιλαμβανόμουν, είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω να προσεύχομαι και να μην ασχολούμαι με τον Θεό. Δεν άντεξα όμως να ζω έτσι, χωρίς τον Θεό!» παραδέχεται.

Για τον Θεό και την έννοια της θρησκευτικής πίστης, που άλλοι έχουν και άλλοι όχι, υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό.

«Εχω δει ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποκτήσει παιδεία ίδια με τους υπολοίπους, αλλά, εντούτοις, κάποιοι από αυτούς είναι πιστοί και άλλοι όχι. Δεν έχω καταλάβει τι κάνει κάποιον να πιστεύει και έναν άλλον να μην πιστεύει. Είναι κι αυτό ένα μυστήριο...» υποστηρίζει.

Η συνάντηση με τον άγιο Παΐσιο

Ο Θοδωρής Αθερίδης δεν εξομολογείται συχνά, ωστόσο έχει πολύ συχνή επαφή με τον πνευματικό του και παίρνει την ευχή του. Οπως αποκαλύπτει, έχει συναντήσει τον άγιο Παΐσιο, αλλά μελετά και τις γραφές άλλων αγίων της Εκκλησίας.

«Είχα γνωρίσει στο Αγιον Ορος τον άγιο Παΐσιο (φωτό) και έχω διαβάσει τον βίο και τους λόγους του αγίου Πορφυρίου, που μου ξεκουράζουν την καρδιά όταν τους διαβάζω! Ο Πορφύριος συμβούλευε να μην παλεύουμε με το κακό. Ο καλύτερος τρόπος είναι απλώς να σκέφτεσαι το καλό! Οσο παλεύεις το κακό τόσο αυτό έρχεται πιο κοντά σου! Επίσης, αγαπημένος μου είναι και ο άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα».

«Ζητάω μόνο έλεος»

Οι προσευχές του γνωστού ηθοποιού αφορούν αποκλειστικά τη διαφύλαξη της υγείας, της δικής του και των αγαπημένων του.

«Δεν ζητάω τίποτε άλλο παρά μόνο έλεος. Από την προσευχή του αγίου Πορφυρίου έχω μάθει ότι ο Θεός γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμάς τι χρειαζόμαστε. Δεν χρειάζεται να κρατάμε εμείς λίστα! Είμαι βέβαιος ότι ο Θεός ξέρει πως πάνω απ' όλα ζητάω την υγεία των δικών μου ανθρώπων... Μου έχει τύχει, όμως, στην προσευχή μου να παραδεχτώ ότι σχεδόν δεν ξέρω τι μου γίνεται και να παρακαλάω τον Θεό να με απαλλάξει από τον εγωισμό μου! Εχω νιώσει να χάνω συχνά την μπάλα από τον εγωισμό μου, να υποφέρω τόσο και να χρειάζομαι βοήθεια. Και να ζητάω από τον Θεό να παρέμβει και να μου ξεριζώσει τον εγωισμό!» παραδέχεται.

Στον καλλιτεχνικό χώρο επικρατεί ως επί το πλείστον αθεΐα. Η γνώμη του κ. Αθερίδη, όμως, είναι ότι ο Θεός βρίσκεται κοντά σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν τον πιστεύουν

«Υπάρχει μια αθεΐα και ένας αγνωστικισμός -αφού έτσι προτιμούν καλύτερα να το ονομάζουν-, αλλά όλοι πριν από την παράσταση κάνουν τον σταυρό τους! Οταν ταξιδεύουν με το αεροπλάνο, κάνουν τον σταυρό τους άθεοι άνθρωποι. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη! Το πρόβλημα δεν είναι όταν αρνείσαι τον Θεό, επειδή ο Θεός έχει μέριμνα και για όποιον τον αρνείται. Το πρόβλημα είναι μήπως σε αρνηθεί ο Θεός! Σε αυτό το σημείο νομίζω ότι πρέπει να αρχίζει για κάποιον το... σκληρό ροκ!»

Γέροντα, όταν άλλάξη κανείς ζωή, πρέπει νά ένδιαφερθή νά διόρθωση τόν λογισμό πού είχαν προηγουμένως οί άλλοι γι' αυτόν;

- Δέν θά κοιτάξη εγωιστικά νά διόρθωση... τόν λογισμό των άλλων θά κοιτάξη πώς νά διορθωθή ό ϊδιος, καί τότε θά άναιρεθή άπό μόνος του ό λογισμός τους. Άν τό στίγμα άπό τήν αμαρτωλή ζωή του έχει μείνει στήν κοινωνία ή στό στενό του περιβάλλον, αυτό θά
σβήση μέ τήν καλή του διαγωγή.
Δέν χρειάζεται νά μιλάη καθόλου. Θά μιλήση ό Θεός μέ τήν μετάνοια του.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου.