Ο Χριστός και ο Μίσα!

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.

Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.

Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

- Ο ένας είναι ο Χριστός, του είπε ο καθηγητής. Ποιό είναι το άλλο παιδάκι στην κούνια;

Τότε ο μικρός Μίσα άρχισε να του λέγει την ιστορία της Γέννησης του Χριστού πού πριν λίγο είχε ακούσει από το στόμα του καθηγητή, προσθέτοντας, όμως, και κάτι δικό του. Όταν έφτασε στο σημείο όπου η Θεοτόκος τοποθέτησε το βρέφος στη φάτνη συνέχισε με αυτά τα λόγια: «Τότε ο μικρός Χριστός γύρισε, με κοίταξε και με ρώτησε αν είχα ένα μέρος να μείνω. Εγώ του είπα ότι δεν έχω ούτε μητέρα, ούτε πατέρα, ούτε πουθενά για να μείνω. Τότε ο Χριστός μου είπε να μείνω μαζί του.

Εγώ τότε σκέφτηκα πώς δεν είχα κανένα δώρο να του δώσω, όπως οι άλλοι. Πώς θα με κρατούσε μαζί του;

Το μόνο δώρο πού μπορούσα να του προσφέρω ήταν να τον κρατήσω ζεστό. Γι΄ αυτό τον ρώτησα:

- Αν σε κρατάω ζεστό, είναι για σένα αυτό ένα καλό δώρο; Ο Ιησούς μου απάντησε:

- Αν με κρατήσεις ζεστό, αυτό θα είναι το καλύτερο δώρο πού μου έχει δώσει κανείς ποτέ.

Έτσι μπήκα στη μικρή κούνια, κι αφού γύρισε και με κοίταξε ο Ιησούς μου είπε ότι μπορούσα να μείνω μαζί του για πάντα».

Όταν τέλειωσε την ιστορία ο μικρός Μίσα, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα πού έτρεχαν ασυγκράτητα στα μαγουλάκια του. Έσκυψε πάνω στο τραπέζι, κάλυψε το πρόσωπο με το χέρι κι έκλαιγε γοερά. Το μικρό ορφανό είχε βρει, επί τέλους, κάποιον πού δε θα τον εγκατέλειπε ποτέ, πού δε θα τον κακοποιούσε. Κάποιον πού θα του έλεγε να μείνει μαζί του για πάντα!

Σε παρακαλώ Χριστέ μου, έχε στην Κούνια σου όλα τα ορφανά του κόσμου!

Κυκλοφόρησε το »ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ» 2020 της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

 Κυκλοφόρησε το καλαίσθητο (και πολύ αξιόλογο για το θέμα του) ‘’ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2020’’ (διαστάσεων 0,13 μ. x 0,09 μ.) της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης αφιερωμένο ‘’σε αγίους που πέρασαν από την περιοχή μας και άφησαν το στίγμα τους’’, όπως σημειώνει στο πρόλογο του ημερολογίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.

Η αφιέρωση είναι αισθητή ήδη από το εμπροσθόφυλλο του Ημερολογίου, όπου δεσπόζει ολόσωμη η εικόνα της Αγίας Θεοδώρας βασιλίσσης Άρτης της εκ Σερβίων Μακεδονίας καταγομένης. 

Στον πρόλογό του ο Σεβ. πληροφορεί: ‘’Το φετινό ημερολόγιο της μητροπόλεώς μας είναι αφιερωμένο σε αγίους που πέρασαν από την περιοχή μας και άφησαν το στίγμα τους.’’. Και ολοκληρώνει με ευχές: ‘’Ως πνευματικός πατέρας εύχομαι το νέο έτος να είναι ευτυχισμένο, ειρηνικό, δημιουργικό με υγεία σωματική και πνευματική. Μετά πατρικών ευχών. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ. Ο Σερβίων και Κοζάνης Παύλος’’. (σελ. 6).

Ακολουθεί η παράθεση των αφιερωμένων αγίων με εικόνες και σύντομα κείμενα.

α. Άγιος Ιάκωβος επίσκοπος Σερβίων, 1374-1355 μ.Χ. Επιλέγουμε: ‘’Νηπτικός και ασκητικότατος ο Άγιος Ιάκωβος μόνασε κοντά στον γέροντά του στα Παρόρια όρη της Βουλγαρίας και στη συνέχεια εξελέγη επίσκοπος Σερβίων της Μακεδονίας. Στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου φυλάσσεται χειρόγραφο το οποίο φέρει την υπογραφή του επισκόπου Σερβίων Ιακώβου. Στο βρετανικό μουσείο του Λονδίνου φυλάσσεται χειρόγραφο με μικρογραφία του αγίου Ιακώβου’’. (σελ. 9).

β. Άγιος Γερμανός επίσκοπος Σερβίων, 1690 μ.Χ.: ‘’Τα λείψανά του φυλάσσονται στο Σκευοφυλάκιο του Κρεμλίνο’’. (σελ. 10).

γ. Όσιος Θεόδωρος, 10^ος – 11^ος αιών. μ.Χ.: ‘’Ασκήτεψε σε σπήλαιο των Σερβίων κοντά στα βυζαντινά μνημεία’’ (σελ. 11).

Στη σελ. 12 αναγράφονται τα Απολυτίκια των προαναφερθέντων Αγίων καθώς και Μεγαλυνάριο του Οσίου Θεοδώρου.

δ. Όσιος Συμεών, ο μονοχίτων και ανυπόδητος, 1594 μ.Χ.: ‘’Έχτισε την μονή της Αγίας Τριάδος στο Πήλιο… Στην περιοχή των Σερβίων περιόδευσε στηρίζοντας τους χριστιανούς στην ευσέβεια και συνιστώντας τους την υπομονή στο θέλημα του Θεού, και με τις διδαχές του ανακούφιζε αυτούς που δοκίμαζαν την θλίψη από την τουρκική τυραννία’’. (σελ. 14).

ε. Αθανάσιος Πάριος, 1721-1813 μ.Χ.: ‘’Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος δίδαξε στην σχολή της Κοζάνης’’. Σχετιζόταν ‘’με δυο μητροπολίτες της μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. Με τον μητροπολίτη Βενιαμίμ Καρίπογλου… και με τον μητροπολίτη Ιγνάτιο στον οποίο έδωσε να διαβάσει το χειρόγραφό του που εξέδωσε με τίτλο ‘’Αντίπαπας’’. Το ίδιο χειρόγραφο το έδωσε και στον Κοζανίτη οικονόμο π. Γεώργιο Παπαστάμου ο οποίος ήταν μαθητής του Ευγένιου Βούλγαρη’’. (σελ. 15-16).

στ. Απόστολος Παύλος. Μετά τη Βέροια ο Παύλος ‘’με τους μαθητές του ‘’Σίλα, Τιμόθεο, Λουκά και Σωσίπατρο κατευθύνθηκαν προς το Βέρμιο. Στον τόπο όπου σήμερα είναι η Ζωοδόχος Πηγή κάθισαν να ξαποστάσουν. Νερό δεν υπήρχε στο σημείο και ο απόστολος Παύλος χτύπησε με το ραβδί του την πέτρα και ανέβλυσε νερό. Από εκεί πέρασε στη συνέχεια στα Πιέρια και προς την θάλασσα για να φύγει προς την Αθήνα’’. (σελ. 17).

Στη σελ. 18, μέσα σε ορθογώνιο πλαίσιο αναγράφονται: ‘’Ο Απόστολος Παύλος στην Κοζάνη. // Διέλευση του Αποστόλου από την σημερινή θέση // Ζωοδόχος Πηγή στον παλαιό δρόμο Βεροίας-Κοζάνης’’. Ακολουθούν: Το Απολυτίκιον, το Κοντάκιον και 3 Μεγαλυνάρια. Ο υμνογράφος τα αφιερώνει ‘’Παύλω Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης, συνωνυμούντι Παύλω τω Πρωτοκορυφαίω’’.

ζ. Άγιος Μακεδόνιος επίσκοπος Καισαρείας, 325 μ.Χ.: ‘’Ο άγιος Μακεδόνιος είναι ο πρώτος επίσκοπος της επισκοπής Καισαρείας (κοντά στο σημερινό χωριό Καισαριά) που υπαγόταν στην μητρόπολη Λαρίσης. Συμμετείχε στην πρώτη οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ.’’. (σελ. 19).

η. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, 1779 μ.Χ.: ‘’Υπάρχουν μαρτυρίες ότι ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην περιοδεία του πέρασε και από την περιοχή της Κοζάνης’’ (σελ. 21).

Εύχομαι το στίγμα που άφησαν οι μνημονευθέντες Άγιοι να βρίσκει γη αγαθή και σε μας τους σημερινούς, μέσα μας και ανάμεσά μας, ‘’υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως’’. (=Για την ειρήνη όλου του κόσμου, για τη στερέωση των αγίων Εκκλησιών του Θεού και για την ένωση όλων των ανθρώπων).

Στην 3^η σελίδα εικονίζεται η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και στην επόμενη ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος. Μια συνέχεια, από τον Επίσκοπο Μακεδόνιο της πρώτης Επισκοπής Καισάρειας, αδιάσπαστη στον τόπο μας μέχρι σήμερα, που εγγυάται τη σωτηρία μας μέσα στην Εκκλησία, στην οποία εγκεντρίζονται διαρκώς, άνθρωποι και γένη, λαοί ολόκληροι, με πτώσεις και ανορθώσεις και με ελπίδα στην ειρήνευση και την ενότητα ου ανθρώπινου γένους.

Την ελπίδα ενίσχυσε η άγια παρουσία και ο λόγος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Αχειροποίητο της Θεσσαλονίκης(19-10-2019) στο συλλείτουργο με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο Β’.: ‘’Η ιστορία δεν τελειώνει εις τα δάκρυα και εις τας θλιβεράς διαπιστώσεις. Το μεγαλείον της ιστορίας ‘’του ενδόξου βυζαντινισμού μας’’ κατά τον ποιητήν, έγκειται κυρίως εις το μέλλον. Και η Ρωμιοσύνη έχει μέλλον όσον υπάρχει αυτός ο κόσμος. Διά να έχει μέλλον όμως απαιτείται μεν ο σεβασμός εις το παρελθόν, αλλά απαιτείται και η αφύπνισης της κοινωνίας του παρόντος, ώστε να προστατεύσει και να θωρακίσει τους ιερούς θεσμούς της συνεχείας του δώρου της ζωής της μητρότητος και της τεκνογονίας, τους οποίους τιμώμεν ιδιαιτέρως οσάκις προσεγγίζομεν ή ασπαζόμεθα την εικόνα της υπεραγίας Θεοτόκου’’. (Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Ι. Ναός Αχειροποιήτου Θεσσαλονίκης, 19-10-2019).

Στις επόμενες σελίδες του το Ημερολόγιο 2020 παρουσιάζει κατά τα γνωστά, τους μήνες με τις καθημερινές εορτές, τη διοίκηση της Ι. Μητροπόλεως, τους ναούς και τους εφημερίους με τα τηλέφωνά τους και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.

Μπορείτε να το προμηθευτείτε από την Ι. Μητρόπολη, από το βιβλιοπωλείο της Ι. Μητροπόλεως ‘’Καταφυγή’’ στην Κοζάνη και από όλους τους ενοριακούς ναούς.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

21-10-2019

Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Γέρων Εφραίμ της Αριζόνας, προηγούμενος της Ι.Μ. Φιλοθέου

Τα ξημερώματα της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου 2019, ώρα Ελλάδος, περί τις 10:00 μ.μ. ώρα Αμερικής, κοιμήθηκε εν Κυρίω ο Γέροντας Εφραίμ στην Αριζόνα. 

Όλη την προηγούμενη ημέρα ήταν διαυγής όπου και κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων.

Την επόμενη ημέρα το πρωί οι νοσοκόμοι βρήκαν, στις 09.00 το πρωί τον γέροντα σε σχεδόν όρθια στάση να έχει παραδώσει το πνεύμα του. 

Ο μακαριστός Γέροντας, ο οποίος υπήρξε πνευματικός και ιδρυτής περί των είκοσι Μονών στην Αμερική και πνευματικός πολλών αγιορειτών πατέρων, εκοιμήθη μετά από πολύχρονη ασθένεια αφήνοντας ως ιερά πνευματική παρακαταθήκη ένα σπουδαίο πνευματικό και ποιμαντικό έργο, καθώς μεταξύ των άλλων χαρισμάτων του υπήρξε ο αναμορφωτής του μοναχισμού στην Αμερική, μετατρέποντας την έρημο σε όαση πνευματική και αγιασμένο τόπο με τις Μονές τις οποίες ίδρυσε εγκαθιστώντας σε αυτές αδερφότητες που συνεχίζουν την αγιορείτικη παράδοση στην αμερικανική ήπειρο.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ο Άγιος Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος. Στο σχολείο φοίτησε μόνον δύο χρόνια. Η ασθένεια του δασκάλου και η φτώχεια της οικογένειάς του τον έσπρωξαν να εργασθεί βόσκοντας τα λίγα ζώα της. Λίγο αργότερα, περίπου εννέα χρονών παιδάκι, εργάστηκε στο ανθρακωρυχείο της περιοχής και μετά στο παντοπωλείο ενός γνωστού της οικογένειας, στον Πειραιά. Ο πατέρας του είχε πάει να δουλέψει στη διώρυγα του Παναμά, για να συντηρήσει την οικογένειά του.

Όταν ήταν 8 ετών, βρήκε ένα φυλλάδιο με το βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη, το οποίο διάβαζε συλλαβιστά. Ο βίος του αγίου συγκίνησε το μικρό βοσκό και θέλησε να τον μιμηθεί. Έτσι, γύρω στα δώδεκα χρόνια του, ξεκίνησε μόνος του κρυφά για το Άγιο Όρος και στο πλοίο συνάντησε τον μετέπειτα Γέροντά του, ιερομόναχο Παντελεήμονα, τον πνευματικό, που ασκήτευε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Σκήτη Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους.

Σ΄ αυτόν τον Γέροντα και τον αυτάδελφό του μοναχό Ιωαννίκιο, ο νεαρός δόκιμος έκανε χαρούμενη και άκρα υπακοή και έτσι σε λίγα χρόνια αξιώθηκε να καρεί μοναχός. Λόγω της θερμής πίστης του, της υπακοής και της άσκησής του, τον επισκέφθηκε η θεία Χάρη και απέκτησε σε νεαρή ηλικία το χάρισμα της διοράσεως.

Στο Άγιον Όρος ασθένησε από πλευρίτιδα γύρω στα 18 του χρόνια και οι γέροντές του τον έστειλαν σε μοναστήρι στην Εύβοια για θεραπεία. Εκεί τον γνώρισε ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος και αφού διαπίστωσε την πνευματική του προκοπή, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία 20 ετών. Μετά από ένα μικρό διάστημα ο Μητροπολίτης της περιοχής τον κατέστησε πνευματικό και έτσι έθεσε στην υπηρεσία των πιστών το χάρισμα της διοράσεως. Με το χάρισμα αυτό, ο νεαρός ιερομόναχος και πνευματικός Πορφύριος βοηθούσε τους ανθρώπους να γλιτώσουν από διάφορες πλεκτάνες του πονηρού, να καταλάβουν τί γίνεται στην ψυχή τους και να εργασθούν για τη σωτηρία τους.

Το 1940 διορίστηκε εφημέριος στην Πολυκλινική Αθηνών, στην οδό Σωκράτους, κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Σ΄ αυτή τη θέση παρέμεινε συνολικά 33 χρόνια, εξομολογώντας τους ασθενείς και άλλους, προσευχόμενος, συμβουλεύοντας και συχνά θεραπεύοντας με την προσευχή και τη Χάρη του Θεού ασθενείς που ζητούσαν τη βοήθεια του.

Το 1950 νοίκιασε το εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι του Αγίου Νικολάου Καλλισίων στην Πεντέλη και μέχρι το 1978 καλλιεργούσε την περιοχή του. Το 1979 εγκατεστάθηκε στο Μήλεσι Αττικής, κοντά στον Ωρωπό, όπου άρχισε, αφού έλαβε τις νόμιμες άδειες, να κτίζει το Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Σ΄ αυτό δεχόταν επισκέπτες κάθε κατηγορίας και τηλεφωνήματα από όλα τα μέρη του κόσμου, για διάφορα προβλήματα και συμβούλευε, ευχόταν, εξομολογούσε και θεράπευε τις ψυχές και πολλές φορές και τα σώματα των ανθρώπων.

Τον Ιούνιο του 1991, προαισθανόμενος το τέλος του, και μή θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 2 Δεκεμβρίου παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο.

Οι διδαχές του παραμένουν πολύτιμες παρακαταθήκες για τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο της εποχής μας. Με τη βαθιά αγάπη και τη διάκριση που τον χαρακτήριζε, τα λόγια του αποτελούν αληθινές σανίδες παρηγοριάς στις μέρες μας. Η διεισδυτική του ματιά και η μεγάλη του φιλανθρωπία προσφέρουν ξεχωριστές διαστάσεις στη σύγχρονη Ποιμαντική.

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά συνεδρίασή της 27ης Νοεμβρίου 2013, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Συμβουλές για την τοποθέτησή μας απέναντι σε μια ασθένεια

Ο καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθεις κάτι και σου πουν, ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, ν' αγαπήσεις τον κόσμο, να τ' αγαπήσεις όλα. Να είσαι όλο αγάπη και δοξολογία στο Θεό και να αγιάσει η ψυχή σου. Και όταν αγιάσει η ψυχή σου, όταν προσκολληθείς στο Θεό και γίνει ηρεμία, το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό και όλα τα συστήματα του οργανισμού θα ηρεμήσουν και τότε ο καρκίνος, αν δεν θεραπευτεί, τουλάχιστον θα μείνει εκεί πού βρίσκεται...
Σου είπαν, ότι έχεις AIDS. Αλλά, όταν λένε έτσι, πρέπει να είσαι γεμάτος χαρά. Όχι, ''έχω αυτή την αρρώστια, συνεπώς θα πεθάνω...''. Τίποτα!
Θα μελετήσεις την Γραφή. Θα δεις, ότι δεν υπάρχει θάνατος και ότι όποιος πιστεύει στα λόγια του Θεού, δεν πεθαίνει ποτέ!
Όταν είσαι άρρωστος να παρακαλάς τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και ο Θεός επειδή θα τον παρακαλάς ταπεινωμένος και πονεμένος θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. Να μην προσεύχεσαι με υστεροβουλία λέγοντας:
''Θεέ μου συγχώρησε τις αμαρτίες μου'' και το μυαλό σου να είναι προσκολλημένο στη σωματική σου ασθένεια. Μια τέτοια προσευχή δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Όταν προσεύχεσαι να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια και να την αποδέχεσαι σαν κανόνα για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στον Θεό και ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του...
Άγιος Πορφύριος

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΣΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ 1993

Διάσημοι Έλληνες ομολογούν την πίστη τους στον Θεό

Δέκα γνωστοί Έλληνες καλλιτέχνες, με αφορμή το άγιο Πάσχα, μιλούν για την πίστη τους στον Θεό, πόσο τους έχει βοηθήσει η ενασχόληση τους με την εκκλησία και γιατί δηλώνουν περήφανοι που είναι Χριστιανοί ορθόδοξοι.

Η εκπομπή του Alpha «Ελένη» συγκέντρωσε τα λεγόμενα τους σε ένα βίντεο και παρουσίασε στους τηλεθεατές τον τρόπο με τον οποίο οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες εκφράζουν τη θρησκευτική τους πίστη.

«Πάω στην εκκλησία, ανάβω κεράκι, τα λέμε, μπαίνω στο τελετουργικό, παρακολουθώ όρθρο-εσπερινό. Είναι πολυβιταμίνη, το ιπποφαές μου», έχει πει ο Άρης Σερβετάλης, ενώ ο Σάκης Ρουβάς, κληθείς να σχολιάσει την εκκλησία, έχει δηλώσει πως «η εκκλησία έχει αποδείξει από µόνη της ότι δεν είναι µόνον ένα πράγµα. Είναι όπως η κοινωνία. Έχει τα πάντα. Υπάρχουν παπάδες που είναι άγιοι και παπάδες που δεν είναι», την ώρα που ο Νίκος Βέρτης δεν έχει κρύψει πως «δεν είμαι ο καλύτερος χριστιανός, αλλά πιστεύω. Στην πίστη και στη θρησκεία βρήκα πολλά. Γιατί ντρεπόμαστε να αποκαλούμε Θεό το υπέρτατο ον στο οποίο λέμε πολλές φορές ότι πιστεύουμε; Τα διδάγματα του Χριστού εμένα με καλύπτουν πλήρως: η αγάπη».

Σε εκείνους που έχουν κατά καιρούς μιλήσει για την πίστη τους εντάσσονται επίσης ο Νίκος Αναδιώτης, ο Θοδωρής Αθερίδης, ο Νίνο, ο Νίκος Αλιάγας, ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ο Στράτος Τζώρτζογλου και ο Νίκος Παπαδάκης.

 Δείτε στο βίντεο τις δηλώσεις τους:


 https://www.diaforetiko.gr/diasimoi-ellines-omologoyn-tin-pisti-toys-ston-theo/

Σ

ύλλογος   Γονέων, Κηδεμόνων   &  Φίλων Ατόμων  με  Αυτισμό  και Ε. Α.

«Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ»

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την 12^η Μαΐου 2019 στις 7 το απόγευμα, το νεοσυσταθέν  Πανελλήνιο Φιλανθρωπικό Σωματείο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ατόμων με Αυτισμό και Ειδικές Ανάγκες «Η Αγία Σκέπη»,  σας προσκαλεί  στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, σε  εσπερίδα,  σχετικά με τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (Σ.Υ.Δ. ) με τίτλο:

«Υπό Την Σκέπην»

Υπό την Αιγίδα Του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Β’

Καλεσμένοι οι:

·        Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, Πρόεδρος του Συλλόγου «Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» καθώς και ο κος Δημόπουλος Κωνσταντίνος, Γραμματέας του Συλλόγου, γονέας μεσήλικα αυτιστικού.

·        Κα Κάρμεν Ρουγγέρη, ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συγγραφέας, με εμπειρία στα θεατρικά εργαστήρια. Συνομιλεί για τα οφέλη της εναλλαγής ρόλων στην κοινωνική κατανόηση και συμπεριφορά με την Μαρία Κασαμπαλάκου, μητέρα 12χρονου αυτιστικού παιδιού, συγγραφέα των βιβλίων «Αυγερινός» και «Αγαπώντας τον Αυτισμό» από τις Εκδόσεις ΘΥΡΑ, Πρόεδρο του Φιλ.  Σωματείου, «Η Αγία Σκέπη».

·        Κα Εύα Κωστίκα, μουσικοθεραπεύτρια σε ΑμεΑ, ιδρύτρια του Music4All, ομιλεί για τα μουσικά οφέλη της μουσικής στον Αυτισμό.

·        Ο κος Σαραντίδης Ευάγγελος και η κα Νικάνδρου Αικατερίνη, γονείς αυτιστικών παιδιών συζητούν εκ βάθους καρδίας για τα παιδιά τους. Τη συζήτηση συντονίζει η κα Μαρία Λευτάκη, Κοινωνική Λειτουργός, μητέρα αυτιστικού παιδιού 12 ετών, Αντιπρόεδρο του Φιλ. Σωματείου «Η Αγία Σκέπη».

·        Τέλος θα ακουστεί από την παιδική Χριστιανική Χορωδία Χαλκουτσίου εικοσάλεπτο πρόγραμμα με ύμνους και αρβανίτικα τραγούδια προς τιμήν της ιδιαίτερης πατρίδος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος, Ιερωνύμου Β’, υπό την Αιγίδα του οποίου τελείται η εν λόγω εσπερίδα.

·        Συντονίζει η Μαρία Κασαμπαλάκου

Η εσπερίδα θα ολοκληρωθεί στις 21:00.

Ο χώρος έχει πρόσβαση σε ΑμεΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Πολιτιστικό Κέντρο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών,

Βασιλείου Του Μεγάλου 15, Ρουφ

Αθήνα

*Η μεταφορά της Χορωδίας, των Γονέων τους μα και των Ιερέων είναι ευγενής προσφορά του Δημάρχου Ωρωπού, κου Ρούσση Θωμά.

Η πρόεδρος, Μαρία Κασαμπαλάκου

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

 imsk.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μρκ. ι΄, 32-45)

Φθάνουμε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, στὴν τελευταία ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κάνουμε ἕνα ταξίδι πνευματικοῦ ἀγώνα γιὰ νὰ ἀνέβουμε στὰ Ἱεροσόλυμα μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τοὺς μαθητές Του.

Ὁ Κύριος ἀνεβαίνοντας στὰ Ἱεροσόλυμα γνωρίζει, ὡς Θεός, ὅτι πορεύεται πρὸς τὸ πάθος Του, γι’ αὐτὸ προλέγει καθαρὰ στοὺς μαθητὲς Τοῦ «τὰ μέλλοντα αὐτῶ συμβαίνειν». «Ἰδού», τοὺς λέγει, «ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ παραδοθῶ στοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους γιὰ νὰ μὲ δικάσουν καὶ νὰ μὲ καταδικάσουν, θὰ μὲ ἐμπαίξουν, θὰ μὲ μαστιγώσουν, θὰ μὲ σταυρώσουν καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα θὰ ἀναστηθῶ.» Ἐνῶ, λοιπόν, ὁ Διδάσκαλος ξεκάθαρα τούς ἀποκαλύπτει τὸ οὐράνιο σχέδιο, μὲ τὸ ὁποῖο ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου ἔπρεπε νὰ περάσει μέσα ἀπὸ τὸ σταυρικό Του θάνατο, οἱ μαθητὲς δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν τὰ λόγια του. Ἦταν ὅλοι τους Ἑβραῖοι καὶ περίμεναν τὸν Μεσσία ὡς ἐθνικὸ ἀπελευθερωτή, νὰ ἐκδιώξει τοὺς κατακτητὲς Ρωμαίους, νὰ λύσει τὰ κοινωνικά τους προβλήματα καὶ νὰ τοὺς προσφέρει ἐπίγεια ἀγαθά. Ἐκεῖνος τοὺς ὁμιλεῖ γιὰ τὸ πάθος Του καὶ ἐκεῖνοι ζητοῦν πρωτοκαθεδρία στὴ βασιλεία Του. Πρῶτα τὰ δύο ἀδέρφια, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, Τοῦ ζητοῦν νὰ καθίσουν ὁ ἕνας στὰ δεξιὰ καὶ ὁ ἄλλος στὰ ἀριστερά Του, ὅταν ἀνέβη στὸ βασιλικὸ θρόνο. Μετὰ καὶ οἱ ἄλλοι δέκα, οἱ ὁποῖοι «ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου». Ἀγανάκτησαν καὶ τὰ ἔβαλαν μαζί τους γιατί ἤθελαν νὰ πάρουν τὴν ἐξουσία.

Οἱ μαθητὲς ζητοῦν ἀπὸ τὸ Χριστὸ δόξα νομίζοντας ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐγκόσμια. Σκέφτονται ἀνθρώπινα γιατί ἀκόμη δὲν τοὺς ἀλλοίωσε ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ θὰ συμβεῖ ἀργότερα, τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ἀγνοοῦν ἀκόμη ὅτι ὁ βασιλικὸς θρόνος γιὰ τὸν Ἰησοῦ εἶναι ὁ Σταυρός.

Στὴν ἀπαίτηση τῶν μαθητῶν γιὰ πρωτοκαθεδρία ὁ Χριστὸς ἀπαντᾶ «οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε», δὲν ξέρετε τί ζητᾶτε. Ἐμεῖς σήμερα ξέρουμε τί ζητᾶμε; Πορευόμαστε  μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ πρὸς τὸ Πάθος; Ζητοῦμε νὰ γίνει τὸ θέλημά Του; Στὴ συνέχεια τοὺς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ πραγματικὴ καὶ αἰώνια δόξα περνάει μέσα ἀπὸ τὸ «ποτήριο» καὶ τὸ «βάπτισμα», μέσα δηλαδὴ ἀπὸ τὰ Πάθη καὶ τὸ Σταυρό. Ἀνεβαίνει πρῶτα κανεὶς στὸ Γολγοθά, σηκώνει τὸ Σταυρό του καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ ἡ δόξα τῆς Ἀνάστασης. Ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος διδάσκει: «Οὐδεὶς ἀνῆλθε στὸν οὐρανὸ μετὰ ἀνέσεως». Ἡ ὁδὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνας καθημερινὸς Σταυρός καὶ αὐτὸς μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ ἀγώνας γιὰ νὰ νικήσουμε τὴν ἁμαρτία. Σταυρὸς μπορεῖ νὰ εἶναι τὰ βάσανα τῆς ζωῆς ποὺ ὅλοι ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε. Σταυρὸς εἶναι ἡ ἀγάπη ποὺ ὀφείλουμε νὰ δείχνουμε στοὺς ἄλλους. Ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε καὶ μᾶς ἔδειξε τὴν ἀγάπη Του καὶ ἐμεῖς σταυρωνόμαστε καὶ δείχνουμε τὴν ἀγάπη μας στοὺς ἄλλους.

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ κλείνει μὲ ἕνα μεγάλο μάθημα τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τοὺς μαθητές Του. «Αὐτοὶ ποὺ θεωροῦνται ἡγέτες τῶν ἐθνῶν, τοὺς λέει, ἀσκοῦν ἀπόλυτη ἐξουσία ἐπάνω τους καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν τοὺς καταδυναστεύουν. Σὲ ἐσᾶς ὅμως δὲν πρέπει νὰ συμβαίνει αὐτό, ἀλλὰ ὅποιος θέλει νὰ γίνει μεγάλος ἀνάμεσα σας πρέπει νὰ γίνει ὑπηρέτης σας καὶ ὅποιος ἀπὸ ἐσᾶς θέλει νὰ γίνει πρῶτος πρέπει νὰ γίνει δοῦλος ὅλων.»

Στὰ θεϊκὰ λόγια του Εὐαγγελίου βρίσκεται τὸ μήνυμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ φέρνει σὲ ἀπόλυτη ἀντίθεση τὴν ἐκκλησία μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου ἐπιζητοῦν κοσμικὴ ἐξουσία, τοὺς ἀρέσει νὰ τοὺς ὑπηρετοῦν, κυριαρχοῦν καὶ καταπιέζουν τὸ λαό. Ἐπιδιώκουν τὰ ἀξιώματα καὶ τὴν ἐξουσία γιὰ νὰ μὴ θυσιάζουν- σταυρώνουν τὸν ἑαυτὸ τοὺς ἀλλὰ ὅλους τους ἄλλους. Ἀπολαμβάνουν τὴ δόξα τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ὅμως σβήνει, ὅταν χάσουν τὴν ἐξουσία. Ἀντίθετα, ὅσοι ἐπιζητοῦν τὴ μόνιμη καὶ αἰώνια δόξα ποὺ περνάει μέσα ἀπὸ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν προσφορὰ πρὸς τὸ συνάνθρωπο ἀποδεικνύονται πραγματικοὶ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ. Μὲ ταπείνωση διακονοῦν τὸν πλησίον καὶ ἔτσι πορεύονται τὸν ἀσφαλῆ δρόμο γιὰ τὴν κατάκτηση τοῦ πραγματικοῦ μεγαλείου, τοῦ μεγαλείου ποὺ μετριέται μὲ τὸ πόσους κανεὶς διακονεῖ καὶ ὄχι μὲ τὸ πόσους ἐξουσιάζει.

Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς βέβαια δὲ δίδαξε μόνο θεωρητικὰ αὐτὴν τὴν ἀλήθεια. Τὴν ἐφάρμοσε στὴν πράξη καὶ μᾶς ἄφησε παράδειγμα «ἵνα ἐπακολουθήσωμεν τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ».  «Ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι», εἶπε στοὺς μαθητές Του, δηλαδὴ «δὲν ἦλθα νὰ μὲ ὑπηρετήσουν οἱ ἄνθρωποι ἀλλὰ νὰ ὑπηρετήσω ἐγὼ τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ δώσω ἀντάλλαγμα τὴ ζωή μου γιὰ ἐκείνους». Ὅλη Του ἡ ζωὴ ἦταν μία διακονία, μὲ ταπείνωση πρόσφερε τὸν ἑαυτὸ Τοῦ μέχρι θανάτου, «θανάτου δὲ Σταυροῦ».

Αὐτὸν ἀκολούθησαν οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι τελικὰ ἤπιαν τὸ ποτήρι τοῦ μαρτυρίου τους, ὅλοι ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰωάννη ποὺ πέθανε εἰρηνικὰ σὲ βαθιὰ γεράματα. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοί της Ἐκκλησίας μας, μιμούμενοι τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς Ἀποστόλους, διακονοῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀλλάζουν τὸν κόσμο. Ἐμεῖς, ἀγαπητοὶ χριστιανοί, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων, ἂς σηκώνουμε ὁ καθένας τὸ δικό του σταυρό, ἂς διακονοῦμε τὸ συνάνθρωπο καὶ ἂς ἐλπίζουμε στὴν Ἀνάσταση. Ἀμήν.

"Πάρε μια αναπνοή...": Ένα συγκλονιστικό κείμενο για τους γονείς των παιδιών που δίνουν μάχη με την υγεία τους

Το συγκλονιστικό κείμενο "Πάρε μια αναπνοή" υπογράφει η Ματίνα Κυριάκου, μια μάνα ηρωίδα που τη γνωρίσαμε μέσα από τη σελίδα της στο Facebook Θα ξαναβγεί ο ήλιος. Αλέξανδρος όπου είναι αφιερωμένη στον αγώνα επτά ετών που έδωσε ο μόλις 13χρονος γιος της Αλέξανδρος με τον καρκίνο από τον οποίο και δυστυχώς νικήθηκε.
Πρόκειται για ένα κείμενο που απευθύνεται σε όσους γονείς στέκουν σαν βράχοι στον αγώνα ζωής που δίνουν τα παιδιά τους που αντιμετωπίζοντας κάποιο σημαντικό πρόβλημα υγείας.
Πάρε μια αναπνοή...
Αν μόλις σου ανακοίνωσαν ότι το μωρό σου νοσεί...
Πάρε μια αναπνοή....
Αν προσπαθούν να πάρουν αίμα και αντιστέκεται και φωνάζει..
Πάρε μια αναπνοή..
Αν μπήκε πάλι χειρουργείο βεβιασμένα,
Πάρε μια αναπνοή...
Αν σου ζητά να κάνεις κάτι...να τελειώσει το μαρτύριο και δεν μπορείς...
Πάρε μια αναπνοή...
Αν πονάει και κλαίει, ζητώντας βοήθεια
Πάρε μια αναπνοή...
Αν τα βράδια βλέπει εφιάλτες και ξυπνάει μούσκεμα στον ιδρώτα...ζητώντας...ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ.
Πάρε μια αναπνοή..
Αν δεν θέλει να μιλήσει σε κανέναν, θέλει τον χρόνο και τον χώρο του...
Πάρε μια αναπνοή...
Αν δεν μπορεί να φάει...και το ταίζεις σαν μωράκι μπουκιά μπουκιά...
Πάρε μια αναπνοή...
Αν ζωγραφίζει δράκους κακούς και τέρατα για να τα ξορκίσει να φύγουν....
Πάρε μια αναπνοή..
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΙΡΑΖΟΣΑΣΤΑΝ!
Κι αν την πάρεις.. Θ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ...

  https://www.infokids.gr

Η Εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσας από την Ιερα Μονή Ιβήρων στα Σέρβια την Παρασκευή 5 Απριλίου

Ανακοινώνεται στο χριστεπώνυμο πλήρωμα ότι θα γίνει η υποδοχή αντιγράφου της θαυματουργικής Ιερής Εικόνας της Παναγίας της Πορταΐτισσας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Κυριακής Σερβίων την Παρασκευή 5 Απριλίου 2019 στις  7:00  το απόγευμα και στην συνέχεια θα τελεστούν οι Δ΄ Χαιρετισμοί.

Η Εικόνα της Παναγίας θα παραμείνει προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών ως τις 7 Απριλίου στον Ναό, όπου θα τελούνται οι εξείς ιερές ακολουθίες:

Σάββατο 6 Απριλίου 2019

·         Ώρα 7:30 π.μ.: Όρθρος και Θεία Λειτουργία

·         Ώρα 6:30 μ.μ.: Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός

Κυριακή 7 Απριλίου 2019

·         Ώρα 7:30 π.μ: Όρθρος, Θεία Λειτουργία και Αναχώρηση της Ιερής Εικόνας

Από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο